[Τελος]A strange alliance...

"Link προηγούμενης ιστορίας":

"Περίληψη Προηγούμενων":

Xρωματα διαλογων:

Aνοιξα τα ματια μου με δυσκολια και νιωθωντας εναν εντονο πονο στο κεφαλι.Κοιταξα το δωματιο γυρω μου.Ηταν πολυ μικρο,με τεσσερεις ασπρους τοιχους οπου στο κεντρο αυτου που βρισκοταν στα αριστερα μου υπηρχε μια σιδερενια πρασινη πορτα.Μπροστα μου υπηρχε ενα ξυλινο τραπεζι με ενα μικρο φωτιστικο και εγω καθομουν σε μια ξυλινη καρεκλα με τα χερια δεμενα και πισω απο την πλατη της.Ηταν η δευτερη φορα που κατι τετοιο συνεβαινε μεσα σε λιγες μερες.Την προηγουμενη φορα,για καλη μου τυχη,ηταν οι Επαναστατες φιλοι μου στο Cursed Islan οι οποιοι ειχαν προβει σε τετοιες κινησεις για προληπτικους λογους.Ομως αυτη την φορα δεν ειχα ιδεα που ειμουν μπλεγμενος.Δοκιμασα να σηκωθω και τοτε καταλαβα οτι και τα ποδια μου ηταν δεμενα σ'αυτα της καρεκλας.Υστερα προσπαθησα να γινω φως αλλα και παλι απετυχα.-Kairoseki Moυ την δινει το kairoseki γρυλισα.Κοιταξα προς την μεση μου και ειδα οτι και τα σπαθια μου ελειπαν.Οχι οτι θα μπορουσα να κανω και πολλα με τα χερια δεμενα αλλα αισθανομουν πολυ αβολα χωρις αυτα επανω μου.Ειχα αρχισει να απελπιζομαι και να εκνευριζομαι,οταν η σιδερενια πορτα ανοιξε.

Στο δωματιο μπηκε ενας σωματωδης αντρας με καθαρο προσωπο και στολη του ναυτικου.Φορουσε ενα μεγαλο καπελο που καλυπτε τα ματια και με το ενα χερι κουβαλουσε μια καρεκλα ενω με το αλλο τα σπαθια μου.Τοποθετησε την καρεκλα απεναντι μου και καθισε με ηρεμες κινησεις.
-Teme Δεν εχεις κανενα δικαιωμα να αγγιζεις αυτα τα κατανα του φωναξα αλλα αυτος με αγνοησε εντελως.Τα ακουμπησε στο τραπεζι και υστερα μιλησε με βαθεια φωνη.
-Swiftblades Jim.Λοιπον πες μου τι γυρευεις στο νησι μου?Τι δουλεια εχεις στο Island of Illusions?
-Στο ποιο? Τα εχεις κοπανησει φιλε?Στο Lyneel βρισκομαστε
-Σταματα τις αηδιες και σοβαρεψου.Αν δεν απαντησεις στις ερωτησεις μου δεν σε βλεπω καθολου καλα.Λεγε γρηγορα.Ποιος ειναι ο σκοπος της επισκεψης σου?
-Χαχαχα.Εισαι αστειος τυπος.Η κατασταση μου ειναι ηδη ασχημη και δεν νομιζω να βελτιωνεται ιδιαιτερα αν απαντησω στις ερωτησεις σου του απαντησα με ειρωνικο τονο.Σηκωσε αποτομα το καπελο του και με κοιταξε.Τα ματια του ειχαν μια περιεργη γκριζα αποχρωση και το βλεμμα του ηταν σαν να τρυπουσε την καρδια μου.Αρπαξε το ενα απο τα κατανα μου και τα σηκωσε μπροστα μου.
-Ειναι πανεμορφα σπαθια και καταλαβαινω γιατι αντιδρας ετσι που τα κραταει καποιος αλλος.Αν λοιπον θες να εχεις εστω μια πιθανοτητα να τα ακουμπισεις ξανα,καλα θα κανεις να αρχισεις να απντας στις ερωτησεις μου.

Τον κοιταξα για λιγο προσεκτικα και για εναν ανεξηγητο λογο αισθανθηκα οτι μπορουσα να τον εμπιστευτω.-Ωραια λοιπον.Θα σου πω.Ετσι και αλλιως δεν νομιζω να γινει χειροτερη η κατασταση μου.Βρισκομαι εδω γιατι απλα χρειαζομαι μερικες πληροφοριες.Δεν εχω ερθει για να δημιουργησω φασαριες.
-Κι ομως με το που πατησες το ποδι σου στο Island of Illusions το πρωτο πραγμα που εκανες ηταν ακριβως αυτο.
-Ειπα οτι δεν ηρθα με σκοπο να δημιουργησω εγω φασαριες.Αλλα αν καποιος τις ζηταει απο εμενα δεν θα κατσω με σταυρωμενα τα χερια.Αυτοι οι κυνηγοι μου επιτεθηκαν για να με σκοτωσουν.Τι περιμενες να κανω?Και γιατι επιμενεις να λες οτιβρισκομαστε στο Island of Illusions?
-Γιατι σ'αυτο το νησι βρισκομαστε ηλιθιε Μπορει να ηθελες να πας στο Lyneel αλλα μαλλον καπου εκανες λαθος και κατεληξες εδω και καλα θα κανεις να το χωνεψεις αυτο για να τελειωνουμε μια ωρα αρχυτερα ειπε αναεβαζωντας τον τονο της φωνης του.
-Αν ισχυει αυτο που λες τοτε εχω δεν εχω καμια δουλεια εδω και πρεπει να φυγω γρηγορα.Μηπως γινεται να με ελευθερωσει?Και λιγο γρηγορα παρακαλω γιατι βιαζομαι.
-Σκασμος ηλιθιε.Εχεις αρχισει πραγματικα να με εκνευριζεις.Νομιζεις οτι θα αφησω ετσι απλα ελευθερο εναν πειρατη?
-Ναι,γιατι οχι?
-Γιατι ειμαι ενας marine!!!Kαι στοχος μου ειναι να φερνω παντα την δικαιοσυνη φωναξε χτυπωντας το χερι στο τραπεζι.-Και για αυτον ακριβως τον λογο ισως να εχεις μια ελπιδα να την γλιτωσεις ειπε στην συνεχεια ψιθυριζωντας.

-Tι εννοεις?τον ρωτησα γεματος περιεργεια.
-Θελω να διορθωσω μια αδικια και σ'αυτο θα με βοηθησεις εσυ.Ειχα ακουσει για τις ικανοτητες σου και οταν ειδα με τα ματια μου οτι οι φημες αληθευουν σκεφτηκα οτι ισως με την βοηθεια σου τα καταφερω.Αλλωστε δεν νομιζω να εισαι σε θεση να αρνηθεις.
-Μιλας σοβαρα?
-Απολυτως.Τα πραγματα ειναι απλα.'Η με βοηθας και δινεις στον εαυτο σου καποιες πιθανοτητες να την γλιτωσει ή αρνεισαι και σε στελνω πακετο Ιmpel Down.Λοιπον τι λες?Τον κοιταξα σοβαρα για λιγο και υστερα αρχισα να γελαω με δυναμη,προς μεγαλη του εκπληξη.
-Γιατι γελας?
-Χαχαχα.Ενας πειρατης και ενας marine να δουλεψουν μαζι.Αυτο σιγουρα θα εχει πλακατου απαντησα και συνεχισα να γελαω.
-Δηλαδη εισαι προθυμος να συνεργαστεις?
-Ναι.Αλλωστε οπως ειπες και εσυ δεν εχω και πολλες επιλογες.Και μπορει να το διασκεδασω και λιγο.
-Ακουγεται οτι εισαι ανθρωπος με τιμη παροτι πειρατης.Οποτε εχω τον λογο σου οτι δεν θα δοκιμασεις τιποτα περιεργο?με ρωτησε πολυ σοβαρα.
-Τον εχεις.
-Ωραια ειπε ξεφυσωντας και εβγαλε ενα ζευγαρι κλειδια

Ηρθε πισω μου και ξεκλειδωσε τις χειροπεδες.Τα χερια μου ειχαν μουδιασει τοση ωρα που βρισκοταν δεμενα ομως τωρα το αιμα ετρεχε και παλι φυσιολογικα στους καρπους και τις παλαμες μου.Υστερα ελευθερωσε τα ποδια μου και σηκωθηκα ορθιος.Μου εδωσε τα σπαθια μου και τα εδεσα στην μεση μου.Ενιωσα περιεργα ολοκληρωμενος οταν βρεθηκαν και παλι στην θεση τους.Ο marine με κοιταξε για λιγο σοβαρα και υστερα εβγαλε απο ενα πιστολι απο το παντελονι του και με σημαδεψε.
-Επειδη σε ελευθερωσα προσωρινα δεν σημαινει οτι δεν εχω τον νου μου.Αν δοκιμασεις καμια βλακεια θα σε πυροβολησω χωρις δευτερη σκεψη.Και πιστεψε με,οι σφαιρες αυτου του οπλου μπορουν να σε τραυματισουν.Ειναι απο kairoseki.Toν κοιταξα και εγνεψα καταφατικα.
-Σου εδωσα τον λογο μου.Δεν χρειαζεται να ανησυχεις.
-Ωραια λοιπον.Τωρα θελω να με ακολουθησεις και να κανεις οτι ακριβως σου λεω.
-Απλως δειξε μου τον δρομο.Με κοιταξε για ακομα μια φορα σαν να με σκαναρει και υστερα πηγε προς την πορτα.Την ανοιξε και ειδα πισω της εναν μικρο σκοτεινο διαδρομο να αποκαλυπτεται.Εκανε μερικα βηματα μπροστα,ελεγχωντας συνεχως για κατι,και υστερα μου εκανε νοημα να τον ακολουθησω.Προχωρησα πισω του με αργα βηματα και συντομα βρεθηκαμε να κινουμαστε προσεκτικα αναμεσα σε μεγαλα κιβωτια.

O μικρος διαδρομος μας οδηγησε σε εναν αρκετα μεγαλυτερο και φαρδυτερο που κατεληγε σε εναν τεραστιο τοιχο.Γενικα ο χωρος μεσα στον οποιο κινουμασταν φαινοταν αρκετα μεγαλος ωστε να χωρεσει μερικες δεκαδες πλοια.Ο marine συνεχισε να προχωραει με κατευθυνση τον τοιχο και εγω τον ακολουθουσα απο πισω.Κοιταξε ακομα μια φορα τριγυρω και οταν βεβαιωθηκε οτι δεν υπηρχε κανεις αλλος εβγαλε απο την τσεπη του εναν μικρο φακο.Η μικρη ακτινα του ηταν αρκετη για να φωτισει τον τοιχο και να μας αποκαλυψει μια πορτα.Πηγαμε προς τα εκει και ο τοποθετωντας μια καρτα σε εναν μηχανισμο,ο marine την ξεκλειδωσε.Φρεσκος αερας περασε στον χωρο και γεμισε τα πνευμονια μας.Εξω η νυχτα ειχε πεσει για τα καλα και μονο του φως του φεγγαριου,των αστεριων αλλα και μερικων λαμπων εσπαγε το πυκνο σκοταδι.Εκανα ενα βημα για να βγω αλλα ο marine με σταματησε.
-Τωρα πρεπει να ειμαστε πραγματικα προσεκτικοι.Τοση ωρα ειμασταν σε μια αποθηκη και ποτε δεν υπηρξε πραγματικος κινδυνος αλλα εχω μαθει στην ζωη να τα περιμενω ολα και για αυτο και προσεχα πολυ τις κινησεις μας.Τωρα ομως τα πραγματα σοβαρευουν.Δεν πρεπει κανεις να μας δει,τουλαχιστον μεχρι να φτασουμε στον στοχο μας.Αν κατι παει στραβα χαλαει καθε συμφωνια μας.
-Οκ.Θα προχωρησουμε τωρα?τον ρωτησα εκνευρισμενος απο την συμπεριφορα του.Δεν ελαβα καμια απαντηση και τον ειδα απλα να κανει μερικα μικρα βηματα προς τα εξω.

Bρισκομασταν και παλι στους δρομους της πολης.Προχωραμε στα σκοταδια,αποφευγωντας τους μεγαλους δρομους και προτιμωντας τα στενα.Υπηρχε αρκετος κοσμος εξω και αυτο δυσκολευε την προσπαθεια μας για "μυστικοτητα".Μυστικοτητα ανεξηγητη σε μενα καθως δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι ενας marine δεν εκανε φανερα την δουλεια του.Κατι δεν μου καθοταν καλα στην υποθεση αλλα αποφασισα να μην πω τιποτα μεχρι να δω που θα καταληξουμε.Ειχαμε περπατησει ενα σοκακι και ετοιμαζομασταν να στριψουμε για να μουμε στο επομενο,οταν μπροστα μας ειδαμε μια περιπολο των marines.Εγω προλαβα να κρυφτω πισω απο εναν καδο αλλα τα πραγματα δεν ηταν τοσο καλα για τον "φιλο" μου marine καθως οι συναδελφοι τον ειδαν και τον αναγνωρισαν.
-Lieutenant Sammy!!!φωναξαν οι εξι αντρες με τρομο στην φωνη τους και χαιρετησαν οσο πιο καλα μπορουσαν.Αυτος ανταπεδωσε τον χαιρετισμο και υστερα απο μια μικρη συζητηση τους εδιωξε με εμμεσο τροπο και χωρις αυτοι να καταλαβουν τιποτα.Οταν απομακρυνθηκαν αρκετα,Lieutenant Sammy ξεφυσηξε και μου φωναξε ψιθυριστα οτι μπορουσα να βγω.Εκανα πως δεν ακουσα και τον αφησα για λιγο να ανησυχει οτι το ειχα σκασει.Μετα απο λιγα δευτερολεπτα ομως και αφου ειδα οτι ειχε αρχισει να πανικοβαλλεται,βγηκα απο την κρυψωνα μου.
-Νομιζες οτι ειχα φυγει ε?του ειπα γελωντας.
-Αλλη μια τετοια βλακεια και σε σκοτωσα απαντησε εκνευρισμενος και υστερα χωρις να μου ριξει ουτε μια ματια συνεχισε το περπατημα.

Mετα απο αρκετη ωρα ασταματητου περπατηματος,χωρις αλλα απροοπτα,βρεθηκαμε εξω απο την πολη.Το τεραστιο βουνο που ειχα αντικρισει απο μακρια φανηκε μπροστα μας με ολη του την μεγαλοπρεπεια.Παροτι ηταν νυχτα η χιονισμενη κορυφη του ελαμπε σαν διαμαντι.Σε αρκετα μικρο υψομετρο υπηρχε μια τρυπα που φαινοταν οτι ειχε γινει οχι απο την φυση αλλα απο ανθρωπινο χερι.
-Τι ειναι αυτη η τρυπα εκει περα?ρωτησα γεματος περιεργεια τον Sammy
-Χμμ.Αυτο το μεγαλο βουνο που βλεπεις χωριζει το νησι σε δυο πλευρες.Στην βορεια και στην νοτια.Στην καθεμια πλευρα υπαρχει μια πολη.Η πολη απο την οποια βγηκαμε και η οποια ανηκει στην βορεια πλευρα ονομαζεται Kita Town και ειναι η βασικη πηγη παραγωγης αγαθων.Επισης σ'αυτην βρισκεται η βαση μου.Στην νοτια πλευρα υπαρχει η πρωτευουσα του νησιου,η Minami Town.Και ο μονος τροπος επικοινωνιας αυτων των δυο πολεων ειναι αυτη η τρυπα.Ειναι ενα τουνελ που τις συνδεει και επιτρεπει την ανταλλαγη αγαθων.Αλλα εμας δεν μας ενδιαφερει αυτη η τρυπα αλλα εκεινη μου ειπε δειχνωντας με το χερι καπου ψηλοτερα απο το τουνελ.Κοιταξα προσεκτικα και υστερα απο μερικες στιγμες καταφερα να διακρινω ενα πολυ μικρο ανοιγμα που ισα ισα φαινοταν.Τον κοιταξα σαν να ηταν τρελος.-Μα τι υπαρχει εκει πανω?του φωναξα.Αυτος χαμογελασε περιεργα
-Θα δεις οταν φτασουμε απαντησε τελικα.

Ειχα αρχισει να εκνευριζομαι εντονα απο την αινιγματικη του σταση αλλα και παλι κρατησα το στομα μου κλειστο.Περπατουσαμε με πιο γρηγορο βημα πλεον και μεσα σε ελαχιστο χρονο φτασαμε στους προποδες απο οπου και ξεκινησαμε την δυσκολη αναρριχιση μας.Το εδαφος ηταν δυσκολο και οι καιρικες συνθηκες χειροτερευαν συνεχως οσο ανεβαιναμε.Παρα τις δυσκολιες μετα απο τρεις ατελειωτες ωρες φτασαμε στον προορισμο μας.Το ανοιγμα που ειδα απο μακρια ηταν τελικα μια μικρη σπηλια μηκους οχτω μετρων και πλατους δωδεκα.Στην απεναντι πλευρα υπηρχε ενας μεγαλος βραχος μπροστα στον τοιχο αλλα κατα τα αλλα η σπηλια ηταν εντελως αδεια,πραγμα που μου εκανε μεγαλη εντυπωση.
-Τωρα που φτασαμε μπορεις να μου πεις τι ιδιατερο εχει αυτη η σπηλια?τον ρωτησα ενω μπαιναμε μεσα.Δεν μου απαντησε τιποτα και κινηθηκε προς τον βραχο χωρις να μου δωσει καμια σημασια.Ψαχουλευσε για λιγο τις πλευρες και ξαφνικα σταματησε.Επιασε ενα σημειο στην πισω πλευρα του και γελασε σιγα.Τον πλησιασα για να καταλαβω τι γινοταν και τον ειδα να εχει χωσει τον δεικτη του δεξιου χεριου του σε μια μικρη εσοχη στον βραχο.Εκανε μια κινηση σαν να παταει κατι και ενα μικρο κλικ ακουστηκε.Την επομενη στιγμη ολη η σπηλια αρχισε να τρεμει και ο τοιχος πισω απο τον βραχο ανοιξε αποκαλυπτωντας τον χωρο που βρισκοταν πισω του...

Hταν ενα τεραστιος διαδρομος με μεταλλικους τοιχους και πατωμα στρωμενο με γαλαζια πλακακια.Ηταν φωτισμενος με μικρες λαμπες που βρισκοταν στερεωμενες σε καθε πλευρα του και το τελος του δεν φαινοταν πουθενα.Κανενας ηχος δεν ακουγοταν.Κοιταξα τον Lieutenant Sammy με εκπληξη.
-Τι στο διαολο ειναι αυτο το μερος?
-Ενα εργαστηριο απαντησε απλα.
-Τι σοϊ εργαστηριο?Και τι ρολο βαραμε εμεις εδω?
-Μη ρωτας πολλα και απλως προχωρα μου απαντησε με εντονο τονο.
-Οχι
-Τι ειπες?με ρωτησε κοιτωντας με υφος μανιακου.
-Ειπα οχι.Αν θες να συνεχισω να προχωραω πρεπει να σταματησει αυτη η μυστικοτητα.
-Δεν νομιζω να καταλαβαινεις την θεση σου ειπε και τραβηξε το οπλο του.Αμεσως μετατραπηκα σε φως και βρεθηκα πισω του πριν προλαβει καν να βαλει το δαχτυλο στην σκανδαλη.-Εγω θα λεγα οτι εσυ δεν καταλαβαινεις την θεση σου του ειπα ηρεμα.-Δεν εχεις τοση δυναμη οσο νομιζεις.Θα μπορουσε πολλες φορες να το σκασω αλλα σε ακολουθω απλως επειδη κατι με εκανε να σε εμπιστευτω.Πιστευω οτι βρισκομαστε εδω για καλο σκοπο και νομιζω οτι ηρθε η ωρα να τον μαθω.

Mε κοιταξε για λιγο σκεπτικος και τελικα ειπε -Ωραια λοιπον.Αφου θες τοσο πολυ να μαθεις θα σου πω την αληθεια.Βρισκομαστε στο εργαστηριο του Dr.Stein.Ειναι ενας τρελο επιστημονας που σκοπο εχει να κατακτησει τον κοσμο και εδω κανει διαφορα πειραματα για να δημιουργησει το τελειο οπλο.Κανεις δεν ξερει την υπαρξη αυτου του εργαστηριου.Κανεις εκτος απο μενα.Οταν πρωτοηρθε στο νησι πριν απο μερικα χρονια με επεισε να τον βοηθησω να το χτισει.Με επεισε λεγωντας μου οτι θα εκανε πραγματα που θα βοηθουσαν τον κοσμο,οχι οτι θα τον κατεστρεφαν!Ετσι οταν εμαθα τα πραγματικα του σχεδια τον εγκατελειψα αμεσως.Σκεφτομουν να το αναφερω στους συναδελφους μου αλλα αν το εκανα θα με εδιωχναν απο το σωμα σιγουρα.Και δεν μπορουσα με τιποτα να κανω τιποτα μονος μου.Ετσι αποφασισα να περιμενω μεχρι να εμφανιστει μια ευκαιρια.Και αυτη φανηκε οταν ηρθες εδω.Αυτη ειναι η μια και μοναδικη αληθεια και αυτο ειναι το μοναδικο βαρος που κουβαλαω στην συνειδηση μου.
Οταν τελειωσε την ιστορια του μειναμε για λιγο αμιλητοι αλλα τελικα εσπασα την σιωπη γελωντας.
-Χαχαχα.Το ηξερα οτι ησουν καλος τυπος.Καλα εκανα που σε εμπιστευτηκα!!!Παμε τωρα να διαλυσουμε αυτον τον τρελο!!!φωναξα και αρχισα να τρεχω τον μεγαλο διαδρομο με τον Sammy να με ακολουθει σαστισμενος απο την αντιδραση μου.Ομως δεν προλαβαμε να κανουμε πολλα μετρα καθως κατι μας εκοψε τον δρομο.-Τι...τι ειναι αυτα?
-Μερικα απο τα πειραματα του...

Mπροστα μας υπηρχαν περιπου δεκα αγρια σκυλια φτιαγμενα απο καποιο μεταλλο και γρυλισαν με τον πιο περιεργο ηχο.-Να παρει φωναξε ο marine.-Hθελα να φτασουμε μυστικα μεχρι το κυριως εργαστηριο αλλα δεν ημουν αρκετα προσεχτικος ειπε και μου εδειξε δυο den-den mushi που πηγαιναν περα δωθε στους τοιχους.-Αυτα παλι τι ειναι?Νομιζα οτι τα den den ειναι μονο για επικοινωνια απο μακρια.
-Οχι.Υπαρχουν ειδικες κατηγοριες και μια απο αυτες ειναι τα συγκεκριμενα.Eιναι τα Surveillance Den Den Mushi και μεσω αυτων οποιαδηποτε κινηση γινεται σε αυτον τον διαδρομο μεταδιδεται σε οθονες που βρισκοτναι καπου σ'ατο το κτηριο.Και τωρα χαρις σε αυτα ο Stein γνωριζει οτι ειμαστε εδω ειπε και τραβηξε με το αδειο του χερι το σπαθι του.Τον αντεγραψα,και εβγαλα δυο απο τα δικα μου.Μολις τα σκυλια ειδαν τις κινησεις μας δεν διστασαν ουτε λεπτο και μας επιτεθηκαν.Ο Sammy πυροβολησε εξι φορες και πετυχε τεσσερα σκυλια τιναζωντας τα κεφαλια τους στον αερα.Ηταν αρκετα ικανος στην μαχη.Στο μεταξυ εγω ειχα κοψει στην μεση δυο την ωρα που μου επιτιθοταν και τωρα ημουν αντιμετωπος με αλλα τρια.Ενα δοκιμασε να με δαγκασει στο ποδι αλλα το χερι μου κινηθηκε πιο γρηγορα και το σπαθι μου κατεβηκε στο κεφαλι του κανωντας ενα μεγαλο ανοιγμα.Μεσα ειδα διαφορων χρωματων καλωδια και ενα πρασινο υγρο.Ο Sammy εκοψε και αυτος με το σπαθι του ακομα ενα την ωρα που εγω κλωτσουσα με δυναμη στον τοιχο το δευτερο απο αυτα που με ειχαν περικυκλωσει.Το τελευταιο που ειχε απομεινει καταφερα και με δαγκωσε με τα μεταλλικα δοντια του στο αριστερο ωμο.Στο ιδιο ακριβως σημειο δηλαδη,που με ειχε τραυματισει μερικες ωρες πριν ο bounty hunter.Πριν προλαβει να μου προκαλεσει μεγαλυτερη ζημια το αρπαξα και το πεταξα με ολη μου την δυναμη στο πατωμα διαλυωντας το σε μικρα κομματια.

Aφου τα καταστρεψαμε ολα αρχισαμε να τρεχουμε στον διαδρομο,οσο πιο γρηγορα μπορουσαμε.Μπροστα πηγαινε ο Lieutenant και εγω τον ακολουθουσα κατα ποδας.Πορτες υπηρχαν εδω και εκει κατα μηκος του διαδρομου ομως ο marine τις αγνοουσε ολους και απλως συνεχιζε ευθεια.Καποια στιγμη,πολυ αποτομα ο ισιος διαδρομος τελειωσε στριβωντας δεξια.Ευτυχως που υπηρχε μπροστα μου ο marine που γνωριζε τον δρομο γιατι αλλιως θα ειχα στουκαρει στον τοιχο ευθεια.Μολις πηραμε την στροφη ειδαμε να τρεχουν καταπανω μας μερικα ακομα μηχανικα ζωα.-Λυπαμαι αλλα δεν εχουμε χρονο για εσας τους φωναξα και σηκωσα τους δεικτες των χεριων μου εκτοξευωντας ακτινες φωτος.Οι μεταλλικοι "φρουροι" εγιναν χιλιαδες κομματια σε μερικα δευτερολεπτα,σκορπιζωντας γραναζια και καλωδια σε ολο τον τοπο.Προχωρησαμε λιγο ακομα και μετα πηραμε ακομα μια στροφη προς τα αριστερα αυτη την φορα.Τωρα περπατουσαμε σε εναν μικροτερο διαδρομο στο τελος του οποιου φαινοταν μια γαλαζια λαμψη.Φτασαμε ως εκει και ο Sammy σταματησε.Βρισκομασταν σε μια μεγαλη γκριζα αιθουσα.Ηταν γεματη με παραξενα μηχανηματα και με τραπεζια που πανω τους υπηρχαν διαφορα εργαλεια.Στο κεντορ της στεκοταν ενας τυπος γυρω στα σαραντα που φορουσε ενααπρο σακακι και μια λαδη μπλουζα γεματη μπαλωματα.Ειχε κοντα ασπρα μαλλια και φορουσε γυαλια.Το πιο περιεργο ομως ηταν οτι ειχε ενα κολλημενο ξυλο απο την μια πλευρα του κεφαλιου του ως την αλλη.Στο χερια του κρατουσε ενα εργαλειο που εβγαζε μια γαλαζια φλογα και μ'αυτο κατι εφτιαχνε.Ακουσε τα βηματα μας και χωρις να μας κοιταξει ειπε -Ωστε γυριζες επιτελους Sammy?Και εφερες και παρεα μαζι σου απ'οτι βλεπω.Υπεροχα!!!Ηρθατε στην καταλληλη στιγμη.Μολις ολοκληρωσα το τελειο οπλο μου.Παρατησε το εργαλειο με τις φλογες και κανωντας λιγο στην ακρη μας αποκαλυψε το δημιουργημα του.Στην αρχη ειδαμε μονο ενα περιεργο κεφαλι.Αλλα σιγα σιγα η ραμπα στην οποια στεκοταν αρχισε να ανεβαινει και τοτε ειδαμε το ολοκληρωμενο εργο του.Ενα ρομποτ κοκκινου χρωματος,υψους πανω απο δωδεκα μετρα και φουλ εξοπλισμενο με ολο των ειδων τα οπλα.Στο στηθος του υπηρχε μια θεση στην οποια ανεβηκε ο Stein χρησιμοποιωντας μια σκαλα.Οταν μπηκε μεσα ενα μεγαλο κομματι μεταλλο ανεβηκε απο την κοιλια του ρομποτ ασφαλιζωντας τον.-Με αυτο το "τερας" στον ελεγχο μου κανεις δεν θα μπορεσει να με σταματησει!!!ακουστηκε η φωνη του απο ενα μικροφωνο μεσα απο το ρομποτ και την επομενη στιγμη ενας πυραυλος εκτοξευτηκε απο το στομα του.

Προλαβαμε να κανουμε ενα βημα πριν σκασει ακριβως πισω μας.Το ωστικο κυμα μας πεταξε αρκετα μετρα μακρια ενω ενα μεγαλο μερος του πατωματος διαλυθηκε.Ενα παρανοϊκο γελιο ακουστηκε απο την μηχανη.
-Μουχαχαχα.Ειστε τοσο τυχεροι.Θα ειστε τα πρωτα θυματα του υπεροπλου μου.Η δεξια παλαμη του ρομποτ ανοιξε και ενα πολυβολο εμφανιστηκε.Δεκαδες σφαιρες εφυγαν με την μια προς το μερος μας αλλα η τυχη μας ευνοησε και προλαβαμε να κρυφτουμε πισω απο ενα απο τα περιεργα μηχανηματα.Ειμασταν και οι δυο αρκετα τρομοκρατημενοι αλλα απο το βλεμμα του Sammy καταλαβα οτι δεν θα τα παρατουσε με τιποτα.Η σιγουρια οτι ο "συντροφος" μου σ'αυτη την μαχη δεν ηταν καποιος δειλος μου εδωσε ελπιδα.Βγηκα απο την κρυψωνα και τραβωντας τα δυο σπαθια μου με τις μαυρες λαβες,επιτεθηκα με ολη μου την ταχυτητα στον μηχανικο γιγαντα.Χρησιμοποιωντας το στοιχειο της εκπληξης,καθως ο χειριστης του ειχε στρεψει το κεφαλι του απο την αλλη πλευρα αναζητωντας μας,πηδηξα πολυ ψηλα και εκανα δυο μεγαλες χαραγματιες στο στηθος του ρομποτ.Η τουλαχιστον ετσι νομιζα.Στην πραγματικοτητα δεν ειχα καταφερει ουτε να το γρατζουνισω και εμεινα να το κοιταω.
-Ανοητε.Το θηριο μου ειναι φτιαγμενο απο ατσαλι και αν δεν μπορεις να το κοψεις τοτε δεν εχεις καμια ελπιδα!!!Και τωρα που αποκαλυφθηκες ηρθε το τελος σου!!!Μουχαχαχα!!!φωναξε και απο το αριστερο χερι πεταχτηκε μια λεπιδα με τεραστια ταχυτητα.Την κοιταξα και υστερα εκλεισα τα ματια.Ακουσα τον τρελο επιστημονα να γελαει με ολη του την δυναμη την στιγμη που η λεπιδα με ακουμπουσε.

Το αποτελεσμα που περιμενε ο Dr.Stein ηταν η λεπιδα να μου ανοιξει μια μεγαλη τρυπα στο στηθος.Αντι για αυτο ομως,απλα περασε απο μεσα μου και καρφωθηκε με μεγαλη δυναμη στον τοιχο πισω μου.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα προς το ρομποτ,γεματος σιγουρια.Ενα τραυλισμα ακουγοταν απο μεσα του.
-Τττ...τι εγινε?Γιατι δεν εισαι νεκρος?ρωτησε με δυσκολι ο Stein.
-Γιατι ειναι πολυ δυσκολο να πεθανω απο μια απλη λεπιδα αποκριθηκα.
-Τοτε θα πεθανεις απο σφαιρες!!!φωναξε και αρχισε να πυροβολει παλι.Εμεινα εντελως ακινητος και ενας μεγαλος αριθμος σφαιρων βρηκε στοχο.Ομως καμι δεν ειχε αποτελεσμα.
-ΑΑΑΑΑΑ φωναξε με ολη του την δυναμη οταν με ειδε να στεκομαι ορθιος.
-Τωρα θα δεις!!!Ψοφα!!!και μου εκτοξευσε δυο πυραυλους.Εσκασαν και οι δυο κοντα μου και καπνος σηκωθηκε.Ο Dr. γελουσε δυνατα γιατι ηταν σιγουρος οτι ειχα πεθανει αυτη την φορα.Ομως οταν ο καπνος καθαρισε και εγω στεκομουν στην ιδια θεση αλωβητος,το γελιο μετατραπηκε σε κραυγη πανικου.Γυρισε αποτομα το ρομποτ προς την πλευρα που κρυβοταν ο Sammy.
-Iσως να μην μπορω να σκοτωσω εσενα αλλα αυτος ο ηλιθιος θα πεθανει!!!
-Ουτε να το σκεφτεσαι του ειπα και αμεσως εγινα φως.Στεκομουν μπροστα του ενω ακομα κοιτουσε την προηγουμενη θεση μου.Μετετρεψα ολοκληρο το χερι μου σε φως και του εριξα μια τεραστια ακτινα στο στηθος.Ενα ουρλιαχτο πονου ακουστηκε και την επομενη στιγμη ο επιστημονας πεταχτηκε απο την πλατη του ρομποτ με μια μεγαλη τρυπα στην κοιλια.

Το πτωμα του εσκασε πολλα μετρα μακρια ενω το ρομποτ γκρεμιστηκε μισοδιαλυμμενο.Πλησιασα τον Sammy ο οποιος με κοιτουσε με ενα βλεμμα αναμεσα σε ευγνωμοσυνη και περιεργεια.
-Ολα μου τα προβληματα λυθηκαν και ενας πειρατης βοηθησε στο να συμβει αυτο ψελλισε και σηκωθηκε ορθιος.Δεν του απαντησα τιποτα και απλως του εκανα νοημα να μας οδηγησει προς την εξοδο.Τωρα,αντι να τρεχουμε περπατουσαμε πολυ χαλαρα αλλα ειμασταν αμιλητοι.Ο Sammy εδειχνε πολυ σκεφτικος και πηρε αρκετες φορες λαθος δρομο.Παρ'ολα αυτα μεσα σε μερικες ωρες ειμασταν και παλι εξω απο την πολη ενω ο ηλιος ανετειλε.Ο Sammy με κοιταξε σοβαρα.
-Δεν μπορω να πιστεψω οτι θα το πω,αλλα εισαι ελευθερος.Παρε αυτο και χτυπα με στο κεφαλι οσο πιο δυνατα μπορεις ειπε ενω μου εδινε ενα μεγαλο ξυλινο κουτσουρο που ειχε μαζεψει οταν κατεβαιναμε απο το βουνο.Το πηρα και τον κοιταξα μπερδεμενος.
-Γιατι να σε χτυπησω?
-Γιατι αν με οποιοδηποτε τροπο μαθευτει οτι ησουν στο νησι και εγω δεν εκανα τιποτα τοτε θα με διωξουν σιγουρα.Ενω αν πω οτι προσπαθησα να σε συλλαβω μονος μου αλλα τελικα εισουν δυνατοτερος τοτε εχω καποιες ελπιδες.Το σκεφτηκα για λιγο και αφου καταλαβα οτι εχει δικιο ετοιμαστηκα να τον χτυπησω.-Δεν θα ξεχασω ποτε την βοηθεια σου.Τωρα βαρα με οσο πιο δυνατα μπορεις και εξαφανισου πριν μας παρουν χαμπαρι ειπε και η φωνη του ακουστηκε σπασμενη.Σηκωσα το κουτσουρο και το κατεβασα στο κεφαλι του με δυναμη αρκετη για να τον λιποθυμησει.Υστερα το πεταξα διπλα του και ετρεξα προς το λιμανι.Παρα την βιασυνη μου προσεχα ιδιαιτερα να μην δει κανεις το προσωπο μου και το καλυπτε συνεχως με το καπελο μου.Εφτασα μετα απο λιγο στην αποβαθρα που ειχα δεσει το πλοιο μου και ανεβηκα.Ευτυχως τα πανια του ηταν μαζεμενα και κανεις δεν καταλαβε οτι ηταν πειρατικο.Τα ανοιξα μονο οταν ειχα απομακρυνθει αρκετα και εβαλα πλωρη για τον επομενο προορισμο.

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 27.000
Bounty/Fame Points: 3.000.000
Παρατηρήσεις: Καλη ιστορια και με αρκετη δραση... Αν και στο ζητησε ο ιδιος, βαρεσες Marine οποτε bounty περνεις..