[Τέλος]Prepare for trouble! And make it double!

Αφού τα πράγματα είχαν φτάσει μέχρι αυτό το σημείο, ο αρχαιολόγος δεν έβλεπε άλλη οδό δράσης από το να σκοτώσει τους Πεζοναύτες αυτούς: αν το κούρεμα τον είχε κάνει αρκετά αγνώριστο για να μην τον καταλάβουν, τότε δεν είχε λόγο να χαλάσει την κάλυψη με το να τους αφήσει να το διαδώσουν. Δυστυχώς έπρεπε να πεθάνουν.

Τρία μαχαιράκια καρφώθηκαν στον καθένα, όλα σε ζωτικά σημεία: λαιμό, μηρό και κεφάλι. Αφού σιγουρεύτηκε πως είναι νεκροί, τα πήρε πίσω.

"Έι εσύ! Είπες πως σε τραυμάτισε ο Greywind! Πότε έγινε αυτό;"

Ο πειρατής σταμάτησε και τους είδε να έρχονται προς το μέρος του. Πήρε θέση να επιτεθεί, αλλά ακόμα δεν έκανε κάτι. "Κι εσένα τι σε νοιάζει;"

Νιώθοντας την ανησυχία του, ο αρχαιολόγος και ο Bola σταμάτησαν σε απόσταση ενός μέτρου. "...έχω ανοιχτούς λογαριασμούς..."
"Δεν έχει καιρό." αποφάσισε ν'απαντήσει εν τέλη, παρόλο που φάνηκε να υπολογίζει κάτι από μέσα του. "Τι λογαριασμούς;"
"...ο γιος μου έπαθε αμνησία εξαιτίας του. Πού έγινε αυτό;"
"Γιατί θες να μάθεις; Θα τον κυνηγήσεις κιόλας;" ρώτησε κοροϊδευτικά.

Ο αρχαιολόγος άρχισε να εκνευρίζεται. Προσπάθησε να ηρεμήσει τον εαυτό του χωρίς να τρίψει το κεφάλι του αλλά η υπομονή του εξαντλούντα. "Με λένε Brandon, και-"
"Είναι περιζήτητος," πετάχτηκε ο Bola δείχνοντας κάτι αφίσες με εγκληματίες στους τοίχους "αν καταλαβαίνεις τι εννοώ! Τον είχε πιάσει κι αυτόν μια φορά και χρησιμοποίησε τον μικρό για να το κάνει. Του κρατάει κακία. Οπότε πες μας--όχι για μας...για τον φουρκαριάρη τον γιο του!"
"Μην ξεχνάς πως σε βοήθησα...! Δε ζητάω πολλά γι αντάλλαγμα. Μια τοποθεσία."

-Ώστε έχεις και εσύ λογαριασμούς με τον Greywind. Αν και κανονικά δεν μοιράζομαι πληροφορίες και το κυριότερο την λεία μου, θα σου πω τι έχω μάθει για τον Greywind. Ο φαφλατάς ο αρχηγός των marine που με έπιασαν, είπε ότι έφυγε για την Μεγάλη Γραμμή. είπα.
-Θα σου δώσω όμως μια συμβουλή, η Μεγάλη Γραμμή δεν είναι για εσένα. Φαίνεσαι δυνατός για αυτούς εδώ τους άχρηστους Marine αλλά η Μεγάλη Γραμμή είναι πολύ διαφορετική. συνέχισα.
Και πάνω που φάνηκε σαν να τελείωσα με αυτά που ήθελα να πω, συνέχισα με την εξής φράση περιμένοντας μία απάντηση:
-Ο φίλος σου έδειξε τις αφήσεις των καταζητούμενων από πίσω. Ποιος είσαι του λόγου σου, λοιπόν?

"Eυχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες! Εμένα με λένε Bola - δεν είμαι κανένας άνθρωπος περιοπής, μη με κοιτάς περίεργα - κι αυτός είναι ο Brandon, όπως σου είπε ήδη. Καταζητούμενος απ'την Κυβέρνηση!"
"...γι αυτό ας πάρουμε γρήγορα τον δρόμο μακριά από δω."
"Αα ναι σωστά! Μπορεί ανά πάσα στιγμή να μας δει κανείς..."

Έκανε ένα νόημα στον πειρατή, που φάνηκε να ενοχλήθηκε από τον τρόπο που του έγνεψε ο Bola, λες και ήταν σκύλος, μα αρκέστηκε στο να τον κοιτάξει με σουφρωμένα χείλη. Βέβαια ο Bola σήκωσε τα χέρια του σε ένδειξη ειρήνης και πήγε να ,ιλήσει και πάλι οπότε δεν έκανε καμιά επιθετική κίνηση. "Το ψευδώνυμό του είναι Shotgun B. Μπορεί να τον έχεις ακουστά. Έκαψε εκείνη τη σημαία στη Loguetown 20 και κάτι μέρες πριν...!" είπε στο τέλος λες κι εκμυστηρευόταν κάποια αμαρτία.

"Κι εσύ είσαι...;"
"...Yami Raziel. Επαναστάτης είσαι ε...;"

Έβηξε λίγο, λες και ήταν ηλιθιότητα που ρωτούσε κάτι τέτοιο μέσα στον "κόσμο" δηλαδή εκεί που μπορούσαν να τους ακούσουν και τον κοίταξε λοξά.

"Αυτό νομίζω πως σημαίνει ναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Κι εγώ ακόμα τώρα αρχίζω να τον αποκρυπτογραφώ."
"Κοράκι θα σε λιανίσω."
"Όχι μ'αυτά τα τραύματα~!"

Εκεί που ο Raziel τους μελετούσε και οι δύο ήταν έτοιμο να σκοτωθούνε, ένα κρώξιμο από ψηλά τους τάραξε! Κοίταξαν πάνω και τι να δουν...; Ήταν το Κοτόπουλο! "Κοτόπουλο!" αναφώνησαν και οι δύο και το γεράκι έκρωξε με ευχαρίστηση. Πήγε κι έκατσε στο απλωμένο χέρι του Bola.

"Λέτε το γεράκι κοτόπουλο;" Και οι δ'υο ανασήκωσαν τους ώμους τους.

Ώστε ο κοκκινομάλλης τύπος είχε το ψευδώνυμο Shotgun B. Το κεφάλι του έχει επικηρυχθεί για 49.000.000, απ' ότι είδα από τις αφίσες πίσω μας. Δεν ήταν καθόλου άσχημα για κάποιον που άκουγα το όνομά του πρώτη φορά. Το ότι ήταν επαναστάτης μου θύμισε έναν άλλο επαναστάτη που είχα συναντήσει στο παρελθόν στο Mystery Island. Αυτός ο ξεροκέφαλος ο Kuran τι να έκανε άραγε? Συνέχιζε να τα βάζει με marines ή έχει πλέον πεθάνει? Είχα πάρα πολύ καιρό να μάθω νέα του από τις εφημερίδες.
-Εγώ σας αφήνω. Ευχαριστώ για τις χειροπέδες αλλά πρέπει να φεύγω. Έχω να σκοτώσω μερικούς marines στο κοντινό μέλλον και πρέπει να ετοιμαστώ. Όσο για την Μεγάλη Γραμμή που σου είπα, αν έχεις σκοπό να μπεις τότε ελπίζω να σε συναντήσω κάποια στιγμή στο μέλλον εκεί και να δώσουμε μια μάχη. είπα στους δύο άντρες που ασχολιόντουσαν με το κοράκι τους και έφυγα για την πόλη.
Έπρεπε να πάω σε έναν γιατρό να δει τα τραύματά μου και ύστερα θα ερχόταν η ώρα που θα αφάνιζα τους marines από το νησί.

Άφησα στον επαναστάτη και τον φίλο του να "καθαρίσουν" το μέρος από τα πτώματα και έφυγα για την πόλη. Με το που μπήκα στην πόλη, περπατούσα στα σοκάκια για να μην με δούνε οι κάτοικοι. Δεν νομίζω να τους άρεσε να με βλέπανε να κυκλοφορώ ελεύθερος στην πόλη την στιγμή που πριν από λίγη ώρα με είδανε να περνάω από εδώ πέρα ως φυλακισμένος των marine. Μετά από λίγη ώρα ψάξιμο, βρήκα το ιατρείο και μπήκα μέσα. Ευτυχώς μέχρι τώρα δεν με είχε δει κανένας. Το ιατρείο ήταν ένα απλό ξύλινο σπίτι με 2-3 δωμάτια. Το 1ο, με το που έμπαινες, ήταν το καθιστικό που περίμεναν οι ασθενείς. Ευτυχώς δεν βρισκόταν κανένας εκεί.

Πέρασα την πόρτα του δεύτερου δωματίου και ο γιατρός μόλις με είδε είπε:
-Καλησπέρα σας. Ελάτε, καθίστε.
Για να μην αντέδρασε παράξενα, δεν πρέπει να με είχε δει όταν περάσαμε μέσα από την πόλη προηγουμένως. Αυτό ήταν καλό. Η δουλειά θα γινόταν χωρίς πρόβλημα.
Κάθισα στο κρεβάτι και έβγαλα τις γάζες από το χέρι και τα πλευρά μου. Μόλις είδε ο γιατρός τα τραύματά μου, σχηματίστηκε στο πρόσωπό του μια έκφραση έκπληξης.
-Πως προκλήθηκαν αυτά τα τραύματα? με ρώτησε.
-Γιατρέ, κάνε την δουλειά σου και μην ρωτάς. Καλύτερα να μην μάθεις.
-Όπως νομίζεις. Θα σου κάνω ράμματα στο χέρι και στα πλευρά. Με τον καιρό οι πληγές θα κλείσουν. Δεν είναι πολύ βαθιές, οπότε θα μείνουν μόνο επιφανειακά σημάδια σε μερικές εβδομάδες που θα έχουν επουλώσει πλήρως.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και ο γιατρός έκανε τα ράμματα αφού μου έκανε τοπική αναισθησία στις περιοχές που θα έκανε τα ράμματα. Αφού τελείωσε, του έδωσα ένα πουγκί με χρήματα που πήρα από τους νεκρούς marine νωρίτερα και τον ευχαρίστησα για την καλή δουλειά που έκανε. Φεύγοντας, πήρα έναν μανδύα που είχε στον καλόγερο του 1ου δωματίου και τον φόρεσα. Όπως άνοιξα την πόρτα για να φύγω ένας άλλος ψηλός τύπος με μαλλί μέχρι τον ώμο στεκόταν απ' έξω. Φαίνεται ότι θα ήταν ο επόμενος πελάτης. Έφυγα από εκεί και κατευθύνθηκα προς την βάση των Marine με σκοπό να τους αφανίσω!

Φορώντας τον μανδύα που είχα πάρει από το ιατρείο, πέρασα την πόλη σχεδόν απαρατήρητος. Μόνο μερικά περίεργα βλέμματα που ήθελαν να δούνε ποιος είμαι έπεφταν πάνω μου. Αφού πέρασα την πόλη και συνέχισα όλο ευθεία στον λόφο, βρέθηκα στην βάση των Marine. Πλησίασα την πύλη όπου βρίσκονταν δύο φρουροί.
-Αλτ! Δεν επιτρέπεται η είσοδος σε κανέναν εκτός σώματος. Περιμένουμε σημαντικό κρατούμενο. είπε ο ένας.
-Και αν επιτρέπεται, ποιος είναι αυτός ο τόσο σημαντικός κρατούμενος? ρώτησα εγώ.
-Ένας πολύ επικίνδυνος πειρατής αποκαλούμενος Yami Raziel.
-Τζάμπα τον περιμένετε. Δεν θα έρθει ποτέ. Τον είδα να σκοτώνει τους marine που τον συνόδευαν, πριν ακόμα φτάσουν εδώ.
-Λες αλήθεια? Και που βρίσκεται τώρα?
-Ακριβώς μπροστά σας! Zehahahahaha! είπα και πέταξα από πάνω μου τον μανδύα.
Πριν προλάβουν να αντιδράσουν, τους σκότωσα και τους δύο.

Ακούμπησα την πύλη και απλώθηκε σκοτάδι σε όλη της την επιφάνεια. Την ρούφηξα στο σκοτάδι και ο δρόμος μου ήταν ανοιχτός. Προχώρησα μέσα στη βάση και μέχρι να φτάσω στο κτήριο σκότωνα τον έναν marine μετά τον άλλο πολύ εύκολα. Μόλις έφτασα στο κεντρικό κτήριο, τα πράγματα ήταν πολύ απλά. Ακούμπησα το πάτωμα και άπλωσα σκοτάδι γύρω από όλο το κτήριο. Άνοιξα μια μαύρη τρύπα και άρχισα να το ρουφάω. Αρκετοί από τους marines που βρίσκονταν μέσα στο κτήριο, πηδούσαν από τα παράθυρα για να σωθούν αλλά δεν θα τους άφηνα έτσι. Άπλωσα σκοτάδι σε μεγαλύτερη διάμετρο γύρω από το κτήριο έτσι ώστε να μην γλυτώσει κανείς. Αφού ρούφηξα όλο το κτήριο και τους marines που βρίσκονταν πάνω του, άπλωσα σκοτάδι στον ουρανό και άνοιξα ξανά την μαύρη τρύπα. Μόνο που αυτή την φορά έβγαλα ότι ρούφηξα προηγουμένως. Το κτήριο έπεφτε στο έδαφος ως συντρίμμια και οι marines ήταν άλλοι νεκροί και άλλοι αναίσθητοι από τα τραύματα. Αφού τελείωσα από εδώ πέρα και δεν έβλεπα κανέναν όρθιο marine που να μπορούσε να με αντιμετωπίσει, κατευθύνθηκα προς την πύλη να φύγω.

Φτάνοντας στην πύλη είδα κόσμο. Πολύς κόσμος είχε μαζευτεί για να δει τι είχε γίνει. Άλλωστε ολόκληρη η βάση των marine καταστράφηκε, λογικό ήτανε να έρθουν να δούνε τι συμβαίνει. Στεκόντουσαν και με βλέπανε να στέκομαι στην πύλη. Πριν με είχανε δει ως κρατούμενο των marine και τώρα με βλέπουνε να στέκομαι στην πύλη της βάσης των marine, ελεύθερος και έχοντας καταστρέψει την βάση τους. Συνέχισα να περπατάω για να πάω στο λιμάνι και πολλοί από αυτούς έτρεξαν να φύγουν, από τον φόβο τους. Κάποιοι είχανε μείνει και με κοιτούσαν όπως περπατούσα ανάμεσά τους. Μία γυναίκα πετάχτηκε μπροστά μου και μου είπε:
-Εσύ θα είσαι ο διαβόητος πειρατής "Yami" Raziel. Κατέστρεψες την βάση τους ολομόναχος, κάτι που δεν κατάφερα να κάνω εγώ με ολόκληρο στρατό επαναστατών. Με αυτό που έκανες, μπορούμε πλέον να πάρουμε τον έλεγχο του νησιού. μου είπε.
-Εγώ είμαι όντως αυτός που λες. Εσύ όμως ποια είσαι?
-Hiyoko Kobayashi. Αρχηγός των επαναστατών του νησιού.
-Ωραία. Και τώρα που μου είπες αυτά που ήθελες μπορώ να πάω στο λιμάνι να φύγω από το νησί? Έχω να σκοτώσω και τους marines που με έφεραν εδώ πέρα για να πάρω τα πράγματά μου και το πλοίο τους.
-Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό. Έχουμε ήδη καταλάβει το πλοίο που σε έφερε και σε περιμένει. Μια ομάδα από τους άντρες μου θα κατευθυνθεί, με το πλοίο των marine, στην East Blue. Αν θέλεις, μπορούν να σε πάρουν μαζί τους ως ευχαριστώ για αυτό που έκανες.
-East Blue, ε? Χμμμμ... Δεν έχω συγκεκριμένο προορισμό οπότε δεν θα με χαλάσει ένα ταξίδι χωρίς να χρειάζεται να τραβάω κουπί.
-Ωραία, πήγαινε στο καράβι τότε. Γνωρίζουν όλοι ποιος είσαι, οπότε δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι για να σε καταλάβουν. Ευχαριστώ και πάλι για αυτό που έκανες.
-Δεν χρειάζεται. Σκότωσα τους marines για δικούς μου σκοπούς, οπότε οι ευχαριστίες είναι περιττές. της είπα και έφυγα για το λιμάνι.
Μόλις έφτασα, ανέβηκα στο καράβι, πήρα τα πράγματά μου και άραξα στο κατάστρωμα. Σηκώσαμε άγκυρα και ξεκινήσαμε για την East Blue.

Όνομα: Raziel
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 7
Beli: 50.000
Bounty/Fame Points: 4.000.000
Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία με ωραία πλοκή και μέτριες περιγραφές(γι αυτό σου έκοψα και 10) Δεν υπάρχει κάτι άλλο για παρατήρηση εκτός απο το ότι θέλω να αναλύεις μερικές καταστάσεις περισσότερο!

Πολύ μίσος για τον D