[Τέλος] The new power! A fierce battle between Ice and Lava

Κύριοι χαρακτήρες:

link προηγούμενης http://www.onepiecegr-rpg.com/t6419-topic (Crown Island)

Μετά απο την στιγμή που κατάπια και το τελευταίο κομμάτι του φρούτου, όλα πήγαν όπως ήθελα...Συνάντησα τους υπόλοιπους στο λιμάνι και αποχωρήσαμε..Η αλήθεια ήταν πως δεν ένιωθα κάποια αλλαγή στο σώμα μου, ούτε κάτοχος κάποιας ιδιαίτερης δύναμης...
Ισως τόσο καιρό που ήταν μέσα στην πέτρα, έχασε τις δυνάμεις του, σκέφτηκα ..
Ο Lieutenant Light, μαζί με τους φίλους μου, μου εξήγησαν τι μου είχε συμβεί....Είχα αμνησία... Μου έγιναν μερικές εξαιτάσεις ωστε να μάθουμε τι συνέβαινε, όμως δεν βγάλαμε άκρη, έτσι το αφήσαμε για κάποια στιγμή που θα φτάναμε σε κάποιο ιατρείο στην ξηρά ...
Αφού ξαναγνωρίστηκα με τους φίλους μου, ο καθε ένας απο αυτούς μου διηγήθηκε τον τρόπο που γνωριστήκαμε
Είχαμε βάλει πλώρη για την κοντινή βάση στο Pucci..
Λόγο μιας σφοδρής κακοκαιρίας που μας πέτυχε στα ανοιχτά του νησιού, αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πίσω στο Ruluka island.. Εκεί βρήκαμε καταφύγιο σε ένα πανδοχείο μαζί με τους φίλους μου.. Μαζί μας πήραμε μόνο τα απαραίτητα, όπλα, λεφτά και μπόλικο κέφι! Η κακοκαιρία δεν μας πτόησε!
Καθίσαμε σε ένα τραπέζι δίπλα στο τζάκι και παραγγείλαμε μπύρες.. Η ατμόσφαιρα μέσα στο πανδοχείο ηταν αρκετά καλή.

Εκείνο το βράδυ πίναμε συνέχεια ως που γίναμε όλοι ντίρλα! Δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε για να πάμε ως την βάρκα και έτσι νοικιάσαμε 1 δωμάτιο ..Εγώ έπεσα πρώτος στο κρεβάτι και η Lightning έπεσε επάνω μου.. Ο Squall ξάπλωσε στο πάτωμα και ο Drake συνέχισε να πίνει απο ένα μπουκάλι ρούμι..Απορούσα πως δεν είχε γίνει και αυτος ντιρλα σαν και εμάς..Τι συμβαίνει εδώ?Ποσο αντέχει αυτός ο άνθρωπος >?
Με αυτή την σκέψη με πήρε ο ύπνος..Για την ακρίβεια δεν σκεφτόμουν ώρες απλά δεν κατάφερα να μείνω ξύπνιος μετά απο την σκέψη αυτή...
Το χάραμα οι ακτίνες του γλίστρησαν μέσα απο το παράθυρο χαϊδεύοντας μες την ζεστασιά τους τα μάτια μου και ξυπνώντας με..Όλο το βράδυ η Lightning με είχε ταράξει στα κλωτσίδια..
Έτριψα τα μάτια μου και ανακάθισα στην άκρη του κρεβατιού. Κάτω απο τα πόδια μου ένιωθα παγωμένο το ξύλινο πάτωμα. Τέντωσα τα πονεμένα μου πόδια και έτριβα την πλάτη μου καθώς χασμουριέμαι.Φόρεσα τις αρβύλες των Marines και κάρφωσα το βλέμμα μου στο πάτωμα έτοιμος να ξανακοιμηθώ.
Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς το κομοδίνο όπου ξέπλυνα το πρόσωπό μου σε μια μικρή λεκάνη που υπήρχε εκεί, τουρτουρίζοντας καθώς το παγωμένο υγρό κυλούσε στον αυχένα μου..

-Καλά ξυπνητούρια.. ακούστηκε μια φωνή απο το βάθος.. Γύρισα και είδα τον Drake να κάθετε στην πολυθρόνα και να συνεχίζει να πίνει!! Μα καλά αυτος ο άνθρωπος δεν μεθάει ποτέ ? αναρωτήθηκα
-Εσύ δεν κοιμήθηκες??
-Φυσικά κοιμήθηκα, άλλα ξύπνησα νωρίς το πρωί... Άρχισε να χιονίζει .. είπε κοφτά..
-Τι??? Χιόνι??? Ρώτησα γεμάτος χαρά! το χιόνι μου άρεσε πολύ!
-Μπορείς να σκάσεις επι τέλους? Είπε ο Squall πετώντας μου ένα μπουκάλι το οποίο έσπασε στον απέναντι τοίχο καθώς πρόλαβα και το απέφυγα..
-Χε χε!
-Τι είναι αυτό το "χεχε" ..Νυστάζω.. Αν θες να μιλάς βγές έξω.. είπε γυρνώντας απ την άλλη..
-Οκ συγγνώμη! είπα..
Η καημένη η Lightning ξύπνησε απο το σπάσιμο του μπουκαλιού..Έτσι αναγκαστικά την πήρα και αυτή μαζί μου στην βόλτα..

Βγήκαμε απο το πανδοχείο μαζι με την Lightning ενώ ο Drake και ο Squall έμειναν πίσω..
Κάτω απο το φως της μέρας,. η πόλη του Ruluka island φαινόταν μικρή αλλα ήταν γεμάτη φωνές και γέλια..Ακριβώς το αντίθετο απ ότι την ειχα αφήσει πριν μια εβδομάδα..Περπατούσαμε ως που φτάσαμε στις παρυφές τις πόλης..Εκει σε ένα άδειο χωράφι υπήρχαν κάρα, σκηνές και φωτιές απλωμένες ακατάστατα παντού τριγύρω σαν χρωματιστές κηλίδες πάνω στο χιόνι. Υπήρχαν τέσσερις σκηνές τροβαδούρων που ήταν στολισμένες με φανταχτερές διακοσμήσεις.Μια σταθερή ουρά πολιτών, ένωνε την κατασκήνωση με το χωριό..Πλήθη είχαν μαζευτεί γύρω απο μια σειρά ζωηρόχρωμες σκηνές και πρόχειρα υπόστεγα έφραζαν τον κύριο δρόμο..Τα άλογα που υπήρχαν σε στάβλους τριγύρω, χλιμίντριζαν με το θόρυβο που επικρατούσε
Τα ψητά κάστανα πρόσθεταν το δικό τους πλούσιο άρωμα σε τούτη την ωραία ατμόσφαιρα.
Γυναίκες αγόραζαν ρούχα ενώ λίγο πιο κάτω οι άντρες ήταν απασχολημένοι εξετάζοντας μερικά νέα γεωργικά εργαλεία..Τα παιδιά έτρεχαν στον δρόμο σκούζοντας ενθουσιασμένα..Εδω ήταν απλωμένα μαχαίρια, πιο κάτω μπαχαρικά και πιο κάτω είχαν παρατάξει γυαλιστερά σκεύη για την κουζίνα..Η χαρά και η ευδιαθεσία που είχαν οι κάτοικοι του Ruluka island δεν υπήρχε αποτυπωμένη και στα πρόσωπα των πλανόδιων πωλητών..Έμοιαζαν να είναι σε άθλια κατάσταση.

Τα παιδιά τους είχαν τρομαγμένη και επιφυλακτική όψη και τα ρούχα τους ήταν μπαλωμένα..Οι λιπόσαρκοι άντρες κρατούσαν ξίφη και στιλέτα στερεωμένα στις ζώνες τους..Ακόμα και οι γυναίκες τους ,είχαν τριγωνικά μαχαίρια περασμένα στις ζώνες τους
Τι να τους είχε συμβεί άραγε που να τους φέρει σε αυτή την κατάσταση? αναρωτιόμουν..Ξαφνικά απο έναν πάγκο ακούστηκαν επιφωνήματα θαυμασμού.. Γεμάτος περιέργεια τράβηξα την Lightning προς εκείνο τον πάγκο..Ήταν ένας άντρας που πουλούσε στολίδια, μπιχλιμπίδια και διάφορα γυναικεία πράγματα..Καθε φορα που εμφάνιζε ενα νέο μπιχλιμπίδι στις γυναίκες που στέκονταν όρθιες απέναντι του, ακολουθούσαν επιφωνήματα θαυμασμού
Σκέφτηκα πως δεν θα αργούσε η ώρα που θα άδειαζαν όλες τα πορτοφόλια τους..Ο πωλητής φαινόταν να ενθουσιάζεται και να φουσκώνει απο υπερηφάνεια κάθε φορά που εκθείαζαν τις πραμάτειες του..
O πωλητής είχε μούσι, φαινόταν συγκρατημένος και έδειχνε να κοιτάζει όλο τον κόσμο αφ υψηλού κάπως περιφρονητικά..Οι ενθουσιασμένες γυναίκες εμπόδιζαν εμένα και την Lightning να πλησιάσουμε τον πάγκο , έτσι καθίσαμε σε ένα σκαλοπάτι και περιμέναμε .

Μόλις έμεινε μόνος του τρέξαμε κοντά του καθως η Lightning ήθελε να τα δει (εγω μπόρεσα και είδα τι πουλάει λόγο του ύψους μου)..
-Τι θα θέλατε?? Ενα φυλαχτό η μήπως κάποιο στολίδι για την κυρία? κάνοντας μια στροφή μας εμφάνισε ένα περίτεχνα σκαλισμένο ασημένιο τριαντάφυλλο που είχε μπόλικη δουλειά πάνω του ..Το γυαλιστερό μέταλλο τράβηξε την προσοχή μου όπως και της Lightning που το κοιτούσε με θαυμασμό.. "Και δεν στοιχίζει ούτε 100.000 μπέλι παρ ότι έφτασε στα χέρια μου απο περίφημους τεχνίτες της Alabasta "! πρόσθεσε
Κοιτούσα το ύφος της Lightning με το οποίο κοιτούσε το κόσμημα ..Ήθελα να της το αγοράσω.. Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη και έβγαλα όσα λεφτά είχα..Ήταν μόλις 25.000 μπέλι.. Σχεδόν το 1/4 της αξίας του δηλαδή.. Στο μυαλό μου ήρθε το μενταγιόν το οποίο φορούσα.. Με το ελεύθερο χέρι μου έβγαλα το κόσμημα απο τον λαιμό μου..Το ζαφείρι που ειχε στην μέση λαμποκοπούσε και το χρυσάφι με το οποίο ήταν τυλιγμένο επίσης..Το χαραγμένο πάνω του όνομά μου φαινόταν και απο τις δυο πλευρές εξίσου όμορφα..

Τα μάτια του πωλητή γούρλωσαν...
-Θέλω να κάνουμε ένα παζάρι σχετικά με αυτά τα δυο αντικείμενα.. Είπα..
Εκείνος έκρυψε αμέσως το τριαντάφυλλο και μας κοίταξε με νέο ενδιαφέρον..
-Μάλιστα..Στην προκειμένη περίπτωση επιτρέψτε μου να σας προσκαλέσω στην σκοινή μου, είπε..
Είχα ένα κακό συναίσθημα γι αυτό άλλα δεν έβγαλα κουβέντα
Μάζεψε την πραμάτεια του και την άπλωσε προσεκτικά μέσα σε ένα σιδερένιο σεντούκι, έπειτα το κλείδωσε
Μας συνόδευσε μέχρι το δρόμο και στη συνέχεια απέναντι, στην πρόχειρη κατασκήνωση..Περνώντας ανάμεσα απο τα κάρα, φτάσαμε σε μια σκηνή στημένη πιο πέρα απο τις υπόλοιπες..Η σκεπή της , ειχε χρώμα βαθυκόκκινο ενώ το πανί γύρω γύρω ήταν σκούρο καφεκίτρινο, με λεπτά χρωματιστά τρίγωνα να πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο.. Ο πωλητής έλυσε το άνοιγμα της εισόδου και το στερέωσε ωστε να μας επιτρέψει να μπούμε..
Η σκηνή ήταν γεμάτη απο μικροαντικείμενα και παράξενα έπιπλα ,. όπως ένα στρόγγυλο κρεβάτι και τρία καθίσματα σκαλισμένα σε κομμάτια απο κορμούς δέντρων..Πάνω σ ένα λευκό μαξιλάρι είδαμε ένα στιλέτο με λαβή απο ροζιασμένο ξύλο και ένα ρουμπίνι στο κέντρο..Μόλις έκλεισε το άνοιγμα της σκηνής στράφηκε προς το μέρος μας..

-Καθίστε παρακαλώ..
Μόλις καθίσαμε, μας είπε..
-Μπορείς να μου ξαναδείξεις εκείνο το κόσμημα?..
Το έβγαλα απο την τσέπη μου και του το έδωσα.. Εκείνος άπλωσε τα χέρια του έχοντας μια λάμψη στα μάτια
Ακούμπησε το μενταγιόν στα γόνατά του και άπλωσε το χέρι του στο πλάι για να φτάσει ένα λεπτό κουτί..Όταν το άνοιξε , φάνηκαν απο μέσα μερικές χάλκινες ζυγαριές , τις οποίες ακούμπησε στο έδαφος..Αφού ζύγισε το κόσμημα, εξέτασε κάθε λεπτομέρεια της επιφάνειάς του, κρατώντας στερεωμένο στο μάτι του το γυαλί που χρησιμοποιούν συνήθως οι κοσμηματοπώλες , το χτύπησε απαλά (το ρουμπίνι) με ένα ξύλινο σφυράκι και προσπάθησε να το χαράξει με μια άλλη πέτρα.. Μέτρησε το μήκος και την διάμετρο του, έπειτα έγραψε τα νούμερα σε ένα πάπυρο..Για λίγο έδειχνε βυθισμένος στη μελετη των αποτελεσμάτων .. Μετά απο λίγο μίλησε
-Ξέρετε ποια είναι η συνολική αξία του?
-Όχι , παραδέχτηκα ..
Στο σαγόνι του εμφανίστηκε ένας νευρικός σπασμός και κουνήθηκε αμήχανα από την θέση του..

-Δυστυχώς ούτε εγω..Αλλα μπορώ να σας πω τα εξής.. το ρουμπίνι είναι μεν αυθεντικό άλλα είναι κούφιο.. Και αυτο το κάνει ιδιαίτερο καθώς δεν νομίζω να υπάρχει κατι παρόμοιο σε όλο τον κόσμο!
-Τι ? αναφώνησα..
-Άκουσες ποτέ πέτρα να κάνει τέτοιο ήχο? είπε ελαφρά εκνευρισμένος, και άρπαξε το στιλέτο απο το μαξιλάρι .. Αμέσως έπιασα το κατανα μου αλλα μάταια..Δεν πήγαινε ως απειλή άλλα ως επίδειξη.. Χτύπησε το ρουμπίνι με την επίπεδη πλευρά της λάμας.. Μια καθαρή νότα γέμισε την ατμόσφαιρα που έσβησε σιγά σιγά ομοιόμορφα..Εγώ τινάχτηκα στον αέρα φοβούμενος οτι θα καταστραφεί.
Ο πωλητής έγειρε προς το μέρος μας..
-Δεν φαίνονται γρατσουνιές η σημάδια εκεί που χτύπησε το στιλέτο..Αμφιβάλλω αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να σπάσει αυτο το ιδιαίτερο ρουμπίνι εκτός απο κάποιο ατσάλινο σφυρί
Η Lightning σταύρωσε τα χέρια της με μια επιφυλακτική έκφραση στο πρόσωπό της..Την περιέβαλλε ένα τείχος σιωπής..Εγώ τα είχα ακόμα χαμένα, αλλα δεν ήξερα γιατί ήμουν τόσο ευαίσθητος με το κόσμημα.

-Όμως ποια είναι η αξία της, είπε η Lightning..
-Αυτό δεν μπορώ να σας το π , αποκρίθηκε ο πωλητής με ένα ίχνος πόνου στην φωνή του.. Είμαι βέβαιος οτι υπάρχουν ορισμένοι που θα σας πλήρωναν ακριβά για να το αποκτήσουν, κανείς όμως απο αυτούς δεν βρίσκεται στο Ruluka..Για να βρείτε αγοραστή, πρέπει να πάτε σε πλούσιες χώρες, όπως ειναι η Alabasta η στους Νάνους του Fable Island..Είναι απλώς κάτι αξιοπερίεργο..Αν και είναι μοναδικό στον κόσμο δεν πρόκειται για αντικείμενο που θα ξόδευε κανείς χρήματα για να το αποκτήσει, όταν έχει άλλες πρακτικές και πιο επείγουσες ανάγκες..
Κοίταξα το ταβάνι...Ήταν ακριβώς όπως το στύλ του τζογαδόρου που υπολογίζει τις πιθανότητες.. Σκεφτόμουν πως αν του το πουλήσω, ίσως ευχαριστήσω την Lightning, αλλα απ την άλλη, ένιωθα πως ήμουν δεμένος με αυτό το κόσμημα..
-Εσυ θα το αγόραζες? είπα τελικά
-Δεν αξίζει να το διακινδυνεύσω..Θα μπορούσα να βρω έναν πλούσιο αγοραστή σε κάποιο απο τα ταξίδια μου και πάλι όμως δεν είμαι σίγουρος..Ακόμα και αν γινόταν κάτι τέτοιο , δεν θα ήμουν σε θέση να σας πληρώσω πριν την επόμενη χρονιά

-Όχι, έκανε κουνώντας και το κεφάλι του... Πρέπει να βρείτε μόνοι σας κάποιον να το πουλήσετε.
-Ευχαριστούμε..Είπα νευριασμένος..Lightning, φεύγουμε, είπα απότομα..Εκείνη σηκώθηκε και με ακολούθησε..
Περνούσαμε απο τον ένα πάγκο στον άλλο, κοιτάζοντας τα εμπορεύματα με το ματι του αγοραστή, παρα το πενιχρό μου οικονομικό εύρος..Μερικοί απο τους πραματευτές μου έπιασαν την κουβέντα σχετικά με την πειρατεία .. Πολλοί απο αυτούς ήταν απο άλλα νησιά της Grand Line, αλλα όλοι μου έλεγαν πως ολόκληρα χωριά αναγκάστηκαν να ερημώσουν επειδή πειρατές κατέστρεφαν η έπαιρναν για τον εαυτό τους τρόφιμα για έναν χρονο απο τις αποθήκες τους με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να πεθάνουν απο την πείνα..
Η ασφάλεια των περασμένων ετών άνηκε οριστικά στο παρελθόν..Είχαν εμφανιστεί πλέον νέοι κίνδυνοι όπως ο Eustass "Captain" Kidd και το πλήρωμα του, ο Bellamy και οι πειρατές του, και άλλοι πολλοί rookies όπως επίσης και ένα πρώην μέλος των Whitebeard Pirates, ο Marshal D Teach, η αλλιώς Blackbeard ..

Αργότερα την ίδια μέρα, αγόρασα δυο ζαχαρωτά βουτήγματα σε πηχτό γλυκό σιρόπι και δυο ζεστές ολόφρεσκες κερασόπιτες για να φάμε με την Lightning..Έπειτα απο τόσες ώρες στο χιονι, το ζεστό φαγητό με έκανε να νιώσω όμορφα..Μόλις τελείωσα το φαγητό, έγλειψα τα δάχτυλά μου , μέχρι να εξαφανιστεί και η τελευταία στάλα απο το σιρόπι που θα ήθελα πολύ να μην τελείωνε..Ήταν πολύ εύγευστο..Μετά απο αυτο, καθήμενα στην άκρη μιας βεράντας μασουλώντας τα τελευταία ζαχαρωτά..
Λίγο πιο κάτω δυο άνθρωποι πάλευαν αλλα δεν είχα καμιά διάθεση να τους χωρίσω η να τους στείλω και τους 2 στην φυλακή..
Καθώς η μέρα κυλούσε και έφτασε πια το σούρουπο , οι πραματευτές άρχισαν να μεταφέρουν τις πραμάτειες τους στα σπίτια τους..Η Lightning είχε αρχίσει να φτερνίζεται..Το κρυο θα εφτεγε..
-Γυρνάμε σιγά σιγά? Ρώτησα ευγενικά..
-Καλύτερα ναι, είπε εκείνη ..
Έτσι αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς το πανδοχείο.. Κατηφορίσαμε τον κεντρικό δρόμο και στρίψαμε αριστερά λιγο πριν το λιμάνι.. Εκεί βρεθήκαμε ανάμεσα απο έναν καβγά των Squall και Drake με κάτι άλλους τύπους.Είχαν μαζί τους, η για την ακρίβεια πίσω τους, ωστε να τον προστατέψουν, έναν Ψαράνθρωπο...ήταν αρετά ψηλος και το χρωμα του δερματος του ήταν μαύρο..Φορούσε μια κόκκινη καμπαρντίνα . Πλησίασα για να δω τι ακριβώς συμβαίνει.

-Οι ψαράνθρωποι δεν είναι ευπρόσδεκτοι εδώ, φώναξε ένας
ο Spawn έμεινε σιωπηλός, αντιθέτως ο Squall μίλησε..
- Και ποιος είσαι εσύ για να του το πεις αυτο?? Βλέπεις να έχει πειράξει κανένα?
-Είμαι ο γιος του πρώην δημάρχου, Whetton και έχω την δύναμη να σας διατάζω όσo είστε σε αυτό το νησί..
-Και ποιος σου δίνει αυτή τη δύναμη? Ρώτησα προχωρώντας αργά και επιβλητικά ..
Πριν απο εκείνη την στιγμή δεν με είχαν προσέξει.
Στην αρχή έδειξε να τα χάνει, όμως απάντησε
-Οι Marines δεν έχουν καμιά εξουσία πάνω μου..Εμείς συνεργαζόμαστε με την World Government! Ανήκουμε στην συμμαχία των βασιλείων
-Δεν δίνω δεκαρα.. Είπα... Έχω χ*σμέν* και την World Government και εσένα μαζί..
-Και ποιος εισαι εσύ για να μιλάς έτσι?
-Είμαι αυτός που σκότωσε τον πατέρα σου και θα κάνω το ίδιο με εσένα αν δεν το βουλώσεις... Έβγαλα το Jokey των Marines κάπως σκεπτικός ενώ τίναξα προς τα πίσω τα μαλλιά μου πριν το ξαναφορέσω.. Η ακόμα καλύτερα, σκέφτομαι να σε στείλω για να σαπίσεις στο Impel Down... Το μόνο που χρειάζομαι είμαι μαρτυρίες απο 2 πολίτες, και απο την στιγμή που ο Drake και η Lightning δεν είναι Marines σαν εμένα και τον (Lieutenant) Squall μπορούν να καταθέσουν εναντίων σου και αν χρειαστεί έχουμε και τον ψαράνθρωπο απο εδώ

-Και νομίζεις πως θα πάρουν στα σοβαρά τα λόγια ενώς ψαρανθρώπου, αυτί δεν αξίζουν ούτε το φτύσιμο μου ?
Η Lightning τον πλησίασε και τον χαστούκισε.. Εκείνος έπιασε το μάγουλό του και νευριασμένος έβγαλε ένα μαχαίρι για να την χτυπήσει
Την ίδια στιγμή, το δίχειρο σπαθί του Squall και το Katana μου είχαν τραβηχτεί ηδη απο της θήκες τους.. Ορμήσαμε προς τα πάνω. του και αποκρούσαμε το μαχαίρι του σχηματίζοντας ασυναίσθητα ένα X ενώ ο Ψαρανθρωπος σημάδευε πάνω απο την Lightning το κεφάλι του Γιου του Whetton με το ένα απο τα 2 πιστόλια του...Ο Drake έφερε το δίχειρο σπαθί του, ως ασπίδα για την Lightning
τραβήχτηκε προς τα πίσω και άρχισε να φωνάζει..
Είστε τρελοί....όμως κανατε σοβαρό λάθος να τα βάλετε μαζί μου ,,,Σήκωσε το δεξί του χέρι ...Απο δεξιά και αριστερά στα στενά, εμφανίστηκαν άντρες οι οποίοι κρατούσαν όπλα και σπαθιά ..
Σε λίγα λεπτά, είχαμε περικυκλωθεί απο αυτούς....
Κοιτούσα τριγύρω...ήταν αρκετοί ...Παραπάνω απο 100
Δεν ήθελα να το κάνω, αλλα θα χρειαστεί...Είπε με αποφασιστικότητα ο Squall ..
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου...Προχώρησε μπροστά και άρχισε να παίρνει την μορφή άσπρης τίγρης
Ένιωσα ντροπή που δεν ήξερα τι δύναμη είχα αποκτήσει απ το φρούτο μου

Ξεχύθηκε μπροστά και άρχισε να επιτίθεται στους οργανωμένους εγκληματίες .....Ποιος ξέρει τι τρομοκρατία είχαν επιβάλει σε τούτο το νησί .....
H Lightning έβγαλε το ξίφος της, για να πολεμήσει και αυτή ...Την έπιασα απ τον ώμο ..Γύρισε το κεφάλι της και με κοίταξε κατάματα
Όχι τώρα...Αυτήν την μάχη, άφησε την σε εμάς...Καλύτερα μείνε με τον ψαράνθρωπο ...
Κούνησε το κεφάλι της, δείχνοντας μου οτι κατάλαβε
Ο Drake είχε ηδη μπει στην μάχη...Χτυπούσε τους αντιπάλους με το δίχειρο σπαθί του....Ήταν αρκετά δυνατός ...
Αφου ξεκοίλιασε έναν, απέκρουσε ένα χτύπημα που πήγαινε για την πλάτη του Squall.
Έσφιξα το ξίφος μου με τα δάχτυλα του δεξιού χεριού μου και άρχισα να τρέχω προς τους αντιπάλους ...
Απέφυγα το χτύπημα ενός με το ξίφος μου , και τον γρονθοκόπησα στο πρόσωπο με το ελεύθερο χέρι μου ....Η γροθιά μου, τον έστειλε σε μια τζαμαρία ενώς μαγαζιού, την οποία έσπασε λόγο του βάρους του και της δύναμης της σύγκρουσης ...
Όμως δεν ήταν μονο ένα απλό χτύπημα...Ήταν δυνατότερο απο κάποιο συνηθισμένο... Ένιωθα το χέρι μου πιο δυνατό για κάποιον λόγο....Ήθελα να το τσεκάρω ξανά

Αφού πρώτα έκοψα το κεφάλι ενώς ανυποψίαστου άντρα ο οποίος μου ειχε γυρισμένη την πλάτη του, απέφυγα ένα χτύπημα ενώς μαχαιριού....Για την ακρίβεια, δεν είχε αποφευχθεί .... Στο σημείο που με χτύπησε (στο αριστερό μπράτσο, ξυστά) όχι μόνο δεν έβγαλα αίμα, αλλα η πληγή ήταν άσπρη απο μέσα ..Εκτός αυτού, έκλεισε σε λίγα δευτερόλεπτα μετα απο την βούληση μου ....
Είχα μείνει άναυδος....Τι στο καλό συνέβαινε στο σώμα μου ? Τι ήταν αυτό το άσπρο πράγμα ? Πως αναζωογονήθηκε η επιδερμίδα μου μετά το χτύπημα ?
Χαμένος απ τις σκέψεις μου, ξέχασα πως βρισκόμουν στην μέση μιας μάχης .
Ένιωσα ένα ξιφος να μπήγεται βαθιά μέσα στο σώμα μου.....Πρέπει να ήταν το τέλος μου....Κοίταξα τον άντρα που μου επέφερε το χτύπημα ....Είχε ένα χαιρέκακο βλέμμα... Παρ όλο που είχε καρφωθεί ένα ολόκληρο ξίφος στο στομάχι μου, δεν ένιωθα πόνο, ούτε αίμα έβγαινε απο εκεί ..Αντιθέτως, απο το σημείο του χτυπήματος, βγήκαν μερικά μικρά κομμάτια πάγου, τα οποία έπεσαν στο εδαφος!
Αυτό ήταν...Πρέπει να έφταιγε το φρούτο μου...Έπρεπε να είχα τις δυνάμεις ενως logia φρούτου του διαβόλου το οποίο μου επέτρεπε να ελέγχω και να γίνομαι το στοιχείο του πάγου !...
ΤΟ ξίφος του άντρα άρχισε να παγώνει....Ο πάγος αυτός επεκτεινόταν απ το σώμα μου προς το ξίφος του, με την βούλησή μου!!...Τα έχασε.....

Δεν έχασα ευκαιρία και τον έπιασα απ τον λαιμό! Ήθελα να μάθω εαν θα μπορούσα να βγάλω και κατα βούληση πάγο απ το χέρι μου !
Αυτό έγινε....Πιάνοντας τον απ τον λαιμό, τον σήκωσα απο το έδαφος ...Το χέρι μου, άρχισε να παράγει πάγο και σιγά σιγά, είχα παγώσει όλο το κεφάλι του άντρα .....
Τον άφησα να σταθεί στα πόδια του...Αν και αναίσθητος, λόγο του απότομου ψύχους, στεκόταν όρθιος...
Κοίταξα το χέρι μου, το οποίο είχε μετατραπεί σε πάγο, με δέος....
Ένα χαιρέκακο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου...Τελικά άξιζε τον κόπο όλη αυτή η ταλαιπωρία και το σχέδιο μου .Η νέα μου αίσθηση την δύναμης, είχε εξιτάρει κάθε κύτταρο του οργανισμού μου
Με φόρα, έφερα πίσω το χέρι μου, και το προσγείωσα στο κεφάλι του!
Ο πάγος, έσπασε ακαριαία, κάνοντας και το κεφάλι του, 1000 κομμάτια ... όμως δεν πετάχτηκε αίμα απο πουθενά, αντιθέτως, είχα καλύψει τον λαιμό του με πάγο, γι αυον τον λόγο ...
Μου άρεσε αυτή η δύναμη,,,,
Τέντωσα το χέρι μου προς μερικούς σαστισμένους αντιπάλους....ήταν το τελευταίο τεστ που θα έκανα στον εαυτό μου, για την ώρα....ήθελα να δω εαν μπορώ να εκτοξεύσω πάγο ...
Απ το χέρι μου, άρχισε να φεύγει ένα μονοκόμματο στρογγυλό κομμάτι πάγου, το οποίο πέτυχε έναν απο αυτούς στο στήθος....Δεν τον σκότωσε, αλλα τον πέταξε λίγο πιο πίσω, και άρχισε να τον παγώνει

Οι υπόλοιποι, έκαναν να φύγουν, όμως ήταν αργά ....Ο άντρας είχε παγώσει εντελώς , και τώρα ο πάγος συνεχιζε να εξαπλώνεται ...Πίεσα τον εαυτό μου, ωστε να γίνει πιο γρήγορα η διαδικασία, και αυτό έγινε ...Ο πάγος μου τους είχε φτάσει, και τους πάγωσε στο ίδιο σημείο.....ΕΠίσης, εκτός απ το έδαφος, κάλυψε και τους τους των σπιτιών δαπι γύρω μας, ρίχνοντας την θερμοκρασία κατακόρυφα....όμως αντι να κρυώνω, ένιωθα πιο οικείος με την θερμοκρασία αυτή..
Έβγαλα την μπλούζα μου και απο κάτω , στην πλάτη μου, φάνηκε το τατουάζ με το σήμα των Marines το οποίο είχα κάνει πρόσφατα ....
ΤΗν πέταξα κάτω και άρχισα να κατευθύνομαι προς το μέρος όσων είχαν μείνει '''εξω απο την κατάψυξη''
ΑΠο το σώμα μου, έβγαιναν κρύοι ατμοί, σήμα που πρόδιδε την χαμηλότερη θερμοκρασία μου σε σχέση με το γύρο περιβάλλον...
Ύψωσα το χέρι μου προς το μέρος τους
Ice Block: Partisan
Απο το χέρι μου, εκτοξεύθηκαν μερικά λεπτά και μακρόστενα κομμάτια πάγου, οπου στην πορεία έπερναν την μορφή βελών...
Ωστε μπορώ να επιλέγω και την μορφή του πάγου, σκέφτηκα...Χρήσιμο
Τα βέλη τους χτύπησαν στην περιοχή του στήθους τους και των στομαχιών τους...Είχαν καρφωθεί βαθιά μέσα τους, καθώς ο πάγος ήταν σκληρός και κοφτερός....Αίμα άρχισε να βγαίνει απο τις πληγές τους ..Χωρίς να το προσέξω, είχα αλλάξει το κλίμα του νησιού...

συνέχεια από δω....
http://www.onepiecegr-rpg.com/t6523-topic#220149

Άρχισα να ρωτάω τους κατοίκους πως ήταν η ζωή στο νησί με την αλλαγή του δημάρχου. Μόνος μου είχα δει φανερή βελτίωση των συνθηκών αλλά ήθελα και τις απόψεις των ντόπιων για να είμαι 100% σίγουρος. Μου είπαν πως ο γιος του Whetton, είχε αναλάβει την διοίκηση του νησιού αλλά δεν είχε καμία σχέση με τον πατέρα του και πως διοικούσε σωστά. Είχε συνάψει σχέσεις και με την Παγκόσμια Κυβέρνηση κι έδωσε στο νησί νέα πνοή. Στο άκουσμα αυτής της είδησης έγινα λίγο πιο επιφυλακτικός. Βέβαια, μακάρι οι κάτοικοι να είχαν δίκιο για τον νέο τους ηγέτη, που απ'όσο έχω δει δεν τα πήγαινε κι άσχημα. Ενώ συνέχιζα να συζητάω με τους ντόπιους ένας άντρας ήρθε φωνάζοντας για βοήθεια. Τον σταμάτησα και τον ρώτησα τι έγινε και φώναζε σαν τρελός. Μου εξήγησε πως κάποιοι άγνωστοι άντρες και ο νέος δήμαρχος με τους άντρες του, είχαν εμπλακεί σ'ένα είδος διαμάχης και πως τα πράγματα ξέφευγαν επικίνδυνα. Μαζί με την συνοδεία μου ξεκινήσαμε για το σημείο που μας υπέδειξε ο άντρας.

Ενώ τρέχαμε προς το σημείο ένα κύμα ψύχους πλημμύρισε την ατμόσφαιρα.
-Τι στον &^&%&$& γίνεται εδώ πάλι?? Από που ήρθε όλο αυτό το κρύο??
Η ερώτηση μου ήταν εν μέρει ρητορική. Είχα νιώσει την πηγή του κρύου να έρχεται απ'το μέρος όπου πηγαίναμε. Αυτό μ'έκανε να αυξήσω τον ρυθμό που έτρεχα γιατί ήμουν περίεργος να δω τι γινόταν. Μόλις φτάσαμε στο σημείο όπου γινόταν αυτή η διαμάχη, αντίκρισα ένα μάτσο σκοτωμένους άντρες και κάποιους εξ'αυτών να έχουν πεθάνει από κρυοπαγήματα. Πάγος υπήρχε σκορπισμένος παντού. Η μάχη συνεχιζόταν για τα καλά. Απ'την μία ήταν ο νέος δήμαρχος απ'όσο μπορούσα να πω απ'την περιγραφή που μου έδωσαν γι'αυτόν και απ'την άλλη μια μικρή ομάδα πέντε ατόμων. Αυτή η ομάδα ήταν η υπεύθυνη για όλη αυτήν την ταραχή και έπρεπε να κάνω κάτι για να δώσω ένα τέλος. Ετοίμασα τα χέρια μου για να εξαπολύσω ένα κύμα λάβας αλλά τότε είδα....δεν μπορούσε να είναι αυτό...κι όμως.....το σήμα του ναυτικού ήταν χαραγμένο στην πλάτη του ενός.........

Η μικρή ομάδα των πέντε ταραχοποιών, απ'ότι φαίνεται είναι ομάδα marines. Αλλά γιατί να επιτεθούν στις τοπικές αρχές του νησιού. Αυτό δεν βγάζει νόημα. Η ομάδα αυτή αποτελούνταν από έναν άντρα που έδειχνε να είναι ο αρχηγός τους και διαχειριζόταν όλον αυτόν τον πάγο. "Φρούτο του Διαβόλου, αναμφίβολα", ήταν η σκέψη μου μόλις τον είδα. Επίσης ήταν αυτός με το ταττού του ναυτικού στην πλάτη. Ήταν γεροδεμένος, με σημάδια από μάχες εμφανή στο σώμα του. Εκτός απ'αυτόν υπήρχε μία λευκή τίγρης που φορούσε στολή Marine με τα διακριτικά του Lieutenant. "Zoan". Πέρα απ'αυτούς τους δύο, υπήρχε ένας μεσήλικας με ένα δίχειρο σπαθί στα χέρια με κάπα κι ένα μεγάλο καπέλο στο κεφάλι, μια νεαρή γυναίκα με ροζ μαλλιά κι ένα σπαθί στο χέρι επίσης, ομορφούλα και τέλος ο πέμπτος της παρέας ήταν....έμοιαζε....με ψαράνθρωπο....δεν μπορούσα να πω με σιγουριά τι είδους αλλά σίγουρα ήταν ψαράνθρωπος....Έπιασα έναν απ'τους άντρες μου και τον διέταξα να επιστρέψει στο πλοίο και να φέρει εδώ όλους τους αξιωματικούς μου, όπως κι ενισχύσεις. Το κλίμα, παρά το κρύο, μου μύριζε μπαρούτι....

-Σταματήστε όλοι σας!!!
Η φωνή μου γέμισε τον χώρο και όλα τα βλέμματα γύρισαν πάνω μου. Και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές σταμάτησαν να πολεμούν και με κοιτούσαν.
-Δεν είναι μέρος οι δρόμοι της πόλης να λύνετε τις διαφορές σας!! Μπορεί να τραυματίσετε αθώους πολίτες!!! Τώρα πείτε μου γιατί οι τοπικές αρχές πολεμάνε με marines!! Τι συμβαίνει εδώ??
Τον λόγο πήρε ο άντρας που υποπτευόμουν ότι ήταν ο γιος του Whetton και νυν δήμαρχος του νησιού. Φορούσε γυαλιά κι είχε ένα μυτερό μουστάκι.
Σπόιλερ:
-Είμαι ο Flip, δήμαρχος του νησιού. Αυτοί εδώ οι άντρες μου επιτέθηκαν.
-Είσαι ο γιος του Whetton? Αυτού του εγκληματία...
-Ξέρω ότι ο πατέρας μου έκανε τρομερά πράγματα στο νησί αλλά εγώ δεν είμαι σ'αυτόν. Οι πολίτες με επέλεξαν κι έχω προσφέρει πολλά στο νησί.
-Ναι. Δεν αντιλέγω σ'αυτό. Αλλά το να κατηγορείς Marines για επίθεση, είναι αρκετά σοβαρό.
-Λέω την αλήθεια. Μας επιτέθηκαν αναίτια και σκότωσαν πολλούς καλούς άντρες.
Κάποιοι κάτοικοι που ήταν γύρω όταν συνέβησε το περιστατικό βγήκαν απ'τις κρυψώνες τους και επιβεβαίωσαν τα λόγια του δημάρχου. Γύρισα προς την ομάδα των Marines για να ακούσω την δική τους εκδοχή. Στο μεταξύ άκουσα βήματα από πίσω μου και είδα τους αξιωματικούς μου με τις ενισχύσεις που ζήτησα να έχουν φτάσει.
-Τι έχετε να πείτε γι'αυτές τις κατηγορίες?
-Να κοιτάς τη δουλειά σου!!
Ήταν η απάντηση του μεσήλικα άντρα με το δίχειρο σπαθί!
-ΤΙ????
Η απάντηση αυτή μου ήταν αρκετή ώστε να σφίξω την γροθιά μου και να την μετατρέψω σε λάβα...

Η απάντηση του Drake, φάνηκε πως ενόχλησε τον άντρα.....Για την ακρίβεια, δεν τον ενόχλησε απλά, αλλα τον εξόργισε...
Απο το δεξί του χέρι , , έβγαινε ένα εξαιρετικά καυτερό υγρό ...Λόγο της απόστασης μας, δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ηταν, όμως έλιωνε τον παγο μου ...Ήταν λάβα ...
Εαν τον άφηνα να επιτεθεί στον Drake θα αποτελούσε παρελθόν, παρ όλο που γνώριζε Kenbushoku Haki....Γλιστρώντας πάνω στον πάγο μου (για περισσότερη γρηγοράδα) τους έφτασα στο άψε σβήσε...
Η γροθιά λάβας του συναδέλφου Marine, με τον βαθμό του Captain, είχε φτάσει κοντά στο σώμα του Drake, ο οποίος βημάτιζε προς τα πίσω ..Τέντωσα τα χέρια μου προς το κενό που ήταν ανάμεσά τους
Ice Time , Canon
Μια τεράστια ποσότητα πάγου πετάχτηκε απο τα χέρια μου .... Με το που έφυγε απ τα χέρια μου και μέχρι να φτάσει να αντικρούσει την λάβα, πάγωσε τα πάντα στο πέρασμά της ...
Μόλις αυτά τα δυο στοιχεία συγκρούστηκαν δημιουργήθηκε μια έκρηξη με τεράστια εμβέλεια ...Μερικοί τοίχοι ράγισαν απειλητικά, ενώ όλα τα παράθυρα της περιοχής έσπασαν ...
Πλάι στον Drake, απέναντι απο τον Captain με την ιδιότητα του logia της λάβας....Ακριβώς δίπλα μου, ο squall..Ο Ψαράνθρωπος μαζί με την Lightning ήταν πιο πίσω....Απο την άλλη μεριά του δρόμου, πίσω απο τον Captain διέκρινα τις συλουέτες μερικών ανθρώπων που έρχονταν προς το μερος μας....ο Flip μαζί με όσους φρουρούς του είχαν απομείνει, είχαν αποτραβηχτεί στο πλάι

Ο άντρας που τόλμησε να με προσβάλει έπρεπε να μάθει την θέση του. Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ μου κι ούτε αυτός πιθανόν. Η προσβολή όμως έπρεπε να απαντηθεί.
Doragon Guren
Μια τεράστια μπάλα λάβας με την μορφή δράκου έφυγε απ'το χέρι μου με στόχο τον θρασύ άντρα. Ο φερόμενος όμως ως αρχηγός της ομάδας αυτής, σταμάτησε με την δύναμη του την επίθεση μου. Ο πάγος του κατάφερε να σταθεί ως ασπίδα ανάμεσα σε μένα και το θύμα μου. Κομμάτια λάβας και πάγου σκορπίστηκαν στον χώρο κάνοντας αρκετές ζημιές!!! Οι άντρες μου αμέσως πήραν θέση, σημαδεύοντας όλα τα μέλη αυτής της ομάδας με τα όπλα τους. Πέραν αυτού οι αξιωματικοί μου μαζί με τις ενισχύσεις που ζήτησα είχαν φτάσει στο σημείο.
-Κατεβάστε τα όπλα σας!! Απομακρύνετε τον κόσμο!! Θέλω μόνο τους αξιωματικούς εδώ!! Τι με κοιτάτε?? Κάντε γρήγορα αυτό που είπα!!
Οι άντρες μου μάζεψαν τα όπλα και κινήθηκαν περιμετρικά απομακρύνοντας όσους ήταν αρκετά θαρραλέοι ή βλάκες να έρθουν να δουν τι προκάλεσε αυτήν την έκρηξη πάγου και λάβας!!! Οι αξιωματικοί μου είχαν πάρει θέση δίπλα μου. Στα αριστερά μου ο Dave, η Cathy κι ο Ματ. Στα δεξιά μου ο Wailord και η Άννα.
-Καπετάνιε, ποιοι είναι αυτοί οι τύποι? Έχουν διακριτικά marines!!!
Ρώτησε ο Ματ κοιτώντας τους με μισό μάτι....
-Είναι οι αντίπαλοι μας! Wailord στον ψαράνθρωπο, Άννα στην γυναίκα, Cathy και Dave στον τίγρη, Ματ στον τύπο με την κάπα. Ο γυμνός είναι δικός μου!!
-Μάλιστα Καπετάνιε!!
Αναφώνησαν όλοι με μια φωνή!!

-Σκορπιστείτε .... Είπα και ένωσα τα χέρια μου ..Μην τους αφήσετε να φτάσουν στον ψαράνθρωπο και την Lightning ...
Και οι δυο έκαναν ότι τους είπα...Ο Squall απο τα αριστερά μου ...Απο τις συγκρούσεις τις λαβας και του πάγου όμως, έβγαιναν αέρια...ήταν άκρως επικίνδυνα για τους άλλους..Οι αξιωματικοί του captain αλλα και οι δικοί μου, συχνά κάλυπταν τις μύτες τους και τα μάτια τους ενώ έβηχαν ανα τακτά χρονικά διαστήματα ...

Dai Funka
Ice Canon

Χτύπησα την τεράστια γροθιά του απο λάβα με μια τεράστια ποσότητα πάγου που έβγαλα απ τα χέρια μου ....Τα κτήρια δίπλα μας κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα, ενώ οι αξιωματικοί και των δυο πλευρών έπεσαν στο έδαφος
..
Ωστε δεν δουλεύει αυτό....Πολύ καλά λοιπόν...Θα χρησιμοποιήσω άλλο τοπο...
Παρέμεινα σιωπηλός...Δεν ήξερα τι έκπληξη μου επιφύλασσε ο αντίπαλός μου, αλλα δεν επρόκειτο να υποτιμήσω την δύναμη ενως Captain ..

» [Τέλος] Lava vs Ice
» [Τέλος] Back to where all started: Battle in Gecko Island
» [Τελος] The bridge and the battle
» [Τέλος]My First real battle: Robber Higuma
» The final battle in the island of sand [Τέλος]