(18+)(τέλος) the godfather : the end of Dark Assassin Sakura [part1]

δεν ξέρω πως στο καλο μας είχαν βρει... τρεις απο τους άνδρες ήρθαν κατά επάνω μου. η Μάγια είχε ήδη οπλίσει το 45αρι της, αλλά η αλήθεια είναι πως ήταν καλύτερη στις μάχες όταν βρισκόταν μακριά.
'touch of death..' ψιθύρισα και διοχέτευσα την ενέργειά μου μέσα στο κατάνα μου. έσχισα τον αέρα και οι τρεις κόπηκαν στα δύο. η ντουζίνα που νόμιζα πως ήταν πριν είχε αυξηθεί. υπέθεσα πως συνέχισαν να έρχονται και άλλοι. η Μάγια πυροβόλησε έναν χοντρό τύπο στο κεφάλι αφήνοντας το νεκρό του σώμα να σωριάζεται. η μυρωδιά του αίματος στον αέρα γινόταν όλο και πιο έντονη. χαμογέλασα. με το αριστερό μου χέρι σήκωσα το φλέιλ και έστρεψα το ύφος μου σε έναν ξανθό τύπο, πανέμορφο. εκείνος είχε δύο ντάγκερς, τα οποία έστρεψε προς εμένα καθώς μου επιτίθονταν. κατάφερα να αποκρούσω το ένα με το κατάνα μου ενώ το άλλο καρφώθηκε στην καρδιά μου. με μία κίνηση του άνοιξα το κρανίο με την μικρή μπάλα με καρφιά που βρισκόταν στο πίσω μέρος της λαβής του φλέιλ μου. ενώ τον έσπρωξα προς τα πίσω εκείνος τράβηξε το ντάγκερ απο την καρδιά μου χωρίς να έχει προκαλέσει κανένα τραύμα. έκπληκτος με κοίταξε και είδα την ζωή να σβήνει απο τα μάτια το ενώ τον χτύπησα με το φλέιλ μου στον τοίχο. στην γυψοσανίδα μάλλον, τόσο ψεύτικος ήταν αφού τον έκανε να ραγίσει.
'τα μαχαιράκια σου δεν μπορούν να με βλάψουν. χαχαχαχα!!! κρίμα και ήσουν ομορφούλης.' είπα ενώ γέλασα δυνατά. κοιτάζοντας το τσούρμο των αντιπάλων άνοιξα τα χέρια μου προς αυτούς και στριφογύρισα τον λαιμό μου για να τον ξεμουδιάσω.

παράλληλα με εμένα η Μάγια που βρίσκονταν πίσω μου σκότωνε και εκείνη μερικούς.
'dark assassin sakura! παραδώσου και ίσως κρατήσεις την ζωή σου!!!!' φώναξε ένας. η αυτοπεποίθησή του με έκανε να γελάσω ακόμα πιο δυνατά.
'αν ήταν τόσο εύκολο να πεθάνω πιστεύεις πως θα ήμουν supernova?!' του είπα κοροϊδευτικά ενώ είχα ήδη αποκολλήσει το δεξί μου χέρι και το είχα στείλει κατά πάνω του μαζί με το κατάνα. 'killing hands'' ψιθύρισα και το χέρι μου άρχισε να μάχεται μόνο του ενώ παράλληλα το αριστερό μου χέρι με τον κορμό στριφογύριζε κάνοντας το φλέιλ μία μεταλλική μπάλα με καρφιά που του έπαιρνε όλους παραμάζωμα. το κεφάλι μου πήγαινε πάνω κάτω στο ταβάνι γελώντας σαδιστικά. το αίμα μου έβραζε! τόσο θάνατος που τον προκαλούσα εγώ !!! χαχααχχα splendid!!! χαχαχα το απολάμβανα ενώ ήθελα να γευτώ τον πόνο τους. έτσι το κεφάλι μου επιτέθηκε σε έναν απο τους κατακρεουργημένους άνδρες και τον δάγκωσε στον λαιμό. οι κραυγές του αντήχησαν στο δωμάτιο και το μυαλό μου!!! τόσο απολαυστικό. έτσι πήρα για λίγο τα μάτια μου απο το σώμα μου το οποίο άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο με το φέιλ. απο εκεί ήρθαν οι ενισχύσεις που μάλλον χρειαζόμασταν. ήταν δυνατός. και όμορφος. και ήξερε την Μάγια. πολλά για να αντέξει κανείς την ώρα της μάχης

-Τι στο καλό;... αναφώνισε η γυναίκα και κοίταξε την Μάγια ...Γιατί με έριξες κάτω;Αφού ξέρεις ότι δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα κάτι τέτοιο! φώναξε στην Μάγια.
-Ω! συγνώμη,αλλά πάνω στην στιγμή το ξέχασα. απολογήθηκε εκείνη.
Δεν μπορούσε να της κάνει τίποτα;Σίγουρα δεν έβαλε και πολύ δύναμη σε αυτή μου την κίνηση,αλλά δεν νομίζω ότι αυτό ήταν το πρόβλημα.Κάποια δύναμη ίσως που είχε η κοπέλα;Ξαφνικά και άλλοι τυπάδες έκαναν την εμφάνιση τους στον χώρο.Ξέρωντας την Μάγια,αμφιβάλλω ότι έκανε εκείνη κάτι που να προκαλέσει τέτοιο χαμό,οπότε...πάλι η άλλη κοπέλα;Μόλις λίγα δευτερόλεπτα και ήδη την συμπαθούσα.
-Άντε να τελειώνουμε... είπα και τεντώθηκα.
Όμως πριν προλάβω να κάνω την κίνηση η ανώνυμη ακόμα,για μένα,γυναίκα άπλωσε το χέρι της στην μέση και με σταμάτησε.
-Πρώτα οι επαγγελματίες,αγοράκι. μου είπε και πράγματι όρμηξε πρώτη.
Σίγουρα την συμπαθούσα...και από πίσω τώρα που το έβλεπα δεν ήταν άσχημη.Καθόλου άσχημη!
Παρόλα αυτά κάτι που δεν μου άρεσε ήταν το πως έδειχνε να πολεμάει.Αδιάφορη για την άμυνα,χτυπούσε σαν να μην είχε σημασία αν θα τις επιτεθούν παράλληλα.Αφού είχε όμως πεποίθηση ότι ούτε η επίθεση μου μπορούσε να την βλάψει αποφάσισα να την αφήσω για λίγο χωρίς την συμμετοχή μου,για να δω τι ήταν αυτό που έκρυβε.Η Μάγια την κάλυπτε βέβαια με το 45άρι της,αλλά ούτε εκείνη προλάβαινε να τους χτυπήσει όλους και μιας και η άλλη κοπέλα δεν πρόσεχε την άμυνα της σύντομα βρέθηκε κάποιος ο οποίος βρήκε ελεύθερο το πεδίο και της επιτέθηκε.Όμως ενώ το ξίφος του πέρασε μέσα στην κοπέλα,το σώμα της χωρίστηκε και έμεινε να αιωρείται σαν ένα αυτόνομα κομμάτι και να συνεχίζει να πολεμάει.Πραγματικά ενδιαφέρουσα ικανότητα.Βέβαια δεν μου άρεσε που έβλεπα ένα τόσο ωραίο σώμα να κόβεται και να καταστρέφεται,έστω και αν δεν ήταν μόνιμο.

Έτρεξα γρήγορα δίπλα στην κοπέλα και έκοψα τα χέρια ενός άντρα που ήταν έτοιμος να την χτυπήσει.Χωρίς να σταματήσω την κίνηση μου ανέβασα ξανά το ξίφος μου και τον έκοψα και στον λαιμό.Έπειτα γύρισα προς την κοπέλα.
-Πολέμα ελεύθερα και σε καλύπτω. της είπα.
-Δεν χρειάζεται να με καλύπτεις. μου φώναξε εκείνη.
-Το ξέρω...όμως δες με.Δεν θα σε αγγίξει ούτε μια λεπίδα.
Εκείνη δεν ανταποκρίθηκε και απλά συνέχισε αυτό που έκανε.
Κινούμουν με όλη μου την ταχύτητα γύρω από την κοπέλα και στοχεύοντας τα χέρια των αντιπάλων μας-τα οποία ήταν πιο κοντά και δεν χρειαζόταν να φύγω από την θέση μου-τους τα έκοβα βγάζοντας τους από την μάχη.Μπορούσα να δω τα χέρια τους να πέφτουν πολύ πιο γρήγορα από ότι η Μάγια προλάβαινε να πυροβολήσει με το όπλο της.Μέχρι στιγμής τηρούσα την υπόσχεση μου και ούτε ένας δεν είχε καταφέρει να ακουμπήσει την μυστήρια κοπέλα.Βέβαια την πραγματική ζημιά την έκανε εκείνη.Δεν χρειαζόταν να κοιτάζω καν.Οι φωνές των εχθρών της,ο ήχος της σάρκας που κόβεται,ο ήχος των κοκάλων που σπάνε,όλοι οι υπέροχοι ήχοι γέμιζαν τα αυτιά μου και ήξερα ότι η γυναίκα αυτή ήταν ένα πραγματικό θηρίο.Ο τι χαρά!Ένιωσα ένα ρίγος να με πιάνει και δεν μπορούσα να γελάσω μπροστά στην δύναμη που μου έδειχνε.Και σίγουρα δεν είχε μόνο αυτό.Απλοκείεται ένα τέτοιο κτήνος να έδειχνε την δύναμη του ενάντια σε κάποιους τυχαίους.

Δεν υπήρχε λόγος να καθυστερούμε το αναπόφευκτο.
-Maya κάτω! της φώναξα και εκείνη έπραξε όπως της ζήτησα.
Πήδηξα τότε στον αέρα με το σώμα μου να στρυφογυρίζει και στα πόδια μου να μαζεύεται ο αέρας.
-Rankyaku Round Field.
Έστειλα λεπίδες αέρα οι οποίες έπεσαν σε ένα κύκλο γύρω από την γυναίκα.Όσους πέτυχαν τους έκοψαν στην μέση,από πάνω προς τα κάτω,ενώ οι υπόλοιποι που ήταν κοντά δεν ήταν λιγότερο άτυχοι.Το πάτωμα άρχισε να σπάει μέχρι που κατέρευσε και δεν ξέρω καν που προσγυώθηκαν.Εγώ προσγυώθηκα απέναντι από την Μάγια και γύρισα να κοιτάξω την άλλη γυναίκα.Το κομμάτι πατώματος,που πατούσε,στεκόταν ακόμα και εκείνη ήταν ανέπαφη.Με κοιτούσε και εκείνη.Δεν είμαι σίγουρος τι μου έλεγε το βλέμμα της,πάντως εγώ ενδιαφερόμουν να τις δείξω και άλλα πράγματα...πολλά ακόμα.
-Ώρα να φεύγουμε. είπε και έπιασα με τα χέρια μου το κρεβάτι στο οποίο ακόμα ήταν δεμένος ο άντρας χωρίς γεννητικά όργανα.
Προς έκλπηξη των γυναικών σήκωσα το κρεβάτι,αρκετά εύκολα, και το πέταξα πάνω στον τοίχο από την πλευρά που κοίταζε στον δρόμο.Ο άντρας που ήταν πάνω στο κρεβάτι από την σύγκρουση του με τον τοίχο θα έλεγα πως "ελιωσε" λιγάκι,αλλά το καλό ήταν ότι ο τοίχος δεν υπήρχε πια στην μέση.Πλησίασα την Μάγια και την πήρα στην αγκαλιά μου.
-Ακολουθείς; ρώτησα την άλλη γυναίκα και κρατώντας την Μάγια πήδηξα από το άνοιγμα που είχα δημιουργήσει.

η μάχη είχε αρχίσει να με ''κουράζει'' αφού δεν υπήρχε κανένας αξιόλογος αντίπαλος αν και ο άγνωστος άνδρας, αισίως, πήρε την πρωτοβουλία να τελειώσει την πληκτική μάχη. με μία κίνηση και αδιάφορος για τον αν θα έτρωγα ζημιά ή όχι, διέλυσε το πάτωμα και άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο. είχα εντυπωσιαστεί ! ο τρόπος που είχε κρατήσει την Μάγια πρόδιδε οτι είχε υπάρξει μια ιστορία που σχετίζονταν με αυτούς, ερωτική ή μη. ακόμη περισσότερο με σόκαρε το γεγονός ότι μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. άσχετα με το οτι μας έσωσε ή όχι δεν ήταν και ότι πιο έξυπνο να τον ακολουθήσουμε. παρ όλα αυτά τούτη ήταν η μόνη μας επιλογή για την ώρα.
'φυσικά!' είπα χαμογελώντας ενώ πήδηξα προς το μέρος τους με προσοχή.
έτσι βγήκαμε έξω απο το motel ενώ ξέφρενος ο ιδιοκτήτης μας έβριζε. του πέταξα ένα σακουλάκι με κάμποσα μπέλλι μέσα.
είχε κι όλας νυχτώσει, ενώ ο συνδυασμός της καταρρακτώδους βροχής και των κεραυνών μας παρείχαν μία μικρή κάλυψη. έτσι απλά έτρεχα πίσω απο τον άγνωστο άνδρα που κρατούσε την Μάγια, μην ξέροντας που με οδηγούσε. μερικά στενάκια και λίγη ώρα αργότερα επιτέλους το τσούρμο είχε σταματήσει να μας κυνηγάει και εμείς σταματήσαμε να πάρουμε μία ανάσα σε ένα σκοτεινό σοκάκι. η Μάγια ενθουσιασμένη τον αγκάλιασε τόσο σφυχτά που θα ορκιζόμουν πως τον είδα να μοβίζει ελαφρώς. είχα καιρό να την δω χαρούμενη.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ακόμα πλήρως προσαρμοσμένος στο χωριό και δεν γνώριζα καλά τα μέρη γύρω μου.Για αυτό αρκέστηκα στο να μας οδηγήσω πιο μακρυά από το ξενοδοχείο.Ω! και η βροχή που θα ερχόταν...ήρθε τελικά.Δεν γινόταν πλέον να αφήσω δύο κυρίες να στέκονται έξω στην βροχή,τουλάχιστον όχι δύο όμορφες κυρίες.Άφησα την Μάγια να περπατήσει μόνη της και αφού για λίγο ψάξαμε είδαμε μια μικρή ταβέρνα στην οποία βρήκαμε καταφύγιο.Οι κυρίες κάθισαν σε ένα τραπέζι και εγώ προσφέρθηκα να τους πάρω ποτά.Όσο ήμουν στον πάγκο και περίμενα να πάρω τα ποτά.Μπορώ να ακούσω την Μάγια να μιλάει με την άλλη κοπέλα.Άκουσα το όνομα μου να αναφέρεται,όμως δεν μπορούσα να διακρίνω κάτι που να με ενδιέφεραι σε αυτά που μπορούσα να πιάσω.Το πιο πιθανόν ήταν ότι η Μάγια της έλεγε για εμένα.Πήρα τα ποτά και τα πήγα στο τραπέζι.
-Ορίστε Μάγια αυτό για σένα... της είπα δίνοντας της το ποτό ...και αυτό για την όμορφη φίλη σου. είπε και γύρισα προς την άλλη κοπέλα.
Εκείνη πήρε το ποτό και έγνευσε με το κεφάλι της ένα ευχαριστώ.
-Μπορώ να μάθω το όνομα της κυρίας; την ρώτησε με όλη μου την καλοσύνη και την γοητεία μου,όμως εκείνη έμεινε απλά να με παρατηρεί χωρίς να απαντήσει.
-Το όνομα της είναι Sakura... απάντησε η Μάγια για εκείνην και χαμογέλασε.
Ξαφνικά ένας διακόπτης άναψε στο μυαλό μου...Μπορούσε να είναι...;
-Sakura;Όπως λέμε Dark Assassin Sakura; ρώτησα.
Η Sakura γέλασε και στάθηκε όρθια απέναντι μου.
-Ακριβώς έτσι,για αυτό κατανοείς ότι πρέπει να είσαι προσεκτικός μαζί μου. μου είπε κάπως απειλητικά,ίσως ήθελε να με φοβίσει...ποιος ξέρει.
-Αυτό είναι υπέρωχο! αναφώνησα τότε.
-Ε;
-Δεν το πιστεύω ότι συναντάω έναν πειρατικό θρύλο εδώ μπροστά μου.Πρέπει να είναι η τυχερή μου μέρα.

η αλήθεια ήταν πως είχαμε την τύχη με το μέρος μας. είχαμε επιτυχώς καταφέρει μην τραβήξουμε άλλο την προσοχή σε αυτό το νησί και εκτός αυτού η βροχή είχε ξεπλύνει το αίμα απο το πρόσωπο και τα χέρια μου. ξεφύσα ενώ ακούμπησα το κεφάλι μου στα σταυρωμένα χέρια μου πάνω στο τραπέζι.
'ξέρω πως τον ξέρεις. αλλά τι θα κάνουμε με αυτόν? εννοώ, μας βοήθησε αλλά...' είπα επιφυλακτικά στην Μάγια.
'μην ανησυχείς. είναι παλιός φίλος. τον εμπιστεύομαι. και θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έναν σύμμαχο για την ώρα. αχχχ μακάρι να ήταν εδώ το μωρό μου!! θα μας έβγαζε απο την δύσκολη κατάσταση.' είπε εκείνη και φάνηκε να νοσταλγεί τις καλές στιγμές με τον κρις.
'ναι φυσικά όπως τότε που σε είχαν απαγάγει και έκανα αμάν να τον κρατήσω μην φάει το κεφάλι του. πίσω απο κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται μία γυναίκα. στην περίπτωση του κρις κρύβονταν δύο.' είπα στην Μάγια ενώ χασκογέλασα παράλληλα.
'ούτε δυο βδομάδες δεν μπόρεσε να αντέξει χωρίς εμάς!' είπε εκείνη περιπαιχτικά, μόνο που ταυτόχρονα και τις δύο μας διαπέρασε ένα ηλεκτροσόκ και οι εκφράσεις των προσώπων μας έγιναν σκυθρωπές. πάνω στην πλάκα η Μάγια είχε πει την φρικτή αλήθεια.
'σορρυ...' συνέχισε εκείνη και εγώ την χάιδεψα απαλά στην πλάτη. την συζήτηση ήρθε να διακόψει ο Ganryu.
η συζήτηση που ακολούθησε ήταν απολαυστική αφού η αντίδρασή του στο άκουσμα του ονόματός μου αναφώνησε ευχαριστημένος χωρίς καν να ξέρω το γιατί. αυτό φυσικά δεν άλλαζε το γεγονός πως δεν τον εμπιστευόμουν ακόμα.

-Ξέρεις τι κάνει μια όμορφη γυναίκα ακόμα καλύτερη;... ρώτησα την Sakura,αλλά μάλλον δεν ήξερε ...Η φήμη που έχει στην πλάτη της.
Παρόλα αυτά αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι με την Sakura.Το κλειδί για να κερδίσω την εμπιστοσύνη της και για να με αποδεχθεί στην ομάδα ήταν η Μάγια.
-Λοιπόν Μάγια...πως πάνε τα πράγματα;Έχω να σε δω καιρό. την ρώτησα ενώ καθόμουν στην καρέκλα μου.
Η Sakura έκατσε επίσης.Εγώ παρατηρούσα το πρόσωπο της Μάγια.Ήταν έτοιμη να μου πει κάτι,όμως τότε δύστασε.Χαμήλωσε το κεφάλι και γύρισε το βλέμμα της στα πόδια της.
-Όλα καλά... μου είπε τελικά.
Εκείνη την στιγμή συνηδητοποίησα ότι ο Chris δεν ήταν εδώ μαζί της.Δεν γνώριζα γιατί,αλλά αυτό σήμαινε ότι το πεδίο μου ήταν ανοικτό.Άπλωσα το χέρι μου και έπιασα το δικός της.Μόλις σήκωσε εκείνη το κεφάλι της την κοίταξα μέσα στα μάτια.
-Μάγια...δεν μπορείς να με κοροϊδέψεις.Ξέρω ότι κάτι σε βασανίζει.Τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά για σένα έτσι;
Αυτό που χρειάζεται μια γυναίκα σε δύσκολες στιγμές είναι ένας άντρας να την στηρίζει και να την ακούει.Σε λίγο η Μάγια θα ήταν διατεθιμένη να μου πει τα πάντα.
-Πράγματι συναίβησαν πολλά πράγματα,αλλά καμία από τις δύο μας δεν είναι διατεθιμένες να μιλήσουν για αυτά. απάντησε τότε η Sakura προτού να προλάβει η Μάγια να μιλήσει.
Σαν να μου έκλεινε την πόρτα στην μούρη.Πολύ καλά...Άφησα το χέρι της Μάγια και ξαναέβαλα ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου.
-Το κατανοώ και δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτά που συναίβησαν,όμως είμαι εδώ τώρα και κρίνοντας από το πόσα άτομα στείλαν για να σας πιάσουν θα έλεγα ότι αντιμετωπίζετε κάποια προβλήματα.Θα ήταν χαρά μου να βοηθήσω.
Η Μάγια γύρισε και κοίταξε την Sakura με ένα παρακλητικό ύφος θα έλεγα.Έτρωγα πολύ χρόνο με το να την πείσω και ίσως χρειαζόταν πολύ περισσότερος χρόνος το να την κάνω να μου δώσει πληροφορίες για την μητέρα της,αλλά σκόπευα να παίξω με την Dark Assassin Sakura όπως παίζω με κάθε γυναίκα στον κόσμο.

το γεγονός οτι δεν καταλάβαινε οτι μ Μαγια δεν ήθελε να μιλήσει για αυτό το θέμα ενώ εκείνος επέμενε με έκανε να νιώθω άβολα. έτσι πήρα την πρωτοβουλία να λήξω αυτό το θέμα. φυσικά ήθελα να μάθω περισσότερα γι αυτόν όχι μόνο για να ξέρω αν είναι άξιος εμπιστοσύνης αλλα και γιατί ήταν αρκετά εμφανίσιμος. ίσως όταν τελείωναν όλα αυτά να είχα λίγο χρόνο για να περάσω καλά.
'εντάξει λοιπον.για πέστε μου , πως γνωρίζεστε εσείς οι δύο?.' ρώτησα. πραγματικά ο κόσμος ήταν μικρός εν τέλει και εκτός αυτού απο την στιγμή που δέχτηκα για χάρη της Μαγια και μόνο θα ήθελα να ήξερα τουλάχιστον τι την οδήγησε στο να είναι τόσο σίγουρη.
'την ξέρω απο τότε που ήμασταν μικροί. ο πατέρας μου με τον πατριό της ήταν φίλοι. αργότερα την βοήθησα μαζί με τον Κρις να βρουν τον αληθινό της πατέρα στην Λογκταουν, ο οποίος ήταν οπλοποιός. ' είπε εκείνος. πράγματι, θυμόμουν τότε που τους είχα πετύχει τυχαία και πάνω στην ώρα μάλιστα που είχα μάθει πως ο Kint είναι νεκρός. με βοήθησαν οι δυό τους πολύ. βέβαια με ανησυχούσε το γεγονός ότι δεν ήξερε πως ο Κρις ήταν νεκρός. ήταν ένας supernova άλλωστε. πώς γινόταν κάτι τέτοιο..?
'μάλιστα..και τι κάνεις εδώ?' τον ρώτησα στην συνέχεια.
εκείνος με κοίταγε και χαμογέλαγε ελαφρώς.
'λοιπόν,ψάχνω μία παλιά φίλη. πληροφορίες λένε πως βρίσκεται εδώ στο νησί.' είπε εκείνος αλλά δεν φάνηκε να θέλει να δώσει περαιτέρω πληροφορίες.

-Ω τι σύμπτωση! και μεις... είπε η Μάγια αλλά έκοψε την πρόταση της στην μέση,όταν κοίταξε την Sakura η οποία έδειχνε πως ακόμα δεν σκόπευε να μιλήσει μαζί μου.
Χαμογέλασα...ήμουν σε καλό δρόμο το ένιωθα.
-Μιας και ανέφερα τον Chris που βρίσκεται τώρα... είπα για να αλλάξω θέμα ...Πίστευα ότι θα ήτανε μαζί σου Μάγια.
Όμως οι αντιδράσεις τους δεν ήταν αυτό που περίμενα.Έγιναν βαριές και έδειχναν στεναχωρημένες.Η Μάγια μάλιστα είχε βουρκώσει και ήταν έτοιμη να κλάψει.
-Ω όχι! είπα και πήγα γρήγορα προς την Μάγια και την αγκάλιασα.
Ήταν λάθος κίνηση από εμένα αυτό που είπα.Ασχέτως τι έπρεπε να κάνω δεν ήθελα να κάνω την Μάγια να κλάψει.Στα μάτια μου ήταν πολύ ευαίσθητη.
-Λυπάμαι που το ανέφερα δεν το ήξερα. είπα και την άφησα να ξεσπάσει στον ώμο μου.
-Παράξενο που δεν το ήξερες,αν σκεφτεί κανείς ότι ο Chris ήταν ένας από τους Supernova. είπε η Sakura,η οποία έκρυβε καλά την θλίψη της,και αντ' αυτού μπορούσα να διακρίνω την δυσπιστία στον λόγο της.Την δυσπιστία της ως προς εμένα.
Αν δεν είχα την Μάγια εδώ τα πράγματα θα ήταν άσχημα.Να πάρει;Όλη μου η καριέρα αποτελούταν από αποστολές όπου κυνηγούσα συγκεκριμένα άτομα.Σύμφωνα με την λογική μου ακόμα και η παραπάνω γνώση από ότι χρειάζεται κανείς είναι επικύνδυνη.Για αυτό και ποτέ δεν είχα ασχοληθεί να μάθω για άλλους πέρα από τους στόχους μου.Δεν γνώριζα καν ότι ο Chris είχε φτάσει να είναι Supernova.
-Έλα ηρέμησε... είπα στην Μάγια ...Ξέρεις πως ο Chris δεν θα ήθελε να είσαι έτσι.
Πράγματι ηρέμησε κάπως όταν της το είπα αυτό.Έριξα μια ματιά στην Sakura με υποψιαζόταν,όμως έπρεπε να το είχε καταλάβει πως δεν θα έβγαζε κάτι από το να με παρατηρούσε.
-Μάγια ήρθε η ώρα να φεύγουμε. είπε και σηκώθηκε από το τραπέζι.
Η Μάγια πήγε να πει κάτι,αλλά εκείνη την σταμάτησε.
-Τώρα! της είπε και βγήκε έξω.
Να η ευκαιρία μου.Έβγαλα ένα μικρό den den mushi από την τσέπη μου και το έδωσα στην Μάγια.
-Κάλεσε με για ότι και αν χρειαστείς. της είπα και της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
Θα προτιμούσα τα γλυκά της χείλι αλλά η μνήμη του Chris ήταν ακόμα έντονη στο μυαλό της.Με κοίταξε για λίγο και έπειτα σηκώθηκε και ακολούθησε την Sakura.

το ένιωθα βαθιά μέσα μου πως κάτι μας έκρυβε. δεν ξέρω γιατί ήμουν τόσο καχύποπτη, αν και θα έπρεπε να είμαστε ούτως η άλλως με την κατάσταση που επικρατούσε σε αυτό το νησί. έτσι αποφάσισα να πάρω την μάγια και να πάμε να κοιμηθούμε πίσω στην βάρκα μας. μιας και είχε δύο καμπίνες ούτως ή άλλως. βέβαια έτσι νόμιζε εκείνη. εγώ σκόπευα απλα να καλέσω τον ganryu. θα μπορούσε να μας γίνει χρήσιμος αλλά πρώτα απ' όλα θα ήθελα να είμαι σίγουρη πως πρέπει να τον εμπιστευτώ. έτσι κινήσαμε με την Μάγια μέσα απο τα σοκάκια, κάτω απο την βροχή για να φτάσουμε στο λιμάνι. τα ξανθά μου μαλλιά κολλούσαν επάνω μου και ο κορσές μου απο τα νερά είχε αρχίσει να με πονάει. το μόνο που ήθελα ήταν να αφεθώ ελεύθερη. ήταν πολύ εύκολο να φτάσουμε στο λιμάνι αφού τρέχαμε προς αυτήν την κατεύθυνση όταν μας κυνηγούσαν. αισίως, λοιπόν, βρεθήκαμε σχεδόν αμέσως πίσω στην βάρκα.
' πέσε να κοιμηθείς. θα έχουμε δύσκολη μέρα αύριο.' είπα στην Μάγια καθώς έλυνα τον κορσέ μου. δεν θα άλλαζα με τίποτα την ανακούφιση που ένιωσα όταν τον έβγαλα.τέντωσα την σπονδυλική μου στήλη και ακούστηκαν μερικά 'κρακ'. φόρεσα ένα μαύρο φανελάκι απο πάνω αποφασίζοντας να αφήσω το στήθος μου ελεύθερο.
η Μάγια έκανε αυτό που της είπα και σύντομα βρισκόταν στην αγκαλιά του Μορφέα. ήξερα πως μπορεί να τσαντίζονταν με αυτό που θα έκανα αλλά έπρεπε να έρθω σε επαφή με αυτόν τον άνδρα. έτσι μπήκα στην καμπίνα και πήρα το den den mushi που της είχε δώσει. μετά, βγήκα και πάλι στο κατάστρωμα και τον κάλεσα. puru puru puru puru.. ακουγόταν απο το σαλιγκαράκι μέχρι να πάρει την θέση του η βαριά φωνή του Ganryu.
'Μάγια?' είπε εκείνος με έναν έκπληκτο τόνο.
'η Sakura ειμαι...πρέπει να μιλήσουμε.' η φωνή μου ακούστηκε να τον ξενερώνει, επειδή δεν άκουσε αυτό που περίμενε.
έχουμε δεμένη την βάρκα μας στο λιμάνι. θα βρίσκομαι στο κατάστρωμα και θα σε περιμένω εδώ. δεν θα είναι δύσκολο να την βρεις.' συνέχισα εγώ και τον άκουσα να μουρμουρίζει ενα 'αχαμ'.

η βροχή είχε πια σταματήσει και ο ουρανός είχε αρχίσει επιτέλους να δείχνει την ομορφιά του. έτσι πήρα ένα μπουκάλι ρούμι και κάθισα περιμένοντας τον καλεσμένο μου. έπρεπε να του μιλήσω χωρίς να βρίσκεται μπροστά η Μαγια.

Δεν μου αρέσει όταν τα πράγματα δεν γίνονται ακριβώς όπως τα περιμένω ή τα έχω σχεδιάσει.Το πως βρήκε η Sakura το den den mushi δεν ξέρω.Ίσως η Μάγια να μην της το έκρυψε,κάτι το οποίο να πω την αλήθεια δεν είχα υπολογήσει,αλλά τώρα πια δεν είχε αξία.Η Sakura μου είπε αυτό που ήθελε και το έκλεισε.Να μιλήσουμε μου είπε...Ίσως να ήταν καλύτερα μια προσωπική συζήτηση.Δεν έδειχνε να είναι γυναίκα που να μπορώ να ξεγελάσω με τα ίδια κόλπα όπως τις άλλες,μα χωρίς την Μάγια μπροστά ίσως μια άλλη οπτική να με βοηθούσε.Τα καλά νέα υποθέτω ήταν ότι ο ουρανός είχε καθαρίσει και για αυτό είχα ένα πολύ πιο γρήγορο τρόπο να μετακινούμε.Έτσι λοιπόν βάδιζα,στον πλέον έναστρο ουρανό,χάρις το Geppo μου και όταν έφτασα στις αποβάθρες κατάφερα εύκολα να διακρίνω την βάρκα της Sakura και εκείνη απάνω της.
Υποθέτω πως δεν με περίμενε να έρθω εξ' ουρανού,οπότε όταν προσγυώθηκα μπροστά της ήταν λογικό να ξαφνιαστεί κάπως.Όμως η αλήθεια είναι ότι εγώ έπαθα το μεγαλύτερο σοκ.Το πρόσωπο της έλαμπε κάτω από το φως του φεγγαριού,τα μαλλιά της -ακόμα βρεγμένα από την προηγούμενη βροχή- έδειχναν τόσο όμορφα,φορούσε ένα φανελάκι το οποίο άφηνε ελεύθερο το στήθος της το οποίο με τραβούσε,ενώ ένιωθα την μυρωδιά της μαζί με αυτήν από το ρούμι να ενώνονται και να μου γαργαλούν την μύτη.Αν δεν ήμουν σε αποστολή θα της είχα ήδη ορμήσει.
-Λοιπόν τι έγινε,με πεθύμησες κιόλας; την ρώτησα.
-Ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό... είπε σοβαρά εκείνη,όμως προτού συνεχίσει έκανε μια παύση και καταίβασε ότι είχε απομείνει από το ρούμι στο μπουκάλι της.
-Νιώθω ότι κάτι κρύβεις.Τι ακριβώς θέλεις;Γιατί νιώθω ότι δεν θες τόσο πολύ να μας βοηθήσεις μόνο και μόνο γιατί είσαι φίλος με την Μάγια. είπε τελικά με το βλέμμα της καρφωμένο πάνω μου.
Χαμογέλασα και έκλεισα για λίγο τα μάτια.
-Είσαι ίδια η μητέρα σου... της είπα και τότε άνοιξα ελαφρώς τα μάτια μου,ίσα ίσα για να την δω να δείχνει σοκαρισμένη,για πρώτη φορά αφότου την γνώρισα.
Φυσικά δεν είχα ξανασυναντήσει προσωπικά την μητέρα της,όμως δεν είχε σημασία αυτό.Είχα χτυπήσει φλέβα;

κααααι να το! αυτό που λέμε το έξυπνο πουλί απο την μύτη πιάνεται?
εκεί που περίμενα, λοιπόν, να μου πει τον πραγματικό του σκοπό, με διαπέρασε ένα σοκ. δεν μπορούσα να πιστέψω τι μου έλεγε. την μητέρα μου? ήξερε την μητέρα μου? μα πώς? έχω να την δω 15 χρόνια....και αυτός δεν μοιάζει πολύ μεγαλύτερος απο εμένα....ήταν δυνατόν και εκείνος να έψαχνε για την μητέρα μου!? ποιες ήταν οι πιθανότητες. ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ανέβηκε στον λαιμό μου. το άδιο μπουκάλι μου έπεσε. το σώμα μου έτρεμε και δεν μπορούσα να το ελέγξω. και τότε βγήκε αυτό που με έπνιγε τόσο καιρό, αυτό που δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο μέσα μου, το έβγαλα στο τελευταίο πρόσωπο που ήθελα να φανώ ευάλωτη. ένας λυγμός βγήκε απο μέσα μου και δεν μπορούσα να σταματήσω τα καυτά δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλά μου. είχα σφίξει τα χέρια μου στου ώμους μου και δεν μιλούσα, Ω και είχα τόσα να του πω....τόσα να τον ρωτήσω. ένιωθα το σκοτάδι να με καταπίνει μαζί με όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα που βρίσκονταν απο καιρό εκεί.
'....πώς....από πού.... ήταν οι μόνες λέξεις που κατάφερα να αρθρώσω στην προσπάθειά μου να μάθω περαιτέρω εξηγήσεις.
εκείνος με κοιτούσε. απλά με κοιτούσε. δεν μπορούσα να καταλάβω τι σκεπτόταν και ούτε προσπαθούσα. ένιωθα την καρδιά μου να σχίζεται σε χίλια κομμάτια και τα πάντα γύρω μου να παγώνουν. φοβόμουν...

Σίγουρα είπα ότι δεν μου αρέσουν τα πράγματα να πηγαίνουν όπως θέλω και το να δω αυτήν την σκληρή και ατίθαση γυναίκα να "καταρρέει" μπροστά μου δεν το περίμενα.Όμως υποθέτω πάντα υπάρχει η εξαίρεση στον κανόνα.Η στιγμή δεν ήταν απλά καλή ήταν τέλεια.Τελικά μια γυναίκα δεν μπορεί παρά να έχει και την συναισθηματική της πλευρά.Για λίγο άρχισα να την κοιτάω,χωρίς καμία κίνηση,καμία λέξη,κανένα συναίσθημα...
-...πως...από που... προσπάθησε να ρωτήσει τότε αλλά δεν μπορούσε.
Πλέον δεν έδιεχνα κανένα δυσταγμό.Την πλησίασα και την έπιασα στα χέρια μου,για να μην πέσει κάτω.
-Συνάντησα τυχαία την μητέρα σου σε ένα από τα ταξίδια μου... άρχισα να της λέω ...Έγιναν πολλά τότε και βρέθηκα να με κατηγορούν για ένα σοβαρό έγκλημα,όμως η μητέρα σου γνώριζε την αλήθεια.Προσπάθησε με όλη της την δύναμη να βρει τρόπους να αποδείξει την αθοώτητα μου και τελικά βρήκε τα στοιχεία που φανέρωναν τον πραγματικό ένοχο.Από τότε υποσχέθηκα να βοηθήσω την μητέρα σου αν ποτέ χρειαζόταν.Κάποιες βδομάδες αργότερα ήταν που άκουσα πως απήχθει.Δεν ήξερα τι να κάνω.Άρχισα να ψάχνω παντού μέχρι που κάποια στοιχεία με οδήγησαν εδώ.Όταν σε είδα το ήξερα πως ήσουν κόρη της,είσαι ίδια με την μητέρα σου.
-Και...και αν είναι έτσι γιατί...γιατί δεν μου το είπες από την αρχή. κατάφερε να ψελίσει.
-Συγνώμη,αλλά φαντάστηκα ότι δεν θα ήταν κάτι ευχάριστο για εσένα όλο αυτό το γεγονός.Ήθελα να σε βοηθήσω,αλλά χωρίς να χρειαστεί να στεναχωρηθείς.Συγνώμη...δεν τα κατάφερα. της είπα όσο πιο συμπονετικά μπορούσα,μα μέσα μου ένιωθα την χαρά,ένιωθα την έκσταση που μου έδινε το κλάμα της.
Εκείνη άρχισε να κλέει ακόμα περισσότερο και πλέον είχε χωμένο το κεφάλι της στο στήθος μου.Την χάιδεψα απαλά στην πλάτη της και έσκυψα κοντά στο αυτί της.
-Ηρέμησε.Όλα θα πάνε καλά. της ψιθύρισα.

Τα πράγματα ξαφνικά πήγαιναν υπερβολικά καλά,τουλάχιστον με το κομμάτι που αφορούσα την Sakura.Όμως υπήρχαν ακόμα και τα αρνητικά.Όπως φαινόταν η Sakura δεν ήξερε που ήταν η μητέρα της,πράγμα που σήμαινε πως παρότι είχα καταφέρει να εξασφαλίσω μια θέση μου στην ομάδα της Sakura,το κομμάτι της αναζήτησης μου γυρνούσε πίσω στο μηδέν.Ίσως βέβαια να ήταν καλύτερα έτσι.Αν η Sakura είχε επαφές με την μητέρα της,ίσως τότε να κινδύνευα να αποκαλυφθώ.Η μητέρα της ήταν μυστική πράκτορας και διοικητής των Marines που συνεργαζόταν με το φημησμένο Captain Smoker,αλλά γενικά η ύπαρξη της ήταν γνωστή σε πολύ συγκεκριμένα μέλη μέσα στην Κυβέρνηση..Η θέση αυτή την έκανε να κατέχει σημαντικές πληροφορίες για την Κυβέρνηση,κάτι που δεν μπορούσε εύκολα να ξεχαστεί όταν τα νέα της απαγωγής της κατέφτασαν στους ανωτέρους της.Εγώ μόλις είχα τελειώσει με την δολοφονία ένος βασιλειά που υποστήριζε ένθερμα την Επανάσταση και τότε με ανέθεσαν στο να βρω την εν λόγο δεσποινίς.
Κι όμως είχα αμφιβολίες.Τι και αν η ίδια έφυγε από μόνη της;Αν ήταν έτσι τα πράγματα τότε η Sakura μπορεί να ήξερε που είναι και ότι η Κυβέρνηση την ψάχνει.Τότε μάλλον δεν θα είχα πάει παρά πέρα από ένα χαιρετισμό με την Μάγια,προτού οι δύο τους εξαφανιστούν.Όμως τα πράγματα ήρθαν καλά τελικά.Με την Μάγια και την Sakura να με βοηθήσουν στην έρευνα μου θα βρω αυτήν που ψάνχω και θα την φέρω πίσω στην Κυβέρνηση...ζωντανή ή όχι!

με τρόμαζε το γεγονός ότι ήξερε την μητέρα και ακόμα πιο πολύ με τρόμαξε το οτι είχε έρθει για αυτή. μήπως ήξερε κάτι που δεν ήξερα? σίγουρα πάντως τώρα είχαμε έναν κοινό στόχο: να βρούμε την lily. βέβαια καθώς περνούσε το σοκ η λογική μου άρχισε να επανέρχεται και με βρήκα στην αγκαλιά του. κοκάλωσα απότομα φρικαρισμένη. τι έκανα? αναρωτήθηκα. αμέσως όμως συνειδητοποίησα πως ήταν άνετα και βολικά. απο τότε που είχα χάσει τον yahiko δεν είχα νιώσει αυτό το συναίσθημα να με γεμίζει. όλος ο τόπος μύριζε αλμύρα ενώ ένιωθα το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει ρυθμικά. μου ψιθύρισε στο αυτί ότι όλα θα πήγαιναν καλά. και τον πίστεψα. σύντομα σταμάτησα να κλαίω μα δεν έφευγα απο εκεί. δεν ήξερα αν είχε καταλάβει πως είχα ηρεμήσει ή όχι, πάντως ούτε αυτός με είχε αφήσει. σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια. δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. έπρεπε να τον ευχαριστήσω? να του ζητήσω να μου πει τα πάντα για την μητέρα μου? ή απλά να κάτσω εκεί και να τον κοιτάω? σίγουρα πάντως το μυαλό μου βασανίζονταν απο πολλά όλο αυτό τον καιρό και χρειαζόμουν σίγουρα ένα διάλειμμα. απ ότι φάνηκε εν τέλει, εκείνος αποφάσισε να με βγάλει απο την δύσκολη θέση και απλά με φίλησε. εξεπλάγην, αφού ήμουν 100% σίγουρη πως προ ολίγου την έπεφτε στην Μάγια. αυτή όμως η σκέψη κράτησε μόνο μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου καθώς τα μαλακά του χείλη ακουμπούσαν τα δικά μου. πέρασα το αριστερό μου χέρι γύρω απο τον λαιμό του χαϊδεύοντας τα μαλλιά του και το δεξί ακουμπούσε απαλά τον λαιμό του. το μυαλό μου ήταν κενό εκείνη την στιγμή, απολαμβάνοντας τα λίγα πράγματα που είχα μετά απο τόσο καιρό, ενώ παράλληλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου πλανιόταν μία τελευταία αμφιβολία για τις πράξεις μου.

Συγνώμη που διακόπτω μια τόσο τρυφερή σκηνή είπα αφήνοντας την σκοτεινή κρυψώνα που είχα βρει κοντά στο πλοίο, σε ένα στενό το οποίο ήταν λίγο πιο δίπλα. Αμέσως και οι δυο τους γύρισαν προς το μέρος μου με το βλέμμα τους να προδίδει την εγρήγορσή τους .
Δεν ήρθα εδώ για μάχη είπα σηκώνοντας τα χέρια μου και φανερώνοντας πως όντως δεν κρατούσα κάποιο όπλο .
Θα σου πρότεινα να μιλήσεις γρήγορα. Αν εκτιμάς οτι η θέση του κεφαλιού σου είναι πάνω στο σώμα σου. Ποιος είσαι και τι θες ? απάντησε με μίσος .
Το όνομά μου είναι Gareth . Νομίζω συναντηθήκαμε και νωρίτερα σήμερα οι δυο μας  είπα απευθυνόμενος στην κοπέλα.
Εκείνη έδειχνε σκεπτική για λίγο.Υπέθετα οτι προσπαθούσε να θυμηθεί το πρόσωπο μου όμως η φυσιογνωμία μου δεν ήταν αρκετά γνώριμη προφανώς.Που με είχε δει ΄; μάλλον αναρωτιόταν. Έκανε κάποια κίνηση και φάνηκε οτι τελικά ίσως να κατάλαβε . Ήμουν ένας απο τους άντρες που είχε δει στο πρώτο μπαρ που είχε επισκεφτεί στο νησί, το "hunter's prey'' . Ήμουν στην παρέα που δεν είχε δώσει και πολύ σημασία.Όμως με είχε δει και αλλού.  Περνούσα έξω απο το δωμάτιο την ώρα που πολεμούσε με τους άλλους και έδειχνα λες και μέσα συνέβαινε κάτι φυσιολογικό και δεν είχα πάρει μέρος στην μάχη. Για την ακρίβεια δεν έκανα τίποτα παραπάνω απο το να κοιτάξω μέσα και απλά να προσπεράσω. Δεν ήταν τυχαίο που βρισκόμουν και στις δυο τοποθεσίες έπρεπε να το καταλάβαινε.
Βλέποντας την κοπέλα έτοιμη να μου ορμίσει συνέχισα τον λόγο μου
Νομίζω πως θα ήθελες να παρακολουθήσεις την συνάντηση που θα γίνει αύριο . Η τοποθεσία είναι στον δεύτερο όροφο του Firefly bar και η ώρα θα είναι 11 το βράδυ. Προτείνω να περιμένετε μέχρι να βγουν όλοι απο εκεί .Μην δράσετε νωρίτερα. είπα και έβαλα πάλι την κουκούλα μου ξεκινώντας να περπατώ όμως ήξερα οτι θα με σταματούσαν η θα με ακολουθούσαν .

Η Sakura φαινόταν να σκέφτεται καθώς δεν είχε δράσει ακόμα. ίσως προσπαθούσε να καταλάβει αν επρόκειτο για παγίδα όσα είπα ή αν προσπαθούσε να καταλάβει το ποιος είμαι. Αν αυτό που είχε στο μυαλο της ήταν οτι η ιστορία μου ξεκινούσε απο πιό παλιά και οτι με είχε ξαναδεί όντως είχε δίκιο.
Η υπόθεση ξεκινούσε στο Tequila Wolf οπου η Sakura μαζί με την Maya και τον Chris είχαν έρθει εκεί . Τότε ήμουν απλά ο Gareth ένας στρατιώτης του επαναστατικού στρατού , νεοσύλλεκτος για την ακρίβεια  . Δεν θα ξεχνούσα ποτέ την βοήθεια που μας πρόσφεραν αυτά τα τρία πρόσωπα ωστε να μπορέσουμε να ανατινάξουμε την βάση . Μάθαινα τα κατορθώματά της μέσα απο την εφημερίδα αλλα δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να την συναντούσα πρώτη φορά μετά απο τόσο καιρό μέσα σε αυτό το βρώμικο μπαρ.Έπρεπε να μάθω τι έκανε σε αυτόν τον καταραμένο τόπο έτσι αποφάσισα να την ακολουθήσω όμως εκεί ερχόταν ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο στο σχέδιό μου καθώς η δουλειά μου δεν με άφηνε . Σε αυτό το νησί βρισκόμουν με ειδική αποστολή να μπω μέσα στο κύκλωμα του Poison P και να πάρω πληροφορίες για την δράση του πράγμα καθόλου εύκολο. Παρ όλα αυτά κατάφερα να γίνω άτομο εμπιστοσύνης του και αυτό αποδείχτηκε αφού με έβαζε να παρακολουθώ άτομα που πίστευε οτι θα τον πρόδιδαν ή οτι τον είχαν προδώσει .Έτσι έγινε και με τον Bark Jones τον άντρα που ''φρόντισε'' η Sakura πριν απο λίγο.Θα ανταπέδιδα το καλό που μας είχε κάνει όμως δεν μπορούσα να τινάξω την κάλυψή μου στον αέρα έτσι έπρεπε να μην λείψω παραπάνω απο αυτό που έπρεπε ή να τους πω πράγματα που θα τους έβαζαν σε κίνδυνο .Κατα την γνώμη μου η πράξη μου ήταν η καλύτερη που θα μπορούσα να κάνω . Θα ήθελα να πω για την πραγματική μου ταυτότητα στην Sakura όμως δεν ήξερα αν θα μπορούσα να εμπιστευτώ τον άντρα που ήταν μαζί της .Ενα πράγμα που μου είχε μάθει είναι η ζωή είναι να μην εμπιστεύομαι κανέναν που δεν ξέρω.

Την φίλησα και εκείνη δεν αντιστάθηκε.Μπορούσα να νιώσω μια αρχική αμηχανία,όμως μετά αποφάσισε να ενδώσει.Ήταν μια νίκη για μένα.Όχι γιατί εξασφάλιζα απλώς την βοήθεια της,αλλά δεν έβλεπα επίσης τι με σταματούσε από το να περάσω καλά σήμερα το βράδυ.
-Συγνώμη που διακόπτω μια τόσο τυφερή σκηνή... ακούστηκε να λέει τότε μια φωνή.
Και εγώ και η Sakura γυρίσαμε σχεδόν αμέσως να αντικρήσουμε τον άντρα που είχε μιλήσει.Τι στο καλό γινόταν εδώ;Ποιος ήταν αυτός ο άντρας και τι στο καλό έκανε εδώ;Η Sakura έδειχνε θυμωμένη και γρήγορα απέτησε από τον άντρα να μιλήσει.Τα πράγματα δεν φαινόντουσαν καλά.Μιλούσε σαν να είχε ξανασυναντήσει την Sakura.Δεν χρειαζόμουν περαιτέρο φίλους να ανακατευτούν,αν και δεν φαινόταν πως ήταν αυτή η κατάσταση.Ίσως ένας απλός γνωστός;Αν ήταν έτσι ίσως θα έπρεπε να φροντίσω να βγει από την μέση κάποια στιγμή.
Ο άντρας δεν είπε πολλά.Ανέφερε μόνο για μια συνάντηση σε ένα μπαρ για την οποία η Sakura πιθανόν να ενδιαφερόταν.Έπειτα γύρισε και άρχισε να απομακρύνεται.Η Sakura είχε βυθιστεί στις σκέψεις τις και τα πράγματα χάλασαν για μένα.Δεν ήταν μια απλή κοπέλα και δεν γινόταν απλά να προσπαθήσω να την κάνω να ξεχάσει το τι είχε μόλις συμβεί,αλλιώς μπορεί να κατέστρεφα τα πάντα.Δυστυχώς τα σχέδια μου άλλαζαν πολύ.Τουλάχιστον ήμουν πλέον με το μέρος της και εκείνη το ήξερε.Το θέμα ήταν ότι αυτήν την στιγμή τον λόγο για την επόμενη κίνηση είχε η Sakura και μόνο αυτή.

και εκεί που απολάμβανα την στιγμή ξεχνώντας για λίγο όλα αυτά που βασάνιζαν το μυαλό μου, μία φωνή ήρθε για να μας διακόψει. ευθύς γύρισα ξενερωμένη, για να αντικρίσω έναν άνδρα που με το ζόρι φαινόταν το πρόσωπό του αφού ήταν καλυμμένος με έναν πράσινο μανδύα. δεν ήξερα ούτε ποιος ήταν ούτε τι ήθελε, έτσι με επιφυλακτικά έσπευσα να μάθω. Πράγματι φαινόταν πως δεν επιθυμούσε μάχη, πράγμα το οποίο ήτω συνετό αφού ήμασταν υπεράριθμοι του. Η μεγαλύτερη έκπληξη έμελλε να έρθει λίγες στιγμές αργότερα όταν μας είπε για μία συνάντηση που θα με ενδιέφερε να παρακολουθήσω σε μία συγκεκριμένη τοποθεσία.. Δυστυχώς εκεί που περίμενα να ακούσω περαιτέρω εξηγήσεις εκείνος απομακρύνθηκε. ποιος ήταν? γιατί ήθελε να με βοηθήσει? ήθελε πραγματικά να με βοηθήσει ή μου έστηνε κάποια παγίδα. τέτοιου είδους ερωτήματα βασάνιζαν το μυαλό μου όταν θυμήθηκα ότι είχα ξαναδεί το πρόσωπό στο μπαρ πριν μερικές ώρες, και όχι μόνο! πέρασε απο την μάχη που δίναμε πριν χωρίς να πάρει την πρωτοβουλία να συμμετάσχει. παρ όλα αυτά μου έβγαζε κάτι οικείο, κάτι γνώριμο.....
'τι ήταν αυτό?'' η φωνή του Ganryu διέκοψε την ρύμη της σκέψης μου.
'δεν ξέρω...΄του απάντησα αλλά δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να του πω. το θέμα ήταν πως ακόμα και αν ήμασταν δυνατές εγώ και η Μάγια, σίγουρα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μία βοήθεια. αυτή την βοήθεια την είχα δίπλα μου, μόνο που ήμουν πολύ υπερήφανη για να την ζητήσω. και μάλιστα πριν λίγες στιγμές καν δεν τον εμπιστευόμουν, άλλαξε λοιπόν τόσα πολλά το άκουσμα του ονόματος της μητέρας μου?
'θα ήθελες να έρθεις μαζί μας το βράδυ? άσχετα με τη απάντησή σου θα ήθελα να μου πεις τι γνωρίζεις για την Lily....' του είπα εγώ με τον πιο απαλό μου τόνο ελπίζοντας να πάρω την απάντηση που αποζητούσα.

Προφανώς θα πήγαινα μαζί της.Σιγά μην άφηνα κάποιον τυχαίο να μου χαλάσει τα σχέδια.Επίσης στην δεδομένη φάση αν κάτι ενδιέφερε την Sakura το ίδιο ενδιέφερε και εμένα.Όσο για το κομμάτι των ερωτήσεων...δεν υπήρχε λόγος να τις πω ψέματα εδώ ή να τις κρύψω κάτι.Όσα περισσότερα ήξερε θα μας ήταν ποιο εύκολο να δουλέψουμε σαν ομάδα και να έχουμε αποτελέσματα.
Έβαλα τα δάχτυλα μου και χάιδεψα επιφανειακά το δεξί της μάγουλο.
-Φυσικά και θα έρθω μαζί σου... της είπα με ένα ελαφρύ χαμόγελο,που παράλληλα παρουσίαζε και κάποια θλίψη για να της δείξω ότι νιώθω τον πόνο της ...Όσο για την Lily ευχαρίστως να σου πω όσα ξέρω,όμως δεν νομίζω ότι είναι αρκετά από μόνα τους για να μας βοηθήσουν.
-Δεν πειράζει.Ακόμα και αυτά τα λίγα που ξέρεις θέλω να τα ακούσω. μου ανταποκρίθηκε εκείνη.
-Πολύ καλά...
Άρχισα λοιπόν να της λέω τις πληροφορίες που είχα μέχρι στιγμής.Ήξερα πως η ομάδα των ατόμων που είχαν απαγάγει την Lily άνοικε σε μια μεγαλύτερη οργάνωση λαθρεμπόρων και εγκληματιών και πιθανότατα απήγαγαν την Lily για να τις αποσπάσουν πολίτιμες για αυτούς πληροφορίες.Παρότι δεν την είχαν σε μόνιμο σημείο και την τραβούσαν μαζί τους από νησί σε νησί,αυτή τη φορά φαίνεται πως δεν είχαν μετακινηθεί από το συγκεκριμένο νησί όπου πιθανότατα θα μπορούσε να είναι και η κεντρική του βάση εδώ.Αν και δεν είμαι εντελώς σίγουρος,η Lily δεν πρέπει να κινδυνεύει σωματικά,αν όντως θέλαν πληροφορίες από εκείνη.Δυστυχώς δεν είχα ονόματα για να συνδέσω τα πράγματα,εκτός από ένα:κάποιον Poison P,που δεν γνώριζα καν αν ήταν ο γενικός αρχηγός ή ήταν απλά τοπικός και οι εντολές έρχονταν από πιο πάνω.

στο άγγιγμα του όλο μου το σώμα ανατρίχιασε, μιας και δεν είχα ηρεμήσει πλήρως απο πριν. άκουγα με μεγάλη προσοχή αυτά που μου έλεγε ενώ ταυτόχρονα τα επεξεργαζόμουν. αυτό το όνομα....poison P: έχει βρεθεί μπροστά μου τρεις φορές σήμερα. πραγματικά τα γεγονότα έλεγαν πως απλά έπρεπε να το ακολουθήσουμε ακόμα και αν δεν με οδηγούσε στην μητέρα μου. θα έπρεπε να πιάσω αυτόν το Poison P. και να αποστάξω απο μέσα του την παραμικρή πληροφορία. και μόνο στην σκέψη μίας βασανιστικής διαδικασίας το αίμα μου έβραζε ακόμα πιο πολύ απο πριν. και τώρα μάλιστα με δύο έννοιες. η ερμηνεία της λέξης 'σαδισμός΄περιγραφόταν απόλυτα με αυτό που ένιωθα στο εσωτερικό μου. τον κοίταξα και δάγκωσα απαλά τα χείλη μου.
τα καλά νέα ήταν ότι είχαμε κάπου στις 18 ώρες μπροστά μας για να προετοιμαστούμε. θα έπρεπε να σχεδιάσουμε προσεχτικά τις κινήσεις μας ώστε σε περίπτωση που κάτι θα πήγαινε στραβά να είχαμε ένα σχέδιο απόδρασης. Έτσι έπιασα δύο μπουκάλια ρούμι, του έδωσα το ένα και του είπα.
'λοιπόν, θα πρέπει να βρισκόμαστε απο νωρίτερα στην περιοχή ώστε να την ψάξουμε. όσο θα τους παρακολουθούμε θα πρέπει η Μάγια να βρίσκεται κάπου ψηλά ώστε να μπορέσει να στοχεύει καλύτερα μιας και στην μάχη σώμα με σώμα δεν είναι τόσο χρήσιμη ούτως ή άλλως. εμείς απο την άλλη θα χρειαστούμε μία κάλυψη ώστε να σιγουρευτούμε πως ακόμα και αν μας δει κάποιος δεν θα μας αναγνωρίσει εύκολα. Όμως αυτά θα τα συζητήσουμε το πρωί. χρειάζομαι ξεκούραση όπως και η Μάγια. φυσικά αν θέλεις μπορείς να μείνεις και εσύ εδώ απόψε....για την ώρα ας απολαύσουμε όμως αυτό το ρούμι' του είπα και έσκασα ένα χαμόγελο.

Αν και δεν συνήθιζα να πίνω σκέτο ρούμι,ποτέ δεν αρνιόμουν την πρόταση μιας κυρίας για ποτό.Έτσι λοιπόν εκείνο το βράδυ ήπιαμε.Η συνέχεια...ας πούμε ότι είναι πράγματα που συμβαίνουν και πράγματα που εξαρχής επιδίωκα.Πάντως ήταν άγρια γυναίκα ακόμα και σε αυτή την περίπτωση,μπορώ να της το παραδεκτώ.Σηκώθηκα πρώτος το πρωί και ντύθηκα.Έπειτα κάλυψα το σώμα της Sakura βάζοντας την ζακέτα μου πάνω της και μετά απλά περίμενα.Δεν είχα κάτι να κάνω.Έβγαλα μια οδοντογλυφίδα από την τσέπη μου και την έβαλα στο στόμα μου.Να πάρει δεν μου άρεσε τόσο η μέρα.Σίγουρα η ομοεφιά μου φαινόταν καλύτερα κάτω από το φως του ήλιου,όμως τα πιο άγρια και ωραία πράγματα γίνονταν την νύχτα.Το βράδυ ο άνθρωπος σπάει τα δεσμά του και μετά από λίγη συζήτηση,ποτό και διασκέδαση γίνεται ένα άγριο θηρίο έτοιμο να ενδώσει στις βαθύτερες επιθυμίες του.Το βράδυ η βρόμα του κόσμου γίνεται ένα με την πραγματικότητα και εγώ πιάνω δουλειά.
Δεν πέρασε πολύ ώρα ακόμα πρωτού ξυπνήσει και η Sakura.
-Καλημέρα... είπε καθώς τεντωνόταν.
-Καλή μέρα πριγκίπισσα. απάντησα εγώ και την κοίταξα.
Όμως τότε κάτι παράξενο έγινε.Μόλις συνηδητοποίησε ότι ήταν γυμνή,ξαφνικά κοκκίνησε ολόκληρη και έπιασε την ζακέτα μου και την κράτησε κολλημένη πάνω της.
-Τι...τι στο καλό έγινε χθες; ρώτησε κάπως δειλά.
-Σαν τι σου φαίνεται; απάντησα,υπονοώντας το προφανές.
Τώρα είχε γίνει ακόμα πιο κόκκινη.Ενδιαφέρον...Φαίνεται πως οι άμυνες τις άρχισαν να ανεβαίνουν με το που ξεπέρασε το αρχικό σοκ,σχετικά την μητέρα της.Δεν πειράζει,ότι ήθελα να κάνω το έκανα και τώρα ήμουν μέσα στην υπόθεση για τα καλά.

υπήρχε μία γλυκιά μυρωδιά στον αέρα, και οι ακτίνες του ηλίου χάιδευαν το πρόσωπό μου. ένιωθα τόσο γαλήνια...τόσο ήρεμα.....και μετά άνοιξα τα μάτια μου και απλά όλα αυτά έκαναν ένα 'πουφ'! και εξαφανίστηκαν. ήμουν γυμνή, σκεπασμένη με μία ζακέτα και υπήρχε κάποιος δίπλα μου, ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ. μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει και φυσικά ο Ganryu ήταν εκεί για να μου δώσει την απάντηση που δεν ήθελα ποτέ να ακούσω. και αυτό το πριγκιπέσα απλά με χτύπησε κατάστηθα και έτσουξε σαν να μην υπήρχε αύριο. αχχχ τι είχα κανει?! πετάχτηκα αμέσως προσπαθώντας να καλύψω ότι μπορούσα και εκεί που έλεγα πως τα πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν χειρότερα η πόρτα άνοιξε και μπήκε η Μάγια με έναν δίσκο.
'τι στο....sakura!!! ήξερα πως ήταν κακή ιδέα το να σου πω για το den den mushi αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο!!' είπε ενώ απο την έκπληξη της είχε πέσει ο δίσκος.
μία ανατριχίλα με διαπέρασε και ντράπηκα τόσο πολύ.
'δεν...ειναι αυτο που νομίζ...' πήγα να πω αλλά με διέκοψε ο Ganryu
'Ω, ναι! είναι αυτό ακριβώς που νομίζεις.είπε εκείνος ενώ έσκασε ένα απολαυστικό χαμόγελο. εγώ απελπισμένη ντύθηκα όπως όπως. αν και η αλήθεια ήταν πως, όσο και αν δεν ήθελα να το παραδεχτώ, όλο και πιο πολλά έρχονταν στην μνήμη μου απο την προηγούμενη νύχτα και μου άρεσε!
σχεδόν αμέσως, όμως, θυμήθηκα και την αποστολή μας. εξ αιτίας αυτού ηρέμησα απότομα και με σοβαρό ύφος είπα:
'αρκετά με αυτό. έχουμε πολλά να κάνουμε.
η Μάγια με κοίταγε λες και το είχα χάσει εντελώς, και δικαιολογημένα βέβαια αφού δεν ήξερε για την έλευση αυτού του αγνώστου ανδρός.