(18+)(τέλος) the godfather : the end of Dark Assassin Sakura [part1]

Η Μάγια άφησε τον δίσκο και έπειτα έφυγε από τον χώρο.
-Υποθέτω πως δεν με περίμενε εδώ οπότε αυτό είναι για σένα. είπα στην Sakura και αποχώρησα για να την αφήσω να ετοιμαστεί.
Ακολούθησα τότε την Μάγια σε ένα άλλο δωματιάκι που έμοιαζε σαν να είναι η κουζίνα.Δεν με ενδιέφερε τόσο το να φάω όσο το να δω την αντίδραση της.Δυστυχώς δεν ήταν αυτό που ήθελα.Ήλπιζα να την δω θυμωμένη ή τέλος πάντων κάποια αντίδραση που κοιμήθηκα με την φίλη της,όμως πραγματικά έδιενχε αδιάφορη.Λίγο παραξενεμένη ίσως αλλά τίποτα το σπουδαίο.Ακόμα και νεκρός ο Chris μια χαρά έχει καταφέρει να τον θυμάται η Μάγια.Δεν πειράζει κάποια στιγμή θα πέσει και αυτή.
-Ganryu θα ήθελες να φας; με ρώτησε η Μάγια ευγενικά.
-Θα μπορούσα να φάω οτιδήποτε που θα έφτιαχνες εσύ. της απάντησα και κάθισα στο τραπέζι.
Εκείνη την ώρα κατεύθασε η Sakura.
-Μάγια πρέπει να μιλήσουμε. της είπε εκείνη.
-Η αλήθεια είναι ότι έχεις ξεφύγει κάπως... ανταποκρίθηκε εκείνη ...Αλλά δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε.
-Δεν εννοώ αυτό... είπε εκνευρισμένα η Sakura ...Είχαμε εξελίξεις χθες το βράδυ.
Έτσι όσο εγώ έτρωγα δύο αβγά που μου ετοίμασε η Μάγια,η Sakura της είπε για τον άντρα που ήρθε χθες το βράδυ από το καράβι και για την μυστήρια συνάντηση στην οποία μας παρότρυνε να πάμε.Κάπου στα γρήγορα ανέφερε επίσης το γεγονός ότι πλέον ήμουν επίσημα στην ομάδα τους.
-Ω είμαι σίγουρη... σχολίασε η Μάγια το τελευταίο και η Sakura τσαντήστηκε πιο πολύ.

ένιωθα έντονα τον επικριτικό τόνο της Mαγια και αυτό με ενοχλούσε πολύ μιας και εγω δεν θα κατέκρινα ποτέ το να περάσει απλά καλά.
'Μάγια, δεν είναι αυτό το θέμα μας. πρέπει να προετοιμαστούμε αφού μας μένουν σχεδόν δέκα ώρες.' είπα με έντονο τόνο στην προσπάθειά μου να κρύψω τον εκνευρισμό μου.
'κατ' αρχήν πρέπει να χωριστούμε και κάποιος απο εμάς να πάει να ερευνήσει καλύτερα την περιοχή γύρω απο το μπαρ. Μάγια πιστεύω πως το πιο κατάλληλο πρόσωπο για να το κάνει αυτό είσαι εσύ, αφού δεν είσαι καταζητούμενη ούτε το πρόσωπό σου ειναι γνωστό. φυσικά θα φροντίσουμε να καλύπτεις όσο καλύτερα γίνεται. λοιπόν πρέπει να πας και να ερευνήσεις αν υπάρχει κάποια πίσω πόρτα ή κάποιο μέρος να κρυφτούμε. ακόμα να δεις αν υπάρχει καλή θέση σε κάποια απο τις ταράτσες ώστε να μπορείς να παλέψεις απο μακριά μιας και αυτό είναι που είσαι καλύτερη.' είπα προσεκτικά στην Μάγια. εκείνη χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά ενώ με το ζόρι έκρυβε τον ενθουσιασμό της. ξάπλωσα απαλά πίσω σκεπτόμενη.ήθελα να έχω μετρημένες προσεχτικά όλες μας τις κινήσεις.
εν συνεχεία στράφηκα προς τον Ganryu:
μιας και επίσης δεν είσαι ιδιαίτερα γνωστός, κάνε την δουλειά σου και προσπάθησε να βρεις κάποιες πληροφορίες για τον poison P και τους άνδρες του. Εγώ πάλι έχω να κάνω μία άλλη δουλειά. θα σας μιλήσω για αυτήν αφου σιγουρευτώ.' είπα ενώ έτριβα το μενταγιόν στο χέρι μου. κάπου το είχα ξαναδεί και δεν θα ησύχαζα αν δεν μάθαινα πως βρέθηκε στα χέρια αυτου του μαγαζάτορα.

Να βρω πληροφορίες για τον Poison P.Απλή αποστολή για τις ικανότητες μου,αλλά το δύσκολο κομμάτι ήταν να βρω το από που θα αρχίσω.Το γεγονός ότι συνάντησα την Sakura και τη Μάγια με εμπόδισε από το να εξερευνήσω το χωριό και έτσι ακόμα δεν είμαι σίγουρος που να κοιτάξω για τα αποβράσματα αυτού του τόπου.Είχα βέβαια μια ιδέα.Εκείνος ο άντρας...ο Gareth (;) νομίζω.Εκείνος ήταν πιθανόν να γνώριζε κάτι,όμως που μπορούσα να τον βρω.Τώρα βέβαια που το ξανασκεφτόμουνα η φάτσα του κάτι μου έλεγε..δεν ήταν ένας από αυτούς που απείλησα χθες για να μου πουν σε ποιο ξενοδοχείο είχαν πάει η Sakura και η Μάγια;Ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσω από εκείνο το μπαρ που τον είχα πρωτοδεί.Έτσι με βάση αυτό άλλαξα την πορεία μου.
Καθώς περπατούσα μια ζαλάδα με έπιασε και εκείνη η φωνή που άκουσα χθες να μου μιλάει μέσα από τον άνεμο επανήλθε.
-Μην σπας άλλες καρδιές,επειδή εσύ δεν έχεις μία. μου ψιθύρισε και πάλι στο αυτί.
Καλά που ήξερα πως το άτομο που άκουγα είχε πεθάνει και πως οι ψευδαισθήσεις έπαιζαν απλά με το μυαλό μου,αλλιώς θα τα είχα χάσει τώρα.Άφησα το πρόσωπο που μου μιλούσε να φύγει,όπως είχα κάνει ξανά πριν πολύ καιρό,όταν ακόμα βέβαια είχε σώμα.
Έφτασα κοντά στο μπαρ και στάθηκα για λίγο στον δρόμο απέξω για να κόψω κίνηση.Δεν έβλεπα το άτομο που έψαχνα,ίσως να ήταν μέσα.Τελικά όμως ο Gareth με βρήκε πρώτος.
-Μείνε ακίνητος. τον άκουσα να λέει από πίσω μου,ενώ ένιωθα την κάνη ενός πιστολιού να πιέζει την πλάτη μου.
-Α το άτομο που έψαχνα,τέλεια! ανταποκρίθηκα,χωρίς να κάνω καμία κίνηση.
-Πρέπει να μιλήσουμε. μου είπε.
-Δεν θα μπορούσες να έχεις μεγαλύτερο δίκιο.
Τότε εκείνος μου έκανε νόημα να προχωρήσω μέσα σε ένα από τα διπλανά σοκάκια για να κάνουμε την κουβεντούλα μας.

Τον οδήγησα στο σοκάκι υπο την απειλή του όπλου
Δεξιά και άνοιξε την πόρτα. Του είπα. Στρίψαμε και βρεθήκαμε σε ένα πολύ στενό σοκάκι στο οποίο χωρούσαμε ισα ισα περπατώντας κανονικά. Άνοιξε την πόρτα χωρίς να ρωτήσει που πάμε η να πει το οτιδήποτε.Το μέρος στο οποίο μπήκε ήταν ένα μικρό σκοτεινό δωμάτιο .
Πριν κλείσω έριξα μια κλεφτή ματιά δεξιά και αριστερά για να βεβαιωθώ οτι δεν μας ακολούθησε κανένας ,έπειτα έκλεισα την πόρτα.
Για λίγο ήταν σκοτεινά όμως τράβηξα ένα μικρό σκοινάκι στα αριστερά μου και άναψα μια λάμπα η οποία φανέρωσε όλο το εσωτερικό αυτού του μικρού δωματίου .Έβαλα το πιστόλι μου πίσω στην θήκη του και έπειτα χτύπησα ελαφρά δυο φορές στον δεξί του ώμο λέγοντάς του
Συγνώμη για όλο το σκηνικό, μπορεις να γυρίσεις.
Εκείνος ακολούθησε αυτό που του είπα
Το όπλο ήταν απλά για κάλυψη σε περίπτωση που τραβούσαμε βλέμματα .Ξέρεις , οτι σε είχα πιάσει η κάτι τέτοιο .
Καταλαβαίνω, μου απάντησε .
Λοιπόν μπαίνω κατευθείαν στο ψητό . Ποιος είσαι και τι δουλειά έχεις με την Sakura.
Βλέπω πως ξέρεις το όνομά της.Είμαι ο Ganryu Veil. Η Sakura είναι γνωστή μου .Μας γνώρισε η Maya που είναι πολύ καλή φίλη μου .
Η απάντησή του δεν με ξάφνιασε όμως με χαροποίησε ιδιαίτερα .Τα λεγόμενα του άντρα περι της φιλίας του με την Maya θα μπορούσαν να είναι αληθινά καθώς έβγαζαν νόημα αν έπαιρνα υπόψιν μου οτι βρισκόταν στην βάρκα των δυο γυναικών με την Sakura μόνο όμως ήξερε και το όνομα της Maya η οποία ήταν απούσα εκείνη την στιγμή.Όμως άλλο μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον
Πριν μου είπες οτι με έψαχνες. Μπορώ να μάθω τον λόγο ?

Ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με εχθές. μου είπε
Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.Εκτός αυτού νομίζω οτι θα σε καλύψω με αυτά που θα σου πω.
Ο άντρας έδειξε δυσαρεστημένος και ενοχλημένος που τον έκοψα όμως του έλεγα την αλήθεια. Διακινδύνευα με τον χρόνο που σπαταλούσα εδώ ενώ έπρεπε να κατευθύνομαι αλλού .
Αρχικά αυτός που σας ενδιαφέρει, o Poison P, θα βρίσκεται σήμερα στο σημείο που σας είπα.Θα συναντηθούν με άλλα αποβράσματα του υποκόσμου και νέους μεσάζοντες.  Καλύτερα να περιμένετε στην ταράτσα απέναντι και να παρακολουθείτε τις κινήσεις τους , αυτό προτείνω εγώ τουλάχιστον.
Δεν νομίζω να τον έχετε δει παρεμπιπτόντως αλλα θα τον ξεχωρίσετε ανάμεσα στους υπολοίπους. Είναι γύρω στο 1,78 με 1,80 , το χρώμα του δέρματος του είναι ελάχιστα προς το καφέ ,έχει μαύρα ίσια μαλλιά όχι ιδιαίτερα μεγάλα αλλα τα φέρνει μόνιμα προς τα πίσω συνήθως φοράει αρκετά χρυσά επάνω του είτε σε δαχτυλίδια είτε σε ρολόγια και κρεμαστά , και έχει περιποιημένο μούσι . Έχει μια μικρή κοιλιά βέβαια αλλα μην σας ξεγελά, είναι γρήγορος. Αυτά απο θέμα εμφάνισης πιστεύω θα μπορεσετε να τον ξεχωρίσετε  .
Τώρα για αυτόν . Είναι υπαρχηγός ενός μεγάλου δικτύου με όνομα Fang fighters και ο ηγέτης αυτής της ομάδας είναι o Kirito ''Fang'' Yagami.Μετά απο τόσο καιρό στην ομάδα του Poison P και έχοντας ελάχιστες ευκαιρίες να μελετήσω τον Kirito δεν έχω καταφέρει να μάθω κάτι γι αυτόν όμως υποψιάζομαι οτι υπάρχει κάτι απο πίσω του .Δεν ξέρω αν οι υποθέσεις μου είναι αληθινές αλλα δεν μπορώ να δω το θέμα περαιτέρω.Πρέπει εσείς να κάνετε τις απαραίτητες κινήσεις
Και εσύ ..
Η κουβέντα του διακόπηκε απο τους χτύπους του ρολογιού μου.
Συγνώμη αλλα πρέπει να φύγω . Μην με ακολουθήσεις και οταν με δειτε το βράδυ δεν σας ξέρω - δεν με ξέρετε. Περίμενε να φύγω και μετά απο λίγο βγες και εσύ.
Έπειτα άνοιξα την πόρτα και αφού κοίταξα πάλι στα δυο άκρα του στενού έφυγα απο το δωμάτιο αφήνοντας τον Ganryu πίσω

την ίδια χρονική στιγμή:

ξεκίνησα από το πλοίο με σκοπό να βρω αυτόν τον άνδρα που είχε στα χέρια του το μενταγιόν .. δεν ήξερα το λόγο που είχα κολλήσει τόσο πολύ με αυτό απλά κάτι με τραβούσε έντονα. έτσι λοιπόν ακολούθησα τον δρόμο που είχαμε πάρει με την Μάγια την προηγούμενη μέρα, στην προσπάθειά μου να τον βρω. τότε έγινε κάτι το αναπάντεχο. η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά και η πίεση του αίματός μου να ανεβαίνει τόσο, που ένιωθα τους παλμούς μου στο κεφάλι μου. ένας άνδρας καλυμμένος πλήρως με έναν μαύρο μανδύα, έσκυβε πάνω απο έναν πάγκο. το ανάστημά του μου ήταν πολύ καλά γνωστό , μα δεν θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατόν, αφού το σώμα του δεν υφίσταντο πια. κι όμως γύρισε το πρόσωπό του και η ψυχή μου γέμισε χαρά βλέποντάς τον μετά απο τόσο καιρό. ανήμπορη να ελέγξω τον εαυτό μου πλησίασα γοργά προς το μέρος του και τον ακούμπησα στον ώμο.
'kint...μα πώς?!' είπα. εκείνος γύρισε και με κοίταξε με τα πράσινά του μάτια γεμάτος απορία.
'τι θέλεις κοπέλα μου?' είπε απότομα ενώ αποτραβήχτηκε. έκπληκτη παρακολούθησα το πρόσωπό του να αλλάζει και τα σμαραγδένια του μάτια να γίνονται καφέ. η εικόνα καθάρισε σιγά σιγά και εμφανίστηκε ένα εντελώς άγνωστο σε εμένα πρόσωπο. ένας λυγμός ανέβηκε στο λαιμό μου ενώ το μυαλό μου σκοτείνιασε. έκανα 2-3 βήματα προς τα πίσω και μετά άρχισα να τρέχω μακριά του. όσο πιο μακριά γινόταν. το σφίξιμο που ένιωθα μέσα στο στομάχι μου ήταν απερίγραπτο και μιας και το μυαλό μου είχε ξεθολώσει μπορούσα κάλλιστα να καταλάβω πως είχα παραισθήσεις.

κάπως έτσι πριν καλά καλά το καταλάβω είχα μπει ήδη μέσα στην αγορά. δεξιά και αριστερά μου απλώνονταν πάγκοι με κάθε λογής πράγματα και μάλιστα είχα σταματήσει και σχεδόν στο κατάλληλο σημείο αφού δύο πάγκος πιο κάτω στα δεξιά βρισκόταν αυτός που έψαχνα. έτσι πλησίασα και πάλι τον γέρο και του είπα με όσο πιο ήρεμο τόνο μπορούσα.
'πρέπει να σου μιλήσω...για αυτό το μενταγιόν. . είπα και του έδειξα το χρυσό μενταγιόν που κρατούσα στο χέρι μου. εκείνος με κοίταξε με ένα βλέμμα απόμακρο και περίεργο. παρ' όλα αυτά όμως δέχτηκε να με δει ιδιαιτέρως, συνοδεύοντας τις λέξεις του με ένα νεύμα του κεφαλιού που με οδηγούσε σε μία πόρτα ακόμα πιο δεξιά. εκείνος την άνοιξε και εγώ πέρασα το χαμηλό κατώφλι.
'ξέρω πως έχεις κάθε δικαίωμα να μου το αρνηθείς, παρ όλα αυτά θα ήθελα να μου πεις που βρήκες αυτό το μενταγιόν...' του είπα ελπίζοντας σε μία αληθινή απάντηση. δεν είχε κανένα λόγο να μου πει την αλήθεια, παρ' όλα αυτά, το γεγονός οτι είχε δεχτεί να με δει ήταν ένα καλό σημάδι.
'σου είπα, ανήκε σε μία κοπέλα που αυτοκτόνησε πηδώντας απο έναν γκρεμό δύο χρόνια πριν. είπε εκείνος με φυσικότητα.
'και εσύ πού το βρήκες?' τον ρώτησα καχύποπτα με την ελπίδα να φανερωνόταν αν έλεγε ψέματα. δεν θα ήταν ότι καλύτερο να το αποσπούσε απο μία νεκρή...
'μου το είχε δώσει επειδή είχε καταστρέψει πολλά πράγματα απο τον πάγκο μου εξαιτίας μίας μάχης. είπε πως δεν είχε χρήματα...ποτέ όμως δεν κατάφερα να το πουλήσω εξαιτίας της υψηλής τιμής του.' μου είπε εκείνος. όλα αυτά μου φαίνονταν πολύ περίεργα. δεν ήξερα αν ήταν αλήθεια, αλλά ήταν το μόνο που είχα μέχριι τώρα.
'και τότε γιατί μου το έδωσες αφού αξίζει τόσα πολλά?' συνέχισα εγώ.
]γιατί σε φοβήθηκα....και εκτός αυτού μου την θυμίζεις...' είπε ο γέρος. τα λόγια του ήρθαν σαν ένα δυνατό και ηχηρό χαστούκι. μπορεί να ήταν της lily? γιατί όμως δεν το θυμόμουν? βέβαια είχα να την δω απο 5 ετών....και τότε θυμήθηκα ένα μικρό σύμβολο που ήταν αφημένο με μελάνι στο γράμμα που μου είχε αφήσει. στο γράμμα που πάντα κοίταζα το περιεχόμενο και ποτέ τον φάκελο. το γράμμα που ήταν κρυμμένο στο κουτί τον αναμνήσεών μου. στο μόνο πράγμα που κουβαλούσα μαζί μου απο την shell town. σηκώθηκα απότομα και έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα απο εκει. έτρεχα προς το πλοίο ανυπόμονα. ίσως επιτέλους είχα καταφέρει να συλλέξω το πρώτο στοιχείο!

Κάτι δεν μου άρεσε στο Gareth.Ήταν καλό που υπήρχε για να μου δώσει έστω και αυτές τις πληροφορίες,όμως πως μπορεί να ήταν τόσο πρόθυμος να βοηθήσει;Γιατί ήταν τόσο πρόθυμος να προδώσει την οργάνωση του;Και το αστείο ήταν ότι εκείνος ήταν αυτός που μας προσέγγισε.Κάτι έκρυβε και αυτό το κάτι ίσως μπορώ να το μάθω από την Sakura.Ο Gareth έλεγε ότι την ήξερε και εκείνη έδειχνε να τον αναγνωρίζει.Όμως κάθε τι στην ώρα του.Πρώτα θα ήταν καλό να γυρίσω πίσω και να το παίξω καλός φίλος και να παρουσιάσω τις πληροφορίες που έχω.Βέβαια θα μπορούσα να πάω να δω και τι κάνει η Μάγια...μπα!...είναι νωρίς ακόμα.
Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω.Δεν χρειαζόταν να ασχοληθώ να κοιτάξω τριγύρω μου.Αν βρισκόταν κανείς εκεί θα τον είχα ήδη μυρίσει.Το πως;...ας πούμε ότι η αγαπητή μου Sakura δεν είναι η μόνη η οποία μου είχε έκπληξη όταν χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το φρούτο της.Δεν βγήκα από το στενό.Η αλήθεια είναι ότι προτιμούσα διαφορετικούς τρόπους μεταφοράς και για αυτό καλό θα ήταν να μην με βλέπουν οι άλλοι.
-Geppo! δεν είναι πολύ που μπορούν στις αρχικές να χρησιμοποιούν τεχνικές σαν τις δικές μου.Το να με δει κάποιος θα κινούσε υποψίες.
Αν και δεν είχα πρόβλημα,αν με έβλεπε κανείς απλά μπορούσα να τον σκοτώσω.Στην δουλειά μου κάτι τέτοιες παράπλευρες απώλειες ήταν αποδεκτές.Άλλωστε το νησί δεν άνοικε στην Κυβέρνηση για να με νοιάζουν οι πολίτες.Έφτασα αρκετά γρήγορα στο πλοίο και προς έκπληξη μου οι κοπέλες δεν είχαν γυρίσει ακόμα.Ξαφνικά είχα ένα δείλλημα.Δεν ήξερα τι ακριβώς είχαν πάνω στο καράβι,όμως αν υπήρχε οτιδήποτε που μπορούσα να βρω,τώρα ήταν η μοναδική ευκαιρία που πιθανότητα θα είχα.Όμως αν το έκανα και δεν ήμουν γρήγορος θα πιανόμουν στα πράσσα έτσι και γύριζαν.

το βλέμμα μου ήταν καρφωμένο στον στόχο μου, έτσι έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, ανυπομονώντας για τον αν είχα δίκιο ή όχι. το πιθανότερο ήταν να γύριζα πίσω κάπως νωρίς και να μην έχουν έρθει ακόμα η Maya και ο Ganryu. αλλά δεν με πείραζε. Θα με βόλευε αρκετά άμα ήμουν μόνη μου, μιας και κανένας δεν είχε δει ποτέ το εν λόγω κουτί.
περνούσα τα πλακόστρωτα σοκάκια το ένα μετά το άλλο. παρατηρούσα αμυδρά ανθρώπους να βρίσκονται στα μπαλκόνια τους και να μαζεύουν τα απλωμένα τους ρούχα. αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πως ο γαλανός ηλιόλουστος ουρανός είχε αλλάξει αφού πυκνά μαύρα σύννεφα τον είχαν καλύψει. ερχόταν και πάλι καταιγίδα και αυτή την φορά μπορούσαμε να την κάνουμε να δουλέψει για εμάς. η νύχτα δεν θα αργούσε να πέσει και εμείς θα είχαμε την δυνατότητα να κρυφτούμε κάτω από τον μανδύα της. με αυτές τις σκέψεις για συντροφιά έφτασα στο πλοιάριο χωρίς καν να το καταλάβω. εκεί βρήκα ήδη τον Ganryu. τον κοίταξα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά έτρεξα στο δωμάτιό μου.
έβαλα τα χέρια μου κάτω απο το κρεβάτι και τράβηξα το ξύλινο σκαλιστό κουτί και ανοίγοντάς το σηκώθηκε μια μπαλαρίνα και άρχισε να κάνει κύκλους καθώς ακουγόταν το ''the godfather'' μόνο σε μελωδία πιάνου..θυμήθηκα την μητέρα μου...της άρεσε να παίζει πιάνο. στην συνέχεια το μάτι μου έπεσε πάνω στο μαύρο βελούδινο πουγκάκι. είχα πολύ καιρό να το δώ και να το αγγίξω, αν και για μια στιγμή μπήκα στον πειρασμό να το βγάλω έξω αντιστάθηκα, γιατί ο στόχος μο ήταν άλλος: ο λευκός παλιός φάκελος με τον γράμμα και την φωτογραφία της μητέρας μου με αγκαλιά τον kint μέσα. κοίταξα προσεχτικά την μικρή σφραγίδα και στην συνέχεια την περιεργάστηκα με τα δάχτυλα μου. δεν μπορούσα να πιστέψω το πόσο τυχερή είχα σταθεί! η σφραγίδα αυτή είχε προέλθει απο αυτό το μενταγιόν!! η καρδιά μου γέμισε ευτυχία και δάκρυα χαράς έτρεχαν απο τα μάτια μου! είχα βρει επιτέλους ένα πραγματικό στοιχείο! για μία στιγμή μπήκα στον πειρασμό να ξανακοιτάξω το γράμμα που μου είχε στείλει η μητέρα μου, μα δεν το έκανα. απλά καθόμουν εκεί και άκουγα την απαλή μουσική απο το κουτί. Την υπέροχη αυτή γαλήνη ήρθε να μου την διακόψει ο Ganryu ο οποίος πέρασε μέσα στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσει.

Τελικά καλύτερα που δεν επιχείρησα αυτό που σκεφτόμουν,μιας και η Sakura κατεύθασε στο πλοίο λίγα λεπτά αργότερα.Όμως έδειχνε περίεργα.Ανέβηκε στο κατάστρωμα τρέχοντας,μου έριξε μια κλεφτή ματιά και έφυγε με την μία για το δωμάτιο της.Τι στο καλό μπορεί να είχε συμβεί;Περπάτησα χαλαρά μέχρι το δωμάτιο της,αλλά δεν μπήκα αμέσως μέσα.Από την μισάνοιχτη πόρτα της μπορούσα να ακούσω το ήχο ενός τραγουδιού και μετά από λίγο άκουσα την Sakura να κλέει,όμως δεν ήταν λυγμοί.Ήταν δάκρυα χαράς,μπορούσα να το διακρίνω από το αμήχανο γελάκι της.Μετά σταμάτησε αφήνοντας πάλι μόνο το τραγούδι να παίζει.Έσπρωξα τότε την πόρτα και μπήκα μέσα.Εκείνη γύρισε και με κοίταξε αμέσως,με τα μάτια της ελαφρώς κοκκινισμένα από τα δάκρυα.Περίμενα να μου φωνάξει ή να με αγριοκοιτάξει,όμως μάλλον ήταν πολύ χαρούμενη την δεδομένη στιγμή.Σήκωσε το χέρι της,στο οποίο κρατούσε ένα μενταγιον και μου το κούνησε για λίγο,σαν να κρατούσε ένα βραβείο.
-Την βρήκα! μου είπε,έτοιμη να ξαναδακρύσει.
Παρατήρησα για λίγο ένα κουτί το οποίο είχε μπροστά της.Έβλεπα μια φωτογραφία,στην οποία μπορούσα να αναγνωρίσω την Lily-πιο νέα-και ένα πουγκίμβελούδινο,το οποίο δεν είχε ανοικτεί.
-Ποια βρήκες; την ρώτησα τελικά.
-Την ελπίδα μου. απάντησε εκείνη και έσφυξε το μενταγιόν στην παλάμη της με όλη της την δύναμη.
Από το πρόσωπο της έδιωξε τα σημάδια θλίψης και έδειξε μόνο την απόλυτη σιγουριά,λες και ήδη είχε κάπως καταφέρει να βρει την μητέρα της.

το γεγονός ότι εισέβαλε στον προσωπικό μου χώρο χωρίς να με ρωτήσει θα με εκνεύριζε υπό άλλες συνθήκες μα τώρα δεν με πείραξε καθόλου. είχα κατενθουσιαστεί.
"αυτό το μενταγιόν ανήκε στην μητέρα μου!! το ξέρω γιατί το χρησιμοποίησε για να σφραγίσει αυτό τον φάκελο!!' είπα χαρούμενη. τότε όμως συνειδητοποίησα κάτι το οποίο δεν είχα σκεφτεί πιο πριν. ο γέρος μου είχε πει πως η γυναίκα που το κατείχε ήταν νεκρή. δεν μπορούσε να ήταν νεκρή....το πρόσωπό μου σκοτείνιασε και η ψηχή μου μαύρισε και πάλι. το μόνο όμως που με κρατούσε ήταν ότι οι πληροφορίες που είχα και εγώ και ο Ganryu την ήθελαν ζωντανή.
'τέλος πάντων. πάμε επάνω να περιμένουμε την Maya.' του είπα εγώ αλλάζοντας θέμα. έτσι εκείνος προχώρησε προς το κατάστρωμα και εγώ φρόντισα να φυλάξω το πολύτιμο μου απόκτημα στο κουτί, και μετά πίσω στην θέση του. πήρα όμως απο μέσα το οβάλ μενταγιόν με τον μαύρο όνυχα και το φόρεσα στον λαιμό μου για πρώτη φορά.
όταν βγήκαμε πάνω είχε ήδη νυχτώσει, αλλά η βροχή δεν είχε ξεσπάσει ακόμα.
δεν πέρασε πολλή ώρα και η Μάγια κατέφτασε. ευθύς την ρώτησα τι βρήκε και εκείνη άρχισε να μας αναλύει:
'τα καλά νέα είναι πως πέρασα χωρίς να πέσω στην αντίληψη κάποιου, αισίως. τα κακά νέα πως δεν είναι εύκολο σημείο για να κάνουμε μάχη, αφού θα είναι αρκετά εύκολο για να μας περικυκλώσουν. παρ' όλα αυτά βρήκα μία θέση σε μία ταράτσα ακριβώς απέναντι η οποία έχει κάποια ψηλά φυτά επάνω. κάτι τέτοιο θα μου προσφέρει κάλυψη.' Η αδρεναλίνη φαινότανε στα όμορφα μάτια της που λαμπύριζαν στο σκοτάδι.
'υπέροχα! οπότε όλα είναι έτοιμα για απόψε! για την ώρα όμως προτείνω να χαλαρώσουμε ελαφρώς, αφού σας πω τι ανακάλυψα και αφού μας πει και ο ganryu φυσικά.' είπα και άρχισα να τους αναλύω τις πληροφορίες που είχα βρει για το μενταγιόν.

Έτσι λοιπόν,αφού μου δώθηκε ο λόγος,ενημέρωσα τις δύο κυρίες σχετικά με τον Poison P.Τους είπα κατά γράμμα ότι πληροφορία μου είχε δώσει ο Gareth,όμως μέσα μου ένιωθα κάτι να με ενοχλεί.Κάτι έλειπε από αυτά που μου είχε πει.Μου ανέφερε ότι ο Poison P ήταν γρήγορος,όμως αυτό από μόνο του δεν είχε να λέει κάτι.Δεν είχα λάβει ακριβής περιγραφή των ικανοτήτων και των δυνάμεων του στόχου μας,βασικά δεν είχα τίποτα σε αυτό το κομμάτι.Υπήρχε άραγε η πιθανότητα ο άντρας που κυνηγούσαμε να είχε κάποια δύναμη για την οποία δεν ήξεραν ούτε οι άντρες του;Αν και δεν ανέφερα αυτή μου την σκέψη μπορούσα να φανταστώ ότι η Sakura θα το σκεφτόταν επίσης.Για την Μάγια δεν ήμουν σίγουρος.Δεν ήταν ότι ήταν χαζή.Απλά δεν είχε το σκεπτικό που είχα εγώ και η φίλη της.Οι δύο μας είμασταν άνθρωποι που επιβιώναμε μέσα από την δύναμη μας και τις μάχες που δίναμε.Ήμασταν άγρια θηρία σε ανθρώπινα σώματα και κανένα θηρίο δεν έκανε επίθεση αν δεν βεβαιωνόταν για τις ικανότητες του θηράματος του.Δυστυχώς δεν είχαμε την δυνατότητα να βρούμε αυτή την πληροφορία πλέον.
-Πολύ καλά... είπε η Sakura όταν τελείωσα ...Θα πρέπει να αρκεστούμε με αυτά που ξέρουμε.Έχω ένα σχέδιο κατά νου.Με αυτό δεν θα διακινδυνέψουμε να εμπλακούμε σε μάχη με υπεράρυθμους αντιπάλους ή πιθανούς κινδύνους,όμως βασιζόμαστε σχεδόν πλήρως στο καλό σημάδι της Μάγια.
Η Μάγια απόρησε που το σχέδιο ξαφνικά έπαιρνε τροπή γύρω της.
-Τι ακριβώς σκέφτεσαι; ρώτησε την φίλη της.
-Θα περιμοένουμε να τελειώσει η συνάντηση που έχουν κανονίσει ο Poison P και οι δικοί του και όταν θα βγει από το κτήριο θα τον ακολουθήσουμε.Εσύ Μάγια θα του ρίξεις με ένα υπνοτικό βέλος και εγώ με τον Ganryu θα είμαστε κοντά για να τον μαζέψουμε.
-Καλό το σχέδιο... παραδέχθηκε η Μάγια ...Αλλά που θα βρούμε υπνοτικό;
Καλά που ήμουν και εγώ εδώ,αλλιώς τι θα κάναν οι αγαπημένες μου κυρίες.
-Μην αγχώνεσαι αγαπητή μου,ξέρω να φτιάχνω εγώ. της απάντησα.

δεν ήξερα αν είχαμε πετύχει διάνα με τον νέο μας σύντροφο αφου αποτελούσε το πασπαρτού για όλα μας τα προβλήματα, ή απλά είχαμε σταθεί για άλλη μία φορά τυχερές.
έβλεπα τον όμορφο άνδρα να φτιάχνει το υπνωτικό απο κάτι φύλλα τα οποία τα έλιωνε σε ένα γουδοχέρι. δεν είχα καμία ιδέα τί ακριβώς έκανε. άλλωστε ήμουν πλοηγός όχι μάστερ του βουντού.
ενώ λοιπόν εκείνος ετοίμαζε το υπνωτικό εγώ με την μάγια ετοιμαζόμασταν πυρετωδώς εφαρμόζοντας η κάθε μία το δικό τς οπλοστάσιο στο σώμα της. την παρατήρησα να παίρνει σε κάτι ειδικές θήκες στην ζώνη της δύο χειροβομβίδες ενώ σε μία άλλη να τοποθετεί ένα σακουλάκι με μπαρούτι η Μάγια ήταν μάστερ σε ότι αφορούσε τους εκρηκτικούς μηχανισμούς. εγώ απο την άλλη φορτώθηκα το κατάνα και το φλέιλ μου ενώ στην ζώνη μου πρόσθεσα τέσσερα ντάγκερς και στην καλτσοδέτα μου ένα ακόμα. αυτό που είχα κλέψει απο τον Buggy.
επιτέλους οι ουρανοί αποφάσισαν να μας υποστηρίξουν στην προσπάθειά μας και άνοιξαν. παρατήρησα πως ο Ganryu είχε τελειώσει με τα βελάκια και τα παρέδιδε με μεγάλη προσοχή τυλιγμένα στην Μάγια. φορέσαμε τα πανωφόρια μας και τις κουκούλες τους.
'ήρθε η ώρα. ξεκινάμε!' είπα και όλοι μαζί κατεβήκαμε απο την βάρκα και αρχίσαμε να τρέχουμε προς το μέρος που θα βρίσκαμε τον στόχο μας.

Αφού έδωσα μερικές πληροφορίες στην Μάγια σχετικά με το υπνωτικό και αφού βεβαιώθησα ότι θα προσέχει με αυτό,χωριστήκαμε.Εκείνη θα είχε το πόστο της μερικά κτήρια πιο πέρα,πάνω σε μία σκεπή,από το οποίο κτήριο θα φροντίζαμε να περάσει ο Poison P για να του ρίξει.Εγώ βρισκόμουν απέναντι από το κτηρίο που θα γινόταν η "μυστήρια" αυτή συνάντηση,μαζί με την Sakura.Είχαμε κρυφτεί σε ένα στενάκι για να παρακολουθούμε το ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει εύκολα,χωρίς οι ίδιοι να γινόμαστε αντιληπτοί.Η ώρα σιγά σιγά περνούσε και άτομα άρχισαν να μαζεύονται στο απέναντι μαγαζί.Συνήθως έρχονταν σε ομάδες των τριών-τεσσάρων ατόμων,ενώ πολλοί από αυτούς πιάναν μεταξύ τους μικρή κουβεντούλα προτού μπουν μέσα.Για άτομα που πηγαίναν σε μυστική συνάντηση ήταν αρκετά φασαριόζικα.Το πρόβλημα μου όμως ήταν άλλο.Από εδώ που ήμασταν δεν θα μπορούσαμε να ακούσουμε όλα όσα θα υποθούν μέσα στην συνάντηση.Πιθανότατα να μην συζητήσουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν,ενώ όταν θα πιάσουμε τον Poison P νομίζω ότι είμαστε ικανοί να τον κάνουμε να μιλήσει,όμως και πάλι...ποτέ δεν μπορείς να είσαι εντελώς σίγουρος.Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ότι πιθανόν η συνάντηση να κρατούσε για ώρες,κάτι που σήμαινε πως και εμείς θα μέναμε εδώ στο σοκάκι μας για εξίσου αρκετή ώρα.Δεν είναι ότι δεν έχω κάνει "αταξίες" έξω,αλλά δεν νομίζω ότι η Sakura πλέον βρίσκεται σε φάση που θα έκανε κάτι τέτοιο μαζί μου.Ευτυχώς είχα μαζί μου μια τράπουλα.Σίγουρα θα μπορούσα να είχα κουβαλήσει όπλα,αλλά ποιος τα χρειάζεται αυτά;Ενώ η τράπουλα...σίγουρα είναι ένας τρόπος να περάσουμε την ώρα μας.Έβγαλα την τράπουλα από την πίσω τσέπη μου και την έδειξα στην Sakura.
-Λοιπόν...τι ξέρεις να παίζεις; την ρώτησα.

η αλήθεια ήταν πως ανησυχούσα. αν πήγαινε κάτι στραβά ίσως να έχανα την ευκαιρία να αποκτήσω πολλές πληροφορίες που θα με βοηθούσαν στην αναζήτησή μου. παρ' όλα αυτά έπρεπε να μείνω ήρεμη και να παραμείνω στο σχέδιο. ξεφύσησα αργά και έκλεισα τα μάτια μου ακουμπώντας την πλάτη μου στον τοίχο. προσπαθούσα να αποβάλω όλη την αρνητική ενέργεια απο το μυαλό μου, αλλά ήταν σαν να χωνόμουν απλά πιο βαθιά μέσα στις σκιές. ο Ganryu ήταν όμως εκεί για να με τραβήξει απο τις σκέψεις μου, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι απαραίτητα καλό ή κακό. με ρώτησε αν ήξερα να παίζω χαρτιά. εγώ του χαμογέλασα και όχι δεν ήξερα να παίζω και ούτε πίστευα πως θα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να μάθω.
'δεν ξέρω να παίζω....αλλά αυτή την στιγμή χρειαζόμαστε έναν τρόπο για να ακούσουμε τι λένε μέσα χωρίς να μας καταλάβουν.' του είπα ενώ σήκωσα την πρώτη κάρτα απο την στίβα. εκείνος με κοίταζε με απορία και με το δίκιο του. πήρα την κάρτα και τοποθέτησα την άκρη της στο πίσω μέρος του αυτιού μου και με μία κίνηση το έκοψα. εκείνος γούρλωσε τα μάτια.
'έχω πολλά κόλπα στο μανίκι μου.' του είπα κλείνοντας του το μάτι. εν συνεχεία έκλεισα και το άλλο μου μάτι και άρχισα να εισπνέω και να εκπλέω απαλά. το αυτί μου άρχισε να αιωρείται απο την παλάμη μου και να κατευθύνεται προς ένα μισάνοιχτο παράθυρο.
το δύσκολο δεν ήταν να ελέγξω μέλη του σώματός μου, αλλά όταν ερχόταν η ανάγκη για την χρήση μίας αισθήσεως ήταν πιο δύσκολο . έτσι το αυτί μου κρύφτηκε πίσω απο το παντζούρι. άκουγα βαβούρα, πολλές φωνές να μιλάνε χωρίς να λένε κάτι σημαντικό. έτσι υπέθεσα πως η συνάντηση δεν είχε αρχίσει ακόμα. αφού λοιπόν τακτοποίησα αυτο το θέμα, γύρισα προς τον Ganryu και τον κοίταξα χωρίς να πω τίποτα. παρ όλα αυτά αν εκείνος έλεγε κάτι θα τον άκουγα κανονικά απλά με το δεξί μου αυτί.
πάντως όταν ερχόταν στις δυνάμεις του φρούτου μου είχα πολλές επιλογές και δυνατότητες. μάλιστα υπήρχε μία τεχνική που εξασκούσα τον τελευταίο καιρό αλλά δεν μπορούσα να την κρατήσω περισσότερο απο λίγα λεπτά. μπορούσα να τεμαχίσω το σώμα μου σε μόρια, με αποτέλεσμα να γίνομαι -σχεδόν- αόρατη. ήταν όμως πολύ δύσκολο να διατηρηθεί γιατί εξ αιτίας του μικρού μεγέθους των σωματιδίων δεν ήταν και τόσο ευκολο να τα ελέγξω. δεν θα ήθελα να ρισκάρω όταν γυρίσω πίσω να μου λείπουν κομμάτια που μπορεί να είχε πάρει ο αέρας...

Παρακολουθούσα με προσοχή την βαβούρα που επικρατούσε μέσα στην αίθουσα, προσπαθώντας να διαχωρίσω φωνές που άκουγα: κάποιος μιλούσε για μία γκόμενα που δεν του έκατσε το προηγούμενο βράδυ, ένας άλλος για ένα χρυσό περιδέραιο  που είχε κλέψει απο την μάνα του για να πληρώσει κάτι χρέη και ένας τρίτος για το πως θα ήθελε να ξεφύγει απο τον υπόκοσμο, που του ρουφούσε με μανία την ψυχή, έτσι λοιπόν δήλωσε πως αυτή θα ήταν η τελευταία του αποστολή.
Είδα τον Ganryu να με κοιτάει γεμάτος απορία αλλά τον αγνόησα αφού μέσα μου έβραζε η επιθυμία για μάχη....ή καλύτερα για φόνο. τότε όλα σώπασαν!άκουσα ήχους απο καρέκλες να σπρώχνονται στο ξύλινο πάτωμα τις οποίες ακολούθησε ένας ισχυρός ρυθμικός βηματισμός. μία βαριά σκληρή ανδρική φωνή αντήχησε στην αίθουσα.
''Λοιπόν ανόητοι, μάθετε πως μία νέα ομάδα ονομαζόμενη swaggers προσπαθεί να επεκτείνει το δίκτυο της μέσα στην δική μας περιοχή. έχω διαταγές απο τον Fang να φροντίσουμε να τους μάθουμε να μην χώνουν την μύτη τους εκεί που δεν τους σπέρνει! ''διακίνηση ναρκωτικών σκέφτηκα. αλλά τον ενδιαφέρον μου το τράβηξε το όνομα fang.

ψιθυριστά μετέφερα τα λόγια του μυστήριου άνδρα στον σύντροφό μου, ενώ παράλληλα απορούσα για την ταυτότητά του. τότε ένας απο τους άνδρες που βρισκόταν μέσα φρόντισε να διαλευκάνει το μυστήριο :
'Poison P! οι Fang fighters θα φροντίσουν να μην ξαναμπλεχτούν στα πόδια του αφεντικού!!!' είπε με στόμφο.
"έτσι μπράβο. να τους έχετε κανονίσει μέχρι την συνάντηση των vice leaders σε δύο μέρες απο τώρα!!'' είπε ξανά ο άνδρας που απ ότι αποδείχτηκε ήταν ο poison P. αμέσως μετέφερα αυτά που άκουσα στον Ganryu. συνάντηση είχε τελειώσει και εμείς ετοιμαζόμασταν να εφαρμόσουμε το σχέδιο μας. το μόνο πρόβλημα ήταν πως ο Gareth δεν φαινόταν πουθενά, σίγουρα όμως αυτό δεν θα μας έβλαπτε. όλα βέβαια τώρα εξαρτιόνταν απο την Maya, αν και είχα αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά την πιθανότητα να προσεγγίσω τον Poison P. ώστε να γίνει ευκολότερος στόχος, θέτοντας όμως σε κίνδυνο την ζωή...μου? σε αυτή την σκέψη ένα χαμόγελο διαγράφηκε στο πρόσωπό μου, το αίμα μου έβραζε ακόμα πιο πολύ ενώ τώρα ήμουν έτοιμη να βουτήξω στην μάχη και να απολαύσω το αίμα των θυμάτων μου. τότε ήταν που ο Ganryu διέκοψε τον συλλογισμό μου.

Με αυτή την περίτεχνη κίνηση της,παρότι αηδιαστική (εννοώ πήγε και έκοψε το αυτί της!),η Sakura μπόρεσε να ακούσει την συζήτηση μέσα από το κτήριο και να την μεταφέρει και σε μένα επίσης.Βέβαια χρειάστηκε κάμποσος χρόνος υπομονής μέχρι να φτάσουμε στο καλό κομμάτι της συνάντησης,αλλά ήταν καλύτερο από το τίποτα.Σε δύο μέρες,όποιος και να κατέληγε να είναι αυτός ο Poison P,είχε μια συνάντηση με σημαντικά πρόσωπα από την οργάνωση/συμμορία του.Αν ο ίδιος δεν ήξερε τίποτα,σίγουρα τουλάχιστον ένας από τους υπόλοιπους θα μπορούσε να μου δώσει κάποια πληροφορία.Κάποια στιγμή από εκεί που η Sakura μου μετέφερα τα γεγονότα,είχε σταματήσει να μιλάει και απλά κοιτούσε στο κτήριο απέναντι.Στην αρχή υπέθεσα ότι είχε ακούσει τίποτα παραπάνω,όμως παρατηρώντας καλύτερα το πρόσωπο της συνηδητοποίησα ότι απλά είχε χαθεί στις σκέψεις,μέχρι που κάποια στιγμή ένα τρομακτικό χαμόγελο χαράκτηκε στο πρόσωπο της.Με ένα τέτοιο χαμόγελο θα έλεγα ότι θα μου άρεσαν και εμένα οι σκέψεις της.
-Ε χεμ... "έβηξα" για την επαναφέρω στο τώρα.
Εκείνη γύρισε προς εμένα και το πρώτο πράγμα που φάνηκε να παρατήρησε ήταν η κατασκευή μου.
-Πότε στο καλό το έφτιαξες αυτό; με ρώτησε,δείχνοντας μου την πυραμίδα από τραπουλόχαρτα.
-Την περισσότερη ώρα δεν μου έλεγες τίποτα το σημαντικό και δεν γινόταν να παίξω μόνος,οπότε αξιοποίησα την τράπουλα αλλιώς... της απάντησα και εκείνη ανασήκωσε το ένα της φρύδι ...Ποιο σημαντικό όμως.Είπαν τίποτα άλλο που χρειάζεται να ξέρω;
-Όχι,έληξαν την συνάντηση.Τώρα... είπε και έκανε μια παύση,λες και σκεφτόταν για λίγο τη θα έλεγε ...προχωράμε με το σχέδιο. συμπλήρωσε και αναστέναξε με κάποια απογοήτευση.
Ω! Mrs. Sakura ξέρω τι σκέφτεσαι,απλά δεν καταλαβαίνω γιατί διστάζεις.Αν μπαίναμε οι δύο μας σίγουρα θα τους είχαμε εύκολα,όσους και να ήταν εκεί μέσα.Τέλος πάντων...έτσι λοιπόν μείναμε πάλι στην αναμονή,καθώς άτομα βγαίναν από το κτήριο.όπως ήταν λογικό δεν βγήκαν όλα μαζεμένα αλλά σε σπαστά διαστήματα και σε μικρές ομάδες.Αφού περιμέναμε κάμποσα λεπτά ένας τύπος εμφανίστηκε μέσα από το κτήριο,με την συνοδεία δύο άλλων αντρών.Η περιγραφή του έμοιαζε με αυτή που μας είχε δώσει ο Gareth,όμως όταν μίλησε ήταν που η Sakura με επιβεβαίωσε αναγνωρίζοντας την φωνή του.
-Αυτός είναι ο Poison P...

Υπήρχε ένα πρόβλημα όμως.Ο φίλος μας ο P κατευθυνόταν από την αντίθετη πλευρά από αυτή που βρισκόταν η Μάγια.
-Να πάρει!Πρέπει να τον σταματήσουμε.Ίσως μάλλον είναι καλύτερα να επέμβουμε! αναφώνησε η Sakura χαμηλόφωνα και έτεινε να πιάσει το ξίφος της.
Της έπιασα το χέρι και την σταμάτησα.
-Θα επέμβουμε αλλά δεν χρειάζεται κάτι τόσο ακραία.Ακολούθα με. της είπα και τότε πήρα μερικές γρήγορες ανάσες,μέχρι που άρχισα να δείχνω λαχανιασμένος και τότε έτρεξα προς τον Poison P.Η Sakura δεν έδειχνε σίγουρη και με ακολούθησε κάπως διστακτικά.Ελπίζω να ήταν καλή ηθοποιός.
-Όι αφεντικό! φώναξα με ταραγμένη φωνή καθώς πλησίαζα τον Poiosn P.Εκείνος γύρισε να κοιτάξει και τότε σταμάτησα μπροστά του πιάνοντας τα γόνατα μου,προσποιούμενος ότι χρειαζόμουν να πάρω ανάσες.
-Ευτυχώς σε προλάβαμε...
-Ποιοι στο καλό είστε εσείς; ρώτησε,χωρίς να είναι σίγουρος ότι μας γνωρίζω(λογικό άλλωστε).
-Είμαστε καινούργια μέλη.Ήμασταν στην συνάντηση κάπου στο βάθος.Φύγαμε από τους πρώτους... είπα μα εκείνος έδειχνε ακόμα δύσπιστος,όμως όντως ήξερα τι λέγανε οπότε ήμαστε καλά ...Είδαμε μέλη των Swaggers να παζαρεύουν στην περιοχή μας,αλλά είναι πολλά για να τα αναλάβουμε μόνο οι δύο μας. είπα και ο σαστισμός του μου έδειξε ότι είχε πειστεί αρκετά.
-Αυτοί οι αλήτες!Ευκαιρία να τους δώσουμε ένα πρώτο μάθημα.Πάμε παιδιά... είπε στους δύο άντρες που ήταν μαζί του και έπειτα γύρισε πάλι προς τα εμάς ...οδηγήστε μας.
Λογικά η Sakura είχε πιάσει το νόημα μέχρι τώρα,αλλά δεν κοίταξα να βεβαιωθώ για να μην καρφωθούμε.Πάντως ο P δεν έκανε το ίδιο.
-Ίσως όταν τελειώσουμε με αυτά τα σκουλήκια,εμείς η δύο μπορούμε να κάνουμε την νύκτα να διαρκέσει περισσότερο. της την έπεσε.
-Με κολακεύεται. του απάντησε εκείνη παιχνιδιάρικα και του έκλεισε το μάτι.Έπειτα γύρισε μπροστά μαζί μου ώστε να του δείξουμε τον δρόμο.
Έχει καταντήσει πια τόσο εύκολο να χειραγωγείς άτομα αυτού του νοητικού επιπέδου,που κάνει την δουλειά βαρετή.Φτάνοντας στο σημείο,ανασήκωσα τα μάτια μου προς τα πάνω-χωρίς να κουνήσω το κεφάλι μου-για να δω την Μάγια που στεκόταν έτοιμη να ρίξει.Αν τα μάτια μου ήταν απλού ανθρώπου δεν θα μπορούσα να δω τίποτα,μέσα στο σκοτάδι ήταν πολύ καλά κρυμμένη.
-Λοιπόν που είναι; ρώτησε ο P,μην βλέποντας κανέναν τριγύρω.
-Κάπου εδώ είναι... ανταποκρίθηκα ...είμαι σίγουρος ότι θα χτυπήσουν από ώρα σε ώρα. και με το που τελείωσα την πρόταση μου ένα βελάκι πετάχτηκε και καρφώθηκε στον λαιμό του P,ο οποίος έπεσε ξερός κάτω-φρόντισα να φτιάξω κάτι δυνατό-.
Σήκωσα το πόδι μου στο ύψος του προσώπου ενός από τους δύο άντρες και με το Rankyaku έκοψα την μούρη του στην μέση,την στιγμή που η Sakura καθάριζε τον δεύτερο άντρα.

όσο και αν επιθυμούσα να τελειώσω γρήγορα μαζί του, δεν θα έπρεπε ποτέ να ξεχάσω ποιος ήταν ο στόχος μου ο οποίος, δυστυχώς,  χρειαζόταν την συμμετοχή του Poison P. έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω το σχέδιο που είχαμε εξαρχής. μέσα σε λίγα λεπτά και με την βοήθεια της Maya ο στόχος μας κείτονταν στο έδαφος αναίσθητος, ενώ παράλληλα ο Ganryu και εγώ κανονίσαμε τους δύο άνδρες που ήταν μαζί του: πλησιάζοντάς τον πολλά υποσχόμενη με άφησε να τυλίξω τα δύο χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του, έτσι με μία κίνηση τον έσπασα. ήταν πολύ σημαντικό να μην αφήσουμε πολλά ίχνη ώστε να μην υποπτευθεί κανένας απο τους άνδρες του Poison P. τι είχε συμβεί. βέβαια ο σύντροφός μου δεν φάνηκε να συμμερίζεται αυτή την άποψη, αφού φρόντισε να προκαλέσει αταξία. τον κοίταξα με ένα βλέμμα γεμάτο νόημα αν και αμφέβαλλα αν θα καταλάβαινε την σοβαρότητα της κατάστασης. σήκωσα το άψυχο κορμί του άνδρα και το μετέφερα με γρήγορες κινήσεις μέσα σε ένα σοκάκι που υπήρχε στα αριστερά μας. εκεί βρήκα 3 μεγάλους κάδους σκουπιδιών. έτσι με μία κίνηση πέταξα το πτώμα του μέσα και ευθύς επέστρεψα για να σηκώσω το σώμα του Poison P..
'υπάρχουν κάδοι στο εσωτερικό του σοκακιού. φρόντισε σε παρακαλώ να μαζέψεις τα κομμάτια του νεκρού φίλου μας απο εδώ και να τα βάλεις εκεί.' είπα στον Ganryu καθώς έπιανα το σώμα του Poison P. με την βοήθεια της Maya που είχε έρθει και εκείνη σε εμάς.
'ότι πεις κούκλα!' είπε και σήκωσε τα δύο κομμάτια του ανδρός κατευθυνόμενος στο σοκάκι.
με γρήγορες κινήσεις βρεθήκαμε να είμαστε όλοι μαζί πίσω στο πλοιάριό μας έχοντας δέσει τον Poioson P. με αλυσίδες.
καλές οι αλυσίδες αλλά τι γίνεται αν έχει κάποια δύναμη που εμείς δεν γνωρίζουμε?' μας είπε ο Ganryu κάνοντάς με να συνειδητοποιήσω πως τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν άσχημη κατάληξη. έτσι έπιασα το καιροσουκι φλέιλ μου και το έδωσα στον Ganryu λέγοντάς του:
'τύλιξέ τον και με αυτό. η χειρίδα είναι απο κανονικό μέταλλο αλλά η αλυσίδα και η μπάλα ειναι απο καιρόσεκι. εγώ δεν μπορώ να το αγγίξω μα εσύ δεν θα έχεις κανένα θέμα. πιστεύω πως αυτό θα τον κρατήσει. ' έτσι με γρήγορες κινήσεις ο μυστήριος νέος μου φίλος (?) σιγούρεψε τα δεσμά το Poison P.
' και τώρα περιμένουμε να ξυπνήσει....'είπε η Maya και όλοι αράξαμε στις καρέκλες τριγύρω.

Την διάβασα την ιστορία απολαυστικά θα έλεγα!
Μιας και ζητήσατε μόνο βαθμολογία(10/10) θα ήμουν πολύ κακός και άσχετος άμα έβαζα 9/10 αν και βλέπω έχουμε και part 2 γιατί ανησύχησα ότι το κόψατε εκεί

Η πιο δυνατή δύναμη είναι αυτή της γυναίκας σίγουρα πάντως χαχαχα!
Μου άρεσαν οι χαρακτήρες αν και ήθελα λίγο πιο ενεργό τον φίλτατο Dirk(άσχετα αν βοήθησες υπερβολικά πολύ,ενεργό εννοώ σε θέμα μάχης )
Ο Argon badass γαμάτος μου θύμισε λίγο Kizaru σε κάποιες στιγμές(δεν το νοιάζει τίποτα όλα χαλαρά)
Η Έλε παίζει πολύ με το συναίσθημα και κάνει πολύυυ καλές περιγραφές(αχ αυτό με το φιλί παιδιά θα φιλήσω το μαξιλάρι μου να μου φύγει το απωθημένο χαχαχα)
Ο Χαρακτήρας της Μάγια επίσης είναι πολύ καλός και μπαίνει πολύυυ ενεργά σε όλο την ιστορία.

10/10 <3

Υ.Γ Άμα θέλετε beli τα κανονίζουμε στο black market μπουαχαχ