[ΤΕΛΟΣ] Reunion

Όνομα Χαρακτήρα: Vlad Tepes
Παράταξη: Πολίτες
Bounty: -
Φήμη: -
Τίτλος Ιστορίας: Reunion
Προηγούμενη Ιστορία(Link): -

Συνέχεια από εδώ:

Ο Argon έφτασε με τον Arashi στο σημείο όπου άκουγε την φασαρία.Όταν έφτασε είδε ένα άντρα να ορμάει σε μια φρουρά του βασιλείου,ενώ από πίσω του μια ομάδα άλλων ατόμων τον ακολούθησαν και όρμηξαν και εκείνοι.Ο Argon παρατήρησε ότι ο διοικητής της φρουράς βρισκόταν χάμο αναίσθητος προτού αρχίσει η μάχη,ενώ στο χέρι του άντρα που επιτέθηκε πρώτος βρισκόταν ένα μπουκάλι σπασμένο,με αίμα απάνω του.Αν μπορούσε να κρίνει σωστά,o Argon,ο άντρας αυτός πρέπει να ήταν μεθυσμένος.Τώρα που το παρατηρούσε εδώ στο Backalley συναίμβαιναν συχνά παρόμοια συμβάντα.
Έτσι λοιπόν η φρουρά αναγκάστηκε να αναμηχθεί σε μια μάχη που δεν ήθελε.Θα βοηθούσα,αλλά παραήταν κάτι απλό που να χρειαζόταν την ανάμειξη μου.Άλλωστε ήδη φαινόταν ότι η φρουρά το αναλάμβανε.Ειδικά ένας από τους άντρες φαινόταν να κάνει πολύ καλή δουλειά.Ήταν ψηλός και μυώδης και φορούσε μια παράξενη μάσκα,η οποία κάλυπτε το πρόσωπο του.
Ξαφνικά μια ομάδα αποτελούμενη από Marines και μέλοι της βασιλικής φρουράς ήρθε και σταμάτησε το θέαμα.Κρίμας,πάνω που είχε αρχίσει να μαζεύεται και άλλο πλήθος.Ο επικεφαλής της ομάδας δεν φάνηκε και ιδιαίτερα χαρούμενος με την υπόθεση και άρχιζε να φωνάζει,απετώντας μια εξήγηση για αυτόν τον χαμό.Όταν οι στρατιώτες του είπαν ότι οι πολίτες τους επιτέθηκαν δεν φάνηκε να τον πείθουν.Τότε ήταν που ο αξιωματικός των Marines ρώτησε αν υπήρχε κάποιος από το πλήθος που να είδε τι είχε συμβεί.
"Κοίτα σύμπτωση!" σκέφτηκε ο Argon και έκανε ένα βήμα μπροστά.
-Οι άντρες σου λένε την αλήθεια φίλε... απάντησε χαλαρά ...Οι άλλοι τους επιτέθηκαν πρώτα.
Ο Marine γύρισε προς τον άλλο άντρα.
-Όπως φαίνεται λένε την αλήθεια.
Ο άντρας φάνηκε τότε να ηρεμεί.
-Εντάξει...εντάξει.Ας μαζέψουν τότε οι άντρες σου Lieutenant αυτούς τους ταραξίες και ας πάνε τον διοικητή Garret στο ιατρείο. είπε και μετά συνέγχερε τους φρουρούς που αντιμετώπισαν την κατάσταση χωρίς να προκαλέσουν πολλές ζημιές ή αχρήαστη αιματοχυσία.

Εφόσον λύθηκε το θέμα δεν υπήρχε λόγος για τον Argon να μείνει εκεί και ήταν έτοιμος να κατευθυνθεί προς το παλάτι,όταν ένα χέρι τον έπιασε από τον ώμο και τον σταμάτησε.Γύρισε και είδε πίσω του να στέκεται ο φρουρός με την μάσκα που έβλεπε πριν να πολεμάει.
-Ωστέ όντως γύρισες πίσω. είπε και ακούστηκε να γελάει ελαφρά πίσω από την μάσκα.
Δεν μπορούσε...Αυτή η φωνή!
-Vlad; ρώτησε,χωρίς μεγάλη σιγουριά ο Argon.
Ο άντρας έβαλε το χέρι του στο πρόσωπο του και τράβηξε την μάσκα.
-Καλώς μας ήρθες,μικρέ αδερφέ. είπε και με που τα μάτια τους ανταμώθηκαν δεν μπόρεσαν να κρύψουν την χαρά τους ο ένας από τον άλλο.
Έδωσαν τα χέρια και έκαναν μια σφυκτή χειραψία.
-Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω μεγάλε αδερφέ.Έχουμε πολλά να πούμε. ανταποκρίθηκε εκείνος.
-Σίγουρα έχουμε,όμως όχι τώρα.Πρέπει να πηγαίνω.Μας ζήτησαν να γυρίσουμε στο παλάτι μετά την περιπολεία.Θα βρεθούμε πιο μετά το μεσημέρι και θα μιλήσουμε όσο θέλουμε.
Ο Argon έγνευσε θετικά.
Ο Vlad χαμογέλασε και φόρεσε ξανά την μάσκα.
-Τα λέμε μετά Argon...και με σένα επίσης Arashi. είπε και τους χαιρέτησε και τους δύο.
Έπειτα αποχώρησε με την υπόλοιπη ομάδα του και πήραν τον δρόμο για το παλάτι.
Άρα ο Argon είχε μέχρι το μεσημέρι να περιμένει.Ίσως δεν ήταν πολύ μακρυά,όμως και πάλι κάτι έπρεπε να κάνει.Και τι άλλο φυσικά θα έκανε...Προπόνηση.
-Έλα Arashi.Πάμε στο δάσος. του είπε και έφυγαν.

Τι ηρεμία,τι γαλήνη.Η αγάπη του Argon δεν έπαυε να μεγαλώνει.Το μόνο σπίτι που είχε και πάντα θα είχε.Εδώ μπορούσε να βρει την απομόνωση που ήθελε και να αποδόσει καλύτερα στην προπόνηση του.
Από παλιά ο Vlad ήταν ο δυνατώτερος  και αυτός που προστάτευε τον ίδιο και την Kanae,όντως ο μεγαλύτερος και πάντα ο Argon ήθελε να το φτάσει,να είναι ισάξιος του.Τότε ήταν που συνηδητοποίησε τις ικανότητες του με το ξίφος.Σίγουρα ακόμα και τώρα ο Vlad έπρεπε να ήταν ανώτερος από θέμα δύναμης,όμως ο αδερφός δεν μπορούσε να τον φτάσει στο ξίφος.Αυτή την ικανότητα είχε παρατηρήσει και ένας άντρας που είχε βρεθεί στο νησί και πήρε τον Argon μαζί του για να τον εκπαιδεύσει.
Οι ορίζοντες του Argon άνοιξαν και συνηδητοποίησε πόσα λίγα ήξερε για τον τρόπο του ξίφους,τον τρόπο του Bushido και πόσοι σπουδαίοι ξιφομάχοι υπήρχαν.Από τότε προπονείται συνέχεια για να φτάσει και ο ίδιος σε άλλα ύψη.
Ο Argon στάθηκε δίπλα σε ένα δέντρο και το κλώτσησε.Από τον κραδασμό κάποια από τα φύλλα άρχισαν να πέφτουν.Εκείνος τα κοίταξε μόλις για μερικά δεύτερα και έπειτα έκλεισε τα μάτια του.Έχοντας την εικόνα της θέσης των φύλλων κίνησε το ξίφος του με μεγάλη ταχύτητα και άρχισε να τα κόβει στον αέρα.Μετά από λίγο άνοιξε τα μάτια του.Υπήρχαν κάποια φύλλα που του είχαν ξεφύγει,όπως και ο ίδιος περίμενε,όμως όσα είχε πετύχει είχαν χωριστεί πλέον σε πολλά μικρά κομμάτια.Αυτή ήταν μια άσκηση που τον βοηθούσε να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του και να μην έχει ανάγκη τα μάτια όλη την ώρα,για να πολεμάει σε πιο απαιτητικές καταστάσεις.Είχε επαναλάβει την ίδια άσκηση κάποια ώρα και πλέον το έδαφος γύρω του είχε γεμίσει φύλλα.
Είχε λίγο χρόνο ακόμα μέχρι να πάει να συναντήσει τον Vlad,οπότε αποφάσισε να εξασκηθεί ώστε να αυξήσει την ενέργεια του.Πήρε την επιθετική του στάση και ετοιμάστηκε.
-Shadow Step. φαινόταν σαν να έκανε μόλις ένα βήμα μπροστά,όμως ακαριαία βρέθηκε να στέκεται δίπλα σε ένα δέντρο μερικά μέτρα πιο πέρα και να χτυπάει τον κορμό του.
Αυτή ήταν η βασική του ικανότητα.

Οι άνθρωποι μαθαίνουν με κάθε χτύπημα τους να μεταφέρουν την ενέργεια τους στο όπλο του,ώστε το χτύπημα να είναι πιο δυνατό.Από την άλλη ο Argon είχε μάθει να ελέγχει την ενέργεια του και να την μεταφέρει στα πόδια του κάνοντας τον να κινήτε πιο γρήγορα στιγμιαία.Συνέχισε να χρησιμοποιεί την ίδια κίνηση και να κινήτε αστραπιαία,πηγαίνοντας από το ένα δέντρο στο άλλο μέσα στα δευτερόλεπτα.Όταν τελικά σταμάτησε,γονάτισε κάτω και άρχισε να λαχανιάζει.Είχε πολύ δρόμο μπροστά του μέχρι να ελέγξει πλήρως αυτήν την τεχνική και η ενέργεια; του έφτανε μόνο για περιορισμένο αριθμό χρήσεων,πριν ο ίδιος αρχίσει να κουράζεται.
-Ελπίζω να μην τύχει τίποτα το τόσο σημαντικό που να χρειάζεται την επέμβαση μου,αλλιώς σπαταλάω τσάμπα ενέργεια τόσην ώρα. είπε στον εαυτό του και στάθηκε όρθιος.
Έπειτα σφύριξε μια φορά.Μετά από λίγο ο Arashi εμφανίστηκε πίσω από έναν θάμνο.Συχνά τριγυρνούσε όποτε βρίσκονταν στο δάσος και φυσικά ο Argon δεν του έλεγε τίποτα,αν και ένιωθε πως ο λύκος του χρειαζόταν και αυτός κάποιες ώρες προπόνησης.
-Πάμε να δούμε τον αδερφό μας. είπε ο Argon και για άλλη μια φορά οι δύο τους κίνησαν για την πόλη.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαν κανονίσει τόπο συνάντησης,όμως ο Argon ήξερε πως ο Vlad,σε αυτή την περίπτωση,θα σκεφτόταν όπως και ο ίδιος ένα πιθανό μέρος συνάντησης.Το ορφανοτροφείο.

Καθώς ο Argon,μαζί με τον Arashi,πλησίαζε το ορφανοτροφείο,είδε τον αδερφό του να είναι ήδη εκεί,καθισμένος σε ένα παγκάκι στην απέναντι πλευρά του δρόμου.Κρατούσε ένα φύλλο χαρτί στα χέρια του,που φαινόταν να μελετά και έτσι δεν τον είχε δει να πλησιάζει.Όταν ήταν αρκετά κοντά ο Vlad σήκωσε το κεφάλι του για να τον κοιτάξει.O Argon κάθησε στο παγκάκι δίπλα του,με τον Arashi στα πόδια του.
-Είναι πιασμένη η θέση; ρώτησε.
-Τώρα είναι... απάντησε ο Vlad.
Για λίγο δεν μίλησαν.Έμειναν σιωπηλοί και κοίταζαν το ορφανοτροφείο που στεκόταν απέναντι τους.
-Ώστε αποφάσισες να ενταχθείς στο στρατό βλέπω αδερφέ... έσπασε τελικά την σιωπή ο Argon ...Είσαι πράγματι δυνατός,όμως πάντα έλεγα ότι θα γινόσουν γιατρός στο τέλος,θα σου πήγαινε καλύτερα.Άλλωστε διάβαζες όλα εκείνα τα περίπλοκα βιβλία που οι υπόλοιποι ούτε που καταλαβαίναμε τι έλεγαν.
-Ναι αλλά όπως το είπες,είμαι δυνατός.Εσύ όμως Argon;Βελτιώθηκες καθόλου ή ακόμα δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί μου;
-Μην ανησυχείς για αυτό αδερφέ,έχω βελτιωθεί από την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε.
Ο Argon ήξερε πως ο αδερφός του τον ρωτούσε περιπαιχτικά.Πάντα ήθελε να δείξει στον Vlad ότι ήταν το ίδιο δυνατός με εκείνον,όμως ως παιδί δεν μπορούσε να τον νικήσει.Επίσης ήξερε ότι ο αδερφός του μπορεί να είχε κάποια κλήση προς την ιατρική όμως ο στραός πάντα τον τραβούσε.Είχε πάντοτε ένα πολύ υψηλό αίσθημα της δικαιοσύνης και πίστευα στην δουλειά της Κυβέρνησης.Για εκείνον οι Marines ήταν κάτι σαν ήρωες.
Ο Vlad από την άλλη ήθελε να ρωτήσει και αυτός τόσα πράγματα τον Argon.Είχε να τον δει πολλά χρόνια,αυτόν και τον Arashi που φυσικά πήγαινε πάντα πίσω από τον μικρό του αδερφό,όμως δεν ήξερε τι να πρωτορωτήσει.Δεν ήθελε επίσης να συνεχίσει την κουβέντα σχετικά με την ένταξη του στο στρατό.Ο αδερφός του δεν το ήξερε,αλλά τον είχαν διώξει και δεν ήταν κάτι για το οποίο χαιρώταν ο Vlad.Τελικά δεν κατάφερε να πει κάτι προτού ο αδερφός του πάρει και πάλι τον λόγο.
-Για πες μου,τι είναι αυτό το χαρτί στα χέρια σου;Σε βλέπω και το κοιτάς επίμονα κάποια ώρα τώρα.

-Τι χαζή ερώτηση είναι αυτή;Προφανώς!Και ο Arashi επίσης. ανταποκρίθηκε ο Argon και σηκώθηκε όρθιος.
-Ωραία.Πάμε τότε.Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα και πρέπει να είμαστε γρήγοροι. είπε ο Vlad και σηκώθηκε και αυτός.
-Σωστά... συμφώνησε ο Argon αλλά σταμάτησε απότομα ...Ε...που πάμε;
-Για αρχή πάμε στο Rigor,είναι κοντά σε εκείνη η ταβέρνα όπου μας επιτέθηκαν το πρωί.Έπειτα περιμένουμε να δούμε τι θα προκύψει.
-Α...εντάξει... είπε ο Argon,όμως φαινόταν κάποια δυσπιστία στον τόνο της φωνής του.
-Ποιο είναι το πρόβλημα;
-Τίποτα,απλά αυτό που μου ήρθε στην αρχή στο μυαλό να κάνουμε είναι να μπούμε στο νοσοκομείο και να μιλήσουμε με το πρώην αρχηγό σου και αν δεν μας άφηναν θα τους "πείθαμε". είπε ο Argon ενώ έπιασε το ξίφος του.
Ο Vlad δεν ήταν σίγουρος πως να απαντήσει σε αυτό.Ήξερε ότι ο αδερφός του ήταν ηπίων τόνων χαρκτήρας,όμως όποτε επρόκειτο να κάνουν κάτι για κάποιο λόγο είχε τα πιο παράτολμα και επικύνδυνα σχέδια.
-Βλέπω δεν έχεις αλλάξει μικρέ αδερφέ...Ας το αφήσουμε αυτό για την ώρα.Ας το έχουμε στα υπόψην,αν βρεθούμε σε πραγματικά δύσκολη θέση.
Ο Argon ανασήκωσε τους ώμους του αδιάφορα.
-Έλα Arashi πάμε. είπε προς τον φίλο του και κίνησαν προς το Rigor,με τον Vlad από δίπλα.

Δύο πιθανότητες μπορούσε να σκεφτεί ο Argon.Είτε ο άντρας αυτός έπραττε σαν εκείνον και τον Vlad και προσπαθούσε να βρει απαντήσεις στο μυστήριο τους ή ο άντρας αυτός δεν ήταν τόσο ενταγμένος με τον βασιλιά και είχε και άλλες δουλειές.Ο Argon δεν είπε τίποτα στον Vlad,όμως φανταζόταν ότι και ο αδερφός του θα έκανε παρόμοιες σκέψεις.Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα.Όπως περπατάγανε ο Argon,με τον Vlad,ο αδερφός του του είπε ότι δεν είχε δείξει το σημείωμα σε άλλον.Άρα ήταν μάλλον απίθανο για τον άντρα μπροστά τους να γνώριζε ότι και εκείνοι.Τα πράγματα δεν έδειχναν καλά για τον "φίλο" του αδερφού του.
Ο άντρας προχώρησε και αφού έριξε δύο γρήγορες ματιές γύρω του μπήκε σε ένα κτήριο.
-Κοίτα σύμπτωση... είπε σιγανά ο Argon ...ο φίλος μας πηγαίνει στο ίδιο μέρος με εμάς.
-Πάμε.Παίζονται πολλά εδώ.
Οι δύο τους και ο Arashi προχώρησαν.
-Πως είπαμε ότι τον λένε τον φίλο σου; ρώτησε ο Argon λίγο πριν μπούνε μέσα.
-Fran... ανταποκρίθηκε ο Vlad και τότε σταμάτησε.
-Αν θυμάμαι καλά ψάχνουμαι και έναν F. είπε ο Argon και προχώρησε μέσα,με τον Arashi.
Δεν μπορούσε να δει το πρόσωπο του αδερφού του κάτω από την μάσκα,αλλά ήταν σίγουρος ότι ήταν κάπως σοκαριστηκή αυτή η ανακάλυψη.Βέβαια αν ήταν αλήθεια.
Το μέρος ήταν γεμάτος,όμως οι τρεις τους κατάφεραν να βρουν ένα τραπέζι στη μία πλευρά του μαγαζιού.Ήταν από τα πιο απομακρυσμένα,κάτι που τους βόλευε,όμως θα έπρεπε να προσέχουν μην χάσουν από τα μάτια τους τον στόχο τους.Δεν ήξεραν τι ή ποιον ακριβώς έψαχναν και έτσι άρχισαν να παρατηρούν τον μόνο πιθανό ύποπτο τους,τον Fran.

Ο Vlad γύρισε το κεφάλι του ελαφρά στο πλάι και παρατήρησε τον άντρα που μόλις μπήκε.Πράγματι ήταν ο ίδιος άντρας που τους είχε επιτεθεί το πρωί.Τι δουλειά είχε όμως εδώ ή μάλλον πως στο καλό είχε βγει από την φυλακή;Ο Vlad δεν μπορούσε να απαντήσει στον εαυτό του.
Ο άντρας προχώρησε και κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τον Fran.Για κάποιο λόγο ούτε ο Argon,ούτε ο Vlad ξαφνιάστηκαν ιδιαίτερα.
-Φαίνεται ότι υπάρχουν προδότες μέσα στις παρατάξεις του βασιλείου.Αυτό θα εξηγούσε πως αυτός ο άντρας βγήκε από την φυλακή. παρατήρησε ο Argon,ενώ πέταξε το ποτήρι του στο πάτωμα.
-Ναι έτσι φαίνεται. ανταποκρίθηκε ο Vlad και ο Argon καταλάβαινε την απογοήτευση του αδερφού του στον τόνο της φωνής του.
Αποφασίσανε να περιμένουνε.Ήτανε μακρυά και δεν μπορούσανε να ακούσουνε τι ακριβώς λέγανε,όμως φαινόταν η συζήτηση τους να είναι ιδιαίτερα έντονη.Δεν είχανε βέβαια και πολλές επιλογές.Θα περίμεναν να τελειώσουν και έπειτα θα τους ακολουθούσαν.Ήλπιζαν ότι έτσι θα βγάζανε κάτι.Ευτυχώς και οι δύο τους ήτανε άντρες με ιδιαίτερη υπομονή και είχαν την αντοχή να περιμένουν.Ίσως το ίδιο δεν ισχύει για τον Arashi,όμως ήξερε να περιμένει όσο ο Argon χρειαζόταν.
Κάποια στιγμή οι δύο άντρες σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και αφού άφησαν κάποια λεφτά στο τραπέζι,βγήκαν από το μαγαζί.
-Έλα πάμε. είπε ο Vlad,στον Argon και σηκώθηκε.
-Προχώρα εσύ.Ένα λεπτό και έρχομαι.
O Vlad παραξενεύτηκε μην ξέροντας τι ακριβώς ήθελε ο αδερφός του,αλλά προχώρησε όπως του ζητήθηκε για να μην χάσει τους δύο άντρες μέσα στα στενά του Backalley.

Άνοιξε την πόρτα του μαγαζιού και αργά αργά βγήκε έξω.Στη αρχή έβγαλε μόνο το κεφάλι του για να βεβαιωθεί ότι οι άντρες που εκείνος και ο αδερφός του παρακολουθούσαν είχαν απομακρυνθεί αρκετά,ώστε να μην τους αντιληφθούν.Τους είδε να στρίβουν προς το δρόμο από όπου είχε έρθει εκείνος πριν από λίγο και να συναντάνε τους τρεις άντρες που τον είχαν αγριοκοιτάξει προηγουμένως.
Όταν όλοι τους άρχισαν να κινούνται βγήκε εντελώς και άρχισε να τους ακολουθεί αργά αργά.Εκείνη την στιγμή βγήκε και ο Argon από το μαγαζί και ακολούθησε τον μεγάλο του αδερφό.
-Τι στο καλό έκανες;Και που είναι ο Arashi; ρώτησε ο Vlad που παρατήρησε την απουσία του λύκου.
-Τίποτα το σημαντικό.Μην ανησυχείς,ο Arashi θα έρθει σε λίγο να μας βρει. τον καθησύχασε ο Argon.
Τα πράγματα κυλούσαν ομαλά.Τα αδέρφια κράταγαν μια σταθερή απόσταση από τους άντρες που ακολουθούσαν και εκείνοι έδειχναν να αγνωούν την παρουσία τους.Επίσης οι άντρες αυτοί έδειχναν αρκετά ομιλητικοί παραδόξως κάτι που βοηθούσε τα αδέρφια,στο να μην γίνουν αντιληπτοί.
-Vlad μπορώ να σε ρωτήσω κάτι; ρώτησε ο Argon καθώς οι δύο τους κρύβονταν πίσω από ένα τοίχο.
-Τι είναι;
-Όταν έφτασα στο νησί και σε έψαχνα έμαθα πως την Kanae την υιοθέτησαν κάποιο χρόνο αφότου έφυγα,όμως δεν ήξεραν να μου πουν που θα την βρω.Μήπως εσύ γνωρίζεις;
-Δυστυχώς δεν είναι πια στο νησί.Η οικογένεια της μετακόμισε σε ένα άλλο νησί,πριν από δύο χρόνια. απάντησε ο Vlad και ακούστηκε κάπως λυπημένος.

Ο Argon ένιωσε άσχημα για τον αδερφό του.Όχι μόνο ο ίδιος είχε φύγει,αλλά και η Kanae,αφήνοντας τον Vlad πίσω.Χαιρόταν που είχε γυρίσει,οπότε πλέον ο αδερφός του είχε εκείνον,όμως μέσα του ένιωθε την ανάγκη να βρει και την Kanae και να ενώσει ξανά την ομάδα τους.
-Θα το συζητήσουμε το θέμα μετά,τώρα έχουμε άλλα θέματα στα χέρια μας. συμπλήρωσε ο Vlad και έκανε νόημα στον αδερφό του να προχωρήσουν.
Οι άντρες που ακολουθούσαν τους οδήγησαν τελικά έξω από την πόλη και μέσα στο δάσος."Πρέπει να μας οδηγούνε στον καταρράχτη τώρα,αν θυμάμαι από το γράμμα." σκέφτηκε ο Argon.
Κάπου τότε ήταν που ο Arashi είχε βρει τα ίχνη τους και τους έφτασε.Έτρεξε γρήγορα δίπλα στον Argon,κρατώντας ένα πόγκο στο στόμα του.
-Μπράβο το αγόρι μου. είπε εκείνος καιτου χάιδεψε το κεφάλι.
-Τι κρατάει εκεί; ρώτησε ο Vlad.
-Την αποζημίωση μας,που πήγαν να μας δηλητηριάσουν. απάντησε ο Argon και του πέταξε τον πόγκο.
Ο Vlad τον άνοιξε και μέσα είδε λεφτά,παραπάνω από ότι είχε αφήσει πίσω στο Rigor.
-Έβαλα τον Arashi να τα ζητήσει από τον μαγαζάτορα.Τι καλός άνθρωπος που δέχθηκε.
Ο Vlad δεν ήταν σίγουρος τι να πει.Σίγουρα ο μαγαζάτορας δεν τα έδωσε εντελώς,όμως δεν ήταν ότι ένιωθε άσχημα για ένα απόβρασμα σαν και εκείνο.Σίγουρα θα είχε κλέψει πολλά λεφτά στην ζωή του.
-Κράτα τα όλα... είπε ο Argon ...Τα λεφτά με αφήνουν αδιάφορο.Αν και μου χρωστάς ένα κανονικό σάκε,την επόμενη φορά.