[Τέλος]Που είναι η Kanae;

Σπόιλερ:

Opening 1:

Περίληψη προηγουμένων:

Δύο μήνες.Ο Argon είχε να δει τον Vlad δύο μήνες.Βασικά αυτό είναι ανακριβές.Είχε να τον δει ενάμιση μήνα.Ενώ ο Vlad είχε μόλις περάσει ένα μήνα που είχε ξεκινήσει την εκπαίδευση του ως Marine,στο Battleship Island,ο Argon αποφάσισε να τον επισκευτεί και να δει επίσης αν υπήρχε κάποια ενδιαφέρουσα δουλειά για τον ίδιο.Σε αυτή του την επίσκεψη ήταν που ο Captain Hiro έδωσε στον Argon ένα den den mushi,με το οποίο οι δύο τους μπορούσαν να κρατάνε σε επαφή για το οτιδήποτε χρειαζόταν.Πριν από καμιά βδομάδα ήταν που ο Vlad μέσω αυτού του den den mushi μίλησε στον Argon και του είπε να τον συναντήσει σήμερα εδώ στο Kingdom of Hesclusia.Ο Vlad έπαιρνε άδεια από την εκπαίδευση του για λίγο και ήθελε να βρεθούν,με τον Argon,στο συγκεκριμένο νησί,γιατί είχε θυμηθεί ότι η Kanae είχε μετακομίσει εδώ όταν την υιοθέτησαν.
Ο Argon χαιρόταν ιδιαίτερα που θα ξαναέβλεπε τον αδερφό του.Το τελευταίο διάστημα ένιωθε απελπισμένος,γιατί η συνεχής αναζήτηση του ίδιου για την Kanae δεν τον είχε βγάλει πουθενά.Όσο ο Vlad γινόταν Marine,εκείνος συνέχιζε να ψάχνει την αδερφή του,όμως δεν είχε τύχη.Είχε περάσει από όλα τα νησιά της North Blue και σε κάποια από αυτά περισσότερες από μία φορά,όμως δεν μπορούσε να την βρει.Ο Vlad του είχε πει τελευταία φορά που ειδωθήκαν ότι,από όσο θυμώταν,η Kanae  βρισκόταν σε κάποιο νησί της North Blue.Το πρόβλημα ήταν ότι τότε δεν θυμώταν ποιο ήταν το ζητούμενο νησί.
Τα καλά νέα ήταν ότι με όλα αυτά τα πέρα-δώθε και τα ταξίδια του είχε αποκτήσει μια γερή φήμη στην North Blue.Όλα ξεκίνησαν με εκείνη την μάχη πριν από δύο μήνες στο Lyneel και την εμφάνιση του στις εφημερίδες.Μετά από κάμποσες ακόμα πετυχημένες δουλειές το όνομα Mr.Shadow άρχισε να κυκλοφορεί σαν τον αέρα στην συγκεκριμένη θάλασσα.Τα άλλα καλά νέα ήταν ότι το Kingdom of Hesclusia ήταν ίσως το αγαπημένο του μέρος για κυνήγι,μιας και ήταν ένα ουδέτερο βασίλειο,γνωστό για τις συναλλαγές του με όλες τις παρατάξεις και έτσι μπορούσες να βρεις αρκετούς καταζητούμενους εδώ.Το θέμα είναι να μην παίσεις μόνο σε καταζητούμενος που τους έχει καλέσει ο βασιλιάς για διάφορες δουλειές,γιατί τότε ο κυνηγός θα βρισκόταν κυνηγημένος.

Ένας άντρας έτρεχε με όλη του την δύναμη ανάμεσα στους γεμάτους δρόμους της κεντερικής πόλης του νησιού.Έδειχνε τρομαγμένος και μάλλον αυτό ήταν που τον παρακινούσε να συνεχίζει να τρέχει και να σπρώχνει κόσμο για να περάσει,ενώ ήταν ήδη αρκετά κουρασμένος και καλλυμένος στον ιδρώτα.Συνέχισε να σπρώχνει και από την φόρα του να πέφτει σε διάφορα αντικείμενα γύρω του,μέχρι που έκανε μια στροφή και μπήκα σε έναν πλάγιο δρόμο με πολύ λιγότερο κόσμο.Συνέχιζε να τρέχει και όσο προχωρούσε άλλαζε πορεία και έμπενε όλο και σε μικρότερους δρόμους με λιγότερους ανθρώπους,μέχρι που κάποια στιγμή έφτασε σε ένα σοκάκι το οποίο ήταν εντελώς άδειο.Ο κοντινότερος ήχος που μπορούσε να ακούσει ο άντρας ήταν μέτρα μακρυά,όμως παρέμενε τρομαγμένος και αγχωμένος.Κοιτούσε ξανά και ξανά πίσω του,καθώς το μυαλό του του έλεγε ότι κάποιος ήταν εκεί.Άλλωστε λέγανε πως ο τύπος που τον κυνηγούσε ήταν μια σκιά.Είχαν αρχίσει να λένε ότι δεν μπορούσες να τον δεις ακόμα και αν στέκεσε δίπλα του.Ότι μπορούσε να εξαφανιστεί στο δευτερόλεπτο.
Με τα πολλά συνέχισε να τρέχει μέχρι που έφτασε σε ένα μπαρ εκεί κοντά.Ο άντρας άνοιξε την πόρτα απότομα και μπήκε μέσα.Όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί γύρισαν να τον κοιτάξουν.
-Bran τι συνέβει; ρώτησε ένας άλλος άντρας,ενώ άλλοι δύο πήγαν να πιάσουν τον Bran ο οποίος ήταν έτοιμος να καταρεύσει.
-Πρέπει να φύγουμε από το νησί... απάντησε εκείνος.
Ένας από τους δύο άντρες που τον στήριζαν πήγε να τον ρωτήσει το προφανές,όμως ο Bran τον έπιασε από την μπλούζα του και αφού τον τράβηξε κοντά του του απάντησε,χωρίς να χρειαστεί ερώτηση.
-Με βρήκε ο Mr.Shadow!
Ξαφνικά με μια κλωτσιά η πόρτα του μπαρ άνοιξε διάπλατα και όλοι γύρισαν να δουν ποιος είχε μπει.Το πρόσωπο του Bran έδειχνε ακόμα πιο τρομαγμένο τότε.
-Παίδες χρειάζομαι μια ποσότητα σάκε αξίας πέντε εκατομμυρίων και με τα κεφάλια σας έχω και ρέστα. είπε ο Argon έτοιμος να τραβήξει το ξίφος του,με τον Arashi δίπλα του να γρυλίζει προς τους άντρες.

Ο άντρας που είχε μιλήσει πρώτος στον Bran πετάχτηκε όρθιος και τράβηξε το πιστόλι του.
-Shadow Step... ο Argon κινήθηκε αμέσως δίπλα του,τραβώντας παράλληλα το ξίφος του και τον χτύπησε.
Οι άντρες που είχαν πιάσει τον Bran τον άφησαν και ήταν έτοιμοι και αυτοί να επιτεθούν,όταν ο Arashi έπεσε πρώτος στον έναν από τους δύο και τον σκότωσε με ένα δάγκωμα στο σβέρκο.Καθώς ο δεύτερος γυρνούσε προς τον λύκο να του επιτεθεί,μαις και ήταν ο κοντινότερος αντίπαλος,ο Argon εμφανίστηκε δίπλα του και τον χτύπησε στα πλευρά.Εν το μεταξύ όσο η μάχη συνεχιζόταν ο Bran είχε πέσει κάτω και είχε συρθεί πίσω από τον πάγκο του μπαρ.Κάποιοι άντρες από διπλανά τραπέζια σηκώθηκαν και εκείνοι και αποφάσισαν και αυτοί να επιτεθούν.
-Χωχωχω...Φαίνεται ότι τελικά θα βγάλουμε περισσότερα χρήματα αγόρι μου.Τώρα θα μπορέσουμε να επιδιωρθώσουμε την Kanae.
Μέσα στην απογοήτευση αυτών των δύο βδομάδων,που δεν έβρισκε την αδερφή του,ο Argon αποφάσισε να δώσει το όνομα της στο πληάριο που είχε και ταξίδευε,για παρηγοριά.Πριν κάτι μέρες εκείνος και ο Arashi είχαν πέσει σε μία καταιγίδα και το πλοίο είχε πάθει ζημιά.Βέβαια σύμφωνα με την λογική του Argon το σάκε ήταν πολύ πιο σημαντικό από το πλοίο του,για αυτό και ήταν η πρώτη του προτεραιότητα,ακόμα και όταν το πλοίο του ήταν στα πρόθυρα του βυθισμού.
Πέρασε κάποια ώρα και η φασαρία μέσα στο μπαρ όλο και μεγάλωνε,μέχρι που κάποια στιγμή μια περίπολος του βασιλιά κατέφτασε στο μέρος για να δει τι γινόταν.
-Τι στο καλό είναι όλη αυτή η φασαρία; ρώτησε φωνάζοντας,ο διοικητής της φρουράς,καθώς μπήκε στο μαγαζί.
Τότε παρατήρησε τον Arashi που καθόταν δίπλα στην πόρτα και μασούλαγε ένα κομμάτι κρέας.Με τόσους άντρες πεσμένους κάτω στο πάτωμα-κάποιους νεκρούς,κάποιους αναίσθητους-ήλπιζε το κρέας που έτρωγε ο λύκος να ήταν από ζώο και όχι αυτό που για λίγο του κόλλησε στο μυαλό.Στο πάγκο του μπαρ απέναντι καθόταν ο Argon,ο οποίος εκείνη την ώρα άδειαζε ένα βαρέλι σάκε "κερασμένο από το μαγαζί".
-Σας περίμενα.Έχω ένα πακέτο για εσάς. είπε ο Argon στον διοικητή.

-Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε τα ουδέτερα νησιά,αλλά ήταν καλή ιδέα.Κάπως πρέπει να ανθύζει και το επάγγελμα μας. σκεφτόταν ο Argon καθώς περίμενε την αμοιβή του,έξω από το γραφείο του διοικητή,στο παλάτι.
Σίγουρα έπρεπε να ήσουν προσεκτικός με τον ποιο κυνηγάς,αλλά το κόλπο ήταν να πηγαίνεις πίσω από αυτούς όπου είχαν επικήρυξη από το παλάτι απευθείας.Όχι μόνο ήταν σιγουράκια,αλλά συνήθως τα βασίλεια πληρώναν καλύτερα για αυτούς που κυνηγούσαν,από ότι η Κυβέρνηση.Ο διοικητής βγήκε από το γραφείο του με ένα σάκο με λεφτά.
-Πάντα χαρά μας να κάνουμε δουλειές μαζί σου Mr.Shadow. είπε στον Argon και του έδωσε τα χρήματα.
-Η χαρά είναι όλη δική μου διοικητά. είπε και αφού πήρε τα χρήματα,άρχισε να αποχωρεί με τον Arashi.
Καθώς προχωρούσε προς την έξοδο,ο Argon,συνάντησε την πριγκίπισσα Anabella-κόρη του βασιλιά του νησιού Enrich-συνοδευόμενη από δύο φρουρούς.
-Ω Mr.Shadow τι ευχάριστη έκπληξη!Δεν ήξερα ότι ήσασταν στο νησί μας. είπε εκείνη μόλις τον είδε.
Ο Argon έκανε μια ελαφριά υπόκλιση.
-Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω πριγκίπισσα μου και παρακαλώ σας έχω πει ότι μπορείτε να με φωνάζεται με το όνομα μου.
-Τι θα έλεγες τότε Argon να με συνοδεύσεις στην βόλτα μου στον κήπο;
-Χαρά μου υψηλοτάτη.
Η Anabella έγνευσε θετικά και έκανε νόημα στους φρουρούς να αποχωρήσουν.Δεν ήταν πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συνέβαινε στους δύο αυτούς μήνες και έτσι πλέον οι φρουροί είχαν πάψει να έχουν φόβο να αφήσουν την πριγκίπισσα μόνη της με τον κυνηγό,οπότε αποχώρησαν ύστερα από μια υπόκλιση τους,χωρίς να πουν τίποτα.Ο Argon σήκωσε το μπράτσο του και αφού η πριγκίπισσα το έπιασε περπάτησαν προς τον κήπο.Του Arashi του άρεσε ιδιαίτερα αυτό,μιας και ο κήπος ήταν το μόνο μέρος με τόσα δέντρα και λουλούδια σε όλη την πόλη.Έτσι όσο ο Argon και η πριγκίπισσα έπαιρναν την βόλτα τους,το ίδιο έκανε και ο Arashi.
O Argon φυσικά υπό άλλες προϋποθέσεις δεν θα έβαζε τον εαυτό του να υπομένει αυτούς τους περιπάτους,εδώ είχε να κάνει με την βασιλική οικογένεια και πάντα είναι χρήσιμο να σε συμπαθούν και να σε εμπιστεύονται τα μεγάλα κεφάλια του νησιού.Βέβαια και η πριγκίπισσα είχε τους λόγους τις που ήθελε τον Argon να είναι μαζί της,όμως παρότι εκείνος τους ήξερε δεν σκόπευε να μπει τόσο βαθυά.
Μετά από περίπου μισή ώρα ο Argon,με τον Arashi,αποχαιρέτησαν την πριγκίπισσα και αποχώρησαν από το παλάτι.Με τα λεφτά που είχαν αποκτήσει πέρασαν πρώτα από το μπαρ για σάκε και μετά από το ναυπηγείο για τις επιδιορθώσεις του πλοίου τους.Έπειτα όταν τελείωσαν και με αυτές τις υποχρεώσεις κινήθηκαν προς την κεντρική αποβάθρα του λιμανιού,ώστε να περιμένουν τον Vlad.

Ο Argon γύρισε το βαρέλι και έχυσε λίγο σάκε στο στόμα του Arashi,που με τα χρόνια είχε αποκτήσει την συνήθεια αυτή από το αφεντικό του.Έπειτα έφερε πάλι το βαρέλι προς το στόμα του και καταίβασε μμια μεγάλη γουλιά,ποτέ δεν το χόρταινε.Με την άκρη του ματιού του έπιασε τότε τον Vlad να έρχεται και από πίσω του ο Ozaki και ο Drake.Ο Argon ενοχλήθηκε λίγο από αυτό πο έβλεπε.Νόμιζ ότι ο αδερφός του θα ερχόταν μόνος του.Τι δουλειά είχαν οι άλλοι δύο άντρες εδώ;Άλλωστε το όλο θέμα ήταν οικογενειακή υπόθεση.Ο Argon άρχισε να φοβάται ότι δεν θα του έβγαινε σε καλό που ο Vlad μπήκε στους Marines.Ένιωθε ότι οι ελπίδες που είχε να ταξιδέψει μαζί του και με την αδερφή του μίκραιναν όσο περνούσε ο καιρός.Παρόλα αυτά δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω από το να περιμένει.Θα ανέφερε στο αδερφό του αυτό το θέμα,όταν ερχόταν η ώρα.
Ο Vlad τον πλησίασε.
-Για σου αδερφέ.Πως ήταν ο ενδιάμεσος μήνας και μισό;
-Τίποτα το σπουδαίο.Τριγυρνούσα από εδώ και από εκεί ψάχνονταςτην αδερφή μας,μιας και εσύ δεν μπορούσες να θυμηθείς που μένει.
- Ναι...συγνώμη για αυτό,αλλά μην ανησυχείς θυμάμαι τώρα,οπότε πάμε να την βρούμε.
Ο Argon και ο Arashi τότε σηκώθηκαν.
-Θυμάσαι βέβαια τον Ozaki και τον Drake.Είμαστε στην ίδια μονάδα και δεθήκαμε πιο πολύ τους τελευταίους μήνες,για αυτό και τους ζήτησα να έρθουν μαζί μου.Ελπίζω να μην σε πειράζει. του είπε ο Vlad προτού ξεκινήσουν.
-Όχι δεν με πειράζει,όμως πάμε τώρα...περίμενα αρκετό καιρό για αυτό. απάντησε ο Argon,χωρίς να ήταν ιδιαίτερα ειλικρινής με τον αδερφό του,τουλάχιστον όχι με το πρώτο κομμάτι της πρότασης.
Καθώς προχωράγαν ο Vlad μιλούσε στον Argon για της μέρες του στο Battleship Island και για την σκληρή προπόνηση που περνούσε.Ο Argon τουλάχιστον χαιρόταν που άκουγε πως ο αδερφός του ήταν ο καλύτερος από τους νεοσύλλεκτους,κάτι που υποστήριξαν και ο Ozaki και ο Drake.Στην συνέχεια της διαδρομής το βήμα της ομάδας είχε μικρύνει κάπως μιας και οι τρεις Marines παρατηρούσαν την πόλη γύρω τους.Ο Argon και ο Arashi είχαν περάσει κάμποσες φορές από εδώ,όμως ο Vlad και οι άλλοι δύο έβλεπαν για πρώτη φορά την χλιδή του βασιλείου και τους γεμάτους με μαγαζιά δρόμους του.Βέβαια βρίσκονταν και στην κεντρική πόλη,όπου ζούσαν οι πιο ευκακάστατοι πολίτες του νησιού για αυτό και όλοι έδειχναν ιδιαίτερα πλούσιοι.Η μεσαία και η πιο χαμηλή τάξη βρίσκονταν στα χωριά που περιέβαλλαν την πόλη.
-Για πες μου Vlad πως και ξέρεις ακριβώς που μένει η Kanae; ρώτησε ο Argon λίγο προτού φτάσουν στο σπίτι της.
-Μετά από μερικά χρόνια αφότου την υιοθέτησαν μου έστειλε ένα γράμμα και από τότε αρχίσαμε να μιλάμε διά αλληλογραφίας.Βέβαια έχουμε να μιλήσουμε αρκετό καιρό,μιας και στο ενδιάμεσο είχα καταταγεί στο στρατό του βασιλιά και είχα πολλές υποχρεώσεις και πριν δύο μήνες μπήκα και στους Marines,οπότε καταλαβαίνεις.

Όταν οι γονείς της Kanae έφτασαν για πρώτη φορά στο Lyneel,έμειναν εκεί για κάμποσες μέρες.Σε αυτό το διάστημα γνώρισαν και αγάπησαν την Kanae και φυσικά γνώρισαν επίσης και τον Vlad,με τον οποίο η Kanae εξακολουθούσε να κάνει παρέα.Μέσα στις διάφορες συνομιλίες τους ο Argon είχε επίσης αναφερθεί και έτσι ήταν επίσης γνωστός στους δύο γονείς,αν και όχι τόσο καλά όσο ο Vlad.
-Θα έλεγα ότι είναι μια ευχάριστη έκπληξη.Παρακαλώ περάστε μέσα. είπε η μητέρα της Kanae και άφησε την ομάδα να μπει στο σπίτι.
Το σπίτι μέσα έδειχνε ακόμα πιο χλιδάτο από ότι το εξωτερικό και όλοι άρχισαν να κοιτάζουν γύρω τους και να επεξεργάζονται τα σκαλίσματα στους τοίχους,τους πίνακες,τις ζωγραφιές στο ταβάνι,τα ακριβά έπιπλα και πάει λέγοντας.Ο Argon ήταν αυτός που έδωσε την λιγότερη σημασία στον χώρο.Το μόνο που τον ενδιέφερε τώρα ήταν μετά από τόσα χρόνια να δει την αδερφή του.Ήξερε πως και ο Vlad ήθελε το ίδιο,όμως πιθανότατα ο Argon το ήθελε περισσότερο την δεδομένη στιγμή.Όχι μόνο είχε φύγει πολύ νωρίτερα από το ορφανοτροφείο,αλλά σε αντίθεση με τον Vlad δεν είχε κρατήσει καμία επικοινωνία με την αδερφή του.Ο Reimu,ο πατέρας της Kanae,τους 'εβαλε να κάτσουν στην τραπεζαρία,σε ένα μακρύ τραπέζι,ενώ η Rena,η μητέρα της Kanae,πήγε στην κουζίνα να φέρει μερικά ροφήματα.Έπειτα ακολούθησε μια μικρή συζήτηση μεταξύ του Reimu και του Vlad,κυρίως,σχετικά με το πως ήταν τα ενδιάμεσα χρόνια,οπότε κατά το μεγαλύτερο διάστημα ο Argon δεν πρόσεχε ιδιαίτερα τι λέγανε και συνέχιζε να αγωνιά για το πότε θα ερχόταν η Kanae.Η Rena ήρθε με τα ροφήματα και άρχισε να δίνει ένα στον καθένα.
-Λοιπόν...που είναι η Kanae; ρώτησε τελικά,καθώς παραμέριζε το δικό του ρόφημα.
Ο Reimu κατάπιε την γουλιά που είχε στο στόμα του και έπειτα απάντησε.
-Λυπάμαι που κάνατε τόσο δρόμο να την δείτε,όμως δυστυχώς η Kanae δεν είναι εδώ.
Ο Argon συγκρατήθηκε να μην πεταχτεί από την καρέκλα του.
-Δεν καταλαβαίνω... είπε ο Vlad ...Δεν μένει μαζί σας;
-Πως...μένει.Απλά βλέπετε η Kanae αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε ένα ταξίδι.
-Σκεφτήκαμε πως εφόσον μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο δεν είχε όλες τις απαραίτητες γνώσεις που χρειαζόταν για αυτόν τον κόσμο.Της δώσαμε λοιπόν την δυνατότητα αν θέλει να σπουδάσει και...δέχθηκε.
-Αυτή την στιγμή βρίσκεται στην Grand Line σε ένα από τα καλύτερα διδακτικά κέντρα του κόσμου.Δεν λυπηθήκαμε τα έξοδα για κάποια τόσο σημαντική για εμάς,όσο η Kanae.

Ο Argon σηκώθηκε όρθιος.
-Arashi φεύγουμε. είπε και κίνησε προς την έξοδο,με τον φίλο του δίπλα του.
-Argon που πας;! ρώτησε ο Vlad ξαφνιασμένος.
Ο Argon δεν απάντησε.Απλά άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω.Ο Vlad αναστέναξε.Ήξερε πως ο αδερφός του έπαιρνε βαριά αυτή την πληροφορία και το γεγονός ότι η Kanae δεν ήταν εδώ.
-Συγχωρήστε τον αδερφό μου.Απλά περίμενει με μεγάλη ανυπομονησία να δει την Kanae. είπε ο Vlad στον Reimu και την Rena.
-Μην ανησυχείς,το καταλαβαίνουμε.Είναι αλήθεια πως ακόμα και σε μας που την είχαμε μαζί μας κάθε μέρα,μας λείπει.
Ο Vlad έγνευσε καταφατικά,βέβαια ακόμα παρέμενε το πρόβλημα του πως να αντιμετωπίσει τώρα τον αδερφό του.Με τα νέα δεδομένα η επικοινωνία με την Kanae είχε κοπεί,μέχρι ο Vlad και ο Argon να πηγαίναν στην Μεγάλη Γραμμή ή εκείνη να τελείωνε τις σπουδές της και να επέστρεφε.Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι που ο Vlad με την ομάδα του αποχώρησε επίσης.
-Άμα είστε εδώ κοντά μην δυστάσετε να περάσετε. είπε οι Rena καθώς οι καλεσμένοι της έβγαιναν από την πόρτα.
Ο Reimu πλησίασε τον Vlad και του έδωσε το χέρι του για μια ακόμη χειραψία.Εκείνος έδωσε το δικό του,μα μόλις έπιασε του Reimu,ένιωθε να πιάνει και ένα χαρτί μαζί.
-Συνάντησε μας σε αναγραφώμενο μέρος.Φέρε και τον αδερφό σου μαζί. του είπε ψυθιριστά.Έπειτα χαμογέλασε και έκλεισε την εξώπορτα.
Ο Vlad προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς συναίβαινε.Μάλλον για να το μάθαινε έπρεπε να συναντήσει τους γονείς της Kanae ξανά σήμερα.Μόλις απομακρύνθηκαν από το σπίτι πήρε την απόφαση και άνοιξε να διαβάσει το χαρτάκι.

Επάνω στο χαρτί ήταν γραμμένες καθαρά λίγες και κατανοητές λέξεις

Συνάντησε μας στο χωριό  Magnolia μαζί με τον Argon στις 12 τα μεσάνυχτα σε δυο μέρες . Στο πανδοχείο Wheel μιλήστε στον Zaf και ζητήστε εμένα ,τον Reimu.H Kanae είναι σε κίνδυνο

Ο Vlad έσφιξε το χέρι του που δεν κρατούσε το γράμμα σε γροθιά και δίχως να πει κάτι το έδωσε στον Αrgon. Δεν ήθελε να δεχτεί αυτό που μόλις είχε διαβάσει και γι αυτό το έδωσε στον αδερφό του. Μα πως? Η Hesclusia ήταν το κατάλληλο μέρος για να ζήσει η Kanae, ήταν απόλυτα ασφαλής και μια πλούσια οικογένεια την είχε υιοθετήσει . Ήταν φταίξιμο του που την αφησε να φύγει ή οι δυο αυτοί άνθρωποι ήταν κάπου μπλεγμένοι και έμπλεξαν και αυτή? Αλλα σε τι μπορει να είναι μπλεγμένη μια πάμπλουτη οικογένεια που ζει σε ένα ασφαλές περιβάλλον ?
Ο Αrgon τσαλάκωσε το χαρτί μέσα στην παλάμη του ,σφίγγοντας και το δικό του χέρι σε γροθιά . Ήξερε οτι το να κατηγορούσε τον Vlad για το γεγονός δεν ήταν δίκιο καθώς τρόπος επίγνωσης της κατάστασης δεν υπήρχε  .Έπρεπε πλέον να σκεφτούν τι θα κάνουν
Που είναι αυτό το μέρος, ρώτησε ο Vlad
Είναι ένα χωριό στον βορρά , ανάμεσα στο παγωμένο δάσος και στο ψηλότερο βουνό του νησιού, απομακρυσμένο σχετικά με τα υπόλοιπα όμως είναι σχετικά κοντά με εδώ που είμαστε. Είναι έξι ώρες δρόμος με τα πόδια ,δυο αν πάρουμε άλογα αν και η δεύτερη λύση δεν μας συμφέρει καθώς τα άλογα δεν θα μπορουν να ανταποκριθούν στις χαμηλές θερμοκρασίες που θα συναντήσουμε .Μην βλέπετε εδώ τον καιρό που είναι σχετικά καλός, εκεί το υψόμετρο ανεβαίνει και οι θερμοκρασίες είναι στην καλύτερη περίπτωση +2 βαθμοί Κελσίου  .


αυτό είναι το τελευταίο ποστ μου, το τοπικ της ιστορίας μου είναι εδώ http://www.onepiecegr-rpg.com/t7688-topic#241656

Οπότε είχε αποφασιστεί,η ομάδα είχε έναν εξάωρο περίπατο μέσα στα χιόνια μέχρι το χωριό Magnolia.Όμως πρώτα υπήρχαν δύο ενδιάμεσες μέρες.Ο Argon είχε ήδη αρχίσει να τρελαίνεται."Η Kanae είναι σε κίνδυνο."...πως μπορούσε να περιμένει δύο μέρες με αυτήν την φράση να του στοιχοιώνει την σκέψη.Αν ήταν σε κίνδυνο γιατί έπρεπε να περιμένει δύο μέρες.Θα περπατούσε και τώρα έξι ώρες για να πάει στο χωριό και να βρει την αδερφή του.Ο Vlad είχε γυρίσει και μιλούσε στον Ozaki και στον Drake.Ο Argon δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο αδερφός του έδειχνε τόσο ήρεμος με την αδερφή τους σε κίνδυνο...όχι...όχι...δεν μπορεί να τα βάζει με τον αδερφό του αυτήν την στιγμή.Έπρεπε να βρει κάτι να κάνει για δύο μέρες,οι οποίες ξαφνικά ήταν πολύ μεγάλες,χωρίς καν να έχουν αρχίσει.Τουλάχιστον το μέρος παρέμενε ένας καλός κυνηγετικός χώρος.
-Πάμε Arashi... είπε στον φίλο του και ξεκίνησαν να φύγουν.
Ο Vlad ήθελε να μείνουν μαζί,όμως ο Argon ήθελε λίγο χρόνο μόνος του.

Όνομα Χαρακτήρα:Argon Naito
Παράταξη:bounty hunter
Bounty:-
Story of the month:no
Φήμη:-
Beli:4.000
Βαθμολογία:5/10
Παρατηρήσεις:
για την ιστορία:
μια μικρή απλή ιστορία που χτίζει πλοκή. έχω ένα αίσθημα πως θα μου αρέσει πολύ και ελπίζω να έχω την τύχη να την διορθώσω εγώ.
για τον παίχτη:
η στάση του χαρακτήρα σου με έκανε να θέλω να δω μια άλλη πλευρά του. πιο σκοτεινή^^ ελπίζω να γίνει έτσι:Ρ όσον αφορά το γράψημο σε αυτή την ιστορία θα μου άρεσε να μας έβγαζες λίγο περισσότερο τον εσωτερικό κόσμο και τις σκέψεις του χαρακτήρα σου. αυτά. καλή συνέχεια!