Nobeard pirates and the first adventure [Τελος]

Η μαχη ηταν σκληρη! Αλλα στο τελος καταφερα να τον νικησω...
- Δεν υπηρχε περιπτωση να χασω απο σενα. Ουτε μια στο εκατομμυριο! ειπα ενω ειχα γονατισει ημουν λαχανιασμενος και ακουμπουσα πανω στο katana μου. Παει κι αυτος. Εκεινη τη στιγμη ηραθαν αλλοι 2 δικοι τους και μας επιτεθηκαν. Νικησα εναν εγω κι εναν ο Luster.
- :[m067]: Πρεπει να το τελειωσουμε αυτο εδω και τωρα! Πρεπει να βρουμε τον Kuro και να το τελειωσω... Αν συνεχιστει αυτο δεν θα τη βγαλουμε καθαρη
Ετσι επιασα απο το γιακα εναν απο αυτους που νικησαμε και τον ρωτησα θυμωμενος:
- Που ειναι ο kurο? Και τον αγριοκοιταξα.
- Τ-Το κρυσφηγετο ειναι στη ακρη του δασους στην αλλη μ-μερια της πολης. μου ειπε ενω ετρεμε. Του εριξα μια στο κεφαλι και λυποθημησε. Ετσι δεν θα μπορουσε να παει να τον ειδοποιησει.

Χωρις να χασουμε χρονο, μπηκαμε παλι στον κεντρικο δρομο και διασχησαμε παλι την αγορα για να βρουμε τον δρομο που οδειγουσε στον Kuro.Και δε αρχησαμε να το βρουμε γιατι το αρχηγειο του ηταν αρκετα μεγαλο και το διεκρινες απο μακρυα....

Μας πηρε ομως αρκετη ωρα μεχρι να φτασουμε....αν και αυτο ηταν μια ευκαιρια ναξεκουραστουμε απο τις αλλες μαχες...και πραγματι μετα απο 20 λεπτα περπατημα επιτελους φτασαμε μπροστα στο κτηριο....

-Προτεινω να εχουμε με το μερος μας τον αφνιδιασμο.....τι λες...?

Ο Τεο συμφωνησε αλλα πριν προλαβουμε να κουνηθουμε ανοιξαν οι πορτες....

-Μαλλον τελικα δεν εχουμε τυχη σημερα.....και εκανα μια γκριματσα¨....

Ο τυπος που ανοιξε την πορτα ξαφνιαστηκε που μας ειδε μπροστα του!
- Τ-Τι κανετε εσεις εδω? και αμεσως πατησε ενα κουμπι που ηταν ακριβως διπλα στην πορτα πριν προλαβουμε να τον σταματησουμε. Ετσι, αρχισε να χτυπαει ο συναγερμος. Τοτε τον επιασα απο το λαιμο και τον ρωτησα:
- Που ειναι ο Kuro?? Πες αλλιως πεθανες... και με το ελευθερο χερι επιασα τη λαβη του katana μου.
- Δεν προκειται να σου πω ακομα κι αν με βασανισεις.
- Καλα τοτε. ειπα και του εριξα μια κλοτσια στην "οικογενεια".
- :[mo32o]: Καλα καλα κερδισες!! Ειναι στον πανω οροφο στο δωματιο με την μεγαλη πορτα!
- :[m029]:Ειδες ποσο ευκολο ηταν? ειπα και του εριξα 2 χαστουκακια στο μαγουλο. Μετα ακολουθησε μα δυνατη μπουνια και ο θορυβος του σωματος του που επεσε λυποθημο κατω.

-Αυτο πρεπει να πονεσαι... και τοτε βαλαμε και οι 2 τα γελια....αλλα χωρις να χασουμε χρονο μπηκαμε μεσα τρεχοντας...προσπαθοντας να αποφυγουμε οσους τον δυνατον περισσοτερους εχθρους μπορουσαμε....

Αλλα οταν φτασαμε στισ σκαλες ειδαμε εναν περιεργο τυπο με γυαλια......

-Αστον αυτον σε εμενα ειπα τον Τεο....εσυ πηγαινε στο αφετνικο....και ετσι και εγινε....

Εβγαλα το κατανα μου και τοτε ειπα στον εχθρο μου....

-Ας τελειωνουμε....εχω αρχισει και βαριεμαι....

Ετσι, τον αφησα να πολεμησει εκεινο τον τυπο και αρχισα να ανεβαινω τις σκαλες! Προχωρουσα προσεκτικα. Εκανα 5 βηματα και ο διαδρομος οδηγουσε σε μια στροφη. Κοιταξα διστακτικα και ειδα την μεγαλη πορτα για την οποια μιλουσε ο τυπος στην πορτα. Μπροστα της ομως στεκονταν 2 φυλακες. Σκεφτηκα οτι καλυτερα ηταν να τους εφνιδιασω παρα να τους πολεμησω 2vs1. Ετσι, σφυριξα δυνατα για να τους τραβηξω την προσοχη. Ηρθαν προς το μερος μου και μολις εστριψαν στη γωνια εκανα το χερια μου σπαθια και τους καρφωσα στην κοιλια.
- Συγγνωμη αλλα δεν γινοταν αλλιως. και επεσαν κατω σχηματιζοντας μια λιμνη αιματος.

Εφτασα μπροστα στην πορτα και χωρις 2η σκεψη πηρα λιγη φορα και την εσπασα.
- Ποιος απο εσας ειναι ο Kuro?? Φωναξα. Ενας μαυρομαλλης με γυαλια χαμογελασε και ειπε:
- Εντυπωσιαστηκα που εφτασες μεχρι εδω!! Αλλα και παλι... εισαι πολυ λιγος για μενα. κι εβγαλε απο μια θηκη δυο γαντια με εφαρμοσμενα σπαθια στις ακρες των δαχτυλων του.
- Ας ξεκαθαρισουμε ποιος ειναι ο αφεντης της περιοχης! Εκεινος μου απαντησε χαμογελοντας και στηριζοντας τα γυαλια του με το χερι του.
- Εχεις κοτσια μικρε κι αυτο στο αναγνωριζω... αλλα εδω τελειωνει το ταξιδι σου! Εβγαλα το katana μου και ετοιμαστηκα για μαχη.

Ο εχθρος μου δεν ειχε ουτε πιστολι αλλα ουτε σπαθι....αλλα ενα ειδος κοφτερου δισκου....
και δεν ημουν διαθετιμενος να μαθε το ποσο κοφτερο ειναι.....ετσι λοιπον οταν μου το εριξε....
απεφυγα την επιθεση με εναν ελιγμο και εκανα 2-3 βηματα μπροστα...ηξερα οτι επρεπε να κερδισω εδαφος αν ηθελα να κερδισω τον αντιπαλο μου.

Ετσι λοιπον οταν μου εριξε και το δευτερο δισκο.....και το απεφευγα πιδηξα μπροστα και σταματησα την επιθεση του με το κατανα,και του εκανα ενα βαθυ κοψιμο στο χερι...δεν μιλουσε κανεις απο τους 2 μας....και τοτε σκεφτηκα οτι μπορουσα να ενεργοποιησω τις δυναμεις μου....ετσι οταν εριξε το 3ο δεν με ενοιαζε να το αποφυγω...απλα το αφησα να περασει απο μεσα μου και του εκανα την θανατηφορα επιθεση μου......

Moku Moku Double Sonic Slah.....ηταν νεκρος....

Υστερα απο πολυ ωρα και αρκετη ξοδεμενη ενεργεια Ειμασταν και οι 2 εξουθενομενοι.
- Δν προκειτε να χασω απο καποιον πειρατη που δεν ταξιδευει καν στην θαλασσα. ειπα λαχανιασμενος.
- Χαχαχα!! Αυτο νομιζεις οτι ειναι πειρατης?? Να ταξιδευεις και να εχεις περιπετειες?? Θα σου πω εγω τι ειναι πειρατης. Ειναι να αποκτας με οποιο τροπο μπορεις χρηματα!
:[m756o]: Ειχα θυμωσει οσο δεν πηγαινε αλλο...
- ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!! του ειπα γεματος θυμο και τοτε με μια επιθεση που δεν ειχα ξανακανει και την εκανα καταλαθος τον αποτελειωσα.
- Ittoryu Jigoku!
Αμεσως μετα ηταν κατω νεκρος. Επεσα κατω αφηνοντας διπλα μου το katana. Εκατσα εκιε για λιγο μεχρι να ξεκουσαστω. Λιγο μετα σηκωθηκα και αρχισα να τρεχω στο διαδρομο για να παω να βρω τον Luster.

Μετα απο κλασματα δευτερολεπτου οι ανδρες του Kuro ηρθαν προς το μερος μου....μαλλον ειχαν ακουσει την μαχη και ηθελαν εκδικηση για τον χαμενο συντροφο τους.....δεν σκεφτηκα τιποτα και απλα ορμιξα στην μαχη....βρισκομουν μεσα σε ενα λουτρο αιματος και δυστηχιας, δεν
ειχα ξανανοιωσει ετσι στην ζωη μου...οχι πως μου αρεσε αυτο που εκανα αλλα δεν ηταν θεμα τιμης ή αξιοπρεπειας....ηταν θεμα επιβιωσης...οποτε δεν ειχα την πολυτελεια για να φερθω ομορφα στους αντιπαλους μου...

Δεν σκοτωσα ομως πολλους....τους πιο πολλους τους ειχα απαλ τραυματησει με τετοιο τροπο ετσι ωστε να μην μπορουν να συνεχισουν αλλο....τοτε με την ακρη του ματιου ειδα τον nakama να ερχεται να με βοηθησει....ξεροντας πως να πολεμαμε μαζι συνεργαστηκαμε και δωσαμε ενα τελος στην αιματοχυσια αυτη...

Πολεμησαμε μαζι οσους ειχαν μεινει. Οι κινησεις μου μετα τη μαχη με τον Kuro ηταν πιο αργες αλλα και παλι οι μαχητικες ικανοτητες των αντιπαλων μας ηταν ελεεινες. Μεσα σε 5 λεπτα, νικησαμε τους εναπομειναντες πειρατες και βγηκαμε εξω απο το κρυσφηγετο τους.
- Πανε κι αυτοι.Τωρα σειρα εχουν αντιπαλοι σε αλλα νησια :[m087]:
Δεν βιαζομασταν τοσο πολυ να φυγουμε. Ετσι καναμε το γυρο της πολης για να μην μας εντοπισουν. Μετα απο αρκετη ωρα φτασαμε στο λιμανι.

Οταν φτασαμε στο πλοιο ενοιωσα μια ανακουφηση που ειχαν ολα τελειωσει....επιτελους μπορουσαμε να φυγουμε και να μην εχουμε εγνοιες στο κεφαλι μας, ετσι λοιπον μολις επιβιβαστηκαμε αρχησαμε τις ετοιμασιες για το νεο μας ταξιδι...ακομα δεν ξεραμε σε πιο νησι θα πηγαιναμε.

Υπολογισαμε οτι δεν θα μας επαιρνε πολυ ωρα να ετοιμασουμε το πλοιο....και μπηκα μεσα στην καμπυνα για να δω τους χαρτες μου...αλλα ματαια...δεν ειχα ορεξη να κοιταξω καν...ημουν πολυ κουρασμενος και μας χρειαζοταν λιγη ξεκουραση....μετα απο τοσες μαχες ηταν φυσιολογικο....ετσι λοιπον ενημερωσα τον Τεο οτι χρειαζομουνε να διαλλειμα οποτε ετοιμασαμε το πλοιο ετσι ωστε σε περιπτωση αναγκης να φυγουμε οσο τον δυνατον γρηγοροτερα...και ετσι επεσα ξερος στο κρεβατι και αποκοιμηθηκα....

Την επομενη μερα αποφασισαμε οτι επρεπε να φυγουμε γιατι οι marines θα αργουσαν να μας παρουν χαμπαρι. Ετσι, εχοντας ετοιμο το πλοιο απο την προηγουμενη μερα για καθε ενδεχομενο Βαλαμε πλωρη για καποιο αλλο νησι και για τη συνεχεια της περιπετειας. Οσο απομακρυνομασταν τοσο πιο ευδιαθετος γινομουν καθως αυτο το νησι ειχε μονο μπελαδες.
- Yosh! :[mo032]: Bαζουμε πλωρη για μια νεα περιπετεια!!
- Aye!! φωναξαμε μαζι με τον Luster ο οποιος σαν πλοηγος που ηταν οδηγουσε το πλοιο.