Επιστροφή στο εστιατόριο των προκλήσεων! [Τέλος]

Προχωρούσε κατά πάνω μου με τα επικίνδυνα όπλα του προσπαθώντας να με σκοτώσει. Ο χώρος μου τελείωνε. Αναγκαστικά έπεσα κάτω και αυτός το θεώρησε ευκαιρία να με σκοτώσει. Η επίθεση του βρήκε το πλατινένιο φτερό και αποδείχτηκε ανώφελη. Το όπλο του άρχισε να ραγίζει.
"Ω, όχι! Τι έκανες; Τα tonfas μου!"
"Δεν έφταιγα εγώ. Εσύ ήσουν αυτούς που με προκάλεσες. Σε είχα προειδοποιήσει πως είμαι πιο δυνατός από εσένα και αποφάσισες να πολεμήσουμε."
"Ανόητε! Θα μου το πληρώσεις αυτό! Τώρα θα δεις! Ό.τι και να γίνει θα σε σκοτώσω!"
Έπεσε πάνω μου και με κράτησε σφιχτά από τον λαιμό! Έπιασα τα χέρια του και τον πέταξα πιο πέρα. Κάθισα πάνω του και του έριχνα γροθιές. Μάτωσε αλλά δεν σταμάτησα. Μετά από λίγο κατάλαβα πως ήταν νεκρός. Αν στην προηγούμενη μάχη μου δεν είχα χάσει τώρα ο Gin θα ζούσε. Τον πέταξα στη θάλασσα, για να αναπαυθεί εν ειρήνη, ως ένας καλός πειρατής!

Δεν ήξερα τι να κάνω τώρα. Αποφάσισα να μείνω λίγο ακόμα μέσα στην κουζίνα του Baratie να πάρω μερικές ακόμα ιδέες για να κάνω καλύτερα τα φαγητά μου! Ήμουν ακόμα καλοδεχούμενος εκεί, γιαυτό κατευθύνθηκα αμέσως προς την κουζίνα.
Αφού ξεκουράστηκα για λίγες άρχισα να μαθαίνω τα μυστικά της κουζίνας του καλύτερου σεφ στον κόσμο, του Zeff! Μαζί με τους καλύτερους του μάγειρες όπως τον Patty και τον Carne μάθαινα διάφορα μικρά μυστικά όπως μικρές διαφορές στην κατάλληλη θερμοκρασία που ψήνεται το κάθε είδος κρέατος και ψαριού και τον κατάλληλο χρόνο που πρέπει να έχεις το κάθε τρόφιμο στην φωτιά!

Αποφάσισα να περάσω λίγες μέρες εδώ και να τελειοποιήσω την μαγειρική μου. Εξάλλου ήθελα να γίνω καλός μάγειρας και δύσκολα θα ξανάβρισκα τόσο καλή ευκαιρία. Εδώ πέρα μπορούσα να μάθω τα πάντα για τα κατάλληλα μπαχαρικά που χρειάζονται σε κάθε φαγητό, συνδυασμούς που έκαναν ένα πιάτο να αγγίζει την τελειότητα, να ξεχωρίζω το κατάλληλο ψάρι, κρεατικό, ή ζυμαρικό για την κατάλληλη περίσταση.
Η μαγειρική ήταν αρκετά δύσκολη και είχα σκοπό να μάθω την κάθε μικρή λεπτομέρεια για αυτήν και να γίνω ένας από τους καλύτερους σε αυτήν την ειδικότητα! Ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω μια σειρά πολλών μαθημάτων, πολλών ημερών, όταν ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή απ'έξω!

"Έι! Πειρατή Jack! Θα πληρώσεις πολύ ακριβά την γροθιά που μου έριξες! Με γελοιοποίησες μπροστά σε τόσο κόσμο και θα το πληρώσεις!" Έτρεξα γρήγορα έξω, ενώ πολλοί μάγειρες με ακολούθησαν. Μπροστά μου ξεχύθηκε ένα τεράστιο πλοίο Marine που έκρυβε τον ήλιο και δημιουργούσε μια σκιά στο Baratie που έμοιαζε με πέπλο της νύχτας!
"Πάλι εσύ εδώ; Ακόμα δεν πήρες το μάθημά σου ηλίθιε Marine της θάλασσας;"
"Τι είπες ανόητε; Θα σε διαλύσω! Θα σου δείξω την αληθινή δύναμη μου. Όταν τελειώσω με εσένα τον πειρατή με τα 37.000.000 Bounty και σε οδηγήσω στο Impel Down η φήμη μου θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη! Marines, επιτεθείτε!" "Γαμώτο! Τι στο καλό συνέβαινε με αυτό το εστιατόριο;"

Έβγαλα τα φτερά του πλατινένιου δράκου που με είχαν ήδη σώσει πολλές φορές ειδικά εδώ και αντανάκλασα μερικές κανονιές επάνω τους ενώ άλλες έφυγαν στη θάλασσα.
"Δεν θα σε σώσει αυτό το πράγμα!" Είπε και μου έδειξε χειροπέδες kairoseki οι οποίες σου στερούσαν τη χρήση του φρούτου σου! Αν με αιχμαλώτιζε όλα θα είχαν τελειώσει! Θα κατέληγα στο Impel και η ζωή μου θα τέλειωνε εκεί μέσα.
Δεν θα άφηνα έναν ανόητο Marine που κάνει φιγούρα της δύναμής του στον κόσμο να με κλείσει εκεί μέσα. Τουλάχιστον αν πήγαινα εκεί ας πήγαινα με τιμή από κάποιον γνωστό Marine, ξακουστό στις τέσσερις θάλασσες!

Πήρα την μορφή του δράκου μου και έριξα φλόγα στο καράβι.
"Θεέ μου! Εσύ είσαι ένας τέρας! Βουλιάζουμε Marines!" Το πλοίο βούλιαζε αργά. Πολλοί Marine έπαιρναν βάρκες για να σωθούν λίγοι ήταν αυτοί που τα κατάφεραν. Δεν θα άφηνα πάντως αυτόν να ξεφύγει. Το πλοίο βυθίστηκε στα βάθη του ωκεανού. "Τι ακόμα θα αντιμετώπιζα εδώ;" Όλοι εδώ ήταν αιμοδιψείς! Είχα αντιμετωπίσει τόσους αντιπάλους εδώ που για μένα είχε γίνει το εστιατόριο των προκλήσεων!
Πήγα μέσα στο εστιατόριο και ξεκίνησα να μαζεύω τα πράγματά μου για να φύγω πριν αρχίσουν να έρχονται εδώ κι άλλες αναμετρήσεις. Αφού μάζεψα τα πράγματά μου και τα έβαλα μέσα στην βάρκα πήδηξα και εγώ.

Άρχισα να φεύγω ενώ προσπάθησα να κάνω έναν απολογισμό των όλων συνέβησαν εδώ πέρα. Ξεκίνησα από την θάλασσα πεινασμένος από την έλλειψη τροφίμων προσπαθώντας να βρω στεριά για να αγοράσω φαγητό να φάω. Στον δρόμο μου βρέθηκε ένα καράβι Marine που το ακολούθησα και βγήκα στο εστιατόριο. Ο Marine μέσα από το καράβι έκανε φασαρία στους μάγειρες για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Μετά από ένα επεισόδιο ο Don Krieg αυτοαποκαλούμενος βασιλιάς της East Blue επέστρεψε από την Grand Line και ήθελε να καταλάβει αυτό το μέρος. Έπειτα από μια σκληρή μάχη που με ανέδειξε νικητή μία βάρκα με τον Raziel τον πειρατή που μόλις είχε αποδράσει από το Impel Down έφτασε στο εστιατόριο. Ο πειρατής αυτός με προκάλεσε και με νίκησε χάρη στην αδυναμία μου να μην μπορώ να ακουμπήσω logia. Και μετά ήρθε ο Gin ο καλύτερος μαχητής του Don Krieg και ζήτησε εκδίκηση. Αναγκάστηκα να τα δώσω όλα και βγήκα πάλι νικητής. Ο ίδιος ανόητος Marine με πριν επέστρεψε με τον στόλο του για να με χώσει στο Impel Down. Ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Τώρα έφευγα από αυτό το μέρος που μου είχε προσφέρει τόσες προκλήσεις!

Με τον πρόχειρο υπολογισμό που έκανα έβγαινα νικητής από τις αναμετρήσεις μου εδώ. Αν εξαιρούσες την ήττα μου με τον Raziel θα είχα κάνει μια τελείως πετυχημένη πορεία στο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου. Η ήττα όμως αυτή με πείραξε! Δεν θα ανεχόμουν άλλη φορά την ταπείνωση από άλλον πειρατή. Ήθελα να γίνω πολύ δυνατός και να μάθω να ελέγχω τέλεια το φρούτο μου. Αποφάσισα να κατευθυνθώ σε κάποιο ερημικό νησί που θα μπορούσα να προπονηθώ ανενόχλητος! Μετά από λίγη σκέψη αποφάσισα πως το καλύτερο μέρος θα ήταν το Big Bird Island το οποίο δεν κατοικούνταν από ανθρώπους, μόνο από τα πελώρια πουλιά. Θα μπορούσα να θαυμάσω αυτά τα πλάσματα επί τη ευκαιρία! Πήρα έναν παλιό προχειροφτιαγμένο χάρτη που βρισκόταν στη βάρκα μου και έβαλα πλώρη για το Big Bird Island, το νησί που θα με έκανε ακόμα πιο δυνατό! [Τέλος]