[Τέλος]Το νησι των σκλαβων...

Δεν εχει καμια σημασια αυτο. Τελοσπαντων θα το αφησεις σε εμενα να το χειριστω αυτο.
Μαλιστα κυριε, οπως επιθυμειτε.
Ειπα και σηκωθηκα για να φυγω νομιζοντας πως η συζητηση ειχε τελειωσει.
Περιμενε, υπαρχει και κατι αλλο να σου πω...
Μου ειπε προτου προλαβω να φυγω.
Mιλησα με τον αρχηγο για εσενα και μου ειπε πως η δουλεια σου εδω εχει τελειωσει και μπορεις να φυγεις.
Με τον αρχηγο????
Ειπα καπως ξαφνιασμενος.
Ναι Haru με τον αρχηγο. Δεν μπορουσα να σου επιτρεψω να φυγεις χωρις την αδεια του, εκεινος ειναι υπευθυνος της βασης.
Ναι σωστα εχετε δικιο κυριε!
Λοιπον μου ειπε πως μπορεις να φυγεις οποτε θες, σημερα αυριο οποτε εισαι ετοιμος.
Μαλιστα, ωραια. Δηλαδη τωρα να μην παω στην βαρδυα και να παω να ετοιμασω τα πραγματα μου?

Ναι μπορεις να μην πας. Θα στειλω εγω καποιον να καλυψει το κενο σου.
Σας ευχαριστω. Γενικα σας ευχαριστω για ολα και να προσεχετε!
Να σαι καλα Haru. Εννοια σου θα εχω το νου μου. Αντιο!
Αντιο κυριε!
Ειπα και αφου βαρησα αλλη μια προσοχη εκλεισα πισω μου την πορτα του γραφειου του. Κατευθυνθηκα προς τους κοιτωνες ωστε να ετοιμασω τα πραγματα μου για να μπορεσω μεχρι αυριο το πρωι να εχω σλπαρει απο το νησι.
Αφου πηγα στο δωματιο, αρχισα να μαζευω τα ρουχα μου και τα υπολοιπα πραγματα μου που ηταν διασκορπισμενα και πεταμε μεσα στο χωρο. Μου πηρε αρκετη ωρα να τα διπλωσω και να τα τακτοποιησω στον σακο μου και στην συνεχεια πηγα να κανονισω κατι απαραιτητα εγγραφα που τα ειχα αναγκη για να μπορεσω να φυγω. ΕΙχε φτασε πλεον μεσημερι και μαζι με τους υπολοιπους φυλακες πηγα στην τραπεζαρια να απολαυσω το τελευταιο μου γευμα μαζι τους. Ειχα αποφασισει τελικα να φυγω το βραδυ μιας και προλαβαινα για να γλυτωσω χρονο απο το ταξιδι μου στο επομενο νησι. Ετσι λοιπον μολις εφτασα στην τραπεζαρια και συναντουσα τους φιλους που ειχα κανει αρχισα να τους λεω πως θα φυγω σημερα και να τους αποχαιρετω.

Αλλοι στεναχωριοταν περισσοτερο και αλλοι λιγοτερο με την φυγη μου, αλλα ετσι ειναι αυτα ετσι ειναι οι ανθρωπινες σχεσεις με αλλους δενεσαι περισσοτερο και με αλλους λιγοτερο. Δυστυχως η καριερα που ειχα επιλεξει δεν επετρεπε τετοιου ειδους σχεσεις και το ειχα στο μυαλο μου αυτο. Το γεγονος αυτο ηταν και ενας απο τους λογους που πολυ συντομα ηθελα να αποκτησω καποια ατομα που θα με συντροφευουν στα ταξιδια μου, το δικο μου πληρωμα. Ανθρωπους που δεν θα αποχωριζομαι πριν ακομη τους γνωρισω, καποιους που θα μπορω να στηριχτω πανω τους σε μια δυσκολη στιγμη και ανθρωπους που παντα θα φυλανε τα νωτα μου και θα με προστατευουν. Το τελευταιο μου γευμα με τους φυλακες στο Tequila Wolf ηταν υπεροχο και πλεον ανυπομονουσα να δω τον επομενο προορισμο μου. Αφου τους χαιρετησα ολους πηγα στο μαγειρειο να ζητησω απο τα παιδια εκει να με προμηθευσουν με μερικα φαγητα και λαχανικα μεχρι τον επομενο προορισμο μου. Δεν ηξερα που θα πηγαινα μετα απο εδω γι'αυτο και πηρα αρκετα πραγματα για να ειμαι σιγουρος και να μην κινδυνευσω να πεινασω ενω βρισκομαι μεσουσης της θαλασσης και να περασω καποιες δυσκολες ωρες.

Οταν λοιπον πηρα αρκετα τροφιμα τα πηγα στο δωματιο μου για να τα πακεταρω στον σακο μου. Η συγκεκριμενη δουλεια δεν μου πηρε πολυ ωρα και ετσι το απογευμα ημουν εντελως ελευθερος και δεν ειχα τιποτα να κανω. Σκεφτηκα λοιπον απλα να περπατησω λιγο στην βαση και γυρω γυρω εξω απο αυτην να παρω λιγο αερα και κατα το βραδακι να ξεκινησω για το λιμανι για να φυγω. Στην βολτα μου κοιτουσα τους φυλακες που περιπολουσαν την περιοχη και τους σκλαβους που για ακομη μια μερα συνεχιζαν το χτισιμο της τεραστιας αυτης γεφυρας που ηθελαν οι World Nobles. Καποια στιγμη και ενω περπατουσα ανεμελος κοιτωντας τον ουρανο, ειδα σε εναν παραθυρο στην βαση τον Captain Drake να επεξεργαζεται το τοπιο κατω απο το μπαλκονι του. Για λιγη ωρα τα βλεμματα μας διασταυρωθηκαν και το μικρο χαμογελο που φιγουραρε στο προσωπο του εσβησε μονομιας καθως αντικρυσε την παγωμενη εκφραση του προσωπου μου. Τον κοιτουσα με απεχθεια και απαξιωση, εκεινος ομως ξαφνιαστηκε αφου δεν γνωριζε πως ηξερα τι πραγματικα εκανε. Δεν εμεινα να τον κοιταξω για περισσοτερο καθως μπορει να εχανα την ψυχραιμια μου και ετσι συνεχισα την βολτα μου περπατωντας παρακατω.

Ο περιπατος μου συνεχιστηκε για λιγη ωρα ακομη ωσπου αρχισε να πεφτει ο ηλιος και εγω γυρισα πισω στους κοιτωνες για να παρω τα πραγματα μου και να κατευθυνθω προς το λιμανι για να φυγω απο το νησι. Αφου μαζεψα και τα τελευταια μου ρουχα, φορεσα την ταξιδιωτικη καπα των Μαρινς και πηρα το δρομο προς το λιμανι. Εφτασα εκει μετα απο 10 λεπτα περιπου και πεταξα μεσα στο πλοιο μου τον σακο μου.Ελυσα το σχοινι που εδενε το εδενε με τον μωλο και αφου μπηκα μεσα και σηκωσα την αγκυρα αφησα πισω μου το Tequila Wolf. Καθως ο ηλιος βυθιζοταν μεσα στην θαλασσα και το φεγγαρι εφεγγε ολο και πιο ψηλα στον ουρανο εγω ηξερα ηδη οτι τον επομενο προορισμο μου. Θα πηγαινα στο Barattie, ηταν το καλυτερο εστιατορειο στην East Blue και ενα απο τα καλυτερα σε ολο τον κοσμο. Ηθελα να παω εκει απο οταν ξεκινησα τις περιπετειες μου και τωρα εφτασε επιτελους αυτη η στιγμη. Ειχα πολυ καιρο να φαω καλο, γευστικο φαγητο και αυτη η εμπειρια θα μου εμενε αξεχαστη στα σιγουρα. Επισης υπηρχε μια φημη για το Barattie πως οι μαγειρες του εκτος απο εκπληκτικοι σεφ ηταν και παρα πολυ δυνατοι μαχητες και οσες φορες ειχαν επιτεθει πειρατες στο εστιατορειο τους ειχαν νικησει μονοι τους χωρις την συνδρομη των Μαρινς. Με τις σκεψεις μου αυτες και την λιγουρα που ειχε ηδη ξεκινησει, αρχισε το ταξιδι μου προς το πλωτο εστιατορειο.

Όνομα:Haru Genzou
Haki Points:-
Player of the Month Points:9
Beli: 60.000
Bounty/Fame Points:2.000.000
Παρατηρήσεις:Δεν ξέρω τι έλεγες εσύ, εμένα πάντως μου άρεσε πολύ. Την μάχη την περίγραψες μια χαρά, τα ποστ σου ήταν προσεγμένα και γεμάτα, δεν βρίσκω κάτι αρνητικό. Επείσης αυτό που σου είχα πει για τον τόνο των Μαριν, το πέτυχες...