Destro's Sun trip

ΑΡΧΗ

Έπειτα από ένα πετυχημένο ταξίδι στο Big Bird Island και την εκπλήρωση της υπόσχεσης που είχα δώσει στον καπετάνιο του εμπορικού πλοίου ήρθε η στιγμή να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Αποφάσισα λοιπόν να πάρω την βάρκα μου και να βγω και πάλι στην θάλασσα.
Όταν ήμουν μικρός είχα ακουσει για ένα νησί που ονομαζόταν Mirror Ball Island.
Αποφάσισα λοιπόν να κατευθυνθώ προς τα εκεί ψάχνοντας νέες συγκινήσεις, νέες περιπέτειες.
Ίσως συναντούσα και κανέναν πειρατή στο δρόμο και έτσι να μπορέσω να εξασκηθώ με τις δυνάμεις μου.

Επιτέλους έφτασα στο περίπου στο Mirror Ball Island. Σαν πρώτο μου ταξίδι ήταν πολύ δύσκολο να κουμαντάρω την σχεδία και να την πάω στην κατεύθυνση που ήθελα, καθώς την προηγούμενη φορά ήμουν τυχερός που ανέβηκα στο εμπορικό πλοίο.
Πέρα από αυτό το δύσκολο πράγμα, κάτι που με δυσκόλεψε αφάνταστα ήταν ο καιρός με τον οποίο είχα πολλά προβλήματα. Όλο έβρεχε και γινόταν κατακλυσμός.
Με το εμπορικό πλοίο δεν ένιωθα κάτι το ιδιαίτερο όταν ταξίδευα ενώ με αυτό πέθαινα από τον φόβο μου. Δυστυχώς βρήκα τον τρόπο να τα αποφύγω στο τέλος του ταξιδιού αλλά έκανα και μιά αρχή.

Ημουν πολύ κοντά στο νησί μέχρι που πετάχτηκε ένα κύμα από ένα πειρατικό καράβι και παραλίγο να με ρίξει μέσα στη θάλασσα.
Όμως ήταν πειρατές και αυτό με ευχαρίστησε κάπως. Κοίταξα στον ουρανό για να αναπνεύσω λίγο καθαρό αέρα και πρόσεξα κάτι να πετάει από πάνω μου. Ήταν το MMSN. Κατέβηκε στο ύψος μου και μου έδωσε την εφημερίδα της κυβέρνησης.
Ήμουν πολύ ανυπόμονος να δω τι λέει και έτσι την ξεφύλλισα με πολύ αγωνία. :[mo071]:

Διάβασα την εφημερίδα κ ενημερώθηκα πλήρως για όλες τις εξελίξεις.
Τα νέα ταξίδευαν γρήγορα και διάβασα αρκετά ονόματα νέω πειρατών που άρχισαν να κυκλοφορούν στις θάλασσες. Αν είναι τυχεροί δεν θα με συναντήσουν ποτέ στον δρόμο τους.
Αλλιώς θα πρέπει να ετοιμαστούν για τις συνέπειες. Θα είναι τυχεροί αν τους σκοτώσω γιατί αλλιώς θα πρέπει να τους συλλάβω και να τους στείλω στο Impel Down.
Εκεί θα εύχονται να μην είχαν γεννηθεί ποτέ!!

Το προηγούμενο κύμα με είχε απομακρύνει από το νησί κάμποσο αλλά ξαναβρήκα τον ρυθμό μου και επιτέλους πάτησα πάνω στο νησί. Ήταν πολύ όμορφο νησί παρόλο που σ'αυτό υπήρχαν αρκετά εργοστάσια από ότι έχω διαβάσει σε εφημερίδες. Επίσης έχω ακούσει πως σε αυτό το νησί κατοικεί ένας άνθρωπος ο οποίος οδηγεί τις κατσίκες και κρύβει και έναν θυσαυρό στο νησί. Αλλά δεν ήταν τίποτα άλλο από ψέμματα. Απλές φημές που δημιουργούν οι άνθρωποι για να τρομάζουν τα παιδάκια! Λοιπόν με το που κατέβηκα ξεκίνησα για την αναζήτηση των πειρατών που διάβασα στην εφημερίδα, πράγμα που θα ήταν πολύ εύκολο σε ένα τόσο μικρό νησί.

Δοκίμασα να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις του φρούτου μου.
Έτσι έβγαλα φλόγες στα πόδια μου και τότε εγώ άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Η ταχύτητά μου ήταν συγκλονιστική αλλά δεν άφηνε καμμένη γη απ'όπου περνούσα.
Φαίνεται πως η ταχύτητα του φωτός δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα.
Άρχισα την έρευνα για τους πειρατές. Έτρεξα παραλιακά για να βρω το καράβι τους.
Από χιλιόμετρα μακριά το είδα αραγμένο σε κάτι βράχια. Βασικά φαινόταν περισσότερο τσακισμένο παρά αραγμένο. Πλησίασα όσο πιο πολύ μπορούσα για να μην με καταλάβουνε.

Είδα πολλούς πειρατές να έρχονται με βαρκούλες από το πλοίο. Ήταν περισσότεροι από 50.
Δεν ήξερα το όριο των δυνάμεών μου και έτσι δεν το ρίσκαρα αυτή τη φορά.
Πολλοί ερχόντουσαν κολυμπώντας και πολλοί ήταν χτυπημένοι.
Τους φρόντιζαν τα τραύματα κάποιοι δικοί τους, όταν το ένστικτό μου μου είπε να τους επιτεθώ.
Το σώμα μου κινήθηκε μόνο του και καταλάθος έπεσα σε έναν θάμνο τραβώντας την προσοχή των πειρατών. Σηκώθηκα πάνω και τους είδα όλους να τρέχουν καταπάνω μου σαν δαιμόνια.

Δεν γινόταν να έκανα τίποτα άλλο και έτσι έμεινα να τους πολεμήσω.
-Ακίνητοι όλοι σας. Η Δικαιοσύνη θα σας χαρίσει μιά δεύτερη ευκαιρία αν παραδωθείτε.
Εκείνοι κοιτάχτηκαν για λίγη ώρα μεταξύ τους. Μετά με κοίταξαν και μου ξαναόρμησαν.
-Δεν καταλαβαίνετε από λόγια εε? Τότε θα σας κάνω να το εμπεδώσετε με πράξεις ότι κανείς δεν νικάει ενάντια στους Marine.
Πάλι δεν μου έδωσαν σημασία και άρχισαν να μου επιτίθενται με τα σπαθιά τους μόλις έφτασαν σε μιά επιθυμητή απόσταση. Το πρώτο σπαθί πέρασε ακριβώς μέσα από την κοιλιά μου μη κάνοντας μου ζημιά. Το σπαθί καταστράφηκε εντελώς.
-Ο ήλιος δεν κόβεται ούτε τρυπιέται.

... τους είπα. Εκείνοι δίστασαν και μερικοί έκαναν κάποια βήματα προς τα πίσω.
Φοβήθηκαν φυσικά γιατί όχι μόνο τους το είπα αλλά το τέσταραν και μόνοι τους.
Ήμουν φτιαγμένος από ηλιακή ενέργεια και δεν ένιωθα από τέτοιες απλές επιθέσεις.
Τότε άρχισαν οι πυροβολισμοί. Δεν καταλάβαιναν τι ακριβώς γινόταν.
-Μην προσπαθείτε άλλο και απλά παραδοθείτε. Θα κερδίσετε τις ζωές σας. Αν συνεχίσετε δεν θα τις εγγυηθώ για την ασφάλειά σας και θα έχουμε πιθανές απώλειες. Τελευταία προειδοποίηση. Σταματήστε τώρα.
Είχαν χάσει το μυαλό τους από την έκπληξη και δεν σταμάταγαν να με βαράνε με τα όπλα τους.

Πολλοί είχαν γονατίσει από την θλίψη και την απογοήτευση. Δεν ξέρω γιατί αλλά ήταν ψυχολογικά κατεστραμμένοι και γι'αυτό δεν είμαι ο μόνος υπεύθυνος.
Κάτι έγινε πριν αυτό το ταξίδι τους που τους διέλυσε την ψυχολογία.
-Δεν πιστεύω να του παραδοθείτε? Μας περιμένει η Μεγάλη Γραμμή. Μην τα παρατάτε εδώ. Λίγο ακόμη και φτάσαμε. Ξεχάστε το προηγούμενο συμβάν και συγκεντρωθείτε εδώ. Πολεμάμε έναν δυνατό τύπο.
Είπε ένας μαυροφορεμένος άντρας που μάλλον είναι ο αρχηγός του.
Έχει κουράγιο πάντως του το αναγνωρίζω αυτό.
Όλοι σηκώθηκαν αυτόματα και στράφηκαν προς τα εμένα. Είδα κάποιον να έρχετε από την θάλασσα ο οποίος φορούσε διαφορετικά ρούχα από τους άλλους.

Ήταν ένας τεράστιος τύπος με καφέ γένια ο οποίος με δυσκολία μιλούσε γιατί έβηχε και έφτυνε αίμα συνεχώς. Δεν μπορούσα όμως να καθυστερήσω άλλο και γι'αυτό άρχισα τις επιθέσεις μου. Έτρεξα στον πιό κοντινό μου και του έδωσα μια "καυτή" κλωτσιά. Πετάχτηκε πολλά μέτρα μακριά τυλιγμένος στις φλόγες και μετά έπεσε στην θάλασσα.
Όλοι τρόμαξαν και υποχώρησαν και άλλο. Συνεχώς μεταφερόμουν στην τοποθεσία κάποιου και του έκανα την ίδια κίνηση. Από μακριά φαινόταν σαν να έβλεπες πυροτεχνήματα.
Έτσι πεταγόντουσαν και οι πειρατές. Οι κινήσεις μου ήταν τόσο γρήγορες που με άφησαν να τους αποτελειώσω σχεδόν όλους σε χρόνο μηδέν...

Η απελπισία τους δεν περιγραφόταν με τίποτα. Ευτυχώς που ήμουν σε φόρμα παρόλο που δεν προπονήθηκα για 3 μέρες περίπου. Είπα να δοκιμάσω μιά νέα κίνηση που θα συνδίαζε τις δυνάμεις του φρούτου μου και την φυσική μου δύναμη που ήταν πολύ μεγάλη λόγω της σκληρής προπόνησής μου με τον δάσκαλο Λι. Η νέα μου κίνηση ήταν μια πολύ δυνατή μπουνιά που θα μπορούσε να διαλύσει με ένα άγγιγμα απλό έναν πολύ δυνατό και σκληρό τοίχο.

Έτσι έτοιμος να την πρωτοδοκιμάσω πλησίασα αργά έναν πειρατή αλλά εκείνη τη στιγμή ο αρχηγός τους πήρε σειρά μπροστά στον δικό του προστατεύοντας τον. Είχε πολλά κότσια για να κάνει κάτι τέτοιο. Το δείχνει για μια ακόμα φορά.
-Καπετάνιε... μα... Λέει ο πειρατής.
-Μην μιλάς άχρηστε απλά φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς. Μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο. ΤΟ ΊΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ! ΜΗΝ ΣΚΈΦΤΕΣΤΕ ΤΊΠΟΤΑ ΆΛΛΟ ΕΚΤΌΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΊΑ ΣΑΣ!
Τον κοιτάζω με συμπάθεια και αρχίζω να γελάω..
-Χεχεχε...Δεν θα ωφελήσει και το ξέρεις. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τις δυνάμεις μου. Πίστεψε με. :[m029]:

-Σκάσε εσύ άθλιε μαριν δεν αξίζεις ούτε μιά δεκάρα μπροστά στον τρομερό και φοβερό Br...
-Yari-bi!!!!!!!
Τον διέκοψα καθώς μίλαγε και του έριξα τη νέα μου επίθεση. Η γροθιά μου μπήκε ολόκληρη μέσα στο πρόσωπό του βυθίζοντας την περιοχή με τη μύτη του μέσα.
Εκσφενδονίστηκε και χτύπησε πάνω στο πλοίο τους δημιουργώντας του μιά τεράστεια τρύπα στην πλώρη του η οποία ήταν όσο βαθιά όσο και το μήκος του πλοίου.
Φαίνεται πως τον χτύπησα λίγο δυνατότερα από όσο έπρεπε.

Το πλοίο τους βρισκόταν 2 χιλιόμετρα από την ακτή. Ήταν πλέον έτοιμο να βυθιστεί.
Ο καπετάνιος τους τώρα θα βρισκόταν στον βυθό της θάλασσας μιάς και τρύπησε το πλοίο και μπροστά και πίσω.
-Συγνώμη που δεν σε άφησα να τελειώσεις την πρότασή σου απλώς ο χρόνος μου είναι πολύ σημαντικός εδώ. Δες το ως δώρο που δεν σε έκανα να καταλάβεις τίποτα από το χτύπημα και πέθανες αμέσως αφού μου είπες ότι δεν αξίζω δεκάρα.
Τελειώνω τη φράση μου και κοιτάζω το υπόλοιπο πλήρωμα!! Ο τρόμος είναι ζωγραφισμένος στα μάτια τους.

-Εσείς είστε οι επόμενοι. Μην κουνηθείτε. Αν έστω και ένας κουνηθεί θα πεθάνετε όλοι. Αφήστε με να σας μεταφέρω στα HQ χωρίς αντιρρήσεις.
-Ο καπετάνιος μας πέθανε τόσο απλά και γρήγορα. Δεν γίνεται αυτό. 2 απανωτές ήττες και αυτή φαίνεται η τεέυταία μας. ΤΡΕΞΤΕΕΕΕΕΕεε...
Αχ αυτοί οι πειρατές δεν ξέρουν πότε να τα παρατήσουν.
-Yari-bi!
Τους το έριξα με όλη μου τη δύναμη. Δεν ξέρω ακριβώς που πετάχτηκαν κάποιοι απ'αυτούς αλλά το θέμα είναι πως δεν άκουσαν τις προειδοπιήσεις μου. Ήθελαν να πεθάνουν απ'ότι φαίνεται! Ανόητοι πειρατές. Είχαν μείνει περίπου 10.

Είπα να μην τους κάνω τίποτα εγώ και απλά να καθίσω πιο πέρα και να δω την συνέχεια.
Που θα πήγαιναν? Τι θα έκαναν? Είμαι περίεργος να δω την εξέλιξη!
Αλλά κάποιοι απ'αυτούς έκαναν το μεγάλο λάθος. Μου επιτέθηκαν.
Προσπάθησαν να με πετύχουν με σπαθιά και πυροβολισμούς αλλά με πολύ ευκολία τους αντεπιτέθηκε με μπουνιές και κλοτσιές. Όλοι έπεφταν κάτω αναίσθητοι. Ο τελευταίος παρακάλαγε για την ζωή του αλλά οι προειδοποιήσεις είχαν λήξει μαζί με το περιθώριο που τους έδωσα να παραδοθούν. Τον χτύπησα γιατί του είπα να σταματήσει να με παρακαλάει αλλά αυτός συνέχισε με τα κλάμματα..

-Σας είπα να το κάνετε αυτό πριν πολύ ώρα. Συγνώμη αλλά κανείς δεν σε σώζει...Yari-bi.

Εκείνος πετάχτηκε μέσα στο δάσος του νησιού και όχι στην θάλασσα όπως πολύ άλλοι. Είχα καθαρίσει πλέον ένα ολόκληρο πλήρωμα από 50 τουλάχιστον άντρες. Η δύναμή μου ήταν πολύ τρομαχτική. Μετά από την καταστροφή του πληρώματος συγκεντρώθηκα σε κάτι άλλο. Έτσι όπως έβλεπα τους πειρατές μέσα στη μάχη να πετάγονται με τέτοια ταχύτητα και δύναμη σκέφτηκα να δημιουργήσω μιά επίθεση σαν ακτίνα ηλίου. Έστρεψα το χέρι μου προς το πειρατικό πλοίο και σκέφτηκα μια ακτίνα να βγαίνει από το δάκτυλό μου. Τότε προς μεγάλη μου έκπληξη έγινε. Πετάχτηκε μια ακτίνα ήλιου από το δάκτυλό μου και κατευθυνθήνθηκε στο καράβι τους δημιουργώντας μιά τεράστεια έκρηξη που έφτασε μέχρι τις ακτές του νησιού.

Μετά από αυτό το πειρατικό πλοίο είχε εξαφανιστεί και δεν υπήρχε τίποτα πλέον. Η δύναμη της ακτίνας μου ήταν άκρως καταστρεπτική. Η έκρηξη συγκλόνησε όλο το νησί και τα ζωντανά όντα πάνω σε αυτό. Δεν το πίστευα πραγματικά. Την ονόμασα Ken-bi και έτσι αποφάσισα να ετοιμαστώ και να φύγω από το νησί μιάς και δεν έχει τίποτα άλλο να κάνω.
Οι πειρατές είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί. Κανείς δεν έζησε. Πήγα μέσα στο δάσος του νησιού για να ψάξω για τροφή γιατί πεινούσα πολύ.

Με το που μπήκα είδα ένα σωρό φρούτα να κατρακυλούν στο έδαφος και να έρχονται κατά πάνω μου. Ξαφνιάστηκα.
-Ευχαριστώ... είπε μια φωνή από το πουθενά.
-Ποιος είσαι?
Δεν παίρνω καμία απάντηση και αρχίζω να κοιτάω τριγύρω. Τίποτα απολύτως.
Μετά από αρκετή ώρα που σκεφτόμουν θυμήθηκα τι λέγανε για έναν άνθρωπο ο οποίος ζει σε αυτό το νησί. Μάζεψα τα φρούτα και πήγα πίσω στη σχεδία.
Τα μισά τα έφαγα στον δρόμο μου προς τα εκεί αλλά δεν πειράζει αυτό τώρα. Αποφάσισα να φύγω αμέσως απ'το νησί και έτσι ξεκίνησα για ένα νέο ταξίδι.

ΤΕΛΟΣ