The Sun's plan!!! Νο1

ΑΡΧΗ

Μετά την σύλληψη του Έρικ και του προδότη μαριν είχε έρθει η στιγμή να πάω με τον Μαξ για ένα ζεστό σάκε. Είχαμε να πούμε πολλά. Θυμηθήκα αρκέτες ιστορίες από το παρελθόν. Δεν τον ρώτησα τίποτα όμως σχετικά με την απαγωγή του απ'τον Έρικ. θεώρησα πως περαιτέρω λεπτομέρειες θα ήταν άχρηστες για μένα και δεν θα εξυπηρετούσαν κανένα σκοπό. Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να τις παραβλέψω και να μην αναφερθώ καθόλου σ'αυτά τα γεγονότα. Ο Μαξ "ψηνόταν" να μου πει κάποια πράγματα αλλά εγώ δεν το άφηνα. Δεν μ'ενδιεφερε να μάθω!

Αποχαιρέτησα τον Μαξ κ άρχισα να ετοιμάζω τα πράγματα μου για το επόμενο ταξίδι. Οι επιτυχίες μου κατάφεραν να μου δώσουν προαγωγή και μαζί της ένα πολεμικό πλοίο με 50 άντρες για να το διατάζω. Είχε και τα καλά του το ναυτικό. Αφού λοιπόν ήταν όλα έτοιμα αναχώρησα για το Gecko Island. Είχα ειδοποιήσει προηγουμένως την Έμμα να βρεθούμε εκεί γιατί την είχα παραμελήσει τελευταία με τις αποστολές μου κ τις μάχες με τους πειρατές! Ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεσκάσουμε και να πάμε ένα ρομαντικό ταξίδι οι δυο μας.

Έχοντας πλέον προαχθεί σε υψηλότερο βαθμό κ έχοντας πολεμήσει με ληστές, πειρατές κ επαναστάτες είχα ανάγκη γι'αυτο το διάλειμμα.
Αποφάσισα να πάμε στο Gecko Island με την Εμα γιατί απο κει ήταν η καταγωγή της μητέρας μου κ είχα κάποιους φίλους εκεί. Θα συνδύαζα έτσι πολλά πράγματα μαζί.
Πλησίαζαν κ τα γενέθλια της Έμας κ ήθελα να της πάρω ένα όμορφο δώρο κάνοντάς της έκπληξη! Πόσο θα χαιρόταν η γλυκιά μου μόλις συναντιόμασταν!!
Και γω θα χαρώ που θα την δω μετά από τόσο καιρό φυσικά.
:[m055]:

To Gecko island είναι ένα πολύ ήσηχο νησί με λίγους κατοίκους. Oι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί αν και λίγο επιφυλακτικοί...οπότε θα βρω χρόνο να ηρεμήσω κ δεν θα χρειάζεται να ανησυχώ για πειρατές.
Δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ με τέτοια υποκείμενα κ αυτό το νησί είναι το ιδανικό μέρος για χαλάρωση.
-Επιτέλους, ένα μικρό break, καιρός ήταν!
Μέσα μου βέβαια εύχομαι να βρεθεί κάποιος πειρατής ή ένας οποιοσδήποτε εγκληματίας μπροστά μου για να συνεχίσω να τεστάρω τις δυνάμεις μου. Καλά τα διαλλέιματα αλλά ακόμα καλύτερες οι μάχες!!

Μόλις το πλοίο ρίχνει άγκυρα κατεβαίνω κ βλέπω κάτι μπόμπιρες πιο πέρα.
Πηγαίνω κοντά τους κ τους ρωτάω
-Μπορείτε να μου δείξετε το σπίτι της Suzan?
Τα πιτσιρίκια με κοιτάν καχύποπτα..Δεν ξέρω τι συμβαίνει μαζί τους..
-Λοιπόν, μπορείτε να με βοηθήσετε..Ξαναρωτάω..
Eίχα έρθει μόλις μια φορά στο νησί αυτό κ ήμουν πάρα πολύ μικρός για να θυμάμαι πράγματα. Έτσι λοιπόν είχα την ανάγκη κάποιου οδηγού. Τα πιτσιρίκια αυτά έμοιαζαν ιδανικοί οδηγοί αν κ μου έβγαλαν λίγο την ψυχή.

Συνεχίζουν να με κοιτάν επίμονα χωρίς να απαντούν.
Αρχίζω κ χάνω την υπομονή μου...Βρωμόπαιδα με καθυστερούν δίχως λόγο!!
-Τι θα γίνει παιδιά, μήπως σας έκοψαν τη γλώσσα?
-Δεν μιλάμε σε πειρατές!
-Και πολύ καλά κάνετε!
-Ξεκουμπίσου τότε..
-Μα εγώ δεν είμαι πειρατής, είμαι marine. Βλέπετε εκείνο το μεγάλο πλοίο στο λιμάνι?? Είμαι ο κυβερνήτης αυτού του πλοίου !!
Τα παιδιά συνήθως εντυπωσιάζονται με κάτι τέτοια!! Ελπίζω το ίδιο να κάνουν κ αυτά εδώ τα διαβολάκια!!

-Απόδειξε το!
-Να κοιτάξτε το σήμα μου..Τώρα με πιστεύετε?
Τα πιτσιρίκια κοιτιούνται μεταξύ τους...Μάλλον τα έχω πείσει για τις προθέσεις μου.
-Διέταξε το πλοίο σου να ρίξει μια κανονιά στη θάλασσα...
Άτιμα μικρά με βάζουν συνεχώς σε κόπο!! Αλλά τι να κάνω?? Καλώ το πλοίο..
-Εδώ Destro..Ρίξτε μια βολή στη θάλασσα.
-Μάλιστα κύριε!!
-Ακολούθησε μας μαριν θα σε πάμε εμείς εκεί.
Επιτέλους θα δω το σπίτι της μάνας μου..Αυτά τα παιδιά είχαν αρχίσει να με κουράζουν...

Ακολουθώ τα πιτσιρίκια προς το σπίτι της μητέρας μου
Λίγη ώρα αργότερα φτάσαμε επιτέλους στο σπίτι της. Είναι ένα παλιό σπιτάκι που διατηρείτε σε καλή κατάσταση ακόμα παρα το πέρας του χρόνου. Με λίγες μικρές διορθώσεις θα μπορέσει να γίνει το ησυχαστήριό μου.
-Αυτό εδώ είναι μαριν. Φτάσαμε.
-Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά πάρτε ένα μπέλι για τον κόπο σας!
Τα μικρά φεύγουν κ πηγαίνουν πίσω στο χωριό.
Αντίθετα εγώ πλησιάζω στο σπίτι κ φτάνω στην είσοδο. Ανοίγω την πόρτα κ μπαίνω μέσα. Υπάρχουν παλιά έπιπλα και πολλές φωτογραφίες!! Χάρηκα πολύ που είδα όλες αυτές τις αναμνήσεις της μητέρας μου.

Πληροφορήθηκα ότι το πλοίο της Έμμας θα αργήσει να έρθει μερικές μέρες κ αυτό ήταν μια ευκαιρία για μένα να κάνω λίγη προπόνηση παραπάνω..
[...]
Πέρασαν ήδη δύο μέρες. Εδώ και δύο μέρες είμαι στο βουνό και προπονούμε κ κατάφερα να αναβαθμίσω μια επίθεση που είχα καιρό τώρα σε φάση επεξεργασίας. Σε λίγο καιρό θα μπω στην μεγάλη γραμμή και δεν πρέπει να χάσω από κανέναν. Αυτό το σχέδιο θα μπει επιτέλους σε εφαρμογή. Θα κυνηγήσω την κορυφή. Θα γίνω αντμιραλ!! Την περισσότερη ώρα στην προπόνηση ήμουν σκεπτικός. Δεν μπορούσα να ξεχάσω τα λόγια του μάγειρα Zief. Ήρθε η στιγμή να γυρίσω στο σπίτι μου κ να ξεκουραστώ λίγο. Μπήκα λοιπόν να κάνω ένα μπάνιο να ξεβρομίσω απ'την διήμερη προπόνηση μου...

Όταν βγήκα απ'το μπάνιο, μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε. Ήταν η Έμμα και καθόταν στο κρεβάτι. Μόλις βγήκα,μου χαμογέλασε,πραγματικά χαιρόταν που με έβλεπε το είδα στο πρόσωπο της.
-Ξεκουράστηκες; με ρώτησε..
-Ναι.
-Εντάξει!
Άρχισε να χαμογελάει,ήταν έτοιμη να αρχίσει να χοροπηδάει στο κρεβάτι,όπως κάνουν τα μικρά παιδιά...
-Πως νιώθεις; Άκουσα πως είχες χτυπήσει σε μια μάχη κ ανησύχησα.
-Δεν νιώθω πόνο πλέον!
-Χαίρομαι,αναρώνεις σχετικά γρήγορα.
-Βασικά δεν χτυπάω καθόλου πλέον. Ήμουν για προπόνηση στο βουνό...Βελτιώθηκα πολύ όσον καιρό ήμασταν χώρια..
Επειτα της χαμογέλασα. Την έπιασα με δύναμη απ'τον λαιμό,χωρίς να την πνίγω όμως. Έφερα το πρόσωπο της μπροστά στο δικό μου και την φίλησα. Αυτή είχε κλείσει τα μάτια της,ενώ εγώ οχι.Χαμογελούσε ενώ ήξερα οτι την πονούσα...

Σταμάτησα να την φιλάω,άφησα τον λαιμό της και σηκώθηκα όρθιος.Όλα αυτά μέσα σε μια στιγμή.
-Λοιπόν,τι θες να κάνεις;
-Εγώ λέω να πάω μια βόλτα,να πάρω καθαρό αέρα.Το νησί είναι πολύ ήρεμο και θα είναι βαρετά εδώ,όλα αυτό δείχνουν.
-Δεν θες να έρθω μαζί σου;
-Δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Η Έμμα βγαίνει έξω απ'το σπίτι αλλά πριν περάσουν μερικά δευτερόλεπτα ακούω μια κραυγή αγωνίας. Ήταν η Έμμα...

Βγαίνω έξω απ'το σπίτι τρέχοντας για να δω τι έγινε κ φώναξε η Έμμα. Μόλις βγαίνω βλέπω έναν τύπο με μακριά μαλλιά, ένα ζευγάρι γελοία γυαλιά ηλίου, μ'ένα περίεργο μουσάκι κ κρατώντας στο χέρι ένα στρόγγυλο πράγμα που έμοιαζε κοφτερό. Στο άλλο χέρι κρατούσε ένα απ'τα πιτσιρίκια που μ'έφεραν εδώ..
Η Έμμα είχε δει την εικόνα κ είχε τρομάξει πολύ. Απ'ότι φαίνεται ο τύπος κάτι έχει με τα παιδιά..
-Λες να το έσπασαν τα νεύρα όπως έκαναν με μένα?? Είπα χαμηλοφωνα..
-Τι είπες Destro? Ρώτησε η Έμμα...
-Τίποτα κάτι δικά μου...

-Έιιι..Ασχημόφατσα...Φωναξα δυνατά!!
Ο τύπος γύρισε με πολύ θυμός το βλέμμα του πάνω μου..
-Ποιος το είπε αυτό???
-Εγώ!
-Ποιος είσαι εσύ που θα με προσβάλεις?? Εγώ είμαι ο υπνοτιστής του Κούρο των χιλιων σχεδίων. Θα πληρώσεις γι'αυτά τα λόγια!!
-Και εγώ είμαι ο μαριν που θα βάλει κ εσένα κ τον καπετάνιο σου για ύπνο!! Μόνιμο ύπνο όμως.
Άσε κάτω το παιδί κ έλα να τα βάλεις με κάποιον στο μπόι σου ανόητε!!
Ο τύπος δείχνει τα έχει χάσει κάπως στο άκουσμα της ιδιότητας μου.

Ενώ λοιπόν χαζεύει το πιτσιρίκι βρίσκει ευκαιρία να το σκάσει. Με μια δυνατή δαγκωνιά στο χέρι του υπνοτιστή καταφέρνει να ξεφύγει. Εκεί που τρέχει ο τύπος πάει να πετάξει ένα μαχαίρι στο πιτσιρίκι!!
-Θα πληρώσεις ακριβά γι'αυτό!!
Και πετάει το μαχαίρι!!
-Kaku-bi!
Ρίχνω μια ηλιαχτίδα που λιώνει το μαχαίρι. Ο τύπος με ξανακοιτάει αλλά αυτήν την φορά ο φόβος είναι έκδηλος στην φάτσα του. Ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι κ τα γόνατά του τρέμουν.
-Τώρα..Έλα να τα βάλεις με κάποιον στα μέτρα σου..Μην με αναγκάσεις να το ξαναπώ!!

Λίγη ώρα μετά ο τύπος συνέρχεται κάπως και ψάχνει τρόπο να δραπετεύσει. Βλέπω πως κάνει μια κίνηση για να φύγει αλλά δεν πρόκειται να το επιτρέψω αυτό. Κανένας πειρατής δεν θα μου ξεφύγει ποτέ ξανά!! Και στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα του Donflamingo κ των όσων έκανε στο προηγούμενο νησί που το είχα συναντήσει. Δεν επρόκειτο να κάνω το ίδιο σφάλμα ξανά.
-Πειρατή οι μέρες σου είναι μετρημένες. παραδώσου τώρα αλλιώς δεν θα δείξω οίκτο!!
Ο πειρατής έχει παγώσει για τα καλά κ πάλι. Πρέπει να είναι πολύ χαζός. Ίσως τον σκοτώσω για να γλιτώσει ο κόσμος απ'την βλακεία του.

ΤΕΛΟΣ

συνεχίζεται..