Η ωρα της εκδικησης [ Τελος]

Απομακρυνθηκα απο τη Shell Town οσο πιο γρηγορα μπορουσα για να αποφυγω τον Vice Admiral. Δεν με ενοιαζε ποιος ηταν! Μονο ο τιτλος που ειχε εδειχνε τη δυναμη του κι εγω δεν ημουν ετοιμος να τον αντιμετωπισω. Ειχα απομακρυνθει αρκετα κι ετσι σταματησα να ανυσηχω αν θα με βρουν και θα με πιασουν για αλλη μια φορα μεσα σε 1 μερα. Δεν ηξερα που να παω η προς τα που ειναι καποιο νησι. Κοιταξα την πυξιδα και αποφασισα να παω ανατολικα. Αρχισε να ξημερωνει.

Ημουν πτωμα απο την κουραση ομως επρεπε να μεινω ξυπνιος μεχρι να φτασω σε καποιο νησι αλλιως θα χανομουν παλι. Προσπαθησα αρκετα κι ετσι μετα απο 3-4 ωρες ειδα ενα βνησι στον οριζοντα. Αμεσως αναθαρησα! Εκανα και κουπι για να φτασω οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Πλησιασα αρκετα ομως ειχε αρκετα βραχια και δεν μορουσα να πλησιασω αλλο χωρις να κινδυνευσει το πλοιο να βυθηστει! Ομως δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο για να πλησιασω με ασφαλεια κι ετσι αρχισα προσεκτικα να κανω κουπι προς το νησι. Ομως Δυστυχως η βαρκα χτυπησε πανω στα βραχια κι αρχισε να μπαζει νερα!! Ετσι πηδηξα πανω σε ενα διπλανο βραχο για να γλυτωσω. Τη στιγμη που ισορροπησα πανω στο βραχο ηρθε ενα μεγαλο κυμα και με πηρε μαζι του μεχρι την ακτη οπου επεσα λυποθυμος λογω του θαλασσινου νερου που με ακουμπησε αλλα κυριως που καταπια.

Υστερα απο αρκετη ωρα ξυπνησα. Προσπαθησα να βρω μερικα απο τα πραγματα που ειχα μαζι μου στη βαρκα αλλα ητα αδυνατο αφου η ειχαν βιθυστει η ηταν πανω σε βραχια μακρυα απο την ακτη στα οποια δεν μπορουσα να παω. Παλι καλα το katana μου το ειχα συνεχεια πανω μου και δεν το εχασα. Ετσι με κουρελιασμενα ρουχα και το katana μου προχωρισα κατα μηκος της ακτης μπας και βρω πολιτισμο. Προχωρουσα για αρκετη ωρα χωρις να δω τιποτα.
- Γκαντεμια ειναι αυτη?? Επεσα σε νησι χωρις πολιτισμο και μου χαλασε και η βαρκα! ειπα εμφανως νευριασμενος. :[m067]:

Μετα απο αρκετο περπατημα πεινασα. Οση ωρα περπατουσα λιγα μετρα πιο περα απο την ακτη υπηρχε ενα δασος. Ετσι μπηκα μεσα και βρηκα μερικα φρουτα να φαω. Εψαξα και για καποιο ζωο αλλα τιποτα.
- Πφφ... Θελω κρεας!! :[m079]: ειπα αλλα αφου δεν μπορουσα να κανω κατι συνεχισα παραλιακα την πορεια μου για την αναζητηση μιας πολης η ενος χωριου!
Μετα απο μιση ωρα περπατηματος ειχα αρχισει να χανω καθε ελπιδα να βρω πολιτισμο.

Ομως ξαφνικα ακουσα απο μακρυα φασαρια. Ηταν φασαρια που ακους οταν πλησιαζεις σε μια μεγαλη πολη!!! Ετσι μαζεψα οσες δυναμεις ειχα και πλησιασα προς τα εκει τρεχοντας. Οταν εφτασα αρκετα κοντα καταλαβα οτι αυτη η πολη ηταν τεραστια! Αν δεν την ηξερες καλα μπορουσες να χαθεις μεσα σε αυτην. Μπηκα μεσα. Παντου γυρω μου εβλεπα μαγαζια και διαφορα καταστηματα. Πηγα σε ενα καταστημα ρουχων που ειχε παρα πολυ κοσμο. Οταν ο ιδιοκτητης δεν κοιτουσε πηρα μια μπλουζα κι να παντελονι κι αρχισα να τρεχω. Το ιδιο εγινε και σε ενα μαγαζι με παπουτσια αφου δεν ειχα καθολου λεφτα μαζι μου!

Ετσι μπηκα σε ενα σοκακι και αλλαξα. Στη συνεχεια κατευθηνθηκα προς ενα φουρνο και αφου εκλεψα μια φρατζολα ψωμι αρχισα να τρεχω επειδη με καταλαβαν. Μετα απο λιγη ωρα τους ξεφυγα.
- Παλι καλα. Αλλο λιγο να με κινηγουσαν θα με επιαναν και θα επρεπε να τους σκοτωσω μετα. ειπα λαχανιασμενος.
Εκατσα εκει που ειχα σταματησει και εφαγα το ψωμι. Οταν τελειωσα ακουγα πληθος να ζητοκραυγαζει. Ετσι κατευθηνθηκα προς τα εκει που ακουγονταν οι φωνες.

Εφτασα σχετικα γρηγορα εκει που ηταν μαζεμενο το πληθος. Ειχαν μια παρελαση αλλα δεν καταλαβα στην αρχη προς τιμην ποιου γινοταν.
- Ζητω για τον captain του νησιου μας!! φωναζαν μερικοι και τοτε καταλαβα οτι γινοταν για καποιον marine.
- Πρεπει να ειμαι προσεκτικος σκεφτηκα και εκανα μερικα βηματα προς τα πισω για να μην μπορει να με διακρινει καποιος απο την παρελαση.
Ειχα καθαρο πεδιο και μπορουσα να δω ο,τι γινοταν στην παρελαση.

Καποια στιγμη ολοι αρχισαν να φωναζουν και να χειροκροτουν πιο δυνατα. Σηκαωθηκα στις μυτες των ποδιων μου για να δω καλυτερα. Τοτε το ατομο που χειροκροτουσαν περασε απο μπροστα μου. Οταν τον ειδα και τα χασα. Ο Nezumi ηταν το προσωπο που ζητοκραυγαζαν και επευφημουσαν ολοι. Ημουν σιγουρος οτι ηταν αυτος!! Δεν μπορουσα να ξεχασω με τιποτα αυτο το ποντικισιο προσωπο οσα χρονια κι αν περνουσαν.
- ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!

Φωναζα χωρις να καταλαβαινω τι λεω. Ημουν πισω πισω στο πληθος και οταν εγινα ατσαλι και εβγαλα λεπιδες στα χερια μου, ακομη και στα στα δαχτυλα μου, ετσι οπως προσπαθουσα να περασω μπροστα και να τον σκοτωσω εκοψα θανατηφορα 3-4 αθωους πολιτες. Δεν με ενοιαζε! Η ωρα της εκδικησης ειχε ερθει!! Ορμησα κατα πανω του με καθε δυναμη που ειχα. Ακομα και το katana στο στομα εβαλα για να εχω πιο πολλα μεσα να τον καρφωσω. Ομως μολις πλησιασα στα 2 μετρα μπηκαν στην μεση 10 marines.

- Φυγετε απο την μεση πριν πεθανετε κι εσεις!!! τους φωναξα.
3 απο αυτους αρχισαν να τρεςχουν τρομαγμενοι απο την οψη του προσωπου μου! Ποτε πριν δεν ενοιωθα τοσο μισος, τοσο πολυ την επιθυμια να σκοτωσω οποιον σταθει εμποδιο στο σχεδιο μου. Δεν θα εχανα την ευκαιρια να σκοτωσω τον δολοφονο της οικογενειας μου. Τοσα χρονια προπονησης δεν θα πηγαιναν χαμενα για το τιποτα. Το ειχα αποφασισει προ πολλου αυτο.
Οι αλλοι 7 εμειναν στη θεση τους.
- Πολυ καλα. Αφου θελετε να πεθανετε δεν μου δινεται αλλη επιλογη. ειπα.

- Supa Supa no... TATSUMAKI!! ειπα και 5 απο τους 7 πεταχτηκαν ψηλα στον αερα πριν πεσουν ξανα κατω νεκροι.
Ποτε πριν αυτη η δυναμη δεν ηταν τοσο καταστροφικη. Ηταν τοσο δυνατη που μεχρι κι εγω ο ιδιος ξαφνιαστηκα. Αμεσως ηρθαν ενισχυσεις αλλοι 30 marines. Ο Nezumi ειχε κατατρωμαξει απο αυτα που εβλεπε και ειχε διαταξει ολες οι δυναμεις του νησιου να πεσουν πανω μου. Μετα απο την διαταγη πηρε 5 marines και εφυγαν απο το σημειο. Πολεμουσα αρκετοι ωρα. Τοση ωστε να συνειδιτοποιησουν οτι ειχα φαει devil fruit. Ετσι ηρθε και η ομαδα seastone του νησιου με τα ειδικα οπλα.

Σκοτωσα αλλους 3 marines και τοτε αρχισαν να μου πετανε τα διχτυα απο seastone. Απεφυγα μερικα και απομακρυνθηκα λιγο. Ξαφνικα συνειδιτοποιησα το μεγεθος του στρατου που ειχαν στο νησι οι marines. Πρεπει να ηταν πανω απο 100 ατομα και ολοι ερχονταν για να με σκοτωσουν. Ετσι αρχισα να τρεχω. Μετα απο μιση ωρα καταφερα να ξεφυγω. Ολη η πολη ειχε κυριχθει σε κατασταση εκτακτου αναγκης. Παντου οι marines εκαναν περιπολειες και σε καθε στενο, σε καθε μπαρ, ταβερνα, εστιατοριο και οποιοδηποτε αλλο σημειο της πολης μπορει κανεις να φανταστει κολλησαν το Wanted Poster μου. Πηρα ενα απο αυτα και το κοιταξα.
- 66.000.000??? :[m207]: Ποτε πηγα τοσο πολυ?? Και ποτε με εβγαλαν φωτογραφια?? :[m0750]: Δεν πειραζει! Ωραιος ειμαι!! :[m027]:

Φυλαξα το ποστερ και αρχισα να σκεφτομαι πως θα φτασω στον Nezumi με ολη την πολη να με κυνηγαει. Ξαφνικα 10 τυποι με επιασαν σε ενα διχτυ απο seastone και με πηραν μαζι τους.
- Ολα τελειωσαν. σκεφτηκα. μετα απο λιγη ωρα φτασαμε σε ενα σπιτι στο οποιο μπηκαμε μεσα.
- Εισαι ο ανθρωπος μας. Ειπε ενας απο αυτους.
- :[m0750]: Με δουλευετε?? Δεν θα με παραδωσετε στον Nezumi?
- Ειμαστε μια ομαδα που προσπαθουμε να ριξουμε τον Nezumi απο την εξουσια. Εκμετελευεται το νησι για προσωπικο του οφελος αλλα το κανει να φαινεται σαν να το βοηθαει! Ετσι ολοι τον λατρευουν και κανεις δεν καταλαβαινει οτι σε λιγο καιρο το νησι θα καταστραφει εξαιτιας του.

Λεγοντας μου αυτα με εκαναν να σκεφτω οτι επιτελους καποιος ειναι στο πλευρο μου σε αυτη την πολη. Κατσαμε και καταστρωσαμε ενα σχεδιο. Το σχεδιο ελεγε οτι θα φοραω κουκουλα μεχρι το αρχηγειο των marines. Εκει θα σκοτωσω οποιον φυλακα βρω στην πορτα και θα τη σπασω σε κομματι που να μπορουμε να περασουμε αλλα και να ειναι ευκολο να προστατευσουν για να μην μπουν αλλοι marines που θα κληθουν για βοηθεια μεσα. Με αλλα 3 ατομα θα προχωβρησω προς το γραφειο του Nezumi. Στο δρομο αυτοι θα πολεμουν με τους marines ενω εγω θα συνεχισω την πορεια μου προς το γραφιεο του. Οταν θα φτασω εκει αναλαμβανω μονος μου τα υπολοιπα με τον τροπο μου. Δεν ηξερα αν το σχεδιο θα πετυχει η οχι αλλα ηταν καλυτερο να εχουμε ενα σχεδιο απο το να μην εχουμε τιποτα.

Ετσι φυγαμε απο το σπιτι οπως το ειχαμε σχεδιασει. Μετα απο λιγη ωρα φτασαμε εξω απο τη βαση των marines.
- Ποσο τυχερος παιζει να ειμαι σημερα? σκεφτηκα.
Απ' εξω στεκοταν μονο ενας φρουρος. Μεσα δεν πρεπει να υπηρχαν παρα πολλα ατομα αν σκεφτει κανεις οτι ολες οι δυναμεις του νησιου με εψαχναν σε ολοκληρη την πολη. Σκοτωσα τον φρουρο και εκοψα ενα κομματι απο τη μεση της πορτας. Μετα απο 2 λεπτα ειμασταν και οι 11 μεσα. Απ' εξω αρχισε να μαζευεται κοσμος που μας γιουχαρε. Εγω με αλλους 3 προχωρουσαε προς τα μεσα οπως το ειχαμε σχεδιασει. Ηρθαν 3 marines κατα πανω μας και τους ανελαβαν αυτοι.
- Προχωρα και θα σε προλαβουμε!! ειπε ο ενας και μετα εφυγα.

Συνεχισα να προχωραω ακολουθοντας τις σκαλες προς τα πανω οπως μου ειχαν πει. Στον τελευταιο οροφο ηταν το γραφειο του. Ηταν και το μονο γραφειο εκει πανω αφου επιανε ολο τον οροφο. Μετα απο 2 οροφους ηρθαν marines κατα πανω μου.
- Δεν θα με εμποδισετε εσεις τωρα!!! φωναξα!! Για αλλη μια φορα ειχα αρχισει να χανω τον ελεγχο και 2 απο αυτους εφυγαν τρεχοντας!!
- Supa Supa no... TATSUMAKI!!
και επεσαν και οι 3 αντιπαλοι νεκροι! ακουσα βηματα απο μακρυα και υπεθεσα οτι πλησιαζουν κι αλλοι marines.
- Βαρεθηκα να ερχονται 2-2 και 3-3!! Ελατε ολοι μαζι να τελειωνωωω!!! φωναξα και ετρεξα κατα πανω τους.
Πραγματικα ειχαν ερθει ολοι μαζι προς μεγαλη μου εκπληξη!!

Δεν μπορουσαν να μου επιτεθουν πανω απο 4 ατομα μιας και ο διαδρομος ηταν στενος.
- Ittoryu Nigiri! φωναξα ριχνοντας 3 νεκρους πανω σε αυτους που ερχονταν απο πισω τους. ετσι ξεφορτωθηκα αλλους 2 μαζι με αυτους που σκοτωσα. Αμεσως μετα ηρθαν και οι 3 συνεργατες μου.
- Δεν αργησαμε πολυ ε?? ειπε ο ενας, λαχανιασμενος.
- Λιγο μονο! του ειπα χωρις να εχω ορεξη για πολλα λογια αλλα μπολικη ορεξη για πραξεις.
Επιτεθηκα με ολοι μαζι πανω στους εναπομιναντες 10 marines.

Δεν αργησαμε πολυ να τους καθαρισουμε αφου εκεινοι ανελαβαν απο δυο ο καθενας τους. Οι υπολοιποι που 4 εμειναν ηρθαν κατα πανω μου. Καρφωσα τον ενα μολις με πλησιασε. Μετα σταθηκα στα χερια μου, εκανα τα ποδια μου λεπιδες και αρχισα να περιστρεφομαι ξεσκιζοντας και τους 3 που ειχαν μεινει. Οι αλλοι 3 εκεινη τη στιγμη σκοτωναν εναν ακομα που ειχε μεινει. Μετα απο αυτο ο δρομος προς την εκδικηση ηταν ορθανοιχτος.

Φτασαμε εξω απο το γραφειο. Μου ειπαν να σταματησω να σηζητησουμε τις τελευταιες λεπτομεριες αλλα εγω δεν τους ακουσα! Συνεχισα και εσπασα την πορτα!
- ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΟΥ!!!
- Ποιος εισαι εσυ και τι θελεις απο μενα τελος παντων?? ειπε κατατρομαγμενος.
- 8 χρονια πριν σκοτωσες τους γονεις μου μπροστα στα ματια μου βρωμοmarine!! Ηρθε η ωρα της εκδικησης!!
- Κατσε να το συζητησουμε λιγο!! Εισαι ο γιος του Messi D. David??
- ΝΑΙ!!! Κι εσυ εισαι ΝΕΚΡΟΣ!!! ειπα και του ορμηξα.
- ΒΟΗΘΕΙΑ!!! φωναξε.

Εβγαλε ενα οπλο και με πυροβολησε αλλα η σφαιρα εξοστρακιστηκε!
- Νομιζεις οτι θα μου κανεις κατι με αυτο?
- ΒΟΗΘΕΙΑ!!! φωναξε.
Φωναξε απλα για να με ξεγελασει! Εκεινη η στιγμη που εσκιψε εβγαλε ενα μικρο κανονι και το εβαλε στον ομο του. Με πυροβολησε αλλα με το katana μου εκοψα την κανονιομπαλα στη μεση τα οποια κοματια περασαν τo ενα απο δεξια μου και το αλλο απο αριστερα μου και εσπασαν τον τοιχο πισω μου!!
- Δεν θα πω "λυπαμαι" γιατι δεν ειναι αληθεια! ειπα και ορμηξα λεγοντας.
- Supa Supa no... TATSUMAKI!!
Τον χτυπησα στην κοιλια και τον πεταξα ψηλα στον αερα! Το χτυπημα ηταν τοσο δυνατο που εσπασε το ταβανι και ο Nezumi πεταχτηκε απο το ανοιγμα.

Επεσε απο εκει που τον πεταξα στο δρομο πανω στο πληθος που διαμαρτυροταν. Αμεσως μολις τον ειδαν αρχισαν να φοναζουν ακομα πιο δυνατα, εσπασαν την πορτα της βασης και μπηκαν μεσα για να μας κυνηγησουν! Μπηκαν μεσα σχεδον ολοι εκτος απο μερικους που βρισκονταν γυρω απο το πτωμα! το μισος μου και το αισθημα για εκδικηση δεν ειχε ξεθυμανει τελειως. Ετσι πηδηξα απο το παραθυρο και επεσα πανω του! Ξαφνιαστηκαν που με ειδαν οσοι δεν ειχαν μπει στο κτηριο και εκαναν πισω τοτε βρηκα τον απαραιτητο χωρο και αρχισα να τον καρφωνω χωρις να με νοιαζει που τον καρφωνα και ποσο δυνατα επειδη τον καρφωνα με ολη μου την δυναμη και το ευχαριστιομουν.
- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! :[mo144]: :[mo144]:
Οταν ανεκτησα τον αυτοελεγχο μου και σταματησα τον ειχα πετσοκοψει τοσο που δεν μπορουσα να αναγνωρισω ποιος ειναι... Επιτελους.... εκδικηση.........

Αμεσως μετα ευχαριστησα τους ανθρωπους που με βοηθησαν και ηταν πανω στο γραφειο του Nezumi ακομα. Μετα αρχισα να τρεχω προς το λιμανι! Οταν εφτασα εκει κοιτουσα τα πλοια για να δω ποιο να κλεψω... και τοτε μεσα σε ολα αυτα ειδα το πλοιο μου!! Το πλοιο των Nobeard!! Δεν ειχε τη σημαια αλλα και παλι το αναγνωρισα μολις το ειδα!
- Ποσο τυχερος παιζει να ειμαι σε αυτο το νησι?? ειπα και μπηκα μεσα και περιμενα να γυρισει ο Luster. Μετα απο λιγο γυρισε και Μολις με ειδε νομιζε οτι καποιος που μου μοιαζει μπηκε στο πλοιο!

Του ανεφερα μερικες απο τις περιπετειες μας και τοτε σιγουρευτηκε οτι ειμαι εγω! Για να ξεφυγουμε ετοιμασε μονος του το πλοιο και εγω εκανα οτι μπορουσα μεσα στην καμπινα! Μεατ απο λιγο ολα ηταν ετοιμα! Το πλοιο ξεκινησε να κινειται... Εγω επεσα για υπνο στο κρεβατι μου μετα απο πολυ καιρο! :[m135]: Δεν με ενοιαζε πλεον που ηταν σκληρο. Μονο οτι ημουν πισω στο πλοιο μου, στο πληρωμα μου.