[Αρχη]Το ταξιδι προς την λυτρωση του κοσμου - Η πρωτη αποπειρα 3(Μερος 7ο)

Στα προηγουμενα επισοδεια:
Η Sakura, αφου χωριστηκε με την Winry η οποια ακολουθησε καποιους παλιους της φιλους, κυνηγους, αποβιβαστηκε στο επομενο νησι οπου αγριεμενα ζωα της επιτεθηκαν χωρις λογο και αιτια.
Λιγο αργοτερα βρηκε και σκοτωσε εναν ψαρανθρωπο που εξαγριωνε τα ζωα αυτα για να επιτηθονται στο χωριο του νησιου. Ο οποιος πριν πεθανει ομως της αποκαλυψε οτι ειναι μελος ενος πειρατικου πληρωματος και ετσι αποφασισε να ψαξει την κατασταση.
Πηγε και βρηκε το χωριο για το οποιο μιλουσε ο ψαρανθρωπος ομως αντικρυσε κατι που δεν το περιμενε. Μπροστα στα ματια της ξεσπασε μια μαχη αναμεσα σε διεφθαρμενους Μαριν που πληρωνονταν για να αφηνουν τους πειρατες στην ησυχια τους και σε τιμιους Μαριν που ανταποκριθηκαν στο επανελημενο καλεσμα βοηθειας των χωρικων.
Η μαχη εγινε ανιση οταν εμφανιστηκαν καποιοι ψαρανθρωποι αλλα με την βοηθεια της Sakura οι τιμιοι Μαριν νικησαν με καποιες απωλειες βεβαια.
Τελικα οι Μαριν απο την στιγμη που δεν ηταν ετοιμοι για μαχη, εφυγαν απο το νησι για να ανασυνταχθουν και η Sakura εμεινε μονη.
Η τελευταια σκηνη την ειχε αφησει να χανει τις αισθησεις της ξαπλωμενη απο τον αφορητο πονο...

Ανοιξα τα ματια μου. Εβλεπα θολα το φως να μπαινει και να χτυπαει πανω σε εναν καθρευτη και να με τυφλωνει. Γυρισα το κεφαλι μου και ανοιγοκλεισα καμποσες φορες τα ματια μου μεχρι να βλεπω καθαρα.
Γυρισα και κοιταξα γυρω μου. Βρισκομουν σε ενα κρεβατι(ντυμενη ευτυχως) και διπλα μου καθισμενος σε ενα γραφειο ηταν ενας γερακος με μουστακι. Kατι εγραφε με προσυλωση.
Εκανα καταλαθος λιγη φασαρια και με καταλαβε.
-Βρε βρε... Για δες ποια αποφασισε επιτελους να ξυπνησει!
-Τι εγινε...?? Που βρισκομαι....?
-Σε βρηκαμε αναισθητη στην πλατεια του χωριου. Βασικα σε παρακολουθουσαμε και απο πριν που πολεμουσες με τους ψαρανθρωπους...
-Οι ψαρανθρωποι! Το χωριο!! Δεχεται επιθεση?!!!
Πεταχτηκα πανω φωναζοντας χωρις να εχω καταλαβει ακομα τι συμβαινει.
-Ει! Ει! Ηρεμησε. Καλα ειναι το χωριο. Σε αυτο εισαι τωρα. Ειμαι ο Carik, ο γιατρος του χωριου. Αφου εχασες τις αισθησεις σου σε κουβαλησαμε στο σπιτι μου και σε περιποιηθηκα... Χρησιμοποιησα βεβαια καποια απο τα πραγματα σου γιατι τα δικα μου δεν ηταν επαρκη... Ελπιζω να μην σε πειραζει.
-Οχι οχι καθολου! Ευτυχως... Ευχαριστω Carik!

-Ανοησιες. Αυτος που θα επρεπε να ευχαριστει ειμαι εγω και ολο το χωριο... Ομως δεν μου ειπες ακομα το ονομα σου.
-Ω μα ναι! Συγνωμη. Ονομαζομαι Sakura Erlic. Δεν ειμαι Μαριν αλλα κατι τετοιους πειρατες τους κυνηγαω για πρωινο!
-Δεν πρεπει να πιεζεις πολυ τον εαυτο σου ομως...
-Μην ανυσηχεις. Και εγω γιατρος ειμαι και ξερω απο αυτες τις συμβουλες και τις ακουω βερεσε.
-Ναι μα.... Χωρις να θελω να σε προσβαλλω, δεν φαινοσουν και τοσο ανετη οταν πολεμουσες τον ψαρανθρωπο χθες...
-Χμμ! Με επιασε εξ απροοπτου! Υπο κανονικες συνθηκες δεν θα τον αφηνα ουτε να με ακουμπησει!
Ειπα και σηκωθηκα απο το κρεβατι. Ειχα καποιους επιδεσμους δεμενους γυρω απο την μεση μου αλλα επειδη ενιωθα καποιες ενοχλησεις, δεν τους εβγαλα, και αρχισα να ψαχνω για τα οπλα μου.
Αφου τα βρηκα αρχισα να τα ζωνομαι και να ετοιμαζομαι
-Τι επαθες? Τι κανεις?
-Τι κανω? Ετοιμαζομαι να παω να ριξω καποια μαθηματακια σε αυτον τον Arlong!
-Εισαι τρελη??!!!!?!?
-Ναι
-Α οκ...
ΕΕΕΕΕ ΤΙ ΛΕΩ!!!!! Δεν γινεται να πας!
-Γιατι δεν γινεται?
-Μα ακομα δεν συνηρθες καλα καλα, θα πας να πολεμισεις τον αρχηγο τους?
-Κοιταξε... Ο Arlong θα εχει μαθει ηδη τα γεγονοτα τι εγινε. Παω στοιχημα οτι θα ειναι εξαγριωμενος. Πιστευεις οτι θα κατσει με σταυρωμενα τα χερια? Αργα ή γρηγορα θα ερθει να με ψαξει και το πρωτο μερος θα ειναι το χωριο. Αν δεν με βρει εδω θα το καταστρεψει και θα σκοτωσει και εσας μαζι. Αν παλι μεινω εδω και τον αντιμετωπισω, η μαχη μπορει να παρει μεγαλες διαστασεις και παλι να καταστραφει το χωριο. Οποτε πρεπει να φυγω απο δω και να παω να τον αντιμετωπισω στην βαση του.
Ειπα και φορεσα την καμπαρντινα μου και βγηκα απο το σπιτι χωρις να αφησω τον γιατρο να απαντησει.

Δικη μου ιστορια!