Heavshin Pirate and the fire red wine [τελως]

αφού είχα κάνει συμμαχία με τους nobeart πήρατε και είχα βρει jaco για νέο μου "nakama" είχα συνεχίσει το ταξίδι μου για το νησί του καράσιου το νησί "Micqueot"
είχα ακούσει ότι κάθε χρόνο κάνουν μια γιορτή για το κρασί και μιας και μου αρέσει πολύ είχα πει ότι θα πήγαινα
είχα τέσσερις μέρες να πήγαινα μέχρι έχει για να προλάβω την γιορτή του κρασιού
έτσι φώναξα στην μέση τις θάλασσας
"πολύ ωραία, θα τα περάσω τέλεια έχει πέρα"

είχα γυρίσει το τιμόνι νότια 35 μοίρες
είχα ωραίο καιρό που με ακολουθούσε δεν φοβόμουν τίποτα
καθώς ήμουν στην μέση του πουθενά στο τιμόνι άρχισα να πεινάω έτσι πήγα μέσα στην κουζίνα μου για να φτιάξω κάτι στα γρήγορα, έφτιαξα ένα μικρό σάντουιτς και το πήρα μαζί μου έξω συνέχισα να τρώω με χαρά που θα πήγαινα σε μια γιορτή για το κρασί

μετά από 2 ολόκληρες μέρες πάνω στο πλοίο μου χωρίς να δω κανένα άλλο νησί ξαφνικά άρχισα να το βλέπω το νησί του κρασιού το "Micqueot"
από μακριά που το έβλεπα ήταν όλο με πεδιάδες και αμπελώνες
πιροτεκνιματα όλοι την ώρα μάλλον θα είναι κάποιο έθιμο για την γιορτή
έτσι είπα
"ωραία μια χαρά μου φαίνεται δεν έχει καμια βάση marine πάνω του άρα θα παο κατευθείαν για το λιμάνι"

μετά από μια ώρα περίπου έφτασα στο λιμάνι όλοι έκαναν από μια δικιά τους δουλειά εκεί πέρα για την γιορτή
βαρέλια ολόκληρα με κρασί όλοι η άνθρωποι έπιναν μικρή και μεγάλη τα παιδιά έριχναν από πίσω πιροτεκνιματα
όλα μια χαρά τίποτα άλλο δεν είχε το νησί εκτός από χαρά
έτσι και εγώ μόλις βάζο το πλοίο μου κάπου ρίχνω την άγκυρα του και πηδάω έξω από το πλοίο

μόλις πήδηξα έξω από το πλοίο μου ένας μικρόσωμος άνδρας ήρθε καταπάνω μου και με καλωσόρισε στο νησί
"για σου ξένε εγώ είμαι ο δήμαρχος του χωριου εδώ με λένε "Gravan" και από εδώ η μικρή μου κόρη "Linaya" έλα μαζί μας στην γιορτή θέλουμε χερια"
εγώ του συστήθηκα πρώτα και μετά άρχισα και εγώ σαν όλους τους άλλους ανθρώπους να βοηθάω στης δουλειές για την γιορτή τους

καθώς δούλευα παρατήρησα πως από όλους τους ανθρώπους μονο ένας δεν δούλευε και έτσι πήγα στον δήμαρχο και τον ρώτησα
"δήμαρχε αυτός έχει πέρα γιατί δεν δουλεύει σαν όλους τους άλλους εδώ πέρα"
ο δήμαρχος γύρισε να δει ποιον εννοούσα και μετά μου είπε
"α αυτός είναι ο Dovran Delarouge είναι ο διοργανωτής της γιορτής μας και είναι και ο πιο πλούσιος εδώ πέρα έχει τους περισοτερους αμπελώνες από όλους μας"

μόλις τα άκουσα αυτά έμμηνα για λίγο ένας τόσο πλούσιος άνθρωπος το νησί είναι τεράστιο και αυτός έχει τους μίσους αμπελώνες αυτό είναι τέλειο
μετά από αρκετή ώρα είχαμε τελειώσει με τις δουλειές τις γιορτής και αφού αύριο ήταν ο δήμαρχος ήρθε και μου είπε
"σε ευχάριστο που μας βοήθησες για τις ετοιμασίες τις γιορτής Aokiji, εάν δεν έχεις που να κοιμηθείς σήμερα μπορείς να πας στο ξενοδοχείο και πες τους ότι σε στέλνω εγώ δεν θα σε χρεώσουν και αύριο είναι η γιορτή"

έτσι πήγα σε αυτό το ξενοδοχείο λέγοντας ότι με στέλνει ο δήμαρχος
τότε ο υπεύθυνος με πηγαίνει σε ένα δωμάτιο δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο αλλα τουλάχιστον είχε μια μπανιέρα με ζεστό νερό
μόλις την βλέπω κλείνω την πόρτα γδύνομαι και πηγαίνω κάνω ένα καυτό ντους
μια τεράστια χαλάρωση με είχε καταβάλει εκείνη την στιγμή
είπα
"aaaa είμαι μια χαρά δεν μπορώ να ζητήσω κάτι άλλο"

όταν τελείωσα έπεσα κατευθείαν για ύπνο
την άλλη μέρα το πρωί όταν σηκώθηκα και είδα έξω από το παράθυρο είδα ανθρώπους να χορεύουν και να τραγουδούν
άμεσος ντύθηκα και βγήκα να το γιορτάσω και εγώ
μόλις πέρασα την πόρτα άκουσα τον δήμαρχο να με φωνάζει
"ε Aokiji έλα εδώ να πιούμε παρέα"
πήγα τρέχοντας έχει πέρα μου γέμισε μια τεράστια κανάτα με κόκκινο κρασί και αρχίσαμε να πίνουμε το ένα μετά το άλλο

μαζί μας καθόταν και ο Dovran Delarouge και έπινε πιο πολύ από όλους
σηκώθηκα και εγώ και άρχισα να χορεύω με τους ανθρώπους του νησιού για μια στιγμή είχα ξεχάσει ποιος είμαι νόμιζα ότι ήμουν και εγώ ένας από τους κάτοικους του νησιού αυτού
εξάλλου πως να μην ένιωθα με καλοδεχτικανε και πέρασα μια μέρα μαζί τους ήμασταν ένα
τότε ο δήμαρχος σήκωσε την κανατα του και είπε
"έλα στην ιγιαμας"
όλοι μετά σήκωσαν τις κανάτες και είπαν και αυτή με την σειρά τους
"στην "ιγιαμας""

όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι που σε μια στιγμή άρχισε να έρχεται καπνός από την μεριά μας ένας τύπος φώναξε τότε
"φωτιά στους αμπελώνες του "Dovran" Delarouge"
ένα από τα πυροτεχνήματα που πέταγαν είχε πέσει σε έναν σορό απο ξερά φυτά και έτσι είχε ξεσπάσει η φωτιά
όλοι η γιορτή σταμάτησε και η κάτοικοι άμεσος έτρεξαν στους αμπελώνες προσπαθώντας να σβήσουν αυτήν την φωτιά

έτρεξα και εγώ να βοηθήσω όσο μπορούσα με τις δύναμης μου
όλοι είχαν κάνει μια αλυσίδα από το πηγάδι μέχρι την φωτιά που πετούσαν νερό αλλα χορής κάνα μεγάλο αποτέλεσμα
εγώ τότε με τις δύναμης μου δημιουργό μια δυνατή χιονοθύελλα που ζβηνο ένα μικρό κομμάτι τις
ο Dovran Delarouge βλεποντας όλο του το βίος να καίγεται πήρε μια κουβέρτα και έτρεξε μέσα στην φωτιά προσπαθώντας να την ζβησει αλλα κανεις δεν τον είχε δει να πηγαίνει έχει

μετά απλό λίγο άρχισε καπιος να ζητάει βοήθεια ήταν ο Dovran Delarouge το είχε περικύκλωση η φωτιά
άμεσος έτρεξα και με ένα κύμα χιονιού σβήνω την φωτιά
μετά από αρκετες προσπάθειες όλον τον κατοίκων και με εμενα μαζί καταφέραμε να την ζβησουμε την φωτιά και να σώσουμε το μεγαλύτερο κομμάτι τις σοδειάς του Dovran Delarouge όλοι ήρθανε και αρχίσανε να με ευχαριστούν για την βοήθεια μου
"σε ευχαριστούμε για την βοήθεια σου αν δεν ήσουν εσέι με τις δύναμης τώρα θα είχαμε καεί"

μετά από αυτό το συμβάν όλοι ξαμολήθηκαν στους δρόμους και συνέχισαν την γιορτή τους ακόμα και ο Dovran Delarouge συνέχισε
η γιορτή συνεχίστηκε μέχρι το βραδυ χορευανα και πίνανε σαν να μην είχε γίνει τίποτα
όταν τελικά τελειωσε εγώ πήγα και πάλι στο ξενοδοχείο που είχα κοιμηθεί τις προάλλες αλλα αυτήν την φορα δεν έτρεξα στο ντούς αλλα στην xέστρα και άρχισα να ξερνάω το κρασί που είχα ρέιχ λέγοντας
"a δεν πρέπει να ξανά πιο ποτε μου χάχα, ohoh"

την άλλη μέρα το πρωί που σηκώθηκα αλλα γύρο μου γύριζαν σιγά σιγά βγήκα έξω και έχει με φώναξε ο δήμαρχος και πάλι
"ε Aokiji έλα να πιεις μαζί μας και πάλι χάχα"
εγώ τον κοίταξα στα ματια και του είπα
"όχι σήμερα πρέπει να είμαι καλά για να οδηγήσω το πλοίο μου έχω ένα ταξίδι μπροστά μου δήμαρχε"
αυτός μου είπε τότε
"ώστε θα φυγής τόσο γρήγορα ε, πόλη καλά έλα να πιεις μαζί μας καφέ"
πήγα ήπια τον καφέ μου και μετά από δυο ώρες σηκώθηκα πήγα στο πλοίο μου για να φύγω έκπληκτος έχει πάνω είδα δέκα μεγάλα βαρέλια κρασιού και δέκα σακιά με φαγητό και προμήθειες
γύρισα ρώτησα τον δήμαρχο
"τι είναι όλα αυτά κύριε δήμαρχε"
αυτός μου είπε
"είναι το δώρο του Dovran Delarouge που τον έσωσες"
τότε σήκωσα τα πανιά τους χαιρέτησα και συνέχισα το ταξίδι μου