Asuka Island: Η μαχη με πειρατες και με εναν ξεροκεφαλο Marine[Τελος]

Μετα το νησι του κρασιου επρεπε να κατευθηνθω σιγα σιγα προς την East Blue. Ετσι ο τελευταιος σταθμος μου αποφασισα οτι θα ηταν το Asuka Island. Ετσι αλλαξα την πορεια μου προς την κατευθυνση που επρεπε για να παω εκει! Το ταξιδι ηταν μεγαλο μεχρι την East Blue και επρεπε να περιμενω να συμβει οτιδηποτε! Το ταξιδι ξεκινησε πολυ καλα. Την πρωτη μερα ειχα λιακαδα και ειχα αραξει πανω στο καταστρωμα. Ανοιξα ενα απο τα δεκαδες μπουκαλια κρασι που μου εδωσαν στο Micqueot και εβαλα σε ενα ποτηρι. Θυμηθηκα την φραση που ειπα οταν ειχα πονοκεφαλο και λεω παντα μετα απο τοσο ποτο και γελασα... "Δεν θα ξαναπιω ποτε".

Επειτα ξαπλωσα κατω και κοιτουσα τα συνεφα. Εκαναν διαφορα σχηματα οπως κεφαλια δρακων, τετραγωνα, ψαρια αλλα το αγαπημενο μου ηταν ενα συννεφο που εμοιαζε με το κρανιο απο την πειρατικη σημαια του πληρωματος μου. Μολις το ειδα χαμογελασα αλλα μεσα σε λιγα δευτερολεπτα διαλυθηκε. Αλλα με ενα παραξενο τροπο μου εφτιαξε την διαθεση.Η υπολοιπη μερα περασε χαλαρα με υπνο, φαγητο τραγουδι και μπυρες!! Η νυχτα ηρθε χωρις παραλλαγες. Αυτη τη φορα καθομουν και κοιτουσα τα αστερια! Ειχα αρχισει να βαριεμαι και πηγα για υπνο παλι.

Το πρωι με ξυπνησε ενα δυνατο τρανταγμα του πλοιου. Πεταχτηκα αμεσως πανω αφου ο ηχος εμοιαζε με κανονι πλοιου. Βγηκα απο την μικρη καμπινα της βαρκας μου και ειδα κατι που με εκανε να γεμισω ζωντανια παρολο το αγριο ξυπνημα που ειχα! Ενα πλοιο εκανε επιθεση στο δικο μου.
- Παραδωσου και δωσε μας οτι εχεις στο πλοιο σου μικρε πειρατη!! φωναξε ενα ατομο, που ειχε το ενα ματι καλλυμενο, απο μακρυα.
- Ετσι ευκολα θα παραδωθω?? Χωρις μαχη?? απαντησα χαμογελοντας γεματος ενθουσιασμο για αυτη την απροσμενη προκληση.

- Πραγματικα πιστευεις οτι θα μας νικησεις?? Χαχαχαχα!! Μπορεις να κρατησεις σπαθι η οπλο?? ειπε γεματος υπεροψια ο αντιπαλος καπετανιος.
- Δεν χρειαζομαι ουτε σπαθια ουτε οπλα για να σε κανω κομματακια! απαντησα.
- Α ναι ε?? Προσεχε μικρε τραβας πολυ το σκοινι και μπορει να σπασει!! Και αν σπασει δεν σε γλυτωνει τιποτα!
- Απο τι δεν με γλυτωνει τιποτα?? ρωτησα προσπαθοντας να τον θυμωσω.
- Μα απο τον θανατο βλακα! Τωρα μπορει να σου χαρισω την ζωη αλλα αν με θυμωσεις θα σε φανε τα σκυλοψαρα.

- Ενδιαφερον ακουγεται! Αν και δεν θα χρειαστει να φτασουμε σε εκεινο το σημειο. Δεν θα ζεις σε λιγο για να το κανεις, κυκλωπα! Τον ειπα ετσι λογω του καλυμενου ματιου. Αυτο τον τσαντισε ακομα περισσοτερο και ειπε:
- Ξανθομπαμπουρα θα σε διαλυσω!! Επειτα γυρισε στους δικους του και ειπε:
- Καντε του επιθεση και μην αφησετε στη θεση του ουτε το τιμονι του πλοιου! Διαλυστε το ολο παιρνοντας οτι πολυτιμο εχει μεσα!!!
- AAAYYYEE!! φωναξαν ολοι μαζι. Το πλοιο τους ειχε φτασει πολυ κοντα στο δικο μου και ηταν ετοιμοι μα ορμηξουν. Οταν πλησιασε αρκετα ειπα:
- Μολων λαβε ειπα και ορμηξα καταπανω τους.

Το ιδιο εκαναν κι αυτοι. Μου ορμηξαν χωρις να ξερουν για το φρουτο μου. Ετσι οι 2 πρωτοι που ηρθαν κατα πανω μου καταλειξαν κατευθειαν στο νερο με βαθιες πληγες στο στομαχι και στην κοιλια. Καποιοι δεν τους παρατηρησαν και μπηκαν μεσα στο πλοιο μου αρχιζοντας να σπανε και και να καταστρεφουν οτι εβρισκαν. Γυρισα πισω και τους φωναξα:
- Σας εδωσα εγω την αδεια??Αρχισαν να γελανε και με μια γρηγορη κινηση τους πεταξα στη θαλασσα και αυτους περνοντας τους μεσα απο το παραθυρο της καμπινας. Γυρω απο το σημειο που επεσαν ειχε μια λιμνη αιμα. Επειτα βγηκα εξω για να τελειωσω με τους υπολοιπους αλλα κανεις δεν ηταν πανω στο πλοιο μου. Ολοι ειχαν τρομοκρατηθει στην ιδεα ενος φρουτου του διαβολου και Ετοιμαζαν το πλοιο τους για να φυγει. Πριν προλαβουν πηδηξα στο πλοιο τους.

- Καταστρεψατε πραγματα στη βαρκα μου και θα την γλυτωσετε ετσι ευκολα?? ειπα στον καπετανιο.
- Σε παρακαλω ασε μας να φυγουμε!! φωναζαν για να τους λυπηθω.
- Χμμ... Για να δουμε.. Οι οροι μου ειναι να μου δωσετε ολα τα πολυτιμα αντικειμενα που υπαρχουν στο πλοιο,τα τροφιμα και ολα τα εφοδια, 1 κανονι και ολες τις μπαλες για αυτο και τα υπολοιπα κανονια να τα πεταξετε στην θαλασσα!Μα κοιταξε με θλιμενο υφος και ηταν ετοιμος να βαλει τα κλαματα.
- Κι εμεις πως θα ζησουμε?? με ρωτησε.
- Βλεπεις να με ενδιαφερει??

Εκεινη την στιγμη ειδα στα ματια του να χανετε καθε ελπιδα επιβιωσης.
- ΑΑ!! Και μην κανετε τιποτα κολπα!! Δεν ξερετε τι σας περιμενει σε μια τετοια περιπτωση ειπα και αρχισαν ολοι να κουβαλανε πραγματα στο πλοιο μου!
Μετα απο αρκετη ωρα τελειωσαν.
- Εισασταν αργοι αλλα τελειωσατε! Στα τσακιδια τωρα! Αντε πριν αλλαξω γνωμη και σας καθαρισω ειπα χωρις να το εννοω αλλα το διασκεδαζα οπως τους εβλεπα να τρεχουν για να φυγουν εχοντας τον φοβο μηπως τους σκοτωσω.

Ετσι κατευθηνθηκα προς το Asuka με πολυ περισσοτερς προμηθειες και χρηματα απο οτι περιμενα. Δεν ηταν τιποτα σπουδαιο αλλα ειχαν κανει την μπαζα τους. 500.000 beli μου εδωσαν μαζι με ολα τα αλλα πραγματα. Αρχισα να τα τακτοποιω για να τα εχω πιο οργανομενα. Εβαλα Τα φαγητα μαζι με ολα τα υπολοιπα δικα μου, τις μπαλες για το κανονι μεσα στην καμπινα, το κανονι σε ενα σημειο στο πλοιο που ειχα καλυτερη ορατοτητα και τα χρηματα μαζι με τα αλλα χρηματα. Οτι δεν χρειαζομουν τα πεταξα στην θαλασσα αφου δεν χωρουσε και δεν χρειαζοταν τιποτα αλλο η βαρκα μου.

Ειχα οτι χρειαζομουν για το ταξιδι προς την East Blue χωρις καν να παω στο Asuka Island. Οταν τελειωσα τις ετοιμασιες και τακτοποιησα τα πραγματα που τους εκλεψα αρχισε να φαινεται απο μακρυα το Asuka Island. Ετσι μετα απο μα ωρα πλησιαζα το λιμανι μιας πολης. Δεν εβλεπα πλοιο των Marines κι ετσι κατατυθηνθηκα προς τα εκει. Οταν ομως μπηκα στο λιμανι πολλοι αρχισαν να τρεχουν φωναζοντας βοηθεια. Αφησα το πλοιο μου και αποβιβαστηκα στο λιμανι.
- Τι θες στο νησι πειρατη?? ειπε ενας ανθρωπος απο το παραθυρο ενος σπιτιου σημαδευοντας με με ενα οπλο.
- Ειναι αγενεια να σημαδευεις καποιον με οπλο οταν τον ρωτας κατι. του απαντησα αλλα χωρις αποτελεσμα.

- Λεγε τι θες στο νησι μας και αστα αυτα. πεταχτηκε ενας αλλος απο ενα αλλο σπιτι απεναντι απο τον προηγουμενο.
- Απλα να αγορασω καποια εφοδια και να δω το νησι ηρθα. ειπα δειχνοντας τα λεφτα που ειχα πανω μου για να καταλαβουν οτι δεν θα παρω τα πραγματα χωρις να πληρωσω.
- Δεν εχω κακες προθεσεις. προσθεσα παρατηροντας τις αντιδρασεις των κατοικων.
- Γιατι να σε πιστεψουμε? πειρατης εισαι!
- Και μαλιστα πολυ γνωστος πεταχτηκε ο μονος ανθρωπος που υπηρχε στον δρομο.

Ηταν ενας ψηλος με μαλλι μοικανα και ερχοταν καταπανω μου. Εχε μαζι του ενα σπαθι και συνεχησε να με κοιταει καθως προχωρουσε σε ολη την διαδρομη μεχρι να φτασει μπροστα μου. Μολς εγινε αντιληπτος απο το πληθος ολοι αρχισαν να τον χειροκροτουν και να τον επευφημουν.
- Ποιος στο καλο εισαι εσυ και τι θες απο μενα?? Του ειπα ενοχλημενος απο την ολη σκηνη.
- Ειμαι ο Bismarck. Ειμαι ο Marine που θα σου κοψει το κεφαλι.
- Ναι καλα! Αυτα μας τα ειπαν κι αλλοι! Κατι πιο πρωτοτυπο δεν ξερετε να λετε εσεις οι marines?? απαντησα.
- Γκκρρρ... Συλαμβανεσαι στο ονομα της δικαιοσυνης πειρατη Messi D. Teo!

Η κλασικη ατακα των marines που την ειχα ακουσει απειρες φορες. Αρχισε να τρεχει καταπανω μου εβγαλε το σπαθι του και ηταν ετοιμος να μου επιτεθει. Ολοι οσοι παρακολουθουσαν το επευφημουσαν. Δεν ηθελα να σκοτωσω ανθρωπο μπροστα σε τοσο κοσμο. Το μονο που εκανα στην αρχη ηταν να αποφευγω τις επιθεσεις του.
- Τι εγινε πειρατη?? Φοβασαι? Πριν μιλουσες ασταματητα και τωρα τιποτα? ειπε προσπαθοντας να με θυμωσει και να του επιτεθω. Ηξερα οτι δεν επρεπε να πεσω στην παγιδα του κι ετσι συνεχισα να αποφευγω τις επιθεσεις. Ομως αυτο με οδηγουσε ολο και πιο κοντα στη θαλασσα που βρισκοταν πισω μου μεσα στο λιμανι.

Καποια στιγμη παραπατησα κι επεσα μεσα σε μια βαρκα.
- Παλι καλα εχω τυχη ειπα και προσθεσε:
- Οχι για πολυ ακομα! και με δυναμη πηγε να καρφωσει στο σημειο που ειχα πεσει. Τελευταια στιγμη εφυγα προς τα πισω και χτυπησε την βαρκα. Ανεβηκε και αυτος στην βαρκα. Πηγα πισω απο την καμπινα που ειχε για να δω αν μπορουν οι αλλοι να δουν την μαχη. Καταλαβα οτι εδω ηταν το τελειο μερος αφου και πολυ χωρο ειχε και δεν κυνδινευα να πεσω στην θαλασσα και κρυβομασταν απο τον κοσμο.

Ηρθε και αυτος απο πισω.
- Εδω μπορω να σε κανω οτι θελω! Δεν μας βλεπει ο κοσμος.
- Φανερωσες τελικα την φυση του πειρατη ε?
- Δεν ειμαι σαν τους αλλους! Θα επρεπε να το ξερεις! Αλλα αφου ενημερωνεσε απο τους ανωτερους σου τοτε θα σε ταϊζουν κουτοχορτο. Βελαζεις κιολας?? του ειπα και του επιτεθηκα.
- Πως τολμας? ειπε νευριασμενος και μου ορμηξε! Το ξιφος του χτυπησε πανω στο χερι-λεπιδα μου και ακουστηκε ο ηχος που ακουγεται οταν 2 ξιφη χτυπιουνται! Αυτο κρατησε για ενα δεκαλεπτο ακομα αφου ηταν ενας μετριος για τα επιπεδα μου αντιπαλος.
- Λυπαμαι αλλα εχασες. Του ειπα πετοντας το σπαθι του στην θαλασσα.

Τελος Ά μερους