[Παρελθον] It all begin like this….. Β ΜΕΡΟΣ[TΕΛΟΣ]

Ξημερωσε,και ολοι ακομα κοιμουνται…..Βαριεμαι……Ασε και που τελειωσανε και τα ποτα.Περπαταω ενδιαμεσα από τους ηεραμενους στον υπνο συντροφους μου και κατεβενω από το καραβι να κανω μια βολτα στην πολη.Περασα από ένα μπαροταβερνακι και μου κεντρισε το ενδιαφερον ετσι μπηκα μεσα και εκατσα σε ένα τραπεζι.Ερχεται ο ιδιοκτητης του μαγαζιου και μου λεει..
Καλημερα σου μικρε.Εχουμε αυγα με μπεικον για πρωινο.Θες να σου βαλουμε? λεει ενωνοντας τα χερια του και κοιταζοντας με με ένα ιδιετερος ηληθιο υφος..

Ναι και μαζι με αυτά θα μου φερεις 2 μπυρες,ένα μπουκαλι ρουμι και…διακρινω μια μυρωδια σαρδελας?του ειπα αλλα ο ιδιοκτητης με κοιταζε με ένα κενο και εκπληκτο βλεμμα..
Συγνωμη μικρε αλλα δεν μπορω να σου δωσω αλκοολ..Εισαι πολύ μικρος! Μιπως θες καμοια πορτοκαλαδα?ακουγοντας αυτά τα λογια του σερβιτορου αρχισε το αιμα μου να βραζει από μεσα και ο θυμος να θεχειλιζει..

ΚΑΝΕΝΑΣ!! Και στο επαναλκαμβανω,ΝΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΡΝΗΤΕ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΠΟΤΟ!!!του φωναζω αρπαζοντας τον από τον λαιμο. Κατι περιεργο συναιβενε,ο ιδιοκτητης φαινοταν να υποφερει από το χερι.Δεν μπορουσε να μιλησει και ειχε αρχισει να μελανιαζει το προσωπο του.Τον αφηνω και πεφτει κατω αρχιζοντας να τρεμει και να βγαζει αφρους από το στομα του….Εγω το εκανα αυτό?Πως?....Ολοι οσοι ηταν στο μαγαζι με κοιταζανε περιεργα και φοβησμενοι και σκεφτομαι συναιβει που συναιβει, να μην το εκμεταλευτω!και αρχιζω να περπαταω γυρω από το πτωμα του ιδιοκτητη…

Θελεται να καταλιξεται σαν και αυτόν εδώ? Αν όχι,αφηστε ότι πολυτιμο εχετε στα ποδια μου και εξαφανηστητε από μπροστα μου!
ξεφωνιζω με απιστευτη αυτοπεποιθηση στον τονο της φωνης μου…Πολοι κανανε ότι τους ειπα αλλα καποιοι αλλοι δεν μου δωσανε καν σημασια όπως και εγω..Μαζευω ότι μου ειχαν αφησει οι φωβισμενοι πελατες του μαγαζιου μεσα σε έναν σακο,τον βαζω στην πλατη μου και περνω τον δρομο για το πλοιο.

Ειχαν ηδη περασει 3 ωρες από τοτε που εφυγα από το πλοιο και ειδα ότι υπαρχαν πολοι στο καταστρωμα που ακομα κοιμωντουσαν…
Εεεε μοσχαρια ξυπνηστεεεε!!! Μεσημεριασε!φωναζω και αντε μολις 2 με 3 να σηκωθηκαν,ολοι οι υπολοιποι απλα γιρυσανε πλευρο.Παω στο πηδαλιο οπου ηταν καθισμενος ο πατερας μου και του πεταω τον σακο μπροστα του.
Κοιταει,βαζει το χερι του μεσα στον σακο και βγαζει ένα ολοχρυσο δαχτυληδι.

Καλη μπαζα μικρε!μου λεει χαμογελοντας.Παντα χαιρομουν ιδιετερα όταν με επιβραβευε ο πατερας μου για οτιδηποτε και αν εκανα.Πεταει το δαχτυληδι μεσα στον σακο,τον κλεινει και μου τον δινει.Σηκωνεται και μου λεει..
Σημερα θα σε μαθω να πλοηγεις..Αλλα για να το καταφερω αυτό πρεπει να μου φερεις 1-2 πουκαλια ρουμι.Η καλυτερα ασε! Θα παω εγω,εσυ κατσε εδώ και περιμενε με.
Περασανε περιπου 15 λεπτα και ο μπαμπας ακομα να εμφανιστει,λογικα θα του επιασε κουβεντα ο Frank η ο καπετανιος.βλεπω το katana του ξιφομαχουτου πληρωματος Scarp “Pitbull” και σκεφτηκα ότι δεν θα τον πειραζε αν το επερνα για λιγο και εξασκηθω.

Βγαζω την λεπιδα του katana από την θηκη του και αρχισα να κοβω τον αερα.Οσο περναγε η ωρα ολο και πιο περιπλοκες κινησεις προσπαθουσα να κανω μεχρι που σκεφτηκα το φρουτο που μου εδωσε ο πατερας μου.Στο μαγαζι όταν ειμουνα η δυναμη βγηκε από μεσα μου μονη της και σκοτωσα εκεινον τον ανθρωπο.Δεν ηταν ότι δεν εχω ξανασκοτωσει ώστε να εκπλαγω αλλα αυτος σπαρταρουσε στο πατωμα σαν ψαρι και αφριζε! Ισως αμα συγκντρωθω,αρχισω να προπονουμε και τα λοιπα να μαθω να χειριζομαι την δυναμη του φρουτου και ετσι πιο γρηγορα λεφτα,περισοτερο ρουμι!

Συνεχιζα παρολα αυτά να σκιζω τον αερα και ειχε μαζευτει ένα μικρο πληθος από τους συντροφους και με παρακαλοθουσαν,αναμεσα τους ο πατερας.Κανω μια αποτομη κινησηγυρνοντας το σωμα μου προς την μερια οπου ολοι με κοιταζανε και τοτε τους πηρα χαμπαρι.Ηρθε ο Scarp τραβωντας το άλλο του katana και το σταυρωσε με αυτό που κραταγα εγω…
Αν θες να εξασκηθεις στην τεχνη της ξιφασκιας,τοτε χρειαζεσε και δασκαλοκαι μολις τελειωσε τα λογια του εκανε την πρωτη επιθεση πριν καν την καταλαβω αλλα τελευταια στιγμη γερνω ισα ισα το σπαθι μου να την απεκρουσω… Και ετσι η εκπαιδευση μου ξεκινησε…

3 χρονια περασανε και ειχαμε ολοι εγκαταστηθει στο νησι. Υστερα από χρονια περιπλανηση στην Grand Line και στις άλλες θαλασσες το πληρωμα αποφασισε να κατασταλαξει καπου.Αλλωστε ειχαν παραμεγαλωσει ολοι για αυτά πια.Εγω συνεχισα να εξασκουμε στην ξιφασκια μαζι με τον Scarp ενώ εκανα ασκησεις αυτοσυγκεντρωσεις με τον πατερα για να ανακαλυψω και κυριαρχησω ολες τις δυναμεις του φρουτου μου.
Οι δυνατοτητες του τελικα ηταν πολύ μεγαλητερες από οσο φανταζομουν.Μπορουσα να δημιουργησω οποιοδηποτε ειδος δηλητηριου θελω,να καλυψω το σωμα μου με δηλητηριο και αλλα πολα.Το πιο σημαντικο εμαθα πώς να συνδιαζω την δυναμη του φρουτου μου με της μαχητικες μου ικανοτητες πανω στην ξιφασκια και όχι μονο…

Μια μερα οπου φαινοτανε σαν ολες τις άλλες ένα πλοιο των μαριν ξεπροβαλε από τον οριζοντα.Χωρις κανενας να το καταλαβει πλησιασανε και ειδανε το πλοιο μας και την πειρατικη σημαια. Το σημαδεψανε με τα κανονια τους και το βολιαξανε…Ξυπναω εγω από τον θορυβο των κανονιων και βλεπω το πλοιο των μαριν να καταστρεφει το δικο μας.

Αμεσως ξυπναω τον πατερα μου και του λεω..
Πατερα,μαριν βυθισανε το πλοιο μας! Λογικα μας ψαχνουν ολους για τις επικυριξεις μας.σηκωνεται από το κρεβατι,κοιταει εξω από το παραθυρο και το κλεινει. Με κοιταει με ένα πολύ σοβαρο υφος,με πιανει από τους ωμους και μου λεει…
Γιε μου,Εσυ δεν εχεις bounty και δεν θα σε κυνηγησουν.Θα πας στο σπιτι της ξαδερφης σου που ζει με τον αντρα της και θα μεινεις εκει!

Ειχα σκαλωσει,γιατι ο πατερας μου ξαφνηκα φοβοτανε μερικους μαρινς … Στην Grand Line τους πολεμαγε με το τσουβαλι και γελαγε κιολας… Τι συμβαινει τωρα?....
Γιατι φοβασε ξαφνηκα ένα πλοιο των μαρινς μονο? Τι συμβαινει?
Γιατι αυτό το πλοιο είναι του Captain Gandelo. Τον μοναδικο ανθρωπο στον κοσμο οπου η δυναμη μου υπερωικαει την δικια μου…Για αυτό σε στελνω στην ξαδερφη σου,ώστε αμα τυχον δεν γυρισω να σε προσεχει.

Με αγκαλιαζει ο πατερας μου δακρυζοντας,ηθελα να του πω,όχι,να του φοναξω ότι λεει βλακειες και να μην παει να πολεμησει η εστω να ερθει να κυφτει μαζι μου αν είναι ετσι για αυτόν τον μαριν… Αλλα ξερω ότι όταν ενας πειρατης επιλεξει τον αντιπαλο του τοτε τιποτα δεν πρεπει να μπει στον δρομο του.Ετσι ακολουθησα την
εντολη του πατερα μου και πηγα στην ξαδερφη μου…

Φτανοντας στην εξωπορτα του σπιτιου,πριν χτυπησω δυσταζω και επιτοπου κανω μεταβολη για το λιμανι.Δεν θα εμπλεκουμουνα στην μαχη του πατερα μου αλλα μπορουσα να βοηθησω το πληρωμα να πολεμησει τους μαρινς. Δεν προκειτε να αφησω τους nakama μου!Ο δρομος μεχρι το λιμανι είναι μακρυς και εχω χασει ηδη πολύ και πολυτιμο χρονο πηγαινοντας προς το σπιτι της ξαδερφης μου που ηταν στο τερμα της πολης.

Φτανοντας στο λιμανι βλεπω πολους μαρινς και σταματησα να τρεχω να μην τους κινησω υποψιες. Παντου τρεχανε πανω κατω μαρινς και επρεπε να ειμαι ιδιαιτερος προσεκτικος.Ξαφνηκα προστα μπυ ειναι ενα στενακι και στην αλλη μερια του βλεπω το Scarp να χανει από ένα μαριν και να του κοβει το κεφαλι.Κρυβομαι πισω από κατι βαρελια και ποιο δεξια βλεπω το μισο πληρωμα αλυσοδεμενο ενώ το άλλο μισο κοιτονταν νεκρο. Από αριστερα βλεπω ένα μεγαλοσωμο μαριν να κραταει καποιον από το λαιμο.

Εστιαζοντας λιγο καλυτερο βλεπω……ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ!!....
Ο πατερας μου ητηθηκε, ολο το πληρωμα ηττηθηκε και πολύ από αυτους πεθανανε.
Φευγω από εκεινο το μερος αφου δεν μπορουσα πια να κανω τιποτα… Σταματαω και ακουμπαω το χερι μου σε έναν τοιχο και σφυγκω γροθιες γωναζοντας στον ουρανο..
Captain Gandelooo!!! Θα πεθανεις από τα ιδια μου τα χεριααα!!!


ΤΕΛΟΣ Β ΜΕΡΟΥΣ