Alucard back in revenge [tελως]

Aφού είχα γυρίσει σχεδόν όλα τα νησιά του east blue και είχα εξάσκηση πολύ τις ικανότητες μου στην ιατρική αποφάσισα να πάω στο dawn island και να επισκεφτώ τον δάσκαλο μου
έτσι πήγα στο δωμάτιο με τους χάρτες στο πλοίο μου και άρχισα να τους κοιτάω για να προσανατολιστώ και να βρω έτσι το νησί που θέλω να πάω
έψαξα για λίγα λεπτά μερικούς χάρτες μέχρι που τα κατάφερα
"άρα κάπου εδώ πρέπει να είμαι... ας πάω να στρίψω το πλοίο μου 67 μοίρες νότια"

πήρα τον χαρτί στο χέρι μου και έτρεξα στο τιμόνι για να στρίψω το πλοίο μου ύστερα άνοιξα τα πανιά
άμεσος το πλοίο μου άρχισε να κινητέ τα πανιά είχα φουσκώσει από τον αέρα
"αν συνεχίσω έτσι πιστεύω πως αύριο το πρωί θα φτάσω στον προορισμό μου"
όσο το πλοίο έπλεε εγώ αποφάσισα να πάω να φάω κάτι, έτρεξα στην κουζίνα του πλοίου μου και ετοίμασα γρήγορα ένα μικρό σάντουιτς
μόλις το κατανάλωσα βγήκα πάλι στην προβλήτα για να δω αν όλα πήγαιναν καλά

άρχισα να ψάχνω γύρο από το πλοίο μου με τα κιάλια αν έβλεπα κανένα μαύρο σύννεφο άλλα ευτυχώς τίποτα απόλυτος
αφού είχα σιγουρευτεί πως ο καιρός ήταν μια χαρά πήγα και έκατσα στην καρεκλά διπλά από το τιμόνι του πλοίου μου
έβλεπα τον ήλιο καθώς έδυε αυτά τα υπέροχα χρώματα που έβγαζε με υπνώτιζαν και σε συνδυασμό με τα ήρεμα κύματα της θάλασσας ήταν ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα
μέχρι που τελείωσε τα μάτια μου δεν κουνήθηκαν από εκεί πέρα
όταν τελικά το σκοτάδι είχε κάλυψη όλο το μέρος με πήρε και εμένα ο ύπνος

το επόμενο πρωινό που ξύπνησα κάτι περίεργο συνέβαινε στο πλοίο μου αν και τα πανιά ήταν φουσκωμένα από τον αέρα το πλοίο μου δεν κουνιόταν καθόλου
σηκώθηκα γρήγορα από την καρεκλά μου και πήγα να το elen3o
όλα φαίνονταν φυσιολογικά πάνω στο πλοίο άλλα μόλις είδα έξω από το πλοίο μου κατάλαβα γιατί είχα κολλήσει
ήμουν περιτριγυρισμένος από φύκια τις θάλασσας μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι μου έβλεπα φύκια
από εκεί που χθες έβλεπα μια γαλάζια θάλασσα τώρα βλέπω έναν πράσινο βάλτο
"που είμαι τι είναι αυτό το μέρος και πως στο κάλο βρέθηκα εδώ πέρα δεν υπήρξε παλιά αυτό"

δεν ήθελα να κάτσω πολύ σε αυτό το μέρος έτσι άρχισα με τις δύναμης μου να καίω τα φύκια γύρο μου για να ελευθερώσω το πλοίο μου
όσο τα έκαιγα αυτά άμεσος ξανά φύτρωναν λες και προσπαθούσαν να με εμποδίσουν να φύγω από εκεί
έτσι αφού το πλοίο μου δεν κουνιόταν αποφάσισα να πάω με τα πόδια
πήδηξα τότε από το πλοίο μου και άρχισα να περπατώ πάνω σε αυτά τα φύκια για να δω τι συνέβαινε
δεν άργησε πολύ μέχρι που βρήκα ένα νησί που στο κέντρο του είχε έναν ναό
άμεσος άρχισα να τρέχω προς τα εκεί

όταν τελικά έφτασα από την κούραση έπεσα πάνω στην βραχώδη του παράλια έκατσα 2 λεπτά να ξεκούραστο και μετά σηκώθηκα άμεσος και πήγα στον ναό
όταν έφτασα στο κάτω μέρος του ναού είπα
"πω πολλές σκάλες αυτές"
ξεκίνησα να ανεβαίνω τα σκαλιά, καθώς τα ανέβαινα φύκια άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μου όμως εγώ με τις δύναμης μου έφτιαξα μια σήραγγα φωτιάς και άρχισα να περπατώ μεσάτης καίγοντας όλα τα φύκια που έρχονταν προς το μέρος μου μέχρι που έφτασα στην είσοδο του ναού και εκεί έσβησα την φωτιά για να δω τι δημιουργούσε τα φύκια

σε έναν θρόνο είδα έναν τύπο που καθόταν εκεί άμεσος του φώναξα
"e εσέι εκεί... εσύ δημιουργείς αυτά τα φύκια"
"ναι εγώ μπήκες στην θάλασσα μου και θα το πλήρωσης αυτό"
"στην θάλασσα σου...δεν είδα πουθενά το όνομα σου γραμμένο"
"πως τολμάς και με αμφισβητηθείς θα σε εξαφανίσω"
σήκωσε το χέρι του και μου πέταξε ένα κύμα από φύκια εγώ άμεσος δημιούργησα έναν στρόβιλο φωτιάς και έκαψα τα φύκια του πριν με κτυπήσει μετά του είπα
"θα με αφήσεις με το καλο η θα σε εξαφανίσω"
"δοκίμασε..."

άμεσος του ρίχνω ένα κύμα φωτιάς αυτός όμως άμεσος σηκώνει έναν τοίχο από φύκια τα οποία τα καίω άλλα όταν είδα καλύτερα το πτώμα του δεν ήταν εκεί τότε από πίσω μου άκουσα έναν ελαφρύ βηματισμό μόλις γυρνώ βλέπω φύκια να έρχονται προς το μέρος μου προσπάθησα να τα αποφύγω αλλα δεν τα κατάφερα και με χτύπησαν
ζαλίστηκα για λίγο αλλα άμεσος σηκώθηκα και άρχισα να τον ψάχνω αυτός όμως βούλιαζε μέσα στα φύκια του και εμφανιζόταν κάπου άλλου μου την είχε δόση στα νεύρα με αυτό που έκανε και έτσι του φώναξα
"αρκετά κάτσε και πάλεψε σαν άνδρας... αφού δεν θες πόλη καλά"
δημιουργό έναν στρόβιλο φωτιάς με επίκεντρο εμενα και έπειτα τον ανοίγω καίγοντας όλα τα φύκια στον δρόμο μου όπως και τον τύπο όπου τον πέταξα στον τοίχο

άμεσος πήγα στο μέρος του και τον είδα να καίγεται απορρόφησα την φωτιά από πάνω του και του είπα
"τελευταία φορα θα πάρης τα φύκια από την θάλασσα"
"όχι είναι δικιά μου σου είπα"
μεταμορφώνεται σε φύκια αλλα πριν κάλυψη το κεφάλι του τον πιάνο από το λαιμό ανάβω το χέρι μου και του λέω
"πολύ καλά τότε μπορείς να πεθάνεις με τα φύκια σου"
του πετάω με το άλλο ξερή ένα κύμα φωτιάς μέχρι που τον έκανα στάχτη
έπειτα σηκώθηκα και βγήκα έξω αλλα εκεί είδα τα φύκια δεν είχαν φυγή από την θάλασσα
"τέλος πάντων θα τα κάψω δεν ζει πια για να τα αναπλήρωση"
και έτσι ξεκίνησα τον μακρύ δρόμο μέχρι το πλοίο μου

όταν τελικά έφτασα πάνω στο πλοίο μου άρχισα να καίω τα φύκια και έτσι ξεκίνησε το πλοίο μου
"αυτό με καθυστέρησε αρκετά.... επόμενη στάση το dawn island"
συνέχισα έτσι για περίπου 8 ώρες μέχρι που άρχισα να βλέπω το νησί άμεσος έτρεξα και πήρα τα κιάλια μου για να δω το νησί
ήμουν έκπληκτος με τις αλλαγές που είχαν γίνει είχε επιτέλους φτιαχτεί ένα λιμάνι για τα πλοία και είχε γίνει μια μικρή πόλη διπλά από το λιμάνι
έπειτα από 30 λεπτά μπήκα μέσα στο λιμάνι και προσάραξα το πλοίο μου
το πρώτο πράμα που είδα μέσα στο λιμάνι ήταν ένα άλλο πλοίο με πειρατική σημαία αλλα δεν έδωσα και μεγάλη σημασία πήδηξα από το πλοίο μου και άρχισα να τρέχω έξω από την πόλη για το ιατρείο του δάσκαλου μου

έτρεξα για λίγα λεπτά αφού βγήκα έξω από την πολύ μέχρι που είχα αρχίσει να βλέπω το ιατρείο στον ορίζοντα
όταν έφτασα είδα όλο το ιατρείο του δάσκαλου μου καμένο άρχισα να περπατώ μέσα στα συντρίμμια του ιατρείου μήπως έβρισκα τίποτα
όσο πιο μέσα πήγαινα έβλεπα γύρο σφαίρες από ντουφεκιά και κομμένες σανίδες
"εδώ πέρα πρέπει να έγινε μάχη αλλα που είναι ο δάσκαλος μου"
μέσα στα συντρίμμια βρήκα μια κορνίζα με μια foto του δασκαλου και εμενα την σήκωσα και την πήρα μαζί μου για να την δείξω σε κανέναν στην πόλη για να που πουν αν ξέρουν τίποτα
άμεσος άρχισα να τρέχω προς την πόλη

μόλις έφτασα στην πολύ άρχισα να μπαίνω σε όλα τα μαγαζιά και να τους ρωτάω αν ξέρουν τι συνέβαινε όμως κάννης τους δεν μου έλεγε λες και ήθελαν να μου το κρύψουν μέχρι που μπήκα σε ένα μπαρ και εκεί πέρα ρώτησα μια γυναικά
"σας παρακαλώ μήπως ξέρετε τι έχει γίνει στο ιατρείο του dr. opel ορίστε μια φωτογραφία του"
εκείνος άρχισε να κοίτα γύρο του και μετά μου είπε
"καλύτερα να φυγής είναι επικίνδυνα εδώ"
"γιατί πες μου τώρα άμεσος"
"πολύ καλά αφού θες να μάθεις θα σου πω... εδώ και δυο εβδομάδες ήρθαν κάτι pirates στην πολύ μας με καπετάνιο τον higuma καταζητείται για 8.000.000 μπέλλη... ήρθε ένα μεσημέρι ήταν τραυματίας και άμεσος η ναύτες του τον πήγαν στο ιατρείο της πόλης μας"

"ο dr. opel έκατσε ένα ολόκληρο βράδυ πάνω από το κεφάλι του προσπαθώντας να τον σώσει όλοι εμείς του λέγαμε να μην το κάνει αλλα αυτός μας έλεγε "όλοι έχουν δικαίωμα ζωής ακόμα και ένας πειρατής" τέλος πάντων να μην στα πολυλογώ ο γιατρός τον έσωσε και τον θεράπευσε πλήρως αλλα όταν σηκώθηκε στα πόδια του ο higuma τον μαχαίρωσε πισώπλατα λέγοντας του "με έκανες να πονέσω όταν με έραβες ανόητε" έπειτα τον έκαψαν μαζί με το ιατρείο του... αυτό έγινε τώρα που το έμαθες φύγε αν θες να ζήσης"
εκείνη την στιγμή ένας παλιός μου φίλος βγήκε από μέσα μου ένας δαίμονας που είχα κρυψη βαθιά μέσα μου σπίθες φωτιάς άρχισαν να πετάγονται από τα ματια μου έπιασα από τον γιακά τον άνδρα και του είπα
"πες μου άμεσος που είναι ο higuma"

μόλις μου είπε που θα τον έβρισκα τον πέταξα σε ένα τραπέζι και κατευθύνθηκα προς το λιμάνι
όταν τελικά έφτασα στάθηκα διπλά από το πειρατικό του πλοίο και με ένα τεράστιο στρόβιλο φωτιάς το έκαψα μετά αυτό άρχισε να βουλιάζει σβήνοντας η φωτιά
δεν άργησε πολύ μέχρι που από πίσω μου άκουσα μια φωνή
"τη έκανες στο πλοίο μου ανόητε θα σε σκοτώσω"
μόλις γυρνάω βλέπω τον higuma άρχισα να γελάω γιατί έτσι θα είχα την χαρά να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χερια έτσι του φώναξα
"εσύ και ποιος άλλος... θα σε κάνω να το πλήρωσης ακριβά αυτό κάθαρμα"

"ποιος άλλος άνδρες απάνω του θέλω το κεφάλι του για βραδινό σήμερα"
όλοι άρχισαν να με πυροβολούν για αρχή με τα ντουφεκιά τους αλλα η σφαίρες περνούσαν από μέσα μου χωρίς να μου κάνουν τίποτα
ύστερα από αυτό άρχισα να δημιουργό έναν τεράστιο στρόβιλο φωτιάς που το επέκτεινα σε όλη την πόλη καίγοντας την όλη ύστερα άρχισα να πετάω κύματα φωτιάς στης καρδιές τον πειρατών σκοτώνοντας τους όλους
όταν πια είχα τελειώσει είδα τον higuma να έχει πέσει κάτω από την τρομαρα του
έτσι ξεκίνησα να περπατώ προς το μέρος του όταν έφτασα λίγο κοντά του πάτησα σε μια κηλίδα νερού όταν είδα καλύτερα παρατήρησα ότι ο higuma είχε κατουρηθεί πάνω του

γέλασα για λίγο μετά τον έπιασα από τον λαιμό του και του είπα
"ο γιατρός δεν σου έφταιγε σε τίποτα... για αυτήν σου την ηλιθιότητα θα πεθάνεις"
του άνοιξα το στόμα και του έβαλα το άλλο μου χέρι μέσα στο στόμα του από εκεί μέσα δημιούργησα ένα μικρό κύμα φωτιάς που άρχισε να τον καίει από μέσα προς τα έξω
τα ματια του έσκασαν σαν να έφτιαχνα αυγά από τα αφτιά και από την μύτη του έβγαιναν φωτιές
όταν τελικά τον είχα σκοτώσει πέταξα το σώμα του στην θάλασσα
ύστερα άρχισα να βλέπω τη είχα κάννη στην πόλη και σε όλους αυτούς τους αθώους ανθρώπους
ο δαίμονας μέσα μου με είχε κηριεψει εντελώς αλλα τον σταμάτησα πριν κάνω τίποτα χειρότερο
πήδηξα στο πλοίο μου άνοιξα πανιά και έφυγα από την πόλη