Το ερημωμενο νησι[Τελος]

Χωρις πυξιδα, χωρις τα απαραιτητα που πρεπει να εχει καποιος μαζι του για ενα ταξιδι, με μονο λιγο ψωμι και νερο, εφυγα απο το Clockwork Island. Ειχα τρομοκρατηθει στην ιδεα οτι θα περνουσαν γρηγορα τα χρονια και θα εβρισκα ολους τους φιλους μου πολλα χρονια μεγαλυτερους απο οτι ειναι στην πραγματικοτητα. Ειχα τυψεις επισης που αφησα τοσους ανθρωπους αβοηθητους, μεσα σε κλουβια, την στιγμη που μου ζητουσαν βοηθεια. Οσο τα σκεφτομουν αυτα η βαρκα μου κατευθηνοταν στο αγνωστο, για αλλη μια φορα. Ηπια μια γουλια νερο και εφαγα ενα κομματι ψωμι. Δεν επρεπε να τα φαω ολα αμεσως γιατι δεν ηξερα που θα ειναι το επομενο νησι και ποτε θα φτασω εκει!

Δεν φυσουσε πολυ κι ετσι ημουν αναγκασμενος να τραβαω κουπι. Το μονο πραγμα που ευχομουν ειναι να μην με πιασει καταιγιδα, αφου η βαρκα ηταν μικρη και δεν θα ειχα πολλες ελπιδες επιβιωσης. Συνεχισα να περιπλανιεμαι στην θαλασσα για ωρες ακομα μεχρι που ξαφνικα ενιωσα ενα τρανταγμα στην βαρκα. Αμεσως πεατχτηκα πανω και κοιταξα γυρο απο την βαρκα για να δω τι το προκαλεσε. Καθως κοιτουσα απο την αριστερη μερια της βαρκας, απο πισω μου ξεπεταχτηκε μεσα απο την θαλασσα ενας Sea King! Ηταν το δευτερο που εβλεπα στο ταξιδι μου αλλα ευτυχως ηταν πιο μικρο σε σχεση με το αλλο που ειχα δει. Αν ηταν πιο μεγαλο τοτε η βαρκα μου δεν θα ειχε ελπιδα απεναντι του. Αρχισε να βρυχαται απειλητικα προς το μερος μου.

Τον αγριοκοιταξα και εκανα τα χερια μου ατσαλινες λεπιδες. Επειτα αρχισε να κινειται προς το μερος μου επιθετικα! Εκανα κι εγω το ιδιο αν και δεν ειχα οσο χωρο χρειαζομουν για τις κινησεις μου, λογω του μικρου μεγεθους τις βαρκας. Οταν εφτασε σε κοντινη αποσταση απο εμενα, περιπου στα 2 μετρα ανοιξε το στομα του. Δεν ηταν μεγαλο, αλλα ηταν αρκετο για να χωρεσω ολοκληρος μεσα. Αφου εγινα ολοκληρος ατσαλι πηδηξα μεσα σε αυτο για να μην προκαλεσουμε ζημια στην βαρκα κατα την διαρκεια της μαχης. Μολις πηδηξα μεσα εκλεισε το στομα του και ολα σκοτεινιασαν. Επειτα σηκωσε προς τα πανω το κεφαλι του για να με καταπιει. Κρατηθηκα απο την γλωσαα για να μην πεσω στο λαιμο του και επειτα στο στομαχι του, αφου κατα πασα πιθανοτητα αν το εκοβα θα βρσκομουν μεσα στην θαλασσα.

Ειδα οτι δεν μπορουσα να κρατηθω για πολυ ακομα αφου γλυστρουσα. Ετσι καρφωσα τα χερια μου στη γλωσσα του και αρχισε να κουνιεται σαν τρελλο απο τον πονο. Ανοιξε το στομα του για να φωναξει αλλα δεν πηδηξα εξω. πηδηξα στον λαιμο και καρφωσα τα χερια μου στα τοιχωματα. Επειτα κανοντας μια περιστροφικη κινηση του εκοψα το κεφαλι. Αυτο επεσε μεσα στο νερο ενω το υπολοιπο σωμα κατευθηνοταν για την βαρκα μου. Ετσι με ενα πηδημα προσγειωθηκα στην βαρκα και επειτα εκοψα το σωμα στα 2. Τα 2 κομματια επεσαν το ενα σε καθε μερια της βακας χωρις να την αγγιξουν. Επειτα εκοψα απο το ενα απο τα 2 κομματια ενα μερος του και το εβαλα στην βαρκα για να εχω κατι εξτρα να φαω.

3 μερες περασαν και νησι δεν εβλεπα. Φαγητο ειχα αρκετο ακομα, μετα και το κομματι του sea king, αλλα το νερο τελειωνε. Για αλλη μια φορα ειχα αρχισει να απελπιζομαι. Κοιτουσα οσο πιο προσεκτικα γυρο μου αν υπαρχει πουθενα ενα νησι, αλλα δεν εβλεπα τιποτα τετοιο. Καποια στιγμη ειδα ενα πλοιο απο μακρυα. Αρχισα να κανω νοηματα για να με δουν και τελικα με ειδαν. Δεν με ενοιαζε οτι πλοιο και να ηταν. Ακομα και των marines να ηταν θα τους σκοτωνα ολους και θα επαιρνα το πλοιο τους μαζι με το νερο και το φαι τους. Επειτα απο λιγα λεπτα το πλοιο με πλησιασε και εριξαν μια σκαλα για να ανεβω. Δεν ηταν των marines και μαλλον ηταν εμπορικο. Ανεβηκα την σκαλα και στο τελος ενας μου εδωσε το χερι του για να πηδηξω μεσα στο πλοιο. Χωρις να θελω να δημιουργησω εχθρες του εδωσα το χερι μου αν και μπορουσα να ανεβω και μονος μου.

- Καλως ηρθατε στο εμπορικο πλοιο "Elisa" ειπε ο ανθρωπος που με βοηθησε κανοντας μια υποκλιση. Σιγα σιγα ολο και περισσοτεροι μαζευονταν για να με δουν. Ηλπιζα να μην με αναγνωρισει κανεις.
- Καλως σας βρηκα. απαντησα κανοντας κι εγω μια μικρη υποκλιση.
- Ειμαι ο καπετανιος του πλοιου, ο Samijen! ειπε σε εμενα και επειτα γυρισε στους αλλους: Ενας απο εσας να δεσει στο πλοιο μας την βαρκα του φιλοξενουμενου μας. ειπε και συνεχισε: Οι υπολοιποι ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΑΣ! φωναξε στους αλλους ξαφνικα και για μια στιγμη τρομαξα απο την αλλαγη στον τονο της φωνης του. Οι υπολοιποι εφυγαν τρεχοντας. Επειτα ξαναγυρισε σε εμενα και μου ειπε:
- Ακολουθειστε με απο εδω. δειχνοντας μου τον δρομο. Τον ακολουησα και στην διαδρομη με ρωτουσε διαφορα.
- Πως βρεθηκατε με μια τοσο δα μικρη βαρκουλα στη μεση της South Blue?

"Ωστε στην South Blue βρισκομαι....." σκεφτηκα και του απαντησα:
- Ηθελα να παω για ψαρεμα αλλα χαθηκα! Σε πιο νησι πηγαινει το πλοιο? τον ρωτησα εγω με την σειρα μου.
- Πηγανει στο Centaurea! Εχουν απομεινει λιγοι κατοικοι μετα την καταστροφη του αλλα εχουν κι αυτοι τις αναγκες τους.
- Την καταστροφη του? ρωτησα απορριμενος.
- Δεν ειστε απο την South Blue? μου ειπε χωρις να μου απαντησει.
- Οχι ειμαι απο την East αλλα ειχα ερθει για διακοπες εδω!
- Α τοτε δεν θα ξερετε. Οταν φτασουμε στο δωματιο θα σας εξηγησω ειπε και παρεμεινε σκεπτικος μεχρι να φτασουμε στον προορισμο μας. Εγω ολη αυτη την ωρα καθομουν και τον κοιτουσα προσπαθοντας να μαντεψω τι μπορει να επαθε το νησι, χωρις να μπορει να μου ερθει στο μυαλο κατι φυσιολογικο η πιστευτο! Φτασαμε στο δωματιο που ηθελε να παμε και ανοιξε την πορτα για να μπω μεσα. Ηταν ενα πολυτελες δωματιο και δεν ειχε καμια απολυτος σχεση με το υπολοιπο πλοιο.

Μπηκαμε μεσα και καθησαμε σε 2 αναπαυτηκες πολυθρονες που υπηρχαν διπλα σε ενα τραπεζι γεματο φαγητα.
- Λοιπον? Τι ειναι το τοσο σοβαρο που δεν μπορουσατε να μου πειτε στον δρομο που καναμε μεχρι εδω? ερωτησα αρπαζοντας μια μπριζολα και αρχιζοντας να τρωω.
- Α δεν ειναι κατι που δεν το ξερουν οι υπολοιποι. Απλα δεν μου αρεσει να μιλαω οταν περπαταω.
- :[m023o]:
- Τελος παντων! Σε αυτο το νησι οι επαναστατες νικησαν μια δυναμη που κανεις δεν εχει καταλαβει τι ηταν! Μετα απο αυτο δηλωσαν οτι αλλη μια χωρα κατερρευσε και απο τοτε αρχισε να επικρατει χαος στο νησι. Ολο το νησι εχει πλεον ερημωθει και οι περισσοτεροι κατοικοι η ειναι νεκροι η εχουν φυγει απο το νησι. Εχουν μεινει μονο ελαχιστοι. Σε αυτους τους ελαχιστους πηγαινουμε εμεις τωρα τροφη.
"Παλι οι επαναστατες μπροστα μου.... Ισως ολο αυτο δεν θα εχει ομαλη καταληξη" σκεφτηκα.

Με ειδε που ημουν σκεπτικος και με ρωτησε:
- Δεν μου ειπατε! Που θελετε να πατε?
- Ε.. Αφηστε με στο νησι που πατε και θα βρω εγω το δρομο μου! απαντησα.
- Λυπαμαι αλλα δεν αφηνουμε κανεναν εκει! Τα πραγματα ειναι πολυ επικυνδινα και παντα ο κινδυνος ατυχηματος η εγκληματος καραδωκει. ειπε προσπαθοντας να με πεισει να μην παω εκει. Ευτυχως ομως δεν ηξερε οτι ειμαι πειρατης κι ετσι συμφωνησα μαζι του στα ψεματα. Επειτα απο 1 μερα φτασαμε στο νησι. Απο μακρυα φαινοταν η καταστροφη του αφου παντου εβλεπες η ερειπωμενα κτηρια η καμμενες εκτασεις γης. Φτασαμε σε εναν κολπο και αραξε το πλοιο. Επειτα κατεβηκαμε ολοι κατω και μου ειπαν να μην απομακρυνθω πολυ απο το πλοιο γιατι κινδυνευω. Φυσικα και δεν τους ακουσα και εφυγα για να εξερευνησω τα ερειπια. Προχωροντας στους δρομους της, αλλοτε, πολης εφτασα μπροστα σε ενα κτηριο που ηταν αθικτο. Ηταν σαν να εμενε καποιος ακομα εδω.

Το περιεργαστηκα για καμποση ωρα και καθως κοιτουσα τα παραθυρα ειδα καποιον να με κοιταει κι επειτα να φευγει τρεχοντας απο το παραθυρο. Για να ειμαι ετοιμος για τα παντα εγινα ολοκληρος ατσαλι και περιμενα να μου ερθει απο καπου επιθεση. Τελικα ειδα καμια δεκαρια ατομα να βγαινουν απο το κτηριο και να με σημαδευουν με οπλα. Δεν ηξερα αν ηθελαν να με αιχμαλωτησουν η να με σκοτωσουν.
- Δεν ειναι ευγενικο να σημαδευετε εναν αγνωστο με οπλο τους ειπα και κανεις τους δεν μιλησε. Επειτα ενας απο αυτους με πυροβολησε στην καρδια και σιγουρευτηκα οτι ηθελαν να με σκοτωσουν.
- Αυτο πονεσε ειπα πιανοντας το σημειο που με πετυχε, και επειτα εξοστρακηστηκε, η σφαιρα.
- Θα το πω μια φορα! Αν δεν με ακουσετε τοτε το προβλημα ειναι δικο σας. Κατεβαστε τα οπλα.... ειπα ηρεμα και θελοντας να δειξω οτι αν πεσουν νεκροι δεν θα ειναι δικο μου το φταιξιμο αλλα δικο τους.

- Ως αντιπροσωπεια των επαναστατων, δεν μπορουμε να αφησουμε καποιον που ενηργησε εναντιον μας και σκοτωσε δικους μας να γλυτωσει!
- Αν δεν σταματησει ομως αυτο το κυνηγητο τοτε θα πεθανουν κι αλλοι δικοι σας, μαζι κι εσεις, χωρις να φταιω!
- Νομιζεις οτι ετσι θα μας πεισεις? Δεν προκειται να φυγεις απο εδω πειρατη! Οχι ζωντανος τουλαχιστον. ειπε χωρις να θελει να με ακουσει και μου εριξε αλλη μια σφαιρα.
- Ελα τωρα αληθεια? Νομιζεις οτι με αυτα τα οπλα θα με νικησετε? Πφφ... Μου φαινεται ειστε πιο χαζοι απο τους marines εσεις. ειπα και τους επιτεθηκα! Ο πρωτος που πεθανε ηταν ευκολη υποθεση. Ουτε ασπιδα ειχε ουτε σπαθι επανω του, οποτε με μια κινηση ειχε μια βαθια πληγη στο στηθος που ετρεχε μπολικο αιμα απο εκει. Επειτα ηρθαν 3 μαζι. Σηκωνοντας το χερι μου τους απεκρουσα και τους 3. Επειτα αφου πεταξα τους 2 πιο πισω αρχισα να πολεμαω 1 εναντιον 1 με τον αλλο. Ηταν σχετικα καλος αλλα οτι και να εκανε με το σπαθι που προσπαθουσε να με κοψει δεν μπορουσε να κανει τιποτα. Ετσι επεσε κι αυτος νεκρος.

Αλλοι 8 ειχαν μεινει. Ενας καθοταν σκεπτικος με ακουμπησμενη την πλατη στον τοιχο και κοιτουσε το οπλο του. Φορουσε μια πανοπλια και ενα κρανος. Αυτος με ανησυχουσε πιο πολυ απο τους αλλους που μου εκαναν επιθεσεις ολη την ωρα. Εκοψα αλλον ενα στο στηθος, ο οποιος επεσε κατω και αρχισε να χτυπιεται απο τον πονο, και επειτα ειδα τον τυπο να οπλιζει το οπλο του. Τον κοιταξα και με συμαδεψε με την καραμπινα που κρατουσε. Επειτα αρχισα να κουνιεμαι και να προσπαθω να καλυφθω πισω απο τους υπολοιπους επαναστατες γατι ηξερα οτι κατι δεν πηγαινε καλα με αυτον. Οταν πυροβολησε με πετυχε στον ωμο. Αρχισα να αιμορραγω αφου η σφαιρα ειχε διαπερασει το ατσαλινο σωμα μου και ειχε μεινει μεσα στον ωμο μου. Ηταν σφαιρα απο kairoseki, χωρις αμφιβολια. Δεν μπορουσα να γινω ατσαλι και αυτο το επιβεβαιωνε. Ετσι αρχισα να τρεχω αφου δεν ειχα κανενα οπλο μαζι μου.

Προσπαθουσαν να με πετυχουν με οπλα αλλα ευτυχως αστοχουσαν. συνεχισα να τρεχω μεσα στα ερειπια προσπαθοντας να μην προχωραω σε ευθεια γραμμη και γινω ευκολος στοχος. Ημουν πιο γρηγορος απο εκεινους και εχα αρχισει να ξεμακραινω. Εστριψα σε ενα στενο και μπηκα μεσα σε ενα βαρελι. Εκεινοι υστερα απο ελαχιστα δευτερολεπτα εστριψαν και προσπερασαν το βαρελι ψαχνοντας με μεσα σε σπιτια και σε στενα. 5 λεπτα μετα βγηκα απο το βαρελι και μπηκα μεσα σε ενα απο τα πολλα ετοιμορροπα σπιτια. Καθησα σε μια γωνια και προσπαθησα να σκεφτω τι θα κανω με την σφαιρα που υπηρχε μεσα στο χερι μου. Αν καταφερνα να την βγαλω ολα θα λυνονταν οταν θα γινομουν ατσαλι. Κοιτουσα την πληγη και δεν εβπλεπα αλλη λυση απο το να την βγαλω με το αλλο χερι μου. Αρχισα να σκαλιζω την πληγη με τα 2 δαχτυλα προσπαθοντας να βρω την σφαιρα. Ομως οσο και να σκαλιζα εμπαινε ολο και πιο βαθια στον ωμο μου. Ο πονος ηταν αφορητος και ηθελα να ουρλιαξω, αλλα θα με εντοπιζαν και θα ερχονταν οταν θα με ακουγα.

Μετα απο ενα βασανιστικο πενταλεπτο καταφερα και την εβγαλα. Την στιγμη που τα καταφερα φωναξα δυνατα αλλα ευτυχως μαλλον ειχαν απομακρυνθει πολυ και δεν με ακουσαν. Την περιεργαστηκα για 2-3 δευτερολεπτα και επειτα την πεταξα μακρυα. Ενοιωσα την δυναμη μου να επανερχεται και μετα εγινα ολοκλρος ατσαλι. Μπορει το αιμα να ειχε μεινει πανω μου αλλα ετσι δεν ενοιωθα τον πονο. Βγηκα απο το σπιτι και αρχισα να ψαχνω προς τα που ειναι το πλοιο που με εφερε εδω. Επρεπε να το κλεψω και να φυγω αφου δεν ειχα τιποτα να κανω σε αυτο το νησι. Ανεβηκα σε μερικα ερειπια που βρηκα, απο τα οποια ειχα καλη θεα της περιοχης και εντοπισα την κατευθηνση που βρισκοταν το πλοιο. Οταν εφτασα εκει κρυφτηκα πισω απο μερικους καδους και περιμενα μια στιγμη που δεν θα υπηρχε κανεις μπροστα στο πλοιο. Καποια στιγμη κουβαλουσαν κατι πολυ βαρυ και χρειαστηκαν πολλα ατομα για να το σηκωσουν και να το πανε εκει που ηθελαν. Ετσι βρηκα ελευθερο το πεδιο και ανεβηκα στο πλοιο.

Αρχισα να κανω ετοιμασιες για να σαλπαρει το πλοιο ομως πανω σε αυτο ανεβηκαν και με προλαβαν οι τυποι που με κυνηγουσαν νωριτερα.
- Ωστε εισαι ακομα ζωντανος ε? Τι κριμα...
- Καλα μην κλαψεις κιολας! του απαντησα και ετοιμαστηκα για μαχη, πιο προσεκτικος απο ποτε. Αρχισε να πυροβολαει αλλα κουνιομουν συνεχως και δεν μπορουσε να με πετυχει. Ολοι ετρεξαν προς το μερος μου και τους χρησιμοποιουσα σαν ασπιδες. Ετσι πεθαναν 3 απο αυτους απο τους πυροβολισμους του τυπου με την καραμπινα. εχοντας 3 με σπαθια και εναν με ολπο(ο τυπος με την καραμπινα) ως αντιπαλους αποφασισα να τελειωσω γρηγορα την μαχη.
- Supa supa no... Tatsumaki!! ειπα οταν εφτασα μπροστα στους 3 τυπους! Εκεινοι πεταχτηκαν στον αερα και επεσαν παλι σστο εδαφος νεκροι και γεματοι κοψιματα.

Επειτα συνεχισα να κουνιεμαι συνεχεια για να μην μπορει να με πετυχει ο αλλος. Ταυτοχρονα τον πλησιαζα οσο μπορουσα, σιγα σιγα, αργα αλλα σταθερα. Εφτασα σε αποσταση πολυ κοντινη αποσταση ομως οι κινησεις μου δεν του επετρεπαν να με πετυχει, οσο και αν πυροβολουσε. Η αποσταση ηταν τετοια που αν τεντωνα το χερι μου θα τον ακουμπουσα. Οποτε το τεντωσα και αρχισα να χτυπαω στην πανοπλια του σιγα σιγα. Ενα απο αυτα τα χτυπηματα ηταν τοσο δυνατο που παραπατησε. Επειτα με μια κινηση που δεν την περιμενε του αρπαξα το οπλο και το εριξα μεσα στην θαλασσα.
- Τωρα νομιζεις οτι θα με νικησεις? φωναξε βγαζοντας ενα σπαθι απο μια θηκη στην πλατη του. Σιγουρα δεν ηταν κοινο σπαθι. Ετσι, οταν προσπαθουσε να με πετυχει απλα τον απεφευγα.

Καθε του κινηση γινοταν με ολο και περισσοτερα νευρα και στο τελος αφου απεφυγα μια κινηση του, τον καρφωσα στα πλευρα. Το χτυπημα μου ηταν τοσο δυνατο που εσπασε την, πενιχρη σε εκεινο το σημειο, πανοπλια του και τον διαπερασε! Στην ουσια τον ξεσκισα αφου του εκοψα ενα μεγαλο κομματι και πριν πεσει κατω, ειχε ηδη δημιουργηθει μια μικρη λιμνη απο αιμα στο πατωμα! Εβαλα τα πτωματα σε μια καμπινα και συνεχισα τις ετοιμασιες. Απο μακρυα με ειδαν που κατεβαζα το πανι και αρχισαν να τρεχουν. Ανεβασα οποια σκαλα υπηρχε στο πλοιο για να μην μπορουν να ανεβουν πανω και επειτα αφου ανεβασα και την αγκυρα, πηγα και εκοψα το σκοινι με την βαρκα που ταξιδευα μεχρι τωρα!
- Να εχετε μα κατι να ταξιδευετε κι εσεις! τους φωναξα ειρωνικα. Μετα, πηγα στο πηδαλιο. Ετσριψα το πλοιο προς την κατευθηνση της θαλασσας και αρχισα να απομακρυνομαι. Πριν απομακρυνθω πολυ πηγα στη πισω μερια του πλοιου και τους φωναξα:
- Ο πειρατης Messi D. Teo για αλλη μια φορα νικησε! Εκανα μια μικρη υποκλιση και επειτα τους γυρισα την πλατη.

Όνομα: Messi D. Teo
Haki Points: -
Player of the Week Points: 5
Beli: 20,000
Bounty/Fame Points:+2,000,000
Post:3400