[ΤΕΛΟΣ]Επιχειρηση Ολικη Διαγραφη

Τελικα η επιδιορθωση του καραβιου μου θα επρεπε να περιμενει καθως ελαβα ενα τηλεφωνημα απο τα κεντρικα με μια αποστολη για μενα. Προφανως ειχαν αναγνωρισει την δυναμη μου και ειπαν να με δοκιμασουν σκεφτηκα. Η αποστολη μου ηταν να παω στο Avalon και να καταστρεψω το αρχηγειο ενος πειρατη, του Nick. Δεν τον ειχα ξανακουσει ποτε στην ζωη μου αλλα δεν με ενοιαζε να πω την αληθεια. Γεματος ανυπομονησια αλλαξα πορεια για την επιστροφη μου στο Avalon. Δεν περιμενα να γυρισω εκει τοσο γρηγορα αλλα δεν με πειραζε κιολας. Θα ξαναβλεπα και τον αρχηγο Roy και ηλπιζα να ειχε την βαση υπο ελεγχο αυτη την φορα.

Το μεσημερι της επομενης μερας εφτασα στο λιμανι. Η πολη ηταν ιδια και απαραλλαχτη. Εδεσα το καραβι μου και αρχισα να περπαταω προς την βαση. Κοιταξα κατα μηκος του λιμανιου με την ελπιδα να πετυχω τον Yamamoto αλλα ηταν αφαντος.
-Αναρωτιεμαι που ειναι...
Ο ηλιος ηταν εντονος αλλα ευτυχως ειχα το καπελο μου και δεν με ενοχλουσε τοσο. Καθως ανυφοριζα ειδα το μπαρ του Ken και ειπα να μπω να πω ενα γεια. Οταν ανοιξα τις πορτες και κοιταξα μεσα ειδα με μεγαλη μου χαρα στο μπαρ εκτος απο τον Ken και τον Yamamoto.
-H-h-h-HANJI???!!! φωναξαν και οι 2 ταυτοχρονα.
-Γεια σας παιδια!!
-Τι κανεις εδω? Εσυ δεν εφυγες πριν 2-3 μερες? Με ρωτησε ο Yamamoto.
-Ξαναετυχε δουλεια εδω και καθως πηγαινα προς την βαση λεω δεν περναω να πω ενα γεια? Και να'μαι...
-Χαχαχα τι δουλεια? Ξαναρωτησε ο Yamamoto ενω ο Ken μου εβαζε ενα ποτηρι μπυρα.
-Βασικα ψαχνω για εναν πειρατη τον Nick τον ξερετε?

Εμειναν και οι 2 σκεπτικοι και μου ειπαν οτι υπηρχαν φημες για ενα κρυσφηγετο του στο βουνο πισω απο την πολη αλλα δεν υπηρχαν καθολου αποδειξεις. Αφου ειπαμε τα νεα μας και τελειωσα την μπυρα μου ξεκινησα παλι για την βαση. Ειχε απογευματιασει και ο ηλιος εδινε σε ολη την πολυ ενα ωραιο πορτοκαλι χρωμα. Εφτασα στην βαση και αφου εδειξα τα χαρτια μου στους φρουρους μπηκα μεσα. Αυτη τη φορα η βαση ειχε αρκετη κινηση κατι που με εξεπληξε. Αφου βρηκα το δρομο μου για το γραφειο του αρχηγου, μονος μου αυτη τη φορα, χτυπησα και μπηκα μεσα. Το θεαμα ηταν πολυ φυσιολογικο. Ο Roy στο γραφειο του περιτριγυρισμενος απο στοιβες χαρτια και 2 βοηθους να του λενε τι πρεπει να κανει σε καθε ενα.
-Χαχαχαχα.. σας πανε τα χαρτια αρχηγε.
Σηκωσε το κεφαλι του και με ειδε, δεν αντεδρασε και συνεχισε την δουλεια του. Απορησα και ρωτησα εναν βοηθο του τι συμβαινει.

Μου ειπε οτι απο τοτε που του ανοιξα τα ματια δεν εχει σταματισει να δουλευει και δεν τον αποσπα τιποτα.
-Χαιρομαι που κανετε την δουλεια σας παλι σωστα! Του ειπα αλλα εκανε οτι δεν ακουγε.
-Εχω ερθει εδω για μια αποστολη και θελω μερικες πληροφοριες.
-Ακουω...
-Ξερετε τιποτα για εναν πειρατη τον Nick? Υποτιθεται οτι κρυβεται στο νησι.
-Nick...Nick... Ααα ναι... αναφωνησε και αφου εψαξε σε ενα ραφι μου εδωσε ενα φακελο.
-Εδω θα βρεις οτι θες. Και τωρα καλυτερα να φυγεις γιατι απο οτι βλεπω δεν μπορει να συγκρατηθει και πολυ ο αρχηγος.
Δεν καταλαβα τι εννοουσε μεχρι που κοιταξα τον Roy. Ειχε κοκκινισει και προσπαθουσε σκληρα να συγκεντρωθει και να μην παρατησει τα παντα.
-Χαχαχαα... αντιο λοιπον. Θα τα πουμε ξανα μολις τελειωσω!!
Ειπα και βγηκα απο το γραφειο.

Εκατσα στον διαδρομο και ανοιξα τον φακελο. Μεσα βρηκα ενα Wanted Post και ενα αποκομμα εφημεριδας που εγραφε.
-”Ο πειρατης Nick και το πληρωμα του για αλλη μια φορα σπερνουν την καταστροφη και τον θανατο.” Μονο αυτο μπορουσε να διαβαστει καθως απο τον καιρο ειχε αλλοιωθει το χαρτι... Μετα κοιταξα το ποστερ και το bounty του πειρατη. 20.000.000beli.
-Μα καλα γιατι δεν τον εχουν πιασει ακομα?
-Ξερει να κρυβεται καλα... Ενας περαστικος Marine με ακουσε και μου απαντησε αφου ειδε το ποστερ.
-Οχι για πολυ! του ειπα...

Αφου ξαναβαλα τα χαρτια στον φακελο τον διπλωσα και τον εβαλα στην τσεπη μου. Πηγα στην κουζινα και εβαλα να φαω ενω ταυτοχρονα ρωτουσα τους αλλους Marines για στοιχεια. Το μονο που καταφερα να μαθω ηταν οτι το πληρωμα του αποτελουταν απο 10 ατομα και με αυτον 11. Με αδεια χερια και καμια ιδεα βγηκα απο την βαση. Ειχε βραδιασει και ειχε ερθει η ωρα να ξεκινησω την αναζητηση του πειρατη. Αφου ρωτησα εναν περαστικο πως θα πηγαινα προς το βουνο ξεκινησα για εκει. Μετα απο κανα 2ωρο βρηκα ενα κεντρικο μονοπατι και μπηκα στο πυκνο δασος.
-Τωρα τελευταια ολο σε δαση καταληγω... πφφφφ...
Ειχα τα ματια μου ανοιχτα για οτιδηποτε εμοιαζε με σπιτι, καλυβα ή ακομα και σπηλια. Μετα απο λιγο η αναζητηση μου ειχε τελειωσει.

Βαθια στο δασος ηταν μια μικρη καλυβα και μαλιστα ειχε και φως που σημαινε πως καποιος ηταν μεσα. Αφου πλησιασα προσεκτικα εβγαλα τα φθαρμενα kodachi μου και ορμησα προς την καλυβα.
Κοιταξα μεσα απο το παραθυρο και ειδα 4 αντρες να παιζουν χαρτια αλλα διπλα τους ειχαν οπλα, σπαθια και αλλα τετοια.
-Bingo! Τωρα για εισοδο πρεπει να κανω κατι αιφνιδιαστικο.
Κοιταξα γυρω μου και δεν ειδα κατι που θα μπορουσα να πατησω πανω ετσι χρησιμοποιησα το φρουτο μου για να κανω ενα μεγαλο αλμα και να καταληξω πανω στην οροφη. Δυστηχως ομως η οροφη κατερρευσε και κατεληξα πανω στο τραπεζι και αφου και αυτο εσπασε στο πατωμα των αντρων μαζι με ενα μεγαλο κομματι του ταβανιου.

Οι αντρες με το που ειδαν οτι ενας ουρανοκατεβατος Marine εκανε ντου τραβηξαν τα σπαθια τους.
-Ποιος εισαι εσυ και πως κατεληξες εδω?
-Για να μην πολυλογουμε ειμαι Marine και ηρθα να συλλαβω εσας, τον καπετανιο σας και να καταστρεψω την κρυψωνα σας... Capito?
Με την ανακοινωση μου αυτη κολλησανε αλλα δεν αργησαν να μου επιτεθουν. Πηδηξα για αλλη μια φορα αποφευγοντας τα σπαθια τους και πεφτοντας κλωτσησα τον εναν στην μουρη εκτοξευοντας τον στον τοιχο. Οι αλλοι 2 επιτεθηκαν ταυτοχρονα αλλα ευτυχως για μενα ειχα αρκετο χωρο για να επιτεθω σοβαρα.
-Twin Kodachi Dance!!
Αρχισα να ελισσομαι αναμεσα απο τις επιθεσεις τους, με κινησεις που με εκαναν να φαινομαι σαν να χορευω, αποφευγοντας τες και ταυτοχρονα τους εκοβα σε πολλα σημεια προκαλοντας τους μεγαλη ζημια. Σε αυτη την επιθεση εχασα το ενα μου kodachi.

-Ωωω... Τι κριμα και ηλπιζα να αντεξουν λιγο ακομα.
-Χαχαχα να δω τωρα τι θα κανεις. Ειπε ο τεταρτος και τελευταιος πειρατης.
-Κανεις δεν ειπε οτι δεν μπορω να πολεμησω αλλιως. Εκείνη την στιγμη χρησιμοποιησα τις δυναμεις μου και με τα πεταλα δημιουργησα μια λεπιδα για το ενα σπαθι μου ενω στο αλλο επικαλυψα την κανονικη.
-Τιιι? Εχεις φαει φρουτο του διαβολου? Αυτο ειναι κακο... Πρεπει να ειδοποιησω τον καπετανιο!! ειπε και εκανε την κινηση να τρεξει.
-Kufufufu... Ποιος σου εδωσε την αδεια να φυγεις? Double Petal Slash!!
Οι ροζ απο τα πεταλα λεπιδες μου εγιναν κοκκινες απο το αιμα του πειρατη οπως και ολο το υπολοιπο δωματιο...

-Χμμ? Αυτο ηταν μονο? Περιμενα κατι περισσοτερο απο το πληρωμα ενος 20.000.000beli πειρατη.
Για να δουμε τωρα προς τα που πηγαινες εσυ?
Κοιταξα την κατευθυνση του και τοτε προσεξα οτι πηγαινε για την βιβλιοθηκη. Τον θεωρησα τρελο αλλα πλησιασα και προσεξα οτι απο κατω ειχε μια τρυπα. Την μετακινησα και αποκαλυφθηκε μια υπογεια εισοδος.
-Ωστε εδω μου κρυβεστε...
Φυλαξα τα κουρασμενα σπαθια μου και πηρα 1 κατανα που ηταν στο πατωμα. Ειχα καιρο να πιασω κανονικου μηκους σπαθι οποτε ειχα μια νοσταλγικη αισθηση.
-Ερχομαι να σας πιασω ποντικακιααα!!! ειπα και πηδηξα μεσα στην τρυπα. Ειχε μια σκαλα αλλα ηθελα να φτασω γρηγορα.

Αφου τα ποδια μου αγγιξαν εδαφος δεν εχασα καιρο και ακολουθησα τον μοναδικο διαδρομο που υπηρχε μεχρι που βγηκα σε ενα μεγαλο δωματιο. Εκει με περιμεναν αλλοι 5 πειρατες και ο Nick.
-Ωστε εσυ εισαι αυτος που προκαλεσε τοση φασαρια. Χαχαχαχα.. Εσυ εισαι μονο ενα παιδαρελι. Τι νομιζεις οτι μπορεις να καταφερεις?
Ενα πλατυ χαμογελο εμφανιστηκε στα χιλια μου.
-Μπορω να κανω αυτο... Kaben Kaben no Mi...
-Φρουτο του διαβολου? Μα πως? Αντρες επιθεση!!!
-Petal Rain!!
Πεταλα κοφτερα σαν βελη βγηκαν απο τα μανικα μου και καρφωναν τους 5 πειρατες που πηγαν να μου επιτεθουν. Σε λιγο ηταν 5 αψυχα σωματα.
-Πως τολμας να ερχεσαι εδω και να σκοτωνεις τους αντρες μου εε?

-Εσυ πως τολμουσες ολα αυτα τα χρονια να σκοτωνεις αθωους πολιτες? ΜΟΥ ΛΕΕΕΣ?
Φωναξα και του πεταξα το κατανα διπλα απο το κεφαλι του οπου και καρφωθηκε στον τοιχο απο πισω του. Κρατησε την ψυχραιμια του και σηκωθηκε.
-Αν θες μαχη θα την εχεις. Αλλα δεν θα ειναι τιμια!! Ειπε και πεταξε προς το μερος μου μια βομβα καπνου. Το δωματιο γεμισε καπνο και δεν μπορουσα να δω τιποτα. Ακουσα βηματα να με πλησιαζουν οποτε προσπαθησα καπως να αμυνθω. Ενιωσα μια καρεκλα με το ποδι μου και αμεσως την σηκωσα.
-Ετοιμασου να πεθανεις!! Ο πειρατης επιτεθηκε και μου εσπασε την καρεκλα.

Ο καπνος αρχισε να διαλυεται και εβλεπα ξανα.
-Σε βαρεθηκααααααααα!!! PETAL TORNADOOOO!!
Ο στροβιλος που παντα με εσωζε σε δυσκολες καταστασεις αρχισε να σχηματιζεται παιρνοντας μαζι του διαφορα αντικειμενα θρυματιζοντας τα. Καρεκλες, χαρτια και ποτηρια ηταν μυρμηγια μπροστα του.
-Αααααααααααγκχ...
Προφανως ο πειρατης ειχε πιαστει και αυτος στην μανια του στροβιλου. Τον κατευθυνα προς την επιφανεια της γης δημιουργοντας μια τεραστια τρυπα προς τα πανω.

Τιποτα δεν εμεινε ορθιο ουτε καν η καλυβα καλυψη... Οταν ανεβηκα πανω βρηκα τον Nick ανασκελα στο χωμα να βαριανασαινει γεματος κοψιματα.
-Θα μου το πληρωσεις αυτο.
-Παντα αυτο λετε... Γιατι δεν το δοκιμαζεται καμια φορα να σας δουμε?
Τον κλωτσησα στο κεφαλι και λιποθυμησε. Τον επιασα απο το ποδι και τον εσυρα μεχρι την βαση αφου πρωτα τον εδεσα. Οι 2 φυλακες με ειδαν απο μακρια που πλησιαζα και τρομαξαν. Αφου καταλαβαν οτι ειμουν εγω ανοιξαν την πορτα και με συνοδευσε ο ενας μεχρι τα κελια με παροτρυνση μου. Αφου εδωσα αναφορα στον Roy ο οποιος εμεινε με ανοιχτο το στομα μου εδωσε δωματιο και επεσα κατευθειαν για υπνο.

Την επομενη μερα ευχαριστησα τον αρχηγο, πηρα προμηθειες για το ταξιδι μου, 1 καινουριο κατανα και αφου ενημερωσα τα κεντρικα για τα αποτελεσματα της αποστολης εβαλα μπρος για την επισκευη του καραβιου μου. Εβγαλα τα σπαθια μου απο το κομματι υφασμα που τα ειχα και τα κοιταξα λυπημενος. Ηταν κειμηλιο απο την μαμα και λυπομουν που βρηκαν τετοιο τελος. Τα ξανατυλιξα και τα εβαλα μεσα στον σακο μου.
-Ελπιζω η αμοιβη μου να ειναι καλη γιατι χρειαζομαι καινουρια οπλα...
Γκρινιαξα και εστριψα το τιμονι με κατευθυνση το Doom Island.

Όνομα: Hannah Jinto
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 6
Beli: 17.500
Fame Point: +4.000.000
Posts: 15 -> 3.000 beli