Alucard and revo version 2 [ΤΕΛΟΣ]

Μετά την τελευταία μου περιπέτεια που ελευθέρωσα τους σκλάβους και νίκησα τον αρχηγό τον ninja, βρισκόμουν με ένα κλεμμένο πλοίο κάποιου πειρατή στην θάλασσα. Δυστυχώς όμως το πλοίο αυτό δεν είχε καθόλου προμήθειες έτσι έβγαλα τον χάρτη της west blue και έψαξα για το πιο κοντινό νησί. Αφού σιγουρεύτηκα για το σημείο όπου βρισκόμουν είδα πως το νησί Avalon είναι το πιο κοντινό μου, υπολόγισα μέσα σε 7 ώρες θα είχα φτάσει, πήγα στο πηδάλιο και έστριψα το πλοίο μου προς την σωστή μεριά. Έδεσσα το πηδάλιο για να μην στρίψει και πήγα να ψάξω το πλοίο μήπως είχε κάνα θησαυρό η τίποτα τέτοιο, μπέικα σε μια πόρτα που οδηγούσε από το κατάστρωμα στης καμπίνες και στο εσωτερικό του πλοίου

Έψαξα το πρώτο πάτωμα και δεν είχε απόλυτος τίποτα, μετά βρήκα κάτι σκαλιά που κατέβαιναν και οδηγούσαν στο δεύτερο πάτωμα, σε αυτό το πάτωμα ήταν η καμπίνες του πληρώματος και σε αυτά εκτός από λίγα beli στης τσέπες τον ρούχων του πληρώματος δεν είχε τίποτα άλλο. Μονό στην καμπίνα του καπετάνιου είχε 200 beli άλλα αυτά θα τα χάλαγα όλα σε προμήθειες για το πλοίο, μετά είπα να κατεβώ και κάτι άλλα σκαλιά που οδηγούσαν στο αμπάρι του πλοίου. Αντίο εντελώς εκτός από καθ μικρά βαρέλια που από την περιέργεια μου πήγα να τα ανοίξω και να δω τη είχαν. Άνοιξα το πρώτο βαρέλι και μια ιδιαίτερη μυρωδιά ξεχύθηκε από μέσα του, εγώ άμεσος φώναξα
- ΡΟΥΜΙ!!!

Πήρα το ένα βαρέλι μαζί μου πάνω και το άφησα διπλα από το πηδάλιο μετά έτρεξα πήρα και μια κούπα από την κουζίνα και αφού έκατσα σε μια καρεκλα διπλα από το πηδάλιο άρχισα να πεινώ. Έπινα μέχρι που είχε βραδιάσει τα μαγουλα και τα ματια μου είχαν γίνει κόκκινα αλλα δεν με χαλούσε και πόλη αυτή η φάση αντίθετα με ανέβαζε κάπως. Ξαφνικά στον ορίζοντα άρχισα να βλέπω φώτα πήγα πήρα τα κιάλια και είδα προς το μέρος, ήταν μια τεραστια πόλη εκεί πέρα χτισμένη
- η αυτό είναι το Avalon island η εγώ έχω μεθύσι για τα καλά
ψευδαίσθηση η όχι εγώ συνέχισα προς το νησί, πέρασε 30 λεπτά μέχρι που μπήκα σε ένα λιμάνι στην πολικέ έριξα άγκυρα. Άμεσος το μάτι μου έπεσε σε μια βάση marine λίγο πιο διπλά από το λιμάνι
- πρέπει να κάνω ότι είναι να κάνω και να φύγω από εδώ, αλλα για σήμερα πάω να πέσω για ύπνο

Πήγα στην καμπίνα του καπετάνιου και ξάπλωσα, αισθανόμουν λήγω άβολα που κοιμόμουν στο κρεβάτι ενός αλλου αλλα αφού γύρισα από εδώ και από εκεί στο τέλος με πίρε ο ύπνος.
Το επόμενο πρωί που ξύπνησα πήγα στην ντουλάπα του καπετάνιου και άρχισα να ψάχνω για κάτι που θα με κάλυπτε και δεν θα γινόμουν αντιληπτός στους marine, βρήκα μια μαύρη κάπα με κουκούλα την φόρεσα άμεσος και αφού σιγουρεύτηκα ότι μου πήγαινε βγήκα έξω στο κατάστρωμα του πλοίου. Άνοιξα την ράμπα του πλοίου και κατέβηκα στο λιμάνι για να ψάξω κάνα μαγαζί με προμήθειες για ταξίδια, δεν προχώρησα και πόλη αφού λήγω πιο διπλα από το λιμάνι είδα πολλά μαγαζιά που πάνω τους έγραφαν
- Προμήθειες -

Στάθηκα λίγο έξω από αυτά τα μαγαζιά και αφού είδα πως το ένα είχε καλλίτερης ποιότητας πράγματα μπήκα μέσα και άρχισα να ψωνίζω.
Πήρα τα απόλυτος απαραίτητα για το ταξίδι αλλα στο τέλος όταν πάω να πληρώσω μου λέει
- 30.000 μπέλι παρακαλώ
έμεινα με το στόμα ανοιχτό να έπαιρνα αυτά τα πράγματα σε άλλο νησί θα πήγαιναν το ανώτερο 100 μπέλι έτσι άρχισα να διαμαρτύρομαι
- μα τη στο καλο γιατί είναι τόσο ακριβά να τα έπαιρνα αυτά αλλου μονο 100 μπέλι θα κόστιζαν... τέλος πάντων τη αγοράζω με 300beli
αρχίζει να βλέπει τα πράγματα μου και μετά από λίγο μου βγάζει ένα μήλο και μου λέει
- ορίστε μονο αυτό αγοράζεις τίποτα άλλο... άντε αν βρείς και αλλα 150μπέλι θα σου κάνω έκπτωση σε ένα άλλο μήλο

Ξεκίνησα ένα τσακωμό με τον μαγαζάτορα μέχρι που ήρθε μια γυναικά και άρχισε να με τραβάει έξω, μόλις με έβγαλε έξω μου είπε
- είσαι καινούργιος εδώ σωστά... μάθε αυτό τότε μην τα βάζεις με τους πλουσιους γιατί αυτό είναι άμεση εκτέλεση από τους marine
- τη είναι αυτά που λες, αυτό είναι μια σκέτη τρελά
- σου αρέσει δεν σου αρέσει έτσι έχουν τα πράγματα εδώ πέρα
Μετά από αυτό άρχισε να απομακρύνεται, αλλα φεύγοντας μου πέταξε ένα μήλο. Εγώ άρχισα τότε να περπατώ στη πόλη τρώγοντας το.
Όσο πιο μέσα έμπαινα στην πόλη έβλεπα όλο και περισσότερους άστεγους ανθρώπους αλλα και ταυτόχρονα έβλεπα και καθ πλουσιους που ήταν τόσο χόνδροι από το φάει που έμοιαζαν έτοιμη να σκάσουν

Σαν να μην έφτανε αυτό που ζούσαν η φτωχή, η πλούσιοι τους βαρούσαν και τους κακομεταχιρηζαν πόλη άσχημα δεν ήθελα να αποκαλυφθώ αλλα σε μια φάση βλέπω έναν πλούσιο να πάει να βαρέσει ένα μικρό αγόρι. Τρέχω κατευθείαν πάνω του και του λέω
- μα καλά τη κάννης είναι ένα μικρό αγόρι αυτό
παραξενεύτηκε που κάποιος τον εμπόδισε να βαρέσει το αγόρι και έτσι μου είπε
- τη σε νοιάζει εσένα φύγε από εδώ πριν σκοτώσω και εσένα
- για δοκίμασε και θα δεις για ποτε θα βρεθείς να βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα
Νευριασμένος βγάζει ένα πιστόλι και προσπάθησε να με πυροβολήσει εγώ όμως πριν τα καταφέρει τον χτυπάω στο χέρι και του πέφτει το όπλο κάτω

Αφού του έριξα κάτω το όπλο αυτός άρχισε να φωνάζει
- marine ελάτε έχουμε έναν που εναντιώνεται
Χωρίς να χάσω χρόνο του ρίχνω μια γροθιά στην κοιλιά και τον εκσφενδονίζω στον τοίχο ενός κτηρίου, άρχισα να περπατώ προς το μέρος του αλλα τότε η γυναικα από το μαγαζί πριν μπέικε μπροστά μου και μου είπε
- τη κάννης είσαι τρελός έλα γρήγορα μαζί μου
Έτρεξε μπροστά και εγώ την ακολούθησα, ήμουν περίεργος να δω τι με ήθελε τη ήταν αυτή η τήρησα. Μετά από λίγο τρέξιμο φτάσαμε σε μια αδιέξοδος της είπα τότε
- τώρα τη κάνουμε??
Αυτή σκηνή κάτω ανοίγει έναν υπόνομο και πηδάει μέσα φωνάζοντας
- κλισέ το καπάκι καθώς μπαίνεις

Αφού μπέικα μέσα και έκλεισα το καπάκι άρχισα να κατεβαίνω μια σκάλα, όταν έφτασα κάτω είδα πόλους ανθρώπους μαζεμένους στους υπονόμους, είδα εκείνη την γυναικα που με έφερε εδώ πέρα και πήγα σε αυτήν και της είπα
- μα καλά τη είστε όλοι εσείς
- εμείς είμαστε μια μικρή ομάδα επαναστατών μαζί με μερικούς κατοικους από την πόλη, εμείς τους προσέξουμε κλέβουμε φαγητά και τους τα δίνουμε
- ναι μα αυτό ποσο καιρό θα κράτηση γιατί δεν ρίχνετε την βάση τον marine και να πάρετε εσείς την διοίκηση
- το έχουμε σκεφτεί αλλα περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή
κάτσαμε και συζητούσαμε για μερικά θέματα μαζί της μέχρι που είχε νυχτώσει και κάποιος ήρθε και μας φώναξε για φάει

Πήγα με ανυπομονησία στο τραπέζι για να φάω γιατί ήμουν όλην την μέρα μονο με ένα μήλο το οποιο μου το είχε δόση αυτή η γυναικα. Όταν έφτασα όμως στο τραπέζι είδα όλοι είχαν από ένα μικρό κομμάτι ψωμί και τίποτα παραπάνω, άμεσος μου κόπηκε η όρεξη έτσι έδωσα την μπουκιά μου σε ένα κορίτσι διπλα μου και είπα
- πρέπει να φηγό έχω κατη δουλειές να κάνω
η γυναικα με είδε και μου είπε
- μα καλά τη δουλειές έχεις να κάννης τώρα βραδιάτικα
- θα το μάθεις αύριο το πρωί
βγήκα από την ίδια τρυπα όπου μπέικα και άρχισα να περιπλανιέμαι στα σκοτεινά μέρη της πόλης
κατευθυνόμουν προς τα αρχοντικά τον πλουσιων ανθρώπων

Αφού βγήκα από την πόλη και κατευθύνθηκα προς τα αρχοντικά ο δρόμος ήταν γεμάτος marine, προσπαθούσα όσο πιο πόλη να μην με καταλάβαιναν. Τελικά κατάφερα να φτάσω στο πρώτο αρχοντικό σπίτι, από την κεντρική πόρτα είχε φρουρούς έτσι σκαρφάλωσα από την πίσω μεριά τον τοίχο, κατάφερα να μπω μέσα αλλα εκεί πέρα είδα μερικούς φρουρούς που ήταν έτοιμη να φωνάξουν αλλα με της δύναμης μου τους χτύπησα γρήγορα και μετά προχώρησα μέσα στο σπίτι.
Εκεί πέρα έψαξα λήγω μέχρι που κατάφερα να βρω το κελάρη, πήρα γρήγορα μια μεγάλη τσάντα που ήταν εκεί διπλα και άρχισα να την γεμίζω με διαφορα φαγητά, καθώς την γέμιζα άκουσα κάποιον να κατεβαίνει τα σκαλιά μόλις γύρισα είδα μια υπηρέτρια έμεινα κάγκελο δεν ήθελα να χτυπήσω γυναικα αλλα αυτή τότε μου λέει
- μην ανησυχείς δεν θα σε καταγγείλω γρήγορα όμως γέμισε τα και φύγε από εδώ πριν σε παρών χαμπάρι
- ναι ευχάριστο

Συνέχισα να γεμίζω την τσάντα μέχρι που δεν χωρούσε άλλο, μετά άρχισα να κατευθύνομαι προς τα έξω για να φύγω αλλα πριν περάσω την τελευταία πόρτα είδα πόλους φρουρούς να έρχονται προς το μέρος μου. ήμουν έτοιμος να τους παλέψω μέχρι που άκουσα την υπηρέτρια να φωνάζει
- βοήθεια βοήθεια εδώ γρήγορα
όλοι η φρουροί πήγαν προς το μέρος της και εγώ βρήκα την ευχέρεια να περάσω τον τοίχο και να αρχίζω να τρέχω προς την πόλη. Καθώς έτρεχα μπροστά μου είδα καθ marine όπου άρχισαν να μου φωνάζουν
- e εσύ εκεί έλα εδώ πέρα τώρα άμεσος
Εγώ ξεκίνησα να τρέχω με όλην μου την δύναμη αλλα αυτή δεν με άφηναν με ακολουθούσαν και φώναζαν
- σταματα εκεί πέρα ποιος είσαι δείξε μας το πρόσωπο σου

Είχαν μαζευτεί και άλλη marine και με κυνηγούσαν αλλα εγώ δεν σταματούσα, ευτυχώς που δεν είχαν καταλάβει ποιος ήμουν. Τελικά μετά από αρκετό τρέξιμο μέσα στα στενάκια της πόλης κατάφερα να τους κάνω να με χάσουν
Τότε βρήκα και εγώ την ευχέρεια να πάω στον υπόνομο που ήταν όλοι αυτή η άνθρωποι, με απόλυτη μυστικοπάθεια χωρίς να με δουν και πάλη η marin κατάφερα να φτάσω στην είσοδο του υπονόμου, εκεί πέρα άνοιξα το καπάκι του υπονόμου και αφού πέταξα μέσα την τσάντα μπήκα και εγώ κλείνοντας το καπάκι. Ξανά φόρεσα την τσάντα και κατευθύνθηκα προς το μέρος όπου ήταν όλοι μαζεμένη
αφού έφτασα είδα πως όλη τους είχαν πέσει για ύπνο έτσι εγώ ήθελα να τους κάνω μια έκπληξη όταν ξυπνούσαν για αυτό έβαλα φωτιά σε καθ ξύλα και άρχισα να μαγειρεύω τα πράγματα που είχα κλέψει

Έκατσα όλο το βράδυ και μαγείρευα διάφορα φαγητά μέχρι που όλοι η άνθρωποι το πρωί άρχισαν να ξυπνάνε και να μυρίζουν τα φαγητά μου, μαζεύτηκαν όλοι γύρο μου και άρχισαν να τα κοιτάνε απεγνωσμένα
- περιμένετε μισό λεπτό ακόμα να στρώσουμε το τραπέζι και μετά
Αφού στρώσαμε όλοι μαζί το τραπέζι κάτσαμε και φάγαμε σαν μια τεραστια οικογένεια, τότε εκείνη η γυναίκα ήρθε και μου είπε
- μα καλά που τα βρήκες όλα αυτά
- μεγάλη ιστορία... πες μου και εσύ στους επαναστάτες είσαι
- ναι είμαι εδώ και χρονια
- ωραία τότε θα ήθελα αν ξέρεις κάποιον ivan να τον χαιρετίσεις και να του πεις "ο alucard σκέφτεται ακόμα την προσφορά σου"
- δεν τον ξέρω αλλα θα των βρω και θα του το πω να είσαι σίγουρος

Κάτσαμε και φάγαμε μέχρι το τελευταίο κοκαλάκι μαζί, μετά όμως είχε έρθει η ώρα εγώ να αποχωρήσω έτσι τους αποχαιρέτησα όλους βγήκα έξω από τη βάση και άρχισα να περπατώ προς το πλοίο μου, μαζί μου ήρθε και η γυναικα όπου καθώς περπατούσαμε θες είπα
- ξερής ακόμα δεν μου είπες το όνομα σου
- μισά με λένε
αυτά τα τελευταία λεπτά που κάτσαμε και μιλήσαμε ήταν από τα καλλίτερα λεπτά πάνω σε εκείνο το νησί. Έφτασα στο πλοίο μου, αποχαιρέτησα την μισά με μια τρυφερή αγκαλιά, ανέβηκα στο πλοίο μου άνοιξα τα πανιά σήκωσα άγκυρα και ανοίχτηκα προς την θάλασσα αφήνοντας για μια ακόμη φορα μια γυναικα να με περημενη