Alucard And pirate [ΤΕΛΟΣ]

Η τελευταία μου περιπέτεια με είχε κάννη να πιστεύω ότι ήμουν πια έτοιμος για να πάω στην grand line αλλα πρώτα έπρεπε να επισκεφθώ τον φίλο μου nemesis στο νησί Omatsuri στην north.
Είχα άνοιξη εδώ και ώρες τα πανιά μου και έπλεα με προορισμό εκείνο το νησί, ήμουν όμως πόλη μακριά ακόμα έτσι αποφάσισα να συμμαζέψω αυτό το χάλι που γινόταν στο πλοίο μου. Άρχισα από το πιο χαμηλό πάτωμα και συνέχισα προς τα πάνω, τα πάντα σε κάθε πάτωμα ήταν ένα σκέτο αχούρι σε μερικές γωνιές του πλοίου μου έβλεπα αποφάγια και σε μερικές άλλες έβλεπα ποντίκια. Μερικά ποντίκια κατάφερνα να τα ψήσω με της δύναμης μου αλλα μερικά αλλα έμπαιναν σε σχισμές του πλοίου και δεν τα έβρισκα ξανά

Το χειρότερο πάτωμα από όλα ήταν το πάνω όπου εκεί υπήρχε η κουζίνα του πλοίου μου βρομούσε σαπίλα μούχλα παντού.
- πως στον κόρακα έτρωγα από εδώ πέρα και δεν έχω πεθάνει ακόμα
Τελικά μετά από αρκετές ώρες είχα καταφέρει να το σκουπίσω και να το επισκευάσω το μεγαλύτερο κομμάτι του πλοίου μου, έτσι αφού είχα κουραστεί πήγα και ξάπλωσα διπλά από το πηδάλιο του πλοίου μου.
Ήμουν τόσο χαλαρωμένος που στο τέλος χωρίς να το καταλάβω με είχε πάρει ο ύπνος, έβλεπα ένα σορό ωραία όνειρα αλλα όλα αυτά σταμάτησαν όταν μια σταγόνα βροχής έπεσε στο μάτι μου, στην άρχει δεν έδωσα μεγάλη σημασία γιατί ψιχάλιζε αλλα μετά άρχισε μια δυνατή καταιγίδα και σηκώθηκα για να πιάσω το πηδάλιο

Ευτυχώς όμως δεν ήταν και τόσο τρομερή, μόνο μια πόλη δυνατή και ψυχρή βροχή είχε. Μετά από 2 λεπτά σε αυτήν την βροχή είχα γυνή μούσκεμα και άρχισα να φτερνίζομαι από το κρύο που αισθανόμουν. Όσο και να ήθελα να αφήσω το πηδάλιο για να πάω να πάρω κάνα μπουφάν για να το βάλω πάνω μου δεν μπορούσα γιατί αν άφηνα το πηδάλιο μπορεί να έβγαινα από την πορεία μου η ακόμα χειρότερα.
- αψού αψού τελικά αν αρρωστήσω θα αργήσω στην grand line τη κατάρα και αυτή να μην με αφήνεις να πάω στην grand line θάλασσα
Η καταιγίδα όμως συνεχίστηκε για μερικές ώρες ακόμα μέχρι που όταν διαλύθηκαν τα σύννεφα της το πλοίο μου λούστηκε από τον μεσημεριανό ήλιο. Εγώ όμως δεν είχα χρόνο να λιαστό λίγο γιατί δεν αισθανόμουν και πόλη καλά έτσι αφού έδεσα το πλοίο κατευθύνθηκα προς την καμπίνα όπου και κουκουλώθηκα για να με πάρει ο ύπνος

Δύσκολα με πήρε ο ύπνος γιατί στην άρχει μονο φτερνιζόμουν, αλλα όταν με πήρε δεν κατάλαβα τίποτα απόλυτος.
Όταν ξύπνησα ήταν ακόμα νύχτα έτσι προσπάθησα να την ξανά πέσω αλλα δεν με έπιανε ο ύπνος έτσι πήγα στην κουζίνα του πλοίου μου ζέστανα ένα τσάι το ήπια και μετά βγήκα έξω για να ετοιμάσω το πλοίο μου για να πλεύση, το είχα κάννη τόσες φορες που τελικά το είχα μάθει καλά μέσα σε λίγα μονο λεπτά το πλοίο μου άρχισε να κουνιέται.
Είχε διαφορετική αίσθηση να πλέεις την νύχτα, το φεγγαρόφωτος χτύπαγε την θάλασσα και την έκανε τόσο ήρεμη και γαλήνια, άκουγα και το πιο μικρό κιμά που χτύπαγε το πλοίο μου, ήταν μια μαγική βραδια. Όσο άρρωστος και να ήμουν αυτή η απόλυτη χαλάρωση με είχε κάννη να ξεχάσω τον βήχα μου

Συνέχισα μέχρι το πρωί όπου όλη αυτή η ησυχία χάθηκε από την μια στιγμή στην άλλη θαλασσοπούλια άρχισαν να πετάνε και να κακαρίζουν, ψαρια πήδαγαν και βουτούσαν ξανά στην θάλασσα. Όλη αυτή η ομορφιά είχε χαθεί πλήρως.
- να πάτε στο διάολο όλα σας καταραμένα, ήμουν σε άλλον κόσμο για μια στιγμή
Φλόγες άρχισαν να βγαίνουν από το κορμί μου και μετά άρχισα να πετάω κύματα φωτιάς και να ψήνω κάθε τη ζωντανό που μου χαλούσε την ησυχία, σύντομα όμως κατάλαβα ότι αυτό που έκανα ήταν λάθος σκότωνα αυτά τα πουλια και μετά τα άφηνα να πέσουν στην θάλασσα, έπρεπε να τα πάρω και να τα φάω εγώ.
Η κοιλια μου είχε αρχίσει να γουργουρίζει έτσι πήγα στην κουζίνα άναψα μια φωτιά και έβαλα να ψήσω κάνα ψάρι

Μόλις έφαγα αυτό το ψαρή, έπλυνα το πιάτο μην βρωμάει ψαρίλα και μετά βγήκα έξω στο κατάστρωμα, εκεί πέρα είδα έκπληκτος το νησί Omatsuri.
Πήγα τρέχοντας στο πηδάλιο και το έπαιξα ένας καλός καπετάνιος. Αυτός ο άνεμος που φυσούσε με είχε βοηθήσει πόλη να φτάσω πριν την ώρα μου.
Τελικά μετά από λίγα λεπτά είχα καταφέρει να μπω στο λιμάνι της πόλης, εκεί πέρα αφού έδεσα το πλοίο μου έδωσα μερικά μπέλλη σε έναν για να μου το καθαρίσει και μετά άρχισα να περπατώ στο πιο συνηθισμένο μέρος όπου θα μπορούσα να βρω τον nemesis
- λοιπόν που είναι αυτό το μπαρ τώρα
Μπήκα σε πολλά από τα μπαρ διπλα από το λιμάνι αλλα σε κανένα ο nemesis, είχα αρχίσει να ανήσυχο μήπως είχε πάθη τίποτα έτσι σε ένα από τα μπαρ που μπήκα ρώτησα τον μπάρμαν
- μήπως έχετε δει τον nemesis μένει σε αυτό το νησί
- a ναι είναι συχνός πελάτης αλλα τέτοια ώρα πρέπει να είναι σπίτι του... είναι πάνω στον λόφο λίγο πιο έξω από την πόλη

Βγήκα από το μπαρ και άρχισα να τρέχω προς το σημείο όπου είναι το σπίτι του όπως μου είπε ο μπαρμαν.
Από την πρώτη στιγμή που βγήκα έξω από την πόλη είδα το σπίτι του πάνω στην κορυφή του λόφου.
Όταν μετά από μερικά έφτασα του χτύπησα την πόρτα και αυτός μου απάντησε
- φύγετε δεν είναι κάννης εδώ τώρα
- πως δεν είναι αφού σε ακούω να μιλάς
- είναι μια εφεύρεση μου που σου απαντάει σε ότι της πεις
- καλά καλά nemesis άνοιξε τώρα πριν σπάσω την πόρτα ο alucard είμαι
Σαν κατη να έσπασε μέσα στο σπίτι και μετά από λήγω άνοιξε η πόρτα και με χαιρέτησε και με έβαλε μέσα στο σπίτι του όπου με κέρασε το πρώτο ποτήρι ρούμι

Συζητάγαμε και πίναμε, το ένα ποτήρι έγιναν δυο τα δυο έγιναν ένα μπουκάλι μέχρι που στο τέλος του τελείωσε και μου είπε
- πάμε να τα σπάσουμε στο μπαρ όπως της άλλες φόρες φίλε μου xaxaxax
Βγήκαμε και η δυο και πήγαμε σε ένα καλο μπαρ διπλά από το λιμάνι, εκεί πέρα παραγγείλαμε και η δυο μας από ένα μπουκάλι ρούμι και συνεχίσαμε να πεινούμε συζητώντας για διαφορα πράγματα μέχρι που στο τέλος μου λέει
- λυπών φιλε μου γιατί είσαι εδώ πέρα, γιατί σου είχα πει μονο όταν θα πας grand line ella να με επισκεφτείς
- e για αυτό ήρθα θα φύγω μια από αυτές της μέρες για το ταξίδι μου στην μεγάλη θάλασσα
- e τότε πρέπει να το γιορτάσουμε σήμερα, και ξέρεις με τη.... ποτό και κορίτσια... μπάρμαν φερε μας αλλα δυο μπουκάλια ο φίλος μου φεύγει και δεν θα τον ξανά δω ποτε xaxaxa

Ο nemesis ήταν ένα από τα πιο δυνατά ποτήρια που είχα γνωρίσει στην ζωή μου, όσο και να έπινε ποτε δεν μεθούσε, όπως και δεν κώλωνε ποτε ακόμα και αν έτρωγε ξύλο κάθε φορα που περνούσε η σερβιτόρα από διπλα του αυτός την χούφτωνε και της έλεγε
- σε περιμένω σήμερα το βραδυ από το σπίτι μου σούζη θα το κάψουμε xaxaxaxa
εκείνη όμως κάθε φορα τον χαστούκιζε και του έλεγε
- ρε άντε μου στο διάολο nemesis... ούτε στα πιο τρελα σου όνειρα
ο nemesis όμως ποτε δεν πτοοταν έτσι γυρνούσε και μου έλεγε
- με θέλει μονο για το κορμί μου όχι για το μυαλό μου alucard xaaxaxaxax
είχα να το λέω σε οποιον και να γνώριζα του μιλούσα για αυτόν τον τύπο ήταν απλός ένας πόλη τρελός τύπος, αλλα συνεχεία νοιαζόταν για τους άλλους και τους βοηθούσε με κάθε κόστος

Καθώς συνεχίζαμε να πεινούμε ξαφνικά από έξω ακούμε να γίνετε μια τεράστια έκρηξη και μετά ουρλιαχτά ανθρώπων. βγήκαμε και η δυο άμεσος έξω για να δούμε τη γινόταν, και αυτό που είδα δεν μου άρεσε καθόλου μα καθόλου. Ήταν ένα τεράστιο πειρατικό πλοίο όπου είχε ρήξη μια κανόνω μπάλα στο δικό μου και είχε πάρει φωτιές
- το πλοίο μου θα μου το πληρώσουν αυτό πόλη ακριβά
- ηρέμησε alucard θέλω και εγώ διάλεξε ποίους θα πάρεις εσύ και ποίους εγώ xaxaxaxax
Αφού διαλέξαμε πήγαμε τρέχοντας και η δυο μας και αρχίσαμε να χτυπάμε τους πειρατές που είχαν κατεβεί από το πλοίο. ήταν πάρα πολύ όμως και μετά από λήγω μας είχαν περικύκλωση εγώ και ο nemesis ήμασταν πλάτη με πλάτη έτσι του λέω
- τη έγινε γέρασες nemesis
- όχι απλός βαριέμαι είναι πόλη άσχετη αυτή η τύποι

Τότε μονο ένα πιάστε τους, ακούστηκε από τους πειρατές και όλη τους μας όρμηξαν εγώ με της δύναμης μου χτυπούσα τους πειρατές και ο nemesis με δυο σπαθιά που είχε πάρει από τους πειρατές τους χτυπούσε. Τα καταφέρναμε μια χαρά μαζί τους κρατούσαμε πόλη εύκολα δεν μας κούραζαν και πόλη μέχρι που σε μια στιγμή ο nemesis μου φωνάζει
- e alucard έχω φάει 23 πειρατές εσύ πόσους
- xaxaxa θα αργήσεις να με φτάσεις είμαι είδη στους 35
- τη όχιιι
Άρχισε τότε να χτυπάει και να ουρλιάζει με μανία, δεν άργησε πόλη μέχρι που η πειρατές είχαν αρχίσει να τρομάζουν και να τρέχουν για να κρυφτούν πάνω στο πλοίο τους αλλα ανεβήκαμε και εμείς γιατί εγώ ζητούσα ακόμα εκδίκηση που κατάστρεψαν το πλοίο μου

Όταν ανεβήκαμε στο πλοίο είδαμε ένα τεράστιο τύπο που μας είπε
- είμαι ο καπετάνιος τους θα σας σκοτώσω και τους δυο μόνος μου
εμείς όμως τον αγνοήσαμε και είπαμε
- alucard πάρε εσύ αυτόν τον χόνδρο τύπο και εγώ θα πάρο τους άλλους
- καλά αλλα όταν τον σκοτώσω θα έρθω να τελειώνουμε
ο καπετάνιος νευριασμένος τότε με ένα τεράστιο τσεκούρι πήγε να μας χτυπήσει αλλα εγώ σπρώχνω τον nemesis και με χτυπάει με το τσεκούρι του αλλα δεν παθαίνω καμια ζημιά, μόλις το τραβάει του λέω
- μεγάλο λάθος έκανες και βούλιαξες το πλοίο μου ανόητε
με μια φλογισμένη κλοτσιά λιώνω το τσεκούρι του, αυτός όμως δεν σταμάτησε άρχισε να το χρησιμοποιεί σαν ρόπαλο

Άρχισα να τον αποφεύγω όχι γιατί τον φοβόμουν αλλα γιατί ήθελα να διασκεδάσω και να τον κουράσω, του είχα σπάσει τα νεύρα και βαρούσε ακατάπαυστα μέχρι που από την κούρας έπεσε κάτω και εγώ άρχισα να τον βαράω με κλοτσιές και μπουνιές μέχρι που είδα ότι η πειρατές είχαν στριμώξει τον nemesis στον τοίχο έτσι πηδάω στον αέρα μεταμορφώνω το χέρι μου σε πυρσό και πέφτοντας χτυπάω τον καπετάνιο στο κεφαλή του και μετά από αυτό το χτύπημα σφίγγω την γροθιά μου και πετάω ένα κύμα φωτιάς στους πειρατές που είχαν στριμώξει τον nemesis. Αυτός άρχισε τότε να μου διαμαρτύρεται που τους έφαγα
- e alucard ήταν δική μου αυτή τους είχα
- εγώ σου είπα nemesis ότι όταν τελειώσω με τον χονδρό θα φάω τους δικούς σου
- καλά ανόητε έλα πάμε να πιούμε τίποτα στο μπαρ τώρα
- όχι περίμενε να ψάξουμε το πλοίο πρώτα μήπως βρούμε κάνα θησαυρό για να αγοράσω κάνα νέο πλοίο γιατί μου το κατέστρεψαν το δικό μου

Χωριστήκαμε και αρχίσαμε να ψάχνουμε το πλοίο, εγώ δεν έβρισκα απόλυτος τίποτα και είχα αρχίσει να απογοητεύομαι αλλα τότε ακούω τον nemesis να μου λέει
- alucard έλα άμεσος εδώ πέρα χτυπήσαμε λαχείο
άμεσος έτρεξα να δω τη ήταν αυτό που βρήκε ο nemesis. Όταν έφτασα ζαλίστηκα για λήγω στην αρχή ήταν ένας ολόκληρος θησαυρός εκεί πέρα άμεσος πήγα και ξάπλωσα πάνω τους, μετά όμως άκουσα τον nemesis από πίσω μου κει τον είδα να έχει πάρει αγκαλιά πολλά βαρέλια με ρούμι, όταν με είδε κάι εμενα μου είπε
- κοίτα alucard θα έχω να πεινώ μια ζωή xaxaxaxax
- ναι nemesis ναι... αστο αυτό τώρα και έλα βοηθάμε να πάμε το σεντούκι του θησαυρού στο καρνάγιο να μου φτιάξουν ένα πλοίο της προκοπης
ακούμπησε στην άκρη τα βαρέλια και ήρθε να με βοηθήσει να μεταφέρουμε το σεντούκι στο καρνάγιο

Μεταφέραμε το σεντούκι μέχρι το καρνάγιο και εκεί πέρα του είπα του μάστορα
- λοιπόν με τόσο χρυσό τη φτιάχνουμε
- με τόσο χρυσό δεν φτιάχνω πλοίο γαλέρα ολόκληρη σου φτιάχνω με ότι θες πάνω της
- όχι τότε σου δεινό μονο το μισό εγώ ένα πλήρως εξοπλισμένο πλοίο θέλω
- πόλη καλά έλα σε 3 μέρες θα σου το έχω έτοιμο
αφού έδωσε τον μισό θησαυρό τον άλλον μισό τον φύλαξα στο σπίτι του nemesis μετά πήγαμε ξανά στο πειρατικό πλοίο και αρχίσαμε να μεταφέρουμε όλα τα βαρέλια με το ρούμι στο σπίτι του. Όταν μεταφέραμε και το τελευταίο ξαπλώσαμε στον καναπέ και αρχίσαμε να πεινούμε το ένα βαρέλι μετά το άλλο. Δεν σταματήσαμε να πεινούμε για 2 μέρες μέχρι που τελειωσε το ρούμι και την υπόλοιπη μέρα κοιμηθήκαμε

Την τρίτη μέρα το κεφαλή μου πονούσε ακόμα αλλα έπρεπε να πάω να πάρω το πλοίο μου και να φύγω από αυτό το νησί γιατί η grand line ακόμα με περίμενε. Έτσι αφού αποχαιρέτησα τον nemesis και τον αφής να συνέχιση να ποινή πήρα το σεντούκι με τον θησαυρό και πήγα προς την πόλη στο καρνάγιο. εκεί πέρα είδα τον μάστορα και του είπα
- λοιπόν έτοιμο
- πανέτοιμο είναι όχι απλός έτοιμο έλα να σου το δείξω
Μόλις το είδα στην άρχει τα έχασα ήταν τέλειο εξωτερικά, είχε ζωγραφισμένους κεραυνούς πάνω τους και στην πλώρη του είχε ένα ξύλινο κεφαλή δράκου στα πλαγιά του είχε πολλά κανόνια στην σειρά. Έτσι αφού έσπασα ένα μπουκάλι ρούμι προς τιμήν του το έριξα στην θάλασσα και ανέβηκα πάνω του φωνάζοντας
- grand line σου έρχομαι μαζί με τον odin μου (το όνομα του πλοίου μου)

Όνομα: Alucard
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 8
Beli: 19,000
Bounty/Fame Points: 0
Post: 3.200

Μπραβο. Καλη ιστορια και ειδα οτι προσπαθεις για τα ορθογραφικα! Ολες οι προσπαθειες πρεπει να ανταμειβονται!!! Keep up the good work!