[Τέλος]The Perfect Place For Holidays! Relaxing And Training!

Θα ήθελα να μείνω περισσότερο στο Pingtan! Ήταν ένα πολύ ήσυχο νησί και πολύ όμορφο. Και πέρα από αυτά τα προτερήματα είχε και το εκπληκτικό του ψωμί που δεν μπορούσες να αντισταθείς στον πειρασμό του ακόμα κι αν δεν το έχεις δοκιμάσει. Αν δεν είχα να ακολουθήσω τον Youichi θα έμενα εκεί για πάντα. Κοιτούσα τον ουρανό και τον ήλιο και σκεφτόμουν. Σιγά μην έβρισκα τέτοιο μέρος ξανά. Μπορεί να ήταν και το καλύτερο για διακοπές. Σηκώθηκα από την ξαπλώστρα και κοίταξα στον ορίζοντα. Ένα νησί ξεδιπλωνόταν. Ήταν πολύ μεγάλο αλλά δεν φαινόταν πολύ καλά άρα δεν μπορούσα να κρίνω πως έμοιαζε. Αύξησα την ταχύτητα και ήλπισα ότι ο Youichi θα είχε περάσει από εδώ ή θα ήταν ακόμα εδώ. Στο τσακ μου είχε ξεφύγει στο προηγούμενο νησί και δεν είχα σκοπό να τον αφήσω και τώρα.

Παράλληλα πήρα τον χάρτη της South Blue και προσπάθησα να προσανατολιστώ. Έχοντας φύγει με σταθερή πορεία από το λιμάνι του Pingtan τώρα λογικά θα έφτανα στο... χμμ.. νά'το. Εδώ είμαστε... Baterilla ε? Δεν έχω ακούσει πολλά γι'αυτό το νησί οπότε δεν θα είναι και πολύ φημισμένο. Αλλά θα το δούμε αυτό μόλις φτάσω. Καθώς πλησίαζα στο νησί ξεκίνησα να ξεχωρίζω πολλά πράγματα όπως τα δέντρα. Οι παραλίες και γενικά σχεδόν ολόκληρο το νησί ήταν γεμάτο με πανέμορφους φοίνηκες. Από μικρός είχα ένα κόλλημα με αυτά τα δέντρα αλλά ποτέ δεν συνάντησα ένα. Ευκαιρία να το κάνω τώρα.

Καθώς απ'είχα λίγα μόνο χιλιόμετρα από το νησί είδα πολλές εγκαταστάσεις σε ολόκληρο το νησί. Δηλαδή ακόμα και στο πιο ψηλό σημείο του νησιού είδα να έχουν κτήσει κτήρια. Δεν βρήκα λιμάνι προς το παρόν οπότε αναγκάστηκα να ρίξω άγκυρα σε μία τεράστεια παραλία. Κατέβασα μία βαρκούλα από το πλοίο και μπήκα μέσα. Έκανα κουπί για να φτάσω στο νησί και ευτυχώς η θάλασσα με βοήθησε και έφτασα γρηγορότερα. Άφησα την βάρκα εκεί και περπάτησα λίγο στην άμμο απορούμενος προς τα που να πάω για να βρω πολιτισμό. Μετά από λίγη σκέψη και με βάση μερικά σημεία που είχα δει να έχουν κτήρια είπα να πάω προς τα αριστερά.

Για καλή μου τύχη, μετά από μισή ώρα περπατήματος βρέθηκα στην είσοδο μίας πόλης. Και δεν ήταν και μικρή. Οι άνθρωποι φαίνονταν χαρούμενοι αλλά και πλούσιοι αν κρίνεις από τον ρουχισμό τους και τα μπιχλιμπίδια τους. Μπήκα μέσα και για αρχή κατευθήνθηκα προς κάποιο εστιατόριο για να φάω καθώς οι δημιουργίες μου στην κουζίνα κατέληγαν να είχαν χρώμα μαύρο τις περισσότερες φορές και έτσι δεν έτρωγα. Μπήκα στο πρώτο που είδα και πρόσεξα πως ήταν πολύ μεγάλο και πολύ καλά διακοσμημένο. Κάθισα σε μία γωνία και αμέσως ένας σερβιτόρος ήρθε από το πουθενά και μου έδωσε μία λίστα για να δω τι έχει. Με το που άνοιξα τον κατάλογο έμεινα με το στόμα ορθάνοικτο.

Όλα τα φαγητά κόστιζαν μία περιουσία και ήδη έβλεπα τα λεφτά μου να πετούν και να προσγειώνονται στην ταμειακή μηχανή του εστιατορίου. Δεν ήξερα καν αν θα μπορούσα να πληρώσω και το φαγητό που θα έπερνα οπότε με έβλεπα και εμένα να πλένω κάνα πιάτο. Αλλά που να ήξεραν πόσο "έμπειρος" είμαι με την κουζίνα γενικά. Έχω κάψει γεύματα για γεύματα. Το προσπέρασα καθώς δεν ήθελα να μου κοπεί η όρεξη και παράγγειλα κάτι χορταστικό και φτηνό. Σε λίγα λεπτάκια ο σερβιτόρος εμφανίστηκε πάλι μπροστά μου με το φαγητό που παρήγγειλα στα χέρια του.
-Ορίστε κύριε! Το γεύμα σας είναι έτοιμο. Καλή σας όρεξη!
-Ευ-ευχαριστώ πολύ!

-Εμμ μήπως μπορείτε να μου δώσετε μία περιγραφή του νησιού? Είμαι νέος και δεν ξέρω τα μέρη!
-Μα φυσικά. Το Baterilla είναι ένα ουσιαστικά πλούσιο νησί με πολλές εγκαταστάσεις προορισμένες για ταξιδιώτες μόνο και μόνο για να χαλαρώσουν και να διασκεδάσουν. Έχουμε πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια ενώ τα μαγαζιά υπερτερούν σημαντικά. Ευτά είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του νησιού μας!
-Ευχαριστώ και πάλι! Μου φαίνεται πως θα περάσω λίγες μέρες εδώ για ξεκούραση!
Έφυγε και πήγε σε άλλο τραπέζι για να πάρει παραγγελία. Εγώ κάθισα και σκέφτηκα τι να κάνω αργότερα. Φαινόταν πως θα κάνω ένα σύντομο διάλειμμα από το κυνήγι του Youichi...

Το φαί ήταν πεντανόστιμο και χόρτασα αμέσως αλλά δεν θα με χαλούσε να έτρωγα κι άλλη μία μερίδα από τα ίδια. Έβαλα το χέρι στην τσέπη και έβγαλα το καιμένο το πορτοφολάκι μου. Είδα τα λεφτά να κλαίγονται και τα άφησα στο ειδικό φακελάκι στο οποίο έβαζαν μέσα τα χρήματα. Σηκώθηκα και είπα να πάω για μία βόλτα στην πόλη να χωνέψω όσο έφαγα. Πράγματι, το νησί ήταν πολύ πλούσιο και φαινόταν πως η πλειοψηφεία του νησιού ήταν ξένοι από άλλα νησιά ή ακόμα και θάλασσες. Μετά από 2-3 ωρίτσες περπατήματος βρήκα ένα πολύ ωραίο ξενοδοχείο. Μπήκα μέσα και έκλεισα ένα δωμάτιο. Μπήκα σε αυτό και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Το δωμάτιο ήταν τεράστειο...

Έκλεισα τα μάτια μου και αποκοιμήθηκα για καμιά ώρα. Όταν πάλι ξύπνησα βγήκα στο μπαλκονάκι και πρόσεξα πως είχα μία από τις καλύτερες θέες προς το νησί. Φαινόταν όλη η πόλη καθαρότατα. Κοίταξα το ρολόι του δωματίου και βγήκα από το δωμάτιο. Θα δοκίμαζα αρκετά πράγματα εκείνη την ημέρα όσο μου έμενε μέχρι να βραδιάσει. Για αρχή πήγα σε μία πισίνα για να χαλαρώσω. Όμως κάτι με έπιασε και ένιωσα το σώμα μου σκληρό και πιασμένο με το που μπήκα στην πισίνα. Δεν μπορούσα να κρατηθώ ακίνητος και έτσι ενστικτωδώς ξεκίνησα να κολυμώ με ταχύτητα από την μία άκρη στην άλλη. Τότε κατάλαβα τι συμβαίνει... είχα πολύ καιρό να γυμναστώ και το σώμα μου ξεσυνήθισε. Άρα δεν θα έκανα μόνο διακοπές σε αυτό το νησί...

Συνέχισα παρ'όλο που κατάλαβα περί τίνος πρόκειται. Διασκέδαζα όσο προπονούσα τον εαυτό μου και χαιρόμουν αρκετά γιατί τις περισσότερες φορές η προπόνηση είχε μεγάλα αποτελέσματα. Συνέχισα το κολύμπι για μισή ώρα ακόμα χωρίς σταματημό. Στο τέλος βούτηξα μέσα στην πισίνα και έπιασα τον πάτο. Πάντα είχα αυτή τη συνήθεια πριν βγω από το νερό. Να ακουμπάω τον πάτο... Δεν ξέρω γιατί αλλά από τότε που θυμάμαι ότι ζω αυτό έκανα όταν έμπαινα. Βγήκα και σκουπίστηκα με ένα μπουρνούζι και συνέχισα προς το ξενοδοχείο. Είχε πλέον βραδιάσει αρκετά και τα φώτα στους δρόμους άναψαν ξαφνικά δίνοντας σε όλη την πόλη ένα ωραίο χρώμα.

Μπήκα στο ξενοδοχείο και κατευθύνθηκα στο δωμάτιό μου με τα κλειδιά στο χέρι. Άνοιξα και πέρασα στο υπνοδωμάτιο αφού πρώτα έριξα ένα ντουζάκι. Ξάπλωσα και έκλεισα τα μάτια μέχρι που με πήρε ο ύπνος. Τα όνειρα πήγαιναν και έρχονταν αλλά το πιο αξιοσημείωτο ήταν εκείνο με τον Youichi και τον Sato! Τους είδα και τους δύο να παλεύουν μεταξύ τους ενώ εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παρά μόνο να κοιτάζω. Ο Youichi φαινόταν να υπερτερεί αλλά πρόσεξα πως ο Sato είχε αποκτήσει πολύ δύναμη και μπορούσε έστω και με μικρή διαφορά να αντέξει τα χτυπήματα του αντιπάλου.

Φαίνονταν όλα τόσο αληθινά που σε κάποια στιγμή χάθηκα και πίστεψα ότι γίνονταν πραγματικά όλα αυτά. Ο Sato προς το τέλος φάνηκε να νευριάζει και να χτυπάει πιο δυνατά ενώ έτρεχε και πιο γρήγορα. Φαινόταν σαν άλλος άνθρωπος. Ο Youichi από την άλλη δεν μπορούσε να αποκρούσει ή να αποφύγει όλες τις κινήσεις και πολλές τον πετύχαιναν. Εγώ κοίταξα κάτω και πρόσεξα πως είμουν ξαπλωμένος ενώ μία μικρή λίμνη αίματος βρισκόταν γύρω μου. Η κοιλιά μου είχε γεμίσει αίμα και ένιωθα ζαλισμένος. Παρ'όλο που ήταν όνειρο ένιωθα ζαλάδα...

Είχα τραυματιστεί πολύ. Τότε ο Sato έκανε ένα βήμα πίσω και πήρε μία συνηθισμένη στάση. Ετοιμαζόταν για Shadow Step. Όμως η εκτέλεση ήταν διαφορετική. Μπορεί να έφτασε στην πλάτη του αντιπάλου σε χρόνο μηδέν αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Εξαφανιζόταν και εμφανιζόταν γύρω γύρω από τον Youichi καρφώνοντάς τον με το μαχαίρι του χωρίς σταματημό. Είχε εξελίξει την κίνηση αυτή. Όμως θυμάμαι και εμένα να είχα κάνει κάτι παρόμοιο στην μάχη που έδωσα στο Ferum. Δεξιά και αριστερά βρίσκονταν μερικοί Marine και Revos αλλά δεν πολεμούσαν μεταξύ τους. Κοίταζαν άναυδοι την μάχη που έδιναν ο Sato και ο Youichi. Την στιγμή που πήγα να σηκωθώ είδα κάποιον μπροστά μου με μακριά και αγκαθωτά μαλλιά να με κοιτάζει και να γελάει...

Τα δολοφονικά του μάτια με παγίδευσαν και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Νόμιζω πως τον είχα ξαναδεί κάπου αυτόν αν και δεν πολυφαινόταν οπότε δεν μπορούσα να κρίνω. Έβγαλε ένα πιστόλι και με σημάδεψε. Πήγε να πατήσει την σκανδάλη και τότε είπε κάτι αλλά δεν άκουσα πολλά με τόση βαβούρα τριγύρω. Τα μόνα που έπιασα ήταν κάτι για πειρατές και μου φαίνεται πως ήταν ερώτηση που μου έκανε. Ξαναγέλασε και τότε ακούστηκε το μπαμ του όπλου του. Ξύπνησα ιδρωμένος και τρομαγμένος από αυτά που είδα. Δεν μπορούσα να πιστέψω τίποτα από όλα αυτά. Το υπόλοιπο βράδυ το πέρασα στο μπαλκόνι μου κοιτάζοντας την θάλασσα και τον ουρανό. Και αν θυμάμαι καλά από τις εφημερίδες.... αυτός που είδα... δεν ήταν άλλος από τον πειρατή Yami Raziel!

Έσφιξα τις γροθιές μου και σηκώθηκα. Βγήκα από το ξενοδοχείο και πήρα τον δρόμο για το καράβι μου που ήταν σε μία παραλία αρκετά έξω από την πόλη. Για την ακρίβεια με το που βγήκα από την πόλη άρχισα να τρέχω για να ζεσταθώ. Θα ξεκινούσα προπόνηση από εκείνη τη στιγμή. Ήταν τελείως σκοτάδι ενώ δεν είχε ξημερώσει ακόμα και δεν ήξερα καν τι ώρα ήταν. Όμως δεν θα σταματούσα ότι και να γινόταν. Μόλις έφτασα το καράβι πήρα την βαρκούλα και έκανα κουπί μέχρι εκεί. Ανέβηκα στο πλοίο και πήρα βάρη και πολλά άλλα πράγματα που θα με βοηθούσαν στην προπόνηση. Μετά από μισή ώρα περίπου ξεκίνησα.

7 Μέρες αργότερα...

Μετά από μία βδομάδα είμουν έτοιμος με τα δικά μου δεδομένα. Η προπόνηση ήταν αρκετά καλή και είχε αποτελέσματα σίγουρα. Παράλληλα χαλάρωνα στις πισίνες και στα μασάζ του ξενοδοχείου και απολάμβανα τα εξαίσια φαγητά. Το μόνο κακό ήταν ότι ξεφραγκιάστηκα για να τα πληρώσω όλα αυτά στο τέλος. Η τελευταία μέρα διαμονής μου στο νησί έφτασε και ήρθε η ώρα να φύγω. Πρώτ 'απ' όλα έβγαλα τα βαράκια που είχα βάλει στα πόδια μου για να είμαι συνεχώς σε κατάσταση προπόνησης. Ένιωσα ελαφρύτερος, και πολύ μάλιστα. Ετοίμασα τα πάντα και πήγα στο πλοίο μέσω της βάρκας. Σήκωσα άγκυρες και το πλοίο μου άρχισε να απομακρύνεται. Θα μου έλειπε αυτό το νησί....

Τέλος The Perfect Place For Holidays! Relaxing And Training!

Όνομα: Jellal Nortrom
Haki Points: -
Player of the Week Points: 8
Beli: 22.500
Bounty/Fame Points:-
Post:15(3.000)