[AΡΧΗ]Περιπετεια στο μυστηριωδες νησι...[ΤΕΛΟΣ]

Eιχαν περασει αρκετες μερες απο οταν εφυγα απο το Big Bird Island.Μου ελειπαν ολες εκεινες οι ωραιες μερες που περασα με την Αζμαρια ομως επρεπε να τις αφησω πισω και να συνεχισω το δυσκολο ταξιδι μου.Μεχρι στιγμης δεν ειχα δωσει πολλες μαχες και αυτο απο την μια ηταν καλο καθως ημουν σχετικα ξεκουραστος,απο την αλλη ομως ποιος ηξερε τι με περιμενει στο επομενο νησι??? Σε καποια στιγμη ακουσα το χαρακτηριστικο κραξιμο του γλαρου που φερνει τις εφημεριδες.Πληρωσα και πηρα μια να διαβασω τα νεα..Ανοιξα την εφημεριδα και εψαχνα αδιαφορα για να δω αν υπαρχει καποιο αρθρο σχετικο.Γυριζα τις σελιδες χωρις να προσεχω αν δεν με ενδιεφερε μεχρι που σταματησα σε μια σελιδα και εμεινα καγκελο....

Ειχα σταματησει στην σελιδα που υπηρχαν τα wanted posters και πρωτο απο ολα ειδα ενα που εγραφε: DIAMOND BILL WANTED DEAD OR ALIVE Bounty 2.000.000 Belli.
Eμεινα αναυδος! Απο τη μια ημουν χαρουμενος που αρχισα να γινομαι γνωστος στον κοσμο αλλα απο την αλλη μου ηρθε ξαφνικο καθως δεν το περιμενα.Aμεσως γυρισα γρηγορα τις σελιδες για να βρω το αρθρ σχετικα με το bounty μου.

Ο τιτλος ελεγε:Νεος κινδυνος στις θαλασσες της East Blue!!!
Η τοπικη βαση των Μαριν στο νησι Dawn Island συνελαβε τον αρχηγο των bandits που τρομοκρατουσαν την περιοχη και τους κατοικους για πολλα χρονια.Το εργο των Μαρινς εκανε πιο ευκολο η ηττα του Higuma απο εναν νεο και επικυνδηνο πειρατη,τον Diamond Bill!!!Σας εφιστουμαι την προσοχη!!!ΕΙναι πολυ επικυνδηνος, οποιος τον εχει δει καπου ή γνωριζει τις κινησεις του υποχρεουται να το αναφερει στους Μαρινς!!!

Αφου περασε το αρχικο σοκ σκεφτηκα πως καλυτερα θα ηταν ετσι και για εμενα για να προσπαθησω να γινω ακομα καλυτερος και δυνατοτερος.Και ενω με ειχαν συνεπαρει οι σκεψεις μου βρεθηκα πολυ κοντα σε ενα νησι.Δεν ειχα παρει χαμπαρι οτι εφτασα τοσο γρηγορα στον επομενο σταθμο μου.Αρχισα να κοιταω δεξια και αριστερα,δεν ηξερα που βρισκομουν τιποτα δεν εμοιαζε γνωριμο.Επισης φαινοταν πως εδω δεν ειχε κατοικησει ανθρωπος για παρα πολλα χρονια.Πλησιασα στην παραλια και βγηκα απο την βαρκα στην στερια.Περπατουσα στο αγνωστο με την ελπιδα οτι θα βρω καποιον ανθρωπο.Οσο εμπαινα ολο και πιο βαθια στο νησι φαινοταν ακομα πιο περιεργο.Το δασος ηταν απολιθωμενο και δεν υπηρχε ιχνος λουλουδιου ή θαμνου.Επικρατουσε μια αποτροπαια ατμοσφαιρα με αυτο το πετρωδες τοπιο που φημιζε τοπιο απο θριλερ...

Επισης η θερμοκρασια παρουσιαζε μια μεγαλη αυξηση αλλα δεν μπορουσα να καταλαβω τι προκαλουσε αυτο το φαινομενο και ετσι εβγαλα την μπλουζα μου και προχωρησα κι αλλο.Η κατασταση δεν αλλαξε ιδιαιτερα οσο προχωρουσα,εκτος απο την ζεστη που γινοταν ολο και πιο εντονη.Μετα απο λιγη ωρα που περπατησα ακομα, βρηκα την αιτια της αυξησης της θερμοκρασιας.Στο κεντρο του νησιου υπηρχε μια τεραστια τρυπα απο την οποια εβγαινε καπνος,πλησιασα για να δω τι συμβαινει.Η θερμοκρασια ηταν ανεβασμενη γιατι υπηρχε στο νησι ενα ενεργο ηφαιστειο το οποιο εβγαζε καπνο και λαβα που χυνοταν σε ολο το νησι.Τοτε καταλαβα και γιατι το νησι δεν ηταν κατοικημενο αλλα και γιατι το δασος ειχε πετρωσει εδω και πολλα χρονια.Απογοητευτηκα καπως γιατι θα ηταν μια βαρετη εμπειρια χωρις καποιον να μιλησω ή εστω να πολεμησω.Ετσι κινησα να γυρισω στην βαρκα και να μεινω εκει και αργοτερα να δω μηπως και υπαρχει κατι απο την αλλη πλευρα του νησιου.Οταν εφτασα στο σημειο που αφησα την βαρκα μου με περιμενε στην αμμουδια ενας παραξενος τυπος.Δεν φαινοταν για ανθρωπος που ηρθε για κουβεντα ετσι ημουν υποψιασμενος και ετοιμος για μαχη.
Δικη σου ειναι αυτη η βαρκα?
Ναι δικη μου ειναι,γιατι τι θες?
Αν εισαι αυτος που νομιζω θα πρεπει να την κατασχεσω και να σε πιασω.
Ποιος εισαι και τι θελεις?
Ειμαι ο Γκαρι και ειμαι bounty hounter.Ξεκινησα την ζωη αυτη προσφατα και θελω να πιασω τους πιο περιζητητους πειρατες και επαναστατες.
Και εγω νομιζεις οτι ειμαι καποιος διασημος πειρατης?
Δεν εισαι o Diamond Bill?
Kαι με μια κινηση εβγαλε απο την τσεπη του το wanted poster με την φωτογραφια μου.

Ναι εγω ειμαι αυτος.....
Τοτε ειμαι υποχρεωμενος να σε πιασω.
Και γιατι εισαι υποχρεωμενος?Αν θες με αφηνεις να φυγω.
Πρωτον ειμαι υποχρεωμενος γιατι αν το μαθει ο Αρχηγος μου θα με τιμωρησει.Και δευτερον θελω να σε πιασω για να ανεβει η φημη μου και να κυνηγαω πιο διασημους πειρατες.
Μαλιστα,καταλαβα.Και πιστευεις οτι μπορεις να με πιασεις?Θες να μου πεις οτι νομιζεις οτι θα με κερδισεις?
Δεν ξερω αν θα σε πιασω στα σιγουρα ομως ξερω οτι θα προσπαθησω και οτι βγει.
Φιλε εκτιμω το πνευμα σου και εγω σκεφτομαι με παρομοιο τροπο.Γι αυτο θα δωσω τον καλυτερο μου εαυτο για να δοκιμασουμε και οι 2 τις δυναμεις μας.
Το ηξερα πως δεν θα το εσκαγες μπροστα σε μια προκληση.
Ποτε δεν το κανω αυτο.Ειμαι ετοιμος οποτε θες να ξεκινησουμε.
Πολυ ωραια λοιπον.Ο νικητης τα περνει ολα!
Και ετσι ετοιμαστηκαμε για μαχη.Σταθηκαμε ο ενας απεναντι στον αλλον και εκεινος τραβηξε το σπαθι του.Ειδες πως εγω δεν εκανα καμια κινηση να τραβηξω καποιο οπλο και παραξενευτηκε.
Τι εγινε???Παρατας την μαχη????Δεν βλεπω να βγαζεις οπλο να με πολεμησεις....
Δεν χρειαζομαι καποιο οπλο για να σε πολεμησω....
Αν νομιζεις οτι θα κερδισεις τοσο ευκολα εισαι γελασμενος!!!
Ειμαι σιγουρος οτι εισαι αρκετα καλος,ομως δεν ξερεις τι εχεις απεναντι σου.
Αυτο ηταν......Ετοιμασου να πεθανεις!!!!

Ο Γκαρι μου επιτεθηκε με φορα κρατωντας το σπαθι του γερα.Οταν με πλησιασε σε αποσταση 3 μετρων μετετρεψα το χερι μου σε διαμαντι και σταματησα την επιθεση του πιανοντας το σπαθι.
Δεν αναρωτηθηκες για ποιο λογο με λενε Diamond Bill?????
Τι στο καλο ειναι αυτο????
Αυτο ειναι η ιδιοτητα του φρουτου του διαβολου που εχω φαει,που μου επιτρεπει να μετατρεπω το σωμα μου σε διαμαντι!!!
Οχι δεν μπορει....
Κι ομως!!!!
Και με το ελευθερο μου χερι του εριξα μια γροθια στο στομαχι η οποια τον διπλωσε στα 2 και τον εστειλε 2 μετρα μακρυα.Του πεταξα το σπαθι του και γυρισα απο την αλλη πλευρα για να φυγω.
Που πας????Γιατι φευγεις???
Δεν εχω σκοπο να σε σκοτωσω...Ειδες την διαφορα στην δυναμη μας δεν χρειαζεται να πολεμησουμε αλλο ειναι ανωφελο....
Δεν θα μου πεις εσυ τι θα κανω!!!!!
Και αμεσως σηκωθηκε και ετρεξε προς το μερος μου.Εγω οπως ημουν πισωπλατα δεν κουνηθηκα παρα μονο μετετρεψα ολοκληρο το σωμα μου σε διαμαντι.Μετα απο λιγο ακουστηκε ενας θορυβος που σημαινε πως το σπαθι του ειχε γινει κομματια μολις χτυπησε με φορα το σκληρο διαμαντι του σωματος μου.Γυρισα προς το μερος του ελαφρα αγριεμενος.
Ξερεις πως δεν ειναι εντιμο να χτυπας καποιον πισωπλατα....
Εκεινος αοπλος πια ειχε αρχισει να οπισθοχωρει ελαφρα...
Δεν θα σε σκοτωσω,θα σου δωσω ομως ενα καλο μαθημα ωστε να πεισμωσεις και να γινεις πιο δυνατος.

Αναπτυσσοντας ταχυτητα προτωγνωρη για την κατασταση στην οποια βρισκομουν εφτασα κοντα του και του εριξα μια διαμαντενια κλωτσια στον δεξι αστραγαλο.Εβγαλε μια κραυγη πονου καθως ηταν πολυ πιθανο να του ειχα προκαλεσει σοβαρο προβλημα.Πλεον ανημπορος να κουνηθει και να αποφυγει τις επιθεσεις μου στεκοταν εκει μπροστα στο ελεος μου.Ετρεξα προς το μερος του και του εριξα αλλη μια δυνατη γροθια στο στομαχι κανοντας τον να φτυσει πολυ αιμα και πεταχτηκε αρκετα μετρα μακρυα.Επεσε σε ενα σημειο λιγο πιο περα και δεν ξανακουνηθηκε.
Πηγα να δω αν εχει σφυγμο και αφου βεβαιωθηκα οτι ζουσε ακομα τον αφησα ακουμπισμενο σε ενα βραχο.
Δεν ηθελα να τον σκοτωσω γιατι ηταν νεο παιδι στην ηλικια μου περιπου και θα ηταν κριμα,καθως κυνηγουσε σαν και εμενα το ονειρο του.Ετσι αποφασισα να μπω στην βαρκα μου και να παω στο πισω μερος του νησιου να κρυφτω.Αυτος θα νομιζε οτι εφυγα αφου δεν υπηρχε η βαρκα εκει και λογικα θα εφευγε και αυτος αφηνοντας με να ξεκουραστω.
Μπηκα,λοιπον, στην βαρκα και σιγα σιγα κοπηλατησα για να παω στην πισω μερια.Εφτασα μετα απο λιγο σε μια αλλη αμμουδια και αφησα εκει την βαρκα και βγηκα εξω.

Περιπλανηθηκα για λιγο στο νησι μηπως και βρω καποιο φυτο η ζωο το οποιο θα υπηρχε ακομα,αλλα ματαια.Στην συνεχεια επεστρεψα στην βαρκα και εκατσα να μαγειρεψω κατι μιας και η μαχη μου ειχε ανοιξει την ορεξη.Οσο το φαγητο μαγειρευοταν περιποιουμουν την πληγη μου με μερικες γαζες που ειχα μαζι μου στο κουτι πρωτων βοηθειων.Αφου περιποιηθηκα τα τραυματα μου εκατσα να φαω.Ημουν πολυ λαιμαργος μιας και πεινουσα πολυ.Σκεφτομουν κατα την διαρκεια του φαγητου τι μπορω να κανω σε αυτο το νησι πριν συνεχισω την πορεια μου,αλλα και ποιο ειναι αυτο το νησι και πως βρεθηκε μπροστα μου.Ειχα αποφασισει αυριο να το εξερευνησω και κοντα στο ηφαιστειο για να δω μηπως παρω μερικες πληροφοριες.
Η νυχτα περασε ηρεμα,σε ενα νησι που δεν υπηρχε ιχνος ζωης.Ο αερας ηταν δυνατος ομως και εκανε αρκετο κρυο το βραδυ με αποτελεσμα να χρειαστει να χρησιμοποιησω την κουβερτα που ειχα παρει μαζι μου.Κοιμηθηκα σαν ξερος αφου ημουν κουρασμενος απο την μαχη και το πρωι που ξυπνησα ενιωθα φρεσκος.Ετοιμαστηκα,εφαγα πρωινο και ξεκινησα για την αναζητηση του αγνωστου.Κατευθηνθηκα προς το κεντρο του νησιου εκει που ηταν το ηφαιστειο με σκοπο να βρω καμια σπηλια που θα με οδηγησει στο εσωτερικο.Καθως προχωραγα συναντουσα δεξια και αριστερα οπως σε ολο το νησι πετρωμενα δεντρα και θαμνους.Εκατσα λοιπον σε μια πετρα που ηταν κοντα στους προποδες ενος χαμηλου βουνου.

Παρατηρησα οσο ημουν καθισμενος πως λιγο πιο περα υπηρχε ενα μικρο ανοιγμα και απο εκει μπαινοβγαιναν πολλα μυρμηγκια.Ηταν το πρωτο ζωντανο πλασμα που υπηρχε στο νησι και μου φανηκε περιεργο το πως ζουσαν αφου ειναι ολο πετρινο.Σηκωθηκα και πηγα σε εκεινο το σημειο να δω τι συμβαινει.Μολις πατησα κοντα στην ρωγμη το εδαφος ανοιξε και επεσα μεσα σε μια μεγαλη τρυπα.Επεφτα για 20 δευτερολεπτα μεχρι που προσγειωθηκα αποτομα στο εδαφος.Παραδοξως δεν πονεσα,ειχα πεσει πανω σε ενα σωρο απο αχυρα ο οποιος δεν ειχα ιδεα πως βρεθηκε εκει.
Σηκωθηκα σιγα σιγα και ειδα πως εκτος απο το φως του ηλιου που περναγε απο την τρυπα υπηρχαν αλλα 2 φωτεινα σημεια στα δεξια και στα αριστερα.Στα δεξια υπηρχε εντονο κοκκινο-κιτρινο χρωμα,ενω στα δεξια πρασινο-γαλαζιο.Μου φανηκε πολυ περιεργο αυτο και αποφασισα να το ελεγξω,πρωτα το κοκκινο φως.
Προχωρησα,λοιπον, προς το σημειο απο οπου ερχοταν το κοκκινο φως.Το θεαμα που ειδα ηταν εντυπωσιακο,λες και ειχα κατεβει στην Αδη.Υπηρχε ενα ποταμι απο λαβα το οποιο κατεληγε σε μια σχισμη του βουνου,η οποια φανταστηκα οτι θα οδηγει το ηφαιστειο.Τις περιοδους που το ηφαιστειο εκρυγνυται προφανως η σταθμη της λαβας ανεβαινε και κυκλοφορουσε σε ολο το υπογειο αυτο μερος και αυτο εξηγουσε το οτι δεν υπηρχε τιποτα αλλο σε αυτο το μερος εκτος απο σταχτη.

Η ατμοσφαιρα δεν ηταν ιδιαιτερα ευπροσδευτη και βολικη αρα εφυγα στα γρηγορα γιατι και η θερμοκρασια ειχε ανεβει επικυνδηνα.Το κοκκινο αυτο φως τελικα ειχε λογικη εξηγηση,ειχα ομως τωτρα μεγαλυτερη απορια για το τι προκαλει το πρασινο-γαλαζιο φως.Το μυαλο μου δεν πηγαινε πουθενα οσο κι αν προσπαθουσα να σκεφτω και να τονισω οτι συνηθως η φαντασια μου οργιαζει.Ετσι περπατησα τον δρομο που ηρθα προς την αντιθετη κατευθηνση,εφτασα στο σημειο που ειχα πεσει και συνεχισα προς την αλλη μερια,την πηγη του φωτο.Η διαδρομη αυτην την φορα ηταν πολυ μεγαλυτερη απο τι νομιζα και σε καθε στροφη του δρομου νομιζα οτι θα δω τι προκαλουσε αυτην την λαμψη ομως ματαια.Περπατησα ακομα λιγη ωρα μεχρι που ειδα τον δρομο να ανοιγει και φανταστηκα οτι εκει τελειωνει ο δρομος και θα εβλεπα αυτο που περιμενα επιτελους.Ετρεξα ως την ακρη του δρομου και κοιταξα το μερος που βρισκομουνα.Τα ματια μου θαμπωσαν απο το πολυ φως μεχρι που συνηθισαν και εμεινα καγκελο να χαζευω.....

Δεν μπορουσα να πιστεψω αυτο που εβλεπα και ανοιγοκλεινα τα ματια μου νομιζοντας οτι ονειρευομαι.Το θεαμα που αντικριζα ηταν φανταστικο και συναμα απιστευτο.Ηταν λες και βρεθηκα σε καποιο αλλο νησι.Το τοπιο που βρεθηκα ειχε στην μεση μια μεγαλη λιμνη με γαλαζοπρασινα νερα(απο εδω προερχοταν το φως) και γυρω απο την λιμνη υπηρχαν δεντρα και λουλουδια,οσα δεν υπηρχαν σε ολο το νησι.Επισης υπηρχαν και λιγα πουλια που πεταγαν απο δεντρο σε δεντρο.

Η κατασταση φανταζε ονειρικη και σε σχεση με το μερος της λαβας που θυμιζε κολαση αυτο το μερος ηταν ενας παραδεισος στην γη.Τοσο απο πλευρα ομορφιας αλλα και θαυματος καθως μονο με θαυμα θα μπορουσε να διατηρηθει ενα τετοιο τοπιο διπλα σε ενα ηφαιστειο το οποιο ηταν ενεργο.Αφου ξεπερασα το αρχικο μου σοκ που μου ειχε προκαλεσει μια μικρη παραλυση προχωρησα προς την λιμνη.Προσεξα οτι υπηρχαν αρκετα ψαρια στο εσωτερικο της κυριως μικρα,αλλα και μεσαιου μεγεθους τα οποια φαινοταν νοστιμα.Δεν ειχα σκοπο ομως να τα γευτω γιατι δεν ηθελα να πειραξω κατι απο αυτο το μαγευτικο τοπιο.Ετσι εμεινα να περιπλανιεμαι δεξια και αριστερα μηπως βρω και κατι αλλο που θα μου κινουσε την προσοχη.Και το βρηκα.

Σε ενα κομματι του τοιχου στην απεναντι μερια απο εκει που ηρθα υπηρχε ενα σημειο που εγραφε κατι.Πλησιασα για να δω μηπως και μπορω να το διαβασω.Οταν εφτασα κοντα ειδα οτι υπηρχαν πολλα παραξενα συμβολα και προφανως ηταν γραμμενο σε μια γλωσσα που μου ηταν παντελως αγνωστη.Χωρις να ξερω τι σημαινουν κοιταζα τα συμβολα μπας και καταφερω να αναγνωρισω κατι.Λιγο πιο δεξια ο τοιχος δεν ειχε πια γραμματα αλλα ηταν ζωγραφισμενος.

Ημουν πλεον σιγουρος πως στο νησι ζουσαν παλαιοτερα ανθρωποι και προσπαθησαν να περασουν καποιο μυνημα στις επομενες γενιες.Παρατηρωντας προσεκτικα την ζωγραφια περιεγραφε αν καταλαβα καλα το πως το νησι ερημωθηκε σιγα σιγα μεχρι που δεν εμεινε κανεις εδω.Οι ζωγραφιες εδειχναν κατι σαν μπαλα να πεφτει προς το κεντρο του νησιου και να γινεται μια μεγαλη εκρηξη.Στην συνεχεια παριστανε κατι σαν να κινειται κατω απο το νησι και ζωγραφιζε ανθρωπους να φευγουν.Οσο προχωρουσαν οι ζωγραφιες οι ανθρωποι λιγοστευαν και το νησι επαιρνε την σημερινη του μορφη,με πετρινα δαση.Δεν υπαρχει τελος στις ζωγραφιες,πιθανον ο τελευταιος επιζων θα πεθανε απροσμενα και δεν προλαβε να την τελειωσει.Εγω φανταστηκα οτι η μπαλα αυτη θα μπορουσε να ειναι καποιος μετεωριτης και να σημειωθηκε εκρηξη που να επηρρεασε καπως το νησι και ο μετεωριτης να εφτασε πολυ βαθια ανοιγοντας την τρυπα του ηφαιστειου.Ηξερα πως η φαντασια μου οργιαζε αλλα δεν μπορουσα να σκεφτω κατι διαφορετικο και ετσι αρκεστηκα σε αυτην την εξηγηση η οποια ωστοσο μπορει να μην απειχε πολυ απο την πραγματικοτητα.
Eμεινα αρκετη ωρα σε αυτο το μερος θαυμαζοντας το πανεμορφο τοπιο.Επισης εψαχνα μηπως βρω καποια εξοδο για να βγω απο αυυτο το υπογειο.Στο μερος με την λιμνη δεν υπηρχε αλλη εξοδο απο αυτην που ειχα μπει και ετσι επρεπε να ψαξω και στην υπολοιπη σπηλια.Εφυγα,λοιπον, για να βρω μια εξοδο.Περπατουσα για πολυ ωρα και μαλλον εκανα κυκλους καθως εβλεπα συνεχεια ιδια πραγματα,εκτος κι αν ολη η σπηλια ηταν ιδια εξαιτιας της λαβας που ερρεε πυκνα συχνα.Μετα απο πολυ ωρα που περπαταγα βρηκα καταλαθος ενα περασμα που οδηγουσε σε ενα σημειο της σπηλιας που δεν ειχα ξαναβρεθει και απο εκει προχωρησα ολο ευθεια ωσπου εφτασα σε ενα σταυροδρομι.

Πηγα στα αριστερα στην τυχη μιας και δεν ειχα κατι καλυτερο να κανω.Προχωραγα ανεμελος και ξαφνικα ακουσα ενα θορυβο και υπηρξε τριξιμο στο εδαφος.Ειδα απο το βαθος του διαδρομου που βρισκομουν να ερχεται ενα υγρο προς το μερος μου.Η θερμοκρασια ανεβαινε και ετσι καταλαβα πως το ηφαιστειο εκρηχτηκε και το υγρο ηταν λαβα.Αρχισα να τρεχω προς τα πισω και μπηκα στην αλλη μερια που δεν επελεξα.Ετρεχα οσο πιο γρηγορα μπορουσα, ενω ο ιδρωτας που προκαλουνταν απο την ζεστη και την κουραση μου κυλουσε σε ολο μου το σωμα.Η λαβα με πλησιαζε επικυνδηνα και ειχα αρχισει να πανικοβαλλομαι ομως δεν ειχα καιρο για να ανυσηχησω καθως επρεπε να τρεχω και να προσεχω για καποιο μερος να βγω.Τελικα βρηκα σε μια γωνια μια τρυπα που εβγαινε φως.Ετρεξα προς τα εκει και βγηκα εξω στον ηλιο.Συνεχισα να τρεχω ψαχνοντας την αμμουδια που ειχα αφησει την βαρκα μου,ενω παραλληλα ολο το νησι γεμιζε με λαβα.
Μετα απο περιπου 5 λεπτα βρηκα ενα δρομακι που οδηγουσε στην παραλια και θυμομουν οτι ειχα ξαναπερασει και πηγα απο εκει οσο πιο γρηγορα μπορουσα.Εφτασα στην βαρκα και την εβαλα γρηγορα στο νερο για να φυγω ενω η λαβα κυλουσε προς το μερος μου.Αρχισα να κοπηλατω βιαστικα για να απομακρυνθω οσο περισσοτερο γινεται.Οταν εφτασα σε μια αποσταση ασφαλειας σταματησα και κοιταζα απο μακρυα το νησι.

Εβλεπα την λαβα να φτανει μεχρι την θαλασσα και να χανεται, ενω ολο το νησι εβγαζε καπνους.Ηταν μια εικονα που δεν συναντουσε κανεις συχνα και ηταν πολυ εντυπωσιακη αν και αποκρουστικη.Απομακρυνομουν αργα-αργα ανοιγομενος στο πελαγος και αφηνα πισω μου το μυστηριωδες αυτο νησι χωρις να εχω βρει ουτε καποιο ονομα,ουτε την τοποθεσια που βρισκοταν,ουτε και καποια ιστορια για το τι ακριβως συναιβει στην πραγματικοτητα.Ακομη πριν απο 2 μερες εμαθα πως ειμαι και επισημα πλεον καταζητουμενος,καθως ειχε τοποθετηθει αμοιβη για την ζωη μου.Απο εδω και περα οπου κι αν πηγαινα και συναντουσα μαρινς θα με αναγνωριζαν,γι αυτο θα πρεπει να ειμαι παρα πολυ προσεχτικος.
Το ταξιδι μου συνεχιζοταν με επομενο προορισμο μου ισως την Shell Town,δεν ημουν σιγουρος μιας και εκει ζουσε ενας πολυ δυνατος αρχηγος Μαριν ο Μοργκαν.Λενε οτι τρομοκρατει ακομα και τους ιδιους τους πολιτες του νησιου αναγκαζοντας τους να πληρωνουν πολλους φορους.Θα ηταν δυσκολος αντιπαλος ομως ειχα μια πολυ καλη προπονηση στο Mystery Island με τον Γκαρυ και αυτο με βοηθησε να κρατηθω σε φορμα.Η επομενη μαχη μου δεν θα συγκρινοταν με οτι ειχα ζησει μεχρι τωρα ομως η προκληση αυτη με γεμιζε με αυτοπεποιθηση αντι για φοβο.Ετσι κι αλλιως ημουν αποφασισμενος.
Οταν αποφασισα να ακολουθησω το ονειρο μου,ειχα ηδη παρατησει την ζωη μου!!!

Οι ωρες περνουσαν ατελειωτα και φανταζαν αιωνιοτητα η οποια συμβαδιζε με την αιωνια βαρεμαρα που με διακατειχε.Δεν ειχα απολυτως τιποτα να κανω παρα μονο να προσεχω την πορεια μου και να διαβαζω διασπαρτα αρθρα στην εφημεριδα για επιτυχιες των Μαρινς και λεηλασιες των πειρατων η επαναστατων.Μαζι με το δικο μου ποστερ υπηρχαν και αλλα με μικρο bounty σαν και το δικο μου,που προφανως ανηκαν σε νεους και φιλοδοξους πειρατες.Τα ονοματα δεν μου ελεγαν κατι αλλα σιγουρα στο μελλον θα με απασχολουσαν ιδιαιτερα.Το ματι μου επεσε σε ενα ενδιαφερον αρθρο.Ελεγε για 2 πειρατες οι οποιοι προκαλεσαν προβληματα στο Dawn Island.Οι 2 πειρατες ονοματι Dirk Daniels και Trey Blue Thunder περασαν προσφατα απο το Dawn Island και δημιουργησαν προβληματα στην καθημερινοτητα των κατοικων.Οι Μαρινς προσπαθησαν να τους πιασουν αλλα δεν τα καταφεραν να προλαβουν.Αμεσως το μυαλο μου πηγε στην μητερα μου και στους φιλους μου στο νησι.

Εκατσα λοιπον και εγραψα ενα γραμμα στην μητερα μου.

Μαμα ελπιζω να εισαι καλα και εσυ και ολοι στο χωριο.Διαβασα ενα αρθρο στην εφημεριδα για καποιους πειρατες που περασαν απο το νησι και ανυσηχησα.Προσπαθησε να μου απαντησεις στο γραμμα οσο πιο νωρις γινεται.Μπορεις να το στειλεις στην Shell Town καθως αυτος ειναι ο επομενος προορισμος μου.Εγω μεχρι στιγμης εχω περασει απο 3 νησια.Ειμαι καλα και δεν εχω δωσει ακομα καποια σημαντικη μαχη.Τωρα στο επομενο νησι θα αντιμετωπισω τον Μοργκαν,εναν πολυ δυνατο Μαριν..Ειναι ωρα να μετρησω τις δυναμεις μου.Το αποτελεσμα θα το μαθεις πιθανοτατα απο τις εφημεριδες....Σε χαιρετω και ελπιζω να εισαι καλα!
Βασιλης
Περασε ενας γλαρος που φερνει τις εφημεριδες και του σφυριξα.Αντι ομως να αγορασω εφημεριδα εβαλα μεσα στο κουτι το γραμμα που εγραψα.Αν θα το πηγαινε στα κεντρικα τοτε αυτοι θα το εστελναν στο νησι που ηθελα.
Ο καιρος μετα απο μερες ξαφνικα αλλαξε και την θεση του ηλιου στον καταγαλανο ουρανο πηραν μαυρα πυκνα συννεφα που προμυνυαν βροχη,ετσι μαζεψα τα πραγματα και μπηκα μεσα στην καμπινα.Η κατασταση αυτη ισως με βολευε καθως αν εμενα προσηλωμενος στην πορεια που ειχα χαραξει και εκμεταλλευομενος την δυναμη του αερα θα εφτανα πιο ευκολα και ακοπα στον προορισμο μου....

Όνομα: Bill
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 24.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000
Παρατηρήσεις: Η ιστορία σου μου άρεσε αρκετά. Η περιγραφή του νησιού ήταν λιτή, περιεκτική μα με λεπτομέρειες σε σημεία που έπρεπε να δώσεις προσοχή. Η μάχη μου άρεσε, ελπίζω ο Γκάρυ να σε κυνηγάει για πολλά νησιά ακόμη. Μου άρεσε που μας προετοιμάζεις για σύνδεση του χαρακτήρα σου με άλλων 2 παιχτών (ανυπομονώ να δω τι ταραχές θα προκαλέσετε στην East Blue). Υπήρχε μόνο ένα λογικό λαθάκι (δεν σου αφαιρέθηκε κάτι, απλώς το αναφέρω). Για την σωρό από άχυρα, πως και δεν καίγονται από την λάβα η οποία όπως γράφεις γεμίζει το υπόγειο πέρασμα.