[ΤΕΛΟΣ]Ξεκαθαρισμα λογαριασμων.....

Δεν εκανα πολυ καιρο για να φτασω στην shell town αφου ο καιρο και ο ανεμος ηταν μαζι μου.Το μονο κακο ηταν οτι ειχα εξαντλησει τις προμηθειες μου την πρωτη μερα.Δεν ειχα καταλαβει οτι η θαλασσα μου ανοιγε τοσο πολυ την ορεξη.Αλλα το ταξιδι μου ηταν καλο και χωρις απροοπτα οι γλαροι πετουσαν διπλα μου και μου εκαναν παρεα στο ταξιδι μου μεχρι να φτασω στην shell town.Μου αρεσε που ημουνα μονος μου στην βαρκα μου γιατι ετσι ειχα χρονο να κανω διαφορες σκεψεις.Ετσι εκατσα κατω και σκεφτηκα ποιοι ηταν οι στοχοι μου τωρα που θα γινουμε επιτελους πειρατης.Τελικα κατεληξα στους εξεις στοχους.1ος)Να βρω τους πραγματικους μου namaka πραγμα που ειναι αναγκαιο για εναν πειρατη και για εμενα σαν ανθρωπο.2ος)Να βρω τον πατερα μου οπου και να ηταν και να το ελευθερωσω.3ος)Να γινω ο βασιλιας τον πειρατων εγω και το πληρωμα μου.
Και ετσι κανωντας σχεδια για το μελλον οι 3 μερες που διαρκεισε το ταξιδι περασαν πολυ γρηγορα.

Αφου εφτασα στο νησι και εδεσα την βαρκα μου αποφασισα οτι θα ητνα ποιο σοφο να παω και να φαω κατι πριν παω να αντιμετωπισω αυτον τον αθλιο τον Morgan.Αλλ φυσικα αφου δεν ειχα ξαναερθει ποτε στην shell town δεν γνωριζα προς τα που πεφτει αυτο το εστιατοριο.Ετσι αποφασισα να ρωτησω εναν ψαρα που βρισκονταν εκεινη την στιγμη στην αποβαθα και ψαρευε.
-Συγνωμη κυριε μπορειτε να μου πειτε που πεφτει το εστιατοριο στην πολη σας? τον ρωτησα ευγενικα
-Γιατι δεν κανομε μια συνφωνια αμα παρεις το δευτερο καλαμι και με βοηεθισεις να ψαρεψω θα σου κερασω εγω το δειπνο στο εστιατοριο μου ειπε χωρις καν να γυρισει να δει σε ποιον μιλουσε.
-Ξερετε κατι ενα τζαμπα δειπνο δεν θα μου εκανε κακο του απαντησα και πηρα το δευτερο καλαμι που ειχε εκατσα δειπλα του και περιμενα ποτε θα τσιμπησουν τα ψαρια.
-Σε κανεναν σε αυτο το νησι δεν θα εκανε κακο ειπε θλιμενα
-Για πες μου ομως τι σε βασανιζει κατι μεσα σου δειχνει θλιψη του ειπα
-Για την ηλικια σου εισαι πολυ παρατηριτικος το ξερεις μου ειπε καθως χασκογελασε
-Η αληεθια ειναι οτι το εχω ξαναακουσει του απαντησα
-Το τι με αποσχολη θα το πουμε μετα στο δειπνο το ψαρεμα θελει αυτοσυγκεντρωση μου ειπε και γυρισε ξανα το βλεμμα του ρπος την θαλασσα ενα βλεμα το οποιο εδειχνε σα ν η θαλασσα να του πειρε κατι πολυτιμο.Δεν μου ειχε μεινει και τιποτα να κανω πατα το να κατσω και αν ψαρεψω..

Περασαμε πειριπου μια ωρα καθισμενοι εκει ψαρευοντας.Επεισα καπου στα 20 ψαρια πολλα περισσοτερα απο οτι ο ανθρωπος που καθοταν διπλα μου και λεω ο ανθρωπος γιατι δεν μου ειχε πει το ουτε το ονομα του ουτε ποιος εινα.Ετσι αφου περασε αυτη η μια ωρα και ειχαμε πειασει μαζι καπου στα 35 ψαρια.Εκεινος αφησε το καλαμι κατω σηκωθηκε.Με επειασε απο τον ομω και μου ειπε
-Νομιζω οτι πιασαμε αρκετα ψαρια για σημερα μου ειπε
-Και εγω αυτο νομιζω ειπα καθωσ σηκονομουνα.
-Κερδισες δικαια το δειπνο που σου εταξα μου ειπε
Ετσι φυγαμε κουβαλωντας τα ψαρια που ειχαμε πειασει.Μπηκαμε μεσα στο σωριο και περασαμε αναμεσα απο πολα σπιτια και κτιρια αλλα αυτο που μου τραβηξε ποιο πολυ την προσοχη μου ηταν οτι ολα τα κτηρια ηταν μισοκατεστραμενα και κανενα δεν ηταν σε καλη κατασταση και μεσα σε αυτο το χαος ενα αγαλμα που απεικονιζε εναν ανθρωπο με ενα τσεκουρι στο χερι.Το αγαλμα ηταν σε τελεια κατασταση λες και μολις το ειχαν στησει.Αυτο μολυ κινησε την περιεργια και ρωτησα
-Τινος ειναι αυτο το αγαλμα?
-Ειναι του captain Morgan ειπε και εφτυσε στο χωμα ως ενδειξη δυσαρεσκειας.
Του Morgan εεε σκεφτηκα.Σιγουρα φιανετε ποιο δυνατος απο οτι τον higuma και ποιο διευθαρμενος αλλα παρολαυτα εγω θα τον βρω θα τον σαπισω στο ξυλο και θα βλασφυμισει τυην ωρα που θελησε να τα βαλει με την οικογενεια μου.
Τα ακους morgan.Θα σε διαλυσω αμα σε βρω φωναξα δειχνοντας3 με το δαχτυλο μου το αγαλμα του.

-Τι ειναι αυτα που λες? μου φωναξε
-Πως ειναι δυνατον να μιλας ετσι για τον καταληκτικο αρχοντας μας τον Morgan γωναξε ακομα ποιο δυνατα κοιτωντας γυρω του για να βεβαιωθει οτι κανενας δεν υπηρχε κανενας marine εκει γυρω.Τοτε με επειασε απο το χερι και μου ψυθιρισε
-Εισαι τρελος μικρε αμα θες την ζωη σου καλο θα ηταν να κρατας αυτου του ειδους τα σχολια για τον εαυτο σου
-Γιατι τι θα μου κανει?Το πολυ πολυ να κοψει κανα κορμο με το τσεκουρι που εχει και να μου τον πεταξει ειπα και οντως το πιστευα ειχα ερθει εκει για εναν και μοναδικο σκοπο να τον βρω κα ι να τον νικησω και δεν με ενοιαζε και ας ειχε μαζι του ολους τους marines του κοσμου.
-Μικρε μαλλον δεν εχεις ξαναερθει στο νησι μας και δεν ξερεις πως γινονται τα πραγματα εδω περα καλυτερα κρατα τον θυμο σου για την ωρα.Μαλλον θα εχουμε πολλα να πολλα να πουμε τρωγωντας μου ειπε και συνεχισε να πρωσωραει και εγω τον ακολουθησα μεχρι που φτασαμε σε ενα μπαρ που λεγοταν το μπαρ της Roko.Ανοιξε την πορτα μπηκε μεσα και αφου χαιρετισε καποιους φιλους του πηγαμε και καθισαμε σε ενα γωνιακο τραπεζι το οποιο φωτιζονταν απο μια λαμπα.Αμεσως ειρθε ενα μικρο κοριτσακι για να μας παρει παραγγελια.
-Γεια οσυ Rika φερε μας 2 σπεσιαλιτε ειπε στο κοριτσακι
-Αμεσως απαντησε αυτο και εφυγε.
-Τωρα φιλε μου νομιζω οτι σου χρωσταω καποιες εξηγησεις.

-Πριν αρχισω θα ηθελα να σου συστηθω με λενε Zekko Daniels και απο οτι ειδες ειμαι ψαρας.Τωρα γιατι παλια ημουν marine αλλα πλεον βγηκα στην συνταξη. αρχισε να λεει εκεινη την στιγμη τα εχασα δεν ηξερα τι να πω πως ηταν δυνατον ενας τοσο καλος ανθρωπος να ειναι marine,σκεφτηκα.
-Ξερω τι σκεφτεσαι.Πως ειναι δυνατον να ειμαι ενας marine.Υπαρχουν φορες που και εγω απορω γιατι εγινα ενας απο αυτους αλλα οταν εισαι νεος τοτε που το αιμα σου βραζε και η καρδια σου φωναζει για περειπετεια το να καταταχθεις στο ναυτικο φαινετε μια πολυ καλη ιδεα.Φυσικα οταν ανακλαυψα ποσα εγκληματα γινονταν μεσα σε αυτο ηταν πλεον αργα ειχα κανει ειδη ενα μεγαλο λαθος.Ενα λαθος που το μετανιωνω καθε μερα.Ειχα σωση τον captain Morgan απο βεβαιο θανατο μου ειπε και το προσωπο του πηρε μια στεναχωρη εκφραση.
-Μα,μα,μα αρχισαν να τραυλιζω κατακλυσμενος απο ενα κυμα διαφωρων συναισθηματων.
-Ναι το ξερω ηταν λαθος και εγω μετανιωνω που το εκανα ομως κανεις δεν μπορει να αλλαξει το παρελθον και το χειροτερο ειναι οτι αυτο το καθαρμα θα με σκωτοναι γιατι υπερασπιτικα δυο φιλους του γιου μου που με πηγαιναν στον γιατρο.ειπε και χαμηλωσε τα ματια του
-Δεν θα επρεπε να ντρεπεσαι ολοι κανουμε λαθοι στην ζωη μας το θεμα ειναι τι κανουμε για να τα διωρθωσουμε του ειπα πειανοντας τον φιλικα απο τον ομο.Εκεινο γυρισε και εμ κοιταξε με ενα βλεμμα σαν να με αυχαριστουσε για τα λογια που του ελεγα.Ομως το τι τον αποσχολουθσε δεν μου το ειχε πει ακομα..

Εκεινη την σιγμη ομως ειρθε και το φαϊ οποτε σταματησαμε να μιλαμε και αρχισαμε να τρωμε.Το περιεργο ομως ηταν οτι αυτο που αποκαλουσαν σπεσιαλιτε ητνα ενα πιατο λαχανικων με μπολικω λεμονι.Αφου τελειωσαμε το φαγητο μας ειπα διαστακτικα
-Δεν θελω να φανω αγενης αλλα περιεργο το πιατο το οποιο αποκαλειτε σπεσιαλιτε
-Δυστηχως απο τοτε που ηρθε εδω ο Morgan ολα αλλαξαν.Καποτε η shell town ηταν ενα πολυ ωραιο και πανεμορφο μερος ομως ολα αλλαξαν οταν οι επιδρομες τον κλεφτων αρχισαν να γινονται συχνες και διαφο ροι πειρατες κατεβαιναν στην στερια για να κανουν ρεσαλτα στα σπιτια της πολης και εμεις αναγκαστηκαμε να ζητησουμε βοηθεια απο την κυβερνηση η οποια μας εστειλε για βοηθεια μια ομαδα marines με επικεφαλη τον captain Morgan 153 branch.Τοτε εγω ειχα καπου στα πεντε στο ναυτικο και ειχα ενθουσιαστει που ο διασημος captain Morgan θα ερχονταν να κανει βαση στο νησι μας.Συντωμα ομως αλλαξα γνωμη οταν ηρθε εδω αλλαξα γνωμη αρχισε και μας επεβαλε φιαφορους παραλογους φορους τους οποιους ειμαστε αναγκασμενοι να πληρωνουμε για να μην μας παρει τα σπιτια η κυβερνηση και εκτος αυτου φερεται βιαια στους πολιτες αλλα και στους marines για να μαθουν να ζουνε σε δυσκολες συνθηκες αλλα η αληθεια ειναι οτι του αρεσε να μας βλεπει να υποφερουμε.Ολοι τον φοβουνται γιατι εχει κατασκοπους παντου για αυτο σου ειπα να προσεχεις πριν που εδειχνες το αγαλμα.Το αγαλμα αυτο το λατρευει και μονο στην σκεψη οτι θα το ακουμπησει καποιος τρελενεται.Μονο και μονο να το ακουμπησεις αρκει για να τον εξοργισει ειπε

-Γι αυτο τον λογο θελησε να εκτελεση τους φιλους του γιου μου επειδη με ακουμπησαν να ξαποστασω στο αγαλαμα του και επειδη πηγα να του εξηγησω τι ειχε γινει.Ευτυχως ο γιος μου εφτασε εγκαιρα. ειπε και εκανε μια μικρη παυση ειπιε λιγο απο την μπυρα του και αρχισε παλι να μιλαει.
-Ο γιος μου ηρθε την καταληλη στιγμη και μας εσωσε παλευοντας με τον Morgan πρωτη φορα τον ειδα ετσι συνηθως ειναι ηρεμος αλλα οταν κινδυνευει καποιςο αγπαημενος του γινετε θηριο.Νικησε σχεδον ολοι την βαση των marines μονος του και νομιζωντας πως ειχε σκοτωσει και τον Μοrgan εφυγε απο την πολη για να γινει πειρατης. ειπε θλιμενα και τα ματια του βουρκωσαν και τοτε παρατηρησα κατι εκπληκτικο.Τα ματια του ηταν κιτρινα.Πρωτη φορα εβλεπα στην ζωη μου κατι τετιο ανθρωπος με κιτρινα ματια.Αλλα επειδη σεβαστηκα τον πονο του δεν τον ρωτησα γιατι τα ματια του ηταν κιτρινα.
-Δυστηχως ομως δεν τον ειχε σκοτωσει ο τρισκαταρατος ζει και στο νησι ηρθαν δυνατοτερη και περισσοτεροι marines και μας επεβαλε περισοσοτερους και ποιος σκληρους φορους ειπε θλιμενα.
-Το τερας!Αν καποιος αρνηθη να πληρωσει τους φορους τι γινετε ? ρωτησα.
-Τοτε.....ειπε και τα δαχτυλα του εσφιξαν το ποτηρι
-Τοτε εκτελη οποιον αρνηθει να πληρωσει τους φορους.

Εκεινη την στιγμη μπηκε μεσα μια ομαδα των 5 marines με επικεφαλη εναν κακομουτσουνο αντρα με μαυρα μαλια και μια ουλη στο προσωπο του.Προχωρησαν πηγαν και εκατσαν και ακουμπησαν τα ποδια τους πανω σε ενα τραπεζι και αρχισαν αν χασκογελουν και να φτυνουν κατω.
-Ξερεις Rikika ο Morgan εχει πει πολλες φορες να ρθουμε και να σου κανουμε το μαγαζι γυαλια καρφια αλλα εγω παντα τον τουμπαρω και τον καταφερνω να μην ερθουμε
-Ευχαριστω.... ειπε εκεινη χαμηλωφωνα
-Το ευχαριστω δεν φτανει ειπε και την αρπαξε καθως περνουσε
-Ελα δωσε μου ενα φιλακι
-Σε παρακαλω πολυ ασε με ειπε εκεινη και προσπαθησε να αποελευθερωθει απο τα χερια του.Οταν τελικα εκεινος την αφησε και εκεινη εκανε να φυγει εκεινος καθως περνοσυε την χουφτωσε.Εκεινη την στιγμη μου αναψαν τα λαμπακια εγινα ταυρος θυμωσα τοσο πολυ που κοντευα να εκραγω.
-Δεν φερονται ετσι σε μια κυρια παλιομα..κα του φωναξα καθως σηκονομουν απο την θεση μου.
-Τι ειπες μικροβιο? φωναξε εκεινος
-Αυτο που ακουσες αμα εχεις κατι αναμεσα στα ποδια οσυ ελα να μου το αποδιεξει παλιογοριλα του φωναξα ποιο δυνατα αυτην την φορα.

-ΕΠΙΘΕΣΗ φωναξε αυτος και οι 4 φιλοι του που καθοταν μαζι του σηκωθαν και αρχισαν να τρεχουν προς το μερος μου για να μου επιτεθουν.Εγω πολυ χαλαρα αρπαξα το μπουκαλι της μπυρας που βρισκοταν πανω στο τραπεζι και το εφερεα στο κεφαλι του πρωτου απο αυτους.Υστερα αρπαξα τον πρωτο και το εφερα πανω στους υπολοιπους 3 που ερχοταν ποιο πισω απο αυτον και ετσι καταφερα και τους εριξα ολους κατω.
-Τωρα που τελειωσα με τα σκυλακια σου ερχομαι και για σενα ειπα και αρχισα να τρεχω προς το μερος του.Εκεινος τα εχασε καιπριν προλαβει να αντιδραση μια μπουνια μου τον εριξε στο πατωμα ανεσθητο επειτα μια κλωτσια μκμου τον ξανασηκωσε πανω για να τον ξαναριξει κατω μια δυνατοτερη.Πλεον ηταν ανισθητος και γεματος αιματα και μελανιες.Γυρισα προς τους συντροφους οτυ και τους ειπα.
-Παρτε το αφεντικο σας και τρεξτε στον Morgan και πειτε του οτι ο trey θελει να τον συναντηση στο αγλαμα του στις 6 ακριβως.Εγιαν καρανοητος? ειπα και τους κοιταξα με ενα αγριο βλεμα ετσι για να ψαρωσουν.Εκεινη σηκωθηκαν τρεχωντας πηραν το αφεντικο τους οπως οπως και χαθηκαν απο το μαγαζι.Αφου πλεον ειχε ηρεμησει η κατασταση.Ειπα απολογιτικα
-Συγνωμη για τη νακταστασια που προκαλεσα .Αυτο που εγινε μετα δεν περιμενα να γεινι με τιποτα.Ολοι σηκωσαν τα ποτηρια τους και αρχισαν να φωναζουν"Στην υγεια του trey του ηρωα απο το αγνωστο".Εγω δεν μπορουσα να καταλαβω τι συνεβεναι εκεινη την στιγμη.

-Για εμενα ζητωκραυγαζουν αυτοι? ρωτησα καπος στα χαμενα.
-Ναι φιλε μου μαλλον δεν καταλαβες ποιος ηταν αυτος που νικησες εσυ τοσο ευκολα μου ειπε χτυπωντας με φιλικα στην πλατη
-Για να πω την αληθεια οχι.Ενεργησα απλος απο ενστικτο δεν μπορουσα να ανεκτο ενα σκουληκι να φεραιτε ετσι σε μια δεσποινιδα ειπα
-Αυτος φιλε μου ηταν ο Ripper ο ποιο σκληρος αξιωματικος του Μorgan εχει το ψευδονημω ο αντεροβγαλτης λενε οτι καποτε κατελαβε ενα ολοκληρο πειρατικο πλοιο μονος τους και εσυ τον νικησες σαν να μην ηταν τιποτα μου ειπε ενθουσιασμενος
-Κοιτα ολοι αυτοι ζητωκραυγαζουν για σενα.Για τον ηρωα τους. μου ειπε και μου εδειξε τον κοσμο γυρω μου και το ματι μου επεσε πανω σε εναν που καθοταν σε μία γωνια του μαγαζιου και με παρατηρουσε ηταν μαλλον στην ιδια ηλικια με μενα και με κοιταζε με ενα βλεμα σαν να ηθελε να με προκαλεσει η να μου στειλει καποιο μυνημα μεσα απο τα ματια του.Σαν να μου ελεγε ".θα ξανασυναντηθουμε και τοτε θα παλεψουμε".Γρηγορα απετρεψα το βλεμμα μου απο εκει και γυρισα ξανα στην αποθεωση ολων εκεινων που πανυγιριζαν μεσα στο μπαρ.
-Σας ευχαριστω ολους ελπιζω αυτο να σας αποδειξει οτι δεν πρεπει να σκεφτεστε την φημη την δυναμη καποιου οταν ειναι να υπερασπιστητε το δικαιο ειπα δυνατα για να με ακουσουν ολοι.Τα λογια μου τους ανεβεσαν και ενα νεο κυμα απο ζητωκραυγες ποιο δυνατο πληρμυρισε το μπαρ..

Η ωρα ηταν 3 και το ραντεβου που ειχα δωσει με τον Morgan ηταν στις 6.Εχω ακομα χρονο σκεφτηκα και ξανακαθησα.Χαιρομουνα που οπως λεγαν ειχαν καταφερει να νικησω εναν τοσο δυνατο αντιπαλο οπως αυτος εστω και αν το εκανα χωρις να γνωριζω ποιος ειναι.Αλλα μεσα μου ενιωθα ενα κενο ηθελα να βρω συντροφους και φιλους με τους οποιους θα μοιραζομουν ολα αυτα τα συναισθηματα.Συντροφους που θα ειμασταν ενωμενοι σαν μια γροθια θα πονουσαμε ο ενας για τον αλλον συντροφους τους οποιους θα διαλεγα εναν εναν.Ξαφνικα μου ηρθε κοιταξα τον Zekko και ξαφνικα μου ηρθε η ιδεα..
-Zekko σε παρακαλω μπορεις να μου περιγραψεις ξανα τον γιο σου αν δεν σου ειναι κουραση και μπορεις φυσικα του ζητησα παρακλητικα
-Ο γιος μου ειναι ψηλος περιπου 1,90 ειναι γυμνασμενος κυριως στο πανω μερος του σωματος εχει ασπρα μαλια φοραει μια μαυρη δερματινη μπλουζα μαυρο και κοκκινο παντελονι και κοκκινη δερματινη γκαμπρντινα ειπε και εκανε μια παυση και μετα συνεχισε την περιγραφη του.
-Οσο για τον χαρακτηρα του ειναι τολμηρός,λακωνικός , υπερπροστατευτικός, εκδικητικός,υπερβολικά έξυπνος και εφευρετικός.Αλλα γιατι ρωτας? ειπε
-Επειδη αποφασια να τον κανω nakama μου ειπα και χαμογελασα....Εκεινο φανηκε να τα χανει δεν ηξερα αν η εκφραση στο προσωπω του δηλωνα χαρα εκπληξη ή αρνηση...

-Συγνω.... ξεκινησα να λεω αλλα δεν προλαβα να ολοκληρωσω γιατι με διεκοψε .
-Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο χαιρομαι ειπε και ξεσπασε σε ντρανταχτα γελια τα οποια πρεπει να ηταν μεταδοτικα γιατι αρχισα και εγω να γελαω και δεν με ενειαζε που ολο το μπαρ ειχε γυρισει και μας κοιτουσε.Στην συνεχεια αρχισε να μου διηγητε διαφορες ιστοριες τις οποιες περασαν μαζι.
-Ξερεις θα τα παεμ πολυ καλα εγω και ο γιος σου απο οτι φαινεται εστω και αν δεν εχουμε ακριβως τον ιδιο χαρακτηρα αν κα ιδνε ξερω ακομα αν θα δεχτει να μεπι στο πληρωμα μου ειπα οταν τελεισωσε
-Αυτο δεν μπροω να το ξερω ουτε και εγω αλλα για ενα πραγμα να εισαι σιγουρος ειτε δεχτει ειτε οχι οι πορτες του σπιτιου μου θα ειναι ανοιχτες για σενα μου ειπε
-Ευχαριστω πολυ απαντησα και κοιταξα το ρολοϊ η ωρα ειχε παει ειδη 6 παρα τεταρτο αμεσως εγω σηκωθηκα.
-Hρθε η ωρα.. ειπα.
-Εφτασε κιολας ειπε με εναν τονο απογοητευσης στην φωνη του.
-Θα ερθω και εγω μαζι σου μπορει να χρειαστεις βοηθεια ειπε αποφασιστικα.Χατηκα πολυ απο αυτη του την αποφαση η αληθεια ειναι οτι ηθελα να εχω καποιον διπλα μου την ωρα της μαχης.Ετσι ξεκινησαμε για να φτασουμε στο αγαλμα του Morgan οπου και ειχα πει οτι θελω να συναντηθουμε.Δεν μας πειρε πολυ για να φτασουμε σε 5 λεπτα ειμαστα εκει δηλαδη παρα ¨5.50¨ημασταν εκει δεν μας εμενε τιποτα αλλο πλεον απο το να περιμενουμε ποτε θα φανει ο Morgan...

Περιμεναμε αρκετη ωρα και ο Morgan δεν ειχε ακομα φανει ειχε παει "7.30" και ειχα νευριασει για τα καλα..
-Ισως δεν ερθει ειπε ο φιλος μου
-Ισως θελει να παω εγω εκει αλλα δεν θα του κανω το χατηρι ειπα και ξαφνικα παρατηρησα οτι απο την κορυφη του λοφου κατεβεναι μια ομαδα με 10 marines.Τους πηρε 10 λεπτα να φτασουν και οταν εφτασαν βγηκε ενας μπροστα και μου ανηγγειλε το εξης
-Ο Captain Morgan λογο μιας προσφατης ητας του αναρωνει ακομα και δεν θα παρουσιαστει στην μαχη σας ειπε με επισημο υφος.Τοτε εμενα μου γυρισαν τα λαμπακια δεν ειναι δυνατον να φερεται ετσι στην οικογενεια μου,να φαιρεται ετσι σε ολους και τωρα που του δινετε η ευκαιρεια να φανει αντρας να το σκαει.Τοτε μου ηρθε μια ιδεα.
-Ισως μετα απο αυτο να θεληση να ερθει ειπα γυρισα κα ιαρχισα να βαραω το αγαλμα με ολη μου την δυναμη.Στο τελος καταστραφηκε ολοκληρο.Τοτε εγινε κατι το μοναδικο κατη σαν κεραυνος αρχισε να κατεβενει τον λοφο και οτνα πλησιασε αρκετα καταλαβα οτι ηταν ο Morgan
-To ηξερα οτι θα ερθεις του ειπα καθως πηδουσα κα ιτου αριχνα μια κλωστια στην μουρη.Ετσι ξεκινησε η μαχη μευταξυ μας.

H μαχη μεταξυ μας ηταν σκληρη.Η κλωτσια που του εριξα τον ζαλησε και τα χασε για λιγο αλλα μετα γυρισε δρυμητερος εκανε μια προσποιηση οτι θα με χτυπουσε με το τσεκουρι που εχει για χερι αλλα μου εριξε μπουνια με το αλλο και στην συνεχεια αρχισε να μου ριχνει απανοτες μπουνιες και κλωτσιες χωρις να μου αφηνει το περιθωριο να αντιδρασω.
-Σου αρεσει αυτο μικρε,καπως ετσι εδειραν και την μανα σου... ειπε.Τοτε κατι μεσα μου ξυπνησε καποια φλογα αναψε μεσα μου ξαναεφερα στο μυαλο μου την εικονα της μανας μου πεσμενη κατω και χτυπημενη απο τον Higuma.
-Μην την ξαναπειασεις στο στομα σου ειπα και απεκρουσα την επιθεση που πηγε να μου κανει με το ποδι του,το επιασα και το εστριψα απο την αντιθετη για να σπασει.Εκεινος ουρλιαξε απο πονο και επεσε κατω ειμιλυποθυμος.Τοτε πηγα και αρχισα να οτυ ριχνω δυνατες μπουνιες στο προσωπο.
-Αυτην για την μητερα μου
-Αυτην για ολους οτυς κατοικους της πολης
-Αυτην για αυτους που σκοτωσες .Ελεγα για καθε μπουνια που του εριχνα.Μπουνια η οποια τον εσπρωχνε ολο και ποιο βαθυα στο χωμα.Στο τελος πηγα κοντα του και του ψιθυρισα στο αυτι
-Αν ποτε ξανακακομεταχειριστεις ανθρωπο εσυ και τα τσιρακια σου θα εχετε να κανετε μαζι μου.Καταλαβες Morgan? του ειπα με μια ψευτικη μελισταλαχτη φωνη....

Επειτα πηρα το σπαθι του και του χαραξα κατι στο χερι που ελεγε " Το να πειραζω ανθρωπους θα μου φερει δυστηχια" και ααφου το χαραξα αυτο του εριξα μια δυνατη κλωτσια στο κεφαλι ετσι ωστε να πεσει λυποθυμος.
-Τωρα ειναι δικος σας ειπα στου πολιτες που ειχαν μαζευτει τριγυρω και μετα βιας τους κρατουσαν οι marines για να μην ορμησουν ολοι πανω στον Morgan και τον σκοτωσουν.
-Αλλα πριν το τιμωρησετε οπως του αξιζει θα ηθελα να σας θυμισω οτι με το να σκοτωσετε θα πεσετε στο επιπεδο του.Αυτο ο ανθρωπος ολη οτυ την ζωη σκοτωνε ανθρωπους για διαφορους λογους και καποιες φορες απλως για ευχαριστηση.Δεν πιστευω να θελετε να γινετε σαν αυτο ετσι?Βεβαια η αποφαση ειναι δικια σας ειπα και επεστρεψα στον φιλο μου που με περιμενε με ανοιχτο το στομα διπλα στο μερος οπου καποτε στεκοταν το αγαλμα του Morgan.
-Εσυ....Εσυ...Εσυ...ερχισε να τραυλιζει
-Οταν παλευες ηθελα να πω ....
-Ναι.... τον παροτρινα εγω για να μιλησει
-Ετσι οπως παλευες εμειαζες πολυ με τον γιο μου μου ειπε τελικα
-Χαιρομαι για αυτο ειπα και του χαμογελασα....
-Τωρα αν δεν σε πειραζει θα ηθελα να αγορασω καποιες προμηθειες και να συνεχισω το ταξιδι μου ειπα και εκανα να φυγω
-θα μου επιτρεψεις να σου προσφερω εγω τις προμηθειες σου μου ειπε.Εγω εκανα να αρνηθω αλλα βαζοντας το χερι μου στην τσεπη καταλαβα οτι δεν με επερνε να μην αρνηθω.
-Οκ ευχαριστω ειπα εγω
-Αλλα πριν φυγω θελω να κανω μια προταση σε ολους τους κατοικους του νησιου ειπα και ανεβηκα πανω στον σορο απο πετρες απο το αγαλμα του Morgan.

Θελω να σας προτεινω κατι φωναξα για να με ακουσουν ολοι.Ξαφνικα οι αιμαχιες μεταξυ marines και πολιτες σταματησαν.
-Θελω να σας προτεινω να χρησιμοποιησετε τις πετρες απο το αγαλμα του Morgan για να κανετε ενα καινουργιο αγαλμα και να το αφιερωσετε στον αγνωστο ηρωα.Εκεινον που παντα θα ερχετε να σας σωσει οταν εχετε προβληματα.Σε ολους εκεινους τους ηρωες που υπαρχουν στην θαλασσα και προστατευουν τους αθωους ειτε αυτος ειναι πειρατης,ειτε marine,ειτε bounty hunter σε ολους εκεινους που θυσιασαν τις ζωες τους για να ζειτε εσεις ελευθερη την ζωη σας.Δεν μιλαω για τον εαυτο μου εγω ειμαι απλως ενα τυχερο παιδι που καταφερε να νικησει τον Morgan αλλα ολους εκεινους τους μεγαλους ηρωες που πραγαμτικα το αξιζουν. ειπα και κατεβηακ απο τα βραχια.Για ενα λεπτο επικρατησε ησυχια.Αλλα μετα marines και πολιτες αρχισαν να ζητωκραυγαζουν μαζι και να αγγαλιαζουν ο ενας τον αλλον.Αυτη ειναι η εικονα που θα κρατησω απο την shell town σκεφτηκα και ξεκινησα για την παραλϊα.Εκει με πειρμενε ο πατερας του μελοντικου μου φιλου και κρατουσε ενα σακϊδιο γεματο τροφιμα και αλλα αναγκαια για την επιβιωση μου πραγματα.
-Ευχαριστω ειπα καθως επερνα το σακιδιο και το περνουσα στον ομο μου και αρχισα να ψαχνω με το βλεμμα μου την βαρκα μου.Αλλα στην θεση που υπηρχε η βαρκα μου υπηρχε τωρα ενα υπεροχο πλοιο.
-Τι ειναι αυτο? ρωτησα χαμενος.
-Το δωρο μου για σενα.Περιμενα να βρω τον καταληλο για να το δωσο.Αυτο που βλεπεις ειναι ενα πλοιο απο τον πειρατη που δυσκολεψε περισσοτερο τους marines λεγετε οτι το πλοιο ειναι ζωντανο και εχει δικη του νοημοσυνη και θεληση οπως και καποιες μαγικες ικανοτητες.Παρτο θελω να το παρει καποιοσ που το αξιζει και αυτος πιστευω οτι εισαι εσυ. μου ειπε.
-Ευχαριστω καταφερα να ψελισω
-Παρτο εσυ καποια μερα θα γινεις μεγαλος πειρατης και ελπιζω να βρεις τον γιο μου να γιενι καποτε το ιδιο σπουδαιος οπως εσυ...Σε χαιρετω για την ωρα... μου ειπε και γυρισε να φυγει αλλα εγω προλαβα και ειδα οτι τα ματια του ειχα βουρκωσει...Τωρα πλεον ειχα μεινει μονος μου εκει με τον αερα να μου φυσαει τα μαλια και να παρασερνει τα φυλλα.Καθομουν και κοιτουσα το πλοιο και σκεφτομουνα οτι το μονο που μου εμενε τωρα ηταν να το γεμισω με το δικο μου πληρωμα.
-Περιμενετε και θα δειτε καποια μερα θα γινω σπουδεος και δυνατος,δεν θα σας απογοητευσω ειπα και ξεσπασα σε ντρανταχτα γελια.....


Ετσι τελειωνει και αυτη η περειπετεια μου αλλα εγω δεν γνωριζα ακομα πως αυτο δεν ηταν τιποτα μποραστα στις περειπετειες που με περιμεναν στο μελλον...

Παράθεση :

Όνομα:Trey Blue Thunder
Haki Points: 1
Player of the Month Points: 5
Beli: 20.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις:Ωραία ιστορία αλλά είσαι πολύ δυνατός Ο_Ο ανέπτυξε λίγο παραπάνω τις μάχες και μην τους νικάς τόσο εύκολα.