Η πρωτη μαχη με εναν δυνατο Μαριν[Τελος]

Ειχα πλεον φυγει απο το Centaurea, λιγο πλουσιοτερος απο οτι ειχα φτασει αλλα και πολυ δυνατοτερος...ειχα μαθει πλεον να στηριζομαι στην δυναμη μου μονο και να μην χρησιμοποιω σπαθια και αλλου τετοιου ειδους βοηθηματα...Μπορει να εχασα μια μαχη αλλα μετα καταφερα να την κερδισω και να σωσω την τιμη μου... Πλεον πλησιαζα στο Karate Island συμφωνα με τις οδηγιες του Jet...Απο οτι μου ειχε πει ηταν δυο μερες ταξιδι απο το Centaurea εως εκει... ηδη βρισκομουν στη θαλασσα μια μερα οποτε σιγα σιγα θα επρεπε να πλησιαζω στο νησι των Μαριν...Ετσι μου ειπε πως λεγεται απο τους παρανομους μιας που εκει υπηρχε ενας ιδιαιτερα δυνατος Μαριν. Ενας απο την μυστικη υπηρεσια της κυβερνησης CP6... Αλλα εφοσον απο κει ηταν ο προορισμος μου επρεπε να παω..το αν θα εβρισκα μπελαδες ή οχι ηταν κατι που θα μαθαινα συντομα...!

Το ταξιδι μου ειχε διαρκεσει 2-3 μερες και πλεον εβλεπα μπροστα μου την ακτη του Karate Island.Επιτελους ειχα φτασει στον προορισμο μου και ειχα τοσα πολλα πραγματα να κανω και τοσο λιγο χρονο.Ειχα μπει πλεον στο λιμανι και μετα απο λιγη ωρα εδενα την βαρκα μου στον μωλο.Καθως επερνα το σακιδιο μου και κατεβαινα απο την βαρκα προσεξα εναν νεαρο με παραξενο ντυσιμο και παρουσιαστικο να μιλαει με εναν παππου που βρισκοταν στο λιμανι.Αμεσως τον καταλα απο την φωτογραφια στην εφημεριδα,ηταν ο Roni D.Razor. Δεν το πιστευα οτι θα ημουν τοσο τυχερος με το που πατουσα το ποδι μου στο νησι θα εβρισκα τον εναν απο τους 2 στοχους μου.Χωρις να χασω χρονο κατευθηνθηκα προς το μερος του προκειμενου να ξεκαθαρισω μια απο τις εκρρεμοτητες που ειχα.Ηθελα να μετρησω τις δυναμεις μου με εναν πειρατη που ηδη εχει υψηλη επικυρηξη απο την κυβερνηση και θεωρειται ανερχομενος κινδυνος.Ετσι τον πλησιασα και και ριχνοντας του μια σπρωξια τον εκανα να με προσεξει.
Ασε τον παππου και ελα να κανουμε μια μικρη μαχη...
Τι θες ποιος εισαι εσυ???
Ειμαι ο DIamond Bill και διαβασα οτι τωρα τελευταια ειχες μια ιδιαιτερη κινητικοτητα...Θελω να δω λοιπον αν ολα οσα λεει η κυβερνηση ειναι αληθεια ή υπερβαλλει ως συνηθως...
Diamond Bill ε??? Χμμμ εχω ακουσει για σενα εισαι δυνατος πειρατης,θα ηταν ενδιαφερουσα μια μαχη μαζι σου,ομως σε προειδοποιω οτι θα ειμαι πολυ δυσκολος αντιπαλος!!!
Δεν θα περιμενα τιποτα λιγοτερο απο εσενα!!!Ανυπομονω να ξεκινησουμε!!!
Πολυ καλα λοιπον,ας δουμε ποιος ειναι ο καλυτερος!
Και ετσι πηραμε και οι 2 θεσεις μαχης ο ενας απεναντι στον αλλον περιμενοντας την κινηση του αντπαλου,ενω ταυτοχρονα καναμε κυκλους κρατοντας μια σταθερη αποσταση μεταξυ μας...

Αφου για λιγα δευτερολεπτα συνεχισαμε αυτην την κινηση ξαφνικα εγω μετετρεψα το δεξι μου χερι σε διαμαντι και του επιτεθηκα με μια γροθια ομως εκεινος με αιφνιδιασε και μεταμορφωσε το σωμα του σε κατι που τον εκανε να πεταξει και να αποφυγει την επιθεση μου.Εγω εμεινα εκπληκτος απο αυτην του την κινηση.
Τι στο καλο ηταν αυτο???
Αυτο ηταν η δυναμη του φρουτου του διαβολου που εχω φαει.Η δυναμη του φοινικα!!!
Του φοινικα???
Ναι ειναι Mythical-Zoan....Και τωρα τερμα τα λογια,ωρα για μαχη!
Και χωρις να χασει χρονο μετατραπηκε ξανα σε φοινικα και ηρθε προς το μερος μου με μεγαλη ταχυτητα.Οταν πλησιασε αρκετα εκανε το ποδι του κανονικο και προσπαθησε να με χτυπησει εγω ομως με μια γρηγορη αντιδραση εφερα τα χερια μου μπροστα στον θωρακα μου και απεκρουσα το χτυπημα του.
Μετα απο μερικες ακομη επιθεσεις καταληξαμε σε μια μαχη σωμα με σωμα οπου ο Roni μπορει να ηταν πιο γρηγορος στις αντιδρασεις του ομως τα δικα μου χτυπηματα ηταν πιο δυνατα εξαιτιας του φρουτου μου.Στην αρχη δεν ειχε προβλημα να απεκρουει με ευκολια τις επιθεσεις μου οπως και εγω,ομως καθως περνουσε ο χρονος οι αντιδρασεις του γινοταν πιο αργες και η αμυνα του πιο αδυναμη.Εγω αυτο το καταλαβα και αρχισα να δυναμωνω τα χτυπηματα μου και ξεκινησα με μια πολυ δυνατη κλωτσια στα πλευρα του την οποια προσπαθησε να αποφυγει ομως τελικα τον πετυχε και τον πεταξε 2 μετρα μακρυα.Στην συνεχεια ηρθε κατα πανω μου και με μια κλωτσια του με εριξε με το κεφαλι στο εδαφος προκαλοντας μου μικρη διασειση,γιατι αρχισα να ζαλιζομαι.Επρεπε ομως να κρατησω τις αισθησεις μου και αυτο εκανα και του ανταπεδωσα το χτυπημα με μια γροθια στο κεφαλι κανοντας τον να πεσει κατω.Προτου προλαβει να σηκωθει ετρεξα προς το μερος του και μετατρεποντας το πανω μερος σε διαμαντι εκτοξευθηκα σαν πυραυλος πετυχαινοντας τον στον θωρακα με πολυ μεγαλη δυναμη.Η επιθεση μου τον εκανε να πεταχτει αρκετα μακρυα και να μην κουνηθει για αρκετη ωρα.Και την στιγμη που σηκωνομουν για να φυγω ειδα το σωμα του να κινειται.Μετα απο λιγη ωρα τον ειδα να φλεγεται και λιγα δευτερολεπτα αργοτερα στεκοταν ορθιος απεναντι μου ετοιμος για μαχη.
Αυτη ειναι μια απο τις ιδιοτητες του φρουτου μου.Ο φοινικας αναγεννιεται απο τις σταχτες του ετσι και εγω οταν εχουν σχεδον εξαντληθει ολες οι δυναμεις μου αναγεννιεμαι και περνω λιγη ζωη για να συνεχισω την μαχη.
Μαλιστα,δεν θα διαρκεσει για πολυ ομως!!!!
Και επιτεθηκα με φορα πανω του ομως εκεινος με μια γρηγορη κινηση μου εριξε μια κλωτσια και με πεταξε πανω σε εναν τοιχο σπαζοντας τον.Βγηκα φουριοζος απο τα συντριμια και κατευθηνθηκα προς το μερος του.Ανατυσσοντας παρομοιωδη ταχυτητα για την κατασταση που βρισκομουν βρεθηκα κοντα του και αφου μετετρεψα το ποδι μου σε διαμαντι χρησιμοποιησα ολη την δυναμη που μου ειχε απομεινει και του εριξα την δυνατοτερη κλωτσια μου.Εκεινος προσπαθησε να το αποκρουσει με τα χερια του ομως η δυναμη της κλωτσιας ηταν τοσο μεγαλη που τον εκτοξευσε σε ενα καρο γεματο πραγματα το οποιο εσπασε σε πολλα κομματια...Μετα απο αυτο δεν καταφερε να σηκωθει και εγω εχοντας εξαντληθει απο την πολυ δυσκολη μαχη επεσα κατω σχεδον λιποθυμος για να ξεκουραστω για λιγο....

Edit: Η συνεχεια εδω http://www.onepiecegr-rpg.com/t4552-topic#140797

Η μαχη με τον Bill ηταν δυσκολη... απο την πρωτη κιολας στιγμη καταλαβα γιατι τον ελεγαν diamond bill... μπορουσε να μετατρεψει το σωμα του σε διαμαντι, πραγμα που τον εκανε οχι μονο ατρωτο σε πολλα ειδη επιθεσεων αλλα επεισης του εδινε την δυνατοτητα να κανει πολυ πιο δυνατα και επικυνδυνα χτυπηματα... Εγω απο την αλλη μπορει να μην γινομουν τοσο σκληρος ή...λαμπερος αλλα οπωσδηποτε η ικανοτητα μου να πεταω σε συνδυασμο με την ευελιξια μου δεν ηταν κατι που θα μπορουσε να αγνοησει κανεις... παλευαμε απο την αρχη με το φουλ των δυναμεων μας να φαινεται... πολυ συντομα το γυρω τοπιο ειχε καταντησει λες και ειχε περασει ενας ολοκληρος πολεμος απο κει... στην πραγματικοτητα κατι τετοιο ειχε γινει μιας που και εγω αλλα και ο Bill θελαμε να αναμετρηθουμε εδω και πολυ καιρο...

Μπλε φλωγες και διαμαντακια! ξεπεταγωνταν παντου...η μαχη μας ηταν πολυ εντονη και δυνατη!
Κανενας απο τους δυο δεν χρησιμοποιουσε καποιο οπλο και ετσι παλευαμε σωμα με σωμα χρησιμοποιωντας το μεγιστο των δυνατοτητων μας... Ηταν προφανες πως δεν θα κρατουσε πολυ αυτη η μαχη...
Πεταγα αριστερα και δεξια αποφευγωντας τις γυαλιστερες γρωθιες του Bill, ενω συγχρωνος εψαχνα να βρω μια διοδο για να περασω και εγω ενα χτυπημα. Μεχρι τωρα οσα χτυπηματα μου ειχαν περασει του ειχαν προκαλεσει ελαχιστη ζημια λογω της σκληροτητας του σωματος του...
Ομως η στιγμη που περιμενα ηρθε, ο Bill πηγε να με χτυπησει στο κεφαλι με το ποδι του... εσκυψα αποφευγωντας το χτυπημα και απευθειας εκανα μια κινηση και βγηκα πισω του, πριν προλαβει να γυρισει του εδωσα ενα δυνατο χτυπημα πισω απο το κεφαλι, ηταν το μονο μερος που δεν ειχε μεταμορφωσει...Μαλλον δεν περιμενε να τον χτυπησω εκει. Εβγαλε μια φωνη και γυρισε αστραπιαια το χερι του για να με βαρεσει αλλα τον απευφυγα... Αλλη μια κλωτσια απο το μερος του, αναγκαστηκα να την μπλοκαρω με το ποδι μου μιας που δεν προλαβαινα να την αποφυγω... ενιωσα το καλαμι μου να σπαει, "τοσο σκληρο ειναι το δερμα του πια;" σκεφτηκα, τυλιξα το ποδι μου στις φλωγες μου και σχεδον αμεσως ειχα γινει καλα, αλλα ο Bill δεν ειχε χασει την ευκαιρια να με πλησιασει και ετσι αλλο ενα δυνατο χτυπημα με βρηκε στο στηθος... Επεσα κατω και εφτυσα αιμα...μου ειχε προκαλεσει εσωτερικες βλαβες... η οραση μου εγινε θωλη... προσπαθησα να τυλιχτω ολοκληρος στις φλωγες μου για να γιατρευτω, αλλα δεν προλαβα, ο Bill με επιασε απο τον λαιμο και αρχισε να με βαραει ασταματητα...υστερα αφου ειχα πλεον μεινει ακινητος με πεταξε πιο περα και γυρισε να φυγει...
Νομιζεις πως τελειωσαμε τοσο γρηγορα;;;
Γυρισε ξαφνιασμενος και με κοιταξε...το κορμι μου ολοκληρο ηταν τυλιγμενο στις φλωγες, αρχισα παλι να βλεπω καθαρα, ενιωθα τα εσωτερικα μου οργανα να γιατρευονται, η δυναμη μου επεστρεφε...

Μπορεις να μου εξηγησεις γιατι δεν μπορεις απλα να πεθανεις;
Για δυο λογους...1 ειμαι φοινικας, 2 δεν θαλω να πεθανω...
Χαμογελασε ειρωνικα και διχως αλλη λεξη μου επιτεθηκε... αυτη την φορα μπλοκαρα και παλι το χτυπημα του αλλα το χερι μου ηταν ηδη τυλιγμενο στις φλωγες μου... το χτυπημα του καθως και η ζημια που προκληθηκε στο χερι μου εκμηδενιστηκαν... εδωσα ωθηση στο ποδι μου μεταμορφονωντας το και καταφερα να τον χτυπησω χαμηλα στη κοιλιακη χωρα... παρα το οτι ηταν ηδη μεταμορφομωμενος σε Swarofski(Διαμαντι!!!) εβγαλε εναν μορφασμο πονου... παλευαμε αρκετη ωρα δημιουργοντας πολλα και επικινδυνα χτυπηματα ο ενας στον αλλο... παρολα αυτα δεν σταματουσαμε καθολου... τελικα πηδηξα πισω για να παρω μια ανασα...το ιδιο εκανε και ο Bill, κοιταχτηκαμε και ξεραμε πως αυτη θα ηταν η τελευταια επιθεση οποιος στεκοταν μετα απο αυτο θα ηταν και ο νικητης...Μαζεψαμε οσοι δυναμη μας ειχε απομεινει και επιτεθηκαμε ο ενας στον αλλο...Ο ουρανος φανηκε να χωριστηκε στα δυο...

Ενιωθα το σωμα μου να μην με υπακουει...ειχα τις αισθησεις μου αλλα δεν μπορουσα να κινηθω... το μονο που καταφερα να κανω ηταν το να γυρισω λιγο το κεφαλι μου...ειδα τον Bill σε μια παρομια κατασταση...Ηταν ετοιμος να πεσει κατω αλλα προς το παρον με ειχε νικησει... ενιωθα την ντροπη να αναυλιζει απο μεσα μου...
Σκοτωσε με, τι περιμενεις; του ειπα...
Με κοιταξε και μου ειπε:Δεν εχω καποιον λογο να σε σκοτωσω....ηθελα απλως να αναμετρηθω μαζι σου... και ειδα πως ειμαστε το ιδιο δυνατοι, απλα σταθηκα λιγο πιο τυχερος...
Η ντροπη της ηττας ειναι χειροτερη απο τον θανατο...
Τοτε καλυτερα να σταματησεις να ντρεπεσαι γιατι θα περιμενω την επομενη αναμετρηση μας...
Ξεροκεφαλε...! του ειπα και εκλεισα τα ματια μου...ειχα πλεον χασει τις αισθησεις μου... Οταν ξαναανοιξα τα ματια μου ημουν σε ενα σπιτι ξαπλωμενος... δεν μπορουσα να κινηθω ακομα αλλα τουλαχιστον δεν ποναγα τοσο πολυ...

Δεν περασε αρκετη ωρα και ενας γερακος εμφανιστηκε απο την πορτα...με κοιταξε και ελεγξε ολες μου τις πληγες,τις οποιες βεβαια ειχε ραψει μιας που δεν ημουν σε θεση να γιατρευτω μονος μου, πραγμα το οποιο με τρελενε μονο και μονο στην ιδεα.... υστερα απο τον ελεγχο που μου εκανε μου ειπε πως ειναι γιατρος και πως ειδε ολη μου την μαχη με τον Bill... μου ειπε πως ειμαι τυχερος που επεζησα... μιας που τα χτυπηματα που ειχα ηταν αρκετα επικυνδηνα ακομα και χωρις να τα συνδυασεις με την κουραση και τον πονο που ειχα περασει...Βεβαια και ο Bill δεν ηταν σε καλυτερη θεση απο οτι μου ειπε ο γιατρος...μου ειπε πως υστερα απο λιγο κατερευσε και αυτος καθως εφευγε απο το πεδιο της μαχης... ετσι μας γιατρεψε και τους δυο αλλα εκεινος αναρωσε πιο γρηγορα απο μενα και ειχε φυγει απο το σπιτι που μας ειχε... του ειπε μαλιστα να με κρατησει ζωντανο γιατι ηθελε να με ξαναπολεμησει στο μελλον...ακουγωντας ολα αυτα ειχα μεινει αφωνος στην αρχη υστερα χαμογελασα και ειπα:
Ειναι πραγματικα ξεροκεφαλος αυτος ο ανθρωπος...
Εκλεισα τα ματια μου και ξανακοιμηθηκα...ηθελα αφθωνη ξεκουραση αλλωστε...

Την επομενη μερα μπορουσα να σηκωθω και ενιωθα λες και δεν ειχε γινει τιποτα...σε αυτο βοηθησε και το οτι ειχα ανακτησει και παλι τις ικανοτητες μου και μπορουσα να ενεργοποιησω το φρουτο μου οποτε ηθελα... μολις σηκωθηκα και βγηκα εκτος του σπιτιου τυλιχτηκα στις φλωγες μου και εγινα ευθυς αμεσως καλα... βρηκα τον γιατρο απεξω απο το σπιτι να κοβει ξυλα για την φωτια που ειχε...
Ασε θα το κανω εγω...ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω αλλωστε για σενα...
Χαχα, μη σε ανυσυχει μικρε... χαιρομαι που εισαι καλα...ωστοσο αν θες μπορεις ακομα να με βοηθησεις...αλλωστε ειμαι και γερος ανθρωπος...!!
Τον βοηθησα με τα ξυλα... και υστερα πηγαμε μεσα στο σπιτι και τα βαλαμε διπλα στο τζακι...κατσαμε κοντα στην ηδη αναμενη φωτια και μιλησαμε...
Ο παππους μου ειπε αρκετα ενδιαφερονται πραγματα για την ζωη του...ενα απο αυτα ηταν και το οτι παλια ηταν πειρατης για ενα μικρο διαστημα... Συνεχισαμε την κουβεντα μας μεχρι που βραδιασε...μου ειπε πως καλο θα ηταν να μεινω μια δυο μερες ακομα για να με παρακολουθησει αλλα αρνηθηκα...του ειπα πως πλεον ημουν μια χαρα και πως ειχα γιατρευτει χαρη στο φρουτο μου...!

Φανηκε αρκετα στεναχωρημενος...απο οτι ειχα καταλαβει δεν ηταν ιδιαιτερα επιθυμητος στο νησι λογω του οτι ειχε υπηρξει πειρατης και το νησι αυτο ηταν ιδιαιτερα "νομιμο". Απο οτι εμαθα ενας αρκετα δυνατος αντιπροσωπος της κυβερνησης ηταν σε αυτο το νησι, ενας απο τους CP6 ονοματι Jerry... "Αν παλεψω με αυτον θα μπορεσω σιγουρα να γινω ακομα πιο γνωστος..." σκεφτηκα!
Ηταν μια καλη ευκαιρια να ταρακουνησω λιγο ακομα την κυβερνηση και να καλυψω το φιασκο που εγινε με τον Bill πρωτου το μαθει η εφημεριδα... Εν το μεταξυ ο γιατρος με κοιταζε λες και διαβαζε την σκεψη μου... και υστερα μου ειπε:
Παντως αφου θα τον πολεμησεις καλυτερα να εισαι προετοιμασμενος...ειναι αρκετα εως πολυ δυνατος αντιπαλος...
Χαχα μην ανισυχεις γερο...ξερω να προσεχω τον εαυτο μου...και αλλωστε δεν σκοπευω να ξαναχασω...
Μαλιστα...οτι πεις παλικαρι μου...μονο να ξερεις πως αν χασεις εκει δεν θα μπορω να σε σωσω...θα πας στην Impel Town...και μαλλον θα εκτελεστεις, απο οσο ξερω εχεις ενα αρκετα υψηλο bounty στο κεφαλι σου...!!
Χαχαχα ναι εχω!!!
Ηθελα να ξερα γιατι χερετε....

Με τα πολλα χερετησα τον γιατρο και εφυγα, η αληθεια ειναι πως δεν ηθελα να του δημιουργησω καποιο προβλημα με την παρουσια μου... Αλλωστε δεν νομιζω πως υπηρχε καποιος στο νησι που να μην ηξερε ποιος ειναι εκει...οπωςδηποτε θα εμαθαν τι εγινε με τον Bill...και αρα θα ηξεραν πως ειμαι καπου στο νησι.... οποτε μαλλον ηδη με εψαχναν... αρχισα να περπαταω προσεχτικα σε κατι σκοτεινα στενακια ωστε να αποφυγω τα περιεργα βλεμματα... οσο περισσοτερο εμενα κρυμενος τοσο πιο ευκολο θα ηταν να περασω απαρατηρητος...τουλαχιστον μεχρι να χτυπησω τον CP6...
Η νυχτα μου περασε αρκετα γρηγορα και ηρεμα αν εξαιρεσεις μερικες "διαφωνιες" που ειχα με κατι κλεφτρονια...στην αρχη ηθελαν τα λεφτα αλλα τελικα καταφερα να τους "πεισω" να μου δωσουν αυτοι τα δικα τους... και υστερα τους εδιωξα... απο εκει και περα δεν ειχα καποια αλλη ενοχληση το υπολοιπο βραδυ...

Το πρωι ξεκινησα παλι την περιηγηση μου στην πολη... Ειχε ομορφη μερα και ετσι αποφασισα να δω την πολη καθως και να βρω ενα μερος για να φαω και να πιω λιγο σακε... Σκεφτηκα πως δεν υπηρχε λογος να κρυβομαι πλεον μιας που ειχα αναρωσει πληρως και ημουν σε θεση να χρησιμοποιησω το φουλ της δυναμης μου... Περπατωντας στην αγορα παρατηρησα πως πανω επεφταν αρκετα περιεργα βλεμματα, αλλα εκρυβαν φοβο και αλλα χαρα (μαλλον ηταν bounty hunters ή κατασκοποι της κυβερνησης...). Διχως να δωσω ιδιαιτερη σημασια συνεχισα εως οτου εφτασα σε ενα μπαρακι...Μπηκα μεσα και μιλησα με τον μπαρμαν...
Υπαρχει κατι να φαω;
Και..και βεβαια κυριε... μου ειπε με φοβο...
Δεν αργησα να παρατηρησω πως διπλα του ειχε τις επικυριξεις των πειρατων και των επαναστατων... Χωρις καν να τον ρωτησω εκανα μια κινηση και πηρα της επικυριξεις... αρκετοι πειρατες ειχαν παρει bounty... Και αλλοι που ηδη ειχαν το ειχαν αυξησει αρκετα... "Χμ, θα ειναι ενδιαφερον απο εδω και περα" σκεφτηκα...

Δεν περασε πολυ ωρα εως οτου βρηκα τα δυο bounty που με ενδιεφεραν... Το ενα ηταν το δικο μου, ειχε αυξηθει κι'αλλο, πλεον ειχα 56.000.000!
Χαχα! Δεν ειναι και ασχημα! μονολογησα και ο μπαρμαν γυρισε και με κοιταξε... Ειδε το χαρτι που κραταγα στο χερι μου και με δισταγμο μου ειπε...
Προ..προσεχε μικρε... μπαινεις σε πολυ βαθια νερα...
Εχεις καποιο προβλημα με το οτι ειμαι πειρατης;;;
Ο..οχι... συ...συγγνωμη....
Τελειωνε και φερε μου το φαι και το σακε μου...
Μαλιστα...
Γυρισα και παλι στις σκεψεις μου... 56.000.000 λοιπον...υποθετω πως ο CP6 εδω θα θελει να με πολεμησει, ποσο μαλλον να με πιασει...θα εχει ενα ιδιαιτερο ενδιαφερον η περιπετεια μου αυτη...!!
Οριστε κυριε...ελπιζω να σας αρεσει... μου ειπε ο μπαρμαν δινωντας μου το φαγητο και το σακε μου...

Καθως ετρωγα κοιταξα το δευτερο Bounty που με ενδιεφερε... ηταν μιας πιτσιρικας που μαλλον βρεθηκε στο λαθος μερος την λαθος στιγμη...Mia Haynie λεγοταν, αν και ηταν αρκετα μικρη ειχε 7.500.000 στο κεφαλι της... "ενδιαφερον!" σκεφτηκα!! Δεν ειχα καμια προθεση να την πολεμησω βεβαια...απεναντιας ηθελα να την γνωρισω, και να την προστατεψω απο πιθανους μελλοντικους κινδυνους... Ηξερα αλλωστε πως ειναι το να εισαι σε λαθος μερη... μεγαλωνωντας με τον Raikou ημουν μονιμα στο λαθος μερος... και ημουν μονιμα κυνηγημενος! "Οταν θα ερθει η ωρα θα δουμε τι θα γινει και με αυτο..." σκεφτηκα, αφηνωντας τις επικυρηξεις στην ακρη. "Τωρα ειναι ωρα να φαω, αν ειναι να πολεμησω με εναν δυνατο μαριν πρεπει να ειμαι φουλ απο δυναμη...!!!"
Ξεκινησα να τρωω ενω ο μπαρμαν με κοιταγε με τρομο...
Ελα ηρεμησε μου χαλας την ορεξη...καλο ειναι το φαγητο...φτιαξε και αλλο!!!

Εκανε μια κινηση με το κεφαλι του και γυρισε στην κουζινα του... Συνεχισα να πινω και να τρωω εως οτου μια φωνη με διεκοψε...

Βρε βρε βρε...για κοιταχτε τι εχουμε εδω...!
Διχως να δωσω σημασια συνεχισα το φαγητο μου... Ενας ξαφνικος θορυβος μαζι με φωνες τελικα με διεκοψε...
ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΣΚΟΥΠΙΔΙ!!! ειπε ενας αναψοκοκκινισμενος Μαριν...
Γυρισα και τον κοιταξα νευριασμενος...
Δεν ξερω αν το καταλαβες αλλα μολις πεταξες κατω το φαγητο μου...
ειπα με απειλιτικη φωνη...
Καλα θα κανεις να ζητησεις συγγνωμη...!
Ο Μαριν με κοιταξε φανερα ενοχλημενος με την αντιδραση μου, μαλλον νομιζε πως με φοβιζει ή κατι τετοιο...
Πηγε να μιλησει αλλα ενας απο τους Μαριν που τον ακολουθουσαν μου επιτεθηκε... μια κινηση και το πιρουνι μου ειχε πλεον καρφωθει στον λαιμο του... Επεσε νεκρος... Συνεχισα να τους κοιταω σαν να μην συνεβει τιποτα...

Λοιπον; Τι λεγαμε; ειπε με ενα μοχθηρο χαμογελο στο πρωσοπο μου...

Toshiro??? Σκοτωσες εναν απο τους αντρες μου... Αντρες... Σας δινω την ελευθερια να σκοτωσετε αυτον τον βρωμο-πειρατη... φωναξε και μαζι με τους αντρες του μου επιτεθηκαν... Ο μπαρμαν τρομαγμενος κρυφτηκε πισω απο το μπαρ...
Ελατε λοιπον... ειπα και ετοιμαστηκα για μαχη... οπως το περιμενα δεν ηταν ιδιαιτερα δυνατοι και ετσι δεν δυσκολευτηκα να τους κερδισω... Πεντε Μαριν εναντιων ενος πειρατη, ενδιαφερον αγωνας... Ενας ειχε ηδη πεθανει λογω της απερισκεψιας του... Αλλοι τεσσερις εμεναν... Ενας μεγαλωσομος Μαριν πηγε να με βαρεσει με το ροπαλο του... αλλα λογω της διαφορας στο μεγεθος μας αστοχησε μιας που αστραπιαια εκανα στην ακρη και αμεσως βγηκα πισω του... μια αγκωνια στο πισω μερος του κεφαλιου και επεσε αναισθητος... Ενας ξαφνικος πονος με διαπερασε, το αιμα μου πεταχτηκε και εβαψε τον τοιχο... Αμεσως τυλιψα το σημειο του προσωπου μου που ειχε τραυματιστει στις φλωγες... μερικα δευτερολεπτα αργοτερα ημουν σαν καινουργιος... Ο Μαριν σαστισε απο το θεαμα αυτο...

Μονομιας χρησιμοποιησα το σαστισμα του προς οφελος μου... Επιασα το σπαθι του ηδη νεκρου Μαριν και εκανα μια αστραπιαια κινηση εναντιων του αντιπαλου μου, μια μεγαλη ουλη ειχε δημιουργηθει πλεον στο στηθος του... Επεσε κατω φωναζωντας απο τον πονο, αλλα δεν του εδωσα σημασια... ειχα αλλους δυο αντιπαλους... πεταξα το σπαθι, που ειχα παρει απο τα χερια του νεκρου Μαριν, προς τον ενα απο τους δυο με σκοπο να τον σκοτωσω αλλα αστοχησα!
Μου επιτεθηκε απευθειας αλλα πεταξα και απευφυγα το χτυπημα του... Μια αλυσιδα τυλιχτηκε στο ποδι μου ριχνωντας με κατω... Ηταν ο Μαριν που ειχε μιλησει αρχικα... ο αλλος πηγε να με καρφωσει με το κατανα του αλλα μια δυνατη κλοτσια του εκοψε την φορα...τον πεταξα κατω και ευθυς αμεσως τον βαρεσα με το πισω μερος του ελευθερου ποδιου μου στον λαιμο σκοτωνοντας τον. Λυθηκα απο την αλυσιδα και σηκωθηκα, πλεον ειχε μεινει ενας μονο αντιπαλος, ο Μαριν που μου ειχε μιλησει αρχικα... Τον κοιταξα περιπεχτηκα και του ειπα:
Μηπως φοβασαι; Θες να σταματησουμε;
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣ!!! μου φωναξε...

Εεε τοτε ελα να δουμε τι αξιζεις...αλλα να ξερεις πως αν δεν εισαι αξιος αντιπαλος κατα πασα πιθανοτητα θα χασεις την ζωη σου!!!
Προσεχε πως μιλας πειρατη...δεν θα προλαβεις να πας φυλακη...θα σε σκοτωσω για τους συντροφους μου..!!
Μου επιτεθηκε με το κατανα του, τον απευφυγα επειδικτικα και τον αφοπλισα... Πεταξα το κατανα του στην ακρη και του ειπα περιπεχτηκα:
Θα πρεπει να κανεις μεγαλυτερη προσπαθεια για να καταφερεις να με χτυπησεις... Αυτο το μαχαιρακι δεν μας χρειαζεται πλεον...
Με κοιταξε με φοβο, ηταν σαν να εβλεπε φαντασμα ή κατι αλλο που δεν θα μπορουσε να πολεμησει ποσο μαλλον να νικησει...!!!

Επεσε κατω τρεμοντας και παραδεχτηκε την ηττα του πριν καν αρχισει η μαχη μας καλα καλα...
Θα σε αφησω να ζησεις για να πεις στο αφεντικο σου πως ερχομαι για το κεφαλι του...! του ειπα με σοβαρο και τρομαχτικο υφος...

Εφυγε τρεχωντας προς το κυριως μερος της πολης, προφανως εκει ηταν το αρχηγιο των Μαριν. Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια στο τι θα εκανε απο εκει και περα, κοιταξα τους Μαριν που ειχαν απομεινει μεσα στο μπαρ. Οι δυο ηταν νεκροι αλλα οι αλλοι δυο ηταν ακομα ζωντανοι, "προφανως δεν τους βαρεσα αρκετα δυνατα" σκεφτηκα... Οταν αρχισαν να ξυπνανε τους ειπα να μαζεψουν τους δυο νεκρους και να εξαφανιστουν απο μπροστα μου, εκτος αν ηθελαν την ιδια τυχη.
Δεν πιστευω να περιμενεις να σε πληρωσω για αυτο το παλιο-γευμα που μου εδωσες... Ολομε διακοπτανε! ειπα στον μπαρμαν, ο οποιος ειχε μεινει και με κοιταγε αποσβολομενος!
Ο..οχι κυριε, δεν χρειαζεται! μου ειπε στο τελος...
Σηκωθηκα και εφυγα, τοσα πολλα πραγματα ειχαν συμβει και ηταν ακομα πρωι... Με χαρα και ανυπομονησια περιμενα να δω τι θα μου φερει το απογευμα... Ηταν πραγματι ενα ενδιαφερον νησι αυτο... Σιγουρα θα περναγα καλα εδω, προχωρησα προς το κεντρο της πολης με ενθουσιασμο. Δεν εβλεπα την ωρα να αναμετρηθω με αυτον τον Cp6, σιγουρα θα ηταν μια μαχη που θα εκανε καλο στην φημη μου, αλλα και στο bounty μου!

Προχωρωντας προς το κεντρο της πολης, παρατηρουσα την αρχιτεκτονικη των κτηριων... Ηταν πολυ παλια και μαλλον εκρυβαν αρκετα μυστικα μεσα τους. Ως πειρατης ηθελα πολυ να πολεμησω τον Jerry... αλλα ως αρχαιολογος δεν μπορουσα να κρυψω τον ενθουσιασμο μου που ημουν σε μια τετοια πολη...
Τα δυο συναισθηματα παλευαν μεσα μου και προσπαθουσα να αποφασισω ποιο απο τα δυο να ακολουθησω... την αγαπη μου για τον αρχαιο πολιτισμο που κρυβοταν εδω, ή την βιαιη και μαλλον θανατηφορα μαχη με ενα δυνατο αλλα και μισητο μαριν... Τελικα αποφασισα πως ειχα αρκετο χρονο να αφιερωσω εδω και πως ο Cp6 θα πεθαινε απο το χερι μου αργα ή γρηγορα... Ετσι αρχισα να περιφερομαι στα σοκακια και στους δρομους κοιτωντας με θαυμασμο αλλα και προσοχη τα σπιτια και αλλα χτισματα, κατι μου ελεγε πως εκρυβαν αρκετα μυστικα αναμεσα τους...θα επρεπε να το ανακαλυψω...

Περιπλανωμενος στην πολη βρηκα ενα κτηριο που φαινοταν πολυ παλιο, διχως δευτερη σκεψη εκανα την κινηση και μπηκα μεσα... το εσωτερικο του θυμιζε μπαρακι αλλα ηταν ιδιαιτερα σκονισμενο και αρκετα παλιο και αυτο... Παρατηρουσα γυρω μου για να βρω καποιο στοιχειο, αλλα ματαια, δεν μπορουσα να διακρινω καμια λεπτομερια στους τοιχους αλλα ουτε και στα επιπλα... τα παντα ηταν τυλιγμενα σε ενα κυμα σκονης. Φαινοταν σαν να ειχε μεινει εγκαταλελημενο εδω και παρα πολλα χρονια, αλλα μαλλον εκανα λαθος...
Ψαχνεις κατι συγκεκριμενο ή απλα μπηκες να κλεψεις;
Ακουστηκε μια φωνη στο βαθος του μπαρ, κοιταξα εκει που ακουσα την φωνη αλλα δεν μπορουσα να διακρινω κανεναν.
Ποιος ειναι εκει; Εισαι ο ιδιοκτητης;
Εξαρταται απο το τι με θες...Roni D. Razor...
Με ξερεις; Εμφανισου αμεσως...
Μετα τα λεγομενα μου ειδα μια κινηση στο βαθος, σιγα σιγα ειδα μερικα κουρελιασμενα ρουχα να με πλησιαζουν...

Προσπαθουσα να διακρινω ποιος κρυβοταν αναμεσα στα κουρελια αλλα ματαια... Τα παντα μου φαινονταν ιδια εδω μεσα... Οταν πλεον ειχε φτασει ακριβως μπροστα μου, εκανα μια κινηση και του εβγαλα την κουκουλα. Εμφανιστηκε ενα πολυ γερασμενο προσωπο που δεν ειχα ξαναδει ποτε στην ζωη μου... Τον κοιταζα προσπαθωντας να θυμηθω εστω και ενα μικρο γεγονος που να ειχα ζησει με τον ανθρωπο αυτο, αλλα τιποτα, ημουν σιγουρος πως δεν τον ειχα δει ποτε. Οποτε πως αυτος ο γερος μεσα σε αυτο το ξεχασμενο απο τον θεο κτιριο με ηξερε; και απο που;
Λες και μπορουσε να διαβασει τις σκεψεις μου, μου απαντησε με ηρεμο τονο:
Ειμαι γερος, ειμαι σε ενα μαγαζι που δεν φαινεται πουθενα, προφανως εχω καποιους λογους που ζω ετσι. Προφανως δεν θελω παρε δωσε με ανθρωπους της κυβερνησης, για αυτο και φροντιζω να μαθαινω ολα οσα γινονται... Ακομα και αυτα που δεν γραφονται στην φυλλαδα της κυβερνησης, οπως ας πουμε την σφαγη δυο Μαριν και την τραπη σε φυγη αλλων τριων, αν δεν κανω λαθος εγινε το πρωι... Σωστα;

Οσο περναγε η ωρα τοσο πιο πολυ με εξεπλητε αυτος ο ανθρωπος, ειχε πληρη ενημερωση για ολα οσα γινονταν στον εξω κοσμο παρολο που ειχε να βγει απο το μαγαζι του παραπανω απο πεντε χρονια, τουλαχιστον ετσι μου ειπε.
Δικιο εχεις, αυτο εγινε αλλα θα ηθελα να μαθω πως ακριβως το εμαθες εσυ τοσο γρηγορα; Ειμαι σιγουρος πως ακομα δεν εχουν ενημερωθει οι Μαριν περι αυτου...
Οι πληροφοριες ταξιδευουν γρηγορα μικρε... Ιδιαιτερα αν νικησεις καποιον απο τους Μαριν που δουλευουν κατω απο τον Jerry...
Ξερεις πολλα γερο... Παρα πολλα...
Με κοιταξε με μια εκφραση υπεροψιας, αλλα και χαρας παραλληλα.
Σου ειπα οι πληροφοριες ειναι δυναμη... Λοιπον ποτε θα τον πολεμησεις;
Βλεπω δεν χανεις ευκαιρια να μπεις στο ψητο εε;;; Δεν ξερω ακομα... εχω καποιες δουλειες εδω γυρω πρωτα...
Δεν προκειτε να βρεις καποια πληροφορια για το αρχαιο οπλο εδω...δεν υπαρχει τιποτα...

Ξαφνιαστηκα στο ακουσμα των λεξεων αυτων, δεν μπορει να ηξερε και για αυτο... Δεν το ειχα αναφερει ποτε σε κανεναν, οποτε πως;
Δεν καταλαβαινω τι εννοεις γερο... ειπα οσο πιο ηρεμα μπορουσα...
Εγω νομιζω πως καταλαβαινεις μικρε!! Ξερω πως εισαι αρχαιολογος και ξερω τι ψαχνεις να βρεις μεσα απο τα ταξιδια σου ως πειρατης...
Με μια κινηση τον κολλησα στον τοιχο...
Κοιτα...δεν ξερω τι νομιζεις πως ξερεις για μενα, αλλα θα σου προτεινα να προσεχεις τα λογια σου... Γιατι μπορει να αντιδρασω λιγο περιεργα...
Επιασε τα χερια μου και τα κατεβασε, συνεχισε να με κοιταει με ηρεμο αλλα διαπεραστικο βλεμα...
Δεν σε φοβαμαι μικρε... Εχω δει και εχω πολεμησει πολυ πιο δυνατους πειρατες απο σενα... ειπε και γυρισε στα σκοταδια του... υστερα απο λιγο μου ξαναμιλησε...
Σου ειπα πως δεν ειναι εδω για να μην ψαχνεις, μην προσπαθεις να κρυφτεις απο μενα... Ξερω τα παντα για σενα, μεχρι και το οτι εισαι χρηστης φρουτου, οπως και γω...!
Τι;; τι εννοεις οπως και γω; Γερο τι φρουτο εχεις;

Αν σου πω θα ξεκουμπηστεις απο δω; Εχεις μια μαχη να κανεις... Οι μαριν σε ψαχνουν ηδη...
Που το ξερεις; πως το ξερεις;
Το φρουτο μου μικρε ειναι το Info Info no Mi... μου επιτρεπει να ξερω ολα οσα κανει ενα ατομο αρκει να εχω δει το προσωπο του μια φορα...
Τι εννοεις; εμενα δεν με εχεις δει ποτε σου...
Σε εχω δει στην εφημεριδα μια φορα... Αυτο και μονο αρκει...!!
Και τωρα δρομο...!!
Διχως δευτερη κουβεντα εφυγα...ηταν προφανες πως δεν θα μου μιλουσε αλλο!! Η μαχη μου με τον Jerry πλησιαζε ολο και πιο πολυ...κυβερνηση ετοιμασου..>!!