[Group A]Ξεκίνημα Ιστορίας[Arc]

Καλωσήρθατε στην ιστορία της ομάδας Α για το Skypiea Arc.
Η ιστορία αυτή που θα κάνουμε θα κρίνει τα πάντα στο Arc,μάχες,επιλογές,δυνάμεις.
Η σειρά στην ιστορία θα είναι ως εξής:

Admin
Mydarkside-Yami Nersage
Gohan-Gazapo D. Beytle
Whitetrash-Machena Auron
Chan-Jace Beleren
Spirosjiko-Sato Yukimaru
και πάλι τα ίδια.

Στην ιστορία αυτή θα σας παιδέψω όσο πιο πολύ μπορώ και θα μπορεί να σας δώσω διάφορες επιλογές όπου μπορούν να κρίνουν το τέλος του Event.
Όταν είναι να έρθει η ώρα για μάχη θα σας πω εγώ και όταν είναι να σας κάνω μια ερώτηση θα απαντάει μόνο ο αρχηγός σας,όπως πάει η σειρά για την ακρίβεια.
Επίσης θέλω το λιγότερο 5 σειρές σε κάθε πόστ σας.



Δεν επιτρέπονται Troll εικόνες.
Τα χρώματα που έβαλα στα ονόματα των χαρακτήρων σας είναι αυτά για τους διαλόγους τα οποία καλό θα ήταν να τηρήσετε για να μην μπερδευτούμε.

Βάλτε την φαντασία σας στην ιστορία αυτήν

---

-χαχα...απίστευτο....τα καταφέραμε...
Ο Beytle είχε ενθουσιαστεί καθώς έβλεπε το πλοίο στο οποίο βρισκόταν μαζί με το πλήρωμα να βρίσκεται πάνω στα σύννεφα.
-Ποιος θα το περίμενε...βρισκόμαστε στον ουρανό!
-Sato....μην χαίρεσαι ακόμη...δεν ξέρουμε που μας οδηγεί αυτός ο δρόμος στον οποίο πηγαίνουμε...
-Καλά ντε,εσύ αντί να χαρείς παίρνεις πάντα αυτό το σοβαρό ύφος
Machena Auron.Το δεξί χέρι του καπετάνιου.
Ένας μάγειρας με πολύ καλές τεχνικές στην μάχη.Δεν μιλάει σχεδόν καθόλου και ούτε μπαίνει στις συζητήσεις των άλλων αλλά όταν έχει να πει κάτι το λέει έπειτα από πολύ σκέψη.
Ποτέ δεν θα άφηνε τους δικούς του να επιτίθενται από άλλους και πάντα θα έμπαινε πρώτος στην μάχη.
-Έχει δίκιο ο Machena Sato.....Δεν ξέρουμε ακόμη που μας οδηγεί αυτή η κατεύθυνση που έχουμε πάρει και ίσως να μην μας βγει σε καλό...
-Μάλιστα....καπετάνιε... Εσύ Jace δεν θα μιλήσεις?!
-Με 1000 Beli όχι μόνο μιλάω,και την μοίρα σου λέω!
-
Ο Jace διάβαζε ένα από τα βιβλία του,ο καπετάνιος παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή την πορεία μας,ο Marchena καθόταν ξαπλωμένος και ο Yakimaru με τον Beytle παρακολουθούσαν τα πανέμορφα σύννεφα.


Υ.Γ Εγώ θα σας αλλάζω τα μέρη που θα βρίσκεστε και θα σας καθοδηγώ,οπότε μην προχωράτε,απλά πηγαίνετε με βάση τα δικά μου πόστ.

Και ναι λοιπόν,τα είχαμε καταφέρει.Βρισκόμασταν χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και πλέον πλέαμε πάνω σε μια κατάλευκη θάλασσα.Είχαμε ήδη ελέγξει τις ιδιότητες του "νερού" και προς έκπληξη διαπιστώσαμε πως διατηρούσε τις ίδιες ιδιότητες ενάντια στους χρήστες φρούτων.Το τοπίο ήταν ήρεμο και σαγηνευτικό,βγαλμένο από παραμύθι.Η ίδια σκέψη όμως με βασάνιζε συνεχώς και δεν έλεγε να με αφήσει να ησυχάσω.Το πλήρωμα μου βρισκόταν και αυτό σε ανησυχία,το έβλεπα στα πρόσωπά τους.Όμως ήταν κάτι παραπάνω από απλή ανησυχία,κάτι πολύ χειρότερο.Το ένστικτό μου μέχρι τώρα δεν με είχε διαψεύσει και για άλλη μια φορά με προειδοποιούσε πως το παράξενο αυτό πέλαγος έκρυβε πολλά,επικίνδυνα μυστήρια.Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στην πορεία του πλοίου μιας και χάρη στο φρούτο μου παρήχα τον απαραίτητο άνεμο για την πλοήγησή μας καθώς για κάποιον παράξενο λόγο επικρατούσε άπνοια όταν πρωτοφτάσαμε.Οι έννοιες χάνονταν στο απέραντο λευκό και ένιωθα να με συνεπαίρνει η περιπέτεια.
-Φροντίστε να το ευχαριστηθείτε... είπα στο πλήρωμά μου. Αυτό είναι που λέμε εμπειρία ζωής !

Επιτέλους είμαστε εδώ...είπα καθώς μπροστά μας βρισκόμασταν στην θάλασσα γεμάτη σύννεφα.Ήμουν πολύ ξαφνιασμένος που τα σύννεφα εδω πάνω ήταν σαν το θαλασσινό νερό στο οποίο επιπλέεις.Πιο περίεργο ήταν πως είχαν την ίδια ιδιότητα αι επηρέαζε εμάς τους DF users.Το πλήρωμα ήταν το ίδιο χαρούμενο με εμένα που φτάσαμε στην Skypiea και φαινόταν στα πρόσωπά τους.Εγώ μαζί με τον Yakimaru χαζεύαμε τα σύννεφα τα οποία ήταν πανέμορφα.Είναι τελείως διαφορετικό να βλέπεις τα σύννεφα απο μακριά και να τα βλέπεις απο κοντά, σχεδόν δίπλα σου.Ο καπετάνιος μας με την βοήθεια του φρούτου του συνέχιζε την πορεία την οποία του είπα.Όμως όπως και ο καπετάνιος μας έτσι και εμείς ήμασταν σίγουρη πως αυτό το μέρος δεν θα είναι ένα συνηθισμένο.Ήμασταν σίγουρη πως οι μπελάδες δεν θα αργούσαν να εμφανιστούν μπροστά μας...

Καθώς καθόμουν στο κατάστρωμα του πλοίου με πλάτη στο κατάρτι παρακολουθούσα την κίνηση πάνω στο πλοίο.. Τότε αμέσως σκέφτηκα να πάω στο αμπάρι και να τσεκάρω αν όλες μας οι προμήθειες είναι άθικτες... Σηκώθηκα έτσι και κατευθύνθηκα προς τις σκάλες..
Oi Auron, μιας και που κατευθύνεσαι στην κουζίνα κάνε τίποτα πρόχειρο να τσιμπήσουμε. Η θέα αυτής της θάλασσας μου άνοιξε την όρεξη!
Δεν γύρισα ούτε να κοιτάξω πόσο να μάλιστα να απαντήσω στον Yukimaru.. Ακόμα δεν γνωρίζαμε αν έχουμε προμήθειες αυτή την στιγμή..
Τι του ζητάς ? Αφού ξέρεις ότι η μαγειρική του είναι σαν τα κόπρανα γουρουνιού...
Με το που άκουσα τα λόγια του Jace σταμάτησα το βάδισμα.. Λίγη ησυχία επικράτησε αφού όλοι περιμένανε την αντίδραση μου.. Γύρισα λίγο το κεφάλι μου στα πλάγια και τον κοίταξα με την άκρη του ματιού μου.. μπαα, δεν άξιζε τον κόπο σκέφτηκα από μέσα μου και συνέχισα να προχωράω σηκώνοντας μόνο το χέρι μου και υψώνοντας το μεσαίο δάχτυλο στον Jace. Δεν ξαναγύρισα να κοιτάξω πίσω μου, το μόνο που άκουγα ήταν οι ψευδοαπειλές του Jace και τους άλλους να τον συγκρατούν ενώ ο καπετάνιος γέλαγε...
Όταν έφτασα στο αμπάρι είδα όλα τα βαρέλια και κιβώτια με τις προμήθειες μας να έχουν έρθει τούμπα και να έχουν ανοιχτεί σχεδόν όλα.. Έκατσα και συμμάζεψα ότι μπορούσα αλλά αρκετά είχαν αναμιχθεί με άλλα υλικά πράγμα όπου τα καθιστούσε μη-καταναλώσιμα.. Όλα τα πυρομαχικά ήταν άθικτα σχεδόν όπως και κατά τύχη αλλά ευτυχώς το βαρέλι με το ρούμι δεν είχε ανοιχτεί..Άμα το χάναμε και αυτό άντε να καταφέρω να ησυχάσω τον Yakimaru και Beytle τα βράδια που θέλουν να τραγουδήσουν μαζί με τον καπετάνιο...
Καπετάνιεεε !!! Κάτι μας πλ...
Ξαφνικά ένοιωσα ένα δυνατό τρίξιμο να διαπερνάει όλο το πλοίο και ο τα ξύλα του αμπαριού αριστερά μου να ράγισαν... Έτρεξα γρήγορα στο κατάστρωμα και είδα όλους να βρίσκονται ήδη σε θέσης μάχης με τα όπλα τους στα χέρια, κοίταξα και προς την κατάλευκη θάλασσα και είδα ένα πολύ παράξενο..ψάρι?! Sea king? ... Δεν ξέρω... πάντως τράβηξα και εγώ το σπαθί μου και ετοιμάστηκα να ορμήξω πάνω στο καινούργιο αυτό ψάρι-τέρας..

Αφού κατάφεραν να με συγκρατήσουν πριν ορμήξω και προσπαθήσω να πετσοκόψω τον Auron αν κι ήξερα πως στο τέλος θα καταλήγαμε εγώ με σπασμένα τα μούτρα κι αυτός μ' ελάχιστες πληγές. Ήταν αρκετά δυνατός και σίγουρα πιο δυνατός από 'μένα. Αλλά κάποια στιγμή θα τον ξεπερνούσα και θα του έδινα ένα καλό μάθημα.
Ξανακάθισα στην καρέκλα μου και πήρα το βιβλίο μου. Αλλά δεν πρόλαβα να διαβάσω ούτε τρεις σελίδες. Το πλοίο μας τραντάχτηκε κι ακινητοποιήθηκε αμέσως. Λες κι είχαμε βρει σε κάποιο ύφαλο. Αμέσως σηκωθήκαμε να δούμε τι είχε συμβεί αλλά η απορία μας λύθηκε άμεσα. Ένα τεράστιο ψάρι σαν τους περιβόητους Sea Kings υψώθηκε από το νερό. Αν μπορούσες να το πεις νερό. Τραβήξαμε τα όπλα μας κι ετοιμαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε το τέρας. Αμέσως δίπλα μου αισθάνθηκα τον Auron να πετιέται κι
αυτός. Ήμουν ο μόνος γιατρός στο πλήρωμα οπότε η αποστολή μου ήταν πολύ απλή. Έμενα πίσω και πολεμούσα με πυροβόλα όπλα. Μακρυά από κάθε κίνδυνο. Αν κι αυτό μ' εκνεύριζε πολύ αλλά ήξερα πως έπρεπε να κάνω το καλύτερο για το πλήρωμά μου. Κι αυτό ήταν να μείνω ζωντανός ώστε να κρατήσω κι αυτούς μετά ζωντανούς. Οπότε πήρα τη συνηθισμένη μου θέση πίσω απ' όλους άρπαξα το μουσκέτο μου και σημάδεψα το τέρας. Στο μεταξύ όλοι οι άλλοι είχαν πέσει πάνω του και προσπαθούσαν να το κόψουν. Αλλά το δέρμα του ήταν σκληρό κι ανθεκτικό και το ίδιο αρκετά δυνατό. Δεν θα ήταν μια εύκολη μάχη και δυστυχώς το πλοίο μας θα λάβαινε την μεγαλύτερη ζημιά. Πάλι καλά που είχαμε καλό μηχανικό και θα το επιδιόρθωνε επιτυχώς. Πυροβολούσα όσο καλύτερα μπορούσα αλλά δεν ήμουν γεννημένος σκοπευτής οπότε δεν θα έλεγα πως είχα και τα τέλεια αποτελέσματα. Αλλά αν μη τι άλλο έκανα τη δουλειά μου. Υποστήριζα τους υπόλοιπους κι ήλπιζα για το καλύτερο.

-Yahoooooooooooooo!!!!!!!!!!! Είχα πει αυτή την λέξη πολύ δυνατά επειδή είχαμε φτάσει σε ένα μέρος οπού ήταν πολύ φανταστικό κάτι σαν όνειρο που το μπορείς να το ζήσεις μόνο μια φορά στα 100 χρόνια.
-Βρε Yukimaru μπορείς να σταματήσεις αυτή την ζωντάνια που έχεις από μέσα σου είναι πολύ εκνευριστικό αν σε ακούω να κάνεις πάντοτε έτσι.Ο captain φαινόταν κάπως θυμωμένος επειδή χαιρόμουν και έτσι εγώ δεν καταλάβαινα όμως το γιατί.
-Εεεεεεε, γιατί δεν σκέφτεσαι τις περιπέτειες που θα περάσουμε εδώ πέρα σε με μια καινούργια περιοχή που καν δεν ξέρουμε,αααααααααααααααα έστω καν που το λέω τα μάτια μου παίρνουν φωτιά από τη κάψα που έχω για να εξερευνήσω αυτό το μέρος που θα πάμε
-Ναι αλλά πρέπει να σκεφτείς τις σκέψεις και τις πράξεις σου Yukimaru.
- Α εσύ είσαι Jace ουστ ουστ φύγε δεν έχω όρεξη αν μιλήσω σε σένα.
- Τι είπες μόλις τώρα μικρο ανθρωπάκι. Όταν εμείς μαλώναμε ο Auron προσπάθησε να μας καθησυχάσει.
Μην μαλώνετε βρε παιδιά καθίστε ήσυχα να δούμε που θα πάμε. Κατάφερε να μας ησυχάσει και o captain είχε πάει στο δωμάτιο του να περιμένει που θα βγούμε.
Και ξαφνικά εκεί που κάνουμε ότι θέλουμε και δεν μας νοιάζει τίποτα πετάγεται από πάνω μας ένα τεράστιο τέρας που έμοιαζε με sea king αλλά απορούσα εγώ και οι άλλοι τι δουλειά έχει εδώ πέρα ένα τέτοιο τέρας αλλά δεν αργήσαμε πολύ να του επιτεθούμε . Εμείς αρχίσαμε τις επιθέσεις αλλά εκείνο δεν έλεγε να πέσει κάτω όλοι τους τα είχαν πάρει εκτός από μένα που ήμουν με ένα σωρό κάψα να πάω να τον πολεμήσω, εγώ πήγα κατευθείαν πάνω του και οι άλλου προσπάθησαν να με σταματήσουν και μου έλεγαν όλο ότι είναι επικίνδυνο και επικίνδυνο. Όταν είχα πάει πάνω στο τέρας είχα τα δυο δόρυα μου και τα κάρφωσα στο κεφάλι του οπού άρχισε να εξασθενεί λίγο και έτσι μπορέσαμε να το αποτελειώσουμε το τέρας.

Οι επιθέσεις των πειρατών δεν ήταν δυνατές καθώς είχαν σκοπό να περάσουν ''καλά'' αρχικά και όχι να σκοτώσουν αυτό το πλάσμα που βρέθηκε μπροστά τους.
-Μόνο αυτό μπορείς....μικρέ? είπε με ένα τρομαχτικό χαμόγελο ο Beytle καθώς έβγαζε το σπαθί του από την θήκη του.
-μικρέ λέει.....
-Αφήστε τα παιχνίδια και τελειώνετε γρήγορα με το τέρας,μας καθυστερεί εδώ και πολύ ώρα..
-Αφήστε το σε μένα καπετάνιε....Ο Jace σηκώθηκε από την θέση του έτοιμος να επιτεθεί και να σκοτώσει το τεράστιο πλάσμα.
-Κάνε άκρη εσύ...
Ο Jace με τον Sato τσακωνόντουσαν μεταξύ τους για άλλη μια φορά και χωρίς να χάνει χρόνο ο Auron πετάχτηκε προς το τέρας ώστε να το αποτελειώσει,ξαφνικά όμως κάτι άλλαξε γύρω τους....ο ουρανός σκοτείνιασε και ένας κεραυνός ''έψησε'' κυριολεκτικά το τέρας αυτό.
Ο κεραυνός ήταν τόσο δυνατός που άφησε σημάδι στο αριστερό ώμο του Auron.
-τσ....αυτό πόνεσε...
-Είσαι καλά Auron?ρώτησε ο καπετάνιος καθώς ήθελε να μάθει αν έπαθε τίποτα σοβαρό από το χτύπημα.
-Ένας κεραυνός δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα καπετάνιε....
Ο ουρανός άλλαξε πάλι με τα μαύρα σύννεφα να εξαφανίζονται...
-Κάτι δεν πάει καλά εδώ...είπε ο Jace με πολύ σκεπτικότητα.
-Καλά τώρα το κατάλαβες?!εδώ βρισκόμαστε με το πλοίο στον ουρανό!
-Captain!φώναξε ο Beytle δυνατά....δείτε μπροστά μας!
Όλοι γυρίσανε τα κεφάλια τους προς την μεριά που είπε ο Beytle και αντίκρισαν κάτι παράξενο....μια πύλη!
-Ωχ...ένα αστέρι!
-Δεν μου φαίνεται για αστέρι αυτό Sato...κοίτα καλύτερα.
-Ωχ....μια πύλη!
-Τώρα το βρήκες....
Μπροστά τους αντίκρισαν μια τεράστια πύλη σε σχήμα αστεριού με μια ταμπέλα να λέει Heaven's Gate και μια γριά να εμφανίζεται από το πουθενά.
-Καλωσήρθατε στην Skypiea!
Για να περάσετε την πύλη αυτήν θα πρέπει να απαντήσετε σε 3 ερωτήσεις που θα σας κάνω.
Αν απαντήσετε σωστά μπορείτε να περάσετε ελεύθερα.
Αν απαντήσετε λάθος......δεν μπορώ να σας περιγράψω τις σας περιμένει...
-

Ας επικοινωνήσει ο αρχηγός της ομάδας μαζί μου.

Ερώτηση 1)

Ποιός ήταν ο θεός της Skypiea πριν τον Enel?

O Gan Fall

Σωστή απάντηση!
Ο κάθε παίχτης του Group παίρνει από ένα pot +20 %

Ερώτηση 2)

Ποια είναι η ονομασία του νομίσματος στην Skypiea?

extol

Σωστή απάντηση!
Θα πάρετε ο καθένας σας ένα Dial(το οποίο πάλι ξέχασα ποιο είναι :P)

Ερώτηση 3)

Πως λέγετε ο Skypiean που φιλοξένησε τους Straw Hats στο σπίτι του?

Ο Skypiean ηταν ο Pagaya

Συγχαρητήρια!
Και οι 3 ερωτήσεις απαντήθηκαν σωστά

Ξεκλειδώσατε και το Combo.

Η σειρά σου Mydarkside να κάνεις πόστ συνεχίζοντας την ιστορία.
Μπορείτε να φτάσετε μέχρι το Angel's Beach.

Μετά την συζήτηση με την παράξενη ηλικιωμένη γυναίκα και αφού απάντησα σωστά στις απαντήσεις της προχωρήσαμε προς το τέλος του δρόμου.Προς έκπληξη όλων μας βρεθήκαμε σε αδιέξοδο.Ο δρόμος απλά σταμάταγε και το σύννεφο συνεχιζόταν κάθετα.Δεν μπορούσα καν να διακρίνω την κορυφή.
-Και τώρα τι κάνουμε ? είπε με απορία ο Beytle.Ο Ayron κούνησε ειρωνικά το κεφάλι χωρίς να καταδεχτεί να μιλήσει.
-Game over guys...Ως εδώ ήταν!
-Μην είσαι πάντα τόσο οπτιμιστής ρε! Θα πάθεις τίποτα τον ειρωνεύτηκε ο Jace.
Εγώ προσπαθούσα να σκεφτώ κάποιον τρόπο για να ξεφύγουμε από την κατάσταση και μια ιδέα φώτισε το μυαλό μου όμως δεν είχα την ευκαιρία να την εκφράσω.Ξαφνικά ένα τεράστιο πλάσμα άριχσε να κατεβαίνει από τον "γκρεμό" κατευθείαν προς το πλοίο μας.
- Είναι γαρίδα?
- Όχι! Είναι καβούρι ?
- ΟΧΙΙΙΙ!!!! ΕΙΝΑΙ...ΕΙΝΑΙ.... ΑΣΤΑΚΟΣ!!!!!!!!!!!!
Σε χρόνο μηδέν ένα κομμάτι λάβας και ένας πίδακα φωτιάς πλησίαζαν με απίστευτη ταχύτητα τον τεράστιο αστακό.Σε δευτερόλεπτα ήταν ψημένος και έτοιμος για σερβίρισμα!
-ΦΑΙ,ΦΑΙ,ΦΑΙ,!!!!!!!! αναφωνούσαν ο Jace και ο Sato χορεύοντας σε κύκλους.Την ευχάριστη διάθεση την διέκοψε όπως και πριν η ηλικιωμένη (ακόμα εδώ είναι αυτή? ΞΟΥΥΥΥΥ )
-Εχμ ξέρετε αυτό ήταν το μέσο μεταφοράς σας....
-ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ?
-
-
-Τσκ τσκ
-Αράξτε ...Δεν έγινε τίποτα! Για την ακρίβεια ήμουν χαρούμενος που θα μου δινόταν η δυνατότητα να βάλω το σχέδιο μου σε εφαρμογή.Συγκεντρώθηκα όσο πιο πολύ μπορούσα και άρχισα να χρησιμοποιώ το φρούτο μου.Δημιούργησα σταδιακά έναν δυνατό σταθερό άνεμο και τον έκανα να φουντώσει απότομα.Στη συνέχεια τον θέρμανα μετατρέποντας τον σε ανυψωτικό "βοήθημα".Το πλοίο ξεκόλλησε από την επιφάνεια του συννέφου και με μεγάλη ταχύτητα άρχισε να πετάει προς τα πάνω.
-Εχμ καπετάνιε...Αφού μπορούσες να το κάνεις αυτό γιατί ήρθαμε με το knock up stream ?
-

Ο αστακός πλησίαζε απειλητικά κοντά μας και ήταν έτοιμος να μας χτυπήσει όταν ο Jace και ο Sato χρησιμοποίησαν τις δυνάμεις των φρούτων τους για να κάψουν ζωντανό τον αστακό.Μόλις είδαμε τον αστακό ψημένο και έτοιμο για να τον φάμε όλοι ήμασταν κάπως έτσι. O Jace και ο Sato ήταν πιασμένη απο τον ώμο ο ένας με τον άλλων και χόρευαν για το υπέροχο φαγητό που είχαμε έτοιμο να φάμε την χάρα όμως όλων μας την διέκοψε αυτή η γριά όταν μας είπε ότι αυτό ήτα το μεταφορικό μας μέσω...!

Μπράβο βλάκες...Για μια ακόμα φορά τα καταφέρατε..

Σκάσε Beytle είπε ο Jace.

Δεν πειράζει ρε..σκέψου θετικά έχουμε έναν αστακό να φάμε! είπε ο Sato.

Για πείτε μoυ τώρα πως θα ανεβούμε πάνω έξυπνοι... είπε ο Auron

Στο μεταξύ ο καπετάνιος ήταν καθιστός με τα γόνατα στο κατάστρωμα σε μία παγωμένη κατάσταση..

Oi..καπετάνιε σύνελθε..είπε ο Jace.Κάποιος τρόπος πρέπει να υπάρχει για να ανέβουμε πάνω...

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας παιδιά..όλα είναι υπο έλεγχο.Τότε ο καπετάνιος μας χρησιμοποίησε της δυνάμεις του φρούτου και χρησιμοποιώντας τον αέρα κατάφερε και σήκωσε το πλοίο μας στον αέρα και αρχίσαμε μετα να ανεβαίνουμε προς τα πάνω!

Μπράβο καπετάνιε!Είπε ο Sato και χτύπησε στην πλάτη τον καπετάνιο μας με το χέρι του.Ξαφνικά το πλοίο άρχισε να πέφτει αλλα ο καπετάνιος μας πείρε ξανά τον έλεγχο.

ΠΑΣ ΚΑΛΑ!? ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ!Πρέπει να συγκεντρωθώ πολύ για να κρατίσω το πλοίο στον αέρα!

Συ-Συγνώμη καπετάνιε...

Ανεβήκαμε τελικά χάρις τις δυνάμεις του καπετάνιου σε ένα επίπεδο της άσπρης θάλασσας ψηλότερο. Κοντοστάθηκα στην άκρη του πλοίου κοιτάζοντας τους απλωμένους ορίζοντες, παρατήρησα ότι ο αέρας εδώ πάνω είναι πιο αραιωμένος και κάθε μου κίνηση μέχρι στιγμής καταβάλει την διπλάσια μου ενέργεια.. Αυτό εξηγεί γιατί δεν ρίξαμε τόσο γρήγορα και το πλάσμα όπου μα επιτέθηκε πιο πριν.. Τότε θυμήθηκα όταν είχα κατέβει στο αμπάρι πριν δεχτούμε επίθεση..
Καπετάνιε Nersage... Αρκετές από τις προμήθειες μας χύθηκαν από τα κιβώτια τους λογικά όταν καβαλήσαμε το knock-up stream.
Τι μας έχει απομείνει?
Υπολογίζοντας οτιδήποτε είναι καταναλώσιμο θα μας κρατήσει για 3 μέρες το πολύ, 2 με την ποσότητα που κατεβάζει ο Beytle...
Τι θες να πεις με αυτό?
Κοίταξα τον Beytle που στεκόταν από πίσω μου και τον αγνόησα περιμένοντας τις διαταγές του καπετάνιου..
Ωραία λοιπόν.. Πρέπει να φτάσουμε σε στεριά το αργότερο σε 2 μέρες...
Καπετάνιε,σε 10 και 10 στεριά ! Η κάτι σαν στεριά...
Κοιτάξαμε όλοι προς την μεριά όπου μας υπέδειξε ο Sato και είδαμε σαν πιο άσπρα σύννεφα από αυτά της άσπρης θάλασσας να επιπλέουν και να έχουν δέντρα πάνω τους..Πιο αριστερά από την παραλία αυτής φαίνονταν στο βάθος κάποια τεράστια καταπράσινα δέντρα. Όλοι κοιτάζανε το τοπίο, και εγώ μαζί αλλά κάπου η ακοή μου διέκρινε έναν διαφορετικό ήχο.. σαν.. κάποια να τραγουδάει και να παίζει κάποιο μουσικό όργανο.. Κοίταξα στην παραλία αλλά πουθενά δεν είδα κάποια αλλά η μουσική δυνάμωνε όλο και περισσότερο λεπτό προς λεπτό...
Ωραία, πάμε πιο κοντά να ρίξουμε άγκυρα και να εξερευνήσουμε!! Εκείνο το δάσος με τα τεράστια δέντρα μου έχει κινήσει το ενδιαφέρ...
Ησυχία ! .....ακούστε....

Ο ήχος ακουγότανε καθώς πλησιάζαμε στην στεριά όλο και πιο δυνατός, όλο και πιο μαγευτικός. Η μελωδικότητα του, η αρμονία του, η τονικότητα του όλα θύμιζαν τραγουδιστή παγκόσμιας κλάσης. Αν και μετά από λίγο οι ήχοι κι η κλίμακα της φωνής έκαναν εμφανές πως μάλλον ο τραγουδιστής μας ανήκε στο γυναικείο φύλο. Αλλά και πάλι η μουσική της ήταν εξαιρετική και το τραγούδι που τη συνόδευε δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από ερμηνείες διάσημων καλλιτεχνών. Όλοι ψάχναμε κι ερευνούσαμε να βρούμε την κατεύθυνση αυτής της αγγελικής φωνής. Αλλά κανένας δεν έβρισκε την γυναίκα που τραγουδούσε. Συνεχίζαμε την πορεία μας προς τη στεριά παρέα με την μουσική και το τραγούδι. Είχαμε όλοι σταματήσει ότι κι αν κάναμε κι ακούγαμε μαγεμένοι κι ευχαριστημένοι την μελωδία. Φτάσαμε στην ακτή. Το πλοίο μας δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο μιας και θα έβρισκε στα βράχια. Ρίξαμε άγκυρα και κατεβάσαμε τις βάρκες. Η μουσική ακουγόταν πιο δυνατά και σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε προς τα εκεί. Θα βρίσκαμε έναν κάτοικο του νησιού αυτού να τον ρωτήσουμε για πληροφορίες. Εγώ από τη μεριά μου θα ήθελα να μάθω τα πάντα γι' αυτό το μέρος. Καθώς αράξαμε στην ακτή και δέσαμε τις βάρκες ακούσαμε καθαρά πια τη μελωδία λίγα μέτρα μακρύτερα. Διακρίναμε ήδη μια γυναικεία σιλουέτα από μακρυά. Ήταν ψιλή, αδύνατη, λιγερόκορμη. Όσο πλησιάζαμε φαινόταν κι άλλες λεπτομέρειες. Ήταν ξανθιά με μακρυά μαλλιά. Δύο φτερά κοσμούσαν την πλάτη της και το όργανο που έπαιζε ήταν μια άρπα. Στα μαλλιά της δύο κεραίες ξεχώριζαν και προσέθεταν μια νότα μυστηρίου στο όλο παρουσιαστικό της το οποίο συμπλήρωναν πέδιλα με διακοσμήσεις κι ένα ροζ φόρεμα. Σταθήκαμε να την παρατηρούμε από μακρυά για να μην τη διακόψουμε και την τρομάξουμε. Αλλά προς έκπληξή μας όταν μας παρατήρησε απλά διέκοψε το τραγούδι της γύρισε προς το μέρος μας και μας καλησπέρισε με την μελωδική φωνή της χωρία να τρομάξει καθόλου. Και τα πράγματα εξίσου απλά πήραν το δρόμο τους.

Όταν την ειχαμε αντικριση αυτη την κοπέλα με την μελωδική φωνή της ειχαμε μείνει στην αρχή κάπως έτσι από την ομορφιά που είχε οπού ξεπερνούσε ακόμη και την θεά Αφροδίτη και μετά το ξεπεράσαμε αυτό το σοκ που είχαμε πάθει. Εγώ όταν είχα κατεβεί πήγα από περιέργεια λίγο πιο κοντά μιας και δεν μας είχε δει να δω πιο καλά αλλά οι άλλοι μου έλεγαν να μην πάω για να μην μας δει αλλά δεν τους εδειναν σημασία αυτό που ήθελα εγώ ήταν να διασκεδάσω και τίποτε άλλο. Πήγα εγώ και ξαφνικά όταν πήγα είδα και τους άλλους από πίσω πριν ρίξω μια ματιά στην κοπέλα.
- Τι γυρεύεται εσείς εδώ πέρα , νόμιζα δεν θέλατε να έρθετε.
- Ε αυτό είναι έτσι. Είπε ο Jace.
- Ναι αυτό . Είπε ο Αuron.
- Ναι ναι αυτό. Είπε ο Gazapo .
- Για πιο πράγμα μιλάτε εσείς οι τρεις σας.
- Όπως είπαμε θέλουμε και εμείς να κοιτάξουμε. Είπαν οι τρεις τους μαζί.
-Δεν βγάζω άκροι με εσάς τους τρεις. Και προς έκπληξη μου ήταν και ο καπετάνιος κιόλας εδώ πέρα και κρυφοκοίταζε δεν το ήξερα πως του άρεσαν οι κοπελιές τόσο πολύ.
-Οοοοοοο κα-πε-τα-νιε τι κάνεις εδώ πέρα??
- Εεεεεε εγώ τίποτα...Με κοίταξε από την άλλη μεριά τότε εμένα. Εγώ μετά ξανά αφοσιωθηκα να δω ποιος είναι και τους αγνόησα μετά τους άλλους το ίδιο και εκείνοι. Και την στιγμή που πήγαμε να κοιτάξουμε ποια ήταν προς έκπληξη μας εκεί που πάμε και κοιτάξουμε εμφανίζεται ένας άντρας μπροστά μας αντί για μια κοπέλα να παίζει μουσική αλλά από πιο κοντά δεν ήταν έτσι όπως το είχαμε ακούσει και φανταστεί από μακρυά και όλοι μας μετά από το τραγικό συμβάν παραλίγο μετά να ξεράσουμε...

-Καλά στραβός είσαι?!Φώναξε ο καπετάνιος χτυπώντας στον κεφάλι τον Sato ο οποίος τους ''ξενέρωσε'' λέγοντας τους ότι τελικά είναι άντρας,αλλά μόνο άντρας δεν είναι.
Ένας άγγελος βρισκόταν πάνω σε έναν βράχο και έπαιζε μια ήρεμη μελωδία όπου έκανε τους πάντες να κάθονται και να την ακούνε με προσοχή.
-Αυτά τα καλλίγραμμα πόδια,αυτό το ωραίο ξανθό μαλλί και αυτό το υπέροχο σώμα πω...
-Αχ ζητάω συγνώμη,δεν σας πρόσεξα,είπε ο άγγελος καθώς σταμάτησε να παίζει την μελωδία της ενώ ένιωσε τον φόβο να διαπερνάει μέσα της καθώς έβλεπε το πλήρωμα να κάθονται ακίνητοι και να την κοιτάνε.
-Όνειρο βλέπω?
-Συγχωρέστε με και πάλι για την αγένεια μου....ονομάζομαι Conis.
-Χάρηκα για την γνωριμία Conis,είπε βγαίνοντας μπροστά από τους άλλους ο Auron.
Είμαστε πειρατές και ήρθαμε εδώ πέρα ώστε να ανακαλύψουμε αν ισχύει το νησί που βρίσκεται στους ουρανούς,κάτι που από ότι έχω καταλάβει είναι εδώ.
-Ναι,εδώ είναι αυτό που ψάχνεται...το νησί που βρίσκεται στον ουρανό...Skypiea!
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πλέον άνθρωποι σαν και εσάς δεν επιτρέπεται να βρίσκονται εδώ εφόσον δεν πληρώσουν το ποσό που έχει μπει ως υποχρέωση για όποιον επισκέπτεται το νησί μας.
-Λες για αυτό το τεράστιο ποσό που μας είπε η γριά στην πύλη?Δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουμε αυτό το πόσο....
-Αυτό όμως δυστυχώς θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα πλέον,καθώς σίγουρα οι φύλακες του νησιού θα έρθουν για εσάς.....
-Conis...είπες ότι ο φόρος αυτός είναι υποχρεωτικός αλλά γιατί?Σε ένα τόσο ήρεμο νησί γιατί να ζητάει κάποιος ένα τέτοιο ποσό?
-Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε που ο Gan Fall έχασε τον θρόνο του και στην θέση του έγινε Θεός ο Enel ο οποίος πήρε με την βια τον θρόνο του.
Αφήστε να σας εξηγήσω:

Η κατάσταση στην Skypiea έχει αλλάξει από τότε που ο Enel πήρε τον θρόνο από τον Gan Fall.
Όλοι φοβόμαστε την δύναμη του καθώς μπορεί να μας σκοτώσει ανά πάσα στιγμή.Ακόμη όμως έχουμε άτομα που δεν τα παρατάνε και προσπαθούν να αντισταθούν στην τυραννία του.Αυτοί είναι οι Shandians.

Ποια πλευρά θα υποστηρίξετε?

Enel's Warriors:
Ο Θεός της Skypiea αυτή την στιγμή.Πήρε με την βια τον θρόνο από τον Gan Fall και κάνει ότι θέλει χωρίς να δίνει σημασία στους skypieans,απλά για να περνάει καλά.
Όσοι δεν πιστεύουν σε αυτόν τους σκοτώνει.

Shandians:
Αρχαίοι πολεμιστές και πρώτοι κάτοικοι του Upper Yard. 400 χρόνια τώρα προσπαθούν να πάρουν τα εδάφη τους πίσω από τους Skypeians, που την έχουν κάνει μέρος κατοικίας του Θεού τους, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Αυτή την στιγμή αντίπαλός τους είναι είναι ο Enel και οι Priests τους αλλά είναι εχθρικοί και ως προς όποιον ανέβει στον ουρανό.

(Την απάντηση την δίνει ο αρχηγός και κάνει κανονικά πόστ)

(H Πλειοψηφία μίλησε και λέει ΚΑΤΩ Ο ΕΝΕΛ.Συνεχίζω με το ποστ μου )



Όλοι μας κρεμόμασταν στην κυριολεξία από τα λόγια της Conis.Είχαμε ακούσει για γοργόνες και άλλα μυθικά πλάσματα αλλά ποτέ για αγγέλους.Ο έντονος ενθουσιασμός που μας είχε κατακλύσει στην αρχή σιγά σιγά πάγωσε καθώς η νεαρή κοπέλα εξιστορούσε την ιστορία του τόπου της.Ο αυτοαποκαλούμενος "θεός" της Skypiea ήταν ένας κοινός δικτάτορας που κυριαρχούσε με σιδηρά γροθιά.Παρά το χαμόγελο που στόλιζε το πρόσωπό της η λύπη και ο φόβος φαίνονταν καθαρά στην ψυχή της,όσο και να προσπαθούσε να τα κρύψει.Ήξερα,το ένιωθα σε όλο μου το είναι ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους.Το όνειρό μου ήταν να αλλάξω τον κόσμο,οραματιζόμουν την απόλυτη ελευθερία για όλους και αυτός ο Enel καταπατούσε την ελευθερία των Skypieans.Δεν θα το άφηνα να περάσει έτσι.
-Συγγνώμη για την διακοπή Conis αλλά πρέπει να συζητήσω κάτι πολύ σοβαρό με το πλήρωμά μου.Θα επανέλθουμε κοντά σου αμέσως.
-Εντάξει... Είπε και μας κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας καθώς απομακρυνόμασταν.
-ΕΜΕΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙΙΙΙ είπε ο Yakimaru
-Σκάσε ψωνάρα
Τι ακριβώς τρέχει καπετάνιε?
-Το θέμα είναι απλό...Εγώ την απόφαση μου την έχω πάρει αλλά περιμένω και τη δικιά σας γνώμη.Αυτος ο Enel μου κάθεται στο στομάχι και νομίζω πως αυτοί οι άνθρωπ...άγγελοι τελος παντων χρειάζονται την βοήθεια μας.Σας ρωτώ λοιπόν....Τους τη δίνουμε ?
Με κοίταξαν όλοι χαμογελώντας...

Η ιστορία της Conis ήταν αρκετά συγκινητική για το πως κατέληξαν να ζούνε έτσι και μπορώ να πω πως δεν ήταν τόσο ευχάριστο.Ακόμα και αν πήρε με την βία το θρόνο αυτός ο Enel θα έπρεπε να κυβερνήσει με σεβασμό αυτή τη χώρα όμως αυτός έκανε ότι ήθελε, σύμφωνα με αυτά που μας είπε η Conis.Απο την άλλοι οι Shandians ήταν άνθρωποι που πάλευαν για την πατρίδα τους για να την ελευθερώσουν όμως το ότι ήταν εχθρικοί σε όλους τους ξένους θα ήταν ένα πρόβλημα καθώς και εμείς είμαστε ξένοι σε αυτόν τον τόπο...Αφού η Conis τελείωσε την ιστορία της ο καπετάνιος μας μάζεψε και μας μίλησε λίγο πιο μακριά απο την Conis για να μην μας ακούσει.

Το θέμα είναι απλό...Εγώ την απόφαση μου την έχω πάρει αλλά περιμένω και τη δικιά σας γνώμη.Αυτος ο Enel μου κάθεται στο στομάχι και νομίζω πως αυτοί οι άνθρωπ...άγγελοι τελος παντων χρειάζονται την βοήθεια μας.Σας ρωτώ λοιπόν....Τους τη δίνουμε ? Είπε ο καπετάνιος.Αφου όλοι μας ρίξαμε ένα χαμόγελο απαντήσαμε ταυτόχρονα.

Φυσικά καπετάνιε!

Εξάλλου και να λέγαμε όχι εσύ δεν θα μας άκουγες...Είπε ο Sato..

Αρα να φανταστώ οτι θα τους βοηθήσουμε...Ωραία λοιπόν!Αφού τελειώσαμε την μικρή συζήτησή μας πήγαμε στην Conis και της είπαμε την απόφαση μας.Λοιπόν Conis μετά απο μια συζήτηση με το πλήρωμα μου αποφασίσαμε πως θα σας βοηθήσουμε να ξεφορτωθείτε αυτών τον Enel.

Αλήθεια!?ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥΥΥ!! Είπε η Conis και αγκάλιασε τον καπετάνιο μας με μεγάλη αγάπη.

Εεε...Εγω..Εσυ...Ααα... Φγαουαφδ... Η μύτη του καπετάνιου έτρεχε συνεχώς αίμα καθώς ήταν κάτω στο έδαφος και τον αγκάλιαζε η Conis.

Καπετάνιε!! Είπαμε όλοι μας κοιτάζοντας τον καπετάνιο που τον αγκάλιαζε η Conis.

Αυτό είναι άδικοοο!! Είπε ο Jace

Καπετάνιε θα σε σκοτώσω μετά.. Για να μην το δει η γλυκιά Conis Είπε ο Sato

Αυτό είναι άδικο...! Είπα εγώ.

Rejected...! Είπε ο Auron.

Όσο όλοι μας είχαμε στραμμένη την προσοχή μας στην Conis παρέλειψα να παρατηρήσω ότι κάποιος μας παρακολουθεί... Με την κόψη του ματιού μου παρατήρησα ένα βέλος να ξεπετάγεται μέσα από το δάσος προς τον Jace, το βέλος όμως τον διαπέρασε και κατευθύνθηκε προς την Conis .. ίσα πρόλαβα να τραβήξω το σπαθί μου και να ανακόψω την πορεία του.. Για να πέρασε το βέλος μέσα από τον Jace σημαίνει ότι και ο ίδιος είχε καταλάβει ότι μας παρακολουθούν έτσι δεν είχε απενεργοποιήσει την δύναμη του φρούτου του..
Τι ήταν αυτό !?
Δεν είμαστε μόνοι μας...
Πριν προλάβουμε να ανταλλάξουμε άλλες κουβέντες ένας καταιγισμός από βέλοι ξεκίνησε από το δάσος πάλι... Ο καπετάνιος σταμάτησε τα περισσότερα στέλνοντάς τα σε άλλες κατευθύνσεις με ρεύματα αέρα προστατεύοντας την Conis.. Εγώ παρατήρησα μερικά βέλοι να έρχονται από πίσω μου, τα άφησα να χτυπήσουν πάνω μου και να πέσουν στο έδαφος αφήνοντας μου ούτε μία γρατσουνιά.. Αυτοί όπου μου ρίξανε ξεστόμισαν μία βρισιά και την αγανάκτησή τους όπου τα βέλοι τους ήταν άχρηστα εναντίον όλων μας.. Ακόμα και στον Beytle σταματούσαν και λιώνανε πάνω στο χοντρή τοξική και δηλητηριώδες πανοπλία του.. Με τις φωνές τους πρόδωσαν την θέση τους και την κάλυψή τους..
Jace, Sato κάψτε τα δέντρα τριγύρω.
Μεταμορφώθηκα σε δράκο και ο jace με τον Sato πήρανε τις φλεγόμενες μορφές τους.. Ετοιμαστήκαμε να κάψουμε τα πάντα τριγύρω αλλά τότε πετάχτηκε η Conis μπροστά μας..
Σταματήστε !! Μην τους κάψετε !!

Η φωνή της Conis μας σταμάτησε ακριβώς πριν εξαπολύσουμε όλοι μαζί τις επιθέσεις μας.
-"Τι στο;" άκουσα τον Sato να λέει ενώ ο Auron είχε απλά ακινητοποιηθεί.
Για κάποιες στιγμές όλοι απλά περιμέναμε μια εντολή, ένα νεύμα ένα σινιάλο τέλος πάντων από τον καπετάνιο μας ως προς το τι να κάνουμε.
-"Λοιπόν καπετάνιε;" ρώτησα ακόμα έτοιμος να εξαπολύσω την επίθεση μου.
Με λιγάκι δισταγμό απάντησε:
-"Αναμείνατε. Ας αφήσουμε την Conis να μας εξηγήσει γιατί δεν πρέπει να τους κάψουμε ζωντανούς. Αν δείτε κάποια ύποπτη κίνηση όμως αφανίστε το δάσος."
Γι' αυτό μ' άρεσε αυτός ο τύπος. Απλός λιτός και περιεκτικός.
Με το ένα μάτι κοιτούσα το δάσος και το χέρι υψωμένο προς αυτό με μια ευμεγέθη μαγματική ρουκέτα έτοιμη να φύγει με την παραμικρή κίνηση στα φύλλα, και το άλλο ήταν συγκεντρωμένο στην Conis για ν' ακούσω τον λόγο που δεν έπρεπε να κάνω αυτό το δάσος ένα ακόμα απολίθωμα. Αν κι υποπτευόμουν, όπως όλοι φυσικά, πως μάλλον κάποιος σύμμαχος κρυβόταν στα φύλλα.
-"Μην τους κάψετε σας παρακαλώ. Δεν ήθελαν το κακό σας. Απλά εκτελούν το καθήκον τους. Είναι η τοπική μας αστυνομία."
-"Ορίστε;" είπε ο καπετάνιος μας. Δεν τον παρεξηγούσα. Λίγο ως πολύ είχαμε όλοι την ίδια έκφραση έκπληξης στα πρόσωπά μας. Πλην του Auron που είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια.
Αφήσαμε την Conis να μας εξηγήσει τα περί της "αστυνομίας" τους όσο εμείς προσπαθούσαμε να καταλάβουμε γιατί ακριβώς δεν έπρεπε να πετσοκόψουμε μια δύναμη η οποία βοηθούσε έναν καταπιεστή και τύραννο θεό.
Εν τω μεταξύ οι περιβόητοι "αστυνομικοί" αποφάσισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Έτσι λοιπόν είδαμε μια ομάδα ανθρώπων ντυμένων σαν στρατιώτες με παντελόνια στο χρώμα γαλάζιο με άσπρα στίγματα σαν σύννεφα, μοβ μπλουζάκια και άσπρους στρατιωτικούς μπερέδες.
Παρατάχθηκαν μπροστά μας και ο αρχηγός τους (που ξεχώριζε από την μπέρτα-καμπαρντίνα του) ήρθε να μας μιλήσει.

Όταν είχαν έρθει μπροστά μας εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι μου φαινόταν κάπως παράξενοι εγώ δεν ήξερα τι να κάνω να κοιτάξω εκείνους η την πανέμορφη conis.
Καπετάνιε τι κάνουμε τώρα. Ρώτησε ο Auron τον καπετάνιο. Αλλά εμένα δεν με ένοιαζε και τόσο όσο και να υπήρχαν μπροστά μας άγνωστοι και παράξενοι.
Φυλαχτείτε όλοι σας και μην τολμήσετε να κάνετε τίποτα το ακραίο εκτός και αν κάνουν πρώτοι εκείνοι κίνηση. Μας κράταγε όλους ο καπετάνιος την ώρα που ήταν έτοιμος ο αρχηγός των 'αστυνομικών' να μας να μιλήσει οπού είχε έρθει μπροστά .
Άρχισε και μίλαγε ο αρχηγός τους αλλά εγώ δεν τα πολυκαταλάβαινα αυτά τα πράγματα μιας και δεν με ένοιαζαν αλλά ήταν καλό να τα καταλάβω.
Jace....
Τι είναι Sato? Όταν τον ρώτησα ήταν κάπως ενοχλημένος κάτι που με είχε τσαντίσει.
Καλά δεν σε ρωτάω .Auron...
Τι είναι Sato και μην παιδιαρίζετε είναι κρίσιμη στιγμή τώρα,τι με ήθελες Sato?
Μπορείς να μου εξηγήσεις ακριβώς τι λένε γιατί δεν μπορώ να τα πιάσω.
Pfff καλά. Άκου καλά όμως ,αν δεν πληρώσουμε 500.000 beri είμαστε καταδικασμένοι και θα πρέπει να μας σκοτώσουν, κατάλαβες τώρα?
Ναι, αλλά δεν έχουμε τόσα εμείς οπότε.
Όταν το είπα αυτό όλοι είχαν ησυχάσει και δεν έβγαζαν μιλιά από μέσα τους.