Πισω στη North Blue, ο τελικος προορισμος[Τελος]

Πεταγα ωρες ολοκληρες διχως να ξερω που ακριβως πηγαινω, η ορατοτητα μου ηταν ελαχιστη εως μηδαμινη, μια παχια ομιχλη ειχε καλυψει τον ουρανο δημιουργοντας μια πολυ ασχημη συγκηρια για μενα... Ενιωθα τις δυναμεις μου να με εγκαταλειπουν σιγα σιγα, δεν ηξερα αν απο κατω μου εχω στερια ή αν θα επεφτα στη θαλασσα και θα πνιγομουν! Ετσι λοιπον αποφασισα πως αν πεθανω θα πεθανω προσπαθωντας, συνεχισα να πεταω οσο πιο γρηγορα μπορουσα ενω συγχρωνος κοιτουσα συνεχως κατω στον μαυρισμενο απο το σουρουπο ουρανο μπας και διακρινω τα φωτα καποιας πολης...!

Σιγα σιγα ολα εγιναν μαυρα, δεν μπορουσα να θυμηθω τιποτα απο εκει και περα, παρα μονο το οτι ξυπνησα κατω απο την σκια ενος δεντρου. Ενας τυπος ηταν απο πανω μου και μου "εφτιαχνε" τις πληγες μου...
Μπα ξυπνησες? Καλως τον καλως τον!!!
Ποιος εισαι εσυ? Που ειμαι? Τι εγινε?
Εισαι στο Omatsuri Island μικρε!!! Εμενα με λενε Kotetsu. Ειμαι ο αρχιμαγειρας των Omatsuri Pirates, ειχα βγει να βρω υλικα για την κουζινα μου και βρηκα εσενα...
Μαλιστα... Με λενε Roni, ειμαι και εγω πειρατης και νομιζω πως ναυαγισα στο νησι σας...!
Χαχαχα ναι κατι καταλαβα και γω... Μη σε ανυσηχει ομως, η πληγες σου δεν ειναι πολυ βαθειες... Σε λιγο θα μπορεις να σηκωθεις κανονικα, οποτε αν με βοηθησεις με τα υλικα μπορεις να ερθεις στο αρχηγειο μας μαζι μου, ως καλεσμενος μου...

Εεεε να μην σε βαλω σε μπελαδες τωρα! Καλυτερα να κατσω λιγο εδω να ξεκουραστω και να ξεκινησω και παλι... του ειπα, αλλα δεν ηταν αυτη η αληθεια... Αν δημιουργοταν καποιο προβλημα στο αρχηγειο τους, δεν ηξερα αν ειχα την καταλληλη δυναμη να τους πολεμησω και ειδικα τον αρχηγο τους...
Οχι οχι επιμενω, μην σε ανυσηχει το αφεντικο δεν θα εχει προβλημα μαζι σου αν και εισαι και εσυ πειρατης, θα πω πως εισαι προσωπικος μου προσκεκλημενος και θα σε αφησουν ησυχο... Τα καλα του να εισαι αρχιμαγειρας! μου ειπε χαζογελωντας...
Τελικα αν και ειχα αρκετες μικροφοβιες αποφασισα να παω μαζι του, αν τυχον γινοταν κατι στην χειροτερη περιπτωση θα επρεπε να πολεμησω με ενα ολοκληρο πειρατικο πληρωμα... Σιγα το πραγμα...!!!

Πραγματι οπως ειχε πει και ο Kotetsu μετα απο λιγο ημουν και παλι στα ποδια μου, η δυναμη μου δεν ειχε επιστρεψει εντελως αλλα ημουν σε πολυ καλα επιπεδα και μπορουσα ευκολα να τον βοηθησω με τις προμηθειες που ηθελε να μαζεψει... Με οδηγησε σε ενα μεγαλο χωραφι, το οποιο απο οτι μου ειπε τους ανηκε, απο οτι ειχα καταλαβει μεχρι τωρα οι Omatsuri Pirates ηταν κατι σαν τους Arlong Pirates που ειχα νικησει πισω στην East Blue. Ειχαν δηλαδη ενα νησι το οποιο ειχαν παρει υπο την κατοχη τους και πλεον εμεναν εκει στασημοι μεχρι να φυγουν ειτε απο μονοι τους ειτε με την "βοηθεια" καποιου αλλου...!!!
Αφου μαζεψαμε ολα οσα ηθελε ο Kotetsu κατευθυνθηκαμε προς το αρχηγειο τους, δεν ηταν ιδιαιτερα μακρια και ετσι φτασαμε αρκετα γρηγορα. Στην πυλη ο Kotetsu ειπε πως ημουν καλεσμενος του και οι φρουροι μας ανοιξαν διχως δευτερη κουβεντα, καθε λεπτο που περνουσε εβλεπα ολο και πιο πολυ το κυρος που ειχε μεσα στο πληρωμα...

Η μερα περναγε αρκετα γρηγορα με την παρεα του Kotetsu, ειχε πολυ χιουμορ και εδειχνε ιδιαιτερο ενδιαφερον για την μαγειρικη... Εγω απο την αλλη ημουν συνεχως νευριασμενος και εδειχνα ιδιαιτερο ενδιαφερον για το φαγητο και το ποτο, οποτε ειχαμε ταιριαξει αρκετα καλα οι δυο μας... Καποια στιγμη ο Kotetsu μου ειπε πως θα επρεπε να παμε στον Omatsuri, ηθελε λεει να με γνωρισει. Εμπιστευτικα μου ειπε πως μαλλον ηθελε να με καλεσει στο πληρωμα και πως αν ηταν να αρνηθω καλο θα ηταν να εχω εναν καλο λογο μιας που δεν δεχοταν ευκολα το οχι για απαντηση...

Με τα πολλα και διχως ιδιαιτερα πολυ διαθεση για το γεγονος ξεκινησα μαζι με τον Kotetsu για το κεντρικο κτηριο της "κατασκηνωσης" των Omatsuri Pirates, στο οποιο εμενε και ο ιδιος ο Omatsuri... Δεν ηταν ιδιαιτερα μακρια αλλα σε ολη την διαδρομη ενιωθα ματια να καρφονωνται πανω μου και να παρακολουθουν καθε μου κινηση... Τελικα φτασαμε και με βαρια καρδια μπηκα στο κτηριο... Σε καμια περιπτωση δεν εμοιαζε με αρχηγιο, ηταν πολυ ωραια διακοσμημενο και ειχε απειρα δωματια, παρολο που απ'εξω δεν εμοιαζε τοσο μεγαλο...

Η φωνη του Omatsuri ακουστηκε απο την πισινα, αν και δεν ειχα προσεξει πως υπηρχε καποια...
Με πλησιασε χαμογελαστος χαμογελαστος και πριν προλαβω να μιλησω εκανε μια κινηση και ευθυς οι υπηρετες αρχισαν να τρεχουν περα δωθε και να μας φερνουν φαγητα ποτα και οτι αλλο θα μπορουσε να ζητησει κανεις ωστε να ειναι χορτατος για μια βδομαδα...
Αφου εισαι φιλος του Kotetsu πιστευω πως πρεπει να δοκιμασεις την μαγειρικη του... μου ειπε...
Ευχαριστω... ειπα κοιταζωντας γυρω μου σαν χαμενος...
Εμαθα πως ηθελες να με γνωρισεις προσωπικα... Να με λοιπον...!

Παρολα αυτα καποιος σε προστατεψε και σε ελευθερωσε αν δεν κανω λαθος...
Σε αυτο συμφωνω... Αλλα θα ηθελα να μαθω γιατι, επεισης θα ηθελα να μαθω τι ακριβως "θες" απο εμενα... Απο οτι φαινεται εχεις ηδη ολα οσα θες, απο εμενα τι ζητας?
Το θαρρος σου συνεχιζει να με εκπλησει μικρε... Εισαι μεσα στο αντρο μου και συνεχιζεις να μου μιλας λες και ημαστε ισοι... Το εκτιμω αυτο... Θελω να σε καλεσσω στο πληρωμα μου, για αυτο σε ζητησα εδω περα...
Τον κοιταξα καταματα διχως να δειχνω καποιον δισταγμο στο βλεμμα μου και του απαντησα:
Οχι... Δεν θα μπω στο πληρωμα σου...
Τι?Ελπιζω να εχεις εναν καλο λογο για αυτο που λες γιατι δεν μου αρεσει να ακουω το οχι συχνα...

Σου αρεσει δεν σου αρεσει θα το ακουσεις αυτη την φορα... Δεν θα μπω σε καποιο πληρωμα, τουλαχιστον οχι πριν βρω και σκοτωσω αυτον που ειχε δολοφονησει τον παλιο μου Νακαμα...
Με κοιταξε με ενα αναμεικτο υφος σεβασμου αλλα και περιεργειας... Υστερα απο λιγο μου ειπε πως αν και δεν το θελει θα πρεπει να σεβαστει αυτον τον λογο... Παρολο που δεν το ειχα παρατηρησει ηταν ανθρωπος που σεβοταν και αγαπουσε το πληρωμα και τους Νακαμα του... Ετσι λοιπον δεν θα μπορουσε ποτε να απαγορεψει σε καποιον αλλο το να προσπαθησει να εκδικηθει τον θανατο ενος Νακαμα...

Τις επομενες μερες που εμενα στον καταυλισμο των Omatsuri Pirates δεν εγινε καμια συζητηση σχετικα με το ενδεχομενο να γινω ενας απο αυτους. Ο Omatsuri ειχε αποφασισει να μου ξαναζητησει να μπω στο πληρωμα οταν θα ολοκληρωνα την "αποστολη" μου... Ετσι λοιπον τρεις μερες ξεφρενου ποτου και φαγητου περασαν σαν νερο, και συντομα θα επρεπε να αποχωρησω και να συνεχισω τα ταξιδια μου και να δυναμωσω οσο πιο πολυ μπορω... Ειχα ηδη μαθει απο τον Omatsuri πως ενας απο τους μεγαλυτερους σε δυναμη πειρατες ειχε επιστρεψει στη South Blue, δεν εβλεπα την ωρα να τον συναντησω και να δω απο κοντα την δυναμη του... Ο λογος βεβαια για τον πρωην Bounty Hunter και νυν πειρατη Rikido Metaru, ο ανθρωπος με την δυναμη των δονησεων, των σεισμων και πολλων αλλων καταστροφικων δυναμεων...

Οταν ακουσα πως καταφερε και επεστρεψε ανατρηχειλες περασαν απο ολο μου το σωμα, συμφωνα με την μαντισσα στο Destiny Island πολυ συντομα ο Rikido θα αρχιζε να με ψαχνει, το μονο που δεν ηξερα ηταν το γιατι... Απο την αλλη και εγω ηθελα παντα να αναμετρηθω μαζι του, και τωρα που ηταν εδω ειχε ερθει εκεινη η ωρα, με την πρωτη ευκαιρια που θα εβρισκα θα τον αντιμετωπιζα... Αυτο ομως θα γινοταν στο μελλον προς το παρον το μονο που με απασχολουσε ηταν οι τεραστιες ποσοτητες φαγητων και σακε που καταναλωναμε καθημερινα, ο Kotetsu ηταν σχεδον μονιμα στην κουζινα και μας μαγειρευε, φαινοταν ομως πως ηταν παρα πολυ χαρουμενος που απολαμβαναμε τα φαγητα του...

Η μερα περασε και αυτη αρκετα γρηγορα και συντομα ειχε σουρουπωσει, πρωτου παω στη σκηνη μου αποφασισα να τους χαιρετησω ολους, μιας που το επομενο πρωινο θα εφευγα απο το νησι και γενικα απο την North Blue... Η αληθεια ειναι πως ειχα απολαυσει ιδιαιτερα τις μερες που περασα με τους Omatsuri Pirates, ηταν πραγματι πολυ ωραιο να εχεις Νακαμα... Με αυτες τις σκεψεις στο μυαλο μου κατευθυνθηκα προς την σκηνη μου, στον δρομο μου ομως βρηκα τον Kotetsu, ο οποιος μου ζητησε να τον ακολουθησω για αλλη μια φορα... Προχωρησαμε λιγο και βγηκαμε στο λιμανι, οπου ηταν προσαραγμενη μια βαρκουλα, ο Kotetsu μου την εδειξε και μου ειπε πως ειναι πλεον δικια μου... Ηταν η παλια του βαρκα, με αυτην εβγαινε για ψαρεμα... Τωρα πλεον την ειχε φτιαξει σε καποια σημεια που ειχε χαλασει και ηταν ετοιμη για καινουργιες περιπετειες μαζι μου...!!!

Δεν εχω λογια να σε ευχαριστησω φιλε μου! του ειπα χαμογελωντας!
Χαχαχα μην εισαι χαζος, εγω σε ευχαριστω για την παρεα σου! Ειναι μια καλη βαρκα, θα σε παει οπου θες να πας!! ειπε κοιταζωντας την πρωην βαρκα του!
Το βλεπω, θα την προσεχω σαν τα ματια μου, να το ξερεις...
Ναι καλα! Εχω ακουσει πολλα για σενα Roni D. Razor... Οπου πας η καταστροφη σε ακολουθαει απο πισω!! Η βαρκα μου κανει τα τελευταια της ταξιδια μαζι σου!! ειπε χαζογελωντας!
Συνεχισαμε να καθομαστε στο λιμανι και να χαζομιλαμε σχεδον για ολο το βραδυ, οταν τελικα αρχισε να χαραζει εγω ημουν μεσα στην βαρκα μου και κοιμομουν, ο Kotetsu ειχε καταρευσει πανω στον μωλο...!
Ξυπνηστε!!! αρχισε να φωναζει ενας απο τους χωρικους... Μας κοιταγε τρομαγμενος νομιζωντας πως ειχαμε παθει κατι..!

Ξυπνησαμε και τον κοιταγαμε σαν χαμενοι, υστερα αφου καταλαβαμε τι ειχε γινει βαλαμε τα γελια, πραγμα το οποιο νευριασε ιδιαιτερα τον χωρικο...
Αφου ακουσαμε μερικα μπινελικια και επιτελους μας παρατησε και εφυγε, χαιρετηθηκαμε και ξαναξεκινησα το ταξιδι μου... Εφυγα με λιγα τροφιμα, μια καινουργια βαρκα και πολλες ωραιες αναμνησεις απο το νησι αυτο! Επομενος προορισμος μου ηταν αγνωστος προς το παρον, αλλα κατι μου ελεγε πως θα ειναι ενας αρκετα ενδιαφερον προορισμος το μερος που θα φτασω...!!
Ετσι λοιπον ξεκινησα με ενα χαμογελο στα χειλει, ειχε ερθει η ωρα να ξεκινησει πραγματικα το ταξιδι μου... Σε αλλες θαλασσες και με πολλους αλλους δυνατους αντιπαλους!!!

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 19.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Πολύ βιαστική ιστορία κατά την άποψή μου. Επίσης Τους παραέκανες καλοσυνάτους τους Omatsuri Pirates και αυτό σου κόστισε λίγο στην βαθμολογία!