One crazy Marine[Τελος]

Βρισκομουν ηδη στον δρομο για την Shell Town και ο καιρος ηταν καθε αλλο εκτος απο ευνοικος... Ενας δυνατος ανεμος φυσουσε εναντια απο εκει που ηθελα να παω και ετσι ειχα αναγκαστει να κατεβασω τα πανια και να ξεκινησω... κουπι..!! Το μονο καλο στην ολη υποθεση ηταν πως επιτελους στο βαθος εβλεπα την φιγουρα ενος νησιου, το οποιο σιγουρα ηταν η Shell Town...!

Υστερα απο αρκετη ωρα, επιτελους εφτασα στο λιμανι της Shell Town... Αποφασισα πως ηταν καλυτερα να μην αφηνα εκει το πλοιο μου μιας που εδω υπηρχε μια αρκετα μεγαλη βαση Μαριν, και πιστευω πως δεν θα συμπαθουσαν και τοσο ενα πειρατικο πλοιο... Τελικα εδεσα το πλοιο μου σε μια μικρη παραλια στην πισω μερια του νησιου και αφου σιγουρευτικα πως το ειχα στερεωσει καλα ξεκινησα για την πολη... Ο δρομος ηταν αρκετα ευκολος και γρηγορος, ενα μικρο μονοπατακι με οδηγησε μεσα απο ολο το δασος και με εβγαλε στις αρχες τις πολης...

Ηταν αρκετα ομορφο νησι η Shell Town, ειχε ενα αρκετα μεγαλο δασος και υστερα απο αυτο ηταν η πολη... Ολα τα σπιτια ηταν καλοχτισμενα και οι δρομοι του νησιου ειχαν κινηση σχεδον ολη την ωρα... "Ειναι αυτο που λεμε ζωντανο νησι..." σκεφτηκα, ομως κατι δεν μου καθοταν καλα στην ολη υποθεση... Παρολο που φαινοταν σαν μια κανονικη πολη οπως ολες τις αλλες, υπηρχε ενα περιεργο αισθημα που διακατηχε τους ανθρωπους. Φοβος, σιγουρα ηταν φοβος, το εβλεπες στα ματια τους ωρες ωρες! Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια υποθετωντας πως απλα κανω εγω λαθος, ομως οταν εφτασα στο μπαρ καταλαβα πως ειχα δικιο...

Το μπαρ το δουλευε μια κοπελα η Rikika, ηταν ιδιαιτερα ευγενικη και εξυπηρετικη θα ελεγα! Ετσι λοιπον μιας που την ωρα που εφτασα δεν ειχε πολυ δουλεια, δεν αργησαμε να πιασουμε την κουβεντα και συντομα το θεμα γυρισε στην κατασταση του νησιου... Η Rikika μου ειπε πως πραγματι ολοι στο νησι ζουν καθε μερα τον φοβο, οχι ομως απο πειρατες ή αλλους παρανομους, αλλα απο τους Μαριν ή καλυτερα απο εναν συγκεκριμενο Μαριν, τον Captain Morgan...
Μου εξηγησε πως ειναι παρα πολυ σκληρος και βαναυσος με ολους, ακομα και με τους ιδιους τους Μαριν που τον υπηρετουν και πως τρεια χρονια τωρα ολοι ζουν κατω απο την τυραννια του...

Σηκωθηκα αποτομα πανω πετωντας κατω το τραπεζι μπροστα μου, ολο αυτο μου θυμιζε το Asuka Island... Ηταν ενας ανθρωπος σαν τον Saga, ηταν Μαριν και ομως ηταν χειροτερος απο καθε παρανομο... Μονο που ο Morgan ηταν ακομα χειροτερος, το εκανε διχως να εχει την επιρροη της τρελας στο κεφαλι του, αυτη την φορα θα τα καταφερνα, θα ελευθερωνα την πολη απο τους Μαριν, δεν επρεπε να αποτυχω παλι. Οχι, δεν θα αποτυχω παλι, δεν θα τους δωσω την ευκαιρια να με ξαναπιασουν...

Περασα το περισσοτερο της μερας στο μπαρ, ολα ηταν ησυχα οποτε η Rikika ειχε χρονο να μου πει ολη την ιστορια του Morgan, καθως και το γιατι ηταν τοσο "εκτος" νομου... Το απογευμα αποφασισα να βγω μια βολτα στην πολη για να δω τι τρεχει, παρεα μου ηρθε η κορη της Rikika, ονοματι Rika... Παροτι ηταν μικρη, η Rika ηταν αρκετα θαραλεα και παρολο που ηξερε πως δεν ημουν και τοσο καλος ανθρωπος δεν ξεκολαγε απο πανω μου... Ηξερε ολη την πολη και ετσι την αφησα να με ξεναγησει, πραγμα που την εκανε ιδιαιτερα χαρουμενη...

Ο φοβος φαινοταν στα ματια ολων των πολιτων, κλασσικο παραδειγμα ηταν οτι με το που περασε μια ομαδα απο Μαριν, ολος ο δρομος αδειασε... Η Rika με οδηγησε στη βαση των Μαριν, απο την εισοδο μπορουσες να δεις το μερος που εμενε ο Morgan. Ηταν το πιο ψηλο δωματιο της βασης, μαλλον για να μπορει να τους επιβλεπει ολους απο εκει πανω, σκεφτηκα... Αυτος ο τυπος ειχε αρχισει να μου την δινει ολο και περισσοτερο, σιγουρα δεν θα τον αφηνα ετσι, αλλα πρωτα επρεπε να μαθω καποια πραγματα για την βαση, αλλωστε οσο δυνατος και αν ειμαι δεν περιμενα να με αφησουν ετσι απλα να μπω στη βαση και να πολεμησω τον Morgan...

Ειχε πλεον σουρουπωσει και ετσι αποφασισαμε να επιστρεψουμε στο μπαρ, απο πανω εμενε η Rikika,η οποια προσφερθηκε να με φιλοξενησει για το βραδυ. Ετσι λοιπον υστερα απο λιγο ημασταν και παλι στο μπαρ, βοηθησα λιγο την Rikika να μαζεψει τα τραπεζια και κατευθυνθηκαμε προς την εξοδο, ωστε να κλειδωσει και να ανεβουμε επανω... Η πορτα ανοιξε ξαφνικα χτυπωντας την Rikika και πετωντας την κατω, ισα που προλαβα να την πιασω πριν χτυπησει το κεφαλι της στο εδαφος... Κοιταξα μπροστα και ειδα μια ομαδα απο Μαριν να μας κοιτανε γελωντας με κακια...

Ωχ σε χτυπησα?? αχαχαχαχα! Σηκω γρηγορα και φερε μας σακε... ειπε ενας απο αυτους... Δεν περιμενα δευτερη κουβεντα, τους επιτεθηκα απευθειας... Η μαχη ηταν παρα πολυ μικρη μπορω να πω, οι Μαριν αυτοι δεν ειχαν καν καποιο βαθμο, οποτε ηταν ιδιαιτερα αδυναμοι... Ωστοσο δεν τους σκοτωσα παρολο που ηθελα με ολη μου την καρδια να το κανω, τους αφησα να ζησουν μιας που αυτοι θα ηταν το εισιτηριο μου για τον Morgan...
Εξαφανιστητε απο μπροστα μου, πηγαιντε πισω στον Morgan και πειτε του πως τον περιμενω εδω σε μια ωρα... τους φωναξα... Δεν χρειαστηκε να το πω δευτερη φορα, οι Μαριν τρεμωντας αρχισαν να τρεχουν προς την βαση τους...

Εισαι τρελος?? Ο Morgan ειναι ενας πολυ δυνατος Μαριν, θες να χασεις την ζωη σου για μενα?? μου ειπε με τρεμαμενη φωνη η Rikika...
Την κοιταξα και της χαιδεψα λιγο τα μαλλια για να την ηρεμησω, οταν ηρεμησε της ειπα για την ηττα μου απο τον Saga καθως και το οτι ειχα αποτυχει να βοηθησω τους ανθρωπους του Asuka Island... Εδειξε να καταλαβαινει, ωστοσο παρα τις οσες αντιρρησεις και αν ειχε, δεν ειπε τιποτα γιατι ειδα πως ειχα παρει την αποφαση μου...
Η ωρα περασε και συντομα εμφανιστηκε ο Captain Morgan, με κοιταξε απο την κορυφη μεχρι κατω και μου ειπε:
Δεν εκπλησομαι που νικησες αυτα τα σκουλικια που εχω να με ακολουθουν, ωστοσο εχεις 42.000.000 στο κεφαλι σου, οποτε θα εισαι λιγο δυνατος...
Διχως αλλη κουβεντα μου επιτεθηκε με το τσεκουρι που ειχε "μεσα" στο χερι του....

Προσπαθουσε να με βαρεσει με μεγαλη μανια, ομως μπροστα στον πολεμο που ειχα ζησει στο Baratie, ολο αυτο μου φαινοταν σαν διακοπες... Περαν αυτου η ταχυτητα του δεν ειχε καμια απολυτως σχεση με την ταχυτητα του Gin, ηταν λες και εβλεπα replay... Ωστοσο μπορω να πω πως ηταν αρκετα καλος αντιπαλος, εγω μπορει να ειχα την ταχυτητα και τα αντανακλαστικα μου αλλα αυτος ειχε την εμπειρια στις μαχες και αυτο φαινοταν καθαρα... Ετσι δυσκολευομουν ιδιαιτερα να του περασω καποιο χτυπημα και ακομα και αν τελικα το περναγα ηταν αρκετα αδυναμο λογω της αντιστασης που εβαζε...

Η μαχη συνεχιστηκε σχεδον στον ιδιο ρυθμο για αρκετη ωρα και τοτε ηταν που η ηλικια του τον προδωσε, αρχισε σιγα σιγα να γινεται πιο αργος και τα χτυπηματα του πολυ πιο αδυναμα... Σε αντιθεση με τον Morgan η δικη μου φυσικη κατασταση και ηλικια μου επετρεπε να συνεχισω στον ιδιο ρυθμο με πριν, πραγμα που σημαινε πως ο Morgan αρχισε να μπλοκαρει ολο και πιο λιγα χτυπηματα... Αρχισα να περνω το πανω χερι στη μαχη και σιγα σιγα ειδα τα πρωτα σημαδια φοβου της επεικημενης ηττας που τον πλησιαζε...

Το τελος της μαχης πλησιαζε για τον Morgan, πραγμα που μου εδινε ολο και πιο πολυ θεληση για προσπαθεια... Αλλο ενα χτυπημα περασε και ισα ισα που προλαβα να μαζεψω το χερι μου, πρωτου η λεπιδα του τσεκουριου του μου το κοψει... Προσπαθησα να τον ξαναβαρεσω με τον αγκωνα μου στο κεφαλι, ωστε να του προκαλεσω ζαλαδα αλλα χρησιμοποιησε το τσεκουρι του σαν ασπιδα και απεκρουσε το χτυπημα μου...Αυτο ομως δεν του επετρεψε να μου κανει αντεπιθεση πραγμα που σημαινε πως αμεσως εκανα την επομενη επιθεση μου, τον βαρεσα χαμηλα στην κοιλιακη χωρα με το ενα χερι και στον λαιμο με το αλλο... Πνιγηκε και εμεινε για λιγο ακινητος, ετσι διχως δευτερη σκεψη επιασα ενα ξυλο απο το εδαφος και με δυναμη τον βαρεσα στο κεφαλι, πετωντας τον κατω...

Διχως να χασω λεπτο βουτηξα ενα σχοινι που μου πεταξε η Rikika και τον εδεσα χειροποδαρα, αφου πλεον δεν μπορουσε να κουνηθει τον ξαναχτυπησα με το ξυλο, αφηνωντας τον αναισθητο... Ειπα στην Rikika να φωναξει τους Μαριν να τον παρουνε, υστερα την αποχαιρετησα βιαστικα μιας που δεν ηθελα αλλες συναντησεις με Μαριν στο νησι αυτο και κατευθηνθηκα προς το λιμανι... Λιγα μετρα πιο κατω με προλαβες η κορη της Rikika, η Rika και αφου με αγγαλιασε, με ευχαριστησε που τους βοηθησα και μου εδωσε ενα μικρο μενταγιον, λεγωντας μου πως ειναι ενα δωρο για να θυμαμαι αυτη και την Rikika...

Την ευχαριστησα και εφυγα τρεχοντας, ημουν χαρουμενος που ειχα νικησει και ειχα βοηθησει αυτους τους ανθρωπους, αλλα πιο πολυ ημουν χαρουμενος που βοηθησα στην δημουργια ενος καλυτερου μελλοντος για την Rika... Με ενα χαμογελο στα χειλι εφτασα στο λιμανι και απο εκει πηγα στην πισω παραλια που ειχα δεσει το πλοιο μου... Επιβιβαστηκα γρηγορα γρηγορα και εφυγα απο την Shell Town... Δεν ειχα αποφασισει ακομα πιο νησι θα επισκεπτομουν μετα απο εδω αλλα δεν με πολυ ενοιαζε...Οπου και αν πηγαινα μια περιπετεια θα με περιμενε!!!

Όνομα:Roni D. Razor
Haki Points:-
Player of the Month Points:5
Beli: 13.000
Bounty/Fame Points:2.000.000
Παρατηρήσεις:Μια ιστορία μόνο για το Boss. Καλή αλλά μικρή και τρέχοντας.