The Beautiful Woman & The Fight[Τελος]

Link προηγουμενης:

Περιληψη:

Τωρα:
Ημουν ακομα στην θαλασσα και αφου ειχα στερεωσει το πηδαλιο του πλοιου μου ειχα παρει εναν μικρο υπνακο κατω απο τον ζεστο ηλιο... Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα γυρω μου, υπηρχε κατι στην ατμοσφαιρα που με αηδιαζε, αλλα δεν ειχα ιδεα τι, μια περιεργη μυρωδια... Κοιταξα μπροστα και ειδα ενα νησι να γινεται ολο και μεγαλυτερο, ομως οσο πιο πολυ πλησιαζα τοσο πιο πολυ η μυρωδια χειροτερευε... Δεν υπηρχε αμφιβολια πως ειχα αφησει πισω μου την North Blue, δεν ειχα ιδεα πως ειχε γινει αυτο αλλα σιγουρα δεν ηξερα που βρισκομουν... Αποφασισα να ακολουθησω την μυτη μου και κατευθυνθηκα προς το νησι...!

Υστερα απο μερικα λεπτα ειχα φτασει στο νησι, ημουν πλεον σιγουρος, αυτο το νησι ηταν ενας τεραστιος σκουπιδοτοπος... Ολος ο χωρος βρωμαγε, δεν εδειχνε να εχει ιχνος πολιτισμου και γενικα ηταν ενα μερος που δεν θα θελε καποιος να παει... Ομως δεν ειχα αλλη επιλογη, απο το να κανω μια σταση, για να μαθω τουλαχιστον που ημουν... Εδεσα το πλοιο μου και κατευθυνθηκα προς το κεντρο της υποτιθεμενης πολης του νησιου, ειχε αρκετο κοσμο η αληθεια ειναι, αλλα κατα πασα πιθανοτητα οι περισσοτεροι ηταν ή ληστες ή κατι τετοιο, ολοι του κρυμενοι στις σκιες παραμονευαν σαν τα αγριμια την λεια τους...

Διχως να δινω ιδιαιτερη σημασια προχωρουσα με σκοπο να βρω ενα μερος να ρωτησω πληροφοριες, πισω μου αρκετα βλεματα με παρακολουθουσαν, αλλα φαινοταν πως ηξεραν ποιος ειμαι, κανεις τους δεν με πλησιαζε πανω απο δεκα μετρα, κραταγαν σταθερες αποστασεις για να μπορουν να απομακρυνθουν αν χρειαστει... Βρηκα τελικα ενα μικρο μισοδιαλυμενο μαγαζι, μεσα φαινοταν ενα φως να τρεμοφεγγει και αρκετες φωνες ακουγονταν, απο οτι φαινοταν αυτο πρεπει να ηταν ενα μπαρ, ή κατι που εμοιαζε με μπαρ... Μπηκα μεσα διχως δευτερη σκεψη, για μερικα δευτερολεπτα ολα τα βλεματα επεσαν πανω μου, αλλα συντομα κανεις δεν μου εδωσε αλλη σημασια, ολοι γυρισαν στην παρεα τους... Κατευθυνθηκα προς το μπαρ και ρωτησα τον μπαρμαν πιο ηταν αυτο το μερος...

Καλυτερα να φυγεις ξενε, δεν μας αρεσουν οι ξενοι εδω... μου ειπε εκεινος διχως να με κοιταει καν...
Ακου γερο, σου εκανα μια ερωτηση που καλα θα κανεις να την απαντησεις πρωτου νευριασω...
Σου ειπα ξενε, καλυτερα να φυγεις, δεν μας αρεσουν οι ξενοι εδω... μου ξαναειπε, δεν κρατηθηκα και τον αρπαξα απο το λαιμο, ενω το μαχαιρι μου ειχε ηδη βγει απο την θηκη του...
Σε προκαλω να το πεις αυτο αλλη μια φορα, δεν χρειαζεται παραπανω, μονο μια...
Κανεις λαθος ξενε, αυτο που εκανες μολις σου κοστισε την ζωη... ειπε ο μπαρμαν με ενα χαμογελο στα χειλει, ενας πυροβολισμος ακουστηκε και ενιωσα κατι να με καιει...
Κοιταξα κατω και ειδα αιμα να βγαινει απο το σωμα μου, χαμογελασα και ευθυς τυλιξα εκεινο το σημειο στις φλωγες μου, μεσα σε δευτερολεπτα ημουν και παλι καλα...

Λοιπον, σας αρεσε αυτο που ειδατε??? Δεν μπορειτε να με σκοτωσετε, οποτε απαντηστε μου στην ερωτηση πριν σας καθαρισω εναν εναν...
Αφου θες να μας σκοτωσεις καλα θα κανεις να ξεκινησεις απο εμενα...Ειμαι η πιο δυνατη εδω μεσα... ακουστηκε να λεει μια γυναικεια φωνη πισω μου. Γυρισα και ειδα μια πολυ ομορφη γυναικα να με κοιταει...
Εσυ? Δεν νομιζω πως μπορω να σε σκοτωσω εσενα.... Δεν μου βγαινει... της ειπα περιπαιχτηκα...
Τοτε υποθετω πως θα πρεπει να σε αναγκασω να με πολεμησεις με το να σου ξαναριξω... μου ειπε και μου εδειξε το πιστολι που κρατουσε στο χερι της...
Εσυ μου εριξες? Τοτε υποθετω πως ειδες τι εγινε... Οι σφαιρες δεν δουλευουν πανω μου, αλλα ακομα και να με κοψεις και παλι θα γινω καλα...
Τοτε υποθετω πως θα πρεπει να σου κοψω το κεφαλι... Για να ειμαι σιγουρη... ειπε και εβγαλε ενα κατανα απο την πλατη της...

Η κοπελα φαινοταν να ειναι ιδιαιτερα σιγουρη για αυτο που ελεγε, ηθελε πραγματικα να με πολεμησει και θα εκανε τα παντα για να τα καταφερει...! Την κοιταξα για λιγο και υστερα της ειπα:
Οκ... Αλλα αν χασεις θα πρεπει να μου πεις σε πιο νησι ειμαι και να με ξεναγησεις...
Χαχαχα πολυ σιγουρος δεν εισαι για τον εαυτο σου? Αλλα οκ, αν καταφερεις να με νικησεις θα σε ξεναγησω στην πολη, αν ομως χασεις θα πρεπει να με ακολουθησεις...
Να σε ακολουθησω?? Που ακριβως?
Αυτο δεν εχει ερθει ακομα η ωρα για να το μαθεις, οταν θα ερθει εκεινη η ωρα θα δεις...! μου ειπε και εκανε ενα βημα προς την πορτα... Προχωρησε για λιγο και υστερα γυρισε και με κοιταξε...
Ελα απ'εξω, δεν υπαρχει καποιος λογος να καταστρεψουμε περισσοτερο αυτο το μαγαζι...!

Για μια φορα συμφωνουσα μαζι της, αν πολεμουσε καποιος μεσα σε αυτο το ετοιμοροπο μπαρ κατα πασα πιθανοτητα θα κατεληγε στο να το καταρηψει. Βγηκα απ'εξω και την βρηκα να ειναι ηδη ετοιμη για μαχη...
Οφειλω να σε πληροφωρησω πως δεν ειναι η πρωτη μου μαχη, δεν εχεις και πολλες ιδεες μικρη μου... της ειπα καθως ετοιμαζομουν...
Ξερω ποιος εισαι και τι εχεις κανει, σε λενε Roni D. Razor, ετσι δεν ειναι?! εδειχνε σιγουρη, ειχα πλεον καταλαβει πως αυτη την φορα ειχα πετυχει καποιον αξιολογο αντιπαλο, τουλαχιστον φαινοταν να εχει διαβασει το "μαθημα" της...
Χαχαχα οκ λοιπον... Ελα να δουμε τι αξιζεις... της ειπα και επιτεθηκα, δεν χρησιμοποιουσα το μεγιστο της δυναμης μου, δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να την πληγωσω καπου ή ακομα χειροτερα να την σκοτωσω κατα λαθος... Ετσι προσπαθησα απλα να την κουρασω και απλα να την νικησω σε μια μαχη αντοχης...

Αν και ειχα μερικες αμφιβολιες για κεινη, φαινοταν να ειναι μια αρκετα δυνατη αντιπαλος, μπορουσε και απεκρουε τα χτυπηματα μου με σχετικη ευκολια... Συνεχισα να της κανω επιθεσεις, διχως να της δινω ευκαιρια να ξεκουραστει ή να αντεπιτεθει... Ωστοσο και η αμυνα αλλα και η αντοχη της φαινοταν να ειναι σε πολυ καλα επιπεδα, ισως σε καλυτερα απο τα δικα μου, ομως η επιθετικη μου δυναμη ηταν μακραν πολυ ανωτερη απο την δικη της, πραγμα που αργα ή γρηγορα θα της δημιουργουσε προβλήματα...!Εκεινη απο την αλλη προσπαθουσε να βρει εναν τροπο να αντεπιτεθει, αλλα δεν της αφηνα και πολλες επιλογες... Εκανα λιγο πισω για να την αφησω να παρει μια ανασα, με κοιταξε με ενα παραξενεμενο βλεμμα...
Ωστε ειναι αληθεια οσα διαβαζω για σενα... Εισαι ιδιαιτερα καλος στις μαχες σου, μετρησα τουλαχιστον τρεις φορες που θα μπορουσες ευκολα να με κερδισεις, αλλα δεν το εκανες... Γιατι?
Στο ειπα και πριν, προσεχε με ποιον τα βαζεις, οπως ειδες ειμαι αρκετα δυνατος και σιγουρα δεν μπορεις να με νικησεις μονη σου... Αλλα δεν εχω λογο να σε βλαψω, απλα ηθελα να δω τι μπορεις να κανεις στη μαχη... Οσα ειδα με εχουν αφησει αρκετα ευχαριστημενο, ομως δυστυχως δεχτηκα και δεχτηκες μια προκληση και δεν μπορουμε να κανουμε πισω τωρα.... Ετοιμασου μικρη, ηρθε η ωρα να το τελειωσουμε αυτο το ματς...!

Φανηκε να συμφωνει μαζι μου, ημουν σιγουρος πως απολαμβανε τις μαχες στο ιδιο και ισως και σε μεγαλυτερο επιπεδο απο μενα... Ετοιμαστηκαμε και επιτεθηκαμε ο ενας στον αλλο, δεν πηρε πολυ ωρα, υστερα απο μερικα λεπτα ηταν πεσμενη κατω, ενω εγω την κοιτουσα ορθιος...
Εχασες...Αν και ηταν μια σχετικα καλη μαχη, δεν νομιζω πως θα ειχες ελπιδα απεναντι μου... Τουλαχιστον οχι οπως εισαι τωρα...
Με κοιταξε με ενα αποκαρδιωμενο υφος στο προσωπο, εκανε να σηκωθει αλλα την κρατησα κατω...
Μη ξεχνας την συμφωνια μας... Εχω κερδισει μια βολτα μαζι σου στην πολη...
Πραγματικα εισαι πολυ πεισματαρης, παραδεχομαι πως εχασα και οπως συμφωνησαμε θα σου δειξω την πολη... Αν και ουτε εγω την ξερω και τοσο καλα, μονο μερικες μερες ειμαι εδω...
Την βοηθησα να σηκωθει και μαζεψα το μαχαιρι μου, δεν ειχα καποιο λογο να το εχω εξω πλεον...

Μου ειπε πως ηταν καλεσμενη του βασιλια του νησιου και πως το ονομα του νησιου αυτου ηταν Ferum. Την παρακολουθουσα καθως μου μιλαγε για το νησι, συμφωνα με τα λεγομενα της Creastfall το νησι παλια γνωριζε πολυ μεγαλη ανθηση και ειχε ενα πολυ μεγαλο ποσοστο πλουτου. Μαλιστα εδω εμεναν μονο οι πιο πλουσιοι των πλουσιων, ομως ολα αυτα αλλαξαν μετα την μεγαλη εποχη των πειρατων. Λογω συχνων επιδρομων, σιγα σιγα το νησι ερημωσε και οσοι κάτοικοι και αν εμειναν, τελικα κατεληξαν να γινουν κλεφτες ή ληστες. Καπως ετσι περασαν αρκετα χρονια και σιγα σιγα ολοι οι κατοικοι ηταν φτωχοι και ζουσαν μια ζητιανικη ζωη, προσπαθωντας να ξεγελασουν και να κλεψουν καθε περαστικο...
Ο Βασιλιας της χωρας απο την αλλη, δεν ηταν και πολυ καλυτερος, ακομα και εκεινος ειχε χασει ολα του τα υπαρχοντα και το μονο που ειχε παραπανω απο τους απλους κλεφτες του Ferum, ηταν πως κατειχε τον μηδαμινο στρατο του νησιου. Περαν αυτου, ακομα και το παλατι ηταν σε αθλια κατασταση και γενικα ετοιμοροπο. Απο την εκφραση της Creastfall καταλαβα πως δεν ηθελε σε καμια περιπτωση να ερθει σε ενα τετοιο μερος, ομως αποφασισα πως καλο θα ηταν να μην μπλεχτω σε προσωπικα της θεματα... Ετσι εμεινα ησυχος και απλα ακουγα την συνεχεια της ιστοριας, ολα οσα ειχα μαθει περι του νησιου πηγαιναν απο το κακο στο χειροτερο, το μερος ηταν τοσο παρακμασμενο που αμφιβαλω αν θα ηθελε καποιος να ερθει ποτε εδω περα...

Παρολο που περιπου μιση ωρα πριν, ο ενας ηταν αντιπαλος του αλλου η Crestfall δεν φαινοταν να ειναι καθολου εχθρικη απεναντι μου. Ισως να "εφταιγε" που την ειχα νικησει δειχνοντας απλα ανωτεροτητα δυναμης, ισως παλι ποτε να μην ηθελε πραγματικα να με πολεμησει...
Αποφασισα να κανω μια κινηση και να την ρωτησω, ποιος ηταν ο πραγματικος λογος που μου ειχε επιτεθει πριν λιγο στο μπαρ...
Crestfall θελω να σε ρωτησω, γιατι ηθελες να αναμετρηθεις μαζι μου? Πιστευω πως ηξερες πως κατα πασα πιθανοτητα θα εχανες... Δεν εχω 64.000.000 στο κεφαλι μου για πλακα, εσυ απο την αλλη δεν νομιζω πως εχεις καποιο αναλογο "δεικτη" της δυναμης σου...
Δικιο εχεις, δεν ημουν ετοιμη ακομα να αναμετρηθω μαζι σου, αλλα ηθελα απλα να δω ποσο μεγαλη ηταν η διαφορα αναμεσα στις δυναμεις μας... Εισαι στα αληθεια πολυ δυνατος Roni-kun!!! μου ειπε χαμογελωντας μου. Ενιωσα λιγο αβολα απο την καλοσυνη της η αληθεια ειναι, αλλα προσπαθησα οσο πιο πολυ μπορουσα να το κρυψω... Ευτυχως δεν καταλαβε τιποτε ή τουλαχιστον αυτο αφησε να εννοηθει...!

Η βολτα μας ηταν αρκετα μεγαλη ομως εδειχνε να το απολαμβανει, πραγμα που με χαροποιουσε σε μεγαλο βαθμο. Τελικα φτασαμε αρκετα κοντα στο παλατι του βασιλια, η Crestfall με ρωτησε αν θα ηθελα να με ξεναγησει και μεσα στο παλατι, αλλα αρνηθηκα, ειχε ηδη αρχισει να με επηρεαζει αυτη η μποχα που σκεπαζε το Ferum... Πραγματικα δεν εβλεπα την ωρα να φυγω απο αυτον τον τεραστιο σκουπιδοτοπο, την χαιρετησα και την ευχαριστησα για την ενδιαφερουσα μαχη που μου χαρισε, υστερα πηρα τον αναποδο δρομο και κατευθυνθηκα προς το μικρο λιμανι που ειχα δεσει το πλοιο μου... Ηταν αρκετα δυσκολο να βρω τον δρομο μου σε ενα μερος που δεν εχω ξαναερθει στο παρελθον και ειδικα αν ειναι και βραδυ, ειναι ακομα πιο δυσκολο... Προχωρουσα εντελως ενστικτοδος, ο φοινικας μεσα μου, μου "ελεγε" πως το λιμανι ηταν βορειοδυτικα απο εκει που ημουν και ετσι ξεκινησα για εκει... Λιγα μετρα παρακατω ομως, με περιμενε μια σχεδον δυσαρεστη εκπληξη, ο αντρας που ειχα αναγκασει να μου πει που βρισκομουν, με περιμενε με την παρεα του, σε ενα σκοτεινο στενο... Με σταματησαν γελωντας απειλιτικα και με ρωτησαν για που το ειχα βαλει τοσο βιαστηκα...
Αποφασισα να φυγω απο το βρωμονησι σας, θελω λιγο καθαρο αερα, τωρα με συγχωρειτε αλλα εγω φευγω...! ειπα και εκανα μερικα βηματα μπροστα, τα σπαθια τους βγηκαν απο τις θηκες τους μονομιας...

Δεν νομιζω πως καταλαβες καλα πιτσιρικο, δεν μπορεις να φυγεις... Τουλαχιστον οχι ζωντανος, οποτε καλυτερα να ετοιμαστεις για τα χειροτερα...!
Ωστε, ετσι το θελετε να γινει εε? ειπα καθως επιανα το μαχαιρι μου, εκεινοι αρχισαν να φωναζουν και να γελανε απειλιτικα...
Αληθεια πιστευεις πως μπορεις να μας νικησεις ολους?? Ειμαστε τριαντα και εισαι ενας, δεν εχεις και πολλες ελπιδες...
Αυτο θα το δουμε, ετοιμαστητε να πεθανετε.... τα λογια μου διεκοψε ενα "υπταμενο" δορυ, το οποιο καρφωθηκε στο στηθος του αντιπαλου που μου μιλαγε, σκοτωνοντας τον σχεδον ακαριαια...
Γυρισα να κοιταξω και ειδα την Crestfall να μου χαμογελαει...
Ξερω οτι εισαι δυνατος, αλλα τριαντα προς εναν ειναι πραγματι μεγαλο μειωνεκτημα, τι λες να τους μοιραστουμε δεκαπεντε - δεκαπεντε??? μου ειπε...
Οι αντιπαλοι μας εδειξαν να φοβουνται, αλλωστε δεν εβλεπες καθε μερα καποιον να πεταει τοσο καλα ενα δορυ απο τοσο μακρια...
Η μαχη ξεκινησε, ομως υστερα απο μερικα λεπτα και αφου ειχαν χασει αρκετους συντροφους τους, οι ληστες τραπηκαν σε ατακτη φυγη...

Κοιταξα την Crestfall και την ρωτησα γιατι ειχε γυρισει πισω... Μου ειπε πως καταλαβε πως καποιος μας παρακολουθουσε και ακομα και αν ηξερε πως δεν θα εχανα τοσο ευκολα, ηθελε να με βοηθησει αν μπορουσε. Της χαμογελασα και την ευχαριστησα, πραγμα που την εκανε να κοκκινησει λιγο, αν και προσπαθησε να το κρυψει. Προχωρησαμε μαζι προς το λιμανι, τελικα το ενστικτο μου εκανε λαθος, πηγαινα σε λαθος δρομο και αν δεν με εβρισκε η Crestfall κατα πασα πιθανοτητα θα ειχα χαθει μεχρι το πρωι που θα μπορουσα να δω το γυρω τοπιο και παλι.
Υστερα απο μερικα λεπτα ειχαμε φτασει στο λιμανι και εγω κατευθυνθηκα προς την βαρκα μου, την βρηκα με σχετικη ευκολια μιας που το λιμανι ηταν γενικα αδειο... Η Crestfall με ακολουθουσε καθως πηγαινα προς την βαρκα μου, ειχε χασει την ορεξη της για καποιο λογο. Σκεφτηκα πως μαλλον εφταιγε το οτι θα φυγω, ετσι αποφασισα να της κανω μια προταση...

Εμ Crestfall, μου ειχες πει πως εισαι εδω επειδη εισαι καλεσμενη του βασιλια ετσι? Ηθελα να σε ρωτησω, αν ενδιαφερεσαι να ερθεις μαζι μου μεχρι τον επομενο προορισμο μου, θα μου αρεσε να εχω την παρεα σου!!
Το προσωπο της φωτιστηκε σχεδον αμεσως και το χαμογελο της επανηλθε στην κανονικη του θεση...
Αληθεια? Αληθεια με θες για παρεα? μου ειπε κανοντας σαν μικρο παιδι που μολις ειχε παραλαβει το δωρο του...
Της χαμογελασα και της εγνεψα καταφατικα με το κεφαλι μου, εκεινη δεν κρατηθηκε, επεσε πανω μου και με αγκαλιασε...
Και βεβαια θελω να ερθω!! Δεν εχω καποια πραγματα οποτε μπορουμε να φυγουμε και τωρα αν θες!
Μπηκαμε στην βαρκα μου και φυγαμε απο το Ferum Island, ημουν πολυ χαρουμενος που ειχα και παλι παρεα σε καποιο ταξιδι μου και ιδιαιτερα αυτη την παρεα...!
Επομενος προορισμος μας θα ηταν το Clockwork Island, ειχα αφησει καποιους ανοικτους λογαριασμους με τον Bear King απο την προηγουμενη φορα που ειχα περασει απο εκει και σε συνδυασμο με την βοηθεια της Crestfall αλλος ενας στοχος μου θα γνωριζε την ηττα...!

Λινκ επομενης (για οσους με ψαχνουν!):

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 21.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Όντως από ένα σημείο και μετά έφτιαξε γενικά η ιστορία σου αλλά το νωθρό ξεκίνημα σου κόστισε κάμποσα χιλιάρικα. Γενικά καλή προσπάθεια!