[ΑΡΧΗ]Ωρα για ξεκαθαρισμα....

Ταξιδι

Υπο επεξεργασια

Συνέχεια από εδώ:

Σπόιλερ:

Δεν ήταν δύσκολο να βρω τον Trey. Καθόλου θα έλεγα. Ήταν ακριβώς εκεί όπου ο Kurahadol μου είπε πως θα τον έβρισκα. Καθώς πλησίαζα άκουσα φασαρία. Χαλασμός κυρίου. Πλησίασα κι άλλο κι είδα ένα νέο παιδί να είναι κυκλωμένο από ένα τσούρμο πειρατών. Μάχη είχε ξεσπάσει ανάμεσα στο τσούρμο και το παιδί. Στην αρχή όταν τον είδα νόμισα πως ο Kurahadol με κορόιδευε. Αυτό το αμούστακο παιδαρέλι του δημιουργούσε προβλήματα; Δεν το πίστευα. Βέβαια όπως έλεγε κι ο σοφός λαός μην κρίνεις το δώρο από το περιτύλιγμα. Οπότε είπα να δω τι άξιζε το παιδαρέλι πριν το στείλω στον άλλο κόσμο.
Κάθισα λοιπόν κι εγώ σ' ένα βράχο λίγο πιο δίπλα και παρακολούθησα το θέαμα. Η μάχη είχε ενδιαφέρον. Ο μικρός δεν ήταν κακός. Είχε καλές κινήσεις για την ηλικία του κι αρκετή εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Έβγαλε εκτός μάχης αμέσως αρκετούς από δαύτους και προχώρησε στους πιο ζόρικους. Εκεί χρησιμοποίησε τη δύναμη του φρούτου, διότι δεν υπήρχε άλλη αιτία για τα χέρια που βγήκαν ξαφνικά από τα κορμιά των υπολοίπων πειρατών και τους έπνιγαν. Έτσι ξεμπέρδεψε και με αυτή τη φάρα. Αμέσως έπεσε ξέπνοος στην άμμο. Η μάχη τον είχε κουράσει. Σηκώθηκα και τον πλησίασα. Σηκώθηκε αμέσως.
-"Τι θες εσύ; Είσαι κι εσύ μαζί τους;"
Δεν απάντησα. Πήρε θέση μάχης. Αλλά δεν είχα σκοπό να τον σκοτώσω. Τουλάχιστον όχι σήμερα. Με κοιτούσε να προχωράω ατάραχος κι είχε βγάλει το σπαθί του. Περίμενε σε θέση άμυνας κάποια κίνηση. Δεν έκανα καμία. Κοίταξα το τσούρμο των πειρατών.
-"Καλή δουλειά. Ειδικά για κάποιον στο μπόι και την ηλικία σου. Αλλά τώρα θα ήθελα μερικές εξηγήσεις από σένα και φρόντισε να είναι καλές. Αλλιώς κι οι δυο μας θα βρούμε μπελά. Πες μου τι σχέση έχεις εσύ με τον Kurahadol."
Στο άκουσμα του ονόματος έκανε έναν μορφασμό αηδίας κι έφτυσε στο χώμα. Η κίνηση του ήταν χαρακτηριστική. Στη γλώσσα των λιμανιών σήμαινε άνθρωπο ψεύτη κι απατεώνα.
Μετά μου εξήγησε πως ο Kurahadol ήταν ο Kuro ο θρυλικός πειρατής και πως είχε στήσει μια τρομερή πλεκτάνη.
Τον άκουσα ατάραχος και μόλις τελείωσε χαμογέλασα.
-"Ωραία. Μ' άρεσε αυτό. Τα συμπεράσματά μας ταυτίζονται. Άκου τι θα γίνει τώρα μικρέ. Θα κάνεις εσύ τον σαματά σου. Σπάσε τους στο ξύλο σκότωσέ τους δε με νοιάζει. Αρκεί να μη σε πάρουν χαμπάρι. Στο μεταξύ εγώ θα καλύπτω τα πάντα στο σπίτι. Δεν το κάνω από φιλανθρωπία ούτε κάτι τέτοιο. Απλά δεν θέλω να βρεθώ μπλεγμένος εκεί που δεν χρειάζεται. ΟΚ;"
Κατά περίεργο τρόπο συμφώνησε. Δεν έπρεπε να μ' εμπιστευτεί και φαινόταν πως δεν το έκανε. Μου το είπε και κατάμουτρα. Καλή κίνηση. Πριν φύγω σταμάτησα ακριβώς μπροστά του.
-"Να με συγχωρείς αλλά η κάλυψή μου απαιτεί να σε δείρω λιγάκι."
Είπα και του επιτέθηκα αμέσως. Δεν πρόλαβε ν' αντιδράσει. Έπεσε αναίσθητος στο επόμενο χτύπημα που σημάδεψε τον αυχένα του.
-"Μην ανησυχείς σπόρε. Δεν έπαθες τίποτα. Απλά θα πας για ύπνο λίγο. Όσο χρειάζεται ώστε να παν όλα όπως θέλω εγώ."
Τον άφησα στην άμμο κι έφυγα προς το σπίτι.


Συνέχεια:

Σπόιλερ: