[Τελος-Τιμωρια]A dragon's tale!!!

"Link προηγούμενης ιστορίας":

"Περίληψη Προηγούμενων":

Xρωματα διαλογων:

Προχωρουσα προς τα ενδοτερα του νησιου ελπιζωντας οτι θα βρω καποια πολη ή εστω καποιο χωριο.Απο την στιγμη που με ειχαν συλλαβει οι marines δεν ειχα φαει τιποτα και το στομαχι μου γουργουριζε εντονα.Επισης εξ'αιτιας της συλληψης μου εχασα το πλοιο μου και αν ηθελα να φυγω απο αυτο το νησι ωστε να επιστρεψω στην North θα επρεπε να βρω μια βαρκα.Αισθανομουν πολυ ασχημα που εχασα το καραβι μου.Ηταν δωρο του φιλου μου Ray απο το Cursed Island και ηταν γεματο αναμνησεις.Επισης ολες μου οι προμηθειες και ολα τα συνεργα που χρειαζομουν για να ταξιδεψω βρισκοταν σ'αυτο το πλοιο και αυτο σημαινε οτι επρεπε να αγορασω ή να κλεψω καινουργια.Και επειδη τα χρηματα μου τελειωναν η δευτερη λυση μου φαινοταν πιο καλη.

Περπατησα για αρκετη ωρα κατω απο τον καυτο ηλιο και οταν εφτασα στην ανατολικη πελυρα του νησιου βρηκα αυτο που εχαψνα.Χαμηλα,στους προποδες του νησιου βρισκοταν ενα μικρο χωριο με μικρες πετρινες καλυβες.Γυρω απο το χωριο υπηρχαν αρκετα στρεμματα με ορυζωνες και αρκετοι ανθρωποι βρισκοταν στα χωραφια τους και σκαλιζαν ενω μερικοι αλλοι εκοβαν βολτες στους χωματινους δρομους του χωριου.Ολοι εδειχναν αρκετα χαρουμενοι αλλα ο ερχομος μου φανηκε να τους ταραζει.Αρκετοι απο αυτους που δουλευαν στα χωραφια σταματησαν της δουλειες τους και οσοι βρισκοταν στους δρομους του χωριου επεστρεψαν στα σπιτια τους.

Συνεχισα να προχοραω ακαθεκτος οταν ξαφνικα,μια ομαδα απο αγροτες αρχισε να τρεχει προς το μερος μου.Κρατουσαν ψηλα τις αξινες και τα φτυαρια τους,ετοιμοι να μου επιτεθουν.Εμεινα ακινητος περιμενωντας τους να με φτασουν.Δεν ειχα σκοπο να χτυπησω κανεναν απο αυτους καθως ηταν απλοι χωρικοι και δεν εδειχνα να εχουν καμια πραγματικη εμπειρια σε μαχη.Απεφυγα ευκολα τις επιθεσεις των δυο πρωτων κανωντα απλα μερικα βηματα στα πλαγια και αφηνωντας τους να πεσουν στο εδαφος εξ'αιτιας της φορας που ειχαν.

Πριν προλαβουν και οι υπολοιποι να μου επιτεθουν η πορτα του μεγαλυτερου σπιτιου ανοιξε.Ολοι σταματησαν και κοιταξαν προς τα εκει.Μεσα απο το σπιτι βγηκε ενας γερος που στηριζοταν σε ενα μικρο ξυλινο μπαστουνι.Φορουσε εναν καφε μανδυα με πρασινα φινιρισματα,μια μπλε μπλουζα απο μεσα,ενα παντελονι σε ανοιχτο πρασινο χρωμα και εναν μεγαλο ασπρο σκουφο.Ειχε περιεργα γκριζα μουσια και μακρια γκρι μαλλια.Το προσωπο του ηταν ζαρωμενο και γεματο ρυτιδες.Τα ματια του ηταν σχεδον κλειστα και η μυτη του ηταν μεγαλη σαν μελιτζανα.

-Αρχηγε!!!φωναξαν ολοι μαζι οι χωρικοι κοιτωντας προς τον γερο.
-Ετσι υποδεχεστε εναν ξενο?τους ρωτησε αυτος με αυστηρο τονο.
-Μα..μπορει να θελει το κακο μας.Μοιαζει πολυ με πειρατη!!!απαντησαν ενοχλημενοι.Ο γερος τους κοιταξε για λιγο χωρις να πει τιποτα και υστερα ηρθε προς το μερος μας.Προσπερασε τους συγχωριανους του και σταθηκε μπροστα μου.Με παρατηρησε καλα καλα και στο τελος ειπε
-Λοιπον νεαρε?Θελεις το κακο μας?Εισαι πειρατης?
-Ειμαι πειρατης αλλα δεν θελω το κακο σας κυριε του απαντησε με ευγενεια.
-Το μονο που θελω ειναι ενα πιατο φαϊ.

-Για την ειλικρινια σου και μονο πρεπει να σε επιβραβευσω.Ελα στο σπιτι μου και θα σου δωσω οσο φαϊ χρειαζεσαι μου ειπε και υστερα γυρισε προς τους συγχωριανους τους.-Επιστρεψτε στις δουλειες σας παρακαλω.Σε λιγο καιρο φτανει η εποχη του θερισμου και το ρυζι μας δεν θα ειναι ετοιμο ειπε ηρεμα και αυτοι αφου κουνησαν καταφατικα τα κεφαλια τους επεστρεψαν σε οτι εκαναν πριν εμφανιστω.Ο γερος υστερα μου εκανε νοημα να τον ακολουθησω και με οδηγησε το σπιτι του.Το σκεφτηκα για λιγο γιατι φοβομουν οτι προκειται για καποια παγιδα αλλα τελικα κατεληξα οτι μπορουσα να τον εμπιστευτω και ετσι εκανα οτι μου ειπε.

Στο μεταξυ,στο πλοιο που οδηγει τον στολο των marines που εχει ως προορισμο το Warship Island ενας ναυτης κοιταζει με τα κυαλια του προς το νησι με το παραξενο σχημα.Ξαφνικα,ανακαλυπτει ενα μεγαλο συννεφο που οπως φαινεται προερχεται απο το λιμανι.Ρυθμιζει τα κυαλια του ετσι να εστιασει καλυτερα και αυτο που βλεπει τον τρομαζει και τον ανησυχει.Η φωτια δεν προερχεται απο καποιο καμμενο χωραφι ή σπιτι αλλα απο ενα πλοιο του ναυτικου.Κοντοστεκεται για λιγο και αφου το σκεφτεται αποφασιζει οτι πρεπει να ειδοποιησει τον αρχηγο του.Τον Commodore Nelson Royale...

Προχωραει αργα και φτανει μπροστα στο μεγαλο δωματιο οπου μενει ο διοικητης του.Xτυπαει διστακτικα την πορτα και μετα απο μερικες στιγμες,ενας συναδελφος του την ανοιγει και περναει μεσα.Το δωματιο ειναι απεραντο.Οι τοιχοι του δωματιου ειναι επενδυμενοι με ξυλο οπως και το πατωμα.Η μονη πηγη φωτισμου ειναι τα δεκαδες κερια που βρισκονται στο μεγαλο τραπεζι που βρισκεται στην αλλη ακρη.Πισω απο το τραπεζι υπαρχει ενας τεραστιος κοκκινος θρονος.Στον θρονο καθεται ο πιο μεγαλοσωμος αντρας που εχει συναντησει ποτε του.

Ο Commodore Nelson Royale ειναι ενας αντρας που,εξ'αιτιας του βαρους του,κυριολεκτικα δεν μπορει να κουνηθει.Για αυτο μια ομαδα ναυτων εχει αναλαβει να τον μετακινει μαζι με τον θρονο του.Τωρα δειχνει αρκετα εκνευρισμενος καθως η εισοδος του marine διεκοψε το γευμα του.Ο νεαρος ναυτης,που ειχε μπει στο σωμα μολις πριν εξι μηνες,τωρα κοιτουσε με τρομο τον διοικητη του περιμενωντας να του απευθυνθει.
-Πες μου τι εγινε και με σταματησες απο το φαγητο μου?τον ρωταει τελικαμε βαρια φωνη που υποδηλωνει τον εκνευρισμο του.Ο marine ιδρωνει,ξεροκαταπινει και τελικα απανταει.

-Κυριε,Υπαρχει ενα καμενο πλοιο στο λιμανι του Warship.
-Kαι εμενα τι με ενδιαφερει?του απανταει στεγνα ο Commodore.
-Ξερετε κυριε...ειναι ενα πλοιο δικο μας.Ενα πλοιο των marines!!!
-Xαχαχαχα.Με εκανες και γελασα!!!Τι σε κανει να πιστευεις οτι με ενδιαφερει κατι τετοιο?Εμενα μονο ενα πραγμα με ενδιαφερει.Αυτο που κρυβει αυτο το νησι!!!Και θα βρω αυτο που ψαχνω ακομα και αν πρεπει να το καταστρεψω ολοκληρο το νησι!!!φωναζει ο Commodore και υστερα ενω γελαει υστερικα επιστρεφει στο πλουσιοπαροχο γευμα του.Ο marine τον κοιταζει για λιγο ξαφνιασμενος και υστερα αποχωρει.

Πισω στο χωριο
To σπιτι του αρχηγου του νησιου ηταν ζεστο και φιλοξενο.Ηταν ομορφα και λιτα διακοσμημενο και μια ομορφη μυρωδια πλανιωταν στον αερα.Μολις μπηκα στο σπιτι ο γερος μου προσφερε μια θεση στο μικρο σαλονι και υστερα καπου εξαφανιστηκε για να εμφανιστει υστερα απο μερικα λεπτα κρατωντας τρια μεγαλα πιατα γεματα με ρυζι.Μου προσφερε το ενα,πηρε αυτος το δευτερο και αφησε το τριτο στο τραπεζι.Καθαρισα ταχυτατα το πιατο μου και ο γερος με κοιταξε με ενα εκπληκτο υφος.
-Φαινεται οτι οντως πεινουσες πολυ μου ειπε γελωντας.-Μηπως θα ηθελες ενα ακομα πιατο...?με ρωτησε περιμενωντας να του πω το ονομα μου.

-Swiftblades Jim του ειπα κοφτα.
-Λοιπον Swiftblades Jim χαιρομαι πολυ που σε γνωριζω.Εγω ονομαζομαι Βοkuden και οπως πιθανον καταλαβες ηδη,ειμαι ο αρχηγος του νησιου. μου ειπε ευγενικα και εκανε μια παυση.
-Τωρα πες μου.Θες ενα ακομα πιατο φαί?Σκεφτηκα οτι θα επρεπε να αρνηθω γιατι ηδη ειχα εκμεταλλευτει πολυ την φιλοξενια του γερου,ομως το στομαχι μου,κανωντας εναν δυνατο ηχο,προλαβε να απαντησει πριν απο μενα.Ο Bokuden μολις το ακουσε γελασε και σηκωθηκε για να παει στην κουζινα.Μολις τον ειδα να σηκωνεται δεν αντεξα και ρωτησα.-Συγγνωμη,αλλα για ποιον ειναι το τριτο πιατο?

-Aυτο ειναι για την εγγονη μου.απο στιγμη σε στιγμη θα επιστρεψει οποτε ειπα να εχω ετοιμο το φαϊ της απαντησε γελωντας.
-Αχα.Και που βρισκεται τωρα αν επιτρεπετε?τον ρωτησα με περιεργεια.
-Α ειναι απλο.Πηγε να επισκευθει και να περιποιηθει τον Ryuuji.
-Και ποιος ειναι αυτος?
-Ειναι ενας γερικος δρακος που κατοικει στην ψηλοτερη σπηλια του βουνου.
-Αχα...καταλαβα.Πηγε να επισκευθει τον δρακο που ζει στον βουνο.Ακουγεται καλο κοριτσι. ΤΙΙ???ΔΡΑΚΟ???

-Χαχαχαχα.Ναι δρακος.Βλεπεις οι κατοικοι αυτου του νησιου ειναι απογονοι των ανθρωπων του θρυλικου Lost Islan,ενος νησιου που βυθιστηκε πριν χιλιαδες χρονια ενω βρισκοταν στο απογειο της δοξας του.Αυτο το νησι αποτελουσε την κατοικια των Sennenryuu,μιας φυλης δρακων που εχει εκλειψει.Ο τελευταιος που εχει απομεινει ειναι ο Ryuuji και η Apis,η εγγονη μου,τον φροντιζει οπως μπορει.Αλλα για να καταλαβεις καλυτερα θα πρεπει να σου πω ολη την ιστορια του νησιου!!!μου ειπε με ενθουσιασμο.Το σκεφτηκα για λιγο και κουνησα το κεφαλι μου καταφατικα.Πιστευα οτι θα ηταν μια αρκετα ενδιαφερουσα ιστορια.

Αλλα οπως αποδειχτηκε εκανα μεγαλο λαθος.Ο γερος ξεκινησε να διηγειται μια ατελειωτη ιστορια για τους βασιλιαδες του Lost Island.Συντομα αρχισα να νυσταζω και ξεχασα την πεινα μου.Το μονο που ηθελα ηταν να κοιμηθω αλλα οταν καταφερνα να κλεισω τα βλεφαρα μου ο γερος φωναζε δυνατα και με ξυπνουσε.Αφου ειχε περασει μια ωρα ασταματητης αφηγησης αρχισα να σκεφτομαι οτι ειχα παλι ειχα μπλεξει με τρελους.Ο γερος μιλουσε για την υπαρξη των δρακων σαν να ηταν το πιο φυσιολογικο πραγμα στον κοσμο.Ξαφνικα και ενω ο γερος ειχε παρει φορα η πορτα ανοιξε και μεσα μπηκε ενα μικρο κοριτσακι με ξανθα μαλλια που φορουσε ρουχα παρομοια με αυτα του Βokuden.O γερος την ειδε και σταματησε.
-Αpis!!!Επιτελους γυρισες!!!φωναξε μετα με δυναμη.Το κοριτσακι ετρεξε στην αμεσως στην αγκαλια του,αγνοωντας με τελειως και φωναζωντας -Παππου.Παππου!!!

Όνομα: Shiftblades Jim
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 12.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Απλη και γρηγορη, οτι πρεπει για τιμωρια!
Δεν εχω να κανω καποιο σχολιο...


Υ.γ. εχω κανει Quest στο νησι, καλη επιλογη! Περιμενω το επομενο στορυ...!