teomessi10 Pirate
Posts : 7907 Join date : 10/09/2010 Age : 31 Location : In the middle of nowhere
| Θέμα: Η ώρα της εκδίκησης[Αρχή] Δευ Αυγ 27, 2012 8:59 pm | |
| - "Link προηγούμενης ιστορίας":
- "Περίληψη Προηγούμενων":
Στην προηγούμενη ιστορία μου βρέθηκα στο Commi Island και εκεί συνάντησα τον πειρατή Roni D. Razor. Αφού για λίγο συνεργαστήκαμε, περάσαμε μια ευχάριστη μέρα σκοτώνοντας σχεδόν όλους τους ψαρανθρώπους του Arlong, αλλά και τον ίδιο τον Arlong. Έπειτα φύγαμε ο καθένας για τον δρόμο του, ο δικός μου ήταν προς το Dawn Island για να πάρω εκδίκηση από τον Sir Trillion (βλ. Pucci [Περιγραφή νησιού] ) που σκότωσε τους 3 nakama μου από την Grand Line.
2 μέρες ταξίδευα με προορισμό το Dawn Island και ήλπιζα ότι αυτή την φορά είχα πάρει τον σωστό δρόμο. Άλλωστε δεν ήξερα για πόσο ακόμα θα καθόταν ο Sir Trillion εκεί και δεν θα έφευγε για κάποιο άλλο νησί και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που έπρεπε να βιαστώ και να φτάσω στο νησί, χωρίς άλλες στάσεις σε άλλα νησιά. Καθόμουν στην πλώρη του πλοίου, κοιτώντας τον ορίζοντα τόσο επίμονα λες και αυτό θα βοηθούσε να φτάσω πιο γρήγορα στα νησί. Ναύτες! Εσείς ελάτε μαζί μου! Θα σας χρειαστώ μέχρι να φτάσουμε στο Dawn Island. είπε ο Sir Trillion στους υπόλοιπους marines εκτός του Captain κι εκείνος τους έκανε νόημα ότι θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνος του, οπότε ακολούθησαν τον Sir Trillion. - Δεν θα σε αφήσω να φτάσεις μέχρι εκεί! Του φώναξα αλλά δεν μου έδωσε σημασία! Ανέβαινε την σκάλα του πλοίου κι εγώ προσπαθούσα να ξεφύγω από τον Captain χωρίς αποτέλεσμα. Ήταν αρκετά καλός και δεν είχα την προσοχή μου στραμμένη εξολοκλήρου πάνω του για να τον νικήσω στα γρήγορα. - Σου έδωσα μία υπόσχεση και θα την τηρήσω! Όπου και αν πας να κρυφτείς εγώ θα σε βρω και θα κάνω φαγητό για τους καρχαρίες! Καλό θα είναι να το βάλεις καλά στο μυαλό σου! Του φώναξα καθώς κουνούσε το χέρι του χαιρετώντας με ειρωνικά. Το πλοίο του σάλπαρε κι εγώ δεν μπορούσα να τον ακολουθήσω για να τον σκοτώσω εκείνη την στιγμή...Αυτή η σκηνή γύριζε συνέχεια στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες όλο και πιο έντονα και δεν μπορούσα να την βγάλω από το κεφάλι μου με τίποτα. Ακόμα και σε όνειρα στον ύπνο μου την έβλεπα και πεταγόμουν όρθιος κάθε φορά στο ίδιο σημείο. Έπρεπε αν κάνω κάτι για να ξεχαστώ και το μόνο που μπορούσα να κάνω πάνω στο πλοίο είναι προπόνηση. Έτσι σταμάτησα να κοιτάω την θάλασσα και άρχισα να κάνω διάφορες ασκήσεις μπας και καταφέρω και ηρεμήσω λίγο. | |
|
DivinePoster Story Teller
Posts : 152 Join date : 06/02/2012 Age : 30 Location : In Australia!
| Θέμα: Απ: Η ώρα της εκδίκησης[Αρχή] Τρι Σεπ 11, 2012 5:59 am | |
| Καθώς έκανες ασκήσεις στο κατάστρωμα του πλοίου σου, δεν πρόσεξες την καταιγίδα που ερχόταν. Την παρατήρησες όταν πλέον βρισκόσουν στο κέντρο της και βλασφημώντας έτρεξες στο πηδάλιο. Ξαφνικά, ακούστηκαν κανονιές και γυρνώντας το κεφάλι σου προς την πηγή του ήχου, αντίκρισες δυο πειρατικά καράβια καταδιωκόμενα από ένα Sea King. - Okay now... Seriously? ήταν η μόνη σου αντίδραση. Παρόλο που ένα Sea King τους κυνηγούσε, οι πειρατές ήταν προσκολλημένοι στον στόχο τους, που δεν ήταν άλλος απ'το να βυθίσουν το πλοίο των Marines, το οποίο όμως βρισκόταν στην κατοχή σου. Ο άνεμος ήταν αντίθετος και τα εχθρικά καράβια σε έφτασαν αρκετά γρήγορα. Όταν έφτασαν σε απόσταση βολής, οι οβίδες τους άρχισαν να βρίσκουν στόχο, προκαλώντας πολλαπλές ζημιές στο πλοίο σου. Τότε το Sea King, πετάχτηκε απ'την θάλασσα και προσγειώθηκε πάνω στο ένα πειρατικό καράβι, διαλύοντας το ολοκληρωτικά. Ο αφανισμός του δεύτερου δεν άργησε να έρθει, αλλά το τέρας έχοντας βγάλει το κεφάλι του απ'το νερό σε είχε δει. Αυτή τη φορά κινήθηκε κατά πάνω σου και εσύ χωρίς χάσιμο χρόνου έκανες τα χέρια σου ατσάλι. - Ωραία, πεινούσα κι όλας!Τo Sea King όμως βυθίστηκε στην θάλασσα και την επόμενη στιγμή, ολόκληρο το καράβι σηκώθηκε στον αέρα. - Τι στο ...!Αμέσως μετά βρέθηκες να "κολυμπάς" στη θάλασσα και οι αισθήσεις σου σε εγκατέλειψαν. Όταν άνοιξες τα μάτια σου, βρισκόσουν σε ένα κλουβί φορώντας χειροπέδες από Kairoseki, ενώ στο λαιμό σου υπήρχε ένα κολάρο. Απ'το πουθενά, η πόρτα άνοιξε και μια κλοτσιά σε έριξε έξω απ'το κλουβί. Έτοιμος να αφανίσεις όποιον το έκανε, πήγες να σηκωθείς, αλλά τότε έριξαν έναν θρόνο πάνω σου και τον έδεσαν. Το αντικείμενο ήταν βαρύ και με δυσκολία κρατούσες το σώμα σου χωρίς να καταρρεύσεις. Η απόλυτη όμως ξεφτίλα για σένα έφτασε αμέσως μετά. Ένας άντρας πάτησε στον αγκώνα σου και κάθισε στον θρόνο, ενώ εσύ εξοργισμένος πήγες να σηκωθείς και να τον κάνεις να μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκε. Ένα μαστίγιο σε χτύπησε στο λαιμό και τότε άκουσες μια ηλίθια φωνή να λέει: Μην κουνιέσαι δούλε! Πήγαινε με στο λιμάνι, έχουν δεξίωση!- Ποιον είπες δούλε ρε μπ...!Το μαστίγιο σε ξαναχτύπησε στον λαιμό και στηρίχτηκες με το ζόρι. - Μη μου αντιμιλάς δούλε! Πώς τολμάς να μην γνωρίζεις το όνομα του περίφημου Celestial Dragon Omaeda! Πήγαινε με στο λιμάνι τώρα! Όλοι θέλουν να με δουν!- Σπόιλερ:
Συγγνώμη για το μεγάλο post, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ήθελα να σε trollaρω... Με το ζόρι κρατήθηκα . Le wild Teller is off!
| |
|