[Τέλος-Φρούτου] Οι ψαράνθρωποι του νησιού

Όνομα Χαρακτήρα: Jim pr
Παράταξη: Πειρατής
Bounty: 11.000.000
Φήμη: 22
Τίτλος Ιστορίας: Οι ψαράνθρωποι του νησιού
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7357-topic#234903

Αφού χωρίστηκα από το νέο φίλο μου ο μπαμπάς μου αφού βεβαιώθηκε ότι δεν έχω πάθει τίποτα έφυγε με ο πλοίο του. Εγώ έπλεα σε άγνωστα νερά, δεν ήξερα προς τα που να πάω για να βρω νησί. Ήμουν για ώρες στην θάλασσα και έκανα κουπί μέχρι που είδα από μακριά ένα νησί. Άρχισα να παίρνω θάρρος και έκανα πιο γρήγορα κουπί. Ήμουν κουρασμένος δεν ήξερα καν πιο νησί είναι και τότε κατάλαβα ότι χρειαζόμουνα ένα χάρτι.

Ήμουν σχεδόν στη στεριά όταν είδα ψάρι να διαπερνάει την θάλασσα με μεγάλη ταχύτητα. Κατάλαβα ότι ερχόταν προς τα εμένα τότε σηκώθηκα πάνω στην βάρκα και πήδηξα στην ακτή. Τότε το ψάρι βγήκε προς την ίδια μεριά που είχα πηδήξει, έτσι κουτουλήσαμε στα κεφάλια. Τον κοίταξα καλά και είδα ότι ήταν ψαράνθρωπος ήταν η πρώτη φόρα που είδα έναν και μου είπε:

-Να προσέχεις που πηγαίνεις μικρέ εδώ εμείς κυριαρχούμε.

Εγώ δεν του απάντησα και έφυγε από μόνος του και κατευθύνθηκα προς την πόλη.

Μου φάνηκε παράξενο να υπάρχουν ψαράνθρωποι στην επιφάνια, περπατούσα στην ακτή με σκιμένο το κεφάλι. Μέχρι που κουτούλισα κάποια έπεσα κάτω σήκωσα το κεφάλι μου και είδα μια κοπέλα που ήταν στην ηλικία μου περίπου. Εγώ σηκώθηκα και την είδα τα μάτια της ήταν λυπημένα και έτσι πήρα το θάρρος και είπα:

-Συγνώμη ήμουν απρόσεχτος. Γιατί είσαι λυπημένη;

-Δεν πειράζει. Να κοίτα να σου πω σε αυτό το νησί υπάρχουν ψαράνθρωπη, μας έχουν βάλει να πληρώνουμε φόρο για να μην μας πειράξουν. Και επειδή δεν πλήρωσα με κυνηγάει ένας ψαράνθρωπος.

Τότε ήρθε ο ψαράνθρωπος που είχα κουτουλήσει πριν και με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα. Όμως εκείνη την ώρα μου έγινε μια ανατροπή ήρθαν 4 άτομα που τα ρούχα τους ήταν πολύ παράξενα. Εγώ έβγαλα το σπαθί μου και ήμουν έτοιμος για μάχη.

Ο ψαράνθρωπος μας είπε:

-Θα επιστρέψω με παρέα όσο για εσένα αγοράκι θα σε κανονίσουμε.

Έφυγε τρέχοντας και αρχίσαμε να μιλάμε το κορίτσι μου είπε:

-Ευχαριστώ πολύ.

(Αρχηγός της ομάδας)-Όποιος είναι εναντίον των ψαραθρώπων είναι φίλος μας. Παρεμπιπτόντως εγώ είμαι  ο αρχηγός της ομάδας λέγετε Τζος, αυτός είναι ο έξυπνος της ομάδας που λέγεται Ντες, αυτός είναι ο άγριος της ομάδας μας λέγετε Όστιν, και αυτός που σχεδιάζει τις τεχνικές λέγετε Ρόκι. Θα σε πάμε στο αρχηγείο μας να σε γνωρίσουμε στον δάσκαλό μας.

Και αρχίσαμε το περπάτημα προς την πόλη, αφού μπήκαμε στην πόλη μου έδεσαν ένα μαντίλι στα μάτια ώστε να μην γνωρίζω τον δρόμο και την εξωτερικοί εμφάνιση του αρχηγείου τους.

Δεν μπορούσα να δω τίποτα μόνο να ακούσω μπορούσα. Φοβόμουν να μην φάω καμία τούμπα σε καμία πέτρα, περπατάγαμε για ώρα η υφή του εδάφους άλλαζε καθώς περπατούσαμε. Τότε οι φύλακες του νησιού με σήκωσαν και προχωρούσαν έτσι εγώ κατάλαβα ότι εκεί υπήρχαν σκαλιά. Άνοιξαν μια πόρτα το κατάλαβα από τον ήχο που έκανε με έβαλαν μέσα κάναμε μια μικρή διαδρομή και τότε μου έβγαλαν τον μαντίλι.

Αφού μου έβγαλαν το μαντίλι είδα ένα γιγάντιο δωμάτιο αλλά είχε αρκετές τρύπες και έμπαινε πολύ φως. Είχαν πολλούς χάρτες του νησιού και του κόσμου ολόκληρου. Τότε οι φύλακες του νησιού είπαν:

-Δάσκαλε φέραμε κάποιον που είναι με το μέρος μας.

(Ο δάσκαλος)-Είναι είναι τιμή μας να σε έχουμε με το μέρος μας.

Εγώ απλά υποκλίθηκα προς ένα τυχαίο μέρος γιατί δεν είχε βγει από που κρυβόταν. Τότε προχώρησα προς τους χάρτες στο δωμάτιο.

Και τους ρώτησα:

-Μπορώ να πάρω ένα από τους χάρτες του κόσμου;

(Ρόκι)-Δεν έχω πρόβλημα.

(Τζος)-Τώρα που έχουμε ένα παραπάνω άτομο μπορούμε να κερδίσουμε πιο εύκολα τους ψαραθρώπους αρκεί αν θέλεις να βοηθήσες.

-Εγώ θα σας βοηθήσω να τους νικήσετε γιατί είναι κακή επειδή φοβίζουν τους ανθρώπους.

Τότε καθίσαμε με τις ώρες και αρχίσαμε να οργανώνουμε την στρατηγική για το πως θα τους ευνηδιάσουμε. Εγώ με τον Όστιν θα πάμε από το νερό και οι υπόλοιπη θα πάνε από την κεντρική είσοδο.

Το σχέδιο ήταν έτοιμη στα χαρτιά και τώρα θα το εκτελούσαμε στην πράξη. Βγήκαμε από το κτήριο πήγα πίσω στην παραλία και πήραμε την βάρκα ώστε να πάμε από την θάλασσα. Μπήκαμε στην βάρκα και τώρα μπορούσα να δω το πάρκο όπου έμεναν οι ψαράνθρωποι. Πλησιάζαμε σιγά σιγά για να μην μας δουν, είχαμε φτάσει κοντά στην πύλη και γι' αυτό πήγαμε από τα πλάγια που δεν θα φαινόμασταν. Τότε περιμέναμε το σύνθημα από τους άλλους.

Εμείς προετοιμαζόμασταν για το σχέδιο, ο Όστιν έβγαλε το όπλο του και έβαλε μέσα το σκοινί με το σίδερο ώστε να το εκτοξεύσει απέναντι να κρεμαστούμε από το σκοινί και να περάσουμε στην στεριά απέναντι. Ακούσαμε το σύνθημα που ήταν αυτός ο στρατός τότε πάτησε την σκανδάλη και πετάχτηκε απέναντι στον τοίχο. Κρεμαστήκαμε και καθώς περνάγαμε απέναντι οι ψαράνθρωπη γέλαγαν επειδή νόμιζαν ότι δεν ήταν κανένας μαζί με τους άλλους. Ένας από τους 7 Ψαρανθρόπους γύρισε και μας είδε βούτηξε στο νερό και σε μερικά δεύτερα έφτασε σε εμάς. Πετάχτηκε έξω από το νερό και έκοψε το σκοινί και εμείς οι δύο πέσαμε στο νερό.

Βγήκαμε από το νερό οσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και αφού βγήκαμε ο Όστιν μου είπε:

-Ευτυχώς που δεν έφαγα το περίεργο φρου...

Χωρίς να τελειώσει την φράσει ο ψαράνθρωπος τον χτύπησε και τον πέταξε δυνατά στον τοίχο. Εγώ δεν πρόλαβα να αντιδράσω και χωρίς να καταλάβω μου έριξε μια γονατιά στην κοιλιά και έτσι όπως έσκυψα μετά μου έχωσε κλωτσιά στο πρόσωπο και πετάχτηκα ψηλά. Έπεσα στο έδαφος με τον πισινό και με πονούσε τότε ο αρχηγός τους είπε:

-ΧΑΧΑΧΑ Νομίζατε ότι θα μας σταματάγατε 5 αδύναμε σπόρια.

Δίχως καθυστέρηση σηκώθηκα έβγαλα το σπαθί μου και κάρφωσα τον ένα στο κέντρο του σώματός του.

Ο ψαράνθρωπος έπεσε με τα γόνατα στο έδαφος και μετά στο πάτωμα. Σήκωσε αεράκι είχε σκορπίσει παντού ησυχία μέχρι που φώναξα:

-Έχετε παιδέψει όλους τους ανθρώπους του νησιού τώρα θα μετανιώσετε για όσα κάνατε γιατί είναι αθώοι άνθρωποι!!!!

Αυτοί έβγαλαν μόνο μερικούς ήχους από το στόμα τους μα δεν ήταν λέξεις ήταν ο φόβος που κήλιζε μέσα τους. Τώρα η μάχη ήταν λίγο πιο ισότιμη 5-6, άρχισε η πραγματική μάχη καθώς μου επιτέθηκαν 2 ψαράνθρωποι μαζί. Με το ζόρι απεκρούσα όλες τις επιθέσεις τους και ίσα ίσα που διέκρινα τις μάχες των άλλων.

Αποφάσισα να κάνω μια επίθεση όταν ο ένας ψαράνθρωπος πήγε να μου επιτεθεί του μπλόκαρα την επίθεση και τον έσπρωξα προς τα πίσω με το σπαθί. Τότε πήρα την ευκαιρία και έκανα μια βαθιά γρατζουνιά στον αντίπαλο που ήταν όρθιος, όμως τότε με χτύπησε με μπουνιά στο πρόσωπο κατάλαβα ότι δεν είναι πάντα η επίθεση η καλύτερη επιλογή. Και έτσι όπως έπεφτα μου έχωσε κλωτσιά στην κοιλιά και με πόνεσε πολύ. Βρισκόμουν πεσμένος κάτω μόλις πήγα να σηκωθώ έφτησα αίμα μέσα από το στόμα μου ήξερα ότι αυτή η μάχη θα ήταν επίπονη και κουραστική αλλά ήταν κάτι που εγώ επέλεξα.

Είχαμε πέσει όλοι κάτω πολλές φορές αλλά ποτέ δεν τα παρατήσαμε ούτε εμείς ούτε οι πειρατές όπως ο Luffy όποτε έπεφτε πάντα συνέχιζε. Οι σκέψεις μου με βοήθησαν να σηκωθώ και τότε είπα σε όλους για να τους δώσω θάρρος:

-Μπορεί να πέφτουμε πολλές φορές μα πάντα μπορούμε να σηκωνόμαστε αλλά όχι για τον εαυτό μας μα για όσους στηρίζονται επάνω μας.

Τότε πήραν όλοι δύναμη και σηκώθηκαν, εγώ ένιωθα πιο δυνατός από ποτέ. Σήκωσα ψηλά το σπαθί μου έλαμπε απ' το φως που είχε σκορπιστεί το έσφιξα γερά και όρμισα δυνατά με μια μαχητική κραυγή.

Έφτασα μπροστά στον ψαράνθρωπο και πήγα να του κόψω το κεφάλι αλλά σταμάτησε το σπαθί μου με το χέρι του. Πήγε να μου χώσει κλωτσιά αλλά την απέφυγα ίσα ίσα ξυστά πέρασε τότε πήγα να του χώσω κλωτσιά αλλά ούτε αυτό πέτυχε. Μου έχωσε μια κλωτσιά στα πλευρά και έπεσα ξερώς κάτω λιπόθυμος. Μετά από 5 λεπτά άνοιξα τα μάτια μου είχαν χάσει άλλοι 2 ψαράνθρωποι αλλά όταν σηκώθηκα είδα όλους τους φίλους μου πεσμένους στο έδαφος σε διαφορετικά σημεία. Σηκώθηκα και προστάτευα όσους μπορούσα όσο μπορούσα αλλά δεν τα κατάφερα και έτσι μας στρίμωξαν.

Είχα χάσει κάθε ελπίδα για να σωθώ νόμιζα ότι ήρθε το τέλος μου αλλά κάτι έγινε. Όλοι οι ψαράνθρωποι γύρισαν από πίσω εγώ κοίταξα ανάμεσα από τα πόδια τους και είδα ένα γέρο οι ψαράνθρωποι άρχισαν να γελάνε. Εγώ εκμεταλλεύτηκα την στιγμή αδυναμίας τους σηκώθηκα και κάρφωσα έναν στην πλάτη οι άλλοι 3 ψαράνθρωποι γύρισαν προ τα εμένα. Σήκωσε ο καθένας το ένα χέρι του εγώ κάλυψα το πρόσωπό μου για να μην χτυπήσω τόσο.

Είχα μείνει για κάμποση ώρα έτσι έβγαλα το χέρι από το πρόσωπό μου και είδα τους 2 Ψαρανθρόπους πεσμένους δίπλα μου και τον άλλο ακίνητο δεν κούναγε ούτε το δαχτυλάκι του. Τότε αυτός ο ψαράνθρωπος έτρεξε μπήκε στο νερό και έφυγε κολυμπώντας όσο πιο γρήγορα μπορεί και εξαφανίστηκε. Τότε σήκωσα μαζί με τον γέρο τους άλλους και τους πήγαμε στο καταφύγιό τους. Τότε κατάλαβα ότι ήταν ο δάσκαλός τους, οι υπόλοιπη σύνελθαν. Αφού σηκώθηκαν γύρισαν και είδαν τον δάσκαλό τους και είπαν:

-Δάσκαλε είναι η πρώτη φορά που σε βλέπουμε.

-Που να τον βλέπατε όταν πλάκωνε τους ψαρανθρώπους. Βασικά ούτε εγώ τον είδα γιατί είχα το χέρι μου μπροστά από το κεφάλι μου.

-Δάσκαλε εσύ μας έσωσες;

(Δάσκαλος)-Ναι εγώ σας έσωσα. Γενναίε πολεμιστή για να σε ευχαριστήσουμε σου δίνω αυτό το σπάνιο φρούτο που θα σου δώσει ιδικές ικανότητες.

Εγώ το πήρα από το χέρι του και χαμογέλασα τότε έφαγα την πρώτη μπουκιά ήταν πολύ παράξενο στην όψη αλλά και στην γεύση. Καθώς όλα τα άλλα φρούτα που έχω φάει δεν είχαν τόσο παράξενη γεύση, τότε τους ρώτησα:

-Εσείς γιατί δεν το θέλετε αφού σας κάνει πιο δυνατούς;

(Δάσκαλος)-Δεν ξέρεις τι παθαίνεις αν το φας τώρα ίσως το μετανιώσεις. Δεν μπορείς να ξανακουμπήσεις.

-Τιιιιιιι;

Μετά από τα πολλά και διάφορα ξεσπάσματά μου αποφάσισα να αποχωρίσω από το νησί πήγα στην βάρκα μου. Τότε όλοι οι πολίτες με αποχαιρετούσαν λέγοντας ευχαριστούμε κλπ. οι προστάτες του νησιού με το δάσκαλό τους υποκλίθηκαν και εγώ τους ανταπόδωσα την υπόκλιση. Και αναχώρησα από το νησί περιμένοντας να βρω πως θα δουλεύουν οι ικανότητές μου.

Όνομα Χαρακτήρα:jim pr
Παράταξη:Πειρατής.
Bounty:
Story of the month:
Φήμη:-
Beli:3.500
Βαθμολογία:5/10
Παρατηρήσεις:Βιάζεσαι πάρα πολύ για να πάρεις το φρούτο μου φαίνεται  Γρήγορη ιστορία από την μια στιγμή στην άλλη έγινες σύμμαχος,έγινε και η μάχη,αν και γράφεις πολύ ωραία κάποια από τα πόστ σου το να σου δώσουν ένα φρούτο του διαβόλου τόσο απλά το οποίο κοστίζει 100.000.000 δεν νομίζω να είναι τόσο απλό  
Θα σου πρότεινα να συνεχίσεις τις ιστορίες σου και να ετοιμάσεις μια μεγάλη και δυνατή ιστορία με όσο πιο πολύ περιγραφή και σκηνές μπορείς.Θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω