[Τέλος - Εκπαίδευση] Πόνος και οργή

Όνομα Χαρακτήρα: Tsubasa Karasu
Παράταξη: Pirate
Bounty: 2.500.000
Story of the month: Ναι
Φήμη: 24
Τίτλος Ιστορίας: Πόνος και οργή
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7406-topic#236204

Σύνοψη: Τελικά ο Feretto κι ο Suka είχαν βασανίσει τον μπάρμαν και άλλα τέσσερα άτομα για να μάθουν που ακριβώς βρίσκομαι. Όλα αυτά τα συνειδητοποίησα καθώς βρήκα τα πτώματα τους καρφωμένα στο τοίχο ενός δωματίου. Στη συνέχεια έφυγα απ' το πανδοχείο και πήγαινα προς το λιμάνι, όταν άκουσα φωνές σε ένα στενό που είχα ήδη προσπεράσει. Ένας παχουλός άνδρας φώναζε σε έναν γεροδεμένο γέρο ονόματι Juba καθώς του έλεγε να μην ξαναπατήσει το πόδι του στο νησί Organ. Έπειτα πενήντα άτομα πήγαν να την πέσουν στο γερό όμως συνέβη το αναπάντεχο. Ο γέρος ήταν χρήστης φρούτου Zoan σαν κι εμένα και τους έσπασε και τους πενήντα στο ξύλο μέσα σε ενάμισι λεπτό καθώς κινούνταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Είχε συγκρατήσει την ανθρώπινη μορφή του καθώς είχε προσαρμόσει πάνω του τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του ζώου του. Έπειτα του είπα πως είμαι πρόσφατος χρήστης Zoan και του ζήτησα να με εκπαιδεύσει. Αφού με τέσταρε δέχθηκε το αίτημα μου. Τέλος, αφού ξεφύγαμε απ΄ τους αγανακτισμένους νησιώτες βάλαμε πλώρη για το Μυστηριώδες νησί στο οποίο υπάρχει η βάση του Juba-san και των δεκαεννιά ακόμα συντρόφων του.

Είχε αρχίσει να ξημερώνει και είχαμε λίγα ναυτικά μιλιά απόσταση απ' το Μυστηριώδες νησί με βάση τις πληροφορίες του Juba-san. Δεν είχα κλείσει μάτι όλο το βράδυ σε αντίθεση με τον Juba-san που είχε ξυπνήσει λίγο πιο πριν, καθώς το ταξίδι ήταν μεγάλο και δύσκολο μιας και ο αέρας της προηγούμενης νύχτας ήταν δυνατός και σήκωνε μερικά μεγάλα κύματα. Έκανα λίγο κουπί ακόμα μέχρι που το είδα. Ήταν ένα απλό νησί με πλούσια βλάστηση. Δεν καταλάβαινα τον λόγο που λεγόταν "Μυστηριώδες" απ' τι στιγμή που όλα έδειχναν φυσιολογικά. Λογικά θα μάθαινα την αιτιολογία του ονόματος του όταν θα έφτανα σ' αυτό. Έκανα μερικές κουπιές ακόμα μέχρι που η πρύμη της βάρκας μου έσκασε στην αμμουδιά του νησιού.
-Επιτέλους φθάσαμε. Άφησε εδώ την βάρκα σου και πάμε προς στην βάση, μικρέ.
-Κι αν την πάρει κανείς; Εγώ λέω να την σύρουμε μέσα στης φυλλωσιές για να 'μαστε καλυμμένοι.
-Μη σε απασχολεί αυτό. Το μέρος φρουρείτε από κάθε πλευρά.
-Καλώς.
Είπαμε τα παραπάνω και μπήκαμε μέσα στο γεμάτο βλάστηση δάσος. Αφού μπήκα μέσα υπήρχε ένα μονοπάτι αρκετά καθαρό που λογικά θα οδηγούσα καρφί στη βάση.
-Πόσο απέχει η βάση από την ακτή του νησιού Juba-san;
-Κάπου στο ένα χιλιόμετρο να υπολογίζεις.
Αφού προχωρήσαμε κοντά στο ένα τέταρτο, βρεθήκαμε μπροστά σε μια τεράστια σπηλιά.

-Εδώ είμαστε!
-Τι;! Η βάση σου είναι μια απλή σπηλιά, Juba-san;!
Καθώς του έκανα την παραπάνω ερώτηση, έβαλε το χέρι του στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και μ' ένα φαρδύ χαμόγελο μου είπε:
-Ξέρω πως περίμενες κάτι το μεγαλειώδες όμως-
-Ju, πάλι άργησες;!
Χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει την πρόταση του ο Juba-san μια φωνή ακούστηκε απ' το βάθος της σπηλιάς και ένας άνδρας ξεπρόβαλε απ' αυτή.
-Α, εσύ είσαι Hyo;
Ήταν ένας γεροδεμένος και ψηλός όπως ο Juba-san άνδρας με μαύρο ξεθωριασμένο μαλλί δίχως μούσι και φορούσε μια κόκκινη εφαρμοστή μπλούζα καθώς φαινόταν πολύ μάχιμος. Πήγε προς το μέρος του Juba-san και του 'κοψε μια καρπαζιά.
-Γιατί άργησες πάλι ρε πανηλίθιε;! Έχουμε πεθάνει της πείνας.
-Θα σου πω το βράδυ τι έγινε. Όπως βλέπεις δεν έχω φέρει τίποτα μαζί μου.
-Θέλω να δω τι θα πεις στα παιδιά! Μια ζωή τα θαλασσώνεις!
-Τέλος πάντων! Αυτός εδώ είναι ο Karasu-kun και είναι πλέον μέλος της ομάδος.

Αφού με παρουσίασε στον γεροδεμένο άνδρα ονόματι Hyo αυτός γύρισε και με κοίταξε εξονιχιστικά από πάνω μέχρι κάτω. Έπειτα ξανά έστρεψε το πρόσωπο του προς τον Juba-san και του είπε:
-Πάλι μαζεύεις ανόητα παιδαρέλια στην ομάδα; Πότε θα σοβαρευτείς επιτέλους και θα καταλάβεις πως δεν είμαστε ίδρυμα, Ju;
-Με βάση τα λεγόμενα του, έχει φάει ένα φρούτο Neko Neko και συγκεκριμένα του λιονταριού.
-Φρούτο Neko Neko, ε; Και που ξέρεις ότι σου λέει την αλήθεια; Εσύ είσαι ευκολόπιστος του θανατά.
-Τα μάτια του δεν έσφαλαν ούτε στιγμή. Δεν ξέρει πως να ενεργοποιήσει την ζωώδες μορφή του κι έτσι τον πήρα μαζί μου μιας και είδα πως έχει τρομερή θέληση μέσα του. Πίστεψε με Hyo με την κατάλληλη προπόνηση, πιστεύω πως ο μικρός θα "πετάει".

Ο Hyo ξανά έστρεψε το πρόσωπο του προς το μέρος μου και με κοίταξε μέσ' τα μάτια με το αγριεμένο του βλέμμα.
-Άκουσε να δεις σπόρε, αν θες να ελέγξεις τις ικανότητες του ζώου σου θα πρέπει να περάσεις από μια εκπαίδευση που είναι ικανή να σε φτάσει στα πρόθυρα του θανάτου. Έχεις τσαγανό για να την αντέξεις;
Καθώς μου έλεγε όλα αυτά εγώ συνέχιζα να τον κοιτάζω επίμονα μέσα στα δυο άγρια μάτια του.
-Έχω έρθει με σοβαρό σκοπό εδώ Hyo-san. Θέλω να γίνω όσο πιο δυνατός μπορώ με τον κάθε εφικτό τρόπο. Αν νομίζετε πως ήρθα εδώ για να κάνω τον χαβαλέ μου, τότε κάνετε μεγάλο λάθος.
Αφού του απάντησα το βλέμμα του χαλάρωσε και ένα ελαφρύ χαμόγελο φάνηκε στο στόμα του.
-Πολύ καλά, σπόρε! Είμαι ο Hyo, ο μικρός αδερφός του Juba κι έχω φάει κι εγώ ένα φρούτο Neko Neko όπως κι εσύ.
-Κι εσύ; Και τι ζώο είσαι;
-Όταν μάθεις να ελέγχεις την ζωώδες μορφή σου ίσως να σου πω. Ju, πάω να βρω τον Washi να δω αν έχει κάποιο νέο απ' την περιφέρεια του νησιού. Έχε το νου σου!
Είπαμε τα παραπάνω και χώθηκε μεσ' το δάσος.

Έπειτα ο Juba-san γύρισε και μου είπε:
-Μπορεί να είναι αγενής και σκληρός, όμως είναι καλός άνθρωπος! Θα το καταλάβεις στην πορεία, μικρέ! Λοιπόν πάμε να ξεκινήσουμε την προπόνηση; Είσαι έτοιμος;
-Εννοείτε, Juba-san! Είμαι πανέτοιμος!
Ωραία! Πάμε λοιπόν.
Αφού τελειώσαμε με την συζήτηση πήγαμε προς την δυτική πλευρά του δάσους για να ξεκινήσω την προπόνηση μου. Είχε πάλι ένα δρομάκι το οποίο σε οδηγούσε μια χαρά στον προορισμό σου και τριγύρω είχε απίστευτα πολύ βλάστηση. Περπατήσαμε κοντά στα δυόμιση χιλιόμετρα όταν φθάσαμε σε μια έκταση γης γεμάτη με πέτρα. Η έκταση αυτή ήταν πολύ μεγάλη και υπήρχε απίστευτη σιγή λες και βρισκόσουν στην μέση της ερήμου.
-Μάλλον γι' αυτό το λένε Μυστηριώδες νησί. Το κλίμα εδώ είναι εντελώς ανώμαλο.

Ο Juba-san έκανε κρακ στα δάχτυλα του και είπε:
-Λοιπόν εδώ είμαστε. Βγάλε όλα σου τα ρούχα εκτός του βρακιού σου.
-Για ποιο λόγο υπάρχει τέτοια ερημιά εδώ; Και γιατί να βγάλω τα ρούχα μου;
-Το μέρος εδώ είναι έρημο για να μην σου αποσπάνε την προσοχή ανούσια πράγματα και ήχοι καθώς προσπαθείς να διαλογιστείς και να ελέγξεις το ζώο μέσα σου. Τα ρούχα σου θα τα βγάλεις για να γίνεις ένα με την φύση. Κατάλαβες;
-Μάλιστα.
Έβγαλα τα ρούχα μου και τα πέταξα στο χώμα. Ένιωθα λίγο άβολα μεν που ήμουν μόνο με το βρακί όμως απ΄ότι φαίνεται ήταν απαραίτητο.
-Νιώθεις κάπως άβολα, μικρέ, ε; Θα τα βγάλω κι εγώ άμα είναι τότε.
Έπειτα έβγαλε κι ο Juba-san τα ρούχα του και τα πέταξε κι αυτός στο χώμα. Το καλογραμμομένο σώμα του ήταν τρομερό καθώς δεν υπήρχε αγύμναστο σημείο πάνω του. Πρώτη φορά έβλεπα γέρο να 'νε τόσο ντερέκι.

Κάτσαμε σταυροπόδι και οι δυο καθώς ο Juba-san ξεκίνησε να μου λέει:
-Παρεμπιπτόντως, το σώμα μου είναι αρκετά γυμνασμένο, πως το έφτιαξες;
-Όταν ήμουν μικρός, ήμουν όλη την ώρα στη γύρα και έπαιζα ξύλο με τα παιδιά της ηλικίας μου, με αποτέλεσμα το σώμα μου να φτιαχτεί χωρίς να το πάρω καν πρέφα.
-Καλώς. Λοιπόν άκου το κάθε τι που θα πω προσεκτικά διότι δεν θα το επαναλάβω. Το πρώτο βήμα για να μάθεις να χρησιμοποιείς το φρούτο σου είναι να γίνεις ένα μ' αυτό. Για να το καταφέρεις αυτό πρέπει να μάθεις να ενεργοποιείς την ζωώδες σου μορφή κατά βούληση. Μπορείς να μου αναφέρεις ξανά πόσες φορές την έχεις ενεργοποιήσει και τι σε ανάγκασε να κάνεις αυτή την ενέργεια;
-Την πρώτη φορά ήταν όταν έφαγα το φρούτο και άλλαξα εκείνη ακριβώς την στιγμή ασινίδιτα χωρίς καν να το καταλάβω και την δεύτερη φορά που μεταμορφώθηκα σε λιοντάρι ήταν όταν η ζωή μου βρισκόταν σε κίνδυνο. Βασικά την δεύτερη φορά μεταμορφώθηκα διότι είχα οργιστεί πολύ.

Ο Juba-san έξυσε για άλλη μια φορά το κεφάλι του καθώς σκεφτόταν κάτι.
-Α, και κάτι άλλο, έχεις φάει ποτέ ανθρώπινη σάρκα;
-Έχω φάει δύο φορές.
-Δύο φορές;! Πως σου φάνηκε;
-Μπορώ να πω πως μου άρεσε πολύ. Είναι κακό αυτό;
-Ώστε έχει φάει κι ανθρώπινη σάρκα ε; Αν του άρεσε σημαίνει πως οι συνήθειες του γίνονται σιγά-σιγά ένα με αυτές του ζώου του. Αυτό, το παιδί είναι τελείως αθεόφοβο;
-Έι, Juba-san!
-Ν-Ναι! Συγνώμη αφαιρέθηκα, λοιπόν στο θέμα μας! Για σήκω πάνω.
Σηκωθήκαμε πάνω και ύστερα ο Juba-san με πλησίασε.
-Είσαι έτοιμος, μικρέ;
-Πανέτοιμ-
Πριν προλάβω να τελειώσω την φράση μου ο Juba-san μου είχε σκάσει μια πολύ δυνατή γροθιά στο στομάχι.
-Σου είπα πως η εκπαίδευση θα είναι δύσκολη. Μην αγχώνεσαι όμως, δεν έχω σκοπό να σε βλάψω.
Καθώς σπάραζα από τον πόνο άρχισε το βλέμμα μου να θολώνει και σωριάστηκα στο χώμα.

Όταν ξύπνησα βρισκόμουν μέσα σε έναν αρκετά βαθύ θα 'λεγα λάκο.
-Τι τον έπιασε τέλος πάντων και αντέδρασε έτσι στα καλά καθούμενα ο Juba-san;
-'Ει, μικρέ! Εδώ πάνω!
Σηκώθηκα και κοίταξα προς τα πάνω, στην αρχή του λάκου δηλαδή όπου και υπήρχε αρκετό φως. Εκεί πάνω βρισκόταν ο Juba-san και κοίταζε κατά μέρος μου με ένα πλατύ χαμόγελο.
-Ξύπνησες κιόλας;!
-Μα καλά έχεις τρελαθεί τελείως;! Γιατί με έχεις βάλει εδώ μέσα;!
-Αχαχαχαχα! Αυτό είναι το πρώτο βήμα της προπόνησης σου, μικρέ.
Με το που είπε την παραπάνω φράση, το πρόσωπο του σοβάρεψε και είπε:
-Καλός είναι κι ο χαβαλές, όμως τώρα έχουμε δουλειά να κάνουμε! Είσαι έτοιμος;!
Σοβάρεψα κι εγώ το βλέμμα μου, κοίταξα τον Juba-san γι άλλη μια φορά στα μάτια και του είπα:
-Και βέβαια είμαι!
-Πολύ καλά, θέλω να σκαρφαλώσεις μέχρι την επιφάνεια!
-Τι; Αυτό είναι πανεύκολο! Έχω σκαρφαλώσει πολύ πιο δύσκολα!
-Για να σε δω να το κάνεις, τότε!

Αφού είπαμε τα παραπάνω, άρχισα να σκαρφαλώνω τον λασπομένο λάκο. Ήταν λίγο δύσκολο μιας και λόγο της λάσπης γλίστραγε αφάνταστα πολύ, έτσι σε κάποια φάση έπεσα κάτω.
-Να πάρει! Πολύ σπαστικό αυτό!
-Δεν πιστεύω να ζορίζεσαι, μικρέ;!
-Ούτε καν!
Άρχισα πάλι να σκαρφαλώνω, μέχρι που έφτασα κοντά στην επιφάνεια. Έκανα ένα σάλτο και βρέθηκα για άλλη μια φορά στο έδαφος. Καθώς κοίταξα μπροστά μου είδα τον Juba-san.
-Μπράβο μικρέ. Τώρα είναι η ώρα για το δεύτερο βήμα!
Ωραία, τι θα καν-
Για άλλη μια φορά πριν προλάβω να τελειώσω τη φράση μου ο Juba-san μου είχε ρίξει άλλη μια γροθιά στο στομάχι. Αυτή φορά όμως είχε κρατηθεί, δεν ήταν πολύ δυνατή.
-Στο δεύτερο βήμα, θα πρέπει να βγαίνεις απ' τον λάκο με σκοπό να μου ρίξεις ένα χτύπημα. Επίσης, αν με ακουμπήσεις έστω και λίγο, περνάς αυτό το βήμα.
-Όλο εκπλήξεις είσαι Juba-san! Μ' αρέσει η αναθεματισμένη εκπαίδευση σου!
Χμ... Το δεύτερο βήμα θα τον κάνει στα σίγουρα να ενεργοποιήσει την ζωώδες μορφή του. Αν του ρίξω αρκετό ξύλο, στο τέλος θα νευριάσει και θα ενεργοποιηθεί στα σίγουρα! Για να δουμε τι αξίζεις Karasu-kun!
-Juba-san, σου 'ρχομαι!
-Εδώ είμαι και σε περιμένω μικρέ!
Του 'κλεισα φιλικά το μάτι και ξεκίνησα για άλλη μια φορά το σκαρφάλωμα.

Όταν έφθασα στην επιφάνεια, ο Juba-san μου έριξε άλλη μια δυνατή γροθιά, που με πήρε στο δεξί χέρι και συγκεκριμένα πάνω στο νεύρο.
-Γαμώ! Αυτό πόνεσε!
Έπειτα του σήκωσα το δεξί μου πόδι με σκοπό να του ρίξω μια κλοτσιά όμως πριν προλάβω καν να κάνω την κίνηση μου, μου έριξε μια γονατιά στο νεύρο του δεξιού ποδιού.
-Να πάρει! Ξέρει ακριβώς που βρίσκονται τα νεύρα μου;! Αν μου πετύχει κι άλλα θα έχω μεγάλο πρόβλημα! Κάτι πρέπει να κάνω!
-Σου 'χω χτυπήσει δυο νεύρα στη σειρά κι ακόμα μπορείς να κινήσε ε;! Δώσε τα όλα, μικρέ!
-Αυτό θα κάνω Juba-san!
Έπειτα απ΄την παραπάνω ανταλλαγή φράσεων ο Juba-san μου έριξε ένα καλό δεξί κροσέ στο αριστερό μου μάγουλο με σκοπό να με στείλει για άλλη μια φορά στο υπέδαφος του λάκου.

Το δεξί πόδι και χέρι μου με πόναγε αφάνταστα όμως ένιωσα και έναν πόνο στον αριστερό ώμο του χεριού μου. Η πληγή που μου είχε προξενήσει η κατάνα του Suka είχε αρχίσει να με ενοχλεί.
-Που σου ρε γαμώτο! Τώρα θα μου είναι ακόμα πιο δύσκολο να τον χτυπήσω!
-Είπες κάτι μικρέ;! Πονάς πουθενά;!
-Όλα εντάξει! Το νου σου, έρχομαι!
Η πληγή του αριστερού μου ώμου με έκαιγε όμως δεν είχα σκοπό να σταματήσω την προπόνηση και να δείξω αδυναμία!
Σκαρφάλωσα με μεγάλη δυσκολία αυτή τη φορά και όταν έφθασα στην επιφάνεια χωρίς καν να το καταλάβω ο Juba-san μου είχε ρίξει μια αρκετά δυνατή κλοτσιά στο αριστερό μου χέρι, σαν να ήξερε πως ο όμως μου είναι τραυματισμένος. Για άλλη μια φορά είχε πετύχει νεύρο και ο όμως μου με πόναγε πιο πολύ από ποτέ. Δεν άντεξα, σκόρπισα στο πάτωμα κι άρχισα να ουρλιάζω.
-ΑΑΑΑΑΑ! Γαμώτο!
-Πρέπει να πέτυχα τον σκισμένο του αριστερό ώμο, ε; Όταν ξεντύθηκε παρατήρησα πως το κόψιμο ήταν αρκετά βαθύ παρόλα αυτά δεν του τον γιάτρεψα διότι μπορεί να φανεί εύχρηστο στην ενεργοποίηση της ζωώδες μορφής του. Είναι η ώρα να τον κάνω να οργιστεί!
Καθώς σπάραζα και βρισκόμουν κατά γης, ο Juba-san ήρθε από πάνω μου και μου τράβηξε μια πολύ δυνατή κλοτσιά στα πλευρά κι έτσι έπεσα για άλλη μια φορά μέσα στον λάκο.

Σηκώθηκα με τεράστια δυσκολία απ΄το υπέδαφος και πονούσα παντού. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος καθώς τα χέρια μου ήταν σχεδόν άχρηστα, ο ώμος μου είχε σκιστεί κι άλλο και το δεξί μου πόδι με κράταγε όρθιο με το ζόρι. Σιγά-σιγά το κεφάλι μου άρχιζε να με σφίγγει. Ήμουν πολύ νευριασμένος και δεν ήξερα που να ξεσπάσω. Ήθελα να ξεσπάσω όλη μου την οργή πάνω στον Juba-san όμως έτσι όπως ήμουν δεν μπορούσα να σκαρφαλώσω πλέον. Ένοιωθα το σώμα μου όλο και πιο βαρύ κι ο όμως μου έβγαζε πολύ αίμα.
-Γιατί ο Juba-san δεν σταμάτησε να με χτυπάει; Δεν είδε τον σκισμένο ώμο μου; Ο... Ο... σκατοόμως μου με έχει πεθάνει...
-Έι, μικρέ! Αυτό έχεις μόνο;! Τελικά είσαι παντελώς άχρηστος!
-Τ-Τι είπες;
Σωριάστηκα με την μούρη στο πάτωμα μιας και με το ζόρι κρατιόμουν όρθιος.
-Ώρα να τον κάνω να εξοργιστεί!
-J-Juba-san! Τι είναι αυτά που λες;!
-Δεν είσαι τίποτα παρά ένα άχρηστο παιδαρέλι που τρώει άδικα τον χρόνο μου. Πάω στοίχημα πως δεν έχεις φάει ούτε καν ένα απ' τα φρούτα Neko Neko! Είσαι ένας αδύναμος, ένας ψεύτης, ένα... ένα τίποτα!

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως ο Juba-san ξεστόμισε αυτά τα λόγια. Είχα αποτύχει απ' ότι φαίνεται. Τώρα είχα οργιστεί και μαζί του και με τον εαυτό μου. Έπρεπε να μεταμορφωθώ και να του δείξω πως αξίζω. Σηκώθηκα απ' το έδαφος του λάκου και του φώναξα:
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! Juba!!!
Χμ... Τελικά έπιασε! Είναι πιο οργισμένος από ποτέ.
-Ακούς!!!
-Τι θες ρε σκουπίδι;!
-Θ... Θ... Θα σε κατασπαράξω! Πως τολμάς να με αντιμετωπίζεις έτσι, κολόγερε!!!
Έπεσα στα τέσσερα και άρχισα να μεταμορφώνομαι για τρίτη φορά.
-Τέλεια! Τώρα μπορώ να τη δω επιτέλους με τα ίδια μου τα μάτια! Μπορώ να δω την δύναμη του Λιονταρίσιου Μοντέλου του φρούτου Neko Neko!
Αφού τελείωσε η μεταμόρφωση μου σήκωσα ψηλά το κεφάλι μου και κοίταξα πάνω στην είσοδο του λάκου όπου και βρισκότανε ο Juba-san.
-Θα σε κάνω κομματάκια!
Έκανα ένα ψηλό σάλτο κι έφτασα κατευθείαν στην επιφάνεια.

Για άλλη μια φορά με περίμενε εκεί.. Το βλέμμα του ήταν σοβαρό καθώς τώρα έβλεπε από πρώτο χέρι την μεταμόρφωση μου. Δεν στάθηκα ούτε στιγμή και όρμισα κατευθείαν κατά πάνω του. Το σώμα μου με πόναγε λιγότερο από πριν απ΄τη στιγμή που το νευρικό μου σύστημα είχε αλλάξει εξολοκλήρου. Σήκωσα στη συνέχεια το δεξί μου μπροστινό πόδι με σκοπό να τον σκίσω στο αριστερό του χέρι, όμως το απέφυγε με τρομερή ταχύτητα. Έπειτα άρπαξε το δεξί μου μπροστινό πόδι και πριν καν προλάβω να το ακουμπήσω στο έδαφος με σήκωσε και με έσκασε στο έδαφος με δύναμη. Καθώς προσπαθούσα να σηκωθώ απ' το έδαφος άρχισα να βρυχούμε με σκοπό να τον τρομάξω, όμως αυτός δεν μάσαγε μια.
-Για έλα λοιπόν! Γατί με τρίχες!
-Θα σε κάνω χίλια δυο κομμάτια!
Έτρεξα προς το μέρος του και σήκωσα το αριστερό μου μπροστινό πόδι αυτή τη φορά κάνοντας του μια γερή γρατσουνιά στο στήθος. Στη συνέχεια τραβήχτηκε προς τα πίσω και είπε:
-Αχαχαχα! Πέρασες και το δεύτερο βήμα μικρέ. Τελειώσαμε για σήμερα.
Ο Juba-san τότε βρέθηκε σε κλάσμα δευτερολέπτου προς τα πίσω μου και μου τράβηξε μια με το χέρι του στο σβέρκο μου κι όλα άρχισαν να θολώνουν ξανά. Λίγο πριν χάσω τελείως τις αισθήσεις μου τον άκουσα να λέει:
-Τα πήγες τέλεια μικρέ. Ώρα να ξεκουραστείς και να ηρεμήσεις.
Αφού είπε τα παραπάνω μου έριξε ένα πλατύ χαμόγελο καθώς έκλεινα τα μάτια μου.

Όνομα Χαρακτήρα:Tsubasa Karasu
Παράταξη:Πειρατές
Bounty:-
Story of the month:ναι
Φήμη:-
Beli:8.000
Βαθμολογία:8/10
Παρατηρήσεις:Η ιστορία σου ήταν πολύ καλή με ωραίους διαλόγους. Για μένα προσωπικά, θα μπορούσε να γίνει μια από τις καλύτερες που έχω διαβάσει άμα τη συνέχιζες. Για μένα, ήταν λάθος που η εκπαίδευση σου ή τουλάχιστον αυτό το μέρος τελείωσε τόσο γρήγορα. Θεωρώ πως αν την είχες αναπτύξει ακόμα περισσότερο, θα ήταν από τις καλύτερες ιστορίες.

Τα βραβεία προστέθηκαν

» [Τέλος] Η εκπαίδευση
» (τελος)Πρώτη εκπαίδευση
» [ΤΕΛΟΣ] [Εκπαίδευση] Το αποχαιρετιστηριο δωρο
» [Παρελθον] Η εκπαιδευση [Τελος]
» [Αρχή - Εκπαίδευση] Ομάδα Kachiku