[Τελος] Nuclear Hunting!

Πλησιαζα στο επομενο νησι. Απ'οτι ειδα στους χαρτες ηταν το Mirror Ball island. Μετα το περιστατικο στο τελευταιο νησι δεν ειχα πολυ κεφι. Φοβομουν οτι εγω ημουν υπαιτιος για τον θανατο αυτων που ειχα παρασυρει μαζι μου. Εννοειται οτι η προσπαθεια για την ελευθερια ηταν ιερη και οτι ηταν χαρα μου που τους βοηθησα να ξαναβρουν την ελπιδα, ωστοσο θα μπορουσα να ψιλιαστω οτι κατι συνεβαινε, οτι η παγιδα ηταν στημμενη. Μισουσα τους μαρινς για αυτο που κανανε μισουσα οσους ειχαν δυναμη σε αυτην την θαλασσα γιατι ειχα απειρα παραδειγματα ανθρωπων με δυναμη που πιστευαν οτι οι συνανθρωποι τους ειναι σκουπιδια. Απο εδω και περα πολλα θα αλλαζαν....

Κατεβηκα στο νησι. Η πολη στο λιμανι ηατν αρκετα μεγαλη. Προσπαθησα να βρω ενα ερημο και απομακρο μπαρ για να την αραξω και να πιω κανα ποτηρακι να ξεχασω τοα τελευταια γεγονοτα. Ψαχνοντας λιγο ακομη βρηκα ενα ερημο βρωμερο μπαρ. Μπηκα μεσα, ειχε λιγο κοσμο αλλα δεν ηταν κανενας να με εξυπερετησει. Πηγα να φυγω αλλα ενα θαμωνας μου φωναξε:
-Περιμενε λιγο ξενε, ο μπαρμαν ειναι λιγο αργος αλλα θα σε εξυπηρετησει σε λιγο...
Τελειωνοντας την φραση του γυρισα και εγω να τον δω. Εκεινος με κοιταξε και αρχισε να ψαχνεται.
Δεν εδωσα σημασια, απλα πηγα και καθισα κοντα στην μπαρα...

Ο μπαρμαν μετα απο λιγο ηρθε βαριεστημενα και με κοιταξε.
-Σακε, ειπα. Το ποτο αυτο ηταν το μονο που ηξερα αυτο και την μπυρα, και αυτα γιατι τα ειχα ακουσει απο τους εργαζομενους στο εργαστηριο του Vegapunk και τους εμπορους σκλαβων που με πουλησαν. ωστοσο ποτε δεν ειχα δοκιμασει ενα ποτο στην μπλε θαλασσα.
Το σακε σερβιριστηκε και πηγα να πιω.
-ΑΧΑ! Το ηξερα οτι εισαι εσυ!
Ο τυπος που μου ειπε για τον μπαρμαν με εδειχνε με το δακτυλο του και φωναζε ενω με διεκοψε απο το να δοκιμασω για πρωτη φορα ενα ποτο.
-Εσυ εισαι! "Fallen Angel" Mephistopheles bounty 5,000,000! Λεγοντας αυτα εδειξε μια αφισα με εμενα και την επικυρηξη μου απο κατω. Δεν μου εκανε ιδιαιτερη αισθηση. Η επικυρηξη μου επρεπε να ηταν ακομη μεγαλυτερη αν ηξεραν το παρελθον μου...

Μολις ακουσαν την επικυρηξη μου εβγαλαν ολοι τα σπαθια τους και βηματησαν απειλητικα προς το μερος μου.
-Θα επρεπε να προσεξεις Πειρατη και να μην ερθεις σε ενα μπαρ γεματο απο κυνηγους κεφαλων! Χαχαχα πολυ ανοητο εκ μερους σου...
Δεν εδωσα σημασια.
-Προσπαθω να πιω ενα ποτο τωρα, μετα το ξυλο.
-"προσπαθω να πιω ενα ποτο τωρα"! Χαχαχαχα! Ποιος εισαι? Ενας βρωμερος πειρατης με πολυ καλη επικυρηξη... Η οποια θα γινει δικη μας!
Χωρις αλλα λογια και πριν προλαβω να απαντησω μου επιτεθηκαν οι δυο απο πλαγια.

-Παλι τα ιδια...
Τα σπαθια τους περασαν απο μεσα μου και διαβρωθηκαν. Οι κυνηγοι εμειναν να με κοιτουν με εκπληξη.
-Τι ηταν αυτο? Εχεις φρουτο του διαβολου? Και μαλιστα λοηκια?
-Λοιπον αφου εσεις επιλεξατε να πολεμησετε θα γινει αυτο που ζητησατε!
Οι κυνηγοι φοβηθηκαν. Αρχισαν να υπωχωρουν σιγα σιγα προς την εξοδο.
-Machine Guns!
Τα πολυβολα μου τους χτυπησαν και τους εριξα ολους κατω εκτος απο εναν που προλαβε να φυγει απο την πορτα και να δραπετευσει απο την τρομακτικη επιθεση μου.
Γυρισα να παρω το ποτο μου. Ειχε πεσει κατω απο τις δονησεις που καναν τα πολυβολα μου καθε φορα που πυροβολουσαν.
-Αλλο ενα...
-Θα το πληρωσεις και εκεινο...
Κατσουφιασα.
-Χρεωσε τα σε αυτους...

Ο μπαρμαν γελασε και μου εβαλε το ποτο. Στην συνεχεια πηγε και πηρε τα χρηματα που αντιστοιχουσαν στα ποτα απο τα νεκρα σωματα των κυνηγων.
-Εισαι συνηθισμενος σε αυτα ε?
-Ναι. Συχνα ερθονται πειρατες σε ενα τετοιο απομερο μπαρ. Ειναι ιδανικο για να κρυφτουν και οι κυνηγοι το ξερουν.
-Ενδιαφερον.
Ηπια μια γουλια απο σακε! Το οινοπνευμα με εκαψε. Ο μπαρμαν με κοιταξε με περιεργεια.
-Καλα σκοτωνεις με ευκολια κυνηγους κεφαλων και δεν αντεχεις ενα ποτο?
-Πρωτη φορα πινω οσο και αν σου φαινεται περιεργο. Μην ρωτησεις... Μεγαλη ιστορια...
Ο μπαρμαν εκανε αυτο που του ειπα. Εβαλε τα λεφτα στην τσεπη του και αποσυρθηκε ξανα μεσα...

-Α κατι ξεχασα...
Ηταν ξανα ο μπαρμαν ειχε γυρισει να μου πει κατι.
-Τι?
-Ισως θα ηθελες να φυγεις απο εδω. Οι κυνηγοι που εφαγες ηταν μελη μια μεγαλητερης ομαδας. Και ο αρχηγος τους ειναι πολυ δυνατος. Αν μαθει οτι εγινε σιγουρα θα σε κυνηγησει. Ή μπορει να σου στειλει τον δευτερο στην ιεραρχια που ειναι και αυτος ιδιαιτερα δυνατος.
-Χαχα, νομιζεις οτι θα φοβηθω να τους αντιμετωπισω?
-Οτι πεις εγω ομως προειδοποιησα.
Στην συνεχεια απο συρθηκε και συνεχισα να πινω το σακε μου. Με το ξυλο που επεσε ξεχασα οτι με στενοχωρουσε. Τελικα το σακε ηταν καλο...

Δεν ειχε αδικο και συντομα δυο τυποι μπηκαν στο μπαρ. Ο ενας απο αυτους ηταν τερατωδης! Κρατουσε δυο μεγαλα σπαθια που ενα χοντρο σχοινι τα ενωνε μεταξυ τους πισω απο την μεση του και στην ζωνη του ηταν κρεμασμενα 2 κεφαλια ανθρωπων.
Ο αλλος, ηταν πιο μικροσωμος, ειχε γυμνο το πανω μερις του σωματος του και ενα τατουαζ ποι εγραφε "Boar".
-Εσυ εισαι ο "Fallen Angel" Mephistopheles? Αυτος που σκοτωσε τα μελη της ομαδας μας?
-Ναι. Υπαρχει καποιο προβλημα?
-Μην νομιζεις οτι θα ξεφυγεις. Ξερουμε για το φρουτο σου πλεον και πιστεψε με θελω πολυ το κεφαλι σου να προστεθει στην ζωνη μου!
-Ελατε λοιπον.
-Αφεντικο ασε εμενα.
Ο Αρχηγος που ηταν ο τερατωδης τυπος γελασε.
Ο αλλος εκανε ενα βημα μπροστα.

Ο μικροσωμος τυπος με κοιταξε για λιγο και στην σσυνεχεια αρχισε να... μεταμορφωνεται!
Αποκτησε τριχωμα, δυνατα χερια, υψος και δυο κερατα εβγαιναν απο το στομα του. Ωστε αυτο ηταν το "Boar".
-Εχεις φαει το φρουτο του αγριογουρουνου ετσι?
-Ναι, και μην το υποτιμας! Εχει την δυναμη να σε λιωσει!
Ο αγριογουρουνανθρωπος εβγαλε ενα μικρο μεταλο απο την τσεπη του.
-Καιρουσεκι, ειπα.
-Ακριβως. Εμεις οι κυνηγοι εχουμε τα μεσα να πιασουμε οποιονδηποτε πειτρατη.
-Ναι αλλα αυτο δεν εκυρωνει και το δικο σου φρουτο?
-Οχι αν ξερεις να το χρησιμοποιεις. Εβγαλε μια σιδηρογροθια και την τοποθετησε στο τριχωτο χερι του. Τοποθετησε το κομματι καιρουσεκι σε μια υποδοχη στο μπροστινο της μερος και με ορμηξε....

Δεν περιμενα να ηταν τοσο γρηγορος. Πριν προλαβω να κουνηθω η σιδηρογροθια του με βρηκε στην μουρη. Ακουστηκε ηχος μεταλλου που συγκρουει σε μεταλλο. Εκανα αρκετα βηματα πισω. Η μπουνια του με ταρακουνησε. Εβγαλα τα πολυβολα μου και ξεκινησα να τον πυροβολω μεσα στο μπαρ. Οι φλεγομενες σφαιρες που χρησιμοποιησα επεσαν πανω στον τοιχο καθως ο αντιπαλος αποφυγε την επιθεση και εσπασαν τον τοιχο ανοιγοντας μια διεξοδο για τον δρομο εξω.
Πριν προλαβω να το καταλαβω ο Αντιπαλος ηταν πισω μου. Γυρισα αποτομα και καταφερα να τον χτυπησε και εγω στο προσωπο. Το τριχωμα του ομως ηταν αρκετα σκληρο και ουτε αυτος επεσε κατω. Καθως πηγα να του επιτεθω, μου εβαλε μια τρικλοποδια και εχασα την ισορροπια μου. Η μπουνια που εκολουθησε με εκανε να πεταξω εξω απο το μπαρ και να προσγειωθω φαρδυς πλατυς στον δρομο...

Ηρθε η ωρα να σοβαρευτω... σκεφτηκα.
Σηκωθηκα και πηγα να κανω μια μικρη πυρηνικη εκρηξη γυρω μου για να τον απωθησω. Ομως ηταν ξανα εκει και με ακυρωσε την επιθεση με το καιρουσεκι. Απεφυγα την μπουνια που ακολουθησε και του εριξα μια δικη μου που δεν μπορεσε να αποφυγει. Πεταχτηκε πισω αλλα δεν επεσε παλι. Αρχισα να πυροβολω με τα οπλα μου και τον κρατησα μακρια. Εριξα και με το κανονι αλλα τιποτε δεν τον χτυπησε. Ομως ειχα τον σωο για να κανω την κινηση μου. Προσπαθησε να με φτασει αλλα ηταν πλαον αργα. Η εκρηξη που προκαλεσα τον πηρε και τον σηκωσε στην κυριολεξια. Επεσε στο χωμα και αυτη ηταν η ευκαιρια μου για την νικη!

Πριν προλαβει να σηκωθει τον εφτασα και τον κλωτσησα στο προσωπο. Στην συνεχεια επεσα πανω του και τον αρχισα στην ατσαλινες μπουνιες μου. Ηταν λιωμα ισα ισα κουνιοταν.
Εστιασα πανω του τα πολυβολα μου.
-Αντιο, Αγριογουρουνο!!!
Τα πολυβολα μου ηχησαν αλλα κατι αλλο κινηθηκε στην πορεια τους.
Ο Αρχηγος του ειχε μπει στην μεση και με τα τεραστια σπαθια του μπλοκαρε τις σφαιρες μου.
-Ηρθε και η δικη σου σειρα λοιπον?
-Πως τολμας να γελοιοποιεις ετσι την ομαδα κυνηγων που εχω φτιαξει! Τωρα ηρθε η ωρα να νιωσεις την οργη του Juggernaut!!!
Μετα τον υπαρχηγο λοιπον σειρα ειχε ο Αρχηγος... ελπιζω να μην με επαιρνε πολυ ωρα...

Τα σπαθια του πηγαν να με κοψουν κομματακια αλλα ευκολα τα αποκρουσαν. Με ταχυτητα πηδηξε απο πανω μου και το σκοινι που ενωνε τα σπαθια τυλιχτηκε γυρω μου Δεν μπορεσα να χρησιμοποιησω τις πυρηνικες δυναμεις μου...
-Αυτο το σκοινι...
-Σκοινι απο τα διχτυα καιρουσεκι των μαρινς! Τι? Μην μου πεις οτι δεν περιμενες να μπορω να σε χτυπησω...
Συνοφρυοθηκα και προσπαθησα να ελευθερωθω. Ματαια ομως.
-Καταρα! Τι κολπα ειναι αυτα!
-Χαχαχα εσυ μιλας για κολπα πειρατη?
Τον κοιταξα και πολλες σκεψεις κυλισαν στο μυαλο μου...

Πειρατης...
Ποτε δεν ειχα σκεφτει να γινω...
Ηξερα οτι οι πειρατες ειναι ατιμα πλασματα, χωρις μπεσα και υπουλα με μονες αξιες τον χρυσο και την δυναμη. Ηταν κατι που απεχθανομουν αλλα δεν ηταν και τοσο διαφορετικοι απο τους υπολοιπους. Μαρινς, πειρατες, κυνηγοι... Ολοι το ιδιο ηταν. Ολοι σερνονταν απο τις ιδιες πενιχρες αξιες του χρυσου και της δυναμης. Τιποτα δεν αλλαζε.
Ωστοσο, οι πειρατες ειχαν το κατι πανω τους, κατι ελευθερο κατι που σε εκανε χαρουμενο να το σκεφτεσαι οταν σκιζεις ελευθερα τις θαλασσες.
Μαρινς, κυνηγοι ολοι εχουν καποιον απο πανω τους...
Οι Πειρατες ομως... δεν ειχαν κανεναν απο πανω τους, δεν ειχαν κανεναν να ακουνε και κανεναν να ακολουθουν. Κυνηγουν παντα τους δικους τους σκοπους και δινουν τα παντα για αυτους. Βεβαια μπορει συχνα αυτοι οι σκοποι να ηταν συχνα πολυ φτωχοι και ρηχοι, οπως ηταν στους περισσοτερους πειρατες , ομως καθε πειρατης ακολουθουσε την δικη του πορεια χωρις να εξαρταται απο τους αλλους.
Ναι... ετσι θα μπορουσα και εγω να κυνηγησω τους δικους μου στοχους που ηταν πιο ευγενεις και τιμιοι ολων, ναι θα τους κυνηγουσα σαν πειρατης: Ενα ελευθερο πνευμα που σκιζει τις θαλασσες...
Αποφασιστηκε λοιπον, απο εδω και περα θα ημουν πειρατης! Θα αποδεχομουν τον τιτλο που μου εδωσε η κυβερνηση...
Πειρατης...

Ανοιξα ξανα τα ματια μου. Ο Juggernaut με πλησιαζε ανεμιζοντας τα σπαθια του.
-Ηρθε η ωρα σου πειρατη. Ηρθε η ωρα να πεθανεις και να παρεις μαζι σου τα πονηρα κολπα σου!
-Πιστευεις λοιπον οτι για εναν πειρατη ειναι δυσκολο να χρησιμοποιησει ενα ακομη κολπο?
Ο Juggernaut εμεινε για λιγο. Ισως δεν περιμενε τετοια αντιδραση. Αλλα και εγω δεν περιμενα να χρησιμοποιησω αυτο τον τιτλο ετσι ευκολα για εμενα. "πειρατης"... Δεν με χαλαγε κιολας...
-Αντιο Juggernaut... Να με περιμενεις. Συντομα θα ερθω να σε βρω και τοτε θα ειμαι προετοιμασμενος... και ξεκουραστος...
-Τι λες τωρα? Θα πεθανεις αυτην την στιγμη...
-Οχι! Ενεργοποιησα τον πτητικο μηχανισμο στα ποδια μου και πεταξα ψηλα απελευθερωνοντας τον εαυτο μου απο τα δεσμα του κυνηγου. Με ταχυτητα εξαφανιστηκα στο δασος στο νησι Mirror Ball. θα ξεκουραζομουν και θα επεστρεφα να τελειωσω την δουλεια που αφησα στην μεση... Θα επεστρεφα σαν πραγματικος πειρατης!!!