[Αρχη]Βρες το πληρωμα[Τελος]

Μολις εφτασα σε ενα καραβι.Αλλα εχει εξωτερικο χωρο.Ισως ειναι πλεουμενο.
Ισως εχει φαει εδω περα.Πρεπει να βρω ενα πληρωμα.

Πρεπει αν βρω φαγητο και νερο ειαμι χαμενος χωρις αυτα.Προζωρουσα αν δεν εβρισκα τιποτα?
Ηταν κοντα στην πυλη που επεσα κατω απτην πεινα.

Ακουω φωνες.Καποιος με πλησιαζει.Κατι μου λεει.Δεν ακταλαβαινω.Τωρα?Τι θα κανω.Εγινα πειρατης για να χασω τωρα.
Θυμαμαι τα λογια του δασκαλου μου που μου ειχε πει πριν καιρο.
-Δεν παιθενουμε με τιμη,ζουμε με τιμη.

Ακουω ηχους.Νερο πλησιαζει.Τοτε ακταλαβα πως ειναι νερο.
Θυμηθηκα τι ειπε ο δασκαλος μου.Πρεπει αν σηκωθω για να συνεχισω.
Πεφτω κατω.Δεν θα τα καταφερω.

Μου εφεραν ενρο.Πινω βαρελι οχι δυο βαρελια.Εχει τοση ωραια γευση το νερο,αν και δεν εχει γευση.Κατι μυριζω κατι ερχεται.Φαι αχ τι νοστιμο που θα ειναι.Ψητο κοτοπουλο.Ειμαι ετοιμος να φαω.Ορμαω αρπαζω το κρεας ολοκληρο και τπο δαγκωνω.

Εφτασα καπου επιτελους.Πρεπει να βρω φαι και νερο.Σηκωνομαι δενω την ξυλινη βαρκα και κοιταω γυρω.Πρεπει αν συνεχισω....
Ειμαι πεσμενη κατω πειναω και διψαω.

Που ειμαι?Ημουν σε ενα καραβι εστιατοριο.
Προχοραω.Μα που ειμαι?Ειναι ωραια εδω.Εχει ησυχια.Τωρα θυμαμαι.
Ειναι εν μερος που ερχομουν μικρη.Τι ωραια που ηταν.

Σηκωνομαι.Πρεπει να σηκωθω.Πρεπει αν ζητησω φαι.Η τουλαχιστον νερο.Παλι καλα που φορα τα γαντια μου.Τρεχω πρεπει να βρω...
Ξαναεπεσα.Οχι σηκωνομαι βρηακ φαι,αρκει να το κλεψω.

Ειμαι μεσα.Πρεπει αν βρω νερο και φαγητο.Να λιγο ενρο.Σηκωνω το βαρελι.
Το βγαζω εξω πινω οσο μπορω.Ειχα μπει απο μια τρυπα διπλα στο παραθυρο.Πινω και πινω και πινω.Ομως πρεπει να βρω ενα πληρωμα για μενα.

Ξαναμπηκα στην τρυπα.Πηρα ενα βαρελι με φαγητο.Ηταν κοτοπουλο.Πηγα εξω.Αναψα φωτια με λαιδ που πηρα τηγανι και εστι τωρα το τηγανιζω.Μυριζει πολυ ωραια.Αρχιζω να τρωω.Κανεις δεν με εχει παρει χαμπαρι.Μολις χορτασω θα ριξω μια ματια γυρω.

Ειμαι στον δρομο για το Baratie.Ακουσα οτι εκεινη η γυναικα ειναι εκει.Πρεπει να την βρω.Να την βαλω στο πληρωμα μου.Τωρα ειμαι στο ραφτ μου και να το Βαρατι απο μακρυα.

-Ε εσυ σε εκεινο το ραφτ.
Ειναι ενα πλοιο των μαριν.
-Τι θελεις?
-Εισαι η Νιρομι?
-Ναι με ψαχνετε?
-Γρηγορα τα οπλα.

-Οχι δεν προκειται Mero mero no mi.
Πριν πετρωσουν ειπαν λιγο περιεργα.
-Μη..σε αγαπ...
-Ανοητοι μαρινς.Κανεις αντρας δεν μπορει αν μου αντισταθει.

Αχ επιτελους εφτασα.Ειμαι εδω.Τωρα πρεπει αν βρω την Χανμπονα.Περπαταω ολοι τυφλονονται στην ομορφια μου.Προχοραω.Μπαινω μεσα στο κτηριο.
-Μηπως ξερει ακνεις αν ειναι εδω καμια Χανμπονα?

-Νομιζεις οτι μπορει νa μου λες οχι.
Τραβαει μαι ομπρελα παταει ενα κουμπι και την κανει σαν σπαθι.
-Τωρα θα δεις.
Ερχεται κατα πανω μου.

Αποκρουω με το σπαθι μου.Ηταν μαι γρηγορη κινηση.Αρχιζουμε να προσπαθουμε να πετυχουμε η μια την αλλη αποκρουμε ή αποφευγουμε.
-Ωστε με προκαλεις σε μαχη ξιφους.Ο μονος που εχω χασει ποτε ειναι ο Ογουαιτ.
-Τον νικησα πισω στην πολη σου το νησι Dawn.

Τοτε αποκορυσα με ακι πεταχτηκαμε λιγο πισω.
Ορμησαμε η μια προς την αλλην.
Ξαφνικα η αλλη σταματσηε και κουτουλησ απανω της λιποθυμωντας.

Εχα μεινει λιγο.ΥΤοτε θυμηθηκα.
-Εχει δει κανεις καμια κοπελα που την λενε Χανμπονα?
Καμια απαντηση.
-Ειναι πειρατινα.
-Οχι αλλα εχουμε εναν πειρατη με μπλε μαλλια και..
Τοτε ηταν που ειδα την Χαμπονα εξω και ετρεξα.
-Γεια εισαι η Χαμπονα?
-Τι θελεις?

Σταματησα.Αυτος ο πειρατης με τα μπλε μαλλια.Πρεπει αν ειναι εκεινος ο πειρατης που λεγαν.
-Γεια ειμαι η Νιρομι.
Τι ομορφος που ειναι.

-Γεια.
Μου λεει πολυ χαλαρα.
-Πως σε λενε?
-Με λενε Νεγ,Νεγ Πρεκας.

-Με βρισκεις..εμ ..ομορφη.
-Τι εννοεις?
-Σαν τι σου φενεται να εννοω?
Του φωναξα.

-Συγγνωμη για αυτο.
Ειπα κοκκινισμενη.
-Μου φενεται πως θες μαχη.

-Οχι οχι δεν θελω μαχη.Σε παρακαλω σταματα.
-Γιατι σταματσηες ετσι ξαφνικα.
Ηταν η Χανμπονα συνηλθε και μου φωναζει.
-Τι γινεται εδω.Ποια εισαι εσυ και τι θελετε?