Το σχεδιο για την εκδικηση ξεκιναει. Η πορεια προς την East Blue (Part 1)[Τελος]

Οταν απομακρινθηκα απο το νησι το μονο που σκεφτομουν ηταν πως θα γυρισω οσο πιο γρηγορα γινεται στην East Blue. Οσο κι αν εψαχνα να βρω τετοιο τροπο δεν μπορουσα να βρω. Επρεπε να σταματησω και σε αλλα νησια στην West Blue για προμηθειες αφου ημουν στην ακριβως απεναντι μερια απο τα συνορα με την θαλασσα που ηθελα να παω. Ετσι αποφασισα οτι ο 1ος μου σταθμος για τον γυρισμο θα ηταν το Toroa Island. Ηταν 2 μερες αποσταση απο το σημειο που βρισκομουν και ειχα υπολογισει οτι για τοσες μερες ακομα θα κρατουσαν τα τροφιμα. Επιπλεον ηταν πανω στην πιο κοντινη διαδρομη προς την East Blue.

Επρεπε να γυρισω ωστε να βρω του δολοφονους των φιλων μου και να τους σκοτωσω γι αυτο που εκαναν. Ομως για να εχασαν 2 τοσο δυνατοι πειρατες θα πρεπει και οι αντιπαλοι να ηταν αρκετα δυνατοι και εξυπνοι. Ειχα δει τον Buggy αλλα κι εκεινη την φορα δεν ειχαμε νικησει με τον Luster. Ολη την ωρα κοβοταν σε κομματια χαρης στο φρουτο του και δεν μπορουσα να τον κοψω φετες οπως ολους τους αλλους αντιπαλους μου.
- Αν ημουν πιο δυνατος τοτε.... Αυτη η σκεψη περνουσε απο το μυαλο μου και κατηγορουσα ολο και περισσοτερο τον εαυτο μου για τον θανατο του Luster. Ανοιξα το τελυταιο μπουκαλι κρασι και αρχισα να πινω.

Αυτη τη φορα, ομως θα πηγαινα πιο δυνατος και προετοιμασμενος. Επισης εχω κατι που δεν ειχα εκεινη την φορα. Αυτον ηξερα οτι μπορω να τον νικησω! Ομως δεν ξερω αν μπορω να νικησω και τον Arlong. Μου ηταν τελειως αγνωστος και δεν ειχα ουτε ενα στοιχειο για αυτον εκτος του οτι ειναι καπετανιος του πειρατικου πληρωματος ψαρανθρωπων που ειχε παει στο Commi Island! Οποτε Επρεπε να ειμαι πιο επιφυλακτικος με αυτον. Θα του ειχα κανει απιθεση και πιθανως να τον ειχα νικησει αλλα στο νησι ηρθε εκεινη η bounty hunter και δεν προλαβα να τελειωσω αυτο που ειχα ξεκινησει. Το σημαντικο ειναι οτι ηξερα που θα τους βρω και τους 2. Organ Island o Buggy και Commi Island o Arlong.

Ετσι ειχα σχεδιασει πρωτα επιθεση στον Buggy και στην συνεχεια στον Arlong, αφου το Organ ειναι πιο κοντα απο το Commi προς τα εμενα. Συνεχισα να πεινω κρασι και να σκεφτομαι σχεδια για να τους νικησω. Επειτα σκεφτηκα κατι αλλο.
- Οι Nobeard Pirates δεν ειναι τιποτα χωρις τους nakama μου και τους συμμαχους μου. Πρεπει να κανω μια καινουρια αρχη. Να φτιαξω ενα πληρωμα που δεν θα πεθανει ετσι ευκολα. ειπα και αρχισα να σκεφτομαι.ηπια μια γουλια ακομα απο το κρασι κι επειτα ανεβηκα στο καταρτι και κατευασα την σημαια των Nobeards. Τη κοιταξα για λιγη ωρα. Επειτα την εβαλα μεσα σε σε ενα σιδερενιο κουβα και πεταξα μεσα ενα αναμενο σπιρτο. Εκατσα και την εβλεπα να καιγεται μεχρι που εμεινε μονο σταχτυ.

Πηρα τον κουβα και τον πεταξα στην θαλασσα! Επειτα εκατσα σε μια καρεκλα, ηπια αλλη μια γουλια κρασυ και μου ηρθε μια ιδεα για το ονομα. Επρεπε να ειναι κατι που θα φαινεται αθανατο! Οσοι θα μπαινουν θα ειναι τοσο δυνατοι οσο χρειαζεται για αυτον τον σκοπο! Να μην πεθανουν απο καποιον αντιπαλο, αλλα απο φυσικα αιτια! Οποτε το ονομα που ειχα σκεφτει ηταν αρκετα καλο. Επειτα επρεπε να βρω σημαια. Υστερα απο λιγη σκεψη μου ηρθε μια καλη ιδεα. Πηρα ενα μαθρο πανι και ζωγραφισα ενα κρανιο και στην καθε μερια του φτερα. Σηκωσα ψηλα το μπουκαλι και ειπα:
- Στην υγεια των Undead Pirates! Kanpai!! ειπα μονος μου και ηπια κι αλλο απο το κρασι! Επειτα ανεβηκα και κρεμασα στο καταρτι την σημαια του νεου μου πληρωματος.

Με καπως αναπτερομενο το ηθικο συνεχισα το ταξιδι μου προς το Toroa Island. Ομως αλλη μια εκπληξη με περιμενε. Καθομουν στο πλαι του πλοιου και ατενιζα την θαλασσα απο την μερια που επεφτε ο ηλιος το πρωτο απογευμα του ταξιδιου μου. Τοτε στο βαθος ειδα ενα πλοιο να με πλησιαζει. Δεν ηξερα τι πλοιο ηταν και γι αυτο πηρα τα κυαλια και κοιταξα. Τοτε καταλαβα οτι ειχα μπλεξει σε μπελαδες. Ηταν ενα πολεμικο πλοιο των marines.
- Αυτοι μου ελειπαν τωρα ειπα δυσανασχετοντας. Αμεσως μετα ετοιμαστηκα για μαχη. Εκανα μερικες ασκησεις σαν προθερμανση μεχρι να πλησιασουν. Οταν εφτασαν σε μια αποσταση που μπορουσαν να με πετυχουν με κανονι, μου εριξαν μια προειδοποιητικη βολη.

- Πειρατη Messi D. Teo, καπετανιε των Nobeards, παραδωσου στο ονομα της δικαιοσυνης. φωναξαν απο ενα den den mushi και ο ηχος ακουγοταν δυνατα απο ενα αλλο den den mushi.
- Πρωτον, λυπαμαι που θα σας απογοητευσω αλλα δεν εχω σκοπο να παραδωθω! Δευτερον, δεν ειμαι καπετανιος των Nobeard Pirates. Πλεον ειμαι καπετανιος των Undead Pirates. Και τριτον, δεν εχω χρονο για παιχνιδια. Εχω δυο εκδικησεις να παρω! Απαντησα φωναζοντας δυνατα για να με ακουσουν.
- Ο φιλαρακος σου πεθανε και το ιδιο θα παθεις κι εσυ! ΠΥΡ! φωναξε η ιδια φωνη απο το den den mushi και αμεσως 3-4 κανονια εκπυρσοκροτησαν.

Ιδιος αριθμος απο μπαλες κανονιου κατευθυνονταν προς το πλοιο μου. Οι δυο απο αυτες αστοχησαν και επεσαν στο νερο ενω οι αλλες δυο ερχονταν καταπανω μου.
- Ittoryu Nigiri! ειπα μολις οι μπαλες εφτασαν σε κοντινη αποσταση και κανοντας τα χερια μου λεπιδες τις εκοψα σε δυο κομματια την καθε μια. Μολις απομακρυνθηκαν ενα μετρο απο μενα εσκασαν προκαλοντας μικρες ζημιες στο πλοιο μου.
- Ποιος σας ειπε οτι θα σας αφησω να κανετε αλλες ζημιες στο καραβι μου? ειπα κοιτοντας τους ελαφρα θυμωμενος. Το πολεμικο πλοιο ειχε πλησιασει κι αλλο και ερχοταν καταπανω στο δικο μου ετοιμο να το εμβολησει. Ετρεξα γρηγορα στο πηδαλιο και κανοντας εναν ελιγμο γλυτωσα απο τα χειροτερα. Και αμεσως εριξα αγκυρα για να μην κουνηθει αλλο το πλοιο μου.

Πριν γυρισει το πλοιο των marines για να μου κανει νεα επιθεση πηδηξα πανω σε αυτο.
- Για να δουμε τι αξιζετε. ειπα και ορμηξα σε καμια εικοσαρια marines που ετρεχαν, με τα οπλα σε ετοιμοτητα, προς το μερος μου. Καποιοι σταματησαν να τρεχουν και αρχισαν να πυροβολουν. Αλλα οι σφαιρες ειχαν το συνηθησμενο αποτελεσμα. Ειτε γυρνουσαν και χτυπουσαν καποιον απο τους δικους τους, ειτε εξοστρακιζονταν προς καποια αγνωστη κατευθηνση. Οταν εφτασα διπλα στο πληθος που με ειχε ως στοχο με τα σπαθια του φωναξα:
- Ittoyu Tatsumaki! και με μια περιστοφικη κινηση των χεριων - λεπιδων μου πεταξα 6-7 απο τους marines στον αερα με βαθιες πληγες. Οταν αρχισαν να κατευθηνονται προς τα κατω και παλι αλλοι επεσαν πανω σε αλλους δικους τους, και αλλοι επεσαν κατευθειαν μεσα στην θαλασσα.

Το θεαμα ηταν ξεκαρδιστικο και αρχισα να γελαω μονος μου.
- Πως τολμας? ειπε ενας μικρος marine και μου ορμηξε. Του εριξα μια μπουνια με το χερι μου ατσαλι αλλα οχι λεπιδα και επεσε αναισθητος κατω.
- Μαθε πρωτα να περπατας και μετα ελα να με αντιμετωπισεις. Οσοι πυροβολουσαν δεν το εβαζαν κατω. Συνεχιζαν να με χτυπανε με αμειωτο ρυθμο. Ετσι επιασα ενα απο τους δικους τους που ειχε πεσει μπροστα μου και τον πεταξα πανω τους. Σταματησαν να πυροβολουν και φροντισαν να τον αποφυγουν. Ετσι βρηκα την ευκαιρια τους πλησιασα και τους εκανα ολους 2 κομματια κρεας.

O Marine Captain του πλοιου ηρθε στην μερια που γινονταν οι φασαριες. Ειδε οτι ολοι οι αντρες του κειτονταν ειτε νεκροι ειτε αναισθητοι μπροστα μου!
- Θα πληρωεις για αυτα σου τα εγκληματα πειρατη! Αμεσως μεταμορφωθηκε σε υαινα και μου επιτεθηκε.
- Το ηξερα οτι ησουν βρομιαρης και ασχημος καταβαθος! ειπα και του επιτεθηκα κι εγω.
Η μαχη τελειωσε με 2 κινησεις αφου παραηταν αδυναμος για Captain του πλοιου. Ετσι μπηκα μεσα στο πλοιο και καθαρησα οποιον πηγαινε να μου σταθει εμποδιο. Οταν τους σκοτωσα ολους εψαξα και βρηκα το πηδαλιο και πλησιασα το πλοιο μου. Βγηκα εξω και πηδηξα στο καραβι μου.

Αφησα το πολεμικο καραβι να περιπλανειται χωρις κανεναν ζωντανο πανω του και συνεχισα το ταξιδι μου προς το Toroa Island. Το υπολοιπο ταξιδι κυλισε χωρις απροοπτα κι ετσι την επομενη μερα το βραδυ εφτασα στο λιμανι μιας μικρης πολης. Εκει δεν ηταν κανεις αφου πως ηταν φυσικο οι περισσοτεροι βρισκονταν στα σπιτια τους και κοιμουνταν. Ετσι εδεσα το πλοιο μου και πηγα προς την υπολοιπη πολη για να δω που θα εβρισκα τα πραγματα που χρειαζομουν για να συνεχισω το ταξιδι μου. Η πολη ηταν αδεια αλλα λιγα φωτα εδειχναν οτι δεν ειχαν κοιμηθει ολοι. Επισης τα μαγαζια δεν ειχαν ταμπελες, οποτε δεν μπορουσα να ξερω πιο πουλαει τι. Ετσι κατευθυνθηκα προς ενα πανδοχειο για να κοιμηθω.

Αυριο λογικα θα εβρισκα οτι ηθελα και θα συνεχιζα το ταξιδι μου προς τη East Blue. Μπηκα μεσα στο πανδοχειο αλλα το μονο που βρηκα ειναι ενας γερος καθισμενος σε μια καρεκλα πισω απο εναν σκονισμενο παγκο, που κοιμοταν με ακουμπησμενο το προσωπο στο χερι του. Μπροστα του ειχε ενα κουδουνακι και δεν ξυπνησε ουτε οταν πλησιασα. Ετσι το χτυπησα και τον εκανα να πεταχτει ορθιος!
- Καλησπερα! του ειπα ενω προσπαθουσα να κρατησω τα γελια μου.
- Καλησερα σας νεε μου. μου ειπε και υποκλιθηκε. Τι θα θελατε στο πανδοχειο μας?
- Δωματιο να ξεκουρασω το κουρασμενο μου κορμακι! Τι αλλο? ειπα ενω διασκεδαζα με το ολο σκηνικο.
- Ναι σωστα... ειπε και αφου μου γυρισε πλατη και εψαξε σε ενα ραφι, γυρισε και απλι μπροστα και μου εδωσε ενα κλειδι. Το δωματιο 5 ειναι δικο σας!
- Ευχαριστω του ειπα και κατευθηνθηκα προς το δωματιο.

Οι σκαλες και ο διαδιρομος που οδηγουσαν στα δωματια ηταν κι αυτα στην ιδια κατασταση με τον παγκο που ακουμπουσε ο γερος. Δηλαδη βρομικα και σκονισμενα. Δεν εδωσα σημασια και κατευθηνθηκα στο δωματιο μου. Εβαλα το κλειδι στην πορτα και οταν ανοιξε ηρθε απομεσα μια μυρωδια μουχλας.
- Ωραιο μερος βρηκα να κοιμηθω. ειπα ανασηκωνοντας τους ωμους μου. Οταν εριξα μια καλυτερη ματια στο δωματιο παρατηρησα οτι δεν ηταν οσο χαλια περιμενα. Μαλιστα οταν μπηκα στο μπανιο για να πληθω ειχε και ζεστο νερο! Οποτε μετα απο ενα χαλαρωτικο μπανιο επεσα ξερος για υπνο... Οταν ξυπνησα ακουγα φωνες και πολυ φασαρια απο εξω ειχε μεσημεριασει και δεν το ειχα καταλαβει. Ετσι σηκωθηκα πανω, ετοιμαστηκα, μαζεψα τα πραγματα μου και εφυγα απο το πανδοχειο. Καθως εφευγα πληρωσα το γερο ο οποιος με ευχαριστησε και καθως απομακρυνομουν υποκλιθηκε.

Κατευθυνθηκα προς την αγορα. Εκει ψωνισα οτι χρειαζομουν για το ταξιδι μεχρι το επομενο νησι. Πολλοι ηθελαν να μου πουλησουν και διαφορα αλλα "καλουδια" αλλα τους παρεβλεψα και αρκεστηκα μονο στα απαραιτητα για το ταξιδι. Το μονο παραπανω που πηρα ειναι μια κιθαρα αφου οι ατελειωτες ωρες μοναξιας στο πλοιο δεν γεμιζαν με τιποτα! Αναμεσα στα αλλα που πηρα ηταν κρασι, μπυρες, φαγητο, καποιοι χαρτες που ελειπαν απο την συλλογη στο πλοιο, μια καινουρια πυξιδα, αφου η παλια εσπασε μαζι με αλλα πραγματα την ωρα της επιθεσης απο τους Marines, και πολλα αλλα! Τα φορτωσα στο πλοιο, το οποιο το ετοιμασα, το ελυσα απο το λιμανι και απομακρυνθηκα για τον επομενο προορισμο μου.