Depression and lost memories....[ΑΡΧΗ] Μερος Β

Chris Laebl παραδωσου! Δεν σε βγαζει πουθενα το τρεξιμο απο την δυναμη της δικαοσυνης !!μου φωναζε μια διμοιρια μαρινς οπου με ειχε παρει στο κυνηγος....

Ετρεχα πολυ πιο γρηγορα απο αυτους ομως και καταφερα να τους ξεφυγω μεσα στα τενακια... Γιατι με κυνηγανε τοσο πολυ... Αποκλειετε μονο για αυτον τον θησαυρο..μπορει να εχω κανει κατι χεριοτερο. Καθως προχωρουσα μεσα στο στενακι βλεπω ενα μπαρ καταχωνιασμενο,ειναι οτι καλυτερο για να ξεφυγω σκεφτομαι και μπαινω μεσα χωρις δευτερη σκεψη..

Το μπαρ ειναι σχεδον αδειο εκτος απο τον μπαρμαν και εναν τυπο με μαυρη κουκουλα και καμπαρτινα.. Πλησιαζω στο μπαρ και καθομαι,ερχεται ο μπαρμαν και με ρωταει..
Τι θα παρεις ξενε?καθς με ρωταει αυτο χωρις εγω να ξερω τι ειναι αυτο που προκιτε να του πω απλα το λεω...
Φερε μου ολο το ρουμι που εχεις!! και εφυγε... Τι ειναι το ρουμι?... Μου βγηκε τελειως αφθορμητα και ενιωθα μεγαλη αναγκη να το δοκιμασω.. Ηρθε μετα απο 2 λεπτα φερνοντας μου 10 μπουκαλια με ενα πορτοκαλοκιτρινο υγρο μεσα τους και μου τα αφηνει μπροστα μου... Περνω ενα μπουκαλι,το ανοιγω και αρχισα να πινω.. Ειχε μια γευση τσουχτερη και μου εκαιγε απιστευτα τον λαιμο,κανονικα δεν μπορω να πω οτι μου αρεσει αλλα οσο το κατεβασω ολο το μπουκαλι μονορουφι νιωθω μια απιστευτη ευχαριστιση και μια θεσπεσια ζαλη.....Χικ!....τι ηταν αυτο?... Δεν με νοιαζει καθολου και ανοιγω δευτερο μπουκαλι απο αυτο το ρουμι και πινω αλλα αυτη την φορα πιο σιγα...

Το ρουμι κατεβαινε αβερτα και ηδη δεν μπορουσα να συγκρατησω τις κινησεις η τα λογια μου...
Εεε κυρ...Χικ!...ιος !! Φεερε ρε λαμογιο κι..αλλο ρουμι !!φωναζω στον μπαρμαν...
Το ηπιες ολο ! Δεν εχει μεινει τιποτα αλλο και ειναι καιρος να με πληρωσεις !
Να σε πληρωσω? Με τι? το ρωταω με απορια. Τοτε ο μαυροφορεμενος τυπος που καθοταν στο τραπεζακι σηκωνεται,στεκεται διπλα μου και αφηνει στο μπαρ μουγκι με belli..
3.000 belli ειναι ακρκετα?ρωταει τον μπαρμαν καθως του κουναει θετικα το κεφαλι.. γυρναει τοτε σε εμενα και μου λεει....
Εισαι ο Chris Label εε? Ακουλουθησε με...
ΚΑι πες μ...Χικ!...μου ρε φιλε εναν καλο λογο να το κανω αυτο..
Μπορεις απλα να μεινεις εδω και τωρα που ο μπαρμαν να ακουσε το ονομα σου να τρεξει στους μαρινς και να σε αναφερει οποτε δεν εχεις μαλλον πολες επιλογες.....και εχει δικιο, δεν μπορω να κανω πολλα παρα να εμπιστευτω τον τυπο. Ετσι αφησε λεφτα στο μπαρμαν και φυγαμε αφου ειχε ηδη νυχτωσει εξω...

Περπαταγαμε μεσα στα στενακια της πολης παρα πολυ και οποτε πρατηρουσαμε μια περιπολος των μαρινς να περναει ο τυπος κρυβοτανε ποιο πολυ και απο εμενα,λογικα ειναι και αυτος καταζητουμενος....Χικ!.....Φτασαμε σε μια παραγκα,ανοιγει την πορτα και μου κανει νοημα να περασω. Δεν μου αρεσει το ολο σκηνικο αλλα δεν εχω και πολες αλλες επιλογες οποτε μπαινω μεσα στην παραγκα.. Κλεινει την πορτα και την κλειδωνει ενω προχωρισε λιγο πιο περα σηκωνει ενα κουρελο-χαλι,βγαζει μερικα ακαρφωτα ξυλα και μου λεει να μπω μεσα. Ηταν κατι σκαλια οπου οδηγουσανε πολυ βαθια κατω. Κατεβαιναμε για αρκετη ωρα και ειπα να σπασω τον παγο..Ασε και που ειχα αρχισει να βαριεμαι και η ζαλη απο το ρουμι να φευγει...
Τωρα θα μου πεις τι με θελεις και με πας στο κεντρο της γης?
Ξερουμε οτι εχεις χασει την μνημη σου. Θα σε βοηθησουμε να την επαναφερεις αν κανεις κατι για εμας..
Τι ενοεις εσας?τον ρωταω ενω εκεινος δεν μου απαντησε καθολου. Συνεχισαμε τον δρομο μας σιωπηλα.. Θα Μπορουσαν πραγματικα να μου επαναφερουν την μνημη?! Αυτο θα ηταν οτι καλυτερο μιας και που εχω τοσα ερωτηματα που πρεπει να λυθουν.. Αλλα τι να με θελουν να κανω για αυτους?.....

Υστερα απο αρκετη ωρα φτανουμε σε μια μεγαλη ξυλινη πορτα. Ο τυπος χτυπαει 5 φορες με διαφορετικο χρονικο διαστημα μεταξυ των χτυληλματων. Ανοιγει η πορτα και εκει που περιμενα να ειναι καμοια τεραστια μυστικη ωργανωση βλεπω εναν αλλον τυπο που φοραγε μοβ γυαλια και μια ζακετα με ροζ πουπουλα... Οοο καλα,Okama ειναι αρα περιπου καταλαβα τι θα ζητησει...
Καλως ηρθες Chris Label στο μικρο μου κρυσφηγετο στην East blue! Ειμαι ο Marielo Kapertoni..μου λεει και φερνει το χερι του προς το μερος μου ελπιζοντας να απαντησω στην χειραψια.. ουτε που κουνηθηκα,απλα τον κοιταζα. Μαζευει το χερι του και μου λεει..
Λοιπον,ας μπουμε κατευθιαν στο ψητο! Θες να ξαναβρεις την μνημη σου,μπορω να στην επαναφερω αρκει να κανεις κατι για εμενα.
Και τιειναι αυτο που πρεπει να κανω?
Θα δεις...απανταει με ενα σατανικο χαμογελο..

Κοψε τα πολλα πολλα και πες μου τι πρεπει να κανω...
Οκ,θελω να καταστρεψεις ολοκληρη την πολη αυτου του νησιου...η απαντηση του με σοκαρε! Μπορει οπως μου ειχανε πει οι μαρινς και οπως ενιωθα να ειμαι πειρατης αλλα κατι τετοιο δεν θα το προκαλουσα ποτε!
Δεν υπαρχει περιπτωση να σκοτωσω αθωους ανρθωπους.. Δεν χρειαζομαι την βοηθεια σου,θα την επαναφερω μονος μου την μνημη μου...και γυρναω προς την πορτα για να φυγω αλλα τοτε μπαινει μπροστα μου ο μαυροφορεμενος τυπος κλεινοντας την πορτα...
Δεν νομιζω οτι δεχομαι αυτην την απαντηση... Με στειλανε ναε ερθω απο την Grand Line μονο και μονο για εσενα και την δυναμη σου. Δεν προκειτε απλα να αρνηθεις την προταση μου. Σου προσφερω ανταμοιβη,παρτη αλλιως θα κανεις αυτο που σου ζηταω χωρις τιποτα! Δικια σου επιλογη..μου χωρις το χαμογελο να εχει φυγει απο το προσωπο του..

Κοιταω τον Donflamigo και τον αλλο τυπο. Η επιλογη που μου δινουν ειναι ανηκουστη και δεν προκειτε να το κανω αυτο ποτε. Αλλα για τι δυναμη λεει? Τι δυναμη εχω εγω?...
Δεν προκειτε να το κανω!
Δικαιωμα σου..τοτε ο αλλος με αρπαζει απο το κεφαλι και μου ανοιγει το στομα ενω ο Marielo ανοιγει ενα μπουκαλακι και μου ριχνει ενα υγρο,τοτε ο αλλος μου κλεινει το στομα και τον μυτη αναγκαζοντας με να το καταπιω.. Μολις το καταπια παρα την θεληση μου απομακρυνθηκανε και οι 2 τους..
Τι μου εδωσες να πιω?
Κατι οπου θα σε κανει πιο υπακουο !!

Θελω να τρεξω κατα πανω του και να τον χτυπησω αλλα δεν μπορω.. Κατι περιεργο συμβαινει,προσπαθω να σηκωσω εστο το χερι μου και δεν τα καταφερνω. Κοιταω προς τον Marielo και τον βλεπω να χαμογελαει..
Χοροπηδα,κανε κολωτουμπα και σφυριξε!και παρα την θεληση μου τα εκανα ολα αυτα που ειπε! Το σωμα μου ειναι λες και ακουει αυτον και οχι εμενα...
Σταματα το αμεσως !!του φωναζω αλλα εκεινος συνεχιζε. Τοτε με γυρναει προς το μερος του αλλου τυπου οπου κραταγε ενα τεραστιο σφυρι ετοιμο να με χτυμησει. Προσπαθω να επανακτησω τον ελεγχο του σωματος μου αλλα χωρις καμοια προοδο μεχρι που βλεπω το σφυρι να ερχεται κατα πανω μου.... Υστερα απο το χτυπημα ολα σκοτεινιασαν....

Μετα απο 2 μερες...

Ανοιγω σιγα σιγα τα ματια... Νιωθω εναν απιστευτο θυμο χωρις να ξερω για πιο λογο.. Ανοιγω κανονικα τα ματια μου και κοιταω γυρω μου. Ειμαι δεμενος σε μια καρεκλα, επισης φοραω ενα μαυρο φανελακι με ενα jolly roger πανω του. Ενα χαμογελαστο κρανιο με μια γραμμη να το διαπερναει απο το πανω δεξι μερος του κρανιου διαγωνια προς το αριστερο κατω μερος του μαζι με εναν μαυρο μανδυα στην πλατη μου. Αμεναντι μου στεκοτανε αυτος ο Marielo μονος του και με κοιταζε με το ιδιο σπαστικο χαμογελο οπως παντα στα χειλη του...
Επιτελους ξυπνησες ! Ομολογω οτι ειχε πολυ πλακα και διασκεδαση η συνεργασια μαζι σου. Το απολαυσα περισοτερο απο οσο περιμενα για αυτο θα σου δωσω πισω την μνημη σου!τοτε σηκωνει απο πισω του ενα περιεργο αντικειμενο που το ειχε πανω στο τραπεζι,εμοιαζε περισοτερο σαν ιπποκαμπος σε στυλ σαξοφωνου.. Το φυσαει και ενα μιγμα απο μπλε σκονη πεταει προς το μερος μου και μπαινει μεσα στην μυτη μου.. Επαναφερθηκαν τα παντα! Τοτε καταλαβα κατι αλλο...
Εσυ πηρες εξαρχης ολες τις αναμνησεις μου!! Γιατι ?

Οι δυναμεις σου ειναι τοσο ισχυρες οπου μας προκαλεσες να αρχισουμε να σε παρακολουθουμε απο τοτε που ξεκινησες να κανεις ονομα στο Tequila Wolf. Αυτη ηταν απλα η πρωτη μας επαφη μαζι σου,θελαμε να δοκιμασουμε τις δυναμεις σου με ενα απλο τεστ. Οταν ησουνα στο πλοιο των μαριν μετα το χτυπημα αφερεσα τις μνημες σου γιατι με το που θα παταγες στο νησι θα εφευγες αλλα χωρις μνημη των πλοηγικων σου διεξιοτητων δεν μπορουσες να πας πουθενα. Η αποστολη αυτη τελειωσε,θα επικοινωνησουμε μαζι σου στο μελλον... Αα και προσοχη οταν θα ξεκινησεις την διαφυγη σου απο αυτο το νησι γιατι θα σε κυνηγαει πολυς κοσμος..αν εχει απομεινει κανενας ζωντανος...χαχαχαχαχα!!!και σηκωθηκε να φυγει αφηνοντας με μονο μου και δεμενο.

Δεν ειναι πολυ δυσκολο να λυθω αφου με το δηλητηριο μουελιωσα τα σχοινια.Βγαζω αυτην την μπλουζα απο πανω μου και την καπα και φευγω. Τι κανενε με το σωμα μου?... Τι ενοουσε με ολα αυτα που ελεγε?....

βγαινοντας προς τα εξω αντικριζω κατι τελιως διαφορετικο απο οτι πριν μπω στην παραγκα... Ολοκληρη η πολη ητανε ερημη... Σπασμενα παραθυρα και πορτες και ερημια! Προχωραω σιγα σιγα προς το λιμανι και σε ολο τον δρομο εβλεπα πτωματα.. Σταματησα σε μερικα να δει πως ειχαν πεθανει και διεκρινα στοιχεια για κατι οπου με τρομαζε και δεν ηθελα να το παραδεχτω.. Ξαφνηκα βλεπω μια μικρη διμοιρια των μαρινς να περναει στο δρομο απο μπροστα μου. Ητανε 3 και κραταγανε εναν δικο οτυ ο οποιος εβγαζε αφρους απο το στομα του και ετρεμε.....

Αρνιεμαι οποιαδηποτε συμετοχη μου σε ολα αυτα ! Τρεχω προς το λιμανι με κλειστα τα ματια καισκυμενο το κεφαλι. Σκεψεις τρομαχτηκες περναγανε απο το μυαλο μου... Αν το εκανα εγω?.. Σκοτωσα ολους αυτους τους αθωους ανθρωπους για το τιποτα... Πρεπει να φυγω απο εδω.. Ειμαι ενα τερας! ... Μετα απο μερικη σκεψη αρχισε αυτος να επανερχεται στο μυαλο μου και η αυτολυπηση μου να μετατρεπεται σε τοσο ισχυρο θυμο οπου ενιωθα στο σωμα μου το δηλητηριο να βραζει...Marielo Kapertoni.... Θα σε βρω !

Στον δρομο μου τοτεπερναει ενα κοριτσακι κλαμενο και φοβησμενο... Σταματαω μπροστα του και απλα μενω ακινητος. Γυρναει και με κοιταει....
Γιατι σκοτωσες την μανα και τον μπαμπα?μου λεει με βουρκωμενα ματια..

Αυτα τα λογια του μικρου κοριτσιου πονανε πιο πιο και απο ολα τα βασανηστηρια του κοσμου ! Αυτο που δεν ηθελα να παραδεχτω μολις επιβεβαιωθηκε.... Εγω τα ειχα κανει ολα αυτα... Εγω σκοτωσα ολους τους ανθρωπους,γερους,γυναικες,παιδια,μαρινς,αθωους...... Ακομα στεκουμουν μπροστα απο το κοριτσακι αμιλητος.. Οτι και να ελεγα ποτε δεν θα ηταν αρκετο... Οτι και να πω μονο χειροτερα θα κανει τα πραμ,ατα... Σκυβω το κεφαλι,δεν αντεχα να την κοιταω στα ματια αλλο πια.. Το κοριτσακι με πλησιαζει και αρχισε να με βαραει σοτ ονατα,αφου δεν εφτανε πιο ψηλα,και να μου φωναζει κλαιγοντας....
Γιατι ?! Γιατι?! Γιατι?! Γιατι ?! ΓΙΑΤΙΙ ?! ...και επαναλαμβανε συνεχως τα ιδια λογια ασταματητα.....

Μετα απο αρκετη ωρα το κοριτσακι κουραστηκε και επεσε κατω εξουθεομενο... Λογικο αφου τοση ωρα εκλαιγε ασταματητα και με βαραγε. Δεν μπορω να την αφησω εδω περα μονο του,ετσι την σηκωνω και την πηγαινω στο ιατρειο,νοσοκομειο,σε οτι τελως παντων ειναι ανοιχτο και εχει γιατρους μεσα..

Φτανω σε ενα κτιριο οπου εγραφε η ταμπελα που ειχε πεσει κατω "ΙΑΤΡΕΙΟ" ετσι χτυπησα την πορτα και αφησα το κοριτσακι ακριβως στην πορτα και εφυγα.. Κρυμενος βλεπω οτι καποιος ανοιξε την πορτα,ειδε το κοριτσακι στο πατωμα και την πηρε μεσα να την περηποιηθει.. Πριν φυγω ηθελα να ριξω μια κλεφτη ματια απο το παραθυρο του ιατρειου να δω μεσα. Το ολο σκηνικο με εκανε να ανατριχιασω!! Ητανε πλημυρισμενο το μερος απο τραυματιες και παρα πολους οπου περιμενανε αντιδοτο.. Δεν προκητε να βρουν οι γιατροι εγκερα το αντιδοτο για το δηλητηριο μου. Ετσι τους αφησα ενα μπουκαλι που το δημηουργησα μονος μου,το εχω παντα μαζι μου σε περιπτωση οπου καποιος κοντινος μου παθαινε κατι αθελα μου... Το αφηνω στην εξωπορτα,χτυπαω για αλλη μια φορα την πορτα και φευγω....

Το κακο που εχω προκαλεσει σε αυτην την πολη ειναι ανεπιτρεπτο,παροτι ηταν εναντια της θελησης μου... Αμα ειμουν πιο δυνατος δεν θα ειχανε ελεγχο πανω μου.. Για αυτην την πολη δεν μπορω να κανω κατι αλλο για να βοηθησω.. Το ομονο που μπορω να κανω ειναι να εξαφανιστω απο εδω περα...

Εεεε εσυ ! Μην κουνηθεις αλλο!μου φωναζει καποιος και γυρναω να δω ποιος ειναι...
Εσυ ! Εσυ εισαι αυτος που σκοτωσε τους παντες !! Μου κατεστρεψες την δουλεια !!
Συγνωμη... δε...
Τωρα εγω ποιον θα κλεβω?! Μου σκοτωσες ακομα και τους αντρες μου !! Τι θα κανω εγω τωρα?! Για οτι εκανες θα μου δωσεις τωρα ολα τα λεφτα σου!! Αντε γρηγορα !!
Εκεινη την στιγμη απλα βρεθηκα διπλα του,κλωτσοντας το χερι οπου κραταγε το μαχαιρι και σηκωνοντας τον απο τον λαιμο..
Εγω νομιζα οτι σου εκανα κακο,αλλα βλεποντας οτι για τους υπολοιπους ανθρωπους τις πολης οτι δεν νοιαζεσε παρα μονο για τους δικους σου καθαρα,δεν σου αξιζει να ζεις...κλεινει τα ματια του φοβισμενα ο ληστης καθως περιμενε τον θανατο του. Κανονικα θα τον σκοτωνα τωρα με το δηλητηριο μου,αλλα...κατι ειχε αλαξει μεσα μου....

Τον αφηνω να πεσει κατω...
Σου δινω μια δευτερη ευκαιρια να ζησεις και να κανεις κατι ποιο σωστο.. Πηγαινε και βοηθησε τους συνανθρωπους σου...και εφυγε τρεχοντας...

Τι μου εχει συμβει?... Κατι εχει αλλαξει ρυζικος πανω μου.. Εχω χασει την θεληση να σκοτωνω αλλο πια.. Την θεληση για χρημα,την θεληση για σχεδον ολα... Το μονο που ενιωθα πια μεσα μου ητανε λυπη,μιζερια και μισος.. Για αυτον που με χειραγωγουσε και εκανα ολο αυτο το κακο ! Αλλα ητανε και οι 2 τους πολυ δυνατοι,δεν μποορουσα να τα βαλω μαζι τους μονος μου... Θα χρειαστω τον Τεο για αυτο,ελπθζω να βγει συντομα. Το εκανε 2 φορες,μπορει να το κανει και 3η !!

Εφτασα στο λιμανι και βλεπω οτι το καραβι του Τεο ειναι αθικτο .. Λυνω τα σχοινια,σηκωνω αγκυρα και φευγω απο το νησι ανενοχλητος... Στα ανοιχτα κλειδωνω το πηδαλια να κρατησει το πλοιο σταθερη πορεια και απλα καθομαι αγναντευοντας την θαλασσα... Κατεβαινω λιγο στο καταστρωμα μηπως και βρω τιποτα να πιω.. Ψαχνοντας το μονο που βρικα ητανε κατι τσιγαρα και το μπουκαλι κρασι του Τεο.... Πριν φτασω σε αυτο το νησι ειχα κανει μια υποσχεση στον ευατο μου,οτι δεν θα πιω απο αυτο το μπουκαλι χωρις τον Τεο..

Βγαινω εξω και καθομαι εκει που ειμουν και πριν αναβοντας ενα τσιγαρο και πινοντας λιγο νερο... Προσπαθω να θυμηθω κατι απο οταν ειχα χασει τον ελεγχο των κινησεων μου... αλλα τιποτα... Προφανως κιολας γιατι λογικα οσο τα εκανα ολα αυτα εγω ειμουνα ακομα λυποθημος. Οσο και να προσπαθουσα δεν μπορουσα να θυμηθω απολυτος τιποτα και απο τον θυμο μου χτυπησα τοσο δυνατα το χερι μου στο πατωμα οπου μελανιασε το χερι μου κατευθιαν..

Αναβα το ενα τσιγαρο μετα το αλλο και αρχισα να ηρεμω για λιγο... Οι σκεψεις μου τωρα ειχανε παει αλλου.. Πως να ειναι αραγε η ξαδερφη με την οικογενεια της?... ο Τεο στην φυλακη?... Η κορη του Marine Captain που σκοτωσα πισω στο Tequila Wolf?.... Πινω το υπολοιπο,νερο,τραβαω μια μεγαλη τσουρα απο το τσιγαρο για να μην παει χαμενο πριν το πεταξω, και πιανω το πηδαλιο...

Ειμαι πειρατης,τετοιες σκεψεις οπως κανω αυτες τις μερες δεν πρεπει να περιπλεκονται μεσα στο κεφαλι μου... Το μονο που πρεπει να σκεφτομαι ειναι η επομενη περηπετεια μου ! Αν δεν τα ηθελα ολα αυτα τοτε ας καθομουνα σπιτι! Αρχιζω να χαμογελαω σιγα σιγα και σαν τρελος να φωναζω στον ουρανο..

ΕΙΜΑΙ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΡΕ !!!ενιωθα μετα απο πολες μερες για αλλη μια φορα ζωντανος! Με ανυπομονεσια για την επομενη μου περιπετεια ! Ολα τα αλλα μπορουν να περιμενουν.. Θα την παρω την εκδικηση μου με τον καιρο αφου δηναμωσω πρωτα.... Να δυναμωσω μεσα απο τις περιπετειες μου !

ΤΕΛΟΣ Β ΜΕΡΟΥΣ

Όνομα: Giannakos92
Haki Points: -
Player of the Week Points:8
Beli:20.000
Bounty:-