A new Threat ? Death for All !! [Τελος]

Ξαπωστασα λιγο πανω στον βραχο ωστε να παρω μια ανασα, τοτε ειδα τον γερο που εριξα κατω να σηκωνετε σιγα σιγα, τοτε εβγαλα το οπλο μου απο την θηκη του και τον πυροβολησα χωρις δεφτερη σκεψη στο κεφαλι.
Αναστεναξα και ειπα απο μεσα μου "Yare Yare ! καταντατε ενοχλιτικοι ! Ειναι καιρος να μαζεψω τα σκουπιδια"
Τοτε σηκωθηκα σιγα σιγα απο τον βραχο και με ταχυτητα ετρεξα προς το μετρος τους.
"Το παιχνιδι μολις ξεκινησε" σκεφτικα ...

Αφου τους βρηκα, κρυφτηκα πισω απο κατι βραχους και περιμενα την καταληλη στιγμη για να τους επιτεθω.
Μετα απο λιγο, αφου απομακρινθηκαν ολοι και αφησαν εναν πισω, βγηκα απο την κρυψωνα μου και τον πυροβολησα εν ψυχρο.
"Χαχαχα, ξαναδοκιμασε να με πιασεις παλιοκυνηγε !" ειπα και ετρεξα ξοπισω απο τους υπολιπους.
Εκανα εναν θορυβο για να γυρησουν αλλα λιγο πριν προλαβουν να με αντικρισουν εβαλα ακομα 4 σφερες στο οπλο μου και με ταχυτητα πυροβολισα 4 φορες.

Αφου κατελησα και τις 4 σφερες, σταματησα να πυροβολω και ξεκινησα να προχορω προς το μερος τους.
Αφου τους προσπερασα ηρεμος, εβλεπες εναν εναν να κουλουριαζοντε στο χωμα νεκροι.
Τοτε ειπα ειρωνικα στον εαφτο μου " Four Hits, Four Kills xaxaxa ...."
Αφου ειχα ξεκανει τους περισσοτερους κυνηγους, προσπαθησα να βρω τον χοντρο που ηταν και αρχηγος τους.

οπος περπατουσα μεσα στην ερημια ψαχνοντας τον χοντρο ειδα εναν αντρα να πετα χτυπημενος ασχημα στον ουρανο. Ετσι σκεφτικα πως ο χοντρος ηταν καπου κοντα, ετσι και αλλιως ειχε την φημη πως κακομεταχηρηζονταν τους αντρες του.
Ετρεξα προς το μερος οπου αρχησε να πετα ο αντρας και προς καθολου εκπληξεος βρηκα τον χοντρο με ενα τσουρμο μαρινς και κυνηγους.
Ηταν πολλοι μαζεμενοι οποτε επρεπε να ενεργησω γρηγορα και κρυφα.

Εβαλα ενα ειδος σιγαστηρα στο οπλο μου και με μυστηκοτητα ξεκινησα να κινουμε γρηγορα και αθορυβα. Ξεκινησα να εκτελω τους πισω πρωτα ωστε να μην τραβιξω πολλη προσοχη αλλα αφου ειδαν πως ελειπα πολλοι μαρινς, με υποψιαστηκαν και ξεκινησαν να ψαχνουν καλα την περιμετρο.
Ετσι δεν πηρε πολλη ωρα ωστε ενας απο αφτους να με βρει και να ξεκινησει να φωναζει.

Αφου με περικυκλωσαν και δεν ειχα πουθενα να παω, ηταν καιρος να φανερωσω το μυστιοκο μου οπλο !
Το δερμα μου ξετυλιχτηκε και φανερωθηκε ενα μηχανικο χερι το οποιο ηταν εξοπλισμενο με ενα πολιβολο.
Τοτε με σβελταδα ειπα "Ryu ! WAKE !" και το Κολτ μου μετατραπηκε σε δρακο. Τον καβαλησα και με ανεβασε ψυλα στον ουρανο, τοτε με το μηχανικο μου χερι ξεκινησα να τους εκτελω ολους μαζι ομαδικα.
Ανεβηκαμε τοσο ψηλα στον ουρανο που οι σφερες των μαριν δεν μας εφταναν και ετσι ολοι τους ηταν στο ελεος μου ! :[mo110]:

Αφου τους καθαρισα ολους, εμεινα μονο ο χοντρος !
Τοτε αφου τον εβρισα ωστε να αναμετρηθει μαζι μου στα ισα, νεβριασε και πεταξε το σπαθι/μπουμερανγκ καταπανω μου.
Τοτε εδωσα εντολη στον δρακο μου να αποφυγη το χτυπημα και να ριξει φωτια στον χοντρο.
Ο δρακος με ακουσε και αφου απεφυγε με απιστεφτη ταχυτητα το σπαθι του, μαζεψε τα φτερα του και αφησε το σωμα του να το τραβιξη η βαρυτητα στο εδαφος.
Λιγο πριν χτυπησουμε στο εδαφος, τεντοσε παλι τα φτερα του και με απιστεφτη φορα πεταξε καταπανω στον χοντρο.

Τοτε ξερασε φωτια πανω του !
Ο χοντρος χρησιμοποιησε το ξιφος του για να προστατεφτη ! Τελικα το ξιφος του ελιωσε απο την θερμοκρασια και ενας πιδακας φωτιας διαπερασε το σωμα του.
Ο χοντρος μισοτελειωμενος προσπαθησε να με ριξη απο τον δρακο φωναζοντας οτι θα με επερνε μαζι του στην κολαση αλλα για κακη του τυχη, δεν ηταν και μια απο τις καλες μου μερες και γιαφτο του τρυπησα το κεφαλι με το μηχανικο μου χερι.

Κατεφθηνθηκα καβαλοντας τον δρακο μου προς την πολη στην οποια κυριαρχουσαν οι ψαρανθρωποι.
Μολις εφτασα εξω απο την πολη, ενα φρουριο ξεπροβαλε που το φιλουσε μια στρατια ψαρανθρωπων. Λιγο πριν με αντιλιφθουν διεταξα στον δρακο να γινει παλι οπλο και ετσι εγεινε.
Αφου σταθηκα μπροστα στην πυλη του φρουριου, φωναξαν ωστε να με αφησουν να μπω, τοτε ενας ψαρανθρωπος σαν χταποδι που εισα εισα συγκρατουσε να νεβρα του να μην με δειρη (για αγνωστο ακομα λογο)
μου ζητησε να βρω ειδικο εισητηριο για εισοδο στην πολη αφου ειμουν ενα απο τα κατωτερα ειδη, ανθρωπος.

Εκνεβρηστικα λιγο και ισα που κρατηθηκα να μην τον σκωτοσω αλλα ειχε χαρη που ειχα ξεραθει απο το ταξιδι μου μεχρι την πολη. Ετσι και εγω, τον ρωτησα που μπορω να παρω ενα εισιτιριο και εκεινος μου απαντησε πως δεν πουλανε πουθενα τετια εισιτηρια, για να παρω ενα επρεπε να περασω καπιες δοκιμασιες απο τους ψαρανθρωπους.
Εγω το αποδεχτηκα και ειπα πως ηθελα να περασω ολες τι δοκιμασιες ωστε να παρω το εισιτηριο.

Τοτε ο ψαρανθρωπος φωναξε καπιον και του εφερε εναν παπυρο με πραγματα που επρεπε να κανω.
Τοτε ξεκινησε να απαγκελη την πρωτη δοκιμασια.
Μου ειπε να βρω 5 κοραλια γιουλουγκια στα βαθοι του ωκεανου.
Ετσι αφου μου ειπε την πρωτη δοκιμασια ξεκινησα να πηγενω προς την θαλασσα προχωροντας. Αφου απομακρυνθηκα αρκετα, καλεσα τον δρακο μου και πεταξαμε μεχρι την θαλασσα. Αφου φτασαμε στην ακτη, ειπα στον δρακο μου να ξαναγινει οπλο και αφου εκρυψα το οπλο πισω απο ενα βραχο διωτι δεν μπορουσε να μπει στο νερο εβγαλα τα ρουχα μου και εκανα ενα μακροβουτη στην θαλασσα.

οπος ειμουν στον αερα πηρα μια βαθια ανασα και επεσα καρφι μεσα στο νερο. τοτε ξεκινησα να κολιμπω οσο πιο γρηγορα γινοταν μεχρι τον πατο του ωκεανου. Ηταν πραγματικα δυσκολη δοκιμασια, δεν με εμποδιζε μονο η εληψη οξυγωνου αλλα και το θολο νερο.
Αφου περασαν 3 λεπτα χωρις να βρω τιποτα, ανεβηκα στην επειφανια για να παρω αερα. Τοτε ειδα κατι τεραστειο να ερχετε καταπανω μου με τεραστεια ταχυτητα.

Αφου πλησιασε λιγο, αντιλιφθικα πως ηταν ειναι θαλασσιο τερας.
Το κοιταξα για λιγο καταματα και τοτε ειπα φωναχτα : " Σημερα θα εχει σουσι για βραδυνο "

Το τερας τα εκλασε λιγο με την εκφραση μου και οπισθοχορισε, τοτε εγω χρησιμοποιησα το μηχανικο μου χερι και το εκανα σουρωτηρη .!!
Η Θαλασσα γεμισε αιμα, τοτε φωναξα τον δρακο μου για να βγαλει το πτωμα του τερατος στην στερια !

Ετσι αφου ο δρακος μου εβγαλε το πτωμα του στην στερια, ξαναβουτηξα για τα κοχυλια αλλα δεν προκειτε να τα εβρισκα σε τοσο βρομικα νερα και γι'αφτο βγηκα εξω απο την θαλασσα και στα γρηγορα μαζεψα ξερα φυκια. Αφου μαζεψα αρκετα, ειπα στον δρακο μου να φυσιξει φωτια πανω στα φυκια ωστε να αναψει η φωτια και να μας κρατησει ζεστους στην διαρκεια της νυχτας.
Αφου αναψε η φωτια, πηγα στο πτωμα του θαλασσιου τερατος και με το μηχανικο μου χερι το τεμαχισα σε κομματια και διαχωρισα τα εντοσθια απο το κρεας.

Οταν πηγα ακριβος στην μεση του τερατος, στο σημειο που βρισκοταν το στομαχι, ανηξα μια προσεκτικη τομη ωστε τα υγρα του στομαχιου να μην πεσουν πανω στο κρεας.
Οπος εκοβα, ενας θορυβος ακουστηκε με αποτελεσμα να μου τραβιξει την προσοχη/ξεσπασει και εκοψα καταλαθος την πανο κοιλοτητα του στομαχιου. Η φουσκα που ειχε για στομαχι ξεκινησε να ξεφουσκονει σιγα, τοτε οσο πιο γρηγορα μπορουσα καλεσα τον δρακο μου ωστε να σηκωσει και να απομακρυνει το στομαχη με τα υγρα του απο το φαγοσιμο καθαρο κρεας .

Αφου τελειωσα το καθαρισμα του ψαριου τερατος, πηγα εκει που ηταν τα εντοσθεια ωστε να τα ξεφορτοθω μακρια απο το μερος που θα κατασκηνωνα ωστε να μην τραβιξουν την προσοχη καπιου ζωου.
Αφου εβαλα τον δρακο μου να καψει πολλα κυλα εντοσθειων, ειρθε η σειρα του στομαχιου.
Οταν ξεκινησε ο δρακος να ξερνα φωτια πανω του, ξεκινησε να μυριζει τιγανητο ψαρι και μετα απο λιγο το στομαχι του ελιωσε τελειος, τοτε μεσα απο τις σταχτες ειδα κατι να λαμπιριζει. Ετσι απο περιεργεια πηγα κοντα για να δω τη ηταν.

Αφου πλησιασα σε αφτο που γιαλιζε, τεντοσα την παλαμη μου και επιασα εισα με μια χουφτα κοραλια γιουλουγκια ! Τοτε γρηγορα τα εβαλα στο σακι μου και γυρησα πισω στις ετημασιες για βραδυνο με πολλη μεγαλη χαρα.
Ετσι αφου εψισα μια "ικανοποιητικη" ποσοτητα κρεατος για μενα και για τον δρακο μου, ξαπλωσα πανω στην αμμο και εκατσα να μετρησω τα αστερια μεχρι να με παρει ο υπνος.

Το πρωι σηκωθηκα αποτομα και με το ζορι ξυπνησα και τον δρακο μου. Τοτε αφου πληθηκα κτλπ κτλπ και εφαγα και μερικα κυλα κρεας για πρωινο, καβαλησα τον δρακο μου και ξεκινησαμε για την πολη των ψαρανθρωπων.
Λιγο πριν φτασουμε στην πολη, εκανα τον δρακο μου παλι οπλο και ετρεξα προς την μεγαλη πυλη που εκλεινε την πυλη των ψαρανθρωπων !
Τοτε φωναζοντας οσο πιο δυνατα μπορουσα ζητησα για τον Mr. Takoyaki.

Αφου μου τον εφεραν, εβγαλα 5 κοραλια απο το σακι μου και τα εβαλα μεσα σε εναν κουβα που κατεβασαν με σκινη.
Αφου το χταποδι τα κοιταξε καλα ωστε να βεβεοθει οτι ηταν αληθινα σοκαρισμενος ζητησε να του ξαναφερουν την λιστα ωστε να μου πει πια θα ηταν η δεφτερη αποστολη.
Αφου ειδε καλα την λιστα, εδειξε μια "δυσκολη" με το δακτυλο και μου την ειπε φωναχτα.

"Πρεπει να πας στην ερημια και να πιασεις ενα ειδος πολι δηλιτηριοδες σκορπιου ! Προσεχε ! Το δηλιτηριο ειναι υπερβολικα θανατηφωρο και εχει την ταση να τσιμπα πολη"
Εγω χασκογελασα λιγο διωτι ηξερα πως ηθελε να με χαντακοσει και γιαφτο του ειπα λιγο βαρεμενα πως μεχρι αβριο θα εχω 2 τετιους σκορπιους.
Εκεινος δεν εδωσε συμασια και με σηκωμενο το κεφαλι αποχωρησε.

Απομακρυνθηκα οσο πιο γρηγορα γινοταν απο την πολη και αφου καλεσα ξανα τον δρακο μου, πεταξαμε προς την ερημια για να βρουμε τα σκορπιουδακια !
Κατεβηκα κατω απο τον βραχο και για ωρες εψαχνα για ειχνος ζωης ! Αφου σκυλοβαρεθηκα και απο τα ναβρα μου ξεκινησα να πυροβολω την καφτη αμμο, διεταξα τον δρακο να κανει δυνατο αερα με τα φτερα ωστε να ξεσκεπαστη ο σκορπιος.

Μετα απο μερικα λεπτα, κατω απο μια σορο απο αμμο ειχε τρεις σκορπιους. Μολις τους ειδα, ετρεξα οσο πιο γρηγορα γινοταν και πηδηξα πανω τους. Τοτε αφτοι εσκαψαν μεσα στο χωμα και χαθηκαν.
Με εκαναν κοκκινο απο τον θυμο μου και τελειωσαν την υπομονη μου. Τοτε με ενα πειδω ανεβηκα πανω στον δρακο μου και τον διεταξα να ξερασει οσο πιο πολλη φωτια μπορουσε πανω στην αμμο.
Δεν με ενιαζε εαν πεθεναν οι σκορπιοι η οχι, ετσι και αλλιως δεν διαφκρινησε σε πια κατασταση τους ηθελε.

Αφου περασαν μερικα λεπτα και η αμμος εκεγε σαν λαβα, ειπα στον δρακο να κανει δυνατο αερα ωστε να κρυωσει και να απομακρυνθει η αμμος.
Αφου βρηκα τους σκορπιους, κατεβηκα απο το δρακο και τους επιασα και τους εβαλα στο σακι μου.
Εφτυχος που δεν καικαν και βαλσαμολθηκαν ειπα στον εαφτο μου και πεταξα εγω με τον δρακο οσο πιο γρηγορα γινοταν πισω στην πολλη των ψαρανθρωπων.

Αφου κατεβηκα απο τον δρακο και ετρεξα προς την πολη, ειπα να φερουν τον χταποδι γρηγορα γιατι γυρησα 16 ωρες πιο νωρις !
Οι φρουροι αμεσως με ακουσαν και εφεραν παλι αφτον που θα μου εδεινε το εισητηριο.
Μολις τον ειδα ειπα "Γιοςςςςς !!!!! Σου εφερα διο τραγανους σκορπιους ! Ελπιζω να σ'αρεσουν !"
Εκεινος λιγο σνομπαρισμενος ειπε "Βαλτους μεσα στον κουβα παλιοπαιδο για να τους ελεγξω !"
Δεν μου αρεσε ετσι οπος με αποκαλεσε αλλα σκεφτικα πως επρεπε καλυτερα να κρατησω τον θυμο μου για την ωρα που θα μπω στην καταραμενη πολη.

Αφου τους ανεβασε πανω και τους ειδε καλα, του ειπα πως ελπιζα να μη ειχε παραπονα επειδη δεν εβαλαν αντιλιακο.
Ο χταποδις φρικαρε αλλα δεν μπορουσε να μην δεχτει τους σκορπιους αφου δεν μου τους ζητησε απαρετητα ζωντανους.
Ετσι, επιασε ξανα την λιστα και μου ειπε πως θα μου εδεινε την τελεφτεα αποστολη.
Αφου κοιταξε καλα το χαρτι του, μετα απο μερικα λεπτα σκεπτικισμου, διαλεξε μια δυσκολη και μου την ειπε.