[Τέλος]The Assault Begins! The Truth Is Finally Uncovered!

(Είσοδος Βάσης Marine)

Όλοι οι Marines του νησιού είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να ετοιμαστούν για την μεγάλη επιδρομή στην κρυψώνα των Revolutionary. Δεν έλειπε κανείς εκτός από τους τραυματίες όπου μέσα σε αυτούς ήταν και ο Jellal Nortrom! Ο Sato ήταν φυσικά μέσα στο πλήθος και προσπαθούσε να απομνημονεύσει την στρατηγική που θα ακολουθούσαν όλοι. Ο Youichi ήταν δίπλα από τον αρχηγό των Marine του νησιού που έδινε τις διαταγές. Είχε μεγάλο αξίωμα και όλοι οι πολίτες του νησιού τον σέβονταν και ένιωθαν ασφαλείς όταν ήταν κοντά. Δεν του άρεσε ποτέ όμως να φοράει την επίσημη στολή του και έτσι είχε παρεβρεθεί με απλοικά ρούχα των Marine.

-Και αυτό είναι το σχέδιό μας! Ετοιμαστείτε όσο μπορείτε και συγκεντρωθείτε στο σημείο συνάντησης από όπου θα ξεκινήσουμε την μεγάλη επιδρομή! Τίποτα δεν θα σταματήσει την απόλυτη Δικαιοσύνη! Να το θυμάστε όλοι αυτό καθώς θα είναι το όπλο σας ενάντια στο κακό... τους Revolutionary! Ας δώσουμε σε αυτό το νησί μία ανάσα και ας του χαρίσουμε την παλιότερη γαλήνη και ειρήνη. Θα υπερισχύσουμε!!
Το έδαφος σείστηκε από την μεγάλη φωνή που ανταπέδωσε το πλήθος των στρατιωτών στον αρχηγό τους. Τα ενθαρρυντικά του λόγια μπορεί να έδιναν δύναμη στους στρατιώτες αλλά και θέληση για πόλεμο. Θέληση για να εξαφανιστεί το κακό και να επικρατήσει το καλό...

(Νοσοκομείο)

-Λίγο... έλααα!
Πιάστηκα για άλλη μία φορά από το τραπέζι με το φαγητό για να ξεκουραστώ. Είχα κάνει αρκετά βήματα ανεξαρτήτως του αν έπεσα στο τέλος. Είχα κάνει αρκετή πρόοδο και ένιωθα τον εαυτό μου καλύτερο από πριν και πιο δυνατό. Αν και δεν μπορούσα να περπατήσω όπως ήθελα και με τόση άνεση θα έπαιρνα μέρος σε αυτόν τον πόλεμο. Το δηλητήριο όπως είπε και ο ιατρός δεν είχε υποχωρίσει τόσο ώστε να μπορώ να περπατήσω ελεύθερα. Έπιασα το μήλο δίπλα και το δάγκωσα με θυμό. Έσμιξα τα φρύδια μου καθώς η γεύση ήταν πολύ χάλια! Μάλλον και αυτό θα ήταν παρενέργεια του δηλητηρίου από εκείνη την μάχη.
-Θα φύγω από εδώ! Σήμερα κιόλας...

Συνέχισα όλη την υπόλοιπη μέρα να προπονώ τα πόδια μου με τέτοιο τρόπο που αν συνέχιζα καμιά ώρα ακόμα δεν θα ξαναπερπατούσα για άλλη μία μέρα. Ο ιδρώτας έπεφτε από το πρόσωπό μου από ποταμάκια. Ακόμα και με μουδιασμένα πόδια ένιωσα τον πόνο και την κούραση αλλά ταυτόχρονα ένιωθα πως είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Μπορούσα ήδη να προχωρίσω με μεγαλύτερη ευκολία και είχα ανακτήσει πολύ μεγάλο έλεγχο της ισορροπίας μου. Τώρα δεν έπεφτα και δεν πήγαινα πέρα δώθε. Έκατσα λίγο στο κρεβάτι για να φάω κάτι και να υγράνω το σώμα μου με κάτι δροσερό. Το βράδυ είχε φτάσει και τα αστέρια φαίνονταν ολοκάθαρα. Άνοιξα το παράθυρο και ένας κρύος αέρας μπήκε μέσα στο δωμάτιο ανανεώνοντας τον αέρα. Πρόσεξα πως πολλοί Marines περνούσαν τους δρόμους πανέτοιμοι. Η ώρα έφτανε...

Είχε πανσέληνο εκείνο το βράδυ. Αλλά το χρώμα του δεν ήταν το συνηθισμένο... ήταν πιο κόκκινο. Ήταν αυτό ένα σημάδι για το τί θα γίνει στο τέλος αυτής της μάχης? Μπορεί... Γύρισα και κοίταξα τα ρούχα μου που κρέμονταν στον τοίχο. Θα τα φορούσα σε λίγα λεπτά και θα έφευγα. Περπάτησα προς τα εκεί και τα πήρα. Εκείνη τη στιγμή η πόρτα άνοιξε χωρίς να καταλάβω τίποτα. Δεν είχα ακούσει βήματα.
-Μην το κάνεις!
Η ξαφνική φωνή με τρόμαξε και έπεσα κάτω. Ο Sato καθόταν στην πόρτα και με κοιτούσε με σοβαρό βλέμμα. Αν είμουν σωστός τότε διέκρινα και λίγο θυμό.
-Δεν μπορείς να με σταματήσεις!

-Μπορώ και θα το κάνω. Και αν χρειαστεί θα σου σπάσω και τα πόδια για να μην μπορείς να περπατήσεις. Βλέπω πως έχεις την θέληση να λάβεις μέρος στον πόλεμο. Έχεις ήδη ανακτήσει την ισορροπία σου και αυτό δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον δικό σου προς την μάχη. Παράτα τα. Δεν θα έρθεις μαζί μας! Δεν θέλουμε κάποιον που με δυσκολία μπορεί να περπατήσει. Θα είναι ένα βάρος για όλους μας αν σε πάρουμε! Δες το έτσι και βρες απαντήσεις. Είσαι άχρηστος για εμάς προς το παρόν! Μην κάνεις τον κόπο και έρθεις. Συγνώμη αλλά τζάμπα προσπάθησες...
Αυτά είπε και έστριψε για να φύγει.

Δεν τον είχα δει ποτέ ξανά έτσι! Μου την έδωσε στα νεύρα αυτή η συμπεριφορά και δεν μπόρεσα παρά να νευριάσω περισσότερο και να χάσω τον έλεγχο για μία στιγμή. Έτρεξα προς τα πάνω του για να τον χτυπήσω αλλά παραπάτησα. Έσπρωξα τον τοίχο δίπλα μου για να ξαναβρώ την ισορροπία μου αλλά αντιθέτως έπεσα από την άλλη μεριά πάνω στο τραπέζι με τα φρούτα. Έμεινα για λίγα δεύτερα ξαπλωμένος.
-Είδες? Δεν μπορείς ούτε καν να τρέξεις κανονικά! Μην μας γίνεις βάρος και κάτσε εδώ!
Η πόρτα έκλεισε και έμεινα μόνος στο δωμάτιο. Δεν πίστευα ότι είχε γίνει αυτή τη στιγμή εδώ. Ήταν παράλογο. Ο Sato δεν ήταν έτσι και δεν το περίμενα από αυτόν.
-Αααααααααααααααααααααααααααααα!

Φώναξα όσο δυνατά μπορούσα. Η απελπισία και ο θυμός με είχαν καλύψει πλήρως. Έξω από την πόρτα χωρίς να το ξέρω ήταν και ο Youichi.
-Πώς πήγε? Του έβαλες μυαλό?
-Δεν νομίζω να έρθει! Τον υποβάθμισα όσο πιο πολύ μπόρεσα... όπως μου είπες!
-Χαχαχα μπράβο σου! Έκανες το σωστό.
-Ναι αλλά ο Jellal είναι καλός πολεμιστής ακόμα με τις πληγές! Μπορεί να συνεισφέρει πολύ στον πόλεμο!
-Να συνεισφέρει? Σε τέτοια κατάσταση θα πεθάνει σε 5 λεπτάκια! Δεν τον χρειαζόμαστε!
-Μα και με τις...
Ο Youichi είχε εξαφανιστεί από μπροστά από τον Sato χωρίς εκείνος να καταλάβει κάτι! Και έμεινε μόνος. Μετά προχώρισε προς την έξοδο πηγαίνοτας στο σημείο συνάντησης.

Όσο η ώρα περνούσε εγώ σκεφτόμουν πολλά πράγματα με κύριο την απότομη συμπεριφορά του παλιού μου φίλου. Η όρεξή μου να πολεμίσω είχε χαθεί εντελώς. Εκείνη τη στιγμή δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο παρά να μείνω έτσι στο κρεβάτι και να κοιτάζω τον ουρανό από το παράθυρο. Μέσα στην βαθιά μου σκέψη θυμήθηκα για την δολοφονία του γραμματέα. Ο δήμαρχος είχε πάρει μία ήρεμη έκφραση καθώς μας έλεγε τα γεγονότα. Και να φανταστείς ότι μεταξύ τους ήταν γνωστοί πολλά χρόνια σύμφωνα με αυτόν. Δεν υπήρχε αμφιβολία πως κάτι έκρυβε αυτός ο άνθρωπος. Τότε μου ήρθε ιδέα και όρεξη. Πρέπει να έχει σχέση με όλη την κατάσταση με τους Revolutionary... ακόμα και με την δολοφονία. Σηκώθηκα και πήρα τα ρούχα μου με την κάπα και την κουκούλα.

Το μαχαίρι μου όμως έλειπε. Το πιο λογικό ήταν να το πήραν όταν με μετέφεραν εδώ. Φόρεσα τα ρούχα μου και βγήκα έξω από το δωμάτιο. Κοίταξα πέρα δώθε και πρόσεξα τα σκαλιά. Περπάτησα προς αυτά και κατέβηκα κάτω. Μία νοσοκόμα πέρασε από δίπλα μου.
-Εμ συγνώμη! Ξέρετε που βρίσκονται τα προσωπικά αντικείμενα των ασθενών?
-Θα πάτε ευθεία και θα στρίψετε δεξιά στην δεύτερη στροφή. Η πρώτη πόρτα μετά έχει μέσα τα αντικείμενα. Όμως εσύ δεν είσαι ασθενής? Το μάτι σου...
-Ν-ναι είμαι--είμουν! Μόλις πήρα εξιτήριο.
Είχα ξεχάσει εντελώς το κάλυπτρο του ματιού μου. Δεν ήθελα να το αφήσω έτσι οπότε κάτι θα έκανα και θα το έβγαζα. Πήγα στο δωμάτιο με τα αντικείμενα και βρήκα το ντουλάπι με το όνομά μου.

Ζήτησα από τον υπεύθηνο εκεί να το ανοίξει. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν βρήκα τίποτα εκεί. Δεν υπήρχε κανένα αντικείμενο. Άρα το μαχαίρι το έχει πάρει κάποιος. Μπορεί και ο Sato μιάς και δεν ήθελε να πάω μαζί του στην μάχη. Βγήκα έξω και κατευθήνθηκα προς το δημαρχείο. Δεν με εμπόδισε κανείς και ούτε θα το έκανε. Όπως το φαντάστηκα. Όταν περπατώ έξω είναι πολύ πιο εύκολο από ότι σε κλειστό χώρο. Αυτό μου έδωσε το πλεονέκτημα να συνηθίσω κι άλλο τα πόδια μου. Έφτασα επιτέλους έξω από το δημαρχείο. Τα φώτα ήταν ανοιχτά και έδειχναν πως κάποιος είναι μέσα. Πήγα να μπω αλλά ένας Marine με σταμάτησε.
-Ποιός είσαι και τί θες εδώ?
-Είμαι και εγώ Marine! Δες το σήμα μου!
-Αν δεν έχεις άδεια δεν περνάς!

Μου φάνηκε ιδιαίτερα ύποπτος!
-Δεν υπακούς σε εντολές ανωτέρου?
-Υπακούω μόνο στον ηγέτ--δήμαρχο και σε κανέναν άλλο!
"Ηγέτ"? Πήγε να πει ηγέτη. Από όσο ξέρω τους δημάρχους δεν τους λένε ηγέτες! Παρά μόνο οι Revos ονομάζουν έτσι! Αμέσως τον κοίταξα καλύτερα και κατάλαβα ότι δεν ήταν κανονικός Marine. Του έριξα μπουνιά στα μούτρα και έπεσε αναίσθητος. Πέταξα το σώμα του σε μέρος που δεν φαίνεται και μπήκα μέσα στο κτήριο. Βρέθηκα κατευθείαν μπροστά στην πόρτα όπου ήταν ο δήμαρχος. Έπιασα το πόμολο και άνοιξα την πόρτα λίγο έως ότου άκουσα να μιλάει με κάποιους. Κοίταξα καλύτερα και είδα τον αρχηγό των Marine του νησιού και τον Youichi.
-Μα τί κάνουν εδώ?

-...τέλος θα τους οδηγήσετε εκεί και μετά... μπουμ! Θα παγιδευτούν όλοι οι Marine και θα βάλετε φωτιά στα εκρηκτικά. Από εκεί και πέρα ξέρετε εσείς τι να κάνετε. Διαλύστε τα άχρηστα όντα που νομίζουν πως θα φέρουν την ειρήνη αν νικήσουν εμάς! Τους παντοδύναμους Revolutionaries! Θα ρίξουμε μία και καλή την Κυβέρνηση και θα κυριαρχήσουμε εμείς στον κόσμο. Πηγαίντε και δείξτε τους τι σημαίνει να τα βάζεις με έναν Revo!
-Μάλιστα κύριε!
-Μάλιστα κύριε!
Τί!? Ο αρχηγός των Marine και ο Youichi ήταν Revos και ήταν μυστικοί? Δουλεύουν όλοι για τους Revolutionary και τώρα σχεδιάζουν για το πως θα μας νικήσουν?

Δεν πρέπει να είναι αλήθεια! Θα παράκουσα! Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τόσο τρομερό. Έπρεπε να το επαληθεύσω. Θα περίμενα μέχρι να φύγουν και θα έμπαινα μέσα. Είμουν σίγουρος πως αν ρωτούσα τον Youichi ή τον άλλον δεν θα μου έλεγαν τίποτα ή θα έλεγαν ψέματα. Περίμενα λίγο ακόμη και κρύφτηκα πίσω από ένα γραφείο ώστε να μην με δουν όταν βγαίνουν. Βγήκαν όλοι μαζί και πήγαν προς την έξοδο. Ο δήμαρχος τους αποχαιρέτησε και έμεινε για λίγο όρθιος κοιτάζοντας έξω τους άλλους 2. Βρήκα την ευκαιρία και έτρεξα πάνω του και του κάλυψα το στόμα ώστε να μην φωνάξει. Τον τράβηξα και τον βάρεσα στο σβέρκο για να μην κάνει καμιά βλακεία και λιποθύμισε.

Συνήλθε μετά από μισή ώρα περίπου. Τον είχα μεταφέρει μέσα στο γραφείο του και είχα κλείσει τα πάντα. Ήταν δεμμένος σε μία καρέκλα. Μόλις με είδε, κατάλαβε τι γινόταν και αμέσως προσπαθησε να μιλήσει αλλά του είχα κλείσει και το στόμα. Τότε άρχισε να χτυπιέται σαν σπαστικό προσπαθώντας να λυθεί.
-Δεν έχει νόημα! Μην προσπαθείς άλλο και ας συγκεντρωθούμε στο θέμα μας! Για ποιούς δουλεύεις?
Του έβγαλα το φίμωτρο για να μιλήσει.
-Τί εννοείς?
-Απάντα στην ερώτηση τώρα αλλιώς...
Έβγαλα τότε έναν χαρτοκόπτη και τον πλησίασα απειλητικά στον λαιμό του δίνοντάς του να καταλάβει.
-Για τους Revolutionaries! Αυτοί που είδες είναι μικρότερου αξιώματος.
-Τι σχεδιάζετε?
-Να-να α-αφανίσουμε όλους τους Marine από το νησί και να το κατακτήσουμε...


(Σημείο Συνάντησης Marine)
-Εφόσον είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι ξεκινάμε κατευθείαν την επίθεση! Το αρχηγείο τους βρίσκεται στο υπόγειο ενός παλιού κτηρίου εδώ κοντά! Η Ομάδα 1 θα μπει πρώτη! Μετά ακολουθούμε το σχέδιο... Είστε έτοιμοι!?
-Επίθεση!!!!
.........

Τέλος The Assault Begins! The Truth Is Finally Uncovered!

Όνομα: Jellal Nortrom
Haki Points: -
Player of the Week Points: 8
Beli: 21.000
Fame Points: -
Post: 3.000