Up? Something is wrong...(part 2)[Τελος]

Η μαχη με τον Sarquiss ηταν πολυ ευκολη. Μολις μου ορμηξε εγινα ολοκληρος ατσαλι για πολυ λιγο και με το χερι μου σε μορφη λεπιδασ του εκανα μια βαθεια πληγη στο στηθος... Επεσε κατω δειχνοντας να ποναει πολυ και πιανοντας το τραυμα. Τον αφησα στο σημειο που επεσε χωρις να τον ξαναγγιξω. Ολοι στο μπαρ με κοιτουσα τρομαγμενοι απο αυτο που εγινε μπροστα τους μεσα σε λιγα δευτερολεπτα. Αφησα λεφτα πανω στην μπαρα για το ρουμι που ηπια και ειπα στον μπαρμαν:
- Ευχαριστω για τις πληροφοριες. Επειτα κατευθηνθηκα προς την πορτα του μπαρ και βγηκα εξω.

Ειχα αρχισει να νυχτωνει και ετσι με αυτες τις πληροφοριες αποφασισα να παω να επισκευτω τον γερο που μου ειπε πρωτος οτι μπορω και πρεπει να παω στον ουρανο. Μετα απο λιγη ωρα, εφτασα στο σπιτι που ειχα δει προηγουμενως. Ειχε νυχτωσει για τα καλα και μεσα στο σπιτι εβλεπα ενα φως αναμενο. Πλησιασα και χτυπησα την πορτα. Φαινοταν σαν να μιλαει με καποιον αλλο ο γερος και εκεινη την στιγμη σταματησαν οι φωνες. Ακουσα μια καρεκλα να σερνεται μεσα στο σπιτι και επειτα η πορτα ανοιξε.
- Καλως ηρθες πισω μικρε! ειπε χαμογελοντας. Μπηκα μεσα και ειδα 2 τυπους, που εμοιαζαν πιο πολυ με μαιμουδες παρα με ανθρωποι να καθονται στο μοναδικο τραπεζι του σπιτιου.

- Να σου γνωρισω 2 συνεργατες μου και φιλους μου. Απο εδω ο Masira ειπε δειχνοντας αυτον που ηταν φτηστος με μαιμου και απο εδω ο Shojo. ειπε δειχνοντας τον αλλο που ειχε ενα μακρυ πρασινο μαλλι.
- Χαρηκαμε για την γνωριμια! ειπε ο asira γελοντας.
- Κι εγω! ειπα δινοντας το χερι μου και στους δυο.
- Λοιπον? Τι εκανες με το θεμα της Log Pose σου?
- Ενας τυπος σε ενα μπαρ μου ειπε το ιδιο που ειπες κι εσυ... Ομως... ενας αλλος ελεγε οτι κατι τετοιο δεν γινεται και κανεις δεν θα μπορουσε ποτε να παει στον ουρανο...
- Κι εσυ τον πιστεψες? ρωτησε σχεδον απογοητευμενος.
- Βασικα... Τον πλακωσα στο ξυλο. Πιστευω οτι ο οποιοδηποτε μπορει να κανει το ονειρο του πραγματικοτητα, ακομα κι αν αυτο ειναι να βρει ενα νησι στον ουρανο...

Μολις το ειπα αυτο ενα χαμογελο εσκασε στα χειλη του.
- Παιδια σηκωθειτε! Εχουμε πολυ δουλεια να κανουμε μεχρι μεθαυριο! ειπε ο γερος στους 2 φιλους του.
- Ε? Για ποιο πραγμα μιλας? ρωτησα παραξενεμενος γι αυτο το ξαφνικο που ειπε ο γερος.
- Μην ανυσηχεις μικρε! Θα κανουμε ο,τι περναει απο το χερι μας για να πας στον ουρανο! Εξακολουθοντας να μην καταλαβαινω τι λενε ξαναρωτησα:
- Θα μου εξηγησει κανεις τι συμβαινει? Ο γερος χαμογελασε και ειπε:
- Σε τακτα χρονικα διαστηματα, σε διαφορα σημεια της θαλασσας λιγα μιλια εξω απο αυτο το νησι, εμφανιζεται ενας πιδακας νερου τοσο ψηλος που λενε οτι ενωνει την γη με τον ουρανο. Αν υπαρχει ενας τροπος να πας στον ουρανο τοτε πολυ πιθανοτατα να ειναι αυτος.

Ξαφνιαστηκα που εμφανιστηκε ενας τροπος να παω στον ουρανο απο το πουθενα! Δεν ηξερα αν ειναι επικινδυνος αλλα δεν εχανα τιποτα να δοκιμασω. Ο γερος και ειδικα οι 2 φιλοι του ηταν ενθουσιασμενοι που θα με βοηθουσαν. Ομως δεν ηξερα τι ακριβως σχεδιαζαν να κανουν για να με βοηθησουν.
- Με ποιο τροπο θα με βοηθησετε?
- Θα ενυσχησουμε το καραβι σου ετσι ωστε να αντεξει κατα την ανοδο στον πιδακα. Ομως για να το κανουμε αυτο πρεπει να παρουμε καποια πραγματα απο την πολη... Τετοια ωρα τα μαγαζια ειναι κλειστα οποτε θα ετοιμασουμε οτι μπορουμε τωρα και αφηνουμε για αυριο το μεγαλο κομματι της δουλειας. απαντησε ο γερος.

- Δεν ειστε υποχρεωμενοι να με βοηθησετε... Γιατι το κανετε αυτο? ρωτησα, συγκινιμενος απο τον ζηλο που εδειχναν να με βοηθησουν.
- Θα βοηθησουμε οποιον μπορουμε που να βλεπουμε οτι εχει ονειρα και ειναι προθυμος να τα ακολουθησει. ειπε ο γερος πιανοντας με απο τον ωμο. τωρα ομως εσυ θα πεσεις για υπνο! Αυριο το πρωι θα παμε μαζι στην πολη για να παρουμε τα απαραιτητα και επειτα σου εχω μια δουλεια που πρεπει να κανεις μονο εσυ! συμπληρωσε. Αν και εφερα μερικες αντιρρησεις τελικα επεσα για υπνο και απο οτι καταλαβα τελικα τον ειχα πραγματικα αναγκη. Καιρο ειχα να κοιμηθω χωρις να σκεφτομαι οτι καποιος μπορει να μου κανει κακο χωρις να το καταλαβω. Ηταν απο τους καλυτερους υπνους το τελευταιο διαστημα!

Οταν ξυπνησα, ακουγα φασαρια απο εξω. Ειδα παρα πολλους ανθρωπους να ειναι στο πλοιο μου και να κανουν διαφορα πραγματα. Επειτα ειδα μπροστα απο το πλοιο να ειναι ο γερος με τους 2 αλλους και να ξεκουραζονται.
- Καλημερα! Τι γινεται εδω? ειπα εκπληκτος απο το θεαμα τοσων ανθρωπων να βοηθανε για να φτιαχτει το πλοιο μου.
- Αυτοι ειναι ολοι οσοι εχουμε εμεις οι 2 στα πληρωματα μας! ειπε ο Shojo, εδειξε τον Masira εαυτο του και χαμογελασε.
- Μικρε παμε στην πολη για να παρουμε τα απαραιτητα για να συνεχιστουν οι εργασιες. μου ειπε ο γερος και σηκωθηκε ορθιος.
- Ενταξει! ειπα και επειτα οι 4 μας φυγαμε για την πολη.
- Μην τους παρεξηγεις! Κλασικα αδερφια... ειπε ο γερος καθως ειχαμε προχωρησει αρκετα και το μονο που ακουγοταν ηταν οι 2 καπετανιοι να μαλωνουν συνεχως.
- Δεν πειραζει καταλαβαινω! ειπα χαμογελοντας. Τι θα αγορασουμε απο την πολη? ρωτησα για να ξερω περιπου ποσα θα ειναι τα εξοδα.

- Θα αγορασουμε ξυλα για την στηριξη του καταρτιου, για να ενισχυσουμε το πηδαλιο του πλοιου καθως και για ενα αλλο λογο που στον κραταω για εκπληξη. Επισης θα παρομε πανι για ενυσχυσουμε το ηδη υπαρχον.
Ολα ηταν καλα σχεδιασμενα και αυτο με εκανε να νοιωθω αισιοδοξια οσον αφορα το κομματι της ανοδου στον πιδακα. Ομως ανυσηχουσα αρκετα καθως δεν ηξερα αν υπαρχει νησι πανω στον ουρανο κι ετσι θα βρισκομουν να πεφτω στην θαλασσα με μεγαλη δυναμη, κατι που θα διελυε το πλοιο αλλα και εμενα μαζι. Καθως τα σκεφτομουν αυτα, η ωρα περασε, ο καυγας των αδερφων τελειωσε και φτασαμε στην πολη.

Καθως προχωρουσαμε μεσα στην πολη, ολοι σταματουσαν να μιλανε και κοιτουσαν εμενα.
- Θα πρεπει να εμαθαν για τον καυγα σου χτες αμεσως μολις τελειωσε. Να εισαι προσεκτικος μικρε. Αυτη η πολη ειναι πολυ επικυνδινη.
- Μην ανυσηχεις για εμενα. Μπορω να χειριστω ενα ματσο φαντασμενους ανετα. ειπα και μεχρι να φτασουμε στο μαγαζι που ηθελε ο γερος να παμε κοιτουσα γυρω μου καχυποπτα. Μπηκαμε μεσα και αγορασαμε τα πανια που διαλεξε ο γερος. Ηταν πιο ακριβα απο οτι περιμενα αλλα δεν με ενοιαζε! Και πολυ χρημα ειχα μετα την ληστεια μου στο Drum, και ηθελα να αγορασω οτι καλυτερο για να ανεβω με ασφαλεια στον ουρανο. Βγηκαμε εξω απο το μαγαζι και ειδαμε πολυ μαζεμενο κοσμο.

- Εισαι αυτος που νικησε χτες τον Sarquiss? με ρωτησε ενας τυπος με σοβαρο υφος.
- Ναι εγω ειμαι. του απαντησα καθως αρχισα να προετοιμαζομαι για μαχη.
- Ειμαι ο Bellamy, ο τυπος με τα 55.000.000 bounty. μου ειπε χαμογελοντας.
- Μπραβο σου... Στριβε τωρα γιατι εχουμε και δουλειες... του ειπα κανοντας ενα βημα προς τα μπροστα. Εκεινος εκανε τα ποδια του ελατηρια και πηδηξε πανω απο εμενα. Επεσε με φορα πανω στον Masira και τον καρφωσε στον ωμο με ενα μαχαιρι.
- Για να μαθεις πως ειναι να βαρανε εναν απο τους φιλους σου... ειπε και γελασε με εναν τροπο σχεδον παρανοηκο. Ο Masira ηταν πεσμενος κατω και επιανε τον ωμο του ενω οι αλλοι 2 ηταν απο πανω του και κοιτουσαν αν ειναι καλα.

Το βλεμμα μου σκοτεινιασε και θυμος με κατακλεισε. Τοση οργη και μισος ειχα να νοιωσω πολυ καιρο.
- Αν ηθελες να χτυπησεις καποιον για να με εκδικηθεις, τοτε αυτος ειμαι ΕΓΩ! Ηταν μεγαλο λαθος σου που ακουμπησες εναν απο τους φιλους μου... Ζητα συγγνωμη και μπορει να μην σε σκοτωσω!! Ειπα ενω δεν μπορουσα να κρατησω τον εαυτο μου αλλο! Ηθελα με ολη μου την ψυχη να τον χωσω 3 μετρα κατω απο τη εδαφος.
- Να ζητησω συγγνωμη? Χαχαχαχα!! Δεν συνηθιζω να μετανιωνω για οτι κανω! Αλλα ακομα και να μετανιωνα δεν θα ζητουσα συγγνωμη απο ενα αποβρασμα σαν κι εσ... Δεν προλαβε να τελειωσει την φραση του και του εριξα μια μπουνια που τον πεταξε μεσα στο μαγαζι.
- Εδωσες λαθος απαντηση... Τωρα ο,τι και να μου λες δεν θα γλυτωσεις! ειπα και ορμηξα κατα πανω του.

Εκεινος αφου συνηλθε απο το σοκ της ξαφνικης επιθεσης εκανε παλι τα ποδια του ελατηρια και με ενα μεγαλο πηδημα βγηκε εξω απο το μαγαζι. Ετσι τον ακολουθησα κι εγω για να τον νικησω. Ομως ηταν γρηγορος και πολυ ευκινητος κι ετσι αυτο δεν ηταν ευκολο. Καθε μου επιθεση την απεφευγε με σχετικη ευκολια.
- Σταματα να φευγεις σαν κοτα και ελα να πολεμησουμε!!!!!!! του φωναξα μετα απο καποιο διαστημα στο οποιο το μονο που εκανε ηταν να αποφευγει τις επιθεσεις μου.
- Πως με ειπες? Κοτα? Αθλιε και τειπωτενιε πειρατη τωρα δεν εχεις ελπιδα επιβιωσης. ειπε ενω φαινοταν ενοχλημενος και αρχισε να κανει κινησεις σε ολο τον χωρο χτυποντας πανω στο ενα κτηριο μετα το αλλο και περνοντας ολο και περισσοτερη φορα.

Δεν ηξερα τι σχεδιαζε αλλα δεν ηταν καλο. Σιγα σιγα αρχισε να χανεται απο το οπτικο μου πεδιο αφου ειχε αναπτυξει τρελη ταχυτητα. Επειτα ενοιωσα ενα δυνατο χτυπημα στην πλατη και πεταχτηκα πανω σε ενα κτηριο, το οποιο διαλυθηκε και επεσε πανω μου, αφου περασα απο μεσα του και εσπασα μερικες κεντρικες κολωνες.
- Να μαθεις να μην τα βαζεις μαζι μου. ειπε ο Bellamy λαχανιασμενος. Σηκωσα μερικα ερρειπια απο πανω μου και σηκωθηκα ορθιος. Κι εκεινος ομως φανηκε να ποναει. Μια τετοια συκγρουση με ατσαλι σιγουρα του προξενησε τραυματα.
- Νομιζες οτι θα με ξεφορτωθεις τοσο ευκολα? του ειπα και ορμηξα. Εκεινος συνεχισε να αποφευγει τα χτυπηματα, πηδοντας απο το ενα σημειο στο αλλο.Πηγε να κανει παλι το ιδιο κολπο ομως αυτη την φορα τον προλαβα πριν με χτυπησει και εβαλα το χερι μου σε μορφη λεπιδας στην μεση.

Ετσι καρφωθηκε πανω. Ολα ειχαν τελειωσει! Με την δυναμη που καρφωθηκε ηταν αδυνατο να μην προκαλεσει στον εαυτο του ενα τεραστιο τραυμα. Ακομα δεν ειχε χασει τις αισθησεις του κι ετσι του ειπα:
- Μπορει εσυ να εισαι ο Bellamy με τα 55.000.000 bounty, ομως εγω ειμαι ο Messi D. Teo με τα 450.000.000 bounty. Με κοιταξε με τρομο στα ματια και επειτα εχασε τις αισθησεις του. Μετα απο λιγα δευτερολεπτα που προσπαθησα να τον βγαλω απο πανω μου, τα καταφερα και τον εριξα στο εδαφος. Πηγα κοντα στον Masira και σιγουρευτηκα οτι δεν ηταν σοβαρο τελικα το τραυμα του. Αφου τον πηγαμε σε ενα γιατρο για να φροντισει το τραυμα του, επειτα πηγαμε για να συνεχισουμε τα ψωνια μας. Ολοι στον δρομο με κοιτουσαν χωρις να τολμανε να με πλησιασουν, απο την στιγμη που εμαθαν για το bounty μου. Ολοκληρωσαμε τα ψωνια για τα απαραιτητα και επιστρεψαμε πισω στο πλοιο μου. Ειχαμε ακομα μιση μερα για νε τελειωσουμε τις ετοιμασιες του πλοιου κι ετσι επρεπε να κανουμε γρηγορα.

Πηγα να βοηθησω με τις ετοιμασιες αλλα δεν με αφησαν.
- Εσυ θα πας μεσα στο δασος να πιασεις ενα Southbird! μου ειπε ο γερος και μου εδωσε μια αποχη.
- Τι ειναι αυτο και γιατι το χρειαζομαστε? ρωτησα παραξενεμενος.
- Ειναι ενα πουλι που το κεφαλι του, ανεξαρτητα την κατευθυνση που ειναι γυρισμενο το σωμα του, ειναι γυρισμενο παντα προς το Νοτο..!! Οι πυξιδες δεν λειτουργουν μεσα στην Grand Line και η Log Pose δεν δειχνει προς τα που ειναι ο Βορρας! Η κατευθηνση που θες να ακολουθησεις ειναι ο νοτια οποτε με ενα απο αυτα θα ξερεις οτι ακολουθεις σωστη πορεια. Ημουν εντυπωσιασμενος απο ολα αυτα που ακουσα! Ομως δεν ηξερα πως ειναι αυτο το πουλι.
- Και πως θα το ξεχωρισω? ρωτησα για να μαθω.
- Εχει μια παραξανη κραυγη! Θα το καταλαβει μολις το δεις! μου ειπε. Επειτα τους αποχαιρετησα και εφυγα για να βρω ενα.

Μπηκα μεσα στο δασος και παρατηρησα οτι ηταν αρκετα πυκνο! Λιγο φως περνουσε αναμεσα απο τα δεντρα και δεν εβλεπα πολυ καλα. Προχωροντας μεσα στο δασος ειδα ενα πουλι πανω σε ενα δεντρο το οποιο δεν ειχα ξαναδει. Επειτα εκροξε και εβγαλε εναν παραξενο ηχο. Σιγουρα αυτο ηταν το πουλι που ελεγε ο γερος αφου εφυγε απο το κλαδι αλλα δεν κοιτουσε στην πορεια που πηγαινε, αλλα προς την αντιθετη κατευθηνση. Βασικα πετουσε προς το μερος μου ενω δεν κοιτουσε εμενα αλλα κοιτουσε τι γινοταν πισω του. Σηκωσα την αποχη ψηλα και επεσε κατευθειαν μεσα! Αμεσως το επιασα και το εδεσα. Μετα πηρα τον δρομο για τον γυρισμο. Οταν εφτασα πισω οι εργασιες ειχαν προχωρησει αρκετα και ειχε ερθει το απογευμα.
- Συγχαρητηρια που επιασες ενα τοσο ευκολα! μου ειπε γερος. Αλλοι κανουν πολυ περισσοτερη ωρα για να πιασουν και αλλοι δεν τα καταφερνουν καν.
- Δεν ηταν και πολυ δυσκολο! του ειπα χαμογελοντας και επειτα τον ρωτησα για την προοδο των εργασιων.

- Οι εργασιες θα εχουν ολοκληρωθει μεχρι αυριο αρκει να ξενυχτησουμε για να τις τελειωσουμε. Εσυ Ομως το βραδυ θα πας για υπνο! Πρεπει να εισαι ξεκουραστος για αυριο. Συμφωνησα μαζι του και αφου εβαλα το πουλι μεσα σε ενα κλουβι πηγα να βοηθησω κι εγω με τις εργασιες. Το βραδυ ηρθε και η προοδος ηταν εμφανης. Ειχαμε τελειωσει με το πανι και το καταρτι και η ανυσχιση του πηδαλιου ηταν σε καλο δρομο. Ετσι αφου τυς καληνυχτησα ολους πηγα για υπνο! Αυριο θα ηταν η μεγαλη μερα...
Οταν ξημερωσε σηκωθηκα πανω και βγηκα εξω. Το πλοιο ηταν ετοιμο για το ταξιδι. Του ειχαν προσθεσει και φτερα αφου θα ηταν σαν να πεταγε προς τον ουρανο! Αυτη ηταν η εκπληξη που μου ειχαν πει οτι θα μου κανουν και την καταχαρηκα!
- Ολα ειναι ετοιμα! ειπαν με μια φωνη ο γερος και τα 2 αδερφια. Σε ενα μισαωρο το πολυ θα πρεπει να εχεις φυγει απο το νησι γιατι θα αλλαξει η βελονα της Log Pose κατευθηνση. Ειχε δικιο ετσι χωρις να χασω χρονο ανεβηκα στο πλοιο και ανοιξα πανια για τον ουρανο. Αφου τους χαιρετησα αρχισα να απομακρυνομαι. Το πιο ενδιαφερον ταξιδι στην ζωη μου μολις αρχιζε.

Όνομα: Messi D. Teo
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 8
Beli: 18,000
Bounty:-