Life of an Assasin[Τελος]

Πριν απο αρκετο καιρο σε αυτο το νησι ειχε ερθει ενας πολυ φημισμενος πειρατης για να κρυφτει απο τους marine.Τελικα οι marine τον ανακαλυψαν και στην προσπαθεια τους να τον πιασουν σκοτωσαν εκατονταδες κατοικους του νησιου.Μεσα στους νεκρους ηταν και οι γονεις μου,ειμουν μικρος ομως και οι αναμνησεις παραμενουν θωλες.Το μονο πραγμα που θυμαμαι ηταν οτι ο πειρατης αυτος που ποτε δεν μαθαμε το ονομα του,μας μιλαγε για φανταστικα πραγματα που ειδε στα ταξιδια του.Μιλαγε για τερατα στην θαλασσα,για τρομερους εχθρους.Μας διηγηθηκε ακομα και για σπανια φρουτα που εδιναν σε αυτους που τα ετρωγαν υπερφυσικες δυναμεις.Τα περισοτερα παιδια ειχαν μεινει ορφανα απο την μερα που επιτεθηκαν οι marine.Αυτος ομως καταφερε να τους ξεφυγει και μαλιστα μας προσεχε σαν να ηταν πατερας μας.

Ο πειρατης αυτος μας προπονουσε για να γινουμε δυνατοι και να μπορουμε να υπερασπιστουμε τους εαυτους μας.Καθε φορα που τον ρωταγαμε το ονομα του,αυτος παντα απαντουσε:Χαχαχα αυτα δεν εχουν σημασια.Εγω ειμαι μονο ενας εγγληματιας,το ονομα μου ειναι παντου γνωστο και εχω αποκτησει κακη φημη.Εγω αυτο που θελω απο εσας ειναι το ονομα σας να γινει γνωστο για τις καλες πραξεις σας.
Το σπιτι του ηταν μια μικρη καλυβα μεσα στο δασος και τα μοναδικα πραγματα που ειχε ηταν ενα μικρο τραπεζι και μια καρεκλα,ενα κρεβατι και ενα μικρο σιδερενιο μπαουλο.
Παντα ειχα την περιεργεια να το ανοιξω και να μαθω τι εχει μεσα αλλα ποτε δεν τολμουσα να το κανω.

Εχουν περασει αρκετα χρονια απο τοτε και πλεον ειμαι πολυ δυνατοτερος.ο πειρατης ειχε γερασει αλλα δεν ειχε χασει και τις δυναμεις του.Ετσι συνεχισε να με προπονει.Καποια μερα στο νησι εφτασε ενα πολυ μεγαλο πλοιο,εμοιαζε πολυ με marine battleship.Βγηκαν απο εκει περιπου 100 marine μαζι με εναν commander.μπηκαν στην πολη και αρχησαν να ανακρινουν τους κατοικους.Ενας απο αυτους μου εδειξε μια αφισα που ειχε το προσωπο του γερου πειρατη.
-Αυτος ο ανθρωπος εχει πραξει εγγληματα κατα της κυβερνησης,δεν μπορειτε να τον κρυβετε για πολυ ακομα!

Τοτε απιστευτα νευριασμενος,ριχνω μια μπουνια στο προσωπο του marine και αρχιζω να τρεχω προς την καλυβα του γερου πειρατη.Ετρεχα οσο πιο πολυ μπορουσα,το προσωπο μου ειχε λουσει κρυος ιδρωτας και μονο η σκεψη οτι μπορει να τον σκοτωναν με αγχωνε ακομα περισοτερο.
Μετα απο λιγα λεπτα,λιγο πριν φτασω στην καλυβα,ακουω εναν πυροβολισμο.
απο την πορτα βγηκαν περιπου 3 marine.Τους αγνοησα και μπηκα στην καλυβα.
Ειδα πτωματα περιπου 10 marine και τον γερο να ειναι χτυπημενος στην καρδια απο μια σφαιρα.
-Ο..Οχι!Μην κουνιεσε θα σε παω σε γιατρο!
-Παιδι μου,ειναι πολυ αργα για μενα,ασε με και πηγαινε να κρυφτεις,θα σε σκοτωσουν σιγουρα αν σε πιασουν.
-Ποτε! Τοσα χρονια με διδασκες να μην κρυβομαι ποτε απο τους αντιπαλους μου!
-Ακου...Παρε αυτο το κλειδι.Ειναι οτι πιο πολυτιμο εχω σε παρακαλω μην το χασεις!μου ειπε και ξεψυχησε.

Τοτε σχεδον αμεσως δακρυα γεμισαν τα ματια μου.Εσφιξα το κλειδι στο χερι μου και βγηκα εξω απο την καλυβα.Κλεινω τα ματια μου και ερχεται στο μυαλο μου η εικονα του σιδερενιου μπαουλου.
ξαναμπαινω γρηγορα στην καλυβα το αρπαζω απο το ξυλινο ραφι και το βγαζω εξω.
Τοτε ανοιγω με το κλειδι το μπαουλο και βλεπω μεσα ενα τεραστιο φρουτο με διαφορα παραξενα σχηματα πανω του.
Το πηρα στο χερι μου και αρχησα να αναρωτιεμαι για ποιον λογο φυλαγε τοσο καλα ενα παραξενο φρουτο.
Ακριβως κατω απο το φρουτο ηταν ενα μικρο σημειωμα.
"Την στιγμη που διαβαζεις αυτο το γραμμα,εγω μαλλον ειμαι νεκρος.Αυτο το φρουτο ειναι ολοκληρος ο θησαυρος μου...Θελω να το κρατησεις εσυ και να το χρησημοποιησεις οπως θες.Στην μαυρη αγορα τετοια φρουτα κοστιζουν πανω απο 100.000.000 Belli.Εαν το πουλισεις θα ζησεις την υπολοιπη σου ζωη πλουσιος και χαρουμενος.Αν το φας,θα παρεις καποια υπερφυσικη δυναμη,Αλλα θα ζησεις την υπολοιπη ζωη σου μεσα στον κινδυνο και την δυστυχια.Η αποφαση ειναι δικια σου."

Εκεινη την στιγμη το μυαλο μου ειχε θολωσει εντελως.Δεν με ενοιαζαν τα πλουτη και η ευτυχια.Το μονο που με ενοιαζε ηταν να παρω εκδικηση.
Ετσι πηρα το φρουτο και το εφαγα.Ενιωσα πολυ παραξενα.Ενιωθα την ενεργεια να κατακλυζει το σωμα μου.Πιστευα οτι με τις υπερφυσικες δυναμεις,ο γερακος ενοουσε την μυικη δυναμη μου.Ετσι αποφασησα να το δοκιμασω.Ετσι κλοτσαω με ολη μου την δυναμη τον κορμο ενος τεραστιου δεντρου.
Το μονο που καταφερα ηταν να τον ραγισω λιγο αλλα και το κοκκαλο του ποδιου μου ραγισε μαζι του.
Επεσα κατω απο τον πονο αλλα αποφασησα να μην χασομερησω αλλο και ετσι αρχισα να κατευθυνομαι προς το battleship των marine.

Μετα απο λιγα λεπτα εφτασα στο πλοιο των marine.
Ειχαν μεινει πισω λιγοι φρουροι.Οι υπολοιποι μαλλον θα ηταν ακομα στην πολη.
Βγαζω το Dagger μου και κοβω τον λαιμο του ενος.ετσι κατεβαινω στις αποθηκες του πλοιου.
βρηκα μπαρουτι και ειχα αποφασησει να το αναψω και να βυθισω το πλοιο.
-Ε!εσυ!τι στο καλο κανεις εκει?
Κοιταω πισω μου και βλεπω τον commander μαζι με αλλους 5 marine.
-Σκοτωστε τον!Ειναι σιγουρα πειρατης.
Τοτε ενας απο τους marine βγαζει την καραμπινα του και με πυροβολει.
Προλαβα να βαλω τα χερια μπροστα απο το προσωπο μου.
Εκλεισα τα ματια μου αφου σε λιγα κλασματα του δευτερολεπτου θα ειμουν νεκρος.
Για καποιο παραξενο λογο δεν ενιωθα καθολου πονο.
Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω την σφαιρα να κατευθυνεται προς εμενα αλλα κατι ειχε αλλαξει.
η σφαιρα κατευθυνοταν προς εμενα παρα πολυ αργα.Τοσο αργα που μπορουσα να την πιασω με το χερι μου.

Οι marine ειχαν μεινει αναυδοι.Τοτε πιανω την σφαιρα ενω ηταν ακομα στον αερα και την κοιταζω απορημενος.
-Να παρει! Εχει καποιου ειδους υπερφυσικη δυναμη! Σκοτωστε τον ανοητοι,μην τον κοιτατε!
Ενας απο αυτους εβγαλε ενα σπαθι απο την θηκη του και ορμησε κατα πανω μου.
Τοτε χωρις να κατααλαβω πως ακριβως εγινε,Η σφαιρα εκτοξευτηκε απο το χερι μου και πετυχε τον marine στο κεφαλι.Αυτος επεσε κατω νεκρος.
-Π..Πως το εκανε αυτο! Δεν βλεπω να εχει πανω του καποιο οπλο!
Τοτε θυμηθηκα το φρουτο που ειχα φαει νωριτερα.
Αμεσως καταλαβα οτι αυτη ηταν η υπερφυσικη δυναμη του φρουτου μου που λειτουργησε αυτοματα σαν αντανακλαστικο.
Τοτε κοιταζω τα χερια μου και χαμογελαω.
-Λοιπον ανοητοι...Θα παρω εκδικηση που σκοτωσατε αυτον τον ανθρωπο!

Τοτε αρχησα να τρεχω κατα πανω τους.
Ομως παρατηρησα οτι ειμουν πολυ πιο γρηγορος απο πριν.Διενυσα μια αποσταση περιπου 20 μετρων σε κλασματα δευτερολεπτου.Ουτε καν καταλαβα οτι ειχα φτασει μπροστα τους.
Βγαζω το dagger μου και το πεταω σε εναν marine.Το μαχαιρι επισης διενυσε μια αποσταση περιπου 10 μετρων σε κλασματα και διαπερασε τον λαιμο του marine και καρφωθηκε με δυναμη στο σιδερενιο τειχωμα του διαδρομου.
πριν καρφωσει τον marine το dagger μου,αυτος εδειξε σαν να μην προλαβε καν να το δει.
-Πολυ παραξενη δυναμη αυτη...Αλλα και πολυ διασκεδαστικη.

Ενας ακομα marine με πυροβολει αλλα και παλι πιανω την σφαιρα ανετα με το χερι μου.
Τοτε μου ηρθε η ιδεα να την πεταξω πισω σε αυτον.Πραγματι πεταω την σφαιρα και για μια ακομα φορα η σφαιρα επιταχυνθηκε απιστευτα απο την στιγμη που εφυγε απο το χερι μου.
Η σφαιρα διαπερασε την καρδια του και οι αλλοι 2 marine εφυγαν φοβισμενοι.
Ο commander του πλοιο εμοιαζε αταραχος παρολο που ηταν ολομοναχος.
-Χεχεχε νομιζεις οτι η ανοητη δυναμη σου θα σε σωσει απο εμενα?
Τοτε εβγαλε ενα τεραστιο σπαθι απο μια θηκη στην πλατη του.
Εγω τοτε πηρα τις σφαιρες απο τα οπλα των πεθαμενων marine και τις εβαλα στην τσεπη μου.
Αυτος πηδηξε στον αερα και ετοιμαστηκε να μου επιτεθει.
-Εισαι πολυ αργος...
Του ειπα και με την νεα,αυξημενη μου ταχυτητα απεφυγα ευκολα το σπαθι του.
Τοτε ετρεξα προς την αλλη πλευρα του διαδρομου και εβγαλα το dagger μου απο το τειχωμα.

Πεταω το dagger σε αυτον και σχεδον αμεσως του πετυχαινω το ποδι.
Αυτος ουρλιαξε απο τον πονο αλλα ακομα στεκοταν ορθιος.
Εβγαλε το dagger απο το ποδι του και το πεταξε κατω.
-Χρειαζεσαι πολυ περισοτερα απο αυτο για να με σκοτωσεις αλητη!
Μου φωναξε και πεταξε το τεραστιο σπαθι του κατα πανω μου.
Για αλλη μια φορα το σπαθι του επιβραδυνθηκε και επεσε κατω πριν με ακουμπησει.
-καιρος να τελειωνουμε με αυτη την μαχη ε?
Του ειπα και εβγαλα τις σφαιρες απο την τσεπη μου.
Τις πεταω με ολη μου την δυναμη πανω του.
Οι σφαιρες επιταχυνθηκαν για αλλη μια φορα και τον χτυπησαν ταυτοχρονα σε ολο του το σωμα.
Αυτος ειχε γεμισει αιματα και μετα απο λιγα δευτερολεπτα επεσε κατω νεκρος.
Παιρνω το σπαθι του και τον αποκεφαλιζω.
Βαζω το κεφαλι του σε ενα σακιδιο και πεταω ενα σπιρτο στην αποθηκη με το μπαρουτι.
Για αλλη μια φορα η νεα μου δυναμη με εσωσε,αφου προλαβα να βγω απο το πλοιο πολυ γρηγορα και ετσι η τεραστια εκρηξη δεν με σκοτωσε.

καμμενα πτωματα marine γεμισαν την θαλασσα.
Τοτε βγαζω το κεφαλι του commander απο το σακιδιο και το βαζω σε ενα κουτι μαζι με ενα χαρτι που εγραφε "Merovech" και το εστειλα στα κεντρικα γραφεια των marine μεσω του ταχυδρομειου του νησιου.
Ειχα παρει την εκδικηση μου προσορινα αλλα αυτο δεν μου εφτανε.
Ειδα οτι ο γερος ειχε πανω απο 50 εκατομυρια bounty και ξαφνιαστηκα.
Ηθελα κι εγω να ζησω τις περιπετειες που ζουν αυτη τη στιγμη οι πειρατες και ηθελα να ξεπερασω τον γερο.Οχι μονο απο θεμα εγωισμου αλλα και επειδη ηθελα να συνεχισω αυτο που ειχε αφισει στην μεση.Δηλαδη να γινω ο δυνατοτερος και πιο φημισμενος πειρατης του κοσμου.

Πηγα στο μαγαζι οπλων του νησιου και αγορασα πολλες σφαιρες και αποφασισα να κανω προπονηση ωστε να γινω ο μοναδικος σκοπευτης του κοσμου που δεν χρησημοποιει οπλα.Η επιταχυνση που μπορουσα να δωσω στις σφαιρες ηταν πολυ μεγαλυτερη απο αυτη που τους εδιναν τα οπλα και ετσι ειχα πλεονεκτημα απεναντι στους αλλους σκοπευτες.
Ετσι ως πρωτο στοχο,ειχα να αντιμετωπισω τον καλυτερο σκοπευτη του νησιου.
Πηγα στον τοιχο που εμπαιναν τα bounty των πειρατων και των εγγληματιων του νησιου και βρηκα τον τυπο που εψαχνα.Ονομαζοταν "Roy the Sniper" και ειχε 1.000.000 belli bounty.
Πηγα σε ενα κακοφημο bar στο κεντρο της πολης και ρωτησα εαν καποιος ηξερε που βρισκονταν.
Ενας τυπος με ακουσε και ανοιξε μια πορτα στο πισω μερος του bar και μπηκε μεσα γρηγορα κλεινοντας με δυναμη την πορτα.

Λιγες στιγμες αργοτερα ακουστηκε ενας δυνατος πυροβολησμος.
Ενιωσα απιστευτο πονο στον αριστερο μου ωμο και ειδα το αιμα να κυλαει κατα μηκος του χεριου μου.
-Λοιπον φιλε...Ακουσα οτι με εψαχνες.Λοιπον τι με θες?
Ακουω μια φωνη πισω μου και βλεπω εναν ψηλο τυπο με κοκκινα μαλλια.Κραταγε μια τεραστια καραμπινα με ενα μεγαλο σιδερενιο σκοπευτρο κολλημενο πανω της.
-Ναι σε θελω κατι πολυ σημαντικο...Να σε σκοτωσω!
του ειπα χαμογελοντας και πηρα δυο σφαιρες,μια σε καθε χερι μου.
Ετοιμαζομαι να εκτοξευσω την μια κατα πανω του.
-Χαχαχα πως θα με αντιμετωπισεις χωρις οπλο ανοητε?
μου ειπε και εγω χωρις να χασω χρονο εκτοξευω την μια σφαιρα κατα πανω του.
Τον πετυχαινει στην κοιλια και αυτος πεφτει κατω αιμοραγοντας.
-Μα...Μα πως το εκανες αυτο?Εγω πλησιασα κοντα του και ετοιμαστηκα να τον αποτελειωσω.
Αυτος ομως,δειχνοντας μεγαλη αντοχη πιανει την καραμπινα του και με πυροβολει.
Πεταω σχεδον ταυτοχρονα με αυτον την αλλη σφαιρα που κρατουσα.
Οι σφαιρες συγκρουστηκαν στον αερα αλλα επειδη η δικια μου ειχε πολυ μεγαλυτερη ταχυτητα απο την δικια του,πανω στην συγκρουση,κανει την δικια του σκονη και καρφωνεται αναμεσα στα ματια του
επεσε κατω νεκρος και ο κοσμος που ειδε την μαχη πανικοβληθηκε και αρχισε να τρεχει για να κρυφτει απο εμενα.

-Να παρει ειδαν ολοι την δυναμη μου!
Δεν περιμενα να τον πολεμησω σε ενα πολυσυχναστο σημειο της πολης.
Ετσι πηρα την αποφαση να μην αφησω ζωντανους μαρτυρες της μαχης.
Βγηκα εξω απο το bar και αρχισα να σκοτωνω εναν-εναν τους μαρτυρες.
Μετα απο λιγα λεπτα αφου σκοτωσα και τον τελευταιο,Πηγα στο φαρμακειο και αγορασα γαζες και τυλιξα τον ωμο μου,που αιμοραγουσε ακομα.
Παρα τον πονο,ενιωθα πολυ χαρουμενος που καταφερα να πετυχω τον στοχο μου τοσο ευκολα.

Οταν νυχτωσε επεστρεψα στην καλυβα του γερου και τον εθαψα στο δασος.
Πριν του πω το τελευταιο αντιο,υποσχεθηκα οτι θα γινω Yonkou καποτε.
Ετσι πηγα στο λιμανι του νησιου και αγορασα μια μικρη βαρκα.
Ειχα αποφασησει να ταξιδευσω σε αλλο νησι για να εξαπλωσω την φημη μου ακομα περισοτερο.
προορισμος μου?Το Barrie Island.


ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Όνομα: Ανωνυμος (?)
Haki Points: 5
Player of the Week Points: 9
Beli: 21.000
Bounty: 20.000.000

Παρα πολυ καλη ιστορια! Η περιγραφη, η μαχη, η εκδικηση (μου αρεσε αυτο με το ταχυδρομικο κεφαλι!!!)... Μπραβο... Αν ηταν η πρωτη σου ειμαι σιγουρος οτι θα λαμψεις!