The sea city....[PART 1][ΤΕΛΟΣ]

Ταξιδευα για αρκετες μερες μεσα στην θαλασσα διχως να ξερω που πηγαινω,Η ψυχολογια μου ειχε πεσει μετα την τελευταια μου επισκεψη στο τελευταιο νησι αλλα προσπαθησα να ανεβω λιγακι κανοντας γυμναστικη και διαφορες δουλειες για το πλοιο.Ειχε πολυ δουλεια και η συντιρηση του δεν ηταν ευκολο πραγμα.Δεν ηθελα να το αγνοω το θεμα της καθαριοτητας γιατι στην τελικη εγω εμενα εδω περα.Οταν τελειωσα την γυμναστικη κατεβηκα στην καμπηνα για να κανω ενα μπανακι και στην συνεχεια να φαω κατι αφου δεν ειχα δει καποιο νησι εξαιτιας της ομιχλης.Δεν ειχα τιποτα το ιδιαιτερο για φαγητο αλλα οτι και να ειχα ηταν βασικο για να με κρατησει λιγες ωρες ακομα.Λιγα λεπτα αργοτερα ειχα τελειωσει και το μπανιο μου και πηγα να φορεσω μια μπλουζα και ενα παντελονι και μετα προς ολοταχώς προς την κουζινα....

Αφου ζεστανα το φαγητο μου το πηρα και ανεβηκα πανω στο κατασρωμα μηοως και εμφανηστει στο νησι ή διαλυθει η ομιχλη η οποια ειχε αρχησει να μου την δινει στα νευρα.Δυστυχως δεν ειχε αλλαξει η κατασταση και η ομιχλη ειχε φουντωσει ακομα περισσοτερο οποτε ετσι οπως ανεβηκα με τον ιδιο ακριβως τροπο κατεβηκα και καθησα στο τραπεζι τσαντισμενος.Στην χειροτερη περιπτωση θα αναγκοζομουν να ψαρεψω τιποτα για να εξσφαλισω λιγο το φαγητο μου, που μου ηταν ακρετα πολυτιμο.Ευτυχως που μου ειχε περισεψει λιγο κρεας και αρκετο ψωμι και καταφερα να χορτασω και να μου κοπει η πεινα που θεριζε το στομαχι μου...

Λιγο αργοτερα τελειωσα το φαγητο και πηγα και ξαπλωσα και σκεφτηκα να παω να αραξω παρατηριτιριο του πλοιου μηπως φαινοταν τιποτα απο εκει.Οσο να ηταν η διαφορα υψους ναμε βοηθουσε να δω που βρισκομουν ή αν βρισκοταν τιποτα μπροστα μου.Για καλη μου τυχη ευτυχως μπορουσα να δω πολυ πιο καθαρα και γυρησα το βλεμμα μου για να δω αν βρισκοταν κοντα μου το νησι.Ειχα βγει λιγο εκτος πορειας αλλα δεν ηταν μεγαλο προβλημα.Με ενα σαλτο πηδηξα στο κενο και εγινα καπνος και ξασχηματιστικα κατω στο καταστρωμα. Ετρεξα αμεσως στο πηδαλιο και εστρηψα την βαρκα μου.Λογικα σε λιγα λεπτα θα μπορουσα να δω καθαρα πλεον το νησι...

Το νησι δεν αργησε ευτυχως να εμφανηστει μπροστα μου και με επιασε ενας μεγαλος ενθουσιασμος.Ειχα ορεξη να ζησω μια νεα περιπατεια και να ξεφυγω απο αυτα που με βασανιζαν το τελευταιο διαστημα.Κοιταξα στον χαρτη και ειδα οτι ειχα φτασει στο Water 7 για το οποιο ειχα ακουσει πολλα οταν ημουν μικρος και ειχα μεγαλη απορεια να δω τι θα εβλεπα εκει.Λιγα λεπτα αργοτερα ειχα φτασει στο λιμανι αλλα επειδη ειχε πολυ κοσμο προτιμησα να μην αφησω το πλοιο μου στο λιμανι και πηγα αρκετα πιο περα που εμοιαζε να ειναι σκουπιδοτοπος αλλα δεν με ενοιαζε αρκει να ηταν ασφαλες το πλοιο μου.Επιπλεον βρισκοταν σε καλη θεση οποτε θα μπορουσα να φυγω και σχετικα γρηγορα σε περιπτωσ που θα γινοταν καμια στραβη...

Ετοιμασα τα πραγματα μου και ετοιμαστηκα για να κατεβω απο το πλοιο.Δεν ηξερα ακομα αν θα πηγαινα να εμενα σε καποιο πανδοχειο γιατι θα μπορουσα να κρατησω τα χρηματα για τις αγορες μου.Οποτε ξεκινησα για αρχη την βολτα μου στο νησι και θα αποφασιζα αργοτερα.Για αρχη ηθελα να παω στα ναυπηγια οπου εκει κατασκευαζαν πλοια και προσθετα εξοπλισμο στα ηδη παρχον πλοια.Υπεθεσα οτι κατι τετοιο θα ηταν ακρετα ακριβο μιας και οι προσθηκες που θα γινοντουσαν ηταν μεγαλες αλλα πιστευω οτι αξιζε τον κοπο κατι τετοιο μιας και τα ταξιδια θα αλλαζαν κατα πολυ πλεον.Ειχαν ακουστει διαφορα για τις προσθηκες που γινονταν στα πλοια και γι αυτο μου ειχε κινησει το ενδιαφερον τοσο πολυ....

Οταν εστρηψα στην γωνια για να βγω στον κεντρικο δρομο βρηκα επιτλεους ενα απο τα ναυπηγια και διχως να χασω χρονο πηγα να το επισκεφτω και να δω απο κοντα αν ολα αυτα που ειχα ακουσει μικρος ηταν απλες ιστοριουλες ή πραγματικοτητα. Μπορει να ημουν χημαχανικος αλλα καταλαβα οτι δεν ημουν τιποτα μπροστα τους οταν ειδα την δουλεια που εκαναν σε ενα πλοιο που βρικοταν υπο κατασκευηακομα.Τους χαζευα για αρκετη ωρα και κοιταζα με πολυ ενδιαφερον τις διαφορες τεχνικες που χρησιμοποιουσαν.Γενικα για καποιον που ηξερε και ειχε γνωσεις ως μηχανικος ηταν αρκετα ενδιαφερονκαι αξιζε να μαθεις περισσοτερα για το πως τα κατασκευαζαν.....

Μεσα στο ναυπηγιο ειχε αρκετη κινηση και γενικα επικρατουσε ενα χαος.Λογο του υπερβολικου θορυβου ακογοντουσαν πολλες φωνες αλλα δυσκολα καταλαβαινες τι ελεγαν.Παρ ολα αυτα η δουλεια γινοταν και μαλιστα με μεγαλη ακριβεια.Στην αλλη πλευρα της εισοδου υπηρχαν μαζεμενοι 3 περιεργοι τυποι οπου ανετα θα ελεγε κανεις οτι ειναι πειρατες.Πιθανοτατα θα ειχαν πληρωσει για να φτιαχτει το πλοιο τους και περιμεναν την παραγγελεια τους.Το κοιτουσαν ενθουσιασμενοι και τοτε σκεφτηκα οτι θα μπορουσα να ειμαι εδω με τον Τεο και τους υπολοιπους και να περιμενουμε με ανυπομονησια το δικο μας πλοιο.Γενικα το να ταξιδευει κανεις μονος του ηταν ψυχοπλακοτικο αλλα ηξερα οτι προς το παρον δεν μπορουσα να κανω και πολλα....

Κουνησα λιγο το κεφαλι μου και επανηλθα στην πραγματικοτητα και συνεχιζα να κοιταζω το θεαμα.Παρ ολα αυτα επρεπε να αποφασησω τελικα αν θα μεινω σε πανδοχειο ή στο πλοιο και να βρω και καμια ταβερνα να φαω ενα γευμα της προκοπης γιατι το στομαχι μου γουργουριζε καθε λιγο και λιγακι.Εφυγα απο την εισοδο του ναυπηγειου και βγηκα παλι στον κεντρικο δρομο του νησιου.Τελικα το χαος δεν επικρατουσε μονο μεσα στο ναυπηγειο αλλα γενικα σε ολη την πολη.Μαλλον ειχα χασει την αισθηση του χρονου οσο ημουν στο ναυπηγειο και ολοι ειχαν βγει για να κανουν τις δουλειες τους.Ηξερα ομως οτι μεσα στο προγραμμα μου επρεπε να αγορασω και οπωσδηποτε προμυθιες αλλιως θα ειχε προβλημα στο επομενο μου ταξιδι...

Λιγο αργοτερα βρηκα επιτελους ενα πανδοχειο και μπηκα μεσα για να μου δωσει ενα δωματιο.Ευτυχως ειχε μεινει ενα δωματιο και φυσικα του ειπα να το κλεισει.Ο πανδοχεας μου εδωσε το κλειδι του δωματιου και εγω ανεβηκα για να αφησω τα πραγματα μου.Δεν χρειαστηκε να πλυνω τα ρουχα μου αφου τα ειχα πλυνει πανω στο πλοιο στην διαρκεια του ταξιδιου.Στην συνεχεια βγηκα εξω παλι στον κεντρικο δρομο εχοντας παντα μαζι μου τα 2 σπαθια μου και πηγα για να βρω καμια ταβερνα να τσιμπησω τιποτα.Ειχε αρχησει να σκοτινιαζει και αναψαν τα φωτα των δρομων και κοιταξα τον ουρανο.Το θεαμα ηταν πανεμορφο ειδικα το βραδυ αδου το νησι περικλυοτανε απο νερο.Το χαζευα καθως προχωρουσα με δεος και με θαυμασμο και πιστευω οτι δεν ημουν ο μονος που θα το εκανε.Καθε νησι τελικα ηταν και διαφορετικο και καθε φορα και πιο μαγευτικο και πιο περιεργο....

Τελικα δεν δυσκολευτικα να βρω ταβερνα αφου βγηκα παλι απο τον κεντρικο δρομο και μπηκα μεσα.Ευτυχως δεν επικρατουσε το χαος που επικρατουσε και εξω και βρηκα ενα τραπεζι για να κατσω.Λιγο αργοτερα ηρθε και μου ο σερβιτορος και μου πηρε παραγγελεια και σημειωσε στο μπλοκακι του οτι του ζητησα.Μεχρι αν μου τα φερει ετοιμασα μια λιστα με αυτα που χρειαζομουν για να ψωνισω.Οταν ηρθε η παραγγελεια μου αφησα οτι εκανα και αρχησα αν τρω με σχετικα μεγαλη βιασηνη. Πεινουσα πολυ και δυστυχως δεν μπορουσα να το κρυψω ουτε να φαω αργα για να απολαυσω το φαγητο μου.Οταν τελειωσα το φαγητο μου πληρωσα το φαγητο μου και βγηκα παλι στον κεντρικο δρομο και ρωτησα που μπορουσα να βρω προμυθιες και μου ειπαν οτι θα εβρισκα κοντα στο ναυπηγειο και μου εκανε εντυπωση γιατι νομιζα οτι υπηρχαν πολλα και μου εξηγησε οτι τωρα πλεον υπαρχει ενα ναυπηγειο και ολες οι επιχειρησεις ενωθηκαν σε μια.Συγουρα θα ξαναπερνουσα μια βολτα αφου τελειωσα τα ψωνια μου....

Πηγα στον δρομο της αγορας και αρχησα να διαλεγω αυτα που χρειαζομουν για το ταξιδι μου και ευτυχως δεν ειχε ουτε εδω πολυ κοσμο και μπορεσα να βρω αυτα που ηθελα.Πηγα για αρχη στο μαναβικο και στην συνεχεια στο κρεοπωλειου οπου πηρα τα απαραιτητα για το επομενο μου ταξιδι.Δεν αργησα να τελειωσω και πηρα τον δρομο της επιστροφης.Οσο περισσοτερο επεφτεο ηλιος τοσο πιο μαζευτικο ηταν το θεαμα που εβλεπα. Σκεφτηκα να παω να αφησω τα ψωνια πρωτα, στην συνεχεια να περασω απο το πανδοχειο και μετα να παω για κανενα ποτο σε καποια μπυραρια του νησιου.Ετσι λοιπον πηρα τον δρομο της επιστροφης γεματος ενθουσιασμο γιατι μεχρι στιγμης ολα πηγαιναν ρολοι.Οταν περασα απο το ναυπηγειο ομως ακουσα φωνες και μαλιστα οχι αυτες που ακουγα πιο πριν. Εμοιαζε με καυγα περισσοτερο και πηγα προς το ναυπηγειο να δω τι γινοταν....

Δυστυχως ειχα δικιο και επικρατουσε για αλλη μια φορα χαος ή αλλιως το απολυτο χαος.Πειρατες και μηχανικοι παλευαν αναμεταξυ τους και η κατασταση ηταν εκτος ελεγχου.Αφησα τις τσαντες και ετρεξα να τους χωρισω μερικους και να διαλυθει αυτο ο καυγας.Οταν εφτασα κοντα ενας απο τους μηχανικους βαρεσε με μια βαριοπουλα εναν απο τους πειρατες και τοτε αναψαν τα αιματα για τα καλα. Προσπαθησα να χωρισω 2 τυπους που ηταν μπροστα μου αλλα δεν εδειχναν προθυμοι να σταματησουν.Τοτε απο το πουθενα πεταχτηκε ενας απο τους μηχανικους και προσπαθησε να με χτυπησει με ενα σφυρι.Τελευταια σιγμη εγινα καπνος και το απεφυγα και σχημαστιστηκα διπλα του....
-Προσπαθω να σταματησω την μαχη...γιατι μου επιτεθηκες?
-Και περιμενεις να το πιστεψω?Ξερω οτι εισαι μαζι τους....την ιδια μοιρα θα εχεις...ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙ!!

Δεν ηταν δυσκολο να καταλαβει κανεις οτι οι πειρατες αρνηθηκαν να πληρωσουν για την κατασκευη του πλοιου και ηταν ο λογος που γινοταν ολη αυτηη η μαχη. Προς το παρον ομως ειχα εναν αντιπαλο να αντιμετωπισω αν και θα προσπαθουσα να τον αποφυγω γιατι δεν ειχα σκοπο να τον βλαψω.Ισα ισα θα αναβαν ακομα πιο πολυ τα αιματα στην μαχη και η κατασταση θα ηταν τελειως εκτος ελεγχου. Εβγαλα τα 2 μου σπαθια και πηρα θεση μαχης οπως και εκεινος ο οποιος δεν εμοιαζε να ξαφνιαζεται οταν ειδε οτι εγινα καπνος.Λογικα ειχε ξαναδει φρουτο του διαβολου ή δεν το ειχε καταλαβει.Εκανε ενα σαλτο προς το μερος μου και στριφογυρησε το σφυρι στα χερια του αλλα το απεκρουσα με το ενα μου σπαθι και τον κλωτσηκα με το ποδι μου πριν προλαβει να κανει κατι αλλο.Το αποτελεσμα ηταν να παει 1 μετρο πισω κατι που μου ηταν υπερ αρκετο για την επομενη μου επιθεση....

Εκανα μια περιστροφικη κινηση και με τα 2 μου σπαθια και εκανα ενα σαλτο προς το μερος του και εκανα την επιθεση ακριβως διπλα του επιτιδες για να φυγει απο το σημειο που βρισκοταν.Για καλη μου τυχη επεσε πισω και χτυπησε σε κατι κουτια με αποτελεσμα να μην ξανασηκωθει απο εκει που ηταν.Δεν ημουν συγουρος αν τον ειχα σκοτωσει γιατι δεν ηξερα κατα ποσο ειχε χτυπησει.Το κακο ηταν ομως οτι ειχε χτυπησει με το κεφαλι κατι που δεν του εδινε και πολλες ελπιδες για ζωη αφου το χτυπημα που δεχτηκε ηταν πολυ πιο δυνατο απ οτι νομιζα.Επεσα παλι στο εδαφος και τοτε γυρησα το βλεμμα μου προς τους υπολοιπους.Ειχαν σταματησει να με κοιτανε και τοτε βρηκα την ευκαιρια να πω αυτο που ηθελα αφου επικρατουσε σχεδον ησυχια...
-ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ?....αλλα τα επομενα δευτερολεπτα που ακολουθησαν δεν ηταν ετσι οπως τα φανταζομουν...

Μερικοι με εδειχναν και ελεγαν με φοβο το ονομα μου..."O Supernova Black Luster...."...Δεν αργησε να φουντωσει γι αλλη μια φορα η μαχη.Τελικα αντι να κανω καλυτερα τα πραγματα τα ειχα κανει χειροτερα και αρχησα να ετοιμαζομαι για να δεχτω τις επιπτωσεις.Τοτε μπηκαν περισσοτεροι πειρατες και αρχησε και παλι η μαχη για τα καλα ενω εγω συνεχιζα να πολεμαω ειτε πειρατες ειτε μηχανικους για να καταφερω να επιβιωσω αναμεσα στον πανικο.Τι θα εκανα αραγε σκεφτηκα?Μεσα στον πανικο μου δεν μπορουσα να κανω και πολλα εκτος απο το να απεκρουω χτυπηματα των αντιπαλων μου.Επρεπε να βρω καποια λυση και μαλιστα συντομα αν ηθελα να βγω και εγω ζωντανος και να σταματησει η μαχη αυτη...

Όνομα: Black_Luster
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 8
Beli: 19.000
Bounty: 10,000,000