[ΤΕΛΟΣ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ]Come back to cruel reality....

Τους ειχα δωσει τροφη γαι σκεψη και πλεον δεν μπορουσα να κανω κατι αλλο, γιατι εξαρτοταν καθαρα απο αυτους.Βεβαια ειχα σκοπο να το παιξω λιγο ιστορια και να τους δειξω το ποσο πολυ ειχα αγαναχτησει απο αυτη την ιστορια, μηπως μπορεσω να τους πεισω πιο ευκολα.Δεν αργησε ομως να ερθει απαντηση...
-Ο Dalton δεν ειχε την δυναμη να καταφερει πριν απο καποια χρονια...τι σε κανει να πιστευεις οτι μπορεις εσυ νεαρε επαναστατη....?
-Η θεληση μου για εναν κοσμο καλυτερο.Η συνεχης προσπαθεια μου για να πετυχω τον στοχο μου....αυτο προσπαθω να σας πεισω να κανετε και εσεις...Εγω και ο Dalton ηδη ξεκινησαμε την επανασταση μας και μαλιστα αρκετα δυνατα.Σας προσκαλουμε σε αυτον μας τον αγωνα μηπως πετυχουμε κατι....
-Και αν δεν τα καταφερουμε?Αν σας νικησει ο Wapol...ταυτοχρονα καταδηκαζετε και εμας...που τοσα χρονια ειμαστε ηρεμοι και δεν προσπαθουμε να κανουμε κατι εναντια στην θεληση του....εμας δεν μας σκεφτηκατε?...και δυστυχως δεν αργησε να ερθει ενα κυμα απο γιουχαρισματα, ενω ακουστηκαν και μερικα στωματα που ειπαν να μας παραδωσουν στον Wapol.....

Δεν ειχα χασιε ακομα τις ελπιδες μου.Ειχα καταφερει να πεισω τον ανθρωπο κλειδι που θα μπορουσε να συμβαλει σε αυτη την προσπαθεια και δεν ηταν αλλος απο τον Dalton.Μαλλον δεν ηταν σε θεση να καταλαβουν οτι ουσιαστικα τους προειδοποιουσαμε για τα χειροτερα που ερχονται...
-Dalton...ειναι δικια τους επιλογη απο εδω και μπρος....ας του αφησουμε να κανουν οτι θελουν....αλλα ο Dalton δεν μου εδωσε σημασια απλα εμεινα να κοιταζει το πλυθος.Μπορει να ειχε ακουσει ολα οσα του ειχα πει αλλα κατι μεσα μου, μου ελεγε οτι δεν ηθελε να τα παρατησει ακομα...
-Μου δινεις λιγα λεπτα ακομα...?..Τα χρειαζομαι....ειπε ηρεμα ενω μου γυριζε την πλατη....
-Δεν νομιζω οτι θα με ακουσετε περισσοτερο απ οτι ακουσατε τον Luster...δεν μας πειραζει αν θα μας ακουσετε...εμεις απλα σας ενημερωνουμε....σας ενημερωνουμε οτι ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΥΠΕΡΣΠΙΣΤΟΥΜΕ!! ... φωναξε δυνατα ο Dalton, ενω ταυτοχρονα ολοι σταματησαν να μιλανε....

Δεν τον ειχα ξανακουσει να μιλαει ετσι και τοσο πολυ παθιασμενα.Ηξερα κατα βαθος οτι ηθελε να εξασφαλησει την ελευθερια του χωριου περισσοτερο απο τιποτα αλλο στον κοσμο αυτο και χρειαζοταν την υποστηριξη ολων ομως.Δεν του ηταν ευκολο να τα βαλει με ολους.Δυστυχως ομως οι κατοικοι δεν εβλεπαν το καλο που ηθελε να κανει ο Dalton για αυτους και αρκετοι ηταν αυτοι που του γιουχαραν επισης.Δεν σεβονταν ουτε καταλαβαιναν τιποτα για αυτον και τις προσπαθιες τους και για να λεμε την αληθεια εγω στην θεση του θα τα ειχα ηδη παρατησει μετα απο ολα οσα μου ειχε πει.O Dalton τοτε γυρησε με ενα θλυμενο υφος προς το μερος μου.Δεν τον ειχα ξαναδει ετσι....
-Dalton...δεν θελουν να δουν το καλο που τους κανουμε....ας τους αφησουμε...
-Δεν αφηνουμε ετσι στην μοιρα τις ζωες των αλλων.....
-Το καταλαβαινω αυτο...αλλλα ηδη χανουμε χρονο προσπαθοντας να τους αλλαξουμε γνωμη....ας παμε στον Wapol και ας τους αποδειξουμε τι αξιζουμε...και τον επιασα απο τον ωμο προσπαθοντας να του δωσω θαρρος...

Ο Dalton δεν ηθελε να ακολοθησει στην αρχη αλλα ευτυχως ακολουθησε την συμβουλη μου και αρχησαμε να περπαταμε προς το τελος της πλατειας....
-Περιμενε...ειναι ωρα να σου δειξω το σχεδιο...και εβγαλα απο μερικους φρουρους την ενδυμασια τους...
-Καλη ιδεα...αλλα τι σε κανει να πιστευεις οτι δεν θα αναγνωρισουν εμενα....?
-Σε αυτο πονταρω....ελα μην εισαι απαισιοδοξος.....εμενα τουλαχιστον δεν με ξερουν....
-Ας ειναι...καλη ιδεα παντως....και του εδωσα την μια ενδιαμασια.Δυστυχως ομως δεν του εκανε και αναγκαστηκε να βγαλει μια αλλη απο εναν χοντρομπλα....
-Εεεε Jimmy...κανε μου μια χαρη....εξαφανηστε τους φρουρους της πλατειας....θα μας βοηθουσατε αρκετα...
-Παντα στις διαταγες σου αρχοντα μου...και εκανε νοημα σε κατι αλλους να τον βοηθησουν....
-Δεν ηξερα οτι ειχες ακομα υποστηριχτες....καλο αυτο...
-Σε αυτους πονταρω οτι θα υπαρσπιστουν το χωριο...ηταν μαζι μου σε καθε μου αγωνα και τους εχω ως αδελφια....και αρχησαμε να περπαταμε προς το βουνο....

Δεν μας πηρε πολυ ωρα να βγουμε απο το χωριο, δειχνοντας παντα οτι ειμαστε φρουροι του Wapol.Ημασταν αρκετα πειστικοι και αυτο θα εκανε τα πραγματα πολυ πιο ευκολα και ισως μας επετρεπαν να μπουμε πιο ευκολα.Ειχε ομως δικιο ο Dalton οτι μπορουσαν να τον αναγνωρησουν αλλα αν γινοταν αυτο θα φροντιζαμε να μην πηγαιναν και πολυ μακρυα αυτοι που τον ειχαν αναγνωρησει....
-Και τωρα Luster αρχιζει το δυσκολο κομματι και μιας και ακομα δεν εχουμε βγει εξω απο το χωριο καλυτερα να σε προειδοποιησω για κατι....
-Ωχχχ...ευχομαι να μην θετει σε κινδυνο το σχεδιο....
-Οχι ακριβως....απλα ενδεχεται να συναντισουμε μερικα κουνελια...μεγαλα κουνελια....
-Αααα ωραια θα φαμε και ολας....
-Δεν θα το ελεγα...ειναι δυσκολο αν αντιμετωπησεις καποιο και οταν ειναι ολα μαζεμενα μαζι μπορουν να κανουν ζημια...για αυτο καλυτερα να ειμαστε προσεχτικοι...και συνεχησαμε τον δρομο μας ενω εγω επεξεργαζομουν οσα μου ειπε....

Τι να εννοουσε γιγαντια κουνελια και ποσο επικινδυνα θα μπορουσαν να ηταν? Οτι και να ηταν πλεον δεν επρεπε να κολαμε σε λεπτομεριες και ειχαμε να σκεφτομουμε τις μαχες που θα ακολουθουσαν.Τα υπολοιπα θα τα βλεπαμε στην πορεια, αλλα συγουρα θα φροντιζαμε να μην επηρεασουν το σχεδιο μας.Παντως κανεις απο τους 2 μας θα φαινοταν να εχει προβληματιστει και αυτο ηταν καλο...
-Συγουρα θα μας παρει πολυ ωρα να φτασουμε....
-Το κακο ειναι οτι ο αερας δυναμωνει λεπτο με το λεπτο....
-Σιγα τα λαχανα...ειμαι συγουρος οτι αυτα που θα αντιμετωπησουμε θα ειναι και πιο δυσκολα...
-Αντιμετωπησες ισως τον πιο δυσκολο φρουρο του Wapol...και αυτο να σου πω την αληθεια μου εδωσε ελπιδες...
-Η δυναμη του με δυσκολεψε λιγο...αλλα δεν ηταν τιποτα το σπουδαιο...εχω αντιμετωπησει και χειροτερα...και αρχησαμε να γελαμε στην συνεχεια λεγοντας ακυρα πραγματα...

Συνεχησαμε να περπαταμε σε σχετικα εντονους ρυθμους και για να προλαβουμε να ανεβουμε πανω πριν βραδυασει, αλλα και για να ζεσταθουμε οσο μπορουσαμε απο το κρυο το οποιο μας ειχε τσακισε ηδη απο το πρωτο μισαωρο.Τελικα ηταν βασικος παραγοντας και ας μην ηθελα στην αρχη να το πιστεψω.Παντως ειχαμε καταφερει να διανυσουμε μεσα σε μικρο σχετικα διαστημα αρκετα μεγαλη αποσταση, αλλα τωρα πλεον ειχε αρχησει να ανηφοριζει ο δρομος οποτε δεν μπορουσαμε να περπατησουμε με την ιδια ταχυτητα ευκολα. Επιπλεον το χιονι εδω ηταν πιο πυκνο λογο υψομετρου και καθε φορα που καναμε ενα βημα το μισο ποδι μας βυθιζοταν μεσα....
-Εχει αρχησει να με τσαντιζει το χιονι......ειπα σχετικα φωναχτα.... ΠΕΦΤΩΩΩ...και επεσα με δυναμη πανω στο χιονι με το προσωπο....
-ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ....γελαγε δυνατα ο Dalton, ο οποιος κινδυνευε να πεσει κατω απο τα γελια....ελα νταξ σταματαω...θες βοηθεια?...και μου εδωσε το χερι του...

Και να θελω να ειμαι εγωιστης στην παρουσα φαση δεν μπορουσα γιατι ειχα χωθει ολοκλιρος μεσα στο χιονι.Το προβλημα ηταν οτι ειχε αρχησει το νερο χιονι να διαπερναει το παντελονι μου και εκανε υπερβολικα πολυ κρυο.Τοτε σκεφτηκα να μην περπαταω ακριβως και να χρησιμοποιησω την δυναμη του φρουτου μου και να ειμαι μισος καπνος και μισος με την κανονικη μοθ μορφη....
-Ρε συ....συγνωμη αλλα δεν αντεχουν αλλο τα ποδια μου...σε λιγο το εχω συγουρο οτι θα αρρωστησω.....και αφαρμωσα το σχεδιο που ειχα στο μυαλο μου....
-Αρκετα πρακτικο....αλλα αδικο θα ελεγα....
-Εεεε ετσι ειναι...αν και θα ηταν καλη ιδεα να χρησιμοποιουσε τις δυναμεις μας για να μη μπορουν να μας εντοπισουν....
-Να μας εντοπισουν με τετοια κακοκαιρια λιγο δυσκολο....αλλα ναι πρεππει να παταδεχτω οτι με την μορφη Βισονα θα μπορουσα να πεπρατησω πιο ευκολα.... και αρχησε να μεταμορφωνεται....

H μεταμορφωση του ηταν εκπληκτικη και καθομουν και τον χαζευα ολη σχεδον την ωρα, αλλα δυστυχως μετα απο λιγο αρχησε να ενοχλειται οποτε το σταματησα και συνεχησα να κοιταζω μπροστα.Ξαφνικα εκει που προχωρουσαμε κανονικα στον δρομο μας ακουσαμε εναν περιεργο θορυβο και ο Dalton μου εκανε νοημα να σταματησω να κινουμε ή να μιλησω....
-Περιμενε....κατι δεν παε καλα εδω...κατι μου λεει οτι βαδιζουμε σε μια παγιδα...
-Οσο βαδιζουμε προς το βουνο...τοσο πιο πιο ευκολο ειναι για τους λαγους να μας "πιασουν"... μας παρακολουθουν 2 απο αυτους ενω βγηκαμε απο το χωριο...και 3 ειναι μπροστα μας....
-Ησουν ποτε κυνηγος?...και εγω τους βλεπω τους 3 μπροστα μου...αλλα δεν ειχα παρατηρησει τους αλλους 2...
-Δεν ειναι αρκετα μεγαλοι οι 2 πισω μας....περισσοτερα με μικρα φαινονται που προσπαθουν να πιασουν το πρωτο τους θυραμα....ας ειμαστε προσεχτικοι....και του εκανα νοημα να συνεχησουμε τον δρομο μας.Δεν επρεπε να μας παρουν χαμπαρι....

Καθως περπατουσαμε προσπαθουσαμε να ειμαστε σαν φυσιολογικοι για να μην κινησουμε υποψιες.Δεν ξεραμε ποσο κοντα μας βρισκοταν η υπολοιπη αγελη οποτε θα ηταν καλο να μην το ριψοκινδυνεψουμε το συγκεκριμενο.Βεβαια τα "λαγουλαδακια" που ηταν πισω μας ειχαν αρχησει να μας πλησιαζουν αρκετα μαλιστα και το ανεφερα στον Dalton για να εναι προετοιμασμενος για τυχον επιθεση.Επιπλεον μας βοηθουσε πολυ και η οσφρηση του, μιας και ηταν Zoan type οποτε θα ξεραμε ακριβως ποτε θα μας εκαναν επιθεση.Βεβαια ο Dalton προσεχε και για τυχον στρατιωτες του Wapol....
-Σε ποση ωρα υπολογιζεις να φτασουμε στο καστρο?
-Αν συμπεριλαβεις και το σκαρφαλωμα...λογικα σε 5 ωρες....το λιγοτερο...αν μας καθυστερησουν πολυ τα τερατα....ισως και παραπανω....
-Αααα τοσο καλα....κατι μου λεει οτι δεν εχω καλο timing στις ερωτησεις....και ξαφνικα σωπασαμε και οι 2 και γυρησαμε πισω μας....

Μαλλον ειχαμε μπει για τα καλα στα λιμερια τους αφου ειδαμε κινηση και περιεργως ενοιωσα την γη να τρεμει κατω απο τα ποδια μου.Κατι δεν πηγαινε καλα και αναρωτηθηκα ποτο μεγαλα ηταν αυτα τα τερατα?Ερχονταν απο ολες τις πλευρες και συντομα θα ημασταν περικυκλωμενοι...
-Luster....αρχησε να τρεχεις προς το βουνο....Θα τα μπερδεψουμε....
-Εεεε ξερεις ειμαι Logia....δεν μπορουν να μου κανουν και πολλα....εσυ εισαι το προβλημα....τωρα ΤΡΕΧΑ!!!....και ο Dalton εχοντας παρει ολοκλιρωτικα την μορφη ζωου αρχησε να τρεχει εμ ολη του την δυναμη ενω εχω με την μορφη κανπυ τον ακολουθουσα προσεχτικα καλυπτοντας τον και προστατευοντας τον.Βλεποντας οτι πλεον οι λαγοι ειχαν ερθει αρκετα κοντα μας εγινα ολοκλιρος καπνος και περικλυκλωσα το γυρο πεδιο για να μην φαινομαστε , ετσι ωστε να δωσω περισσοτερο χρονο στον Dalton για να φυγει....
-Θα σε οδηγω εγω....εσυ προχωρα.....του ψιθυρισα στο αφτι....

O Dalton συνεχησε τον δρομο του κανονικα ενω εγω οποτε εβλεπα οτι καποιο απο τα γαλουδακια μας πλησιαζαν απειλιτικα τα αποθουσα ειτε με μπουνια καπνου ειτε με ανεμοστροβυλους καπνου...
-Ειναι παρα πολλα....ποσα απο αυτα υπαρχουν?
-Δεν ξερω συντροφε....αλλα δεν ξερω αν θα μπορεσουμε να τα αποθυσουμε αν δεν δωσουμε κανονικη μαχη....
Το οτι με αποκαλεσαι συντροφο μου εδωσε θαρρος και του ειπα στο αφτι ενα προχειρο σχεδιο που ειχα για να μην προδωσω και αλλο την θεση μας, και εκεινος συμφωνησε.Αρχησαν να σχηματιζομαι και παλι και πηρα την κανονικη μου μορφη. Τοτε δημιουργησα μια παλαμη καπνου και τον επιασα απο το χερι και με την φορα που ειχα τον εριξα πανω σε κατι λαγους με τεραστια δυναμη.Το αποτελεσμα ηταν να ριξει πολυ πιο κακρυα και με την κατηφορα που υπηρχε λογο του βουνου πηγαν ακομα πιο μακρυα.Εβγαλα τοτε τα 2 μου σπαθια και πηρα θεση μαχης ενω βρεθηκα αμεσως διπλα τον Dalton....
-Ας δωσουμε λιγο πονο....

Στυριχτηκε στα 2 του ποδια τοτε ο Dalton και εβγαλε το ροπαλο του που ηταν πισω στην πλατη του και πηρε και εκεινος θεση μαχης.Γυρο μας βρισκονταν γυρο στους 10-15 λαγους και τα πραγματα ηταν αρκετα δυσκολα.Δεν ηξερα τι δυναμη ειχαν και ποσο αντεχαν στην μαχη, αλλα συγουρα δεν θα ηταν ευκολος αντιπαλος...
-Καμια συμβουλη για το πως μπορουμε να τα νικησουμε?
-Δεν εχει τυχει να παλεψω ποτε με καποιο απο αυτα....αλλα συγουρα θα εοχυν καποια αδυναμια...απλα πολεμαμε στην αρχη και βελπουμε...απλα να μην χωριστουμε...
-Δεν ειχα σκοπο....και εκανα ενα σαλτο στον αερα και βρεθηκα πανω απο 2 λαγους.Η μαχη ειχε μολις αρχησει, αλλα δεν ειχαμε σκοπο να αφησουμε αυτα τα μεζεδακια να μας χαλασουν τα σχεδια.O Dalton τοτε εκανε μερικες περιστροφικες κινησεις και ορμηξε προς τα θυρια των βουνων αυτων....

Τα "λαγουδακια" που βρισκοταν απο κατω μου προσπαθησα να με αποθυσουν αλλα με την μορφη καπνου βρεθηκα αμεσως απο πισω τους και τα καρφωσα στην μεση. Εκεινα εβγαλαν μια κραυγη, αλλα δεν εδειξαν να εχουν παθει σοβαρη ζημια. Σκουρα τα πραγματα σκεφτηκα απο μεσα μου, αλλα δεν ειχα χασει ακομα τις ελπιδες μου.Προσπαθουσα να αποφευγω τα χτυπηματα τους γιατι τα νυχια τους ηταν αρκετα κοφτερα...
-Πως τα πας Luster?Τα καταφερνεις....?
-Συγνωμη αλλα ειμαι λιγο απασχολημενος....μιλαμε λιγο αργοτερα...και εκανα μια αναποδη κολοτουμπα στον αερα για να αποφυγω αλλα 2 θανατηφορα χτυπηματα. Τοτε αφου ειχα κερδησει λιγο χωρο στην μαχη ξαναεκανα ενα σαλτο προς τα τερατα.Δυστυχως ειχαν μαζευτει ακομα περισσοτερα πανω μου ασχετα αν ο Dalton δεν δυσκολευοταν να τα αποθυσει.Επρεπε να βρω εναν τροπο να κανω και εγω το ιδιο, αλλα ο χρονος με πιεζε αρκετα....

Οταν βρηκα λιγο χρονο για να σταθω κοιταξα τους αντιπαλους μου και χαλαρωσα το σωμα μου.Επρεπε να ειμαι πολυ ηρεμος για να καταφερω να κανω ενα δυνατο και θανατηφορο.Ισως μπορουσε να αλλαξει την ολη κατασταση της μαχης οποτε αξιζε να προσπαθησω.Εκανα μια περιστορφικη κινηση με τα σπαθια μου και κοιταξα το πρωτο απο τα τερατα που εκανε επιθεση προς το μερος μου.Ψιθυρισα τοτε...
"Lucifer....Touch"...και με τεραστια ταχυτητα βρεθηκα πισω απο τερατα που βρισκονταν μπροστα μου.Πιδακες αιματος πεταγονταν απο παντου και αρχησε να πεφτει στο εδαφος το ενα μετα το αλλο.Γυρησα το βλεμμα μου προς τον Dalton ο οποιος ειχε ανοιξει το κεφαλι σε ενα απο τα λαγουδακια.Ειχαν βγει εκτος μαχης τα 9 απο αυτα και δυστυχως δεν εδειχναν να τα βαζουν κατω.Βρθεηκα τοτε ακριβως πισω απο τον Dalton...
-Πως τα βλεπεις τα πραγματα...?
-Ειλικρινα δεν ξερω...παντως πρεπει να φυγουμε απο εδω πριν ερθουν και αλλα προς το μερος μας....

Δεν ειχα την πολυτελεια να μην ακολουθησω την γνωμη του και αρχησαμε να τρεχουμε ξανα αλλα δυστυχως τα λαγουδακια μας εκλεισαν τον δρομο...
-Αρκετο χρονο χασαμε εξαιτιας σας...και δημιουγησαν εναν ανεμοστροβιλο καπνου που περιελαμβανε και χιονι και τον εριξα πανω στα τερατα...
-Ελπιζω αυτο να τα καθυστρησει λιγο....DALTON ΕΣΥ ΤΡΕΧΑ!!!...
Με οση δυναμη ειχαμε αρχησαμε να τρεχουμε προς το εσωτερικο του δασους ενω τα τερατα προσπαθουσαν να περασουν τον ανεμοστροβυλο.Στο διαστημα αυτο παρακολουθουσα το γυρο μερος μηπως ερχονταν και αλλα προς το μερος μας. Τωρα που τα πραγματα ειχαν αγριεψει τοσο πολυ επρεπε να τα δωσουμε ολα για να πετυχουμε τον στοχο μας...
-Λιγο ακομα και θα φτασουμε στους προποδες του βουνου...υπομονη Dalton... και τον ενθαρυνα να συνεχησει....ενω βρισκοκομουν απο πισω του με μορφη καπνου για να καλυπτω τις κινησεις μας....

Απο το σημειο που βρισκομουν μπορουσα να δω τους προποδες του βουνου, αν και ο Dalton ειχε αρχησει ηδη να κουραζεται,το ιδιο και εγω.Αλλα ετσι θα ειχαμε την ευκαιρια να ξεφυγουμε απο τα τερατα, αφου δεν θα επιχειρουσαν να ανεβουν και αυτα στα βουνο.Τουλαχιστον αυτο το πραγμα ελεγε η λογικη.Ηταν πολυ μεγαλα για να αντεξουν το βαρος τους, αλλα και αν ακομα το επιχειρουσαν τα φροντιζα να τα αποθησω με καπνου.Δευτερολεπτα αργοτερα ο Dalton εκανε ενα μεγαλο σαλτο προς το βουνο και γατζοθηκε με τα χερια του αλλα αυτη την φορα με ανθρωπινη μορφη....
-Θες βοηθεια και να σε ανεβασω λιγο πιο ψηλα για ασφαλεια με μορφη καπνου?
-Αν μπορουσες και μεχρι την κορυφη θα ηταν ακομα καλυτερα....
-Δυστυχως δεν εχω ακομα τοσο πολυ δυναμη για να αντεχω τοσο πολυ βαρος αλλα θα σε βοηθαω οσο περισσοτερο μπορω για να μην πεσεις....και τοτε με ενα συννεφο καπνου τον εστειλα καμπωσα μετρα πιο πανω ενω τοτε γυρησα το βλεμμα μου προς τα τερατα τα οποια προσπαθουσαν να ανεβουν το βουνο....
-Σας βαρεθηκα.....και δημιουργησα 2 μεγαλες μπουνιες καπνου και αρχησα να τα χτυπαω προς τα κατω...

Ευτυχως καταφερα να τα απωθησω ενω ο Dalton ανεβαινε σιγα σιγα ολο και πιο πανω.Φυσικα λογο της κουρασης του δεν του ηταν ευκολο και ηξερα οτι συντομα θα αναγκαζομουν να τον παρω εγω στις πλατες μου για να τον ανεβασω πανω φυσικα με μορφη καπνου.Δεν ειχα την πολυτελεια να σπαταλησω τις δυναμεις μου ανεβαινοντας ολο αυτο το βουνο σκαρφαλωνοντας. Περα απο το οτι δεν θα αντεχα εγω, ποσο μαλλον οταν θα επρεπε να ανεβασω μαζι μου καποιον στα κυβικα του Dalton....
-Dalton...μην σπαταλας τις δυναμεις σου...ασε με να σε βοηθησω....
-Πρεπει να τα καταφερω και να φανω δυνατος....πρεπει να υπερασπιτω τον λαο μου...
-Θα ερθει και αυτη η ωρα...αλλα δεν πρεπει να σπαταλας τις δυναμεις σου ετσι απλα ενω εχω την δυνατοτητα να σε βοηθησω...αλλα εκεινος δυστυχως αρνηθηκε για αλλη μια φορα.Ο Dalton οταν θα φταναμε θα μου ηταν αχρηστος αν δεν ειχε δυναμεις ουτε να πολεμησει...

Η ιδια κατασταση κρατησε περιπου ενα τεταρτο και ο Dalton δεν ειχε καταφερει να διανυσει μεγαλη αποσταση μεχρι που καταρευσε απο την προσπαθεια.Φυσικα πριν πεσει τον επιασα και τον εβαλα στους ωμους και αρχησα να ανεβαινω σιγα σιγα προς την κορυφη.Λογο του αερα δεν μου ηταν και εμενα ευκολο, αλλα φυσικα και ηταν πιο ευκολο απο το να σκαρφαλωνεις.....
-Που ειμαι?...που βρισκομαι....?...ακουσα τοτε τον Dalton να προσπαθει να μιλησει....
-Αν σου ελεγα οτι πας στον παραδεισο θα με πιστευες....?
-Οχι φυσικα....και τοτε η φωνη του Dalton ακουστηκε κανονικη....δεν σου ειπα να με αφησεειιιιιιιςςς......αααα ειναι ψηλα....ποση ωρα ημου αναισθητος?
-Εεεε περιπου 20 λεπτα....τωρα μην κουνιεσαι γιατι θα πεσουμε και οι 2....baka....
Με ειχε τσαντησει αρκετα απο την εγωιστικη του συμπεριφορα, αλλα το οτι βρηκε τις αισθησεις του ηταν κατι ευχαιρστο γιατι πιθανοτατα θα χρειαζομουν την βοηθεια του....

Ευτυχως δεν αργησαμε να φτασουμε κοντα στην κορυφη και εκει αφησα τον Dalton να συνεχησει μονος του για να κοιιταξουμε προσεχτικα αν ηταν ελευθερο το πεδιο για να προσωρησουμε.Φυσικα υπηρχε μια περιπολια εξω απο το καστρο αλλα συντομα θα γινοταν παρελθον και θα μπορουσαμε να μπουμε πιο ευκολα στο καστρο.Φυσικα φοροντας τα ρουχα των αλλων φρουρων δεν θα ηταν και ιδιατερα δυσκολο και τοτε απλα καναμε την εμφανηση μας.Περιεργως οι φρουροι μας χαιρετησαν και για να μην κινησουμε υποψιες ανταποδωσαμε τον χαιρετισμο αυτο...
-Παμε να δωσουμε αναφορα στον βασιλεια Wapol....
-Ειναι καλα τα νεα...?
-Αρκετα...καταφεραμε να αποθυσουμε κατι επαστατες που προσπαθησαν να παρουν την εξουσια....
-Δεν το βαζουν κατω αυτα καθαρματα....δεν πειραζει...καποια στιγμη θα το συνηθησουν...
-Τοσο το καλυτερο για εμας.....χαχαχαχαχα....και αφου τους δωσαμε τα χερια συνεχησαμε να προχωραμε προς το καστρο, αφου εκανα πρωτα νοημα να με ακολουθησει ο Dalton....

Αφου ηταν τοσο ευκολο να περασουμε απο τοςυ φρουρους αυτους θα ηταν καλυτερο να μην τους πολεμουσαμε γιατι πολυ απλα δεν ξεραμε αν μας παρακολουθουσαν.Δυστυχως το καστρο ειχε αρκετους πυργους και μπορουσε να μας δει ο οποιοσδηποτε, οποτε θα ηταν χαζο εκ μερους μας να προδωσουμε την θεση μας και να μας ερθει ολη η φρουρα του καστρου προς το μερος μας...
-Κανε υπομονη...θα ερθει και αυτων η ωρα....
-Δεν βιαζομαι...μην ξεχνας οτι βρισκομαι εδω για ενα ατομο....
-Το ξερω αυτο...αλλα δυστυχως για εμας υπαρχουν και πολυ φανατικοι οπαδοι του...
-Οι πιο πολλοι ειναι απο το χωριο μας....δυστυχως καταφερε να τους κανει πληση εγκεφαλου και αυτη την στιγμη τους εχει ολους με το μερος του....
Αυτο με ανησυχουσε ιδιαιτερα, αλλα ηθελα να πιστευω οτι δεν θα υπηρχαν και παρα πολλοι φρουροι στο καστρο μεσα....

Οταν μπηκαμε στο εσωτερικο του καστρου, ανακουφηστικα γιατι υπηρχε σε καθε επιπεδο του καστρου μονο 1 φρουρος.Ακομα και αν οι υπολοιποι ηταν σε περιπολια ή ξεκουραζοντουσαν μπορουσαμε να τους πιασουμε ανετα στον υπνο.Ευτυχως κανενας φρουρος οταν μπηκαμε μεσα στο καστρο δεν αναγνωρησε τον Dalton...
-Ξερεις που μπορει να βρισκεται ο Wapol?....ειπα σιγανα στον Dalton...
-Αυτο ειναι ενα θεμα...εχω να πατησω πολλα χρονια το ποδι μου εδω μεσα και ηδη εχω παρατηρησει πολλες αλλαγες....
-Αστο πανω μου....κατι θα βρω....
Πηγα τοτε κοντα σε καποιον απο τους φρουρους προσπαθοντας να του εξηγησω οτι ειμαι καινουργιος και οτι πρεπει να βρω τον Wapol για να του δωσω αναφορα. Εκεινος με κοιταξε λιγο εξεταστικα στην αρχη, αλλα δεν ηταν δυσκολο να πουλησω λιγη τρελα και να ειμαι φυσιολογικος.Αν καταλαβαινε κατι θα φροντιζα να τον σκοτωσω πριν καν προλαβει να πει το οτιπηδποτε...
-Εεεε πρεπει να πας στο τελευταιο επιπεδο...θα προσωρησεις σε εναν διαδρομο και ειναι η τριτη πορτα δεξια....

Εχοντας παρει αυτη την σημαντικη πληροφορια που ηθελα τον ευχαριστησα και του γυρησα την πλατη, πηγαινοντας προς τον Dalton.Περιεργως ομως με σταματησε αυτος ο φυλακας και ηρθε προς το μερος μου...
-Εσυ μικρε εισαι καινουργιος εδω?
-Εεεε ναι χθες μπηκα για την ακριβεια στην φρουρα του βασιλια Wapol...
-Και ο συντροφος σου το ιδιο?
-Αααα δεν γνωριζω για αυτον....ενας ανωτερος μου μου ζητησε να ερθουμε εδω και να δωσουμε αναφορα...
-Αααα μαλιστα....γιατι τυχαινει να μοιαζει πολυ με καποιον που ειναι χρονια στο νησι αυτο....και πριν προλαβει να τελειωσει την φραση του ειχα βγαλει ηδη το σπαθι μου και του το ειχα φερει στο λαιμο...
-Μπορεις να φωναξεις...αλλα πιστεψε με δεν θα ζησεις και πολυ....
-Αααα καταλαβα το σχεδιο σας....δεν θα πατε μακρυα...
-Δεν θες να βαλουμε στοιχιμα....δεν ξερεις ποιος ειμαι...και χαμογελασα πλαγιως...

Εκεινος απλα αρχησε να γελαει και μαλιστα δυνατα και πολλα ενοχλητικα βλεμματα επεσαν πανω μας.Δεν τολμησα ομως να γυρησω και απλα συνεχησα να κοιταζω επιμονα τον φρουρο, ο οποιος δεν μου γεμιζε τοσο ματι.Ειχε διαφορετικη ενδυμασια απο τους υπολοιπους και πιθανοτητα να ειχε υψηλοτερη θεση σε σχεση με ολους του υπολοιπους ηταν αρκετα μεγαλη...
-Ωστε θες να παιξεις μικρε Supernova....καταλαβα ποιος εισαι...αλλα τι θες εσυ εδω....
-Μαλλον εχεις χασει καποια επισοδεια.....και με μια αποτομη κινητου σπαθιου μου του εκοψα το λαρυγγι...."Μπορεις να με λες Commander Black Luster....ή με κομενο το λαρυγγι δεν μπορεις?...οπως και να εχει επαιξα το παιχνιδι σου...."και τοτε γυρησα το βλεμμα μου προς το υπολοιπο καστρο που ειχαν αρχησει οι φωνες. Απο το πουθενα εμφανηστικαν αρκετοι φρουροι και γυρησα προς τον Dalton...
-Ας ξεκινησει το παρτυ....
-Οπως το παρει κανεις...αλλα συντομα θα ειμαστε περικυκλωμενοι....κριμα που δεν ειναι λαγουδακια...αυτα αξιζαν περισσοτερο....και χαμογελασα ενω εβγαζα και το αλλο σπαθι μου απο την θηκη του....

Ο Dalton τοτε αρχησε να γελαει δυνατα και αρχησε να περιστρεφει το μεγαλο ροπαλο.Πιστευω οτι αυτη την στιγμη δεν θα την ξεχνουσε ποτε και οτι θα εμενα χαραγμενη για παντα στο μυαλο του.Πλεον ειχα αρχησει να δενομαι με την αποστολη μου και δεν με ενοιαζε τοσο να την εκπληρωσω, οσο να βοηθησω τους ανθρωπους εδω περα.Το θεωρουσα βαρος στην συνειδηση μου αν δεν το εκανα. Επιπλεον με ειχε εμπιστευτει ο Dalton κατι που ηταν εξισου σημαντικο για εμενα. Μερικα λεπτα αργοτερα βρισκονταν γυρο μας περιπου 2 ατομα αρματομενα μεχρι τα δοντια.Λογικα πρεπει να ηταν η εσωτερικη φρουρα του Wapol αφου ειχαν διαφορετικη ενδαυμασια απο τους υπολοιπους....
-Μην ξεχνας την δυναμη του φρουτου σου....θα σου δινει δυναμη...
-Αυτη την στιγμη η θεληση μου ξεπερναει τα παντα...
-Το ιδιο και η δικη μου συντροφε...ας τους δειξουμε ποιος ειναι το αφεντικο και τι σημαινει το να ζει καποιος ελευθερος!!..και ορμιξαμε και οι 2 προς αντιθετες κατευθυνησεις....