[Τελος] Crisis Core - Επιλογος

Περιληψη:
Πήγα στο Torino Kingdom με την ομάδα μου, που αποτελείται από άλλους 3 για να πάρω πίσω το φρούτο του διαβόλου που είχε κλέψει ο Dr Flunger από τον άνθρωπο που εργαζόμασταν υπό τις διαταγές του, τον Dr Snow. Ένας από τους 3 των ¨αδελφών¨ μου, ο Lymon, αποδείχτηκε ότι τόσα χρόνια που ήμασταν μαζί δούλευε για τον Dr Flunger και σκοπός του ήταν να κλέβει τα σχέδια των εφευρέσεων του Dr Snow και κατ’ επέκταση το φρούτο του διαβόλου. Επίσης ο Lymon υπό τις διαταγές του Snow σκότωσε τον παππού μου, διάσημο εφευρέτη και κατασκευαστή πλοίων, καθώς και και τους γονείς μου προκειμένου να με πάρει υπό την επίβλεψη του και να καταχραστεί τα χρήματα μου ως κηδεμόνας του μόνου κληρονόμου της περιουσίας της οικογένειας μου. Το ιδιο εκανε και με τους αλλους 2 αδερφους μου Indigo και Engard οι οποίοι τώρα είναι στα πρόθυρα του θανάτου καθώς πρόκειται να εκραγεί μια βόμβα στην μυστική βάση του Dr Flunger και εμεις ενώ πηγαμε εξ αρχης εκει να σωσουμε τον Lymon τωρα τον κυνηγαμε να τον σκοτωσουμε. Κατέληξα να παλευω μονος μου μαζι του χωρις όμως να μπορω να του κανω τιποτα. Πεφτοντας μαζι με τον Lymon από την κορυφη του τεράστιου δεντρου του νησιου βρεθηκε διπλα μου το φρουτο του διαβολου. Ενώ το χρονομετρο της βομβας εφτανε στο μηδεν και ενώ ο Lymon πλησιαζε να με αποτελειωσει, όντας ανημπορος δαγκωσα το φρουτο. Και εκεινη τη στιγμη γινεται η εκρηξη.



-Μπ@$^@%δε....! Το Φρουτο μου…! Καταλαβες Τι εκανες?? Θα επαιρνα και εγω από αυτή τη δυναμη..! Τωρα χαθηκε… Όπως θα χαθεις και συ…! Πλησιασε ξανα με γουρλωμενα ματια να βαλει τελος στη ζωη μου…
Εγω μετα την εκρηξη ειχα σταματησει να τον ακουω… Τοτε συνειδητοποίησα ότι τα 2 αδερφια μου που ηταν μεσα στη βαση ηταν νεκρα. Και δε μπορουσα να κανω τιποτα για να τους σωσω. Ετσι απλα εφυγαν από τη ζωη. Όπως οι γονείς μου, όπως ο παππούς μου… Αρχισα να δακρυζω… Ξαφνικα κοιταξα τον Lymon με τοσο μισος που ειμαι σιγουρος ότι τον ειδα να δισταζει για μια στιγμη… αλλα δεν πτοηθηκε…
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααααα..!
Ξαφνικα σηκωθηκε μια τεραστια κολωνα φωτιας μεχρι ψηλα στον ουρανο. Ηταν το τελευταιο που θυμονουνα γιατι αμεσως μετα όντας εξαντλημένος λιποθύμησα.

Πετάχτηκα αποτομα όταν συνηδητοποιησα ότι ημουν σε μια καλυβα.
-Ηρεμησε, ειπε ενας ιθαγενεις, όλα τελειωσαν τωρα.
-Τι εγινε? Τι συνεβη??
-Mera Mera no Mi…! Αυτό προφανως σου εσωσε τη ζωη.
-Μερα τι??
-Ειδαμε ένα τεραστιο στυλο φωτιας και τρεξαμε να δουμε τη συμβαινει. Μολις φτασαμε εισουν λιποθυμος και ο άλλος 100 μετρα μακρυα σου και κουτσαινε αργα προς το μερος σου. Ξεραμε ότι ηθελε να σε σκοτωσει γιατι τα ματια του εσταζαν αιμα από το μισος. Ειμασταν παρα πολλοι και καταφεραμε να τον σταματησουμε για να μην σε σκοτωσει. Παλευε παρα πολύ καλα παρολη τη ζημια που ειχε δεχτει. Ενας φυσιολογικος ανθρωπος θα ειχε πεθανει με τις πληγες του αλλα αυτος μας παλευε για ωρα. Όταν καταλαβε ότι δεν μπορουσε να μας νικησει εφυγε λεγοντας ότι θα σε κυνηγήσει μέχρι να σε πιάσει. Καποιοι τον ειδαν να φευγει από το νησι με μια βαρκουλα. Σε μαζεψαμε και σε φεραμε σ’αυτην την καλυβα για να σε περιποιηθουμε. Σου χρωσταμε πολλα που εσωσες το νησι μας. Εχουνε εξαφανιστει ολοι οι κακοι. Εκτος από τα ηλιθια πουλια δηλαδη…

-Τελος παντων να μην τα πολυλογω εφαγες το Mera Mera no Mi. Αυτο το φρουτο ειναι Logia και σε κανει φωτια. Να κοιτα.
Μου εφερε ενα βιβλιο απο την βιβλιοθηκη του και μου εδειξε σε μια εικονα το φρουτο που εφαγα.
-Αυτο δεν ειναι που εφαγες?
Δεν μπορουσα να πιστεψω την τυχη μου.
-Logia??? Εφαγα ενα LOGIA? Δηλαδη οχι μονο δεν ειμαι νεκρος αλλα εφαγα και ενα Logia?
Αν και παντα σνομπαρα τα Φρουτα του Διαβολου κατι μεσα μου με εκανε ενθουσιασμενο μου εφαγα ενα τοσο ισχυρο φρουρο. Ενιωθα ομως αναμεικτα συναισθηματα μεσα μου. Δεν μπορουσα να χαρω αυτην την εξελιξη μου. Εκεινη τη μερα ορκιστηκα στον εαυτο μου οτι θα τους κανω ολους να πληρωσουν! Lymon...Dr Snow... και ο Dr Flunger θα πληρωσει...
Snow...? Α αυτο το καθαρμα ειναι ακομα στο νησι μου.
-Πρεπει να φυγω!!! Πρεπει να γυρισω στο νησι μου όσο πιο γρηγορα γινεται. Εχω να σκοτωσω καποιον, ειπα και πηδηξα απο το κρββατι Μολις πατησα κατω τα ποδια μου δεν με κρατησαν και επεσα κατω.
-Τι στο καλο εγινε?? Δεν νιωθω τα ποδια μου.
-Εισαι ασχημα τραυματισμενος φιλε μου. Χρειαζεσαι πολυ φροντιδα ακομα μεχρι να ξανασταθεις στα ποδια σου. Τουλαχιστον αλλες δυο μερες στο κρεβατι.
-Δεν εχω καιρο, ειπα ενω προσπαθουσα να σταθω στα ποδια μου τρεμοντας.
-Τογκαααα....
Ανοιξε η πορτα και μπηκε ενας τεραστιος τριχωτος στρογγυλος αντρας. Ηταν πανω απο 3 μετρα, με το ζορι χωρεσε απο την πορτα. Γουρλωσα τα ματια...

-Α μια Αρκουδα...! Φωναξα
-Βαλ'τον στο κρεββατι του και φροντισε να μην φυγει.
Με αρπαξε με τα χερια του (αν και νομιζω οτι εφτανε το ενα) και με ξαπλωσε παλι στο κρεβατι μου.
-Νομιζεις οτι εισαι σε κατασταση να περπατησεις μεχρι την ακτη και να ταξιδεψεις μεχρι το νησι σου για να σκοτωσεις καποιον?
-Χμφ... Στραβωσα λιγο αλλα ηξερα οτι ειχε δικιο.
-Μην ανησυχεις, θα κανουμε το παν για να σε κανουμε καλα οσο πιο γρηγορα μπορουμε. Εξαλλου εισαι ο σωσιας μας!
-Ε...? Ο σωτηρας μας εννοεις...
-Εστω. Σε 3 μερες θα εισαι σαν καινουριος.
-Ποση ωρα κοιμαμαι?
-Μια μερα περιπου. Χθες το απογευμα που σε μαζεψαμε και τωρα μεσημεριαζει.
-Νομιζα οτι ολοι εδω ειστε κοντοι. Τι τρεχει μ'αυτον τον τυπο??
-ουτε και γω ξερω να σου πω. Ειναι φαινομενο!

Πολυ βαρετες μερες... Μονο ξαπλωνα και ετρωγα
-Ει...Θελεις να σου γνωρισω την κορη μου??? Ειπε ο ιθαγενεις που με φροντιζε που απο οτι καταλαβα πρεπει να ηταν ο φυλαρχος γιατι ειχε την μεγαλυτερη καλυβα. Ειναι πανεμορφη! Μου μοιαζει πολυ.
-Ναι...Ασ΄το καλυτερα ειμαι λιγο κουρασμενος... Λεω να κοιμηθω.
Την δευτερη μερα καταφερα και σηκωθηκα απο το κρεβατι και βγηκα εξω. Καλα που δεν με ειδε η αρκουδα. Περπατησα μεχρι την ακτη οπου δεν θα μπορουσα να βαλω φωτια κατα λαθως στην ζουγκλα.
-Πρεπει να δοκιμασω τη δυναμη του φρουτου μου. Λοιπον ξεκιναμε ειπα και σηκωσα λιγο το χερι μου. Αμεσως το μετετρεψα σε φωτια!
-ΑΑΑΑΑααααα φωναξα και αρχισα να το κουναω περα δωθε για να το σβησω. Με ξαφνιασε. Δεν εχω συνηθησει να ειμαι τυλιγμενος στις φλογες. Ηρεμησα.
-Παμε παλι. Ξανα εβαλα φωτια το δεξι μου χερι. Αυτη τη φορα το κρατησα περισσοτερο
-Ουαου...Ειναι φανταστικο. Ενθουσιαστικα, η καρδια μου χτυπουσε εντονα.
-Χα χαα, ειμαι ο ανθρωπος-φωτιααα!!! Χια χια θα σας καψω ολους!!! πηρε φωτια ολο το χερι μου μεχρι τη μασχαλη!
-ΙΙΑΑΑαααα θα μου καψει το προσωπο, ειπα χωρις πραγματικα να ποναω και ετρεξα μεσα στη θαλασσα να σβησω το χερι μου... Ζαλιστικα και επεσα κατω. Α ναι...! Ξεχασα οτι δεν μπορω να κολυμπισω πια! Ευτυχως ημουν στα ρηχα και βγηκα μπουσουλώντας.
-Φιου κουραστηκα... Αυτο παθαινεις λοιπον οταν πεσεις στη θαλασσα και εισαι χρηστης? Αποδυναμωνεσαι τελειως.. Πρεπει να το θυμαμαι αυτο.
Δεν ξερω γιατι μιλουσα στον εαυτο μου. Ισως γιατι ζουσα πρωτογνωρες εμπειριες και ημουνα καταενθουσιασμενος.

-Τωρα θα δοκιμασουμε την επιθεση...σ'αυτον τον βραχο...Hiken..!
Πεταξα απο το χερι μου μια φλογα και εκαψα τον βραχο τοσο που μαυρισε.
-Απιστευτο......Hiken...Hiken...Hiken...Hiken...Πετουσα φλογες απο δω και απο κει
-Πες μου αλητη...Νιωθεις τυχερος?? Higan..!!! Εκανα το χερι μου πιστολι και πυροβολουσα πυρινες σφαιρες!
-Αυτο το φρουτο ειναι φανταστικοοοο!!!! Higan....Higan...Higan...Πυροβολουσα στον αερα οταν ξαφνικα ακουσα ενα δυνατο..
-ΚΑΑΑΑΑΑΑΑααααα...... Με τις βλακεις μου πετυχα με φωτια ενα πουλι που περνουσε απο πανω. Πεταξε γρηγορα προς το μερος μου και πηγε να με αρπαξει με τα νυχια του. Πηδηξα τελευταια στιγμη προς τα δεξια. Δεν ημουν καθολου σε φορμα και δεν ειχα αναρρωσει πληρως. Ηρθε παλι προς το μερος μου και αρχισε να μου επιτιθεται με το ραμφος του. Πηδουσα συνεχεια προς τα πισω και αυτο συνεχιζε να προσπαθει να με δαγκωσει.
-Ηλιθιο πουλι αν ημουν ενταξει ακομα και μονος μου τωρα θα μπορουσα να σε ειχα κανει στο φουρνο με πατατ... Ει για μισο λεπτο... Hiken.. Του εριξα μια μεγαλη φωτια στο κεφαλι. το πουλι αρχισε να ουρλιαζει και επεσε προς τα πισω. Αφου εσβησε τη φωτια με κοιταξε αγριεμενο. Του ειχα καψει τα φτερα στο κεφαλι!

-ΚΑΑΑααα...!
-Ω Ωου... Την πατησα Αρχισε παλι να μου επιτιθεται με το ραμφος του αυτη τη φορα με περισσοτερη μανια. Κανοντας ολο και πιο πισω χτυπησα σε ενα βραχο. Το πουλι εκμεταλλευτηκε την ευκαιρια και μου ορμηξε. δεν προλαβα να το αποφυγω και μου δαγκωσε το αριστερο μου χερι...
-ΑΑΑ το χερι μου φωναξα...α δεν ποναει... Το χερι μου εγινε φωτια και το ραμφος περασε απο μεσα... Το ματι μου γυαλισε!
-Για να δουμε τι μπορει να κανει αυτο το φρουτο. Για ελα πουλακι...
Το πουλι μου επιτεθηκε απο πανω και πηγε να με φαει ολοκληρο
-...Enkai Hibashira! Σηκωσα εναν πυλωνα φωτιας προς τα πανω. Το πουλι ειχε γινει ψητο. Εχω την εντυπωση οτι τα ματια μου ελαμπαν απο ενθουσιασμο. Για-χα! Φανταστικο!
Ξεκινησα για το χωριο ξανα. Αρχιζε να νυχτώνει.
-ΕΕΕιιι εφερα δειπνο! Εσερνα το πουλι στο χωριο
-Ουαου σωσια...
-Σωτηρα
-...εισαι πολυ δυνατος.
-Το φρουτο ευθυνεται γι αυτο! τωρα ας κανουμε παρτυ!!! μ'αυτο το πουλι θα φαμε ολοι!!

Ξεκινησε μια γιορτη. Αρχισαν να χτυπανε τα τυμπανα και αναψαν παντου φωτιες. Οι μισοι χορευανε και οι μισοι τρωγαν και επιναν. Εγω τα εκανα και τα δυο!
-Ενα ζητω για τον αντρα που μας εσωσε...!
-ΖΗΤΩΩΩ...
Πρωτα φορα κανω τετοιο παρτυ. και πρωτη φορα πινω τοσο πολυ κρασι. Τοσο κρασι...
-Και τωρα θα σας δειξω ποσο γ@μ@τος είναι ο σωσιας σας φωναξα και πηγα μπροστα τους. Enkai Hibashira! και σηκωσα ενα στυλο φωτιας.
-ΟΟΟΥΑΟΥ....
-Μπορω ακομα να μπω και μεσα στη φωτια!!!
-ΟΟΟΟΟΟΟ
-ΧΑ ΧΑ χα ... Τα παντα εσβησαν. Δεν θυμαμαι τιποτα αλλο. Ξυπνισα σε μια καλυβα την επομενη μερα (ελπιζω) με τρομερο πονοκέφαλο. Τα χερια μου και το σωμα μου ηταν βαμμενα και απο οτι καταλαβα ηταν και το προσωπο μου. Βγηκα εξω και τυφλωθηκα απο το φως του ηλιου.
-Σωσια... ακουσα φωνες και μολις αρχισα να βλεπω ειδα 5-6 ιθαγενεις μαζεμενους.
-Τι εγινε ρε παιδια?? ειπα με βραχνη φωνη
-Γιε μου..
-Παιδι μου..
-Ποτε θα γινει ο γαμος..?
-Οπα???? Τι λετε ρε παιδια???
-Ποιος γαμος? με τη δικια μου κορη θα παντρευτει!
-Τι? την δικια μου κορη ζητησε σε γαμο!
-Τι? εμεις κανονισαμε ηδη προικα!

Μου φαινεται οτι αρκετα καθησα σ'αυτο το νησι... Σκεφτηκα και εφυγα βιαστηκα οσο οι αλλοι μαλωναν. Λιγο αργοτερα επεσα πανω στον φυλαρχο.
-Χοντρεε..! Τι σκατα εγινε χθες το βραδυ??
-Χα χα χα χα. Δεν θυμασαι τιποτα ε? Μετα την επιδειξη σου με τις φλογες μεθυσες τελειως. Εκτος οτι χορευες και τραγουδουσες, επαιρνες αγκαλια οποια γυναικα εβλεπες και της ελεγες διαφορα. Σε μερικες νομιζω εταξες και γαμο!
Γουρλωσα τα ματια. Τοσο πολυ δεν εχω ξαναμεθυσει ποτε μου!
-Καλα τι ηταν αυτο που πιναμε χθες?
-Πιναμε "κοκκινο ηφαιστειο" το καλυτερο κρασι που βγαζει το νησι μας. Ειναι πολυ δυνατο όμως. Με ενα λιτρο εχεις μεθυσει. Εσυ πρεπει να εφτασες τα δυο γι'αυτο εκανες οτι εκανες. Αν και περιμενα να λιποθυμησεις πιο γρηγορα ειπε γελωντας.
-Οπως και να'χει εγω πρεπει να φυγω το συντομοτερο.
-Ωστε θα φυγεις κιολας?
-Ναι δυστυχως. Περασα πολυ ωραια στο νησι σας χθες βραδυ, οσο θυμαμαι δηλαδη, αλλα εχω καποιες υποχρεώσεις πισω στο νησι μου.
-Οπως νομιζεις. Πρεπει να εχεις πολλα στο κεφαλι σου αν κρινω απο το λογο για τον οποιο ηρθες αρχικα εδω.
-Ναι όντως. Που μπορω να βρω μια βαρκα στο νησι σας?
-Βορεια του χωριου θα βρεις μια κοκκινη καλυβα με κιτρινη πορτα. Εκει μενει ο ξαδερφος μου που φτιαχνει βαρκες για ψαρεμα. Ειναι καλος τεχνιτης. Θα σε βοηθησει σε οτι θες.

Ξεκινησα για τα βορεια του χωριου. Σε 10 λεπτα βρηκα την καλυβα που μου ειχε πει ο φυλαρχος.
-Ειναι κανεις εδω? φωναξα.. Ξαδερφεεε...!
Βγηκε ο ξαδερφος του φυλαρχου.
-Α σωσια...
-Σωτηρα μωρε και συ! Ή λεγε με Vincent όπως με λενε κανονικα!
-Δυσκολο ονομα αυτο. Τελος παντων τι σε φερνει σπιτι μου? Εγω δεν εχω κορη για γαμο παντως...
-Κανω πως δεν το ακουσα αυτο. Χρειαζομαι μια βαρκα για να γυρισω στο νησι μου.
-Εδω εχω μονο μικρες για ψαρεμα. Καμια δεν θα σε βγαλει μεχρι το νησι σου. Αυτη η εποχη ειναι γεματο καταιγιδες. Αν θες μπορω να σου φτιαξω μια αλλα θα κανει περιπου 4 μερες.
-Ωραια θα σε βοηθησω και γω να την τελειωσουμε πιο γρηγορα
Δεν ειμαι σιγουρος ποιος βοηθουσε ποιον παντως τελειωσαμε τη βαρκα σε μια μερα.
-Εισαι πολυ καλος αν και τοσο μικρος εισαι καλυτερος απο μενα.
-Εκπαιδευτικα απο τον καλύτερο ειπα...

Το καραβι ηταν μικρο σχετικα για να κουμανταρεται απο ενα ατομο. Αν ειχα τα υλικα θα μπορουσα να βαλω και μηχανη για μεγαλυτερη ταχυτητα. Δεν πειραζει καλο ηταν και αυτο.
-Πως θα σε πληρωσω τωρα? Δυστυχως δεν εχω χρηματα.
-Δεν χρειαζεται να πληρωσεις εσυ...
-Μπορω να σου βαλω φωτια κατι αν θες...
-Μπαα....
-Α το βρηκα θα σε βοηθησω να φτιαξεις μια-δυο βαρκες ακομα και ειμαστε πατσι.
-Σου λεω δεν χρειαζεται να κανεις τιποτα εσυ.
-Δεν ακουω κουβεντα!
Μεχρι το απογευμα της επομενης ειχαμε τελειωσει.
-Καλη δουλεια. Θα τις πουλησω πολυ ακριβα αυτες. Σ'ευχαριστω για ολα.
-Εγω σ'ευχαριστω. Τωρα όμως πρεπει να φυγω. Θα περασω απο το χωριο να χαιρετισω και θα φυγω
Μολις εφτασα στο χωριο μας συναντησε ο φυλαρχος.

-Χοντρε...! εφτασε η ωρα να φυγω.
-Περιμενε θα σου δωσω κατι για το ταξιδι.
Εφυγε τρεχοντας για την καλυβα του και γυρισε μετα απο λιγο με ενα μεγαλο μπογο.
-Ειναι τροφιμα για το ταξιδι και μερικα βοτανα.
Αρχισαμε να περπαταμε προς την ακτη.
-Σου εβαλα και μια νταμιτζανα "κοκκινο ηφαιστειο" αλλα προσεχε ε..
-Δεν την ξανα παταω να εισαι σιγουρος. Σ' ευχαριστω για ολα χωρις την βοηθεια σου δεν θα ημουνα ζωντανος.
-Α μην το συζητας. Μας απαλλαξες απο τους κακους. Αυτο ειναι αρκετο για ολα. Τωρα μονο να προσεχεις. εισαι μονος σου και δεν πλεον δεν μπορεις να κολυμπησεις. Προσευχησου στον Χουκαμουκαπουκαλαπ (ποιον...?) να μην σε βρει καταιγιδα στο ταξιδι σου.
-Α ναι! Αμα πεσω στη θαλασσα πεθανα. Παραλιγο να το ξεχασω αυτο. Αν και το καραβι που φτιαξαμε αντεχει πολλα.
Φτασαμε στην ακτη.

-Καλο ταξιδι λοιπον.
-Δεν θα σας ξεχασω ποτε. Αν μπορεσω θα σας επισκευτω καποια φορα. Αντιο
-Εισαι παντα ευπροσδεκτος εδω. Αντιο...
Ενω απομακρυνομουν απο το νησι αρχισα να σκεφτομαι το μελλον μου. Θα εκδικηθω για τον θανατο ολων ξεκινώντας απο τον Snow. Αφου του κανω καποιες ερωτησεις πρωτα. Μονο να μην παρασυρθω και του καψω το κεφαλι απο τα νευρα μου μολις τον δω. Προσευχομουν να τον βρω στο εργαστηριο του. Θα προσευχομουν ακομα και στον Χουκαμουκαπουκαλαπ...!
Ο επομενος μου στοχος θα ηταν ο Lymon. Θα δυσκολευτω πολυ να τον βρω. Ισως αν ψαξω για τον Dr Flunger μπορει να σταθω τυχερος. Το σιγουρο ειναι οτι θα φτασω μεχρι και το Raftel για να βρω τον Μπ@$^@ρδο που μου σκοτωσε την οικογενεια μου και τους φιλους μου. Την επομενη φορα που θα συναντηθουμε θα τον σκοτωσω με ενα χερι και χωρις την βοηθεια του φρουτου μου.
Τωρα που απεκτησα και δυναμεις φρουτου δεν θα στηριχθω μονο σ'αυτες. Αν και καλο θα ηταν να τις εξερευνησω και να τις εξελιξω οσο μπορω κι αυτες. Να τις δοκιμαζα τωρα? Μπα κακη ιδεα ειμαι πανω σε ξυλινη βαρκα στη μεση του ωκεανου. και το Torino Kingdom αρχισε να χανεται απο τη θεα μου. Οποτε δυσκολο να με σωσει καποιος. Υπομονη μεχρι το νησι μου. Θα εχω λιγο χρονο αφου λιώσω τον Dr Snow να προπονηθω.

Βαρεθηκα. Το ταξιδι θα διαρκουσε δυο μερες και θα βαριομουνα μονος μου. Ειχα σταθερη πορεια με ευνοϊκό ανεμο και πηγαινε να με παρει ο υπνος οταν ξαφνικα η βαρκα αρχισε να ταρακουνιεται ενω φυσουσε ενας δυνατος αερας. Περιεργο. Ο καιρος ειναι πολυ καλος και δεν φυσουσε τοσο. Ανοιξα τα ματια μου και ειδα απο πανω μου ενα τεραστιο πουλι...! Οχι ρε γαμωτο. Με ακολουθησε. Αυτα τα πουλια δεν με χωνευαν καθολου και ουτε και γω φυσικα.
-Οκ πουλακι ετοιμασου να γινεις ψητο σαν τον φιλο σου...
Ξαφνικα συνηδητοποιησα οτι ειμαι στη βαρκα. Ελπιζω οτι μπορω πλεον να ελεγξω τις δυναμεις μου χωρις να καψω τα παντα. Το πουλι μου επιτιθεται με τα νυχια του ομως το αποφευγω ξαπλωνοντας κατω με αποτελεσμα να μου σκισει το πανι.
-ΑΑα οχι το πανι... ειπα με απογοητευση... Εφτιαξα μια μπαλα φωτιας με το χερι μου και του την πεταξα με δυναμη στο στηθος. Εφυγε προς τα πισω και ενω νομιζα οτι το ξεφορτωθηκα γυρισε και ηρθε γρηγορα προς το μερος μου και προσπαθησε να με δαγκωσε με το ραμφος του. Πηδηξα αστραπιαια προς τα πανω και αυτο δαγκωσε τη βαση του καταρτιου.

-Ε οχι...!!!! Hiken..! Του εριξα στο κεφαλι και επεσε στο νερο και χτυπιοταν. επεσα πανω στο καραβι ευτυχως πηρα ενα κουπι και επλευσα προς το πουλι.
-Οχι τοσο γρηγορα ηλιθιο πουλι!! Εφτασα διπλα του και αρχισα να το χτυπαω στο κεφαλι μεχρι που λιποθυμισε. Μου κατεστρεψε το καραβι! Μια λυση εμενε. Εβγαλα ολα τα σχοινια απο το πανι και αρχινα να τα δενω γυρω απο το πουλι...
-Και τωρα περιμενουμε να ξυπνησει...
Μολις ξυπνησε ζαλισμενο εκανε να πεταξει αλλα ηταν δεμενο απο το λαιμο. Οταν καταλαβα οτι ξυπνησε πηδηξα πανω του.
-Καλημερα... του ειπα. Ελπιζω να ξερεις που ειναι το Bliss Kingdom.
Του ειχα βαλει τα σκοινια σαν χαλιναρια και το καβαλησα. Μαζι μου πηρα τον χαρτη, την πυξιδα και αυτα που μου ειχε βαλει ο φυλαρχος.
-Παμε τωρα πουλακι...Πιο γρηγορα του ειπα και του εριξα φωτια στην ουρα!
-ΚΑΑΑααα...!
Ετσι μαλιστα, αυτος ειναι τροπος να ταξιδευεις Ετσι θα εφτανα πολυ πιο γρηγορα.


Τελος

Όνομα: Vincent D. Koul
Haki Points: -
Player of the Month Points:7
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Μέτρια ιστορία,είχε πλάκα στα περισσότερα σημεία και έχω να δηλώσω ότι είσαι καρδιοκατακτητής