[Τέλος-Αποστολή] Le wild bear appears

Εγώ και οι 20 μαριν που ήταν μαζί μου για να με βοηθήσουν στην αποστολή ήμασταν αντιμέτωποι με περίπου 60 κατοίκους του νησιού Cytherea...
-Δεν πρόκειται να πειράξετε την ιερή μας αρκούδα είπε ο ηγέτης τους Saito Hajime
-Πιστέψτε με, θα κάνουμε κάποιες εξετάσεις και θα την φέρουμε πίσω ...Σας το εγγυώμαι προσωπικά ,είπα
-Δεν εμπιστευόμαστε πλέον την παγκόσμια κυβέρνηση και τους Μαριν....Μας έχουν καταστρέψει μέχρι τώρα όσες φορές σας εμπιστευτήκαμε
Είπε και άρχισε να τρέχει προς τα πάνω μου με το σπαθί του έτοιμο να χτυπήσει , πίσω του ακολουθούσαν με ότι όπλο είχαν οι πολίτες..Η μάχη μόλις άρχιζε

Ενώ οι πολίτες ορμούσαν προς το μέρος μας, διέκρινα στα μάτια τους το μίσος και τον ζήλο με τον οποίο έπεφταν στην μάχη..Αυτή η αρκούδα που μας έβαλαν να πιάσουμε, πρέπει να σήμαινε πολλά γι αυτούς.. Η ώρα της σύγκρουσης είχε φτάσει... Με το σπαθί μου απέκρουσα το χτύπημα ενώς ρακένδυτου ξιφομάχου και έπειτα τον κλώτσησα στο στομάχι με αποτέλεσμα να φύγει πίσω λίγα μέτρα..Αμέσως μετά προς τα πάνω μου έπεσαν 2 μικρά παιδιά..Με το κατανα μου έσπρωξα το ξίφος του ενώς παιδιού προς τα πίσω και κλώτσησα του άλλου απο τα πλάγια...Αν και νεαρής ηλικίας , τα χτυπήματά τους ήταν ακρίβειας και αρκετά δυνατά. κάτι που με παραξένεψε...Μόλις απέφυγα τα χτυπήματα των δυο αυτών παιδιών, σήκωσα το βλέμμα μου αναζητώντας τους συντρόφους μου έσα στην σκόνη και στις κραυγές που ηχούσαν παντού τριγύρω

Γύρισα και τους είδα να πέφτουν σαν τις μύγες...Ο ένας έχανε μετά τον άλλο..Ο Saito Hajime .Τα είχε βάλει και είχε νικήσει 3 άτομα ταυτόχρονα..Αν δεν έκανα κάτι σύντομα θα έμενα μόνος να πολεμάω με 60 ισοδύναμους ξιφομάχους την ίδια στιγμή.. Έτρεξα προς το μέρος του Saito μετατοπίζοντας βίαια 2 γυναίκες ξιφομάχους...Μετα απο αυτές, έκανα 5 περίπου βήματα και δέχτηκα επίθεση απο έναν άντρα περίπου 50 ετών .... Απέκρουσα το σπαθί του κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή... Κρατούσα το κατανα μου με τα 2 χέρια και έσφιγγα τα δόντια μου,...Η δύναμη η οποία ασκούσε αυτός ο άντρας στο σπαθί του ήταν πάρα πολύ ισχυρή...Πάτησα με το δεξι μου πόδι δυνατά στο έδαφος και με όλη μου την δύναμη τον απώθησα .... Με μια τούμπα προς τα μπροστά απέφυγα το δεύτερο χτύπημα του άντρα με το κατανα του που απο την φόρα που είχε καρφώθηκε στο έδαφος... ... Γύρισα ενώ στεκόμουν με το δεξί μου γόνατο να ακουμπάει στο έδαφος και τον έκοψα στο στομάχι

ΤΟ κόψιμο ήταν βαθύ..Ο άντρας έπεσε στο έδαφος κάνοντας θόρυβο και σηκώνοντας σκόνη...Ο Saito με κοιτούσε ..Σήκωσα το σπαθί μου και του όρμηξα...Πήγα να τον χτυπήσω στα πλάγια και εκείνος απέκρουσε το σπαθί του... Τότε έκανε ένα βήμα προς τα πίσω και έβγαλε και ένα δεύτερο σπαθί...
-Χμ...και νόμιζα οτι σε αυτό το νησί οι ξιφομάχοι έχουν τιμή...Και δεν χρησιμοποιουν φτηνα κολπα...Αντιμετώπισε με με ενα μονο σπαθι
-Αυτα που είπες δεν με πείθουν ωστε να σε αντιμετοπίσω σε δίκαιη μάχη
Χωρις δεύτερη κουβέντα και σκέψη όρμηξε πανω μου...Απέκρουα πολύ δύσκολα τις επιθέσεις των δυο σπαθιων του και έχανα όλο και περισσότερο έδαφος ...Σιγά σιγά τα χέρια μου κουράζονταν,Αν μ\συνεχίζαμε σε αυτόν τον ρυθμό, θα έχανα στα σίγουρα

Τελικά δεν μπορεσα να κρατήσω άλλο..Με ένα αστραπιαίο χτύπημα απο τα δεξιά κατάφερε να μου κάνει ένα βαθύ κόψιμο στο αριστερό πλευρό....Έπεσα στα γόνατα κρατώντας την πληγή...Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα και τον τελευταίο μαριν που είχε μείνει να πέφτει στο έδαφος μετα το χτύπημα απο έναν άντρα...Είχα χάσει την μάχη και τους άντρες που μου έδωσε ο Captain Shu για να ολοκληρώσω την αποστολή..Αν δεν έκανα κάτι θα έχανα την ζωή μου. .. Αυτό που μου ήρθε στο μυαλό ήταν να πάρω την μορφή του κέρβερου και να επιτεθώ , όμως η συνείδηση μου δεν με άφηνε να το κάνω..Ήταν απλοί πολίτες και όχι εγκληματίες ...Ο Saito hajime πλησίαζε προς το μέρος μου τινάζοντας το γεμάτο με δικό μου αίμα σπαθί του...Δεν μπορουσα να χασω την ζωη μου όμως εδώ , δεν γινόταν..

Πήρα την μορφή του κέρβερου ..Οι άνθρωποι τριγύρω 'αρχισαν να οπισθοχωρούν ... Έβλεπα τον φόβο στα μάτια τους..Ο Saito όμως έμενα στην θέση του...όρμηξε προς τα μένα ...Δεν θα τον χτυπούσα, όμως ξαφνικά, απο το δάσος τριγύρω, ακούστηκαν πυροβολισμοί.Γύρισα το κεφάλι μου και είδα πως δίπλα στα δέντρα ξεπρόβαλαν οι σιλουέτες των Marines του Shu...Στα χέρια τους κρατούσαν όπλα απο τα οποία έβγαινε καπνος.... Ο Captain Shu έκανε μερικά βήματα προς τα μπροστά και οι μαρινς άρχισαν να προχωρούν , χωρίς να κατεβάζουν όμως τα όπλα τους....Ξαναγύρισα το κεφάλι μυο και είδα τον Saito να πέφτει στο έδαφος, όπως κει περίπου 10 πολίτες που βρίσκονταν πίσω του...

Λίγες ώρες πριν
Βρισκόμουν αραχτός και ξαπλωμένος στην ξαπλώστρα του πλοίου καθώς περίμενα να σταματήσει το πλοίο το νησί στο οποίο έφτανα! Τελικά μου άρεσε που δεν υπηρετούσα σε πλοίο πλέον! Όχι ακόμα τουλάχιστον! Μου είχαν πει πως θα πρέπει να πάω στο νησί Loguetown για να πάρω μαζί μου μια μικρή ομάδα Marine και να συνεργαστώ μαζί τους , όπως επίσης και να τους εκπαιδεύω... Όμως προερχόμουν απο πολλές δύσκολες αποστολές και μάχες και δεν είχα σκοπό να πάω κατευθείαν στην Loguetown ...Έτσι , χάραξα πορεία για την North Blue,Την θάλασσα απο την οποία προερχόμουν ..Το νησί λεγόταν Miqueot ....

Ξαφνικά , το Den Den mushi άρχισε να ηχεί
-Εδώ vergil
-Smoker...Που βρίσκεσαι?
-Κάπου στην West Blue κύριε
-Αυτό δεν είναι τοποθεσία Vergil....Όπως και να χει, θέλω να σου αναθέσω μια αποστολή...
-Ποια είναι αυτή κύριε...
-Θέλω να πας στο Cytherea Island..Θα συναντήσεις εκεί τον Captain SHu και θα σου πει τι ακριβώς πρέπει να κάνεις , Εκείνος προσωπικά μου ζήτησε να σε στείλω εκεί
-Μάλιστα...Μετά να μείνω στην μοναδα του?
-Οπως θες , over

Σηκώθηκα απο την ξαπλώστρα και άρχισα να προχωρώ προς το δωμάτιό μου , στο οποίο υπήρχαν οι χάρτες.. Στην διαδρομή διάβαζα την εφημερίδα , Στην πρώτη σελίδα έγραφε πως ένα πλοίο των Marine βυθίστηκε κοντά στην Loguetown, ευτυχώς δεν υπήρχαν θάνατοι.."Πάλι καλά" Είπα απο μέσα μου..Τουλάχιστον δεν υπήρχε κανένα θύμα...Με πείραξε όμως το γεγονός οτι βυθίζονται δικά μας πλοία αντί αυτά των πειρατών..... Λιγότεροι πειρατές =λιγότερες σκοτούρες... Απογοητευμένος απο την πρώτη είδηση της μέρας, έκλεισα την εφημερίδα και συνέχισα να προχωρώ προς το εσωτερικό του πλοίου . Άνοιξα την πόρτα του δωματίου όταν έφτασα και μπήκα μέσα

Κατευθύνθηκα προς το τραπεζάκι..Απο εκεί πήρα τον χάρτη της West Blue και την πυξίδα...Κάθησα στην καρέκλα και άνοιξα τον χάρτη για να τον μελετίσω...Μέτρησα την απόσταση του νησιού Doom απο το οποίο είχα φύγει και μετά υπολόγησα την θέση την οποία είχαμε με βάση τις ώρες ταξιδιού και τους ανέμους που φυσούσαν ολες αυτες τις ώρες........Η κατεύθυνση μας ηταν Νοτιοανατολική αλλα το πλοίο πήγενε νότια, κατι που σήμαινε οτι δεν πρέπει να απείχα πολύ απο το νησί... Έκλεισα τον χάρτη και σηκώθηκα απο την καρέκλα...Πήρα το σπαθί μου που το είχα ακουμπισμένο στην βιβλιοθήκη και το έδεσα στην ζώνη μου..Μετά απο αυτά, βγήκα απο το δωμμάτιο και ξαναγύρησα στο κατάστρωμα σιωπηλός, χαμένος στις σκέψεις... Η αλήθεια είναι πως ησύχασα μετα τον τσακομό μου με την Eona αλλα απο την άλλη είχα τύψεις γιατί της είχα φωνάξει πολύ και λόγος ήταν ασύμαντος..

Αφού ανέβηκα στο κατάστρωμα, άλλαξα την πορεία του πλοίου προς το Cytherea island στο οποιο θα συναντουσα τον Captain shu...Το πλοίο ταξίδευε μέχρι το βράδυ χωρίς να συναντήσω το παραμικρό...Κάπου λιγο πριν τα μεσάνυχτα είδα κάποια φώτα στο βάθος.. Όσο περισσότερο πλησίαζα, τόσο περισότερο αυτά αυξάνονταν..Στο τέλος , οταν εφτασα πολυ κοντα είδα πως ήταν ενα Battleship των Marine! Αυτο πρεπει να ηταν το πλοίο του Shu! Μετα απο κάποια λεπτά, αφού έπλεα παράληλλα στο battleship για να φτάσω στην ακτή στην οποία υπήρχαν φωτα κατασκήνωσης, έπεσε πανω στο πλοίο μου ένας προβολέας.. Απο το μεγάφωνο του πλοίου ακούστηκαν φωνες που μου έλεγαν να σταματήσω και να ρίξω άγκυρα, αλλα όταν είδαν την σημαία των Marine να κυμματίζει στο κατάρτι του πλοίου, με άφησαν ..

Έτσι έφτασα στο νησί..Έριξα άγκυρα πολύκοντα στην στερια και μετά για να μην πατήσω στο θαλασσινό νερό, πήρα την μορφή του κέρβερου και έκανα ένα άλμα 10 μέτρων απο το κατάστρωμα στην παραλία..Εκεί προσγειώθηκα με την ανθρώπινη μορφή μου κρατώντας το έδαφος με το δεξι χερι, και τα ποδια να πατουν γερα σε αυτό.. Σηκώθηκα και τίναξα τα χέρια μου ωστε να φύγει η άμμος απο πάνω τους.. Περπάτησα μέχρι να φτάσω στην φυλασόμενη απο 4 Marines,σκοινή του Captain Shu..Αφού με χαιρέτησαν , μου άνοιξαν την είσοδο και μπήκα μέσα... Μόλις μπήκα είδα τον Captain Shu να μιλάει στο Den Den mushi του...
-Δεν ξερω... Πιθανον να κανω αυτο που σου ειπα το πρωι, ειπε στο den den mushi πριν με αντιληφθει..
-Α μολις ήρθε, ειπε , κλεινω.. Και έκλεισε..
-Κάθησε,. μου είπε δείχνοντας την καρέκλα μπροστα του..

Αρχισε να μου μιλάει σχετικά με την αποστολη .. Μου είπε πως πρέπει να πιάσω την ιερή αρκούδα του νησιού ωστε να την στειλει για εξετάσεις σε μια βάση...Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πως ήταν η πιο άχρηστη αποστολή που μου είχε δωθει μέχρι τώρα...Ακου εξετάσεις σε μια αρκούδα, σκέφτηκα... Επίσης μου είπε πως θα μου σώσει 20 Marines για να με βοηθήσουν στην αποστολή..Χωρίς να χάσουμε αλλο χρόνο βγηκαμε απο την σκοινη και με οδηγησε στους μαριν...Απο εκεί μου ειπε προς τα που θα παμε και μου έδωσε πληροφορίες σχετικά με το νησί .. Αμέσως μετά αρχίσαμε να προχωρούμε μέσα στο σκοτεινό αυτό δάσος..Περπατούσαμε επι ώρες στην υγρή αυτή ζούγκλα..Η υγρασία ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα . Το έδαφος κάτω ήταν λασπώδες και δυσκόλευε την μετακίνησή μας..Τα πόδια μας χρειαζόταν να μπουν σε ορισμένα σημεία σε μισό μετρο λάσπης.. Μετα απο ωρες, φτασαμε σε ενα χωριο... Εκει εστειλα εναν μαριν στην ταβερνα για να ρωτησει για πληρωφοριες..Μετα απο λιγα λεπτα τον ειδα να τρεχει εξω απο εκεινο το μέρος και πίσω του να είναι 20 άντρες...Στιγμές αργότερα ακούστικε κάτι σαν καμπάνα και σε λίγα λεπτά ο τοπος γέμησε οπλισμένους πολίτες...
(η συνεχεια ειναι η αρχη της ιστοριας, στο επομενο ποστ ακολουθει η συνεχεια του ποστ πριν το Flashback -"λιγες ωρες πριν")

Ο Captain shu πλησίαζε προς το μέρος μου..."Πυρ"! ειπε και οι Marines εριξαν μια ομοβροντια προς τους πολίτες...Αυτό ήταν απάνθρωπο..Όμως δεν μπορουσα να κανω κατι γι αυτό , τουλάχιστον προς το παρών...Ξαφνικά , μες την νύχτα ακούστηκε ένα απόκοσμο βρυχιτό... Όλοι οι Marines κοιτάζαμε το δάσος τριγύρω ενω οι απομείναντες πολίτες, είχαν αρχίσει να ζητοκραυγάζουν.. Τι να σήμαινε αυτό αραγε??
-Captain, φώναξα.. Τι συμβαίνει??
-Σκ@σε ανόητε, έρχεται η αρκοϋδα
-Μα?? πως?? Αφου θα την ψάχναμε
-Ήσουν το δόλωμα , εσυ και οι άλλοι 20 Marines...Όπως ακριβώς είχαμε σχεδιάσει...Μόλις κάποιος πειραξει τους πολίτες, η αρκούδα του επητίθεται..
Το μυαλό μου είχε θολώσει απο τον θυμό...Με είχαν χρησιμοποιήσει σαν ενα δόλωμα??? Και ας αφήσω τον εαυτό μου, είμαι χρήστης φρουτου του διαβόλου, αλλα ήταν μια αποστολή αυτοκτονίας για τους άλλους Marine...Ήθελα να σκοτώσω αυτόν τον Captain Shu...

Απο τα δυτικά ακούστικε μια κραυγή και ένας Marine πετάχτηκε στον αέρα...Κάτι πιτσίλησε το προσωπό μου..Με το χέρι μου έτριψα το σημειο και εψερα το χερι μου μπροστα απο το προσωπο μου για να δω...Ήταν αίμα..Το αίμα του Marine..Έπρεπε να σταματήσω αυτήν την τρέλα... Πήρα την μορφή του κέρβερου και όρμησα μέσα στα δέντρα... Δεν πέρασαν πολλά δευτερόλεπτα μέχρι να εντοπίσω την αρκούδα... Έτρεξα προς τα πάνω της και έπεσα με φόρα πάνω της..Εκείνη έπεσε πάνω σε ένα πεύκο σπάζωντάς το... Αμέσως μετά ακούστικαν πυροβολισμοι και μετά απο δευτερόλεπτα, δίχτυα τίληξαν την αρκούδα... Οι marines πλησίασαν την αρκούδα και 2 απο αυφους την πυροβόλησαν με αναοσθητικά όπλα... Μόλις αναισθητοποιήθηκε, την μετέφεραν στο πλοίο ...Δεν κάθησα για να δω τι άλλο έγινε καθώς δεν είχα όρεξη να ξαναδώ τον Shu.Έτσι άρχησα να περπατω προς το πλοιο..Πριν φτάσω στην παραλία , το den den mushi άρχησε να ηχεί... Απάντησα..
-Vergil...
-Εδω Smoker, έλα όσο πιο γρήγορα μπορεις στην East Blue.. Αυτό είναι διαταγη

Όνομα: Vergil
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 22.000 + Αποστολής
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Η αποστολή ολοκληρώθηκε με επιτυχία,η ιστορία ήταν καλή.Δεν έχω να κάνω κάποια παρατήρηση.