The Time Has Come: Practise Makes Perfect[Τελος]

Link προηγουμενης:

Περιληψη:Ειχα φτασει στο Asuka Island με σκοπο να σκοτωσω τον Saga και αφενος να παρω εκδικηση για οσα μου ειχε κανει στο παρελθον, αφετερου για να ελευθερωσω τους ανθρωπους του νησιου. Η μαχη μου ελειξε με νικητη εμενα, με αφησε ομως να πιστευω πως ημουν ακομα πολυ αδυναμος, ετσι αποφασισα να διαθεσω τρεις μηνες απο τα ταξιδια μου, για να δυναμωσω και να βγω ακομα καλυτερος στον εξω κοσμο.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Σημειωση σημαντικη για την ιστορια αυτη:Η ιστορια λαμβανει χωρα, στο χρονικο διαστημα των τριων αυτων μηνων.Αυτο σημαινει πως οταν η ιστορια μου τελειωσει θα ειναι σαν να εχουν περασει τρεις μηνες. Αυτο σημαινει πως κατα την διαρκεια της ιστοριας αυτης, ειμαι εξαφανισμενος απο τον κοσμο.
------------------------------------------------------------------------------------------------

Ειχε σχεδον νυχτωσει και ετσι προχωρουσα οσο πιο γρηγορα μπορουσα, εφτασα και παλι στους προποδες του βουνου και αρχισα να ανεβαινω. Τις επομενες μερες το σπιτι μου θα ηταν αυτο το βουνο και η λαβα, επρεπε να μαθω στον εαυτο μου, να γιατρευεται συνεχως και αυτοματα, με λιγα λογια επρεπε να κανω το φρουτο μου να λειτουργει οπως τα Paramecia, να ειναι δηλαδη συνεχως ενεργοποιημενο. Η κουραση και τα πολλαπλα καψιματα απο το ηφαιστιο με ειχαν σχεδον καταβαλει, ομως ειχα αποφασισει να διακοψω για λιγο καιρο τα ταξιδια μου για να προπονηθω. Ανεβηκα επιτελους για μια ακομη φορα στην κορυφη του βουνου, δεν μπηκα ομως στην σπηλια κατευθυνθηκα προς την πισω μερια, αφησα τα πραγματα μου σε ενα προστετευμενο σημειο και εστησα την σκηνη μου. Τα τοιχωματα της σπηλιας πισω μου, εβγαζαν θερμοτητα απο την λαβα, πραγμα που με βολευε καθως δεν χρειαζοταν να βρω ξυλα για να αναψω φωτια και να ζεσταθω.

Ειχα πλεον στησει την σκηνη μου και ειχα τελειωσει με την τοποθετηση των πραγματων μου, εβγαλα μερικες κονσερβες που ειχα και τις ανοιξα για να φαω κατι. Το στομαχι μου με πεθαινε απο την εκτεταμενη ασκηση και προπονηση, υστερα απο το λοιτο και σχετικα γρηγορο γευμα μου ξαπλωσα για να ξεκουραστω. Ο υπνος δεν αργησε να με παρει στα μερη του και ετσι το πρωι μου φανηκε πως ηρθε πολυ γρηγορα. Ανοιξα τα ματια μου, ο ηλιος δεν ελαμπε σημερα, ο ουρανος ηταν συνεφιασμενος και απο οτι εδειχνε στο βαθος ειχε καταιγιδες. Σηκωθηκα και αφου ξεπλυνα το προσωπο μου με λιγο νερο, κοιταξα την απεραντη θεα που ειχα απο εδω πανω, μπορουσα να δω καθε μερια του νησιου απο το βουνο αυτο. Περασαν αρκετα λεπτα και υστερα αποφασισα να παω για κυνηγι, ωστε να εχω φαγητο το μεσημερι και υστερα να ξεκινησω την προπονηση μου.

Το πρωτο μερος δεν θα ηταν δυσκολο, μπορουσα ευκολα να πεταω πανω απο το δασος ωστε να βρω τον στοχο μου, ετσι και εγινε, υστερα απο περιπου ενα μισαωρο εντοπισα ενα ελαφι. Ηταν κατω απο την σκια ενος δεντρου και ετρωγε ηρεμα, προσγειωθηκα αρκετα μετρα πιο πισω, για να μην με παρει χαμπαρι. Προχωρησα σιγα σιγα προς το μερος του, το μαχαιρι μου ηταν ηδη στο χερι μου και περιμενε υπομονετικα την επομενη εντολη μου, εφτασα σε πεδιο βολης και το ελαφι για καλη μου τυχη δεν με ειχε καταλαβει ακομα. Ετοιμαστηκα και περιμενα να σηκωσει το κεφαλι του, ωστε να επιτεθω, ετσι και εγινε μολις το ελαφι σηκωσε το κεφαλι του, στοχευσα και εκτοξευσα το μαχαιρι μου.Οι σκοπευτικες μου ικανοτητες δεν με απογοητευσαν ουτε και αυτην την φορα! Το μαχαιρι καρφωθηκε με δυναμη στον λαιμο του ελαφιου, προκαλωντας το αιμα του να πεταχτει και να βαψει το γυρο εδαφος. Το ελαφι απο τον πονο αρχισε να τρεχει, το ακολουθησα απο αποσταση για να δω που θα καταληψει, αρκετα μετρα πιο κατω ομως αρχισε να χανει την ισορροπια του.

Ειχε ηδη χασει αρκετο αιμα και το χτυπημα μου ηταν σε καιρεο σημειο του κορμιου του. Το ελαφι επεσε κατω νεκρο, υστερα απο λιγα λεπτα ειχα φτασει πανω απο το νεκρο του σωμα, επιασα το μαχαιρι μου και αφου το σκουπισα στο τριχωμα του, το ξαναεβαλα στην θηκη του. Σηκωσα το αψυχο σωμα του ζωου και το φορτωσα στον ωμο μου, ηταν μια καλη ευκαιρια να γυμνασω την αντοχη μου, ετσι αποφασισα να μην χρησιμοποιησω καθολου το φρουτο μου στην διαδρομη του γυρισμου. Ξεκινησα να προχωραω αργα αλλα σταθερα προς το βουνο, η διαδρομη ηταν αρκετα μεγαλη και ετσι θεωρησα σωστο να κρατησω μια σταθερη ταχυτητα ωστε να μην κουραστω γρηγορα. Ετσι υστερα απο αρκετη ωρα, ειχα ξαναφτασει στο δασος, πισω απο το οποιο βρισκοταν το βουνο που "εμενα", προχωρησα στα ενδοτερα του δασους με σκοπο να κοψω δρομο απο το να ακολουθησω την γυρω γυρω διαδρομη που θα μου επερνε περισσοτερη ωρα.

Τον δρομο μου διεκοψε μια ομαδα απο τρεις λυκους που εμφανιστηκαν μπροστα μου, ζητωντας προφανως ειτε εμενα ειτε το ελαφι για μεσημεριανο τους.
Αφησα το ελαφι μπροστα μου και εβγαλα τα μαχαιρια μου, διχως να πω λεξη, υστερα εκανα ενα βημα μπροστα και κοιταξα τους λυκους.Λοιπον μικρα σκυλακια, τι λετε θα παιξουμε? Ελπιζω μονο να μην το κανετε ανουσιο, θελω να εχει ενδιαφερον η μαχη μας... ειπα καθως κοιταζα τα απειλιτικα χρυσο-κιτρινα ματια τους που με κοιταζαν απειλιτικα. Οι λυκοι γρυλισαν και μου επιτεθηκαν, ενας απο αριστερα, ενας απο δεξια και ενας απο μπροστα. Τους περιμενα και κινηθηκα αρχικα λιγο πισω και υστερα πηδηξα αποφευγωντας τα θανατηφορα δοντια του λυκου που με εφτασε πρωτος απο αριστερα, το δυνατο ζωο πηγε να γυρισει για την επομενη του επιθεση με το που ακουμπησε το εδαφος, ομως το μαχαιρι μου ειχε διαφορετικη αποψη επι του θεματος. Καρφωθηκε δυνατα στον λαιμο του και τον εσκισε μεχρι που βρηκε το σαγωνι του, ο λυκος εβγαλε μια κραυγη πονου και μερικα δευτερολεπτα ηταν νεκρος στο εδαφος.

Ο δευτερος λυκος πηρε την ευκαιρια και με δαγκωσε στο ποδι, το αιμα μου ετρεξε ρυακι και ενας δυνατος πονος με διαπερασε. Οι φλωγες μου αναψαν σχεδον αμεσως και συντομα ο πονος εξαφανιστηκε, κλωτσησα το ζωο και το εστειλα πανω σε ενα δεντρο που υπηρχε εκει κοντα, εκεινο επεσε κατω ζαλισμενο. Τελευταιος ηταν ο τριτος λυκος, ειχε κατσει και με κοιταζε λες και παρακολουθουσε την τεχνικη και τις κινησεις μου.Ανοιξε το στομα του και μου εδειξε τα μυτερα και κοφτερα σαν μαχαιρια, δοντια του, ενιωσα μια ανατριχιλα να διαπερναει ολο μου το κορμι. Ηταν φανερο πως αυτος θα ηταν ο πραγματικος μου αντιπαλος, μπορουσες ευκολα να καταλαβεις την διαφορα αναμεσα στην δυναμη του και σε αυτη των δυο λυκων που μου ειχαν επιτεθει πριν. Εβγαλα και το δευτερο μου μαχαιρι και ετοιμαστηκα για την μαχη, ημουν σιγουρος πως δεν θα κρατουσε πολυ, αλλα καλο θα ηταν να πολεμησω στο μεγιστο της δυναμης μου, απεναντι σε ενα τοσο θανατηφορο ζωο.

Ο λυκος λυγισε τα μπροστα του ποδια και εδωσε ωθηση με τα πισω, εκτιναχτηκε κυριολεκτικα προς το μερος μου, εκανα και εγω το ιδιο, πηγα να τον καρφωσω με τα μαχαιρια μου αλλα δεν τα καταφερα, με απεφυγε με ιδιαιτερη ευκολια. Με το που πατησε στο εδαφος μου ξαναεπιτεθηκε, αυτη την φορα ημουν εγω αυτος που απεφυγε την επιθεση, εκανα λιγο στο πλαι και αντεπιτεθηκα αμεσως, μπορεσα και του εκανα ενα αρκετα μεγαλο σκυσιμο στην ωμοπλατη, ομως καταφερε και γλυτωσε την τελευταια στιγμη απο την δευτερη λεπιδα μου. Εκανε μερικα βηματα πισω κουτσενωντας απο τον πονο, εβγαλε μια μικρη κραυγη πονου και με κοιταξε με μισος, στα ματια του ειδα τον αντιπαλο που περιμενα. Το ενστικτο μου, μου ελεγε πως αν δεν βγω εγω ο μονος νικητης απο την μαχη, τιποτα δεν θα τελειωνε. Το κακο και δολοφονικο ενστικτο μεσα μου μεγαλωνε για μια ακομα φορα, το σατανικο μου χαμογελο ειχε ηδη σχηματιστει, ολα ειχαν τελειωσει απο εδω και περα.

Ειχα αποφασισει να αγκαλιασω αυτη την πλευρα του εαυτου μου, αντι να προσπαθω να την αποφυγω.Λυπαμαι σκυλε! Θα μπορουσες να ζησεις αν δεν συνεβαινε αυτο, αλλα τωρα θα πρεπει να πεθανεις... ειπα στο αγρυμμι, παρολο που δεν με καταλαβαινε.
Το δολοφονικο μου ενστικτο οδηγουσε πλεον τα μαχαιρια μου, διψαγαν για αιμα και επρεπε να τα ικανοποιησω. Επιτεθηκα στον λυκο με ολη μου την δυναμη, το ιδιο εκανε και αυτος, με προλαβε στον αερα και επεσε πανω μου με ολο του το βαρος. Επεσα πισω και ειδα τα κοφτερα του δοντια να πλησιαζουν το προσωπο μου, ομως οι λεπιδες μου καρφωθηκαν στην κοιλια του και σταματησαν την επιθεση. Το ζωο εβγαλε μερικους ηχους και πεθανε σχεδον ακαριαια, το σηκωσα και το πεταξα απο πανω μου, δυο μεγαλες τρυπες ειχαν δημιουργηθει στο σωμα του και απο μεσα αναβληζε ζεστο και πηχτο το αιμα του.

Σηκωθηκα και επιασα και παλι το ελαφι, αφου το φορτωσα στην πλατη μου συνεχισα τον δρομο μου, ενιωθα μια μεγαλη αγαλιαση παρα το γεγονος πως μολις ειχα σκοτωσει, ηξερα πλεον τι επρεπε να κανω για να ειμαι χαρουμενος και ηρεμος, επρεπε να διδαξω τον τρομο και τον φοβο στους ανθρωπους και την κυβερνηση. Εφτασα επιτελους στους προποδες του βουνου, αρχισα να ανεβαινω σιγα σιγα, ετσι περιπου μετα απο μιση ωρα ειχα πλεον φτασει στην κορυφη. Αφησα κατω το ψοφιο ζωο και εκατσα λιγο για να ξεκουραστω, αφου πλεον ενιωθα καλα, το εσφαξα και καθαρισα το κρεας για να μπορεσω να το ψησω. Η θερμοκρασια του τοιχωματος της σπηλιας, ηταν οτι επρεπε για αυτην την δουλεια που ηθελα να κανω, μετα απο περιπου μιση ωρα το κρεας του ελαφιου ειχε ψηθει και εγω ετρωγα.Αφου ειχα πλεον φαει, ξαπλωσα για να απολαυσω την μεσημεριανη ηρεμια, ολα κυλουσαν πολυ ησυχα πλεον στο Asuka Island, σκεφτηκα τον Touma, συμφωνα με τον γιατρο μια απο αυτες τις μερες θα σηκωνοταν απο το κρεβατι.

Ηξερα πως λογικα θα θελει να αναμετρηθουμε και οφειλα να τον πολεμησω στο μεγιστο της δυναμης μου! Ετσι λοιπον σηκωθηκα και διχως να χασω καιρο κατευθυνθηκα προς το ηφαιστιο, ειχα σκοπο να παλευω με αυτο το θηριο της φυσης μεχρι που να μην μπορω αλλο, δεν ηξερα αν θα μπορουσα να καταφερω να εχω ενεργοποιημενες τις ιαματικες μου φλωγες αυτοματα, αλλα σιγουρα θα εβγαινα πιο δυνατος απο πριν. Μπηκα στην σπηλια και ενεργοποιησα το φρουτο μου, πλεον δεν ενιωθα και τοσο τον καυτο ατμο, ειχα αρχισει να το συνηθιζω σιγα σιγα. Εφτασα στο σημειο που ηταν η λαβα και εκατσα για μια ακομα φορα διπλα, το χερι μου και παλι το εβαλα μεσα στη λαβα για να συνηθιζω το συνεχομενο καψιμο και γειανση. Η ωρα περναγε και σιγα σιγα συνηθιζα ολο και πιο πολυ τον πονο απο την λαβα, ανα τακτα χρονικα διαστηματα εβγαινα εκτος της σπηλιας για να ξεκουραστω και να αναπληρωσω δυναμεις...

To βραδυ ηρθε διχως να το παρω χαμπαρι και συντομα βρισκομουν και παλι στην σκηνη μου και απολαμβανα το κυνηγι του μεσημεριου που ειχε απομεινει. Μια δυσκολη μερα ειχε περασει και ηθελα να ξεκουραστω οσο πιο πολυ μπορουσα, ετσι λοιπον ηπια λιγο σακε και αφου κοιταξα αρκετη ωρα τον νυχτερινο ουρανο, επεσα για υπνο. Το πρωι με ξυπνησε κατι παγωμενο και κοφτερο, ανοιξα τα ματια μου και ειδα τον Touma να στεκεται απο πανω μου, με το κατανα του να μου γαργαλαει τον λαιμο.
Ωστε σηκωθηκες επιτελους απο το νεκροκρεβατο σου πιτσιρικο? του ειπα ειρωνικα...
Νομιζες πως θα με ξεφορτωθεις τοσο ευκολα? Ηρθα για να σε σκοτωσω, οι φιλοι σου στο χωριο σε προδοσαν, μου ειπαν που θα βρισκεσαι και ετσι ηρθα...! απαντησε ο Touma!
Εισαι πιο χαζος απο οτι νομιζα... Εγω τους ειπα να σου πουνε, ηθελα να ερθεις να με βρεις για να τελειωσουμε μια και καλη τον αγωνα μας. Ηθελα να σε πολεμησω τωρα που το μυαλο σου δεν ηταν υποχηρειο του σπαθιου του Saga...

Μη μιλας για τον Master ετσι!! Δεν στο επιτρεπω, θα σε σφαξω αν τον ξαναπιασεις στο στομα σου...
Εκανα μια κινηση και απομακρυνθηκα, εβγαλα τα μαχαιρια μου και ετοιμαστηκα για μαχη, παρολο που ηθελα απλα να τον πολεμησω, τα πραγματα εδειχναν αρκετα πιο σοβαρα...
Ακομα τον υπερασπιζεσαι?? Αυτος ο ανθρωπος προσπαθησε να σε καθαρισει επειδη πηγες να τον προστατεψεις...
Ειναι ο δασκαλος μου!! Με εκανε δυνατο, του χρωσταω την ζωη μου αυτου του ανθρωπου και δεν θα σε αφησω να αμαυρωσεις την μνημη του...
Δεν βλεπω τροπο για να σε πεισω, θα πρεπει να σε αναγκασω να δεις την αληθεια μου φαινεται... ειπα και επιτεθηκαμε ο ενας στον αλλο!
O Touma ηταν αρκετα δυνατος, παρα το γεγονος πως δεν επιδρουσε πλεον πανω του το σπαθι, ηταν βεβαια αρκετα πιο αργος απο εμενα αλλα εδειχνε αρκετα σημαδια ενος καλου ξιφομαχου.

Απεφυγα ενα χτυπημα του και τον εκοψα ψηλα στο χερι, φροντισα το τραυμα που του προκαλεσα να ειναι πολυ βαθυ, εκεινος απομακρυνθηκε λιγο και κοιταξε το τραυμα του, φαινοταν πως ηξερε την διαφορα στη δυναμη μας, ομως προσπαθουσε να μην το δειχνει και να σταθει ισαξια απεναντι μου. Μου επιτεθηκε για ακομα μια φορα, πηγα να μπλοκαρω το χτυπημα του, ομως αλλαξε χερι στο σπαθι του με αποτελεσμα να με μπερδεψει και τελικα να καταφερει ενα χτυπημα στην κοιλιακη χωρα. Αναψα τις φλωγες μου και γιατρεψα την πληγη που ειχε προκληθει απο το κατανα του.
Εισαι καλος μικρε, αλλα οχι τοσο καλος. Ακομα το επιπεδο της δυναμης σου δεν ειναι σε τοσο μεγαλο επιπεδο ωστε να μπορεσεις να με νικησεις.
Του ειπα και του επιτεθηκα με ταχυτητα, δεν προλαβε να δει καν το χτυπημα μου και ετσι μερικα δευτερολεπτα αργοτερα βρισκοταν πεσμενος στα γονατα μπροστα μου.

Το σπαθι του ηταν πεσμενο μερικα μετρα πιο περα, ο Touma κρατουσε τον ωμο του και το αιμα του εσταζε απο το χερι του. Δεν τον ειχα σκοτωσει, απλα τον ειχα αποτρεψει εντελως απο το να μπορει να παλεψει για λιγο καιρο.Τουλαχιστον μεχρι να μπορεσω να φυγω ανενοχλητος απο το νησι αυτο, με κοιταγε με ενα περιεργο υφος μισους και ειρωνιας και με εβριζε συνεχως για την καταληξη της μαχης μας!
Θα επρεπε να με ευχαριστεις που σε αφησα να ζησεις... Δεν καταλαβαινω γιατι εχεις νευριασει τοσο πολυ μικρε!!! του ειπα κοροιδευτικα!
Εισαι *$#*, μονο αυτο εχω να σου πω... Σκοτωσε με καλυτερα, το να μου χαριζει τη ζωη ενας πειρατης, ειναι η μεγιστη εξαθλιωση...
Οι οι, ζεις ακομα, γιατι ακριβως ειναι εξαθλιωση αυτο? Σε αφηνω να ζησεις, ωστε να μπορεσεις να με ξανα αντιμετωπισεις στο μελλον. Θα γινεις ενας αξιολογος αντιπαλος για μενα, απλα φροντισε να μην πεθανεις μεχρι τοτε!

O Touma φανηκε να καταλαβαινει τι του ελεγα, ηξερα πως δεν με συμπαθουσε καθολου λογω του οτι ημουν πειρατης, αλλα και παλι για καποιο λογο τις επομενες μερες εμενε μαζι μου. Του ειχα επιστρεψει το σπαθι του και ομως τα βραδυα δεν ειχε κανει καποια επιθεση, παρολα αυτα κοιμομουν παντα με το ενα ματι ανοικτο για πιθανες κινησεις του. Οι μερες περναγαν γρηγορα, τα πρωινα ο καθενας εκανε την δικια του προπονηση, δεν πολυ μιλαγαμε, για την ακριβεια δεν μιλαγαμε καθολου, απλα τρωγαμε και κοιμασταν στο ιδιο μερος. Εγω προσπαθουσα να ενεργοποιησω μονιμα το φρουτο μου και ο Touma προπονιοταν καθημερινα με το Κατανα του, ειχε σκοτωσει σχεδον ολους τους λυκους της περιοχης και φαινοταν πως ηταν αρκετα πιο δυνατος πλεον. Αλλοι δυο μηνες εμεναν και μετα, ο κοσμος θα φοβοταν για μια ακομη φορα!

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 23.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Αρκετά καλή προσπάθεια. Έχασες από το κομμάτι με τον Touma, που δεν με εντυπωσίασε. Κατά τα άλλα μια χαρά!