[Τέλος] The change of an era

Θέμα: [Τέλος] The change of an era Παρ Αυγ 24, 2012 12:16 pm

Κύριοι χαρακτήρες- σημαντικο:

link προηγούμενης http://www.onepiecegr-rpg.com/t6363-topic (Reverse Mountain)

Μόλις κατεβήκαμε εκείνο το πελώριο βουνό, είχε φτάσει η ψυχή μας στην Κούλουρη με την Lightning...Είχαν απαντήσει στην αίτηση μου και ήρθαν αμέσως να μας βρούν...Το ίδιο δεν έκανε και ο Engel...Μόλις είδε πως πήγαμε με το μέρος των Marine, μας παράτησε ...Φυσούσαμε και ξεφυσούσαμε για ώρα...Καθώς απομακρυνόμασταν απο το τεράστιο εκείνο βουνό, πρόσεξα οτι δεν υπήρχε καμιά τεράστια φάλαινα όπως έλεγε το βιβλιαράκι με τις περιγραφές των νησιών, αλλα μόνο ένας τεράστιο φάρος στην μία άκρη της ακτής...Άνοιξα το βιβλιαράκι και άρχισα να διαβάζω τις οδηγίες πλοήγησης για την grand line...Έλεγε οτι ο καιρός εδώ ήταν πολύ περίεργος και άλλαζε πολύ γρήγορα χωρίς προειδοποίηση..Πάλι καλά που είχαμε συναντήσει , κάποιους μαρινς που ένας απο αυτούς γνώριζε απο πλοήγηση.. οι άλλοι ήταν για χαμαλοδουλειές, ενώ ο Lieutenant Light ήταν κάπως αδύναμος

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Σαβ Αυγ 25, 2012 2:48 pm

Στον ορίζοντα διαγραφόταν η σκιά ενος νησιού..Η log pose που είχε ο πλοηγός, έδειχνε απευθείας προς αυτό! πρέπει να ήταν το πρώτο νησί της grand line!!
ξαφνικά, απο το πουθενά, ακούστηκαν κανονιοβολισμοί . Έτρεξα προς το πίσω μέρος του πλοίου και είδα ένα μικρό καράβι να έρχεται προς τα πάνω μας Το καράβι δεν είχε πειρατική σημαία... για να επιτίθενται σε ένα των marines, πρέπει να είναι επαναστάτες ..Το καράβι τους είχε την δυνατότητα να χτυπήσει την πρύμνη μας και να αχρηστεύει το πηδάλιο μας , κάτι που θα ήταν σίγουρος θάνατος στην Grand line καθώς δεν θα μπορούσαμε να το πλοηγήσουμε σωστά ..
-Γυρίστε το πλοίο 180 μοίρες! Άρχισε να φωνάζει ο LIght

Τώρα θα κάνει και κουμάντο στο πλοίο μου ? ρώτησα ρητορικά
Υπομονή...Δεν φτάνει που σου έδωσαν και δυνατότητα να γίνεις κατευθείαν officer

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Σαβ Αυγ 25, 2012 3:04 pm

-Μάλιστα ! Είπαν οι άντρες... Ο πλοηγός, άρχισε να γυρίζει το πηδάλιο και ο σκοπευτής έτρεξε προς τα κανόνια...Το κατάρτι άρχισε να γυρνάει προς τα αριστερά με το απότομο γύρισμα του πηδαλίου, αλλα και με την βοήθεια του ανατολικού αέρα που έπεφτε στο πανί...Το πλοίο πλέον είχε γυρίσει και ήμασταν έτοιμοι να επιτεθούμε κατα μέτωπο...Τα δυο πλοίο στάθηκαν μες την μέση της θάλασσας το ένα παράλληλα απο το άλλο σε απόσταση 6 μέτρων... όρμισα στο άλλο πλοίο ενώ έβγαζα τα μαχαίρια απ τους μηχανισμούς...Παρ όλο που κατατάχτηκα έμμεσα στο ναυτικό, με άφησαν να φοράω την στολή μου αλλα μου πρόσθεσαν και το σήμα του ναυτικού στην πλάτη ..Εκεί έπεσα άτσαλα κ... ..Ένας γέρος, μου επιτέθηκε με το ραβδί του που έμοιαζε με δράκο όμως εγώ το απέκρουσα με το σπαθί μου, του κλώτσησα το πόδι και τον έριξα κάτω

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Κυρ Αυγ 26, 2012 5:13 am

-Ποιος είσαι? Ρώτησα έχοντας τα μαχαίρια στον λαιμό του..Εκείνος δεν απάντησε...Ξαφνικά άκουσα βήματα , φωνές και τον μεταλλικό ήχο που κάνουν οι πανοπλίες ..Γύρισα το κεφάλι μου και είδα περίπου 30 στρατιώτες να με στοχεύουν άλλοι με πιστόλια, άλλοι με καραμπίνες, τόξα και ακόντια...
Ο γέρος σηκώθηκε και τίναξε την κάπα του ......
-Εσύ ποιος είσαι νέε??Μετά γύρισε προς τους στρατιώτες και με ένα νόημα τουςε έκανε να χαμηλώσουν τα όπλα τους
-Είμαι ο Εzio των Marines...
-Marines? Και πως δεν φοράς την στολή...??Είπε παίρνοντας ένα βλέμμα απορίας
-Δεν θα σου δώσω και αναφορά γέρο

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Κυρ Αυγ 26, 2012 5:24 am

-Χμ..καταλαβαίνω... Εγώ είμαι ο Whetton..Δήμαρχος της πόλης Ruluka, του Ruluka island...Συνεργάτης της Worl......
Τα λόγια του έκοψαν ήχοι γεμίσματος όπλων που ακούστηκαν απο μακριά..Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τους Marines του πλοίου μου όπως και τον LIeutenant να σημαδεύουν τους στρατιώτες και τον Δήμαρχο Whetton που απ ότι κατάλαβα απο την πρόταση που δέν πρόλαβε να τελειώσει, ήταν συνεργάτης της Παγκόσμιας κυβέρνησης, γεγονος που θα μου δημιουργούσε εαν τυχών πάθαινε κάτι αυτός η οι άντρες του..Γι αυτότους παρότρυνα να σταματήσουν
-Κατεβάστε τα όπλα ! Είναι Δήμαρχος υπο την προστασία της κυβέρνησης!
Κατευθείαν κατέβασαν τα όπλα τους μετα απ την ίδια εντολή του Light..
-Μπορώ να σας ρωτήσω κάτι ?
-Ναι φυσικά
- για ποιον λόγο μας επιτεθήκατε?

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Δευ Αυγ 27, 2012 3:55 pm

-Γιατί δεν είχατε ανεβασμένη κάποια σημαια των marines Έχετε πειρατική
-Αλήθεια? Είπα κοιτάζοντας το μεγαλύτερο κατάρτι του πλοίου μου.. όντως είχαμε μια πειρατική σημαία ανεβασμένη αλλα δεν μπορούσα να καταλάβω πως είχε βρεθεί εκεί..
-Marines, φώναξε o Light, κατεβάστε αυτήν την σημαία αμέσως απο εκεί και βάλτε την δικιά μας.
-Μάλιστα κύριε, ακούστηκαν 7 φωνές απο το βάθος ...
-Ποιος άνεμος σας φέρνει απο εδώ, είπε ο Whetton..?
-Κυνηγούσαμε ένα πειρατικό πλοίο που μόλις μπήκε στην Grand line, είπα ψέματα προσπαθώντας να πάρω πληροφορίες ..Εσείς?
-Εγώ ψάχνω το καράβι του γιού μου...Εχθές έφυγε απο το δημαρχείο για να μαζέψει τους φόρους και μετά θα έβγαινε στα ανοιχτά για να τα ανταλλάξει με υλικά που θα μας έδιναν οι Marines για να φτιάξω ένα έργο στο νησί μου,

-όμως, δεν έχει φανει..Τώρα βρισκόμαστε στα ανοιχτά...Πιθανολογώ οτι μπήκε στην rainbow mist..
-Rainbow τι?
-Rainbow mist...δεν το έχεις ακουστά?
-όχι, είπα καθώς τα πλοία μας άρχισαν να πλέουν προς το ruluka island
-Θα σου πω εγώ λοιπόν...Είναι μία μεγάλη διάσταση απο μία μυστηριώδη ομίχλη , που στην πραγματικότητα είναι μία πύλη που σε στέλνει σε μια άλλη διάσταση.. Είναι αδύνατο να γνωρίζει κάποιος πότε και πού δημιουργείτε .. Επίσης , έχει εμφανιστεί μόνο 2 φορές στο Ruluka Island... Κάθε πλοίο που συναντά το Rainbow Mist , περνά στην άλλη πλευρά και παγιδεύεται εκεί για πάντα ... Πολλά πλοία και πληρώματα χάθηκαν εξαιτίας αυτού του φαινομένου , και γιαυτό ονομάζεται και νεκροταφείο των πλοίων αφού έχουν γίνει πολλά ναυάγια πλοίων εκεί.. Υπάρχουν ακόμα φήμες για πολλούς θησαυρούς σε εκείνο το μέρος...Γι αυτό φτιάχνω έναν πύργο που ενώνεται με αυτό

-Χμ...Ακούγετε ενδιαφέρον...Θα σε βοηθήσω να βρείς τον γιό σου αφού ομως κάνουμε μια στάση στο λιμάνι..Εγώ και οι Marines , πεινάμε και θέλουμε να ανεφοδιαστούμε...
-Εντάξει..Ευχαριστώ για την βοήθεια...
Έτσι Γύρισα στο πλοίο και μαζί με αυτό του Whetton συνεχίσαμε την πορεία μας προς το Ruluka island..
Μετά απο λίγες ώρες, εθεάθη απο μακρυά ένα μικρό νησί..Αυτό ήταν αρκετα μικρό, και είχε μια πόλη σε έναν κόλπο της ...Μόλις φτάσαμε στο λιμάνι, δέσαμε το πλοίο, ετοιμαστήκαμε και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε..Στην μαρίνα μας περίμενε ο δήμαρχος....Πριν κατέβω, παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου, μια αέρια μάζα εντελώς διαφορετική απο τις άλλες...Είχε τα χρώματα του ουράνιου τόξου και έμοιαζε α είναι πιο παχύρευστή,,Όπως ακριβώς την περιέγραψε ο δήμαρχος

Καθώς κατέβαινα προς το λιμάνι μαζί με τον δήμαρχο κοιτούσα το τοπίο γύρω του. Μπροστά μου έβλεπα μια μεγάλη πόλη, με το λιμάνι της. Ήσυχη μου φαινόταν . Ήσυχη κι ήρεμη. Ακριβώς όπως ονειρεύομαι τον κόσμο. "Να μια πόλη πρότυπο για την κοινωνία" σκεφτόμουν ικανοποιημένος. Επειτα απο τόσο καιρό στην ζωή μου ένοιωσα γαληνη...Πραγματικά περνούσε απ το μυαλό μου να μείνω στο ναυτικό και να κάνω τον κόσμο καλύτερο για την νέα γενιά, εφόσον δεν μπορούσα να ζήσω εγώ όπως το ήθελα ...Δεν θα υπήρχε πουθενά η αδικία που είχα βιώσει εγώ . Ευχαριστημένος περπατούσα και κοιτούσα γύρω του τους κατοίκους να κάνουν τις δουλειές τους. Όλοι έμοιαζαν ξέγνοιαστοι και χαρούμενοι. Αλλά η χαρά αυτή εξαφανιζόταν μόλις μας κοιτούσαν. Απόρησα μ' αυτό. Αιτία δεν υπήρχε, αφορμή δεν είχαμε δώσει, και σαν Marine μαζί με τον δήμαρχο τους, ήταν αυτονόητο πως ήμασταν με το μέρος τους. Οπότε ποιος ο λόγος να σκύβουν το κεφάλι στο πέρασμά μας? Γιατί να κοιτάν αλλού καθώς περνούσαμε??

Δεν καταλάβαινα τίποτα . Αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία. Σκοπός δεν ήταν ν' αναλύσω την συμπεριφορά των κατοίκων, αλλά να τους διατηρεί ασφαλείς και να βοηθήσω τον δήμαρχο με αυτό που μου ζήτησε. Συνέχισα το δρόμο μου ανέμελος. Γύρισα το κεφάλι και είδα το καράβι μου. Οι Marines , προετοίμαζαν τις προμήθειες που τους είχα παραγγείλει . Καθώς περνούσα από ένα δρόμο ένα μικρό αγοράκι έπεσε πάνω στον Whetton. Ο κόσμος γύρω έκπληκτος κι έντρομος σταμάτησε ότι έκανε και μ' έκδηλη έκπληξη και τρόμο περίμενε τη συνέχεια. Η μεγαλύτερη έκπληξη μου ήταν το βλέμμα του παιδιού. Ήταν έντρομο, λες κι έβλεπε μπροστά του όλους τους δαίμονες της κολάσεως. Έτρεμε από το φόβο του κι είχε κοκαλώσει. Ο Whetton σήκωσε το ραβδί του να το χτυπήσει όμως δεν τον άφησα...

Έσκυψα απο πάνω του αστραπιαία και το έπιασα από τους ώμους ωστε να γίνω η ασπίδα που θα δεχόταν το χτύπημα αντί για το παιδί . Το πλήθος συγκράτησε έναν αναστεναγμό.Μόλις το ραβδί του Whetton έπεσε στην πλάτη μου, μου δημιούργησε μια πληγή αρκετά βαθιά ..Απο εκείνο το σημείο ένιωθα οτι έτρεχε αίμα, όμως συγκράτησα την κραυγή, όσο και αν δάκρυσαν τα μάτια μου απο τον πόνο... Το σήκωσα μαλακά και το έστησα όρθιο. Το παιδί ακόμα έτρεμε. Ο Whetton και οι υπόλοιποι άρχισαν να μιλούν αλλα εγώ τους αγνόησα.Ήμουν ο μόνος απ την ομάδα μου που βρισκόταν εδώ.. Άπλωσα το χέρι μου και τίναξα τα χώματα από τη μπλούζα του παιδιού.
-Είσαι καλά μικρέ; Χτύπησες πουθενά; ρώτησα αλλά απάντηση δεν πήρα.
Είδα κοντά μια βρύση..Σήκωσα το παιδί στην αγκαλιά μου και πήγα εκεί.
Το άφησα στο πεζούλι.. Έβγαλα την μπλούζα μου , έσκισα το κομμάτι που ήταν γεμάτο αίμα και κράτησα το καθαρό, το οποίο έβρεξα κι άρχισα να το καθαρίζω. Το παιδί δεν πίστευε τα μάτια του , όπως και ο κόσμος ...

Το χάιδεψα μετά στο κεφάλι . Εκείνο με κοίταζε ακόμα δύσπιστο και είπε:
-" Ευχαριστώ." κι έτρεξε μακρυά.
Αμέσως θυμήθηκα την τυραννία του Captain Morgan καθως και την αδικία που είχα βιώσει μικρος στο ferum...ήταν η βιαιότητα της εξουσίας....Γύρισα και κοίταξα τον κόσμο..όλοι σαστισμένοι και έτοιμοι να το βάλουν στα πόδια...Πόσο θα ήθελα αυτήν την στιγμή να δημιουργήσω ένα δικαστήριο τοπικό, του λαού ...Αμέσως μετά τον Whetton ο οποίος είχε διατάξει τους στρατιώτες του να κυκλώσουν οσο εμένα , τόσο και τους Marines που ήρθαν δίπλα μου...Ο κόσμος τρομοκρατημένος άρχισε να τρέχει προς ασφαλή μέρη στα οποία μπορούσε να παρακολουθήσει την εξέλιξη..
Το μυαλό μου είχε θολώσει απο το μίσος και τα νεύρα μου....Αυτό δεν γινόταν να συμβαίνει σε όλο τον κόσμο....όχι...Δεν μπορούσε να συμβαίνει... Τόση διαφθορά.Τόση κατάχρηση εξουσίας.Τόση κακομεταχείριση αθώων πολιτών.... πήγε να χτυπήσει, ένα μικρό παιδί όπως εκείνοι εμένα...Τότε κανείς δεν με είχε προστατέψει όμως εγώ μόλις το έσωσα.. Και πάλι υπήρχε η κάλυψη της Παγκόσμιας κυβέρνησης..
-Δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις τώρα που το είδες αυτό...Εκτός αν δεν μιλήσεις πουθενά..Αλλα και να μιλήσεις θα πιστέψουν εμένα...

-Ήταν ένα παιδάκι...Είπα με χαμηλή φωνή
-Εεε?? Τι είπες?
-ΉΤΑΝ ΈΝΑ ΠΑΙΔΆΚΙ! ΚΑΙ ΕΣΎ ΠΉΓΕΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΏΣΕΙΣ
Ξαφνικά η αύρα μου άρχισε να αλλάζει....Έγινε ισχυρή...Μέσα της υπήρχε όλο μου το μίσος...όλα μου τα πιστεύω..όλα μου τα όνειρα, τα πρέπει και τα μη...Έγινε μια δύναμη που ένιωθα οτι θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα.... όλοι όσοι ήταν μπροστά μου, άρχισαν να πεφτουν ο ένας μετά τον άλλο..Δεν ξεχώριζαν ο φίλος απο τον εχθρό..Ο διεφθαρμένος απο την εξουσία με τον πολίτη...όλοι έπεσαν κάτω...Για κλάσματα δευτερολέπτων μετά απο αυτό, ένιωσα μια ζάλη, όμως ήταν προσωρινό....Άρχισα να περπατώ προς τον πεσμένο κάτω Whetton.....Απο το μυαλό μου περνούσαν οι σκηνές των παιδικών μου χρόνων....Πόσες μαστιγιές είχα φάει, δεν μπορούσα να θυμηθώ...Πόσες μέρες είχα μείνει χωρίς νερό και φαγητό, επίσης..
όμως επέζησα απο αυτήν την κόλαση, και δεν θα άφηνα κανέναν να την ζήσει...Υπέφερα πολύ περισσότερο απ ότι έπρεπε

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Τρι Αυγ 28, 2012 1:10 am

Τον προσπέρασα...Έβγαλα το κατανα μου απο την θήκη του και το μαχαίρι μου απο τον μηχανισμό του αριστερού χεριού.. Άρχιζα να καρφώνω , έναν έναν τους άντρες του που ήταν πεσμένοι κάτω...Σκότωσα, έναν, μετά προχώρησα στον δεύτερο..Τον σκότωσα και αυτόν...Η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε με γρήγορους ρυθμούς για 48 ακόμα άντρες του.. Τους είχα σφάξει όλους μπροστά στα μάτια έκπληκτων πολιτών και μαρινς.......Δεν θα έδειχνα κανένα έλεος..Δεν το είχα σκοπό.... Μόλις άρχισαν να συνέρχονται, πολίτες και οι Marines, έμειναν άφωνοι μπροστά στο απόκοσμο θέαμα ,όμως παρ ολη την σφαγη έδειχναν ευτυχισμένοι ...Το κατανα μου έσταζε αίμα...Μια τεράστια λίμνη αίματος είχε δημιουργηθεί γύρω απο τον Whetton και τους άλλους...Τον κάρφωνα ξανά και ξανά..Με μίσος...Τον χτυπούσα και τον ξαναχτυπούσα..Είχα χάσει τον έλεγχο του εαυτού μου , βρισκόμουν σε κατάσταση μέθης απο τον θυμό μου και αμόκ.Ήταν λες και έβγαζα τα απωθημένα , τα παράπονα και τα βάσανα ´ολων αυτών των χρόνων ..Πάνω απ όλα ήταν οτι γινόταν όλο αυτό, σε ένα άτομο που γνώριζα για λίγες ώρες, όμως στα μάτια μου και σοτν νου μου, απεικονιζε όλα αυτά που τράβηξα ..Δεν θα το έκανα αυτό μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών όμως ήταν η σταγόνα που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι...Μετα απο λίγα δευτερόλεπτα,4 Marines προσπάθησαν να με σηκώσουν απο το πτώμα του Whetton..Δεν τα κατάφεραν...Τους πέταξα στην γωνία

Θέμα: Απ: [Τέλος] The change of an era Τρι Αυγ 28, 2012 1:18 am

Μεα απο επίμονη προσπάθεια 10 αντρών, καθώς και με την χορήγηση κάποιου φαρμάκου μέσω ένεσης , με μετέφεραν στο πλοίο..
Την επόμενη μέρα, ξύπνησα στο κρεβάτι μου νιώθοντας το κεφάλι μου βαρύ... Το μυαλό μου είχε μεθύσει στις σκέψεις που έκανα, ακόμα και στον ύπνο μου..Δεν ήταν δυνατό αυτό που συνέβαινε...Αυτή η διαφθορά με είχε κάνει να σιχαθώ την εξουσία κατατάσσοντας τους ολους στην ιδια θεση με αυτους που με βασανίσαν , ποσα χρόνια πριν .
Ακόμα και αυτήν που είχα εγώ, ως ''νέος μαριν''...Απο το μυαλό μου πέρασε αστραπιαία, η ιδέα να γίνω επαναστάτης , όμως έφυγε οσο γρήγορα όσο ήρθε, καθώς τα πιστεύω μου διέφεραν απο τα δικά τους..Ζύγιζα τις επιλογές μου...Αν θα ''παρέμενα μαριν'' εκμεταλλευόμενος την άφεση τους ωστε να καλύπτω τις ενέργεις μου , θα έπρεπε να φτάσω στην θέση του Fleet admiral ωστε να έχω τον πλήρη έλεγχο....Αν πάλι γινόμουν πειρατής ξανα και πάλευα με τα πιστεύω του Marine που είχα μέσα μου και δεν είχα ανακαλύψει..Το πιθανό είναι να μου έβαζαν μια επικήρυξη ακόμα μεγαλύτερη απο τν παλιά μου και αυτό θα έκανε το έργο μου πιο δύσκολο...Τί έπρεπε να κάνω?

Επισκέπτης

Όνομα: E
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 26.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Kαλή μεν, αλλά:
1) Πολύ μικρά ποστ.
2) Νομίζω πως διέκρινα μια βιασύνη.
3) Θα προτιμούσα μάχη φουλ με τον Whetton και μετά να τον σκοτώσεις. (Αν και δεν μπορώ να πω, πως με χάλασε που το πήγες και έτσι!)

» [Τέλος- Αλλαγή Παράταξης] Marines should change (part 1/2)
» Change of plans[ΤΕΛΟΣ]
» [Τέλος]The Change Of A Human part1[Αλλαγή Παράταξης]
» [Τέλος- Αλλαγή Παράταξης] Marines should change (part 2/2)
» [Τέλος]The Change Of A Human part2[Αλλαγή Παράταξης]