[Τέλος-Φρούτο] Αποκαλύψεις

Όνομα Χαρακτήρα: Μάριος
Παράταξη: civilian
Bounty: 0
Φήμη: 0
Τίτλος Ιστορίας: Αποκαλύψεις
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7422-topic

Ονομα χαρακτηρα: Yoh
Παραταξη:Πολιτες
Bounty: 1.000.000
Φημη: 3
Τιτλος ιστοριας: Αποκαλύψεις
Προηγουμενη ιστορια: http://www.onepiecegr-rpg.com/t7447-topic

Όνομα Χαρακτήρα: Zonji D. Lars
Παράταξη: Πολίτης
Bounty: -
Φήμη: -
Τίτλος Ιστορίας: Αποκαλύψεις
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7714-topic

Καθώς κοίταζα την θάλασσα πριν βουτήξω είδα ένα πλοίο των Marines ήξερα ότι κάτι συμβαίνει. Ξαφνικά είδα κάτι να πηδάει στην θάλασσα στην αρχή δεν κατάλαβα ακριβώς τι ήταν αλλά έπρεπε να το ανακαλύψω. Αμέσως πήδηξα στο νερό με τα ρούχα μου που με βάραιναν κατευθυνόμουν προς το σημείο του πλοίου των Marines. Όσο κολυμπούσα πλησίαζα το πλοίο βγήκα για λίγο στην επιφάνεια και είδα ότι βρισκόμουν κοντά. Ξαναμπήκα κάτω από το νερό και τελικά έφτασα στο μέρος που πήδηξε ο άλλος. Κοίταξα προς τα κάτω και είδα μια σκιά να βουλιάζει κολύμπησα προς το μέρος του. Τον έπιασα και αμέσως άρχισα να κολυμπάω όσο πιο γρήγορα μπορώ προς την ξηρά τελικά βγήκα έξω απ’το νερό και τον άφησα απαλά κάτω και τότε τον είδα.

Ταξίδευα επί τρεις ώρες στην θάλασσα σκεφτόμενος τα διάφορα σενάρια όταν δω τον αδερφό μου πίστευα ότι αμέσως θα ήμασταν εντάξει λες και ήμασταν μαζί από μικρά αλλά στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου είχα και την άρνηση του αδερφού μου. Είχα αφαιρεθεί λίγο και δεν έκανα κουπί αλλά μετά συνέχισα κανονικά, Τελικά είδα ένα νησί και είπα να σταματήσω να ρωτήσω εκεί αν έχουν δει τον αδερφό μου. Κόντευα να φτάσω στο λιμάνι όταν είδα ένα πλοίο των Marines να φεύγει νόμιζα ότι θα κυριαρχούσαν οι Marines εδώ αλλά είδα πολλά πλοία πειρατών οπότε είχα άδικο. Έφτασα στο λιμάνι βγήκα από την βάρκα μου και την έδεσα είχα ένα συναίσθημα ότι τώρα πια μπορώ να κάνω ότι θέλω.

Ένιωσα κάποιον να με αφήνει στην άμμο άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον κολλητό μου δεν μπορούσα να κουνηθώ είχα παραλύσει από το φρούτο που έφαγα. Αφού πέρασε λίγη ώρα μπορούσα πλέον να κουνηθώ ελάχιστο με δυσκολία σήκωσα το χέρι μου και άγγιξα τον ώμο του. Ακόμη δεν μπορούσα να μιλήσω με βοήθησε να σηκωθώ και μου έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο. Μετά από λίγο ενώ καιόμασταν μου έδωσε νερό να πιω και το ήπια με μονορούφι. Τότε ένιωσα πολύ καλύτερα άνοιξα το στόμα μου και του είπα με σιγανή φωνή:

-Ευχαριστώ που με έσωσες θα είχα πεθάνει σε έχω σαν αδερφό μου.

Τότε άρχισε να σφίγγει τα δόντια του και μετά να κλαίει.

Αμέσως άρχισα την αναζήτηση για να βρω τον αδερφό μου προχώρησα προς την πόλη για να ρωτήσω αν τον έχει δει κανένας. Μπήκα στο κέντρο της πόλης είδα μια κοπέλα φαινόταν συμπαθητική την πλησίασα και την ρώτησα:

-Έχετε δει κανέναν ψαράνθρωπο εδώ κοντά;

-Ναι τι τον θέλετε;

-Τον ψάχνω έχω να του πω κάτι πολύ σημαντικό.

-Για να βρεις το σπίτι του πηγαίνεις ευθεία περνάς το δάσος και φτάνεις στο βουνό.

-Εντάξει ευχαρηστώ.

Με ενθουσιασμό πήρα τον δρόμο που μου είπε η κοπέλα. Όταν έφτασα στο δάσος όλα ήταν τόσο όμορφα για αυτό σταμάτησα και απόλαυσα το τοπίο για λίγη ώρα. Μύριζα την καθαρή ατμόσφαιρα όλα ήταν ήρεμα και γαλήνια. Μετά από λίγο συνέχισα τον δρόμο μου περπατώντας στο δρόμο μου για το βουνό κοίταζα συνέχεια την όμορφη φύση.

Έκλαιγα γιατί κανείς εκτός της οικογένειάς μου δεν με αγάπαγε αλλά ο Μάριος έκανε την εξαίρεση. Ήταν ο αδερφός που δεν είχα ποτέ από εδώ και πέρα θα τον ακολούθαγα σε κάθε ταξίδι έτσι κάνουν τα αδέρφια. Τότε θυμήθηκα γιατί πήγα εκεί ,τον κοίταξα και του είπα:

- Κανείς δεν με έχει συμπαθήσει τόσο. Μπορείς να με βοηθήσεις με κάτι;

- Ναι. Με ποιο θέμα;

- Ο πατέρας μου έχει πάει από το πρωί στο βουνό και δεν έχει γυρίσει ακόμα θα έρθεις μαζί μου; Φοβάμαι ότι τον έχουν πιάσει οι ληστές.

Όταν βγήκα από το δάσος είδα το βουνό ένιωθα ότι βρισκόμουν πολύ κοντά στον αδερφό μου. Άρχισα να ανεβαίνω στο βουνό, καθώς ανέβαινα άκουσα μια φωνή τότε πήγα προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή. Κρύφτηκα πίσω από έναν βράχο και άκουγα την συζήτηση τους:

- Θα μας βοηθήσεις να κλέψουμε το καρναβάλι βρίσκοντας μας κάποιες προσκλήσεις.

- Όχι δεν θα σας βοηθήσω.

Εκείνη την στιγμή έβγαλα το κεφάλι μου και είδα τον κλέφτη να σηκώνει το χέρι του.

- Εντάξει πάμε στο βουνό να δούμε τι έχει γίνει.

Τότε αρχίσαμε να περπατάμε προς το βουνό. Καθώς περπατάγαμε στην πόλη με πλησίασε μια κοπέλα και μου είπε:

- Ήρθε ένας τύπος και σε έψαχνε είχε μοβ μαλλιά κάλυμμα στο μάτι και μια γρατζουνιά από κάτω. Βέβαια του είπα ψέματα ότι μένεις στο βουνό και πήγε προς τα εκεί.

- Εντάξει ευχαριστώ.

Αναρωτιόμουν ποιος ήταν αυτός που με έψαχνε. Τότε αφού πέρασε λίγη ώρα συνεχίσαμε να περπατάμε προς το βουνό.

Τότε έτρεξα και έριξα μια μπουνιά στο πρόσωπο του κλέφτη και έπεσε στο πάτωμα. Τότε είπα στο άντρα που είχαν εγκληματήσει:

- Τρέχα φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Με άκουσε και αμέσως σηκώθηκε και έφυγε. Γύρισα προς τον κλέφτη και ξαφνικά εμφανίστηκαν άλλοι τρεις κλέφτες. Αμέσως μου όρμησαν και οι τρεις μαζί απέφυγα τις τρεις μπουνιές τους την μια μετά από την άλλη έπιασα το έναν και τον πέταξα πάνω στον άλλον. Είχε μείνει μόνο ένας με πλησίασε αργά ξαφνικά έκανε μια γρήγορη κίνηση και μου πέταξε ένα μαχαιράκι που με πέτυχε στο αριστερό μου χέρι. Φώναξα από τον πόνο πλησίασα και του έριξα μια γονατιά στην κοιλιά. Έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα μπήκα στο δάσος, βγαίνοντας συνάντησα τον άνθρωπο που έσωσα από τους κλέφτες.

Μπήκαμε από την δεξιά πλευρά του δάσους γιατί έτσι θα φτάναμε πιο σύντομα.Όταν φτάσαμε στο κέντρο τους δάσους είδαμε κοιλάδες αίματος και της ακολουθήσαμε.Μετά από λίγη ώρα είδαμε ότι καταλήγουν στο βουνό τότε φοβήθηκα πολύ για τον πατέρα μου. Ανεβαίνοντας το βουνό χωριστήκαμε ο Μάριος πήγε από τα δεξιά και εγώ από το κέντρο. Τελικά έφτασα στην κορυφή αλλά δεν ήταν κανείς έτσι αποφάσισα να πάω από τα αριστερά. Προχωρώντας είδα από μακριά τέσσερα άτομα πεσμένα στο πάτωμα αμέσως έτρεξα κοντά τους να δω αν ήταν ο πατέρας μου ένας από αυτούς. Αλλά ευτυχώς δεν βρισκόταν εκεί πήγα πάλι πίσω περιμένοντας τον Μάριο.

Αφού χωριστήκαμε πήγα από τα δεξιά έπρεπε να σκαρφαλώσω για να φτάσω στην κορφή γιατί δεν υπήρχαν δρομάκια ούτε σκάλες για να ανέβεις. Πιάστηκα από μια πέτρα και άρχισα να σκαρφαλώνω οι δύο πέτρες που συγκρατούσαν τα πόδια μου έσπασαν και έπεσαν στο έδαφος. Συνέχισα να σκαρφαλώνω κανονικά τελικά με δυσκολία έφτασα στην κορυφή. Δεν ήταν κανείς από αυτή την πλευρά του βουνού. Συνέχισα να περπατάω πηγαίνοντας προς τον Lars αφού έκανα 5 βήματα άκουσα μια φωνή από πίσω μου γύρισα και είδα έξη κλέφτες τότε άρχισα να τρέχω φωνάζοντας δεν ήξερα αν αντιμετώπιζε και ο Lars τέτοια προβλήματα.

Είδε το χέρι μου που είχα χτυπήσει αμέσως με πλησίασε γρήγορα έβαλε το χέρι μου πάνω του και με βοήθησε να περπατήσω.Μου είπε:

- Θα σε πάω στο ιατρείο μου για να σε περιφρουρηθώ.

Περπατάγαμε για πολύ ώρα για μια στιγμή ένιωθα αδύναμος. Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο ιατρείο του μπήκαμε μέσα και αμέσως με έβαλε στο κρεβάτι των ασθενών. Αρχικά έβγαλε με γρηγοράδα το μαχαίρι από το χέρι μου με ακρίβεια. Μετά μου έβαλε ένα βότανο στην αρχή έκαιγε πολύ μου ερχόταν να φωνάξω μετά από λίγο έβγαλε το βότανο και μου έκανε ράμματα.

Κοίταξα γύρω μου όλα ήταν σκοτεινά και ψυχρά. Ένα μικρό αεράκι με διαπέρασε είχα ανατριχιάσει ήθελα να φύγω γρήγορα να δω αν ο πατέρας μου είχε γυρίσει. Τότε άκουσα μια φωνή φόβου. Γύρισα δεξιά και είδα τον Μάριο να τρέχει προς το μέρος μου, τον σταμάτησα και πάνω που πήγα να τον ρωτήσω τι συμβαίνει κοίταξα από πίσω του και είδα έξη κλέφτες να τρέχουν προς το μέρος μας. Τότε αρχίσαμε να τρέχουμε και οι δύο μαζί, κατεβαίνοντας από το βουνό έπεσα κάτω και κατέβηκα όλο το βουνό με τούμπες.Τελικά καταφέραμε να κατέβουμε το βουβό και μπήκαμε στο δάσος.

Τρέχαμε μέσα από το δάσος έλπιζα να μας είχαν χάσει. Μετά από λίγη ώρα βγήκαμε από το δάσος καθίσαμε για να ξεκουραστούμε λίγο. Αφού δεν βρήκαμε εκεί τον πατέρα του Lars μου είπε:

-Πρέπει να χωριστούμε εγώ θα πάω να δω αν είναι σπίτι και εσύ θα πας να δεις αν είναι στο ιατρείο.


Εγώ απλά συμφώνησα κουνώντας το κεφάλι μου άρχισα να περπατάω προς το ιατρείο. Κοίταξα τον ουρανό και ήταν μαύρος κατάλαβα ότι αργά ή γρήγορα θα έβρεχε.

Αφού τελείωσα με τα ράμματα με σήκωσε προσεχτικά από το κρεβάτι. Μου είπε:

- Δεν είσαι από εδώ. Έχεις μέρος να μένεις.

-Όχι.

-Τότε αφού σου χρωστάω πολλά οπότε θα σε φροντίσω και θα σε φιλοξενήσω σπίτι μου.

Άνοιξε την πόρτα του ιατρείου βγήκαμε έξω και την κλείδωσε. Ξεκινήσαμε για το σπίτι του δεν ήταν πολύ μακριά αλλά στα μισά της διαδρομής άρχισε να βρέχει. Το χτύπημα μου δεν έπρεπε να βραχεί για πολύ ώρα έτσι το κάλυψα με το άλλο μου χέρι. Όταν φτάσαμε έμεινα με ανοιχτό το στόμα είχε ένα μεγάλο και πολύ ωραίο σπίτι. Μπήκαμε μέσα με άφησε στον καναπέ και πήγε να φέρει νερό.

Καθώς προχώραγα μόνος μου προς το σπίτι άρχισε να βρέχει. Τότε άρχισα να τρέχω πριν πιάσει πιο δυνατά μετά από λίγο έφτασα έξω από το σπίτι τότε θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει τα κλειδιά μου μέσα. Χτύπησα την πόρτα περίμενα να ανοίξει ο μπαμπάς μου. Αφού περίμενα δύο λεπτά έφυγα και κατευθύνθηκα προς το ιατρείο. Τότε άκουσα μια φωνή πίσω μου γύρισα και είδα κάποιον στην πόρτα του σπιτιού μου έτρεξα αμέσως. Σταμάτησα μπροστά από το άγνωστο άτομο και μου είπε:

- Πέρνα μέσα.

Εγώ δεν αρνήθηκα και μπήκα μέσα τότε είδα τον πατέρα μου να κάθεται στον καναπέ έτρεξα και τον αγκάλιασα. Αμέσως τον ρώτησα:

-Που ήσουν;

- Με είχαν πιάσει τέσσερις κλέφτες αλλά αυτό το γενναίο αγόρι τους νίκησε και με έσωσε.

Μου άρεσε η βροχή γιατί μου θύμιζε το νερό καθώς περπατούσα προς το ιατρείο θυμήθηκα ότι ξέχασα να πάω στον πατέρα μου. Γιατί είχε να με δει από εχθές το βράδυ έτσι άρχισα να τρέχω προς το ιατρείο. Καθώς έτρεχα θυμήθηκα την κοπέλα που μου είπε ότι με έψαχνε κάποιος και τον έστειλε στο βουνό αυτός μπορεί να απήγαγε τον πατέρα του Lars. Τελικά έφτασα έξω από το ιατρείο αλλά δεν ήταν κανείς μέσα έτσι ξεκίνησα για το σπίτι μου. Ήταν κοντά το σπίτι μου με το ιατρείο έτσι έφτασα γρήγορα μπήκα μέσα αλλά ο πατέρας μου κοιμόταν έτσι του έγραψα ένα σημείωμα και το άφησα στο κομοδίνο που ήταν δίπλα. Βγήκα έξω από το σπίτι και πήγα προς το σπίτι του Lars.

Τότε ο Lars γύρισε με κοίταξε και με ευχαρίστησε καθίσαμε όλοι μαζί και τους είπα πως έφτασα μέχρι εδώ. Αφού τελείωσα την ιστορία μου ρώτησα τον πατέρα του Lars:

- Τελικά τι ήθελαν οι κλέφτες από εσένα εκτός από τα λεφτά σου;

- Σχεδιάζουν κάτι πολύ μεγάλο. Αύριο όπως κάθε μήνα θα γίνει ένα πανηγύρι στο οποίο τα μαγαζιά πλουτίζουν. Έτσι θέλουν να κλέψουν τα λεφτά χωρίς να νοιάζονται για κανέναν.

- Και εσένα τι σε ήθελαν;

- Ήθελαν να δημιουργήσω ένα μλακ ουτ σβήνοντας τα φώτα ως αντιπερισπασμό.

- Δεν πρέπει να τους αφήσουμε πρέπει να πάμε να ελέγξουμε αύριο το πανηγύρι. Δεν θα τους αφήσω να καταστρέψουν την γιορτή του νησιού μου. Θα με βοηθήσεις;

- Ναι αλλά μετά θα με βοηθήσεις και εσύ σε κάτι.

-Εντάξει σύμφωνοι.

Μετά από λίγο αρχίσαμε να τρώμε μετά από λίγο ακούσαμε μια βροντή ο καιρός γινόταν όλο και χειρότερος. Τότε ακούσαμε την πόρτα να χτυπάει πήγε να ανοίξει ο πατέρας μου.

Καθώς η βροχή δυνάμωνε περίμενα να μου ανοίξει κάποιος. Αφού περίμενα λίγο μου άνοιξε την πόρτα ο πατέρας του Lars αμέσως με έβαλε μέσα κοίταξε έξω και έκλεισε την πόρτα. Με οδήγησε στην κουζίνα τότε ο Lars μου είπε:

- Γεια σου φίλε μου από εδώ είναι ο Yoh έσωσε τον πατέρα μου από τους κλέφτες και θα μας βοηθήσει να τους σταματήσουμε από το να κλέψουν το πανηγύρι.

- Χαίρομε που σε γνωρίζω. Για ποιον ακριβώς λόγο πήγε ο πατέρα σου στο βουνό;

- Θα σου απαντήσω ο ίδιος σε αυτήν την μελιστάλακτη ερώτηση. Είχα πάει για να πάρω ένα σπάνιο καρπό μόνο που ανακάλυψα ότι αυτός ο καρπός είναι ξεχωριστός.

Πάγωσα με το που είδα τον αδερφό μου ήθελα να του το πω αλλά δεν ήταν η κατάλληλη ώρα. Καθώς άκουγα αυτά που έλεγαν είπα:

- Το βρήκα θα βάλουμε αυτόν τον καρπό ως δόλωμα λέγοντας ότι κοστίζει πάρα πολλά λεφτά.

- Και πως θα γίνει αυτό;

- Θα βάλουμε αφίσες παντού και εσύ πήγαινε να πεις στον άνθρωπο που κάνει το πανηγύρι όλα όσα θα γίνουν.

Αμέσως ο πατέρας του Lars πήγε να τα πει στον οργανωτή του πανηγυριού. Ενώ εμείς αρχίσαμε να φτιάχνουμε τις αφίσες για το φρούτο. Είχε νυχτώσει μόλις τελειώσαμε τις αφίσες αλλά δεν μπορούσαμε να της βάλουμε αύριο το πρωί γιατί το πανηγύρι θα είχε αρχίσει έτσι χωριστήκαμε και πήγαμε να κρεμάσουμε τις αφίσες.

Πήγαμε στην πόλη και βάλαμε τις αφίσες παντού τότε σκέφτηκα το σχέδιό μου να γίνω πειρατής εγώ και ο Μάριος. Έτσι αφού βάλαμε τις αφίσες μετά από πολύ ώρα που τον έψαχνα τον συνάντησα στο λιμάνι τον άρπαξα από το χέρι και άρχισα να τρέχω προς τον πωλητή που πούλαγε βάρκες τότε  πήρα όλα τα λεφτά από την τσέπη του και είπα στον πωλητή:

- Δύο βάρκες με μπλε πανί μια για μένα και μια για τον φίλο μου.

-Ορίστε οι βάρκες σας είναι εκεί.

Μας έδειξε το μέρος του λιμανιού όπου βρισκόντουσαν οι βάρκες μας. Πάντα ήθελα να ταξιδέψω στην θάλασσα και έτσι το χρώσταγα στον Lars που πήρε το θάρρος και έκανε αυτή την πράξη. Γιατί χάρης αυτόν το όνειρό μου θα έβγαινε πραγματικότητα. Τον κοίταξα του χαμογέλασα και του είπα:

- Πάμε σπίτι σου να ετοιμαστούμε για αύριο.

- Εντάξει μου είχε πει ο Yoh ότι όταν τελειώσει με τις αφίσες θα πάει στο σπίτι μου.

Ξεκινήσαμε έτσι για το σπίτι του Lars ήμασταν και οι δύο πολύ κουρασμένη. Όταν μπήκαμε στο σπίτι ο Yoh είχε είδη φτάσει. Πήγαμε στην κουζίνα να φτιάξουμε τα τελευταία μέρη του σχεδίου. Με το που καθίσαμε μας πήρε και τους τρεις ο ύπνος.